RAMİZ DUYĞUNUN DOĞUM GÜNÜ

RAMİZ DUYĞUNUN DOĞUM GÜNÜ
Bu gün şair RAMİZ DUYĞUNun doğum günüdür. Şair “DUYĞUN” təxəllüsünü Xalq şair Səməd Vurğuna olan sevgisindən hələ gənc yaşlarında götürüb. Onun şeirlərində Vurğunun dəsti-xətti, ötkəmliyi, milliliyi özünü göstərir. Şair ömrünün müdrik çağlarında da yazıb-yaradır və ədəbi-bədii jurnallarda çap olunur.
Doğum günü münasibətilə onun doğmaları, qohum-əqrəbası, dost-tanışı ilə yanaşı “Xəzan” və “Yazarlar” ədəbi-bədii jurnallarının redaksiya heyətləri Ramiz Dyğunu təbrik edir, ona can sağlığı və yeni-yeni yaradıcılıq uğurları arzulayır.


Xatırladaq ki, “Ramiz Duyğun 1938-ci il fevralın 10-da Azərbaycanın Əli Bayramlı (indiki Şirvan) rayonundakı Güdəcühur kəndində anadan olub. Burada ibtidai, Axtaçıda yeddiillik məktəbi bitirmişdir (1945-1952). Bir il kolxozda işləmişdir. Əli Bayramlı şəhərində orta təhsil almışdır (1953-1956). N.Nərimanov adına Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunu bitirmişdir (1956-1962). Şimali Qafqaz hərbi dairəsində müəyyən kurs keçdikdən sonra Belorusiya hərbi dairəsində (1962-1971), sonra Zaqafqaziya hərbi dairəsində (1971-1978) xidmət etmişdir. N.Nərimanov adına Azərbaycan Dövlət Tibb İnstitutunun xüsusi hazırlıq kafedrasında müəllim (1978-1985), şöbə rəisi (1985-1990) olmuşdur”.


Bir müddət Azərbaycan Müdafiə nazirliyində Mətbuat xidmətinə rəhbərlik edib. Sonra Sərhəd Qoşunlarında xidmətini davam etdirib. “Sərhəd” qəzetinin yaradıcısıdır.Hazırda təqaüddə olan tibb xidməti polkovnikidir.
Bədii yaradıcılığa kiçik yaşlarından meyl göstərmiş, lakin ilk mətbu şeiri “Yaşa, Azərbaycanım” “Gəncliyin səsi” almanaxında dərc edilmişdir (1959). Bundan sonra dövri mətbuatda, radio və mavi ekranda müntəzəm çıxış edir. “Hünər” televiziya verilişinin müəlliflərindən biri və aparıcısı olmuşdur. Bir çox bədii, elmi və elmi-publisist kitabın müəllifidir. Onun ssenariləri əsasında filmlər çəkilib.


1988-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür.

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Yunus Oğuzun 65 illik yubileyinə Türkiyədən “Avcı” və “Atabey və Haşhaşiler” hədiyyəsi – ÖZƏL

Azərbaycanın görkəmli yazıçısı və publisisti Yunus Oğuzun 65 illik yubileyi münasibətilə Türkiyənin İLESAM nəşriyyatı müəllifin iki romanını – “Ovçu” (“Avcı”)  və “Atabəy və Xaşxaşilər”  (“Atabey və Haşhaşiler”)i   Türkiyə  türkcəsində çap edib.

Kitablar  türk  oxucusuna  böyük  məhəbbətlə  təqdim olunub  və  qeyd  edilib ki, türk tarixçiliyinə və ədəbi düşüncəsinə özünəməxsus baxış gətirən Yunus Oğuz  tarixi roman janrında yeni üslubu ilə seçilir. Onun qələmə aldığı əsərlər təkcə tarixi hadisələri əks etdirmir, həm də keçmişi günümüzün reallıqları ilə vəhdətdə təqdim edir.

“Ovçu” romanı (“Avcı”)  Ermənistan-Azərbaycan münaqişəsi fonunda real qəhrəmanların həyat hekayələrinə əsaslanır. Əsər Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Murad Mirzəyevin və digər şəhidlərin xatirəsinə həsr olunub. Romanda oxucu üç fərqli dövrdə yaşamış üç Murad obrazı ilə tanış olur. Müəllif onların talelərini ustalıqla birləşdirərək oxucunu tarixin dərinliklərinə aparır.

“Atabəylər və Xaşxaşilər” romanı  (“Atabey və Haşhaşiler”) isə Səlcuqlar dövründə Atabəylik institutunun formalaşmasını və həmin dövrün ən sirli təşkilatlarından biri olan Xaşxaşilərin fəaliyyətini təsvir edir. Əsərdə Melikşahdan sonra Səlcuq dövlətində baş verən siyasi çəkişmələr, Bağdad xəlifəsinin saray oyunları və Türk sultanlarına qarşı yönəlmiş sui-qəsdlər geniş işıqlandırılır. Kitab həmçinin Azərbaycan Atabəylərinin tarixinə də toxunaraq bu dövrə işıq salır.

Hər iki əsər tarixi roman janrında yazılmış və oxuculara həm keçmişi öyrənmək, həm də bədii zövq almaq imkanı yaradır. Yunus Oğuzun yubileyinə həsr olunmuş bu nəşrlər Azərbaycan ədəbiyyatının Türkiyədə daha geniş auditoriyaya çatdırılmasına töhfə verəcək. Olaylar.az

Təklifinizi, şikayətinizi bizə yazın. Sizi dinlərik. 055 634 88 31

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Tapdıq ƏLİBƏYLİ yazır

AKİF MƏHƏRRƏMOV – 70
(26.01.1955 – 24.03.2009)
Sən adını qoru,
Ömür Allahındır.

Zaman-zaman əsrlərin, qərinələrin o üzündən üzü bəri əsrarəngiz nizamlı söz–şeir duyğularımıza ayna tutub, ruhumuzun təsəllisinə, iç dünyamızın həmdəminə dönüb. Poetik ovqata qatılanlar mənən saflaşıb, misraların axarında durula-durula bir üzü tunc, bir üzü ipək dünyamızın gerçəkliklərini poetik süzgəcdən keçirərək, “məndə mənini” arayıb. Mənəviyyat dünyamızın tükənməz enerji mənbəyi olan sözün işiğında yol gəliblər və yol gedirik sözün heyrətinə bələnə-bələnə. Bu yolun yolçusu, dünyaya gəlişinin 70 illik zaman məsafəsini özü ilə yox, Sözü ilə birgə qarşıladığımız Akif Məhərrəmovun sözünün işığında bəzi məqamlardan söz açmaq istərdim.
Şeiriyyəti poetik fikrimizin, bədii düşüncəmizin işığını daha da gurlaşdıran unudulmaz şair Akif Məhərrəmov cismən aramızda olmasa da, onun poetik sözü bu gün də qəlbə hərarət, düşüncəyə parlaqlıq gətirmək iqtidarındadır.

Akif Hüseynqulu oğlu Məhərrəmov 1955-ci il yanvar ayının 26-da Qazax rayonunun Bəyazatlı kəndində (indiki Ağstafa rayonunun Yuxarı Göycəli kəndi) anadan olub. 1972-ci ildə kəndlərindəki orta məktəbi, 1977-ci ildə Azərbaycan Politexnik İnstitutunu (indiki İnşaat Mühəndisləri Universiteti) bitirmişdir. Müxtəlif idarə və müəssisələrdə təmir- tikinti sahəsində usta, iş icraçısı, mühəndis və müdir qismində çalışıb. Sahibkarlıq fəaliyyətiylə məşğul olub.
Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü olan Akif Məhərrəmov ədəbi yaradıcılığa orta məktəb illərindən başlayıb. “Sən adını qoru, ömür Allahındır”, “Əzizim, yolum haqqa…”, “Tale deyən bu dünyada nə var ki…”, “Nə mən dünyadayam, nə dünya məndə”, “Yaşadım, yazdım”, “Qonaq elə zamanına” və dünyasını vaxtsız dəyişmiş (24 mart 2009-cu il) şairin anadan olmasının 55 illiyinə həsr olunmuş, ilk kitabının adını daşıyan “Sən adını qoru, ömür Allahındır” (2010) adlı kitabları işıq üzü görüb.
Akif Məhərrəmov şeirlərinin birində yazır:

Akif, zəngin, ya da fəqir,
Vaxtı çatar köçər bir-bir.
Saxlayan yox, etmə fikir,
Təbilini çalan ömrü.

…Bir həqiqət də danılmazdır ki, böyük soz ustadı Səməd Vurğun demiş “Deyilən söz yadigardır”. Necə ki Akif Məhərrəmovun sözü bizlərə yadigardır.
Akif Məhərrəmovun ədəbi yaradıcılığı istər forma, istərsə də məzmun baxımından zəngin və rəngarəngdir. Şairin əngin məna dərinliyi, zəngin forma genişliyinə malik olan ədəbi irsinin (ustadnamələr, divanilər, təcnislər, qoşmalar, cığalı qoşmalar, gəraylılar, qəzəllər, deyişmələr, dodaqqaçdılar, aforizmlər və s.) “rəngi” və “ətri” təbiidir. Bu təbiilik onun xislətindən, həyat qayəsindən qaynaqlanıb.O, nə yazıbsa, yaşantıdır.
Bu keyfiyyətlər Akif Məhərrəmovun bayatılarında da öz parlaqlığı ilə təzahür edir.

Əzizim, dərd boy atdı,
Uzandi dərd, boy atdı.
Sevincim təzə-tərdi,
Kədərim sərt, boyatdı.

Bir yazımda- “Şair ömrü-bayatı sədası” ında qeyd etdiyim kimi Akif Məhərrəmovun yaradıcılığı ovqat və mövzu aspektindən nə dərəcədə əlvandırsa, poetik fikir, hiss və düşüncələri də bir o qədər rəngarəng və səmimidir.
Şair ədəbiyyatımızda bayatı formasında yazan Sarı Aşıq, Xəstə Qasım, Aşıq Abbas Tufarqanlının yolunu öz bayatı çələnği ilə bəzəyir, bayatı naxışına öz ilmələrini vurur.

Əzizim, kömür qalar,
Od yanar, kömür qalar.
Yaxşılar köçüb gedər,
Yenə də ömür qalar

Obrazlı düşüncə, şeirlərinin bədii təsvir və ifadə əlvanlığı, zamanla səsləşən mövzuların seçimi və onların yüksək poetik vüsətlə işlənməsi, həqiqətən də onun yaradıcılığının sənətkar, vətəndaş məziyyətlərini təqdim etməklə yanaşı, parlaq istedadının təbii imkanlarını da üzə çıxarır.

Əzizim, qara qaldı,
Dağ-daşım qara qaldı.
Vətənin əsirliyi,
Qəlbimdə yara qaldı.

Akif Məhərrəmovun istənilən bayatısı onun poetik istedadının aynasına çevrilir; dərin poetik ümumiləşdirmə bacarığı, obrazlı təfəkkür genişliyi, zəngin bədii-fəlsəfi məfkurəsi bu aynada aydınlığı ilə görünür.

Əzizim, eldən gələr,
Yaxşı ad eldən gələr.
Oğulu ana doğur,
Qeyrəti beldən gələr

Yaxşı adın eldən gəlməsi (hər kəsi əməlləri müqabilində dəyərləndirmə), qeyrətli oğulun əsilə bağlı olması qənaətində olan şair “Ot kökü üstə bitər” el deyiminə dayaqlanır və başqa bir bayatıda bu fikri bir daha təsdiqləyir:

Əzizim, belə bağlı,
Kəməri belə bağlı.
Övladın qeyrəti də
Gəldiyi belə bağlı.

Akif Məhərrəmovun bayatılarında həyat və cəmiyyət haqqında fikir və hisslər obrazlı təfəkkürün məxsusi, özəl cizgiləri ilə təqdim olunur; vətən eşqi, məhəbət, gözəllik, təbiət tərənnüm edilir.

Mən aşıq, qoşa dağlar,
Gəlirsən xoşa, dağlar.
İlhamı səndən aldım,
Vermədim boşa, dağlar.

Şeiriyyətin nuruna boyandıqca duyğulana-duyğulana, Şərqin poeziya aləmində yüksək zirvələrdən birini fəth edən Saib Təbrizinin “Hər sözümüz od və suyun möhürüdür” deyimi yada düşür. İqtibas etdiyim bu fikrin təsdiqi elə A.Məhərrəmovun “yol” məfhumuna poetik baxışında da ehtiva olunur.

Əzizim, yoldu gedər,
Uzanar yoldu gedər.
Ömürdən tələs kam al,
Demə ki, boldu gedər.

Əzizim, yola sığmaz,
Yollar var yola sığmaz.
Mərd igid tayın tapsa,
Gücləri qola sığmaz.

Həssas sənətkar qəlbi ilə isinmiş, duyğulara bələnmiş, zəka ilə cilalanmış Akif Məhərrəmov poeziyasında tükənməz ümid, poetik işıq vardır.

Akif Məhərrəmovun vətənpərvərlik lirikası bütöv Azərbaycanımıza olan hədsiz sevgidən, torpağa, yurda bağlılıqdan qaynaqlanır. Bu sevgi misra-misra, söz-söz onun bütöv poeziyasına sirayət edib.

Vətən, torpaq qeyrətini çəkməyən,
Bu torpağa bircə ağac əkməyən,
Dar günündə bir quş kimi səkməyən
Geci-tezi gələcəkdir lənətə.

Vətənə layiqli övlad olmağı təlqin edən bu misralar unudulmaz şair Akif Məhərrəmovun müəllifi olduğu “Qayıt, Vətən oğlu” adlı şeirdən iqtibasdır.

Ədəbi irsi istər forma, istərsə də məzmun baxımından zəngin və rəngarəng olan Akif Məhərrəmovun baş mövzuları sırasınada “vətən” xüsusi yer tutur. Təbii ki, bu cəhəti səciyyələndirən əsasən şairin vətəndaşlıq qayəsi və ədəbi xislətidir. Məhz bu prizmadan yanaşmaqla bəzi məqamlardan söz açmaq istəyirəm.

Qəlb döyüntüm doğma Vətən,
Güc gələrmi sənə yetən?
Bir gün Akif köçsə səndən,
“Döz”- deyəcək dərdə, sənə…

Vətən məhəbbətini XX əsr Azərbaycan poeziyasının ən görkəmli nümayəndəsi, Xalq şairi Səməd Vurğun belə səciyyələndirir: “İnsan hissləri içərisində ən müqəddəs, əbədi, tərəqqi və inkişafa təkan verən amillərdən biri, bəlkə ən mühümü vətənpərvərlikdir. Vətən məhəbbəti insanın həyat nəfəsidir”.

Akif Məhərrəmovun şeirlərindəki “həyat nəfəsi” mənsub olduğu kökə bağlılıq təzahürütək üzə çıxır.

Akif, sən Vətənə, həm də xalqına
Gərəkli oğulsan, özünü qoru.
Tez seçə bilirsən yaxşını pisdən,
O göz lazım olar, gözünü qoru.

Müəllif ləyaqətli vətən övladlarının vətəni qoruması naminə onların özünün qorunmasının gərəkliyini önə çəkir. Vətən köynəyindən keçən oğullar vətənin qoruyucusudur. Dilimizdəki “Vətən sevgisi imandandır” sözü, bu baxımdan son dərəcə mənalıdır və mədəniyyətimizə xas bir anlayışdır.Akif Məhərrəmov yazır:

Torpağın ağası – onu əkəndir,
İxtiyar sahibi – qeyrət çəkəndir…

Akif Məhərrəmovun poetik istedadının aynasına çevrilən, dərin poetik ümumiləşdirmə bacarığı, obrazlı təfəkkür genişliyi, zəngin bədii-fəlsəfi məfkurəsini özündə əks etdirən bayatı yaradıcılığında da vətən mövzusu özünəməxsusluğu ilə diqqət çəkir.

Əzizim parçalandı,
Torpağım parçalandı.
Qoy düşmən düşünməsin,
Millətim alçalandı.

Əzizim əyirməyə.
Yunum yox əyirməyə.
Qıratım nəyə lazım,
Yurd yoxsa səyirməyə?

Əzizim hanı yollar,
İz itib, hanı yollar?
Yurd bizim, qurban gərək,
İnanca hanı yollar?

“İz itib, hanı yollar?”- deyən şair heç də bədbimləşmir və bu yolda özümüzün – özümüzə arxalanmağımlızı, özgədən aman olmadığını, qurtuluş yolunun öz gücümüzə dayaqlandığını söyləyir:

Əzizim yurd içində,
Var mərəz yurd içində.
Özgədən aman yoxdur,
Gücü gəz yurd içində.

“Müqəddəs torpaq-mübarək qədəm” publisistik yazımda qeyd etdiyim kimi bu da bir həqiqətdir ki, müqəddəslər sırasında, vətəndaş ünvanı olan Vətən ilkin olaraq hər kəsin doğulduğu, boya-başa çatdığı doğma yurddan, eldən, obadan başlayır. Bu əzəlilikdə bir paklıq, bir saflıq durur. Ömür pillələri artdıqca bu paklığı, saflığı cilalayan gizli bağlar insanın bütöv varlığına hakim kəsilir. Ilkin qədəm basdığı torpağa ruhunu pərvazlandırır… Əzələ! İllah da bu işıqlı dünyaya göz açdığın torpaq-ocaqdan uzaq olanda … Görünür, bu da bəndənin Tanrısına dönüş məqamına yaxınlıq nişanəsidir. Bu müqəddəs duyğular Tanrının hökmüylə canımıza-qanımıza hopan “qayıdış“ işartısıdır.

İlahi kəlamın cazibəsinə düşürəm: ”Torpaqdan yaratdı Adəmi Allah. Sonra “Ol”-dedi ona, torpaqdan var oldu o ”. (Qurani -Kərim, Əl-i İmran surəsi, ayə 59)
Yağı düşmənin qəsbkarlığına qarşı çağırış edən müəllif yazır:

Akif, danışmaqla dərd bitən deyil,
Vətən oğulları gəzməsin veyil…
Ay qağa, ay qədeş, sən kefli ceyil,
Ulduzu görməsə, ilan can vermir.

“Külümüz sovrulmuş, közümüz sönmüş…”- deyən şair başqa bir şeirində isə “dilinə köz olan” Vətəni darda qoymamaq üçün səfərbər olmağa səsləyir.

Ah, necə dözəsən, haqsız zülmə?
Hər gün rast gəlirsən vaxtsız ölümə.
Köz düşür “Vətənim” deyən dilimə,
Qoyma onu darda, şikayət etmə…

Bəlli bir həqiqəti xatırlatmaq yerinə düşər: “Ana” və “Vətən”! Bu iki kəlmənin birləşməsindən yaranıb “Ana Vətən” kəlməsi. Vətən dünyaya göz açıb boya-başa çatdığımız, havasını udub, suyunu içdiyimiz totpaq, ulularlmızın uyuduğu məkandır. Vətənin şərəfi ananın şərəfidir. Bu fikir fonunda A.Məhərrəmovun

“Yalvarma yadlara, yalvarma, ana” şeiri mənəvi dəyərlər, milli kimlik kontekstində qabarıq və yüksək hiss-həyacanla təsvir edilir. Ehtiyac ucbatından əcnəbiyə əl açmağa məcbur olmuş yaşlı qadına-anaya ünvanlanmış şeirdə bir məqama diqqət edək:

Qurban getməliydim torpağa, daşa,
Nəmli gözündəki qəmli baxışa.
Gündə yüzcə kərəm dönüm başına,
Yalvarma yadlara, yalvarma, ana!
Əymə qürurunu, qurbanam sənə.

Akif Məhərrəmovun vətən ünvanlı duyğuları müstəqil Azərbaycanımızın bütövlüyü uğrunda, onun ucalığı, müqəddəsliyi keşiyində qələmiylə müsəlləh əsgər olan bir söz adamının, fikir daşıyıcısının milli varlıq ləyaqəti, Azərbaycançılıq qayəsini özündə ehtiva edir. Bu, unudulmaz şairimizin ədəbiyyatımızda həyat nəfəsidir. Nə qədər ki, Azərbaycan var, milli ruh yaşayır, Akif Məhərrəmovun da vətən ünvanlı şeirləri-həyat nəfəsli və yaşantılıdır.
Akif Məhərrəmovun sözünün sehrinə bələndikcə, əminliklə demək olur ki, çağdaş ədəbiyyatımızın poeziya rəngarəngliyində özünəməxsus çaları oaln Akif Məhərrəmovun ədəbi irsi zaman-zaman poeziyasevərlərə xoş duyğular bəxş edəcək, ürəkləri riqqətə gətirəcək və bu ədəbi örnəkləri ruhumuzun təsəllisi, mənəvi dünyamızın aynasıtək hər nəsil öz ruhunda yaşadacaq.

Müəllif: Tapdıq ƏLİBƏYLİ

TAPDIQ ƏLİBƏYLİNİN YAZILARI

şair-publisist, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin,

Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin,

TAİB-in İdarə Heyətnin üzvü,

Prezident təqaüdçüsü.

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru



https://xezertv.info/main/16946-aki%CC%87f-m%C9%99h%C9%99rr%C9%99mov-%E2%80%93-%E2%80%9C70%E2%80%9D.htmlhttp://zeferyolu.az/gundem/7358-akf-mhrrmov-70.html

Şahlar Hacıyev – BABADAĞ DUYĞULARIM

BABADAĞ DUYĞULARIM

Sənə tamaşaya çıxmışam yenə,
Meyxoş keçən qışın bu oğlan çağı
Bəyaz libasını geyib əyninə,
Göyə baş vurursan ay Baba dağım!

Dağlar babasısan, Qafqaz balası,
Əzizdir hər kəsə məkanın, yerin.
Adın ən müqəddəs inamın xası,
Həm də qəhrəmanı əfsanələrin…

Pirani qocasan, uludan ulu…
Onunçün Babadağ olubdur adın.
Ümidə, inama aparır yolun,
Çəkir o cazibən doğmanı, yadı.

Qonağın Şirvandan, Muğandan gəlir,
Düşərək sorağa hey axın-axın.
Ümidlər sel olur, ruhlar dincəlir,
Qəlbi dönür dağa qəlbiqırığın.

Bərəkət yığırsan yağışdan, qardan,
Təşnə olanlara çox olsun payın.
Susuz arana da edib ərmağan,
Verirsən aparır Girdiman çayı.

Sən belə qüdrətlə nə üzüyola.!
Ən hündür zirvəni fəth edir hamı.
Sevib sevdirirsən, salırsan yola,
Bir kəsin gözündə qalmasın kamı.

Mən sənin qoynunda çox dolaşmışam,
Hüsnündən, halından olub xəbərim.
Cığırlar keçmişəm, gədik almışam,
Öyrənib sirrini keçilməzlərin.

İlk dəfə qalxanda qaldım əcəb lal,
Heyrətə düşmüşdüm,süzüb baxaraq..
Bir üzü sıldırım -qıy vurur qartal…
Bir üzün sürülü, obalı yaylaq…

İndi səndən uzaq, qərib kimiyəm
Kəndim, yurdum, evim qalıb yanında.
Elə bil dəryada azmış gəmiyəm,
Sahilə dönməyim var gümanımda.

Boylanıb baxıram qonaq sayağı
Ruhumu üşüdür o qar duman, çən,
O çayı, meşəni, dağı yaylağı,
İllər də silmədi heç xatirimdən

Nə yaxşı ucasan, zirvən görünur,
Boyum qısaldıqca sən boy atırsan.
Aldadıb uydurub yatırdır ömür
Soyuq nəfəsinlə sən oyadırsan.

Müəllif: Şahlar Hacıyev

ŞAHLAR HACIYEVİN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Rafiq Əliyevin doğum günüdür! – Təbrik!

10 fevral Azərbaycanın dünya miqyasında tanınmış görkəmli ziyalılarından olan alim Əliyev Rafiq Əziz oğlunun doğum günüdür! Doğum günü münasibətilə Rafiq müəllimi səmimi qəlbdən təbrik edir, həyatda uzun ömür can sağlığı arzulayıram!
Əliyev Rafiq Əziz oğlu 10 fevral 1942-ci il də Ağdam rayonunun Novruzlu kəndində anadan olub.

O, 1998 ci ildən Azərbaycan Dövlət Neft Akademiyası və Corciya Dövlət Universitetinin (Atlanta, ABŞ) MBA proqram direktoru, 2001 dən isə bu universitetlərin BBA proqram direktorudur.

Əliyev Rafiq Əziz oğlunun Azərbaycan və bir sıra xarici ölkələrdə informatika və idarəetmə sahəsində elmi tədqiqat işlərinin təşkilində böyük rolu olub. Azərbaycanda, Rusiyada, Almaniyada və İranda 130 dan çox elmlər namizədi, 25 elmlər doktoru hazırlayıb. Tələbələri hazırda təkcə Azərbaycanın elm mərkəzlərində deyil, digər ölkələrdə də (ABŞ, Almaniya, Türkiyə, Rusiya, İran və s.) fəaliyyət göstərirlər.

Onun bilavasitə rəhbərliyi və iştirakı ilə Avropanın bir sıra ölkələrində, Özbəkistanın Daşkənd şəhərində, Türkiyənin Antalya şəhərində beynəlxalq elmi konfranslar keçirilir.
Əliyev Rafiq Əziz oğlu informatika və idarəetmə, süni intellekt, qeyri səlis məntiq və Soft Kompyutingə həsr olunmuş 70 ə yaxın kitabın, 350 dən çox elmi məqalənin müəllifidir.

Hörmətlə, Əli Yunisov

P.S. Akademik Rafiq Əliyevin 83-cü yaşı münasibətilə bu qeydləri yazarkən qürur hissi keçirirəm.
Mən, Rafiq müəllimlə bir rayonda doğulmuş, Ağdam 1- saylı orta məktəbdə oxumus, eyni ali məktəbi bitirmişik (sovet vaxtı M.Əzizbəyov adına Azərbaycan Neft və Kimya institunu).
Rafiq müəllim 1977-ci ildə institutda mənə dərs deyib.
Yüz yaşa Rafiq müəllim!!!

Birlikdə fotolar:

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Valeh Heydərin hekayəsi

DƏLİ EYVAZIN NƏVƏSİ
(hekayə)
Babamın yaşı çoxdur, lap çox. Zamanın xəlbiri onun gözləri önündə ələnib. O, ömürün enişli-yoxuşlu yollarında yaxşı da görüb, pis də, mərd də görüb, namərd də, xeyirxah da görüb, quyu qazan da, haqq da görüb, haqsızlıq da. Bir sözlə, həyatın hər üzü ona tanışdır. Dünya görmüş babam bu yollardan birini – xeyirxahlığı arayıb-seçib və ömrü boyu bu yola sadiq qalıb.

Dostları zarafata salıb:
– Ay Eyvaz kişi, sən nə vaxt zəmanə adamı olacaqsan? – deyəndə, babam:
– Vallah, elə mənim əlimdən gələn budur, – deyib.

Di gəl ki, hamı onu “Dəli Eyvaz” deyə çağırırdı. Əslinə baxsan, bu heç babamın da xətrinə dəymirdi. Ancaq böyüklər mənə:
– Ay bala, sən Dəli Eyvazın nəvəsisən? – deyə müraciət edəndə, mən cin atına minirdim. Onları:
– Dəli sizin öz babanızdır! – deyə təhqir etməkdən özümü güclə saxlayırdım. Düzü, məhləmizdə yaşayan tay-tuşlarımdan bir neçəsinin ağzını bu sözün üstündə möhkəm əzişdirmişdim də.

İsti yay günü idi. Babam, nənəm və mən həyətimizdəki gövdəsinə örkən dolanmayan xar tutun kölgəsinə qoyulmuş qədim taxtın üstündə oturub, anamın dəmlədiyi pürrəngi çaya qənim kəsilmişdik. Nənəmin əlindəki söyüd budağı ilə hərdən üzümü yelləməsi mənə xüsusi ləzzət verirdi. Bu nəvazişdən xoşlanıb:
– Nənə, ay nənə, mən də böyüyəndə xeyirxah adam olacağam! – dedim.

Nənəm gözaltı babamı süzüb:
– Niyə olmursan, qadan alım? Dəli Eyvazın nəvəsi deyilsən?! – dedi və uğunub özündən getdi. Babam da özünü nənəmə qoşulmaqdan güclə saxladı. Düzü, nənəmin bu cavabından yaman pərt oldum. Gözlərim yaz buludu kimi doldu. İstədim hönkürüb:
– Tay sizin nəvəniz olmayacam, mənə dəli baba lazım deyil! – deyəm və qaçıb gedəm. Ancaq dilimi, dodağımı gəmirə-gəmirə özümü saxladım. Babam pərt olduğumu görüb başımı tumarladı və:
– Mənim balam, bilirsən, sənin babana nə üçün Dəli Eyvaz deyirlər? – deyə soruşdu. Mən daha özümü saxlaya bilmədim, yumruqlarımı düyünləyib:
– Deməsinlər, deməsinlər, mənə dəli baba lazım deyil! – dedim və hıçqıra-hıçqıra ağlamağa başladım.

Babam məni bağrına basıb:
– Ağlama, mənim balam, qoy nə deyirlər desinlər. Özün görürsən ki, sənin ağıllı baban var, – dedi. Sonra təmkinlə başına gəlmiş bir əhvalatı danışmağa başladı:
– Bir gün işdən evə qayıdırdım. Birdən ağ parçaya bükülü nəyinsə cığırın kənarına düşdüyünü gördüm və əyilib götürdüm. Açıb baxanda gördüm ki, xeyli puldur. Evə gətirdim. Bax, bu çoxbilmiş nənənlə… – babam sağ əlini nənəmin çiyninə qoydu, – birlikdə saydıq. Nə az, nə çox düz iki min manat pul idi. Sonra belə məsləhətləşdik ki, bir gün gözləyək. Düşündük ki, kim isə kənd adamı olacaq, səs-soraq tutan kimi aparıb sahibinə qaytararıq.

Lakin səhərədək kənddən bir xəbər çıxmadı. Nəhayət, ikinci gün eşitdik ki, qonşu kənddən bir dul qadın iki min manat pul itirib. Elə o dəqiqə pulu da götürüb yola düzəldim. Gedib sahibini tapdım. Yazıq o qədər ağlamışdı ki, deyərdin, bu saat gözlərindən damcı-damcı qan damacaq. Sən demə, arvad min əziyyətlə topladığı pulu rayon mərkəzindəki əmanət kassasından çıxarıb gətirirmiş ki, rəhmətə getmiş ərinin qəbrini götürsün.

Düzü, mən də bərk kövrəldim, özümü ağlamaqdan güclə saxladım. Nə isə, uzun sözün qısası, bu hadisə çox sürətlə kəndə-kəsəyə yayıldı. Düzdür, mənə:
– Allah sənə ömür versin, savab iş gördün, – deyənlər də oldu. Ancaq çoxları da küncdə-bucaqda:
– Vallah, dəlidir. Özü-öz əliylə qismətinə çıxan şeyi aparıb sahibinə qaytarıb ki, nədi-nədi desinlər Eyvaz kişi xeyirxah adamdır. Ay dedilər ha, – deyə məni lağa qoydular. Üzümə qarşı:
– Əşi, sən lap dəliymişsən ki, – deyənlər də oldu.

Bir sözlə, o gündən “dəli” sözü mənim adımla qoşa çəkilməyə başladı.

– Yəni sənin babanı Eyvaz yox, Dəli Eyvaz deyə çağırmağa başladılar… – Babam dərindən köks ötürüb dedi:
– Eybi yox, oğul, çağırırlar qoy çağırsınlar. Onsuz da ağıllıları dəli, dəliləri ağıllı çağırmaq dəbdədir.

Mən yerimdən sıçrayıb:
– Baba, sənə qurban olum, – deyib onun boynuna sarıldım, üz-gözündən öpdüm. Və o gündən sonra:
– Mən Dəli Eyvazın nəvəsiyəm! – deyərək babamın dəliliyi ilə fəxr etməyə başladım.
Müəllif: VALEH HEYDƏR

VALEH HEYDƏRİN YAZILARI

ZAUR USTACIN YAZILARI


>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Qardaş Türkiyədən Etibar Həsənzadəyə hədiyyə

Aktruk Hədiyyəlik Əşya Reklam Ajansının Genel Başkanı sayın Erdogan Akturk tərəfindən ortaq Zəfərimizin kitabı olan ‘Vətən Uğrunda” kitabının maketi Etibara, şəhidlərimizə və qazilərimizə hədiyyə olundu.
Qeyd edək ki, kitabda bayraqlarimizi Qarabağda ucaldan döyüşçülərimizin həyat və döyüş yolları haqqında məlumatlar yer almışdır. Bu baxımdan tasarimda bayraqların yer alması çox anlamlı olmuşdur. Maketin tasarimi Erdogan Akturkə, kitabın üz qabığının tasarimi isə Hikmət Əliyevə məxsusdur.

İsmayıl Şıxlı və onun rəqibi

İsmayıl Şıxlı cəbhədən qayıtdıqdan sonra aspiranturaya sənəd verir. Həmin il İsmayıl Şıxlının seçəcəyi ixtisasa cəmi bir yer ayırıblar. Və taleyin işinə bax ki, həmin yerə yazıçı Əzizə xanım Cəfərzadə də namizəddir… Böyük gün gəlib çatır. Hər iki rəqib imtahanda iştirak edir. Həyəcandan, yoxsa stressdən…imtahan zamanı bir sual İsmayıl Şıxlının yadından çıxır. Bunu hiss edən Əzizə Cəfərzadə cavabı kağıza yazıb ona ötürür. Nəzarətçi müəllim bunu görür və təəccüb içində deyir:
– Əzizə, nə edirsən, axı siz rəqibsiz…
– Bilirəm!
– Bəs nə üçün sualın cavabını ona ötürürsən!?
– Axı o cəbhədən gəlib…
– Nə olsun, Əzizə!? Qəribəsən…
Əzizə Cəfərzadə sakit tonda belə cavab verir:
– Həyat qəribədir, müəllim…
Bu hadisənin üzərindən bir neçə həftə keçir. Nəticələr açıqlanır. İsmayıl Şıxlı istədiyi ixtisasa qəbul olur. Ancaq bu xəbər onu sevindirmir. Əksinə, çox məyus olur. Üzülür. Düşünür ki, o, bu nəticəyə layiq deyil. O yer, bu nəticə rəqibinin – Əzizə Cəfərzadənin haqqıdır. Buna görə o, Bakıda qalmır. Rayona qayıdır. Lakin bir neçə gündən sonra ona bir məktub göndərirlər. Məktubdan belə aydın olur ki, aspiranturadakı həmin ixtisasa daha bir yer əlavə olunub. Bu, o deməkdir ki, hər iki namizəd – İsmayıl və Əzizə həmin ixtisasda oxuya bilərlər. Bu xəbəri aldıqdan sonra İsmayıl Şıxlı Əzizə xanıma bir məktub yazır. Aldığı şad xəbəri onunla bölüşür. İmtahan zamanı etdiyi fədakarlığa görə ona təşəkkür edir. Məktubun imza hissəsində isə belə yazır: “Sənin rəqibin…”
İsmayıl Şıxlı bu hadisəni sonrakı illərdə qələmə aldığı “Mənim rəqibim” hekayəsinin ideyasına çevirmişdi. Özü bu barədə yazırdı: “Yazılarımın hamısının əsasında gerçək hadisələr, mövcud insanlar dayanır…“Mənim rəqibim”, “Qızıl ilan”, “Görüş”, “Namus qaçağı”, ”Təyyarə geçikir“ kimi hekayələr öz həyatımla bağlıdır…

Mənbə və müəllif: Məcid Rəşadətoğlu


>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əli Rza Xələfli – İradə Musayeva…

Baxış bucağı…
(ölümə elegiya)

Düşünürdüm… İradə Musayeva haqqında yazım… çap olunmuş kitabı əlimə gəlmədi.. illər öncə Müşfiqin məzarı ilə bağlı söz söhbət yayıldı… iradə xanım da münasibət bildirmişdi… mən də həmin münasibətə görə məktub yazmaq istədim… həmin yazıda ziyalı qətiyyəti məsələsini qoymaq, İradənin sərt obyektiv, qorxmazlıq nümunəsi olan obrazını əsas götürməklə, şəxsiyyətə qarşı qərəzlərin qaynağını məhz bu yöndə açmaq istəyirdim…
“İradə Musayevaya məktub” belə, yəni bu yöndə yazılmalı idi…
Təəssüf ki, bir dördlük həmin düşüncələrimin əks sədası kimi fb nin yaddaşında yaşamalı oldu…

Dəli könül həsrəti diləyində axtarsın,
Tənha uçan durnanın lələyində axtarsın…
Həsrətin sorağında Müşfiqi axtaranlar
Müşfiqi sevənlərin ürəyində axtarsın…

Altı il əvvəlki mətn birdən birə yaddaşımda oyandı… bəli, bircə bəndlə İradə Musayevaya məktub yazmışam….
Yəqin geniş yazı niyyətim olub… həyatımızın İradələri məhv edən qayğıları sözümüzü də beləcə öldürür… İradənin ölümü açıq sözün faciəsidir…

Köz basdı ölümüylə sözümüzün qəlbinə,
Acı xəbər gətirdi bu səhərin küləyi..
Nə deyəsən bu qəddar ölümlərin dəbinə,
Ruhumuzda yaşayar mələklərin diləyi…

İradəni zaman zaman gözümüz gəzəcək… cəsarətli söz yanğısı onu yaddaşımızda həmişə boya boy göstərəcək…
İradəni sevənlər könül dünyalarına baxsınlar…

07.02.2024

Mənbə:Elirza Xelefli

MÜƏLLİF: ƏLİ RZA XƏLƏFLİ

ƏLİ RZA XƏLƏFLİNİN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

زائور اوستاج – گزدیم

گزدیم

گزدیم، قاریش-قاریش وطن تورپاغین
هر داغدا، دره‌ده ایزیم وار منیم
هله کئچیلمه‌میش اوجا داغلارین
اوجا ذیروه‌سینده گؤزوم وار منیم

گزدیم، یورولمادان آرانی، داغی
سئیر ائتدیم ان اوجقار چمنی، باغی
هئچ واخت قینامادیم زامانی، چاغی
چوخ بولاق باشیندا اوزوم وار منیم

گزدیم بو تورپاغی من اویماق-اویماق
اَن عادی داشا دا اولموشام قوناق
هر اوتون، چیچه‌یین حالین سوراراق
سینه‌مه ییغدیغیم سؤزوم وار منیم

زائور اوستاج

Əski əlifbaya çevirdi: Əli Çağla

"…yazarlar, ancaq yazarlar…"