QURANI OXUMAĞI ÖYRƏNƏK
ƏLİFBA
ا
ب ت ث
ج ح خ
د ذ ر ز
س ش ص ض
ظ ط ع غ
ف ق ك ل
م ن ه و ي
DƏRSLƏR MƏMMƏDLİ ÜZEYİR ƏMİRHÜSYEN OĞLUNUN
“QURAN OXUMAĞI ÖYRƏNƏK” KİTABI ƏSASINDA
Tuncay ŞƏHRİLİ TƏRƏFİNDƏN APARILIR.
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
ORTAQ ANA DİLİMİZ YÖNÜNDƏ ÇALIŞMA
Urfa Ağzı – Azerbaycan Türkçesi = Anlamı
alma – alma = elma
aparma – aparma = nakil, götürme
aparmah – aparmaq = nakletmek, götürmek
arakı – araq = rakı
ayah yolu – ayaqyolu = tuvalet
balah – balaq = Pantolon paçası
bayah(tan) – bayaq = demin, biraz önce
beli – beli = evet, olumlu beğeni ünlemi
berkmah = titremek, sarsılmak
berkimek = pekişmek
bibi – bibi = hala (babanın kız kardeşi)
bilevlemah – bölüvlemek = bilemek, keskinleştirmek
bire – bire = pire
boyah – boyaq = boya
bürük = kapalılık, örtü
buruq = büklüm, kıvrım
cızıh – cızıq = çizgi
cızıldamah – cızıldamaq = cızırdamak
çıngıltı – cingilti = şangır-şungur sesi
çırmahlamak (çırnahlamah) – cırmaqlamaq = tırmalamak, berelemek
çin – çiyin = omuz
çingildemah – cingildemek = çınlamak
çömçe – çömçe = kepçe
dalda – dalda = korunaklı yer
daldalanmah – daldalanmaq = barınmak
darahmah – darıxmaq = bunalmak, sıkılmak
daş – daş = taş
daz – daz = dazlak, kel
dişlemah – dişlemeq = ısırmak
divar – divar = duvar
duz – duz = tuz
ele – ele = öyle
eprimah – eprimek = yıpranmak, çürümek, bozulmak
fıta = havlu
fite = peştamal
geh – gah = kâh
gemirmah – gemirmek = kemirmek
gögermah = filizlenmek, dal tutmak
göyermek = morarmak
görsetmah – görsetmek = göstermek
görükmah – görükmek = görünmek, gözükmek
hambal – hambal = hamal
hanı – hanı = hani
he – he = evet
heç – heç = hiç
hemaylı – hemail = gerdanlık
herslendırmah – hirslendirmek = gücendirmek, kızdırmak, öfkelendirmek
herslenmah – hirslenmek = gücenmek, içerlemek, kızmak, öfkelenmek
hırflamah – xeriflemek = bunamak
hindi – indi = şimdi
his – his = is
ilan – ilan = yılan
igit – igid = atak, atik, gözü pek, yiğit
karaçı – qaraçı = çingene
kayğanak – qaypanaq = omlet, sahanda yumurta
keçel – keçel = kel, saçsız, tüyü dökülmüş (halı)
kimin – kimi = gibi
kölge – kölge = gölge
könek – köynek = gömlek
körahmah – karıxmaq = bocalamak, tutulmak
kurtarmah – qurtarmaq = tüketmek (anlamında)
leçek (neçek) – leçek = baş örtüsü
lengo – leng = hantal
marhama – mehreba = büyük mendil, havlu
nağara – nağara = davul
neçiye – neçeye = kaça, ne kadara
pambuh – pambuq = pamuk
pendir – pendir = peynir
puc olmah = donmak
puça çıxmaq = akim kalmak
sakkız olmah – qır-saqqız olmaq = sırnaşmak, yapışmak
sırğa = semer
sırğa = küpe
sırımah = yorgan dikmek
sırımaq = çatmak, çakmak, yerleştirmek
suvarmak – suvarmaq = su içirmek, sulamak
şatır – şatır = fırıncı (pişirici)
şitil – şitil = fide
şorba – şorba = çorba
şüşe – şüşe = şişe
tay – tay = eş (anlamında)
teprenmah – terpenmek = kımıldamak, kıpırdamak
tfu – tfu = tüh, yuh
tike – tike = kuşbaşı et parçası, parça
tiksinmah – diksinmek = irkilmek (anlamında)
tolazlanmah = zenginleşmek, kodamanlaşmak
tolazlamak = fırlatmak
töremah – töremek = oluşmak, türemek, (çoğalmak Urfa Ağzında)
tüfürmah – tüpürmek = tükürmek
tüfrik – tüpürük = tükürük
uşah – uşaq = çocuk
utmah – udmaq = yenmek, kazanmak
utuzmah – uduzmaq = yenilmek, yitirmek
üçün – üçün = için
üz – üz = yüzey (anlamında)
yandırmah – yandırmaq = yakmak
yazzığı gelmah – yazığı gelmek = acımak
yırğalamah – yırğalamaq = sallamak
yırğalanmah – yırğalanmaq = yalpalamak
yonmah – yonmaq = yontmak
yuha – yuxa = ince, zayıf
yuha ürekli – üreyiyuxa = yufka yürekli
yuhu – yuxu = uyku
zerzembe = kiler
zirzemi = bodrum
zibil = hayvan dışkısı
zibil = çöp
zonguldamah – zanğıldamaq = çınlamak, gürültülü şekilde sesi çıkmak
KAYNAKÇA:
Müəllif: Mehmet Faruk Habiboğlu
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
Esse
Artıq gecə yarıdan çoxdan keçib, indi tək-tək adam oyaq olar. Onu gec yatmaqda, yuxusuzluğun insan orqanizminə vurduğu ziyanlar barədə hər gün ona “moizə” oxuyan, bununla onu canına qəsd eləməkdə qınayan həyat yoldaşı da çoxdan yatıb. Arabir yüngül xorultusu da gəlir qulağına. O isə…
Bu gecə şeytanı lənətləyərək Tanrıdan ona da bir azacıq yuxu bəxşiş göndərməsindən ötrü xeyli dua etsə də faydası olmayıb, budur, gecə saat üçü haqlayır… Artıq neçə saatdır ki, isti, rahat, yumşaq yorğan döşəyində gah bir, gah da o biri böyrü üstə çevrilib gözlərini yumaraq sakit uzanıb yuxusunu gözləyir, yuxu isə gəlmir ki, gəlmir!..Bunu da yoldaşı öyrədib ona, sakit uzan, tərpənmə, bir də görəcəksən yatmısan… Artıq göz qapaqlarını bir-birinə sıxmaqdan kipriklərinin dibi ağrıyır, qeyri iradi gözlərinin şişdiyini də hiss edir. Yatağına girdiyi bir neçə saat ərzində yüngül mürgüləsə də bu 15-20 dəqiqədən çox çəkməyib. Birdən ağlından keçən fikrə özünü də gülmək tutur . Sən demə o yuxunu aldatdığı kimi yuxu da onu aldadırmış…
“Yox, deyəsən bu gecə o heç gəlməyəcək, nahaq bəndi-bərəni bərkidib gözləyirəm “ deyə yatağından durmağa qərar verir. Amma elə etməlidi ki, evdə narahat olmasınlar. Geyinib astaca yataq otağından çıxıb qonaq otağına gəlir, gündüzün səsli-küylü evi ağır işdən sonra indi sanki dincəlir, otağa göz gəzdirir, bir tərəfdə axşamdan ortalığa tökülmüş oyuncaqlar, masanın üzərində isə gecədən çay içilib qalmış stəkan-nəlbəkilər onu görüb sevinir sanki… Oyuncaqları qutuya yığıb bir tərəfə qoyur, masanın üstünü yığışdırıb mətbəxə aparır, qazı yandırıb çaydanı üstünə qoyub geri qayıdır. İndi də divanın pozulmuş səliqəsini düzəldir. Adətidi, səliqəsi olmayan yerdə rahat ola bilmir. Evdə də elə ən çox buna deyinir həmişə. Gərək qab-qaşıq par-par parıldasın, ev-eşik daim qonaq gözləyirmiş kimi tər-təmiz olsun. Divanda yerini rahatlayıb televizoru yandırır, səsini ən aşağı həddə endirib bir-bir kanalları yoxlayır. İki-üç kanal artıq çoxdan yayımı bitirib, film həvəskarı olduğundan axır ki, bir kanalda istədiyini tapıb dayanır. Deyim ki, o hər kinoya da baxan deyil, əsasən ciddi filmləri sevir, nəhayət axtardığını tapır. Elə indi yeni bir film başlayacaq, yadına qazın üstə qoyub gəldiyi çaydan düşür, tez qalxıb mətbəxə keçir, yaxşı bir çay dəmləyib dəstgahıyla podnosa yığıb geri dönür. Hə indi rahat baxmaq olar!…
Filmdə Amerikada ağ dərililərin məskunlaşmasının ilk illərində baş verən hadisələr lentə alınmışdır, o zaman ki, yerli qəbilə və tayfalar sıxışdırılır, qovulur, buna görə də aralarında labüd qarşıdurmalar yaşanır. Hər qəbilə və tayfanın öz adı, başçısı, yaşam tərzi, məşğuliyyəti , adətləri var. Elə həmin qəbilələrdən birinin başçısı öz ailə üzvlərilə birgə həbs edilərək cəza çəkir… Fikir onu çəkib Ermənistan deyilən qədim İrəvana, azərbaycanlıların qədim yaşayış məskənlərinə aparır, sonra da dolandırıb Qarabağa gətirir. İki əsr daxilində başlarına gətirilən müsibətlər, mənfur ermənilər tərəfindən zorla qovulub çıxarıldıqları doğma torpaqları, yetim qalan yurd yerləri, amansızcasına qətlə yetirilən və əsir götürülən günahsız insanlar gözləri önündən gəlib keçir… Filmin baş qəhrəmanı , ömrünün artıq neçə ilinin belə hərbi xidmətdə keçdiyini unutmuş zabit öz zabit yoldaşları ilə söhbət zamanı qəbilələrin birinin haqqında dedikləri onun qəlbini dağ-dağ edir :
-Onları siz tanımırsınız, mən görmüşəm, bir nəfərin burnunu elə yandırmışdılar ki, ikicə deşiyi görünürdü, digərinin isə qulaqlarını kəsib ağzına soxmuşdular….
Düşünür, İlahi, bunlar ermənilərin törətdiyi müsibətlərin yanında nədir ki!…Sinəsinə odlu xaç basılmış, əli, dili, əzaları, başı kəsilmiş, gözləri çıxarılmış, yandırılmış, tanklar altına atılmış oğulların harayını eşidir, namusu tapdalanmış qız-gəlinlərin, övladı gözlərinin qabağında öldürülmüş anaların fəryadı qulaqlarını batırır..! Bu zabit isə cəzasını çəkmiş ailəni sağ-salamat aparıb yaşayış məskənlərinə qoymaq əmri alıb, yollar uzun və təhlükəli, mənzil başı isə uzaqdır. Yollarda öz torpaqlarını qaytarmaq üçün dəstələr düzəldib yollara çıxan yerli qəbilə nümayəndələrilə qəfləti üzləşmək, məcbur qalaraq apardığı “cinayətkar” başçı ilə dostlaşmaq da var zabitin qismətində.., yoxsa mənzilə gedib çatmayacaqlar!Filmin son kadrları da yenə insanlığın xilasına, humanizm hisslərinin qalib gəlməsinə hesablanıb… “Başçı “ilə əl verib ayrılan zabit :” Mən, səni həmişə yaxşı insan kimi xatırlayacam..” söyləyir..
Bu filmin sonluğu bəlkə də kinorejissorun təxəyyülü, arzuları, görmək istədikləri idi, bilmirəm, hər halda insanlığın ölmədiyinə, haçansa həqiqətin qələbə çalacağına inam və ümid demək idi!…
Amma bir həqiqət var, o isə hələ də dünyada zülmün sona yetməməsi, güclünün gücsüzü əzməsi, yalanın həqiqət libasında görünməsidir. Fikrindən dünyanın hər tərəfində yaradılan münaqişə ocaqları, viran qoyulan şəhər və kəndlər, uçulub dağıdılan evlər, öldürülən insanlar, günahsız tökülən qanlar, süngüyə taxılan körpələr, tüstü çıxmayan bacalar haray çəkib : “Niyə, nədən ötrü!? “ qışqırırdı…Filmi izləməyə başlayanda süzdüyü çayı isə çoxdan soyumuşdu…
Bu sonuncu səfər deyil,
Yağıyla çox hesabım var.
Bir kəhər at göndər mənə,
Ürəyimdə muradım var.
Havalar barıt qoxulu,
Yollar hələ də qorxulu.
Yarımçıq qalan nağılı,
Bitirməyə gümanım var.
Bu yara qan verir hələ,
Vətən qurban verir hələ.
Çənlibelə çən düşübdü,
Köroğluya xəbər eylə..
Son savaşa fərmanım var!..
Müəllif: Şahnaz ŞAHİN
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
Viran çağlar kalem, yakar kavurur.
Dayanılmaz sözler, cismimi yakar.
Zaman tufan sunar, yıkar savurur.
Talih sağır duymaz, isimini yakar.
Ruhun sesi yoktur, dili bülbül sağar.
Akar gönlüme aşk nasip Hak yağar.
Sorgu sual duman, nazı sis boğar.
Kalem inat caymaz, cismimi yakar.
Dört yanım tüter, külden harmanım,
Yiterim demde hü, birlik dermanım,
Bir mavi mekanda, çağcıl fermanım,
Firar kalem doymaz, ismini yakar .
Yıldız gibi parlar kutsal çıramız,
Halden hale geçer, balmış şıramız,
Gümüş kalem harlar, alev aramız,
Vücut evim aymaz, resmini yakar.
Aykız zara düştü, canı bitirir,
Çehre söndü misal, tülü yitirir,
Aşkta yıllandı ten, mabet getirir,
Kalem derman koymaz, cismimi yakar.
16 şubat 2021
KOCA BİR SEVDA
Gayret bulur canım, aşığın çile,
Kilitli solumdan , koca bir sevda.
Ya taşarsa özüm maşuğun sile ,
Dökülür yolumdan, koca bir sevda.
Ey sonsuzda gölgem, dirilsin gece,
Donup kalmasın mor, dökülsün hece,
Sevdanın uykusu, nöbette nice,
Sarhoştur dolumdan, koca bir sevda.
Sen efendim bense, döngüde çıra,
Aşkı satarmı hiç, çeksede dara,
And olsun içerim, açsada yara,
Tutarken kolumdan, koca bir sevda
Gün geceye döner, kapanır gözler,
Zaman yatagından, düşteyken sözler,
Hasret giderir ruh, sararken közler,
Bir ah der solumdan, koca bir sevda.
Aykız kirpik ıslak, yağmur vuruyor,
Kuşatan zaman çığ, korku yoruyor,
Daim oldu hüzün, sürme kuruyor,
Tüterken tülümden, koca bir sevda.
30 ocak 2021
BİL YETER Kİ
Oysa hurma dalda, ballanır gördüm,
Kimse bilmez özü, sen bil yeter ki.
Zaman kırılır can, sallanır gördüm,
Çığlık atan gözü, sen sil yeter ki.
Gönül harabatsa, kapısı taştan,
Canı bölünürken, çığlıktır yaştan,
Çözülemez sorunlar, aşk ile baştan,
Derman olur sözü, sen bil yeter ki.
Duygu taşınırken, yürek telime ,
Yediveren duan, kemer belime,
Meyve veren bağın, şerbet dilime,
Dolup taşan yüzü , sen sil yeter ki.
Dıştan bakmak yetmez, yokluğun pervan ,
Sana ermez isem, muradım kervan,
Özü daim kılan, yüceden devran,
Zaman döner bazı, sen bil yeter ki.
Aykız’a sır yüklü, bir başka suna,
En düşçül yarışım, çağrısın bana,
Mor salkımlar sarhoş, berduşluk sana,
Beyaz tüle yazı, sen bil yeter ki.
20 Ocak 2021
HASRET ÇEKERKEN
Söze dönüşür ruh, hazine beden,
Işık olur bil ki, hasret çekerken.
Gizli tattır baden , özüne diden ,
Demin alır bil ki,hasret çekerken.
Ereğe ulaşan, özdeş varımsın,
Tutsak benden öte, içten harımsın,
Sevenle sevilen, tümde yarımsın,
Yemin okur dil ki,hasret çekerken.
Sen ezelden düştün, asırlık yolum,
Emsalsiz övüşüm, ummanda dalım,
Hayattan hayata, kadehten dolum,
Şerbet olur dil ki, hasret çekerken.
Ah kalp denen otağ, sevildiği yer.
Dilimde konuşur, muammada fer,
Seyrana çıkar giz, ayaksız bu ser,
Gövde ölür bil ki, hasret çekerken.
Aykızım amade, ezâda teslim,
Turap olur nefsim, varımdan geçtim,
Gümüş çehre yanar, közünden mestim,
Duman olur tül ki, hasret çekerken.
9 Aralık 2020.
DÖNERKEN MEVSİM
Dilimden bir deyiş, akar geceye,
Islık çalar rüzgar, dönerken mevsim,
Yavaştan gönülden, sızar heceye,
Eşlik eder hazlar, sönerken mevsim.
Turna semah eder, ah allı morda,
Bülbül Türkmen kızı, yanar ses korda,
Dolu içmiş sırda, çevrinir turda,
Avaz avaz çağlar, dönerken mevsim.
Sel sel çile derviş, yol gamlı kervan,
Hançer tekne kırar, tel keser gerdan,
Perde inler sarhoş, geçilir vardan,
Öksüz kalır bağlar, göçerken mevsim.
Perişan derde eş, ninni acıma,
Seyre dalsın ahım, can versin cana,
Sevda kapısında, erişsin tana,
Aşık korda ağlar, çökerken mevsim.
Aykızım su gibi sesten geçerim,
Ta önceden kaynar, özde pişerim,
Şu canın sırrını, darda seçerim,
Mekan canı nazlar, dökerken mevsim.
9 Kasım 2020.
Müəllif: Leyla Koçak Oruç
LEYLA KOÇAK ORUÇUN DİGƏR YAZILARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
Böyük ürəkli ANA…
Aləm cənnətə dönsə,
Yaddan çıxmaz Qarabağ…
– deyə fəryad edirdi Ağabəyim ağa…
Uzun illər bu məmləkətin gəlin köçən qızlarının ürəyində, şəhid balasının tabutunu qaldıran Ataların kürəyində, özünü doğma ocağından kənarda qərib bir quş sanan yurd həsrətlilərin dünyadan köç eyləyən zaman yumulmayan gözlərində nisgilə çevrilmişdi Qarabağ…
Qarabağ ağrı idi…
Qarabağ həsrət idi… Qarabağ düyün idi… Qara bəxt idi… Qapısı bağlı qalmış yurd yeri idi…
Bu ədalətsizliyə dünya birliyi hələ də susurdu… körpəsi qanına qəltan edilən, qocaları tövləyə yığılıb yandırılan, tüstüsü ərşə dayanan, qadınlarının namusu tapdanan bir məmləkətdə haqqı – tarixi ədaləti bərqərar etmək yerinə dünyanın hansısa bir köşəsində xəritədə heç adı da olmayan kəndin girəcəyindəki kilsənin dam örtüyünün çatlamasını daha bəşəri bir məsələ, hadisə kimi gündəmə gətirib müzakirə edir, işıqlandırırdılar…
Kor deyildik ki… hamısını görürdük. Onu da anlayırdıq ki, özünə gün ağlamayana el də yığılsa, gün ağlayası deyil.
Hər anı bir ömrə bədəl 44 günlük qutsal savaşımızda Vətən Oğulları bizə anlatdı ki, dərdimizin dərmanı hansısa beynəlxalq qurum, təşkilat deyil.
Qapısı bağlı Qarabağın açarı Azərbaycan Ordusunun – zabitinin, əsgərinin cibində imiş… Tarix yazan Sərkərdənin – Ali Baş Komandanımızın bircə “İrəli!” kəlməsinə bənd imişlər ki, Dünya birliyinə Birliyin nə olduğunu göstərsinlər. Bircə himə bənd imişlər ki, bu torpağın nə cəngavərlər yetirdiyini bütün bəşəriyyətə isbat etsinlər.
Milli davamız – Vətən savaşımız Ali baş komandanımızın dəmir yumruğu, məğrur xalqımızın yumruq kimi birləşməyi, müzəffər Ordumuzun dünyaya səs salan şanlı zəfəri, milli birlik və düşüncə bütövlüyümüzün təntənəsi olaraq tarixə çevrildi. Uca məmləkətimizi Zəfərə aparan 44 günlük qutsal yol təkcə Vətənin bütövləşməsi, Qarabağın azadlığı kimi yox, həm də dünya hərb tarixində Tarix yazan müzəffər Sərkərdənin rəşadətini və Azərbaycan Ordusunun misli görünməmiş döyüş taktikasını isbatlamış oldu.
Heç 30 yaşı olmayan, bu torpağın üstündə 30 il yaşamağın səfasını görməyən igidlər elə cəfalara qatlaşdılar ki, son nəfəsimizədək onların borcunu ödəyə bilməyəcəyik. Millətin çiynindəki 30 sənəlik əsarət yükünü qaldıran, alnımızda şırım salmış qeyrət ləkəsini təmizləyən, qanıyla Tarix yazan oğulların hər birinin döyüş yolunu qələmə almaq, canını fəda edib yaddaşlarda canlı əfsanəyə çevrilən igidlərin vətənə can vermək, vətəni cana gətirmək üçün etdikləri fədakarlığı cansız kağızın yaddaşında ölümsüzləşdirmək istəyirəm. Bu niyyətlə hər birinin ailə üzvləri ilə, döyüş yoldaşları ilə, komandirləri ilə həmsöhbət oluram. İgidlərin döyüş yoluna şahidlik edə-edə, bu söhbətləri dinləyə-dinləyə, o Anaların çoxundan bu sözləri eşidirəm: “Xəyalə, qızım, bizim oğullarımıza yanan təkcə biz – onları öz bətnində böyüdüb dünyaya gətirən analar yox, Vətənimizin qeyrətli, böyük ürəkli, fədakar bir qızı da Ana oldu – Mahirə xanım. Həm dərdimizə şərik, göz yaşımıza həmdəm, hər an yanımızda hiss elədik Mahirə xanımı. Balalarımıza ürəyinin yanğısıyla, qələminin yazısıyla ana oldu Mahirə xanım…
Mahirə xanım Nağıqızı… Təqdimata və izaha ehtiyacı olmayan Adam… Mənə elə gəlir ki, Mahirə xanımın işıqlı insan, alim, müəllim, pedaqoq adlarından, alın təriylə qazandığı bütün titullarından daha ucada dayanır bu ad: bütün şəhid balaların Anası… Şəhid analarının isə ömrünə həmdəm, yaralarına məlhəm ola bilməsi Mahirə xanımın böyük ürəyindən və elə ürəyi böyüklükdə fədakarlığından xəbər verir… Mahirə xanım hər kəlməsindən vətən sevdalı qələm adamı, vətəndaş ziyalıdır. Balası Vətən yolunda şəhid olan analardan Onun ünvanına deyilən alqış nidalarını sözə çevirib yazmağa isə sözlərimin gücü yetmir. Sadəcə ürəkdən “Var olun! O ülvi hisslərlə döyünən ümman boyda ürəyiniz var olsun, Mahirə xanım! -deyə bilirəm. Sizin Ana Vətən üçün ömrünü fəda edən igidlərimizə fədakar bir Ana ola bilməyiniz bütün şəhid analarımıza sözlə izaholunmaz bir təskinlikdir.
Ana olmağı bacarmaq – ən böyük şəxsiyyət, ən böyük şair, ən böyük müəllim ola bilməkdi…
Ana olmağı bacarmaq – bütün varlığıyla, ruhuyla özünü fəda edə bilməkdi…
Ana olmağı bacarmaq – Tanrının ən müqəddəs yükünü çiyinlərinə ala bilməkdi… Mən Sizin bu ucalığınız, Ana adınız – Ana müqəddəsliyiniz qarşısında baş əyirəm, dəyərlim Mahirə xanım!
Bu vətən deyilən torpaq deyil ki,
İnsanın ürəyi, canı Vətəndir.
Başını qoymağa bir sinə varsa,
Ruhuna beşiksə, tanı, Vətəndir.
-yazan adamın sinəsi bu gün saysız şəhid analarının ovunduğu Vətən qədər müqəddəs bir yerdir… Nə yaxşı ki, bu dünyada dərdə dərman, ömrə həmdəm, acılara məlhəm olmağı bacaran, köksü Vətən böyüklükdə sizin kimi İnsan var…
Millətin taleyüklü məsələlərində Mahirə xanımın susmaması, sözünün yetdiyi, gücünün çatdığı bütün məqamlarda milli təəssübkeşlik hissi təkcə yazılarında deyil, hətta müsahibələrində də özünü açıq-aydın göstərmiş olur:
Müsahibələrinin birində jurnalistin: “Bəzən yaşadıqlarımızı göstərmək üçün mübaliğələr belə acizdir. Bəs haqqın tərəzisi?! Görə-görə kor olmaq olurmu?” – sualına şairə belə cavab verir: “- Hə, bu, xəyalən min dəfələrlə olduğum, 1992-ci il fevralın 25-dən 26-na keçən gecə Xocalının − özü elə böyük olmayan bir qəsəbənin dünya boyda dəhşət mənzərəsidir… O mənzərədə insanlığını itirən kəsin ən vəhşi heyvandan belə amansız olduğunu görmək olar… O mənzərənin vəhşəti insanın qəlbində Allahın özünə belə etiraz nidaları yaradır. Yox, söhbət ancaq ondan getmir ki, bu amansız cinayəti törədən erməni millətindən olan qatillərə qərinələrlə bir millətə − türklərə qarşı aşılanmış nifrət hissi impuls verib… Söhbət ondan gedir ki, həmin gecə ancaq azərbaycanlı olduqlarına görə amansızlıqla öldürülən, içərisində körpələrin və qadınların da olduğu 613 nəfərin qanı laxtalanmayıb… Şəxsən mən hesab edirəm ki, o qan təkcə onu tökənlərin deyil, bu mənzərəyə laqeyd qalanların da vicdanındadır və Xocalı ədaləti bərqərar olmayınca, o qan laxtalanmayacaq”.
Bəli, bu ləyaqətli bir Azərbaycan qadının “Xocalıya ədalət” hayqıran narahat ruhunun, vicdanının səsidir.
Elə bir həssas qəlb, elə bir kövrək ürək, elə bir yanımcıl Ana ki, bu torpağın üstündə yavaş-yavaş addımlayın deyir hər kəlməsinin başında. Sanki hər sözünün əvvəlində-axırında bu torpağa qanı qarışanlara layiq yaşamalı olduğumuzu xatırladır bizə…
Burdan yavaş gedin, astadan keçin,
Qəbirlər titrəyər, daş dinə bilər,
Bir güllə gücünə sükut olanlar,
Bir addım səsinə diksinə bilər.
Mahirə xanım alnımızın ləkəsini silən, ilahi ədaləti bərqərar edən, milli qürur hissimizi özümüzə qaytaran, dünyaya gücümüzü, bütövlüyü, birliyimizi sübut edən, Vətənimizin ərazi bütövlüyünü təmin etmək üçün öz talelərini yarıyolda qoyan gənclərə həssas ana qəlbiylə yanmaqla bərabər həm də onların cəsarəti ilə qürur duyur:
Yerə qan tökdülər, ruh göyərtdilər
Tarixi yazdılar vətən daşında.
Minillik xalqlara dərs öyrətdılər
Bu ərən oğullar cavan yaşında.
“Şəhid nəğməsi” adlı şeirdən nümunə gətirdiyimiz bu misralarda isə müəllif şəhidlərimizin Ana torpağa əmanət olunduğu yeri sadəcə bir ziyarətgah hesab etmir, həm də millətin ən müqəddəs məbədgahı, qutsal ünvanı kimi uca dəyərləndirir:
Şəhidlər! Şəhidlər! Öz canınızla,
Bizə yol açdınız, dövran verdiniz.
Millətə diz çöküb baş əymək üçün,
Şərəfli, müqəddəs ünvan verdiniz.
Adını zəfər tariximizə, səsini isə bütün xalqımızın ürəyinə, ruhuna yazan şəhid Xudayar Yusifzadənin əziz xatirəsinə həsr etdiyi şeir isə Mahirə xanımın yaradıcılığında xüsusi yer tutur.
Xudayar Yusifzadənin anası Radə xanım Qurbanova ilə həmsöhbət olduğum zaman bütün qəlbimlə duyuram ki, ailəsi üçün, əzizləri üçün Xudayarın ölümündən sonra cənab prezidentimiz tərəfindən təltif olunduğu “Azərbaycan bayrağı” ordeni qədər qürur yeridir Mahirə xanımın Xudayara həsr etdiyi şeir… Radə ana söyləyir ki, Mahirə xanımın şeirinə qulaq asdıqca, elə bilirəm ki, Xudayarın qoxusunu duyuram… Sənətin böyüklüyünü bundan daha təsirli ifadə edə biləcək cümlə düşünə bilmirəm.
Vətən sevdalı böyümüşdü Xudayar.. Vətən sevgisi ürəyinə ana şəfqəti ilə bərabər hopmuşdu sanki… Elə ona görə də dar gündə hamıdan qabaq Vətənin harayına yetişmişdi… Mahirə xanımın yazdığı kimi:
Göydən Allah baxır, haqq divanı var
Soraq məqamı var, sorğu anı var
Hərənin qəlbində qəhrəmanı var
Minlərin gözündə mizana döndün.
Özün manşırladın qismət oyununu
Yuva tək seçib də Vətən qoynunu
Anan el içində bükməz boynunu
Dərdindən əriyib dərmana döndün.
Bilirdin bu Vətən nədən yaxşıdır?
Qoynunda göyərən bitən yaxşıdır
Övladda havara yetən yaxşıdır
Havara yetişib aslana döndün.
Nahaq yerə demirlər ki, “Oğul düşmən çəpəridir.” O müqəddəs savaşda bütün varlığıyla bunu sübuta yetirdi Xudayar… Vətənin hər qarışını qorumaq üçün kürəyini çəpər, sinəsini sipər elədi düşmən həmlələrinin qarşısında… Son nəfəsinə, sonuncu gülləsinə qədər çəpər kimi dayandı düşmənin qabağında… Bu cavan ömrünü ər kimi yaşadı… Anasının arzularını gözündə, gözünü yollarda qoydusa da, milyonların ürəyindəki Vətən yarasına yaralı canıyla, qanıyla məlhəm oldu…
İndi Xudayar milyonların ürəyində müqəddəs bir ünvana – könüllərdə dastana dönüb… İndi ona Radə Anamızla bərabər Mahirə Anamız və Vətən böyüklükdə Anamız – Ana Vətənimiz “Oğul!” deyir…
Nə qədər istəyə yerbəyer yaza
Ürəyi üçuna nə deyir yaza
Mahirə şəninə yüz şeir yazar
Bəs etməz, yazdığın dastana döndü.
Mən bu dünyaya müəyyən bir missiya üçün gələn insanların ilahi tərəfindən Seçilmişlər olduğuna ürəkdən inanıram. “İstiqamət Şuşa… Xankəndi” deyib baş qoyduğu müqəddəs yolda ucaldığı şəhadəti ilə 30 il əsarət yükünü çiynində, qeyrət ləkəsini damğa kimi alnında daşıyan bir millətin dirilişinə, ayağa qalxmağına, yumruq kimi birləşməyinə səbəbkar olan Toğrullar, Azərlər, Tofiqlər, Daşqınlar, Xudayarlar – qan qardaşlarımız məhz o seçkin insanlardan, seçilmişlərdən idi…
Bugün Zəfər yürüşünə çıxan millətin mübarizə yolu, bütövlük ideologiyası məhz ordan – Sultanlar, Toğrulların, Aşurların, Yüksəllərin, Azərlərin, Babəklərin şəhadətindən başladı…Xudayarlar o müqəddəs yolun başında Haqq savaşçısı kimi dayanıb bütöv bir məmləkəti bir bayraq altında cəm elədi, “Dünya birliyi”nə bütövlüyün, milli birliyin nə olduğunu göstərdilər…
Vətən boyda ürəklərindəki müqəddəs amal Cəbrayıldan, Füzulidən başlayıb Şuşaya yol almaqdı ki, o Haqq yolunda şəhadətə yüksəldilər, döyüş yoldaşlarından qabaq Şuşaya çatdılar. Zəfər günü Şuşaya girən təkcə o bizim gördüyümüz müzəffər ordunun əsgərləri deyildi, onların başı üstündə Şuşanın dağlarının başındakı dumanı dağıdan, Şuşanın azad, aydın səmasında pərvazlanan məğrur, qalib ruhlar var idi – yuxarıdan qoruyurdular döyüş yoldaşlarını, Xudaya yar, Tanrıya yoldaş olub Haqqın – Xeyirin şər üzərində qələbəsinə sevinirdilər…
İlahi ədalət bərqərar olmuşdu…
Haqq savaşında Xeyir – İşıq zəfər çalmışdı…
Ocağı sönmüş yurd yerlərimizdə işıq yanırdı…
Xarıbülbül əsirlikdən azad olmuşdu, üzü Günəşə doğru gülümsəyirdi…
Azad Qarabağın aydın səmasında üçrəngli Azərbaycan bayrağı dalğalanırdı…
Bütün dünya Tarix yazan Sərkərdənin dəmir yumruğundan danışırdı…
Mahirə Ana bütün şəhid balalarına layla deyirdi, başının dumanı dağılmış Şuşa dağlarında Mahira xanımın ana laylası ucalırdı…
Xudayar Tanrı qatında “Vətən yaxşıdır” zümzümə edirdi…
Vətən Cənnətə dönmüşdü…
*****
… Bu həyatda istər yaxşı həkim olsun, istər yaxşı müəllim, hər bir peşə sahibinin mayəsində insanın şəxsiyyəti dayanır. Şəxsiyyətində, xarakterində yarımçıqlıq olan adam heç vaxt böyük iş ortaya qoya bilməz. Bu mənada, Mahirə xanım şəxsiyyəti ilə sözü, əməli bir-birini tamamlayan bütöv bir insandır.
Allah həmişə dağına baxır, qar verir, ağacına baxır, bar verir… Mahirə xanım Allahın ona verdiyi ömür payını – zamanını, bir saniyəsini belə boşuna xərcləmədən dəyərləndirir və insanların və insanlığın xidmətində son dərəcə vicdanla, ləyaqətlə dayanır.
Yaxşı ki varsınız, Mahirə xanım! Nə yaxşı ki Varsan! – deyə bildiyimiz adamlar bizə Allahın ən böyük ərməğanıdı…
Vicdanlı vətəndaş və vətəndaş ziyalı olmağı bacarmaq bütün varlığıyla, ruhuyla özünü xalqı yolunda fəda edə bilməkdi ki bunu da hamı bacarmır… Hamının sevimlisi, sidq ürəklə sevdiyi, ürəklərdə sevgi, rəğbət, doğmalıq qazanan İnsan olmaq statusunu da Tanrı hər adama nəsib etmir. Ürəyimizdə ən böyük ucalıqdasınız, Mahirə xanım!
Həzrəti peyğəmbərimizdən soruşurlar ki, Dini bir sözlə necə ifadə etmək olar? Deyir ki: “təsəlli” sözü ilə. Bu çətin dünyamızda, mənəviyyatın aşındığı, əxlaqi dəyərlərin alt – üst olduğu, insanlığın çat verdiyi bir zamanın içində Sizin kimi insanı tanımaq, varlığını hiss etmək, sözün həqiqi mənasında insana təsəlli olur. Sizin kimi öz təmiz dünyasını, özünün, sözünün, ruhunun, adının paklığını – Tanrı əmanəti kimi qoruyan, düşüncələri, əməlləri ilə cəmiyyətimizə işıq salan bir İnsanın (sözün həqiqi mənasında – böyük hərflərlə İnsanın…) varlığını bilmək adama təsəlli olur. Yüz acını da udursan bir şirinin xətrinə. Düşünürsən ki, bu xalq Mahirə xanım Nağıqızı ləyaqətdə qutsal və uca İnsan yetirə bilibsə, demək ki, hələ sabaha və yaşamağa ümid qalır…
Həqiqətləri deyən diliniz, yazan qələminiz, yaxşılıqlara ünvan olan ürəyiniz, işıqlı əməllər üçün yorulmadan çalışan əlləriniz var olsun, Mahirə xanım! Ünvanınıza söylənən bütün xoş sözlər halal haqqınızdır. Ulu Tanrı Sizin işığınızı ailənizə, yavrularınıza, bizlərə – bütün Sizi sevənlərə doyunca versin!
Böyük Adam… Böyük hərflərlə Adam… Böyük ürəkli Anam…
Sonsuz sayğı və sevgilərimlə: Xəyalə ZƏRRABQIZI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
Zaur Ustac – qələmdar olmaq missiyası
(Tənqidçinin xəfif eksklüziv münasibəti…)
Tanıdığım istedadlı gənclər sırasında olduqca işgüzar, zəhmətkeş, obyektiv, prinsipial, hər cür manipuliyasiyadan uzaq, sözə-qələmə bağlılıq, həssaslıq, sözü-qələmi müqəddəs hesab edən və bu müqəddəsliyi hər məqamda qorumağa çalışan, içində klassik, modern maarifçilik ruhu daşıyan, bir sözlə, qələmdar olmaq missiyasını Heraklsayağı çiyinlərinə götürən, yaradıcılığın Sizif cəfasına qatlaşan gənclərdən biri də Zaur Ustacdır. Olduqca səmimi, təvazökar qələmdardır və bu yeni sözü, yeni anlayışı da ədəbiyyat cameəsinə gətirən odur.Zaur Ustacın müasir ədəbiyyatımızda vicdanlı, tərəfsiz, liberal – azad, sərbəst ədəbi davranışı təqdirəlayiqdir və deyərdim ki, yenidir, müasir ədəbi gəncliyə örnəkdir. Zaur Ustac radikalizmdən uzaq, sözün səmimiyyətinə sığınan qələmdardır. Zaur Ustac gənc olmasına baxmayaraq (hər halda məndən çox gəncdir), o, özündə elə bir yaradıcılıq gücü tapıb və ədəbi sifera yaratmağa müvəffəq olub ki, artıq onun özgür ədəbi nüfuzu, özgür yaradıcı çəkisi haqqında çəkinmədən danışmaq olar. Mənim qənaətim belədir və bu qənaəti ictimailəşdirməmək günah olardı. İstedadı və istedadlı ədəbi gücü məqamında görmək və qiymələndirmək, fikrimcə, mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bizim ədəbi tənqid üçün belə yanaşma prioritet olmalıdır.Zaur Ustac maraqlı həyat yolu keçib, hərbçidir, istefada olan zabitdir. Onda hərbçi peşəsindən ədəbi yaradıcılığına sızan bir yaradıcılıq intizamı, ədəbiyyata yansıyan hərbçi “geosiyasi marağı” olduğunu sezirəm. Yaxşı bildiyini müdafiə etmək, onu ədəbi fikrə gətirmək, yeni nəsilə, gəncliyə əlahiddə vətənpərvərlik ruhu aşılamaq və bu işi maarifçilik səviyyəsinə yüksəltmək – onun ən ümdə “geosiyasi marağı” budur və bu da yenidir. Və bu, Zaur Ustacda istək, arzu deyil, deyərdim ki, onun şəxsi xarakterinə tamamilə yad, amma yaradıcılığına xas olan ədəbi ambisiyadır, ədəbi-bədii fəaliyyətinin nüvəsini təşkil edən amildir, ona məxsus ədəbi statusdur. Elə buna görə də onun yaradıcılığı çoxsahəli, çoxyönlü, çoxsəsli, polofondur…Zaur Ustacın ədəbi fəaliyyəti çağdaşlıqla bərabər, ən çox gələcəyə, perspektivə yönəlikdir. Onun yaradıcılığı, həm də yaxşı olacaq dərəcədə sosialyönümlüdür. Zaurun fəaliyyəti səmərəli fəaliyyətdir, praktik iş görür, həyatın olaylarından çıxış edərək özünün yazılarında olaya çevrilir, olay içində olay yaradır. Yaddaşı çağdaşlığa daşıyır. Bir az obrazlı desək, qədimliyə bürünmüş yenilikdir, istər ədəbi mövzüda, istərə də ədəbi janrda… Onun yaradıcılığı impultiv deyildir, ardıcıllıq, mütəmadilik, məqsədyönlülük, prinsipiallıq üslubunu, yazı-mövzu yönümünü-yöndəmini şərtləndirən amillərdəndir. Ona görə də Zaur Ustacın yaradıcılığı bezdirici deyil, maraq doğurur, fəaliyyətə sövq edir, ədəbi zərurət olur…Zaur Ustacın ədəbi fəaliyyətinin bir yönü də onun mövzu seçimidir. O, əksərən baxımsız qalmış, gözdən-könüldən iraq salınmış, unudulmuş yox, unutdurulan mövzulara da ürəklə, cəsarətlə göz yetirir, necə deyərlər, kölgədə saxlanılan həqiqətləri gün işığına çıxarır, yaddaşları dirildən kitaba çevirir. Bu da onun vətənsevərliyini fərqləndirən cəhətlərdəndir. Çünki o, sosial-ictimai maraqla mənəvi marağın kəsişmə bucağını müəyyən etməyi bacarır. O, ədəbi ştamplardan uzaqdır. Tarixi-mənəvi müstəvimizdə gəzişmələr edir. Maraqlı, aktual bədii konsepsiyalar, orijinal ədəbi konfiqurasiyalar axtarışındadır. Total azərbaycançılıq tərəfdarıdır. Bütün bunları, – hələ bizim sosial durumumuzu əyən bazar iqtisadiyyatının ərkəsöyün diqtəsi dövründə etməyin çətinliyini demirəm, – əzabını, məşəqqətini göz önünə gətirin… Amma şükürlər ki, onda qara duyğular yoxdur, dan şəfəqinin duruluğu, lacivərdliyi var. Bir də ki, onun yazılarında hər şeyi öz adı ilə çağırmaq istəyi üstündür və bu, ədəbi yaradıcılıq üçün vacib şərtlərdəndir. Yazıçı məşşatə olmamalıdır.Zaur Ustacın qələmi kənarda yox, özəkdə, nüvədə gəzişmələr edir. O, həmişə çalışır ki, standart və ehkamlar yaradıcılığına yansımasın. Diqqətimi çəkən müsbət bir cəhət də odur ki, Zaur Ustac azərbaycançılıqla türkçülüyün sinergizmindən çıxış edir, yəni söhbət sosial-fəlsəfi mənada özünütəşkildən gedir. Burada eyniyyət yox, biri-digərinin qüvvətləndiricisi olmaq şərtdir. Yəni, türkçülük və azərbaycançılıq biri-digərinin tərkibidir, amma biri o biri deyil, hər ikisi müstəqildir. Bunların dərkində paralellik və ya qəti oxşarlıq axtarmaq sosiallaşmada ziyanlıdır, bu metodda qeyri-xəttilik üstündür (Lütfi Zadə metodu). Zaur Ustac ədəbi-metodoloji cəhətdən sinergetik yanaşma paradiqmanın metodoloji plüralizminə daha çox meyillidir. Əlbəttə, bu, onda hələ rüşeym halındadır, amma inanırıq ki, təməldə olan dinamikadadır, inkişafdadır. Belə ki, ədəbi yaradıcılıq mexanizmlərin ardıcıl fəaliyyətini nəzərdə tutan bu metod, insan varlığının hərtərəfli inkişafı, şəxsiyyətin özünüifadə və özünütəsdiq imkanları və bütövlükdə yaradıcılıq qabiliyyətlərinin reallaşdırılması üçün ən əlverişli şərait yaradır. Zaur Ustacda türkçülüyü və azərbaycançılığı təkcə qanla, soyla bağlamır, həm də şüurla bağlayır. Bu, əslində, Əli bəy Hüseynzadə, Məmməd Əmin Rəsulzadə və Əhməd bəy Ağaoğlunun konsepsiyasıdır. Biz qanla, soyla türkük, amma şüurla, düşüncəcə, təfəkkürcə Azərbaycanlıyıq! Bu, populizm deyil, həqiqətdir!Zaur Ustacın qələm yoldaşları yazılarında orijinallığı qeyri-ənənəvi yollarda axtarırlar, amma onun məni qane edən cəhətlərindən biri də ənənvi yolda qeyri-adiliyi tapmaq və müxtəlif ədəbi ölçülərdə (deyək ki, janrlarda) şərh etmək bacarığıdır. Xalq həyatının müxtəlif məqamlarında, ən ağır anlarında, millətin şərəf və ləyaqəti naminə ayağa qalxmış, onun oğulları vətən yolunda qorxmadan dirigözlü ölümə gedən, “şər yuvalarına”, az qala əliyalın hücum çəkən oğulları – kişiləri, ərənləri, igidləri barəsində (məsələn, mərdliyin, igidliyin, qəhrəmanlığın oriyentir ulduzu olan Mübariz İbrahimov haqqında) bədii-publisist yazıları da belə xoş məramın nəticəsində ortaya gəlir, “yazıya pozu yoxdur” yaddaşına çevrilir, yaddaş kitabı olur: “Oriyentir ulduzu” (povest), “Gülünün şeirləri”, “Otuz ildir əldə qələm”, “Əliş və Anna” (poema), “Sevin ki, seviləsiz”, “Qəlbimin açıqcası”, “Çəhrayı kitab” və s. kimi iyirmidən çox kitabı kimi… Doğrudan da bu kitabları bir yerə cəm etsək, elə adını “Qəlbin açıqcası” qoyardım, çünki bu əsərlərin, demək olar ki, hamısı Zaur Ustacın oxucuya ünvanladığı ədəbi-bədii açıqcalardır, özü də səmimiyyətlə yoğrulmuş, ürəkdən, qəlbdən süzülüb gələn gizlinlər yox, məhz açıqcalar. Bir bayatısında dediyi kim, onun “can evindən qopub düşən” namələrdir. Bundan əlavə, o, ümumtəhsil məktəbləri üçün metodik vəsaitlərin, dərsliklərin, proqramların da maarifçi müəllifidir.Bu məqamda, onun milliliyə, vətənsevərliyə, yurdabağlılığa söykənən bilgisi, axtarış və tapmaq şövqü məmnunluq doğurur. Bu, əslində, müasir Azərbaycan zehniyyətinin bənzərsiz xüsusiyyətindən irəli gəlir – unutqanlıq sindiromundan qurtuluş yolunu tapmaq və bunu şahrah yola çevirmək cəhdi. Bunu mənəvi ehtiyacları ödəyən, əsrarəngiz Azərbaycan ruhunu bərpa edərək epik bir prinsipə çevirmək cəhdi kimi də qəbul etmək olar. Əslində, indi bu prinsipi yaratmağa əşəddi ehtiyac var! Mənə elə gəlir ki, Zaur Ustac müstəqillik dövrü ədəbiyyatımızın, xüsusən, tarixi mövzularda qələmə alınan nəsr nümunələrinin yaratdığı ovqatdan güc alır, “Əliş və Anna” poemasında olduğu kimi, özünün istehlak enerjisinə çevirir, bu günün praqmatizmindən çıxış edir, yuxarıda qeyd etdiyim kimi, qədimliyə bürünmüş yenilik yaradır.Gerçəyi dərk etməyin üsulu təkcə ağılla deyil, gərək ürəklə – hiss və duyğuylarla da dərk edəsən. Bu cəhət, hələlik embirional səviyyədə onun bədii təfəkkürünün dominantına çevrilməyə başlayıb və inanıram ki, tam dominantlıq alınacaq. Zaur Ustacın bir xoş prinsipi də var, ətrafına, mühitinə əlindən gələn yaxşılığı et! Bu deviz onundur: ”Yaxşılıq əlindən gəlmir, heç olmasa pislik eləmə!” O, həyatının bu çağına qədər hər cür formatda təzahür edən, min bir cildə girən pisliyə qarşı Ustac qələmini sipər edərək Qələmdar olmağı bacarıb, qələmin yükünü, sözün müqəddəsliyini dərk etdiyindəndir ki, “Söz müqəddəsdir” şeirində yazır:
Gəldin bu aləmə, ərkanı gözlə,
Yaxşı bax ətrafa, dövranı izlə,
Ustac əmanəti, aram ol sözlə,
Qələmlə elə yaz, qoy izi düşsün.
Zaur Ustacın (Mustafayev Zaur Mustafa oğlunun) 45 yaşı var, ardıcıl olaraq Bakı Dövlət Universitetində, Bakı Ali Birləşmiş Komandanlıq Məktəbində, Beynəlxalq İxtiraçılıq və Biznes İnstitutunda və Şamaxı Humanitar Kollecində təhsil alıb. Birinci Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı və hazırda ehtiyatda olan zabitdir. 1988-ci ildən yaradıcılığa başlayıb, 32 ildir ki, ədəbi cameənin əli qələmli nümayəndəsidir. Ləqəbi “Ustac”dır; AJB-nin üzvü, “Qızıl Qələm” mükafatı laueratı, “Yazarlar” jurnalının təsisçisi və baş redaktoru, “Ustac.az” fərdi inkişaf və yaradıcılıq mərkəzi”nin təsisçisi, naşir, müasir dövrün maarifçi-demokratıdır. İntellektualdır, kreativ təfəkkürlü, qüvvətli və sağlam məntiq sahibidir. Mən onu təmiz qəlbli, doğru sözlü, mətanətli, tam mənası ilə dürüst, fikir və yoluna dərin bir inam bəsləyən, fədakar bir gənc yazıçı-publisist, şair, nasir, tərcüməçi, naşir, ən ümdəsi, ziyalı kimi görür və belə də qiymətləndirirəm… Və bir yazıçı olaraq Zaur Ustacın gələcək çəki-düzənini bu sadaladıqlarımda, konkret mövqeində, QƏLƏMDARLIĞINDA görürəm. Eyni zamanda, toz qonmayan Qələmdar qürurunda, təmkinində görürəm! Çünki bilirəm ki, təmkin və qürur mənəviyyatı hər zaman bütün fəsadlardan, yanlışlıqlardan qoruyar… ALLAH QORUSUN!
QurbanBayramov,
tənqidçi-ədəbiyyatşünas, doktor-professor,“Fədakar alim” ,”Elm fədaisi”,“Ən yaxşı Vətənpərvər tədqiqatçı alim”, “Vintsas” mükafatları diplomantı,“SəmədVurğun mükafatı” laureatı,1984-cü ildən AzərbaycanYazıçılar Birliyinin üzvü
28.04.2020. – Bakı ş.
MƏQALƏ KİTABLARDA ÖN SÖZ KİMİ:
Zaur Ustac “Qədimliyə bürünmüş yenilik” (şeirlər).
Qələndər Xaçınçaylı “Taclı şair” (Zaur Ustac haqqında).
MƏQALƏNİN YAYIMLANDIĞI MƏTBU ORQANLAR:
ƏNƏNƏVİ QAYDADA:
“TƏZADLAR” qəzeti N : 12 (2253) 5 may 2020-ci il. səh. 14.
“HƏFTƏ İÇİ” qəzeti N : 42 (3280) 5-6 may 2020-ci il. səh. 8.
“ƏDALƏT” qəzeti N : 69 (5729) 16 may 2020-ci il. səh. 11 və 14.
“KREDO” qəzeti N : 35 (1015) 01 oktyabr 2020-ci il. səh. 10.
“ƏDƏBİYYAT QƏZETİ” N : 46 (5274) 17 oktyabr 2020-ci il. səh. 29.
ELEKTRON QAYDADA:
ZAUR USTACIN İDARƏÇİLİYİNDƏ OLAN SAYTLAR:
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
ZAUR USTAC HAQQINDA OLAN KİTABLAR:
1. Hacıxanım AİDA “ÖMRÜN ANLARI ” Bakı – 2018.
2.Hacıxanım AİDA “OTUZ ŞEİR, OTUZ FİKİR ” Bakı – 2018.3. Gülü “ZAUR USTAC” Bakı – 2020.
4.Qələndər Xaçınçaylı “TACLI ŞAİR” Bakı – 2020.
5. Ayətxan ZİYAD “Zaur Ustacın uşaq dünyasıl” Bakı – 2021.
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru