MÜQƏDDƏSLƏR (… bütün məzarsız Vətən övladlarına ithaf olunur…) Səngəri məzarı olan qardaşım, Hələ də bilinmir əhvalın sənin… Dəfndən Məada Bərzəx deyirlər, Məchuldur durumun, məqamın sənin… * * * Silahın pas tutub, daha heç atmaz, Dəbilqən gəzsə də, çəkmən köç etməz, Kəmər yox olsa da, toqqan heç itməz, Qumquman olubdu kimliyin sənin… * * * Üç rəngli bayrağım süsləyən dağlar, Hər zirvə minlərlə şəhidi ağlar, Bənövşə çiçəyi qəlbimi dağlar, Dağların ağ qarı kəfənin sənin… * * * Zaur buz bulaqdan içəmməz daha, Bənövşə müqəddəs, dərəmməz daha, Ağ qarı tapdayıb, gəzəmməz daha, Bu yurdun nəyi var, ünvanın sənin… 09.05.2021. – Bakı.
Bəli, sözün əsl mənasında bizim bu gün nə düşünüb, necə qiymət verməyimizdən asılı olmayaraq “9 MAY” BİR TARİXDİR!!! Bu haqqda fikir yürüdən şəxs ilk növbədə öz ata-babalarını düşünməlidir. Əlbəttə bu mühakimə ata-babasını tanımayanlara aid deyil.
“9 MAY” Tomris və Kir hadisəsi kimi, Babəkin 20 il öz məmləkəti, dili, hakimiyyəti, hürriyyəti uğrunda mücadiləsi kimi, Şah İsmayılın Çaldıran döyüşü kimi, Nadir Şahin yerli türk soylu bəyləri Qarabağdan, ta uzaq Hindistana qədər öz yeni torpaqlarına köçürməsi kimi, Qacarın Şuşa qalasını alması kimi, Rus – Türk, Rus – İran müharibələri nəticəsində doğma torpaqlarımızın bölüşdürülməsi kimi, bu torpağın övladlarının II Dünya Müharibəsində həm Böyük Vətənin uğrunda SSRİ tərəfindən, həm də Azad Vətən uğrunda Almaniya tərəfindən savaşdığı kimi BİR TARİXDİR, tarixi hadisədir…
Biz nə qədər inkar etməyə çalışsaq da bugünkü Azərbaycan Ordusunun şanlı zəfərində o günün də payı, qatqısı var. Həzi Aslanovlar, Əhmədiyyə Cəbrayılovlar, Mehdi Hüseynzadələr sayəsində, hətta uzun illər sovet dövründə tikinti batalyonlarında xidmət etsələr də əsgərdən qayıdan əsgərlərin özləri ilə gətirdikləri adi nişanların, əsgər papaqlarının, bir cümləlik olsa belə “ŞANLI ƏSGƏR MƏKTUBU” başlığı ilə başlayan əsgər məktublarının bugünkü qələbəmizdə az-çox dərəcədə öz payı var. Bu dəqiq belədir…
Bizim nə düşünməyimizdən asılı olmayaraq baş vermiş hadisələr artıq tarixdir. Biz onları dəyişə bilmərik. Öyrənib nəticə çıxara bilərik. Tarixdə baş verənlər unudulmasa daha faydalı olar.
Mehdi Hüseynzadənin Stalinqrad cəbhəsindən bacısına yazdığı məktubdan: “Cəbhədən yazıram. Burada qəddar döyüşlər gedir. Faşistlərin qəddarlığını təsvir etmək çətindir. Onlar heç bir alçaq üsuldan çəkinmirlər. Sabah hücuma keçirik. Mən sizə söz verirəm ki, son damla qanıma qədər vuruşacağam, sizi əmin edirəm ki, mən qəhrəmancasına döyüşəcəyəm, sizin başınızı ucaldacağam, ölsəm də qəhrəmancasına öləcəyəm! Mənim barəmdə eşidərsiniz, hələlik sağ olun. Bu mənim son məktubumdur!“
“Əlif”dən dərs aldım, əbcəd öyrəndim, Huş verdim, öyrəndim yazıq “əmmə”ni. Şirin canım müjganına toxudum, Sən Allah, öldürmə, yazığam məni. * * * Ərş üzündə Gün dolanar, Ay üzər, Müxənnəti mərdə qoyma, ay üzər. Həsrətindən ay incəldər, ay üzər, Qışı dərdü-möhnət, yazı qəm məni. * * * Ələsgərəm, çətin adam sayılam, Vacibatda hurufatın sayı “lam”. Ləblərininin həsrətindən sayılam, Bimürvət, demirsən: “yazıq, əm məni”.