QURAN DƏRSİ 15

QURANİ KƏRİM

QURANI OXUMAĞI ÖYRƏNƏ

İsti lə hərfləri

qaf – ق ğayn – غ xa – خ za – ظ ta – ط dad – ض sad – ص

Bu hərflərin dördü ( ص ض ظ ط ) ən güclü hərflərdir. İsti lə hərfləri şiddətlə (dolu) təlləfüz edilir.

İstilə hərfləri həmişə təxfim (dolu) oxunurlar. Hərflərin incə oxunmasına tərqiq deyilir. Ra və ləm hərfləri həm təxfimi və həm də tərqiq oxunurlar.

“QURAN OXUMAĞI ÖYRƏNƏK” KİTABI ƏSASINDA
DƏRSLƏR MƏMMƏDLİ ÜZEYİR ƏİRHÜSYEN OĞLUNUN

 Tuncay ŞƏHRİLİ TƏRƏFİNDƏN APARILIR.


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

HƏKİM – YAZAR ŞAHNAZ ŞAHİN “ZİYADAR” MÜKAFATINA LAYİQ GÖRÜLÜB

ŞAHNAZ ŞAHİNİN KİTABI

DAHA BİR HƏKİM-YAZARIMIZIN UĞURU

Şahnaz Şahinin əfsanəvi kəşfiyyatçı Elxan Hüseynovun əziz xatirəsinə ithaf olunmuş “Azərbaycan Əsgəri” adlı kitabı işıq üzü görüb. Kitab “Yazarlar” jurnalının 26 iyun Ordu Günü münasibəti ilə xüsusi buraxılışı formasında nəşr olunub. Şahnaz Şahin bu kitaba görə “Yazarlar” jurnalı tərəfindən “Ziyadar” Mükafatına layiq görülüb. Təbrik edirik, Şahnaz xanım! Allah bütün şəhidlərimizə rəhmət eləsin…

Şahnaz xanım bu gün həmdə bir həkim kimi öz peşə bayramını qeyd edir. Uğurlarınız bol olsun, Şahnaz xanım!!!


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Səhiyyə İşçiləri Günü

Nuranə RAFAİLQIZI – həkim-şair.

Səhiyyə İşçiləri Günü

Qısa arayış:

Azərbaycan tarixində ilk dəfə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti dönəmində Nazirlər Şurasının 17 iyun 1918-ci il tarixli sərəncamı ilə Səhiyyə Nazirliyi təşkil olundu. İlk səhiyyə naziri Xudat bəy Rəfibəyli oldu.

Azərbaycan Respublikası Prezidenti Heydər Əliyevin 4 iyun 2001-ci il tarixli sərəncamına əsasən 17 iyun Səhiyyə İşçiləri Günü kimi qeyd olunur.

Bu gün münasibəti ilə bütün həkimlərizi təbrik edir, əynində ağ xələt, əlində qələm hər iki cəbhədə şərəflə xalqına xidmət edən həkim-şair Nuranə Rafailqızından bir neçə şeir təqdim edirik:

Nuranə Rafailqızı haqqında qısa məlumat

   Fazilova (Rəhimova) Nuranə Rafail qızı 1981-ci ildə Göyçay rayonunda dünyaya göz acmışdır. Orta məktəbi burda bitirdikdən sonra , Odlar Yurdu Universitetinin “müalicə işi” fakültəsinə qəbul olmuşdur.2007-ci ildən ixtisası üzrə Göyçay Rayon Mərkəzi Xəstəxanasında həkim vəzifəsində çalışır.

  Ədəbi fəaliyyətə hələ uşaq yaşlarından başlayaraq, tez-tez rayon və məktəb tədbirlərində öz şeirləri ilə çıxış etmişdir. Şeirləri mütəmadi olaraq Nuranə Rafailqızı təxəllüslüyə “Milliyyət” qəzeti, “Herba-flora” jurnallarında işıq üzü görmüşdür. 2016-cı ildə Azərbaycan Respublikası Təhsil Nazirliyinin təşkil etdiyi “Kiçik yaşlı uşaqlar üçün nəsr, nəzm və dram əsərləri” müsabiqəsində 4-cü yerə layiq görülmüş, qalib əsərlərin yer aldığı kitabda 18 şeiri çap olunmuş, məktəb kitabxanalarına paylanmışdır.2018-ci ildə Göyçay rayonunda təşkil olunmuş “Beynəlxalq Nar Festivalında” nara həsr olunmuş şeir müsbiqəsində “Göyçayın narı” şeiri ilə iştirak etmiş, 3-cü yerlə mükafatlandırılmışdır. 2021 -ci ildə çapa hazırlanmış ”Həkimlərin söz dünyası” kitabında 10 şeiri ilə həmkarları arasında yer almışdır. 2021-ci ildə “Gəlirik Qarabağ” poeziya antologiyası kitabında 13şeir və “Kimlərə qaldı dünya” – Nizami Gəncəvi – 880 antologiyasında 15 şeiri dərc ovunmuşdur.

15.04.2021 tarixində Azərbaycan Kütləvi İnformasiya Vasitələri İşçiləri Həmkarlar İttifaqı tərəfindən “Qızıl qələm” media mükafatı laureatı olmuşdur.

 NURANƏ RAFAİLQIZININ ŞEİRLƏRİ

Bu yerə, Vətən deyib!

Elə ki, mən boy atdım,

Yeridim addım-addım,

Anam tutub əlimdən

                bu daşı, bu torpağı,

                bu otu, bu yarpağı,

                yaşadığım küçəni,

                qızındığım ocağı

Göstərib, Vətən deyib!

Adı Azərbaycandı,

Hər guşəsi bir candı.

Heç düşməyib dilindən

                   Şəki, Şirvan, Qarabağ,

                   Bakı, Xızı, Qaradağ,

                   Göyçay, Qəbələ, Quba

                   elbəel, oba-oba

Bil, cənnətə tən deyib!

O atadan sevimli,

O anadan irəli.

Uzaq düşmə elindən

                     sev yurdunu hər zaman,

                     yaşasın Azərbaycan!

                     vətən-adın, soyadın

                     əlbəəl, addım-addım

Qoru onu sən deyib!

Nə qədər ki, qolun var,

Tək bir məqsəd, bir amal,

Üçrəngli bayrağını

                       qaldır başının üstə,

                        dalğalansın ahəstə

                        böyük Turan elində!

                        bu bayrağın önündə

Diz çöksün düşmən, deyib!

Anam tutub əlimdən,

                     bu yerə Vətən, deyib!

                                             16.06.2015.

Mənəm!

Bir ev var ki, uzaqlarda

hasarı yox, çəpəri yox.

Nə gələni, nə gedəni,

nə qalan bir nəfəri yox.

Bu günəşdən, bu səmadan,

bu həyatdan xəbəri yox

toz basmış, kifə bürünmüş

Bax,

       həmən o otaq mənəm!

Gah deyirəm bədahətən,

gah yazıram kərən-kərən.

Bir şeirəm qafiyəsi,

hecaları pərən-pərən.

Şairlərin din-imanı,

quranı, kitabı-qələm,

ağ köksündə qara yazı

Bax,

       həmən o varaq mənəm!

Yerdən göyə ah-naləyəm,

göydən yerə göz yaşıyam.

Neçə dərdə, neçə sərə

başdaşıyam, döşdaşıyam.

Xəzan çağı tökülməyib,

boranı, qışı yaşıyan

budaqdakı tənha-təkcə

Bax,

    həmən o yarpaq mənəm!

Bircə yol köks ötürmədim

nə komaya, nə saraya.

Nə malına göz dikmişəm,

nə puluna, nə paraya.

Qırx ilməylə, qırx düyünlə

o dünyadan bu dünyaya

əzrayılın caladığı

Bax,

      həmən o yamaq mənəm!

Gah oynayıb, gah ağlayıb,

gah da deyib, gülə-gülə.

Bir dəyərsiz əşya kimi

ömrü verdik əsən yelə.

Oğrun-oğrun boylandığım

dən düşmüş qapqara telə

xəbərsizcə sığal çəkən

Bax,

       həmən o daraq mənəm!

Bir igidin taleyinə

yazılan  qara yazıyam.

Şaxtasıyam, boranıyam,

çovğunuyam, ayazıyam.

Nefti qutarmış, tüstünün

his-pasına alazıyan

külək vurduqca alışan

Bax,

      həmən o çıraq mənəm!

Kimi cavan, kimi qoca,

kimi körpə qucağında

Bir havanın həsrətində,

bir nəfəsin sorağında.

Gecələri sakit-səssiz

xəstəxana otağında

sübhə kimi cırıldayan

Bax,

     həmən o yataq mənəm!

Hər vəzndə, bır sərbəst,

bir az heca, bir az qəzəl.

Yaza-yaza 100 yaşında

qapımı döysə də əcəl,

Hələ də tam böyüməyən,

bir az şıltaq, bir az dəcəl

Atasının sonbeşiyi

Bax,

      həmən o uşaq mənəm!

Xeyirlə-şər, ağla-qara

təzad dolu başdan-başa.

Başı eyni, sonu eyni

həyat sanki, bir tamaşa.

Bütün ömrü oynayaraq

bir çiçəyə, bir alqışa

son pərdədə üz tutduğun

Bax,

       həmən o torpaq mənəm!

Daha dayana bilməyib,

bədən adlı qəfəsində.

Özü verib əzrayıla

verdiyi son nəfəsin də!

Daş pəncərə, dəmir qarmaq

şaxtalı qış gecəsində

bir kəndirlə söndürülən

Bax,

      həmən o ocaq mənəm!

Tale, yazı, bəxt işidi

deyib, keçdim hər bir şeyə.

Dilənçitək əl uzadıb

yaranandan üzügöyə.

Şükr elədim, zikr elədim

dərd içimi yeyə-yeyə

ilahinin göndərdiyi

Bax,

       həmən o sınaq mənəm!

                            20.05.2021.

         Sən və mən

Bir quru soyada şərik,

Ayrı-ayrı qütblərik.

Bəlkə, bir də görüşmərik

bu boyda yer kürəsinin

                            o üzü-sən,

                            bu üzü-mən!

Dilim dönüb sürüşməyən,

Bir cümlədə görüşməyən,

Heç vaxt üst-üstə düşməyən

yarımçıq bitən şeirin

                            o sözü-sən,

                            bu sözü-mən!

Bəzən çətin, bəzən sadə,

Bir yol keçdik pay-piyadə.

Göz yaşlarım badə-badə

toplandıqca qədəhlərə

                           o “süz!“ü-sən,

                           bu “süz!”ü-mən!

Hər ötən gün qopa-qopa,

Nə ipə yatdıq, nə sapa.

Dəstələyib topa-topa

ömrü xərclədik boş yerə

                             o yüzü-sən,

                             bu yüzü-mən!

Ha qaçaydıq, ha qovaydıq,

Biz nə evdik, nə yuvaydıq,

Tüstü dolu bir havaydıq,

ayrı yanan od-ocağın

                            o közü-sən,

                            bu közü-mən!

Quyusu dolar-boşalar,

Nə qış bilər, nə də bahar.

Sağı tutqun, solu axar

yoldakı qoşa bulağın

                              o gözü-sən,

                              bu gözü-mən!

Bir səkiyə ortaq olan.

Mən-gen küçə, sən-dar dalan.

Kimdi doğru, kimdi yalan?!

oğlumuz qalıb arada

                              o düzü-sən,

                              bu düzü-mən!

                                            07.06.2021.

Oğlum dedim!

                       Tək övladım

                         Əlisaya xitabən.

De necə çağırım axı,

De necə səsləyim səni?

Başını qoy, sinəm üstə

Köksümdə bəsləyim səni!

Canım!-dedim, can nədi ki?

Canımdan da əzizsən sən!

Günəş kimi parlaq, nurlu,

Saf su kimi təmizsən sən!

Ömrüm!-dedim, sənə sevgim

Bir ömürə sığa bilməz!

Günüm!-dedim, ayla batıb,

Günəş ilə doğa bilməz!

Balam!-dedim, bal nədi ki?

Balam baldan da şirindi.

Oğlum!-dedim, bax bu sözün

Mənası daha dərindi!

Oğlum, arxam-dayağimsan,

Dirəyim, düşmən çəpərin!

Bil ki, sənə bağlanıbdı,

Parçalanmış ümidlərim!

Böyü, boy at! Qoy yayılsın

Adın-sanın eldən-elə!

Sən doğmusan həyatıma

Dərdim yoxdu, günü bu gün

Ölsəm belə, ölsəm belə!

                          04.07.2012.


Şeirlərin müəllif:
 Nuranə RAFAİLQIZI


NURANƏ RAFAİLQIZININ DİGƏR YAZILARI

NURANƏ RAFAİLQIZI DİGƏR MƏNBƏLƏRDƏ

Təqdim edir: YAZARLAR.AZ

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

XATİRƏ FƏRƏCLİNİ TANIYAQ

XATİRƏ FƏRƏCLİ İLƏ MÜSAHİBƏ

1. Xatirə Fərəcli, bir az sizi tanıyaq?
Xatirə
İlğım idi,
ötüb keçdi dalğa-dalğa,
təpə-təpə,
rəngli-rəngli
…Xatirə…
nəğmə idi həzin, kövrək
oxunmadı,
naxış idi bər-bəzəkli
toxunmadı,
göydən gələn arzu idi
çatan olmadı
…Xatirə…
ümid idi
təzə dünya doğuldu,
beşiyində boğuldu,
ağlı başına bəla,
bir az havalı, dəli…
şəkli, izi düşüb qaldı ürəkdə
…Xatirə…
ürək idi döyünmədi,
elə gəldi, elə getdi

bu dünyaya endirmədi, enmədi
…Xatirə…
2. Yaradıcılığınızın ilk nümunələri nələrdir?
Mən ilk şerimi həyətimizdəki akasiya ağacına yazmışam. O şeiri çapa
verməmişəm, amma durur şeirlərimin içində, İndi də o şeiri heç yerinə
toxunmadan oxucuya təqdim edə bilərəm.
Ümumiyyətlə, mənim işimlə bağlı yeni yazarlarlar mənə müraciət edir.
Şeirlərinə baxıram, poeziyanın sirlərinə yiyələnməmiş, öz üzərində işləmədən, şair
kimi yetişmək də demirəm, şeirin məsuliyyətini dərk etmədən çap olunmaq,
tanınmaq istəyirlər. Mən poeziyaya o qədər məsuliyyətlə yanaşmışam ki, ilk dəfə
çox sonralar çapa təqdim etmişəm şerimi , halbuki ilk çap olunana qədər mənim bir
kitablıq şerim var idi.
3. Həmin şeirlər əzbərinizdə qalıb, şair kimi sizi qane edir həmin o iki şeir?
İlk dəfə “Bu nədi” və “ Təbiətin qoynunda” şerləri ilə Sumqayıt qəzetində
çap olunmuşam. İndi də o şeirlərimi alın açıqlıı ilə oxuyuram lazım gələndə.
Çox zaman şairlər ilk kitabından, ilk çap olunan şeirlərindən utanır.
Peşəkarlaşandan sonra şair gözü ilə baxıb görür zəifliyinimi, qüsurunumu.
Məndə bu olmayıb, çünki çapa tələcməmişəm, öz üzərimdə işləmişəm,
yazdıqlarımdan əmin olandan sonra ortalığa çıxarmışam şeirlərimi. Şeir çar
olunandan sonra oxucu ixtiyarına verilir şairin imzası olaraq və bu imzaya
hörmət etmək mütləqdir.
4. Hansı nəşriyyatlarla işləmisiniz?
Çap işi yazarların sevmədiyi bir işdir. Əsasən tərcümə işi ilə məşğul
olanlar nəşriyyatlarla işləyir.Mən konkret hansısa nəşriyyatla işləmirəm.
Ümumiyyətlə kitab çıxarmağa ərinirəm. Axrıncı kitabımın çapından sonra
xeyli vaxt keçib, təzə kitabı demək olar ki, hazır etmişəm, çox az bir iş
qalıb, ərinirəm məşğul olmağa və eləcə də gecikir. Təzə şeir yazmaq mənə
daha asan gəlir nəinki kitab üçün şeirləri hazırlamaq))) Bir az da bu bayaq
dediyim məsuliyyətdən, kitaba, şeirə, sənətə sayğıdan irəli gəlir. Kitabın
sayının yox, içindəki şeirlərin keyfiyyəti məni maraqlandırır.
Nəşriyyatlara gəlincə, yaxşı olar ki, nəşriyyatlar elə yazarların, əsasən
də şairlər kitab sifarişini götürüb, maliyyəsini alıb çap etmək yox,
Şeirlərinin keyfiyyətinə əmin olduqları şairlərin kitabın nəşr edib, satışını
özləri təşkil etsələr çox yaxşı olar. Bu bizdə yox səviyyəsindədir.

5. Ədəbiyyat sizə nə verdi?

Daha çox mən ədəbiyyata nə verdim deyə
düşünürəm hər zaman. Nə xoş o şairin halına ki, ədəbiyyata nəsə verə bilə.

6. Kimləri oxuyursunuz yazarlarımızdan, dünya ədəbiyyatını izləyirsinizmi?
Əlinə qələm alan hər bir kəs mütləq ədəbi cərəyanları izləməli, ədəbi
hadisələrdən xəbərdar olmalıdır. O cümlədən müasir yazarların da
yazdıqlarına bələd olmaq vacib olmasa da hər halda pis olmaz. Həm
vəzifəmlə əlaqədar olaraq, həm məclis idarə edirəm, həm təşkilatım sırf
mədəniyyətin təbliği ilə bağlıdır ona görə, mən ədəbiyyatın içində olan
adamam. Müasir yazarlarımızın əksəriyyətini şəxsən tanıyıram,
yaradıcılıqlarına bələdəm. Tanımadığım bir yazarın da bircə bənd şerini
deyin, onun necə yazdığı haqqında dəqiq fikir söyləyim, Mənim şeir
zövqümü oxşamaq, təəccübləndirmək çox çətindir, şeir zövqüm çox
yuxarıdır. Bəyəndiyim şeirlər də var, bəyənmədiyim də.
Hər yaş dövrünün öz mütaliəsi var, onu da deyim ki, dəyərli kitabları
oxuyandan sonra bəsit kitablar oxumaq olmur. Mən oxuduğum kitabların
adlarını çəksəm siyahı çox uzun olar)) Evimdə özüm dizaynın verib
düzəltdirdiyim böyük bir kitab şkafım var. Orda olan kitablar çox dəyərli
kitablardır.
7. Bəs stolüstü kitabınız hansıdır masa arxasında oturanda hər dəfə o
kitabdan bir kəlmə olsa da oxuyasınız.

Stolüstü kitablar iki ehtiyacdan doğur. Bir karyera ilə, sənət ilə bağlı
kitablar. Lazım olanda əlin altinda olsun, götürüb baxmaq üçün. Bir də
darıxanda, boş vaxtın olanda götürüb oxuyacağın kitab.
Darıxmaq .air üçünnəticəsi gözəl olan bir momentdir. Mən şeirlərimin
çoxunu darıxanda yazmışam.
Darıxanda
gedəcək yerim-
yarımçıq şeirlərim.
Amma indi hal-hazırda stolumun üstündə Jan-Pol Sartrın “Varlıq və
heçlik” əsəridir ki, təzə başlamışam oxumağa.
8. Son olaraq nələr demək istərdiniz oxucularımıza, hansı şeri
paylaşardınız bizimlə?

Bu zamanlar Zəfərimizin sevincini yaşayırıq. Bu günləri bir gün
yaşayacağımıza ümidimiz tam itməsə də, çox da deyildi. İndi o
müqəddəs, tarixə qızıl hərflərlə yazılan günləri yaşayırıq. Bu sevinc,
bu qürur heç zaman xalqımızdan əskik olmasın. Şairlərimiz bir daha
Qarabağ nisgilli şeirlər yazmasın. Uğurlarımız daimi və davamlı
olsun! Şairin əzəl sözü də, axır sözü də şeirdir. Mən də şeirlə
başladım elə şeirlə də bitirim. II Qarabağ savaşının başlamasından 3
gün sonra(30 sentyabrda) yazdığım şeiri sizinlə paylaşıram. 
Daha qürur zamanı
Daha qürur zamanı,
sevinc maqamı gəldi.
Aldığımız yaranın
sağalmaq anı gəldi.
Otuz il idi məğlub
ölkə vətəndaşıydım,
Öldürməyib inamı
mən bu günə daşıdım.
Belə böyük həsrətin
qəhəri də böyükdür,
Belə məğlubiyyətin
zəfəri də böyükdür!

Söhbətləşdi: Alik DƏNİZSEVƏR

ALİK DƏNİZSEVƏRİN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru