Akif ABBASOV, ANONİM

ANONİM

(hekayə)

         Rəna nişanlı idi.Oğlan evi daha deməkdən, eşitdirməkdən yorulmuşdu ki, ta bəsdir, gəlini aparmaq istəyirlər.

Tariyel bu gün, sabaha salır, toyu ləngidirdi. Bəhanəsi də bu idi ki, qız ali məktəbi qurtarsın, bəzi cehiz şeyləri alınmalıdır və sair və ilaxır.

Oğlanın atası: “Ev mebel-filanla doludur. Əslində cehizə ehtiyac yoxdur”.

Amma kimə deyirsən? “Eşidən bilən nə fikirləşər?”

Tariyelin də Gülbacının da sözü bu idi.

Axır ki, qız evi insafa gəldi. Dədə-baba qaydası ilə əvvəlcə qız evi, sonra da oğlan evi toy etməli idi. Qız ikinci toyda, oğlanın toyunda gəlin köçəcəkdi.

Bəylə gəlin sevinc içərisində idilər. Tezliklə qovuşacaq, bir ailə olacaqdılar.

Tariyel dəm-dəsgah tərəfdarı deyildi. Qızına yığcam bir toy etmək istəyirdi. Şura hökuməti illərində belə toylara “Komsomol toyu” deyərdilər.

Lap əvvəllər – bəlkə də 50-60 il bundan qabaq tək-tük adam qız toyu edərdi. Ona da qəribə baxardılar. “Qıza da toy edərlər?” Qız toyu sonralar dəbə düşdü.

Tariyel təmtəraqlı toy etməyin, toya 300-500 adamın çağırılmasının əleyhinə idi. “50-100 nəfər qonaq oldu, kifayətdir. Yoxsa çox tünlük olur. Ağız deyəni qulaq eşitmir, toyu aparanı, təbrik deyənləri dinləyən olmur.

Hələ bu, bir yana qalsın. Toy edənlər əslində toydan xeyir götürmürlər, yığılan pulları  sayıb əsas hissəsini şadlıq evinin yiyəsinə, bir də musiqiçilərə verirlər. hətta bəziləri “Birdən qədərincə pul yığılmaz” deyə özü ilə ehtiyat pul da götürürdülər: Belə halda şadlıq evinin sahibinə “İcazə ver, gedim evdən pul gətirim” – deməyəcəkdi ki…

Əlqərəz Tariyellə Gülbacı bir siyahı tutdular. Öz bacı-qardaşlarına, ən yaxın qohumlarına, oğlan evinə, qonşulardan bəzilərinə, Rənanın iş yoldaşlarından bir qisminə dəvətnamə yazdılar.

Tariyelin iş yoldaşları gileyləndilər:

-Bizi niyə toya  çağırmırsan? Özünə yaraşdırmırsan?

Tariyel onları bir-bir qucaqlayaraq könüllərini aldı:

-Ay canım, yaraşdırmaq məsələsi deyil. Hamınızzın xətrini istəyirəm. Siz Allah inciməyin. Kiçik bir şadlıq evi tutmuşam. Çox adam çağırmaq istəmirəm. Ancaq qohum-əqrəbadır. Yerim azdır. Oğlumun toyunda iştirak edərsiniz. Hökmən çağıracağam.

Nə isə… Bir həftə  sonra “Ağ çiçəyim” şadlıq evində qız toyu keçirildi. Gəlinlik paltarında ağ göyərçinə oxşar gözəl-göyçək Rəna nişanlısı Mahir qoluna girib “Vağzalının” oynaq sədaları altında salona daxil oldu. Nikah bağlandı, sonra bəylə gəlin keçib onlar üçün ayrılmış yerdə əyləşdilər.

Toy Tariyelin arzu etdiyi şəkildə çox yaxşı keçdi. Az adam çağırdığına görə heç də peşman da olmadı.   

Məclis yavaş-yavaş dağılmaqda idi. Gəlinlik paltarında ağ göyərçinə bənzər gözəl-göyçək Rəna nişanlısı Mahirə sığınaraq salonu tərk etdi. Bəylə gəlin bəzəkli maşına əyləşib xoşbəxt günlərini yaşamaq, qoşa qarımaq, oğul-uşaq sahibi olmaq üçün oğlan evinə yola düşdülər.

Gülbacı bir tərəfə çəkilib gözünün yaşını tökürdü. Bu, sevinc yaşları idi: “Atalarımız doğru deyiblər: “Qız gözünü açıb deyər: bura bizim ev deyil”, “Qız köçəri quşdur”.

Gülbacı gözünün yaşını silib öz-özünə: “Mənim balam da pərvazlanıb uçdu! – dedi. -Allah xoşbəxt eləsin!”

Tariyel oğlu Tofiqlə  şadlıq evindəki otaqlardan birinə keçdi. Üzərində “Qız evi” yazılmış qutu açıldı. Toya dəvət edilənlərin adları yazılmış zərflər stolun üstünə töküldü. Onlar bir-bir açılır, zərflərin içərisindəki pullar sayılırdı: Əlli Ayaqlıyev – 50 manat,  Gülmə Şəkərova – 50 dollar, Şir Aslanov – 100 manat.

Tariyel birdən əl saxladı. Bu zərfin üzərində  kiminsə adı deyil, sadəcə “Anonim” sözü yazılmışdı.  Zərfin içərisinə də 150 manat pul qoyulmuşdu.

Tariyel fikrə getdi: “Bu kim ola?”

Birdən iş yoldaşlarından Maqsudun sözləri yadına düşdü. Tariyel onlara: “İndi sizi toya çağırmıram, oğlumun toyuna gələrsiniz” deyəndə Maqsud: “Çağırmırsan, çağırma, amma mən toya gələcəyəm”.

Tariyeli gülmək tutdu: “Bu, Maqsudun işi olacaq. Ay xətakar!”

Tariyel düz tapmışdı. Növbəti gün məlum oldu ki, Maqsud Tariyelin gözünü oğurlayıb həqiqətən toyda iştirak etmiş, yaxşıca yeyib-içib, dincəlmiş, kefi saz evinə yollanmışdı.

                                   01 aprel 2021-ci il.


Müəllif:
Akif ABBASOV

AKİF ABBASOVUN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

O BİR EŞQ ATƏŞİDİR – ZAUR USTAC VAHİD ÇƏMƏNLİDƏN YAZIR

“Mən eşq atəşiyəm”

Salam olsun! İlk öncə onu xatırladım ki, bu mənim artıq Vahid Çəmənlinin söz dünyasına ikinci belə səyahətimdir. Eyni zamanda demək olar ki, artıq uzun illərdir hər gün olmasa da ən azı həftədə bir-birimizin yeni bir şeirini, yazısını oxuyuruq. Hacı Vahidin “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında yazdığım yazını (02.08.2018. Ön söz.) əbəs yerə xatırlatmadım. Həmən yazını  “… Sənin bu söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutsun, İnşəAllah…” belə bir  arzu, istək, Böyük Allahdan təvəqqe ilə yekunlaşdırmışdım. Biz gec-tez bu arzuların reallaşacağına inanırdıq. Bizi yaşadan elə bu ümid dolu həyata, dünyaya baxış idi. Bütün bu hiss-həyacanın təsirləri də qələmimizə yansıyır, bizi gah kövrəldir, gah da sevindirirdi…

QISA ARAYIŞ

Hacı Vahid Çəmənli – Vahid Valeh oğlu Qasımov 27 iyun 1965 – ci ildə Azərbaycan Respublikası, Ağdam rayonunun Çəmənli kəndində anadan olmuşdur. “Dəli Çəmənli”,  “Nə ömürdü yaşadım”,  “Hər şey yaxşıya doğru”,  “Bu yay da belə keçdi”  … kitablarının müəllifidir. “Mən eşq atəşiyəm” adlı haqqında söhbət açdığımız bu kitab şairin özündən əvvəlki kitablarından hər cəhətdən fərqlənir.

Qeyd etdiyim kimi şairin “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında 2018-ci ildə yazmışdım. Artıq üstündən zaman baxımından üç ilə yaxın vaxt keçib. Bu 3  il tarix səhnəsində qısa zaman kəsiyi olsa da, ötən vaxt ərzində çox böyük dəyişikliklər baş verdi. Ozan dili yüyürək olar deyirlər. Arzularımız çin, niyyətlərimiz hasil oldu…  Şairin  söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutdu. Çiçək açdı. Bar verdi…  Uzun illər Vətən, doğma yurd  həsrəti ilə qovrulan, nisgilini, arzusunu ağ kağızlara köçürüb kitab edərək “Bu yaz da gələ bilmədik”,   “Bu yaya da belə keçdi” deyən, yazan Hacı Vahid Çəmənli nəhayət “Biz gəlirik” barədə düşünməyə başladı…  Onun söz bağçasına nəhayət Bahar gəldi. Bu baharın gəlişi Miladi ilə qanlı-qadalı 2020 (2+2=4, ölüm + ölüm = zəfər) – dən sonra, 2021-ci ilə təsadüf etdi.  Hansı ki,  hal-hazırda bu keşməkeşli mövsümü yaşayırıq…

Belə bir dövrdə Hacı Vahid yeni bir kitabla oxucuların görüşünə tələsir. Əvvəlki kitablarda zəmanədən şikayətçi olan şair bu dəfə yeni kitabını şövqlə “Mən eşq atəşiyəm” deyə adlandırıb.  Elə oxucu ilə ilk qarşılaşmasındaca inamla;

Bu, eşq atəşidir, sönən yeri yox,
Ayrılan yolların dönən yeri yox.
Elə öyrənmişəm mavi göylərə,
Ruhumun torpağa enən yeri yox…

deyən şair şanlı zəfərdən ruhlandığını, bihuş olub mavi səmanın ənginliklərinə daldığını, nə olur-olsun bir daha enməyəcəyini vurğulayır.

Və ya

Gəldin, yenə gördük gülər üzünü,
Əlləri xonçalı, gözü nəm Bahar.
Qocaman yurdumun övladlarını
Tonqalın başında etdin cəm Bahar.

həmən ardınca, demək olar ki, büllür çil-çıraqlı göz qamaşdıran söz sarayının elə dəhlizindəcə  şəhidlərimizin qanı bahasına əldə olunmuş qələbəni xatırladır… Bu bahardakı birliyi, vəhdəti tərənnüm edir.

Həqiqətən həddindən artıq sevincək görünən şair elə dəhlizdəcə ürəyini boşaltmaq, dilində nə var demək acələsi ilə;

Gəlişin çox ağır zamana düşdü,
Ömrümüz naqafil dumana düşdü.
Vahidin ürəyi gümana düşdü,
Sevinci bir azca oldu kəm, Bahar!..

sanki, “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında 2018-ci ildə bəndəniz tərəfindən qeyd olunmuş “…bu xəmir hələ çox su aparacaq…” fikrini xatırlayır və bu fikri oxucusu ilə bölüşməyə tələsir. Təəssüf  hissi  keçirir.

Ancaq,

Vahid, sözlərini nizama düz çək,
Tikanın üstündə bitsin gül-çiçək…
Ayıq ol, deməsin hər ağzıgöyçək,
Şirini qatırsan şora yazırsan.

qeydi ilə söhbətinə çəki-düzən verən şair, ağır təbəddülatlı günləri, qapalı karantin günlərini, dost-tanışı bir-bir yada salıb xatırlayır. Gələcəyin ümidverici olduğuna, ən azından bu ilin bu gününün ötən ilin bu gönündən çox fərqləndiyini inamla, qürurla, fəxrlə oxucu ilə  bölüşür. Hardasa qəlbin bir küncündə azacıq kədər gizlənsə də şairin gələcəyə ümidi böyükdür. Burada onu da qeyd etmək istəyirəm ki, Hacı Vahid Çəmənli sözünü bu imid işartısı, gələcəyə inam heç vaxt tərk etməyib. Məsələn hələ onunillər əvvəl işıq üzü görmüş kitablarından biri yuxarıda qeyd etdiyim kimi “Hər şey yaxşıya doğru” adlanır. Vahid  Çəımənli yaradıcılığı həmişə (ən azı mən tanış olandan) haqqa söykənib, gələcəyə ümidlə baxıb. İndi isə demək olar ki, şair sevincinin pik nöqtəsindədir;

Mən bir od parçası,
Sən bir ovuc su,
Töküldün üstümə, cızdağım çıxdı.
Olanım, qalanım bir can qorxusu,
O da sönüb getdi, gözdağım çıxdı.

İçi boş olanda güyüm səs edər,
Ürək güyüm deyil səs sala, gülüm.
Odu söndürməyə suyun bəs edər,
Qorxmursan, ürəyin boşala, gülüm?

Soyuq ilan kimi sarılar sənə,
Qalan təpərin də candan tez çıxar…
Mən eşq atəşiyəm,-
Sönsəm də, yenə
Külümün altından təzə köz çıxar.

deyən şair, artıq bütün çətinliklərin, ağrı-acının arxada qaldığına inanır və bunu oxucusuna çatdırmağa, onu da inandırmağa çalışır.

Bu kitabda toplanmış şeirlər də Hacı Vahid  Çəmənli yaradıcılığına xas olan  hər yerdən, hər şeydən söhbət açmaq xüsusiyyəti ilə yükümlü olsa  da, artıq hiss olunr ki, söhbətin mövzusunun nə olmasından asılı olmayaraq şair hər dəfə keçənə şükür edir, gələcəyə isə ümidlə baxır. Ürəyində sönməyən eşq atəşi olan şair yazıb-yaratmaq eşqi ilə yanıb, tutuşur. Dilinə gətirmək istəmədiyi kiçicik bir incikliyi, narazılığı qəlbinin dərinliklərinə gömərək, sanki belə bir şey yoxmuş tək davranır. Uğurdan, xoş gələcəkdən söhbət açır.

Söhbətimin əvvəlində qeyd etdiyim kimi, Hacı Vahid Çəmənli özü də, sözü də mənə yaxın, doğma olan bir şəxsdir. Yəni sözün əsl mənasında bu kişini filan vaxtdan tanıyıram demək mümmkün deyil. Biz elə bir-birimizi söz yaranandan tanımışq ki, bunu da hər hansı bir zaman, məkan çərçivəsində məhdudlaşdırmaq mümkün deyil.

Qələm dostum, söz sirdaşım Hacı Vahid Çəmənliyə özünün arzuladığı, şeirlərində vəsf edib oxucusuna təlqin etdiyi o xoş günləri görməyi arzu edirəm. Hacı, yuxarıda qeyd etdiyim məlum yazının sonunda “… Sənin bu söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutsun, İnşəAllah…” deyə arzu etdik, niyyət tutduq çin çıxdı. İnşəAllah bu çiçəklər bar tutar, barın dərərsən, bizlərlə bölüşərsən! İnşəAllah. Uğurlarınız bol olsun!!!

Sona qədər həmsöhbət olduğunuza görə təşəkkür edir və sizləri əsl söz ziyafətinə dəvət edirəm. Hacı Vahid Çəmənlinin  “Mən eşq atəşiyəm” deyə adlandırığı ziyafətə.

06.06.2021. – Bakı.


Müəllif: Zaur Ustac


Zaur Ustac
ın  Mucrunesriyyati.az saytında satışda olan kitabları haqqında məlumat:

  1. Mucrunesriyyati.az , 1. Arxiv: Archive.vn

ZAUR USTACIN DİGƏR YAZILARI

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Təqvimdə Hacı Vahid Çəmənli günü

Hacı Vahid Çəmənli, AYB üzvü, şair.

Təqvimin bu günü Hacı Vahid Çəmənli günü kimi zinətlənmişdir. Bu gün gözəl insan, əsl ziyalı, AYBnin üzvü, Qarabağ elinin mərd oğlu Hacı Vahid Çəmənlinin doğum günüdür. Ad günü münasibəti ilə şairi təbrik edir, yaradıcılığından nümunələr təqdim edirik:

Bahar
Gəldin, yenə gördük gülər üzünü,
Əlləri xonçalı, gözü nəm Bahar.
Qocaman yurdumun övladlarını
Tonqalın başında etdin cəm Bahar.
* * *
Zaman öz yolundan çəkilməz bir an,
Hər gün təzə libas geyinər cahan…
Üç ay da bizimlə sürərsən dövran,
Verərik küləyə neçə qəm, Bahar.
* * *
Gəlişin çox ağır zamana düşdü,
Ömrümüz naqafil dumana düşdü.
Vahidin ürəyi gümana düşdü,
Sevinci bir azca oldu kəm, Bahar!..
22.03.2020.

Həyat yerinə

Ürəyim əlimdə, əlim cibimdə,
Bərk-bərk saxlamışam manat yerinə.
Bəlkə bir acgözə peşkəş eyləyim,
Təpsin gözlərinə inad yerinə.
* * *
Bayramda bazarı yandıran kəslər,
İndi dükanlarda kəsir nəfəslər…
Bu qara yaranı kim belə bəslər?
Düşər qədəminə fanat yerinə.
* * *
Ay Vahid, biz niyə belə edirik?
Elin dar günündən xeyir güdürük.
Bilmirəm, bu yolla hara gedirik?
Od-alov tökürük həyat yerinə…
04.04.2020.

Bu şəhərdə

(Karantin günlərində yazılan şeir)

Şəhər sükut içində,
Şəhər sakit,
Şəhər lal,
Ulduzlar nur çiləyir
Göylərin qübbəsinə.
Arabir şimşək kimi
Parıldayır bir xəyal,
Səs gəlmir…
diksinirəm
Səssizliyin səsinə.
* * *
Pəncərədən baxıram,
Nə gələn var, nə gedən.
Yollar da yol gözləyir,
Səhərəcən dincəlmir.
Həzin dəniz mehindən
Azca üşüyür bədən,
Yuxulu duyğularım
Saatımla düz gəlmir.
* * *
Dan yeri zil qaradır,
Hələ çox var səhərə,
Ağappaq örpək kimi
Yerə sallanır bulud.
Boğazım kilidlənib,
Qərq olmuşam qəhərə,
Mənmi səni istədim,
Ya özün gəldin, sükut?
* * *
Üfüqdən üfüqəcən,
Küçə kimi uzanır,
Kainat ən nizamlı,
Sonsuz zaman yeridir.
Bu şəhərdə qaçqınlar
Halal çörək qazanır,
Bu şəhər kasıbların
Uman, güman yeridir…
06.04.2020.

Bitməz bu savaş

Tərs keçilər kimi qaşınır canı,
Göz dağı çəkdirir bizə bir əyyaş.
Yüz il də gözləsək, döyüşdür sonu,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Qurur Qarabağda işrət məclisi,
Anlamır, axacaq gözlərindən yaş.
Meydanı boş görüb qıcıdır dişi,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Vətənim dardadı, yurdum dardadı,
Elə bil sinəmdən daş asılıb, daş.
Şəhid məzarları intizardadı,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Ey qəddar, qaniçən, – oyanıb türküm,
Əcəl köhləninə min yavaş-yavaş.
Aç kinli gözünü, yaxşı bax, gör ki,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Uzat dost əlini, ey Turan eli,
Nə gündə gərəkdir qardaşa qardaş?
Sənə kəc baxann kəsilsin dili,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş!

15.09.2020.

Sözünə söz yazım

Sözünə söz yazım, cavabı olsun,
Ürəyin istəsə sən də götür yaz.
Söz nəzir deyil ki, savabı olsun?
Amma atəşinə su səpər bir az!
* * *
Deyirlər, bahardır illərin şahı,
Hər günə cavanlıq nəfəsi gəlir.
Amma…çox gözəldir payız sabahı,
Adamın sevməyə həvəsi gəlir.
* * *
Axır puçur-puçur alnımın təri,
Əllərim ipəktək narın üz gəzir.
Əzilir cibimdə şagird dəftəri,
Saralan vərəqlər təzə söz gəzir.

17.09.2020.

Ordum gəlir

Ordum qovur, düşmən qaçır, tamam olub təng kimi.
Xəritəmiz təzələndi, hər yer yaşıl rəng kimi.
İki ildi danışırdı Paşinyan zəvzəng kimi.
Makrona da ilac gərək badə dolu bəng kimi…
* * *
Orda döyüş, burda döyüş, çaş qalmışam, ay dədə,
Zəfər çalan Ordumuzu alqışlayır ölkə də…
O savaşdan qalib çıxmaq asan idi bəlkə də,
Çingiz gəlsə neyləyərəm üstümə pələng kimi?
* * *
Hərə bir cür çəkir yükün, kimin yükü ağırdı?
Kimlər kimə dayaq oldu, kimlər kimi çağırdı?..
Sən üstümü unlu görüb, mənə demə fağırdı,
İşim çoxdur, ona görə görünürəm ləng kimi.
* * *
Dastan yazdın ğör nə boyda, bəlkə çoxdur zamanın?
Oxu qoydum, elə dartdım, elə çəkdim kamanın…
Yaydan çıxsa sağ qalmağa olmayacaq gümanın,
Sözlərimi sırğa elə qulağına zəng kimi.
* * *
Qələminə qurban kəsim, nə dəsgahdı açmısan?
Elə bil ki söz mülkündən ipi qırıb qaçmısan.
Bəlkə… dostum, İrəvana gedib bayraq sancmısan?
Hər sətirin üstümüzə açılır tüfəng kimi.
* * *
Sakit yazır, Vahid yazır, hardadır Eldar, Qulu?
İş yoxdursa, toy yoxdursa göndərərəm yol pulu.
Beş-on sadə misra ilə sudan çıxardım çulu,
Amma hələ bilən yoxdur, udacaq bu cəng kimi?..

Şəhidlərimizin xtirəsinə

İki min yeddi yüz səksən üç canın,
Önündə diz üstə çöküb ağlaram.
Başını uca tut, Azərbaycanım,
Səsimi içimə çəkib ağlaram.
* * *
Bir səhər getdiniz, minib ağ ata,
Bizi bağladınız şanlı həyata.
Azad torpağıma dən qata-qata,
Gözümün yaşını töküb, ağlaram
* * *
Dünya şahid oldu qüdrətinizə,
Vahid alqış dedi qeyrətinizə.
Sizdən Vətən qaldı əmanət bizə,
Hər yanda bir qala tikib, ağlaram.

Müəllif: Hacı Vahid ÇƏMƏNLİ

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru