Səma Muğanna – Dəli Fırtına və Gül

Səma MUĞANNA – gənc yazar

Bu gün şəhər soyuq idi. Dəli Fırtına sevdalısını qollarında itirmişdi o gün,o şəhərdə… Bu şəhər Fırtınanın yalnızlığından susmuşdu.Dəli Fırtınanın sevdası məzlum dənizin dalğalarından da böyük idi…

  Fırtına kim idi? Fırtına sizin də təəccüblənəcəyiniz,hətta dəli olacağınız gənc idi.Bu gənci kimiləri xoşbəxt,kimilərisə bədbəxt adlandırardı,ancaq bu gənc sevdalısının gözləri önündə sadəcə bir məzlum çevrilmişdi.O gündən sonra…

  Soyuq qış Fırtınanın qəlbində  acı bir yaraya çevrilmişdi o gün.Fırtına saatın tik-tak səslərində,günəşin üfüqdə görünən vaxtlarında belə gözünü qırpmadan sevdalısını gözləyirdi.Onları bir-birindən ayıran bu şəhərin acımasız sakinləri idi.Onlar bir-birindən ayrılarkən qan izləri ilə deyil,parçalanan ürəklərinin bir-birindən ayrı düşməsi idi.İllər boyunca ayrı idilər,lakin onları isidən,qoruyan Tanrının onlara bəxş etdiyi “sevda” idi!

  Fırtınanın üzünə qarışmış saqqalı,çatlamış əlləri,yatağa bağlanmış ayaqları artıq onun ölüm fərmanı idi.Fırtına sevdalısından sonra yaşaya bilmirdi,ancaq o gün hər şey dəyişdi…

Bu məktub qəlbimdə günəş kimi yanan Fırtınama…

             Əmanətimizi qoru, Fırtınam!

Fırtınam! Bəlkə də ilk dəfədir sənə bu cür müraciət edirəm.Fikirlərimi necə ifadə edəcəm,bilmirəm.Bu kağız göz yaşlarıma şahid oldu,sən şahid olma! Zatən ola bilməyəcəksən,çünki mən burada olmayacam.Unutma ki,sənin qəlbində mən necə varsam,sən də mənim qəlbimdə başımın tacı olaraq qalacaqsan daima!

   Sənin sevgin məndən böyük,söz ola bilməz,amma mənə də bu hissi yaşadan sənin sevdan olduğunu bil!Qəlbimin boşluğa düşdüyü andan səni xatırlayıram hər gecə.Hər gün danışmasaq da,qəlbimin dərinliyində bir qəlbin də nəfəs aldığını eşidirəm.O hər dəfə nəfəs aldıqca,mənim talemə yazılan qara alın yazım,sənin sevdanla gözəlləşir.Yadındamı,bilmirəm,sən söylərkən “qıymaram” sözünü sanki qəlbimdə heç böyütmədiyim o qəlb yenidən doğulur,huzur doğurur dünyama.Sən mənim dəli-dolu Fırtınamsan! Xoşbəxtlik açarı bizi bir-birimizdən ayrı saldı,ancaq mən bilirəm ki,biz bir gün qovuşacağıq! Sən olmasan,mən də olmam! Məni yaşadan qəlbimdə nəfəs alan sevdandır!

   Səndən tək xahişim heç kəsə inanma! Mənim haqqımda söylənən heç bir sözə inanma! Mən yaşayıram! Mən yaşayıram….

 Mən yaşayıram-deyə təkrarladı Fırtına.Gülün məktubunu oxuduqdan bəri dəliyə dönmüşdü.Göz yaşlarına bürünmüş saqqalı parçalanmış əllərini də isladırdı.Dişləriylə sıxıb qan axıtdığı dodaqları sevdalısının adını sayaqlayırdı:-Gül,hardasan? Hardasan axı-deyə bu məhkum olmuş dörd divara üsyan edirdi…

   Artıq illər keçmişdi.Güldən heç bir xəbər yox idi.Fırtına xəstə yatağında kimsəsiz kimi uzanıb adını söyləyirdi.Fırtınanın ölüm vaxtı yaxınlaşmışdı.Əcəli onu gəlib aparacaqdı.Soyuq yatağında uzanan Fırtına əllərini zülmətin üsyanında göyə tutub Gülün onu tapmağı üçün yalvarırdı…Yuxularına qonaq gələn Gül acı fəryadı ilə Fırtınanı səsləyirdi.Hər dəfə yuxudan oyanarkən yatağına bulaşmış qan izləri və göz yaşları Fırtınanın fəryadını gücləndirirdi.Dəli sevdasıyla baş-başa qalan Fırtınanın yeganə çarəsi ölüm idi.

   O gün yatağından zorla da olsa qalxıb qaçdı.Qaçarkən dəfələrlə yara olmuş dizlərinin ağrısını unudub,qaçırdı.Qaçdıqca Gülə olan son etirafını,son sözlərini xatırlayırdı.O əcəlinin qollarına atılacaqdı,artıq gəlmişdi də.

   Qoxusunu hiss etdi.Toxunan kiçik əlləri qəlbində atırmış kimi yanmağa başladı sanki.Bu bir yalan,xəyal idi.Onlar qovuşmadısa,bu yolun sonunda necə qovuşa bilərdilər axı?!

-Sən bir yuxusan,Gül! Tərk et məni..

-Sənin keçmişin,gələcəyin də mən deyiləmmi?

-Mən keçmişimi o küçənin torpağına basdırıb gəldim.Qaranlığın içində böyüməyən qəlbim yaralı göyərçin kimi çırpınaraq gəldi bu intiharın soyuq dərəcəli tempereturuna.Bax,hava da soyuq həmişəki kimi,mənim kimi!

-Sən gözlərini qaçırtmadan izlə məni.İzlə ki,yaddaşından silinməyəcək bir tarixə,qəlbində sönməyəcək işığa,gözlərində itməyəcək xoşbəxtliyə çevrilim!

-Bəsdi! Sən yaşamırsan,Gül,yaşamırsan!

-Mən yaşayıram,artıq anla bunu!

    Göz yaşlarıyla bir-birinə sarıldılar.Gül ona sarıldıqda donub qalan Fırtına alovun içində yanırmış kimi bərk-bərk yapışdı Güldən.Bu iki sevdalı o soyuq insanların məzlumuna çevrilsələr belə,tükənməyəcək sevdalarıyla bir-birilərinə qovuşdular!

Müəllif: Səma MUĞANNA


SƏMA MUĞANNANIN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Bir cavab yazın

Sizin e-poçt ünvanınız dərc edilməyəcəkdir. Gərəkli sahələr * ilə işarələnmişdir