Atanın mirası – Leyla Yaşar

Leyla YAŞAR – yazar.

ATANIN MİRASI
Yaşıl adlı qəsəbədə iki qardaş yaşayırdı .Valideyinlərini gənc ikən itirən bu qardaşların atalarından qalma bir balıçqı toru ,bir də sınıq – sökük qayıgı vardı.Qamışdan tiklən ,palçıqla suvanmış daxmalarının çıragı valideyinlərinin Qəfil adlı çayda bogulmasından sonra sönmüşdü.
Bir birinə bərk – bərk sarılan Səməndərlə , Kamandar əl – ələ verib bir tikə yavanlıqlarını tapıb dolanırdılar .
Daxmaları o qədər balaca , kasıb idiki qardaşlar növbə ilə yatırdllar.Biri çöldə yatanda,biri daxmada yatırdı.
Bir gün balıg ovuna gedən qardaşlar qəribə mənzərənın şahidi oldular.Qəfil çayı qurumuşdu .Qayıqları isə lilin içində itmək üzərə idi.Tez tələsik qayıgı sahilə çıxartdılar .Kor – peşiman oturub bir birinə baxmaga başladılar.
Birdən Kamandar gülməyə başladı, Səməndər də buna qoşuldu . Gözlərindən yaş gələnəcən güldülər .
Dayanıb ətrafa baxdılar . Gülməli vəziyyətdə idilər . Çaydan gündəlik balıq tutub , aparıb bazarda satıb ətzaq alırdılar . Dünəndən sifarişləri də var idi . Nə edəcəklərini oturub fikirləşməyə başladılar . Sükutu Kamandar pozdu :
– Bəlkə , bu çayın qurumagı bizim xeyirimizədi?
– Əlbəttə, deyə Səməndər cavab verdi . Yadındadı , atam həmişə deyirdi, hər işdə bir xeyir var . Kamandar başıyla hə cavabını verdi .
Durub şəhərə getməyi qərarlaşdırdılar . Həm bazara gedib baş verən hal qaziyanı dabışsınlar , həm də özlərinə bir iş tapsınlar .
Nədənsə axşamdan balıq tutmaq üçün qoyduqları tor yadlarına düşmədi .
Bu ekiz oglanları valideyinləri hüzur içində böyütmüşdü . Sevgi , mərhəmət, iradə cəmləşirdi bu uşaqlarda . Uşaqlıqdan həyatın çətin və xoş günlərinin də onlar kimi ekiz oldugunu , böyüdükcə bərkə – boşa düşə biləcəklərini, bundan qorxmuyub həyatı, insanları sevməyi öyrətmişdi atası onlara.
Onlar bazara gəlib müştərini tapıb üzürxahlıq etdilər .
Özlərisə tikintidə fəhlə işi tapılar .
Günlər beləcə keçirdi . Günü gündən işləri yaxşılıga dogru gedən qardaşlar artıq usta kimi işləyirdilər . İşlərinə məsuliyyətlə yanaşmaları , bacarıqları , tərbiyələri müdrüyyətin gözündən qaçmırdı .
Müdür onlarla hərtərəfli maraqlandıqdan sonra yanına çagırıb , tək qalmaqlarının çətin oldugunu , ailə qurmaq vaxtı oldugu haqqında onlarla söhbət etdi . Əgər qəsəbədə bəyəndikləri biri varsa , elçi getmək üçün hazır oldugunu gülə – gülə dedi.
Qardaşlar utandıqlarından başlarını aşagı dikdilər .
Onların uçuq – sökük daxmasına kim gələrdi?
Artıq bir neçə ay keçmişdi . İşə səhər gedib axşam gələn qardaşlar çay haqqında heç maraqlanmırdılar .
Beləcə günlər keçirdi . Qardaşlar artıq şəhərdə kirayə ev tutub qalırdılar . Aslan ( müdür) müəllimin etibarını qazandıqlarından ikisini də briqadir təyin etmişdi . İşlərinin öhdəsindən məharətlə gəlirdilər .
İkisinin də gözaltısı vardı. Aslan müəllim çox dirəndikdən sonra açıb demişdilər .
Bir gün Aslan müəllim onları otagına çagırıb ata bala kimi söhbət etmək istədiyini dedi .
Otaga gələn qardaşlar salam verib , Aslan müəllimin dəvətindən sonra əyləşdilər .
Baxın , oglanlarım , bura gəldiyiniz gündən öz bacarıgınız , məharətiniz gücünə bu səviyyəyə gəlib çatdınız . Mən gələn gündən sizin tərbiyənizə heyran oldum . Bəyəndiyiniz qızların evinə ata kimi elçi gedəcəm . Yox cavabı qəbul edilmir ha!- deyib qaşlarını düyünlədi . Qardaşlar bir – birinə baxıb gülümsədilər .
Aslan müəllim dediyini etdi . Elçi də getdi , onlara məclis təşkil edib toy da etdi.
Bir gün işdə qəribə bir xəbər dolaşmaga başladı . Sən demə Aslan müəllimin oglu 1 il bundan qabaq itgin düşübmüş . Bu gün başqa şəhərdən tapılıb .
Heç vaxt Aslan müəllimlə pərdəni aradsn götürməyən , onun ailəsi haqqında heç nə soruşmayan əkizlər müəllimə hər kəsin gözaydınlıgı verməsindən ürəklənib , otagının qapısını döydülər .
– Gəlin .
İçəri keçib belə bir xəbər eşitdiklərini , uşagın tapıdıgı üçün sevindiklərini dedilər .
Aslam müəllim hadisəni danışmaga başladı . Oglum Bəhruz çaya çimməyə gedibmiş dostlarıyla . Axşamı evə gəlmədi . Çox axtardıq tapmadıq . Əlimizi üzdük . Cəsədin də tapıb verə bilmədilər bizə . Səhəri gün birdən birə o çayın qurudugunu eşitdik . Sən demə orda balıqçıların yaşadıgı qəsəbə varmış . Axşamdan qoyduqları tora gedib ilişən oglumu çay geri çəkildikcə tor özüylə aparıb sahilə çıxarıbmış . Orda onu tapan meşəbəyi aparıb evində saxlayıb , neçə müddətdən sonra bu gün bizə xəbər verdi . Bəhruzun səsini bugün eşitdik . Sevincimizi təsəvvür belə edə bilməzsiniz.
Çayında çox qəribə adı varmış ha , Qəfil !
Qardaşlar bir birinə baxdılar . Həmən günü xatırlayıb gülümsündülər . Həqiqətən hər işdə bir xeyir var. Atalarından qalan o balıqçı toru onlara ömürlük çörək yetirmişdi..

Müəllif:Leyla YAŞAR

LEYLA YAŞARIN YAZILARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru