ZAUR USTAC – “SÖZÜN XAQANI” HAQQINDA SÖZ

ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

“SÖZÜN XAQANI” HAQQINDA SÖZ

İYİRMİ YEDDİNCİ YAZI

Salam olsun, çox dəyərli oxucum! İnanıram ki, bu söhbətimiz də maraqlı alınacaq. Belə əminliyimi şərtləndirən başlıca amil mövzunun əhəmiyyətli və vacib olmasından qaynaqlanır. Özünəqayıdış dönəmini yaşadığımız bir zamanda belə söhbətlərə mümkün qədər çox yer verilməli və vaxt ayrılmalıdır. Bax elə adi bu sadaladığım “yer”, “vaxt” anlayışlarının uzlaşmasında apardığımız söhbət əslində öz-özlüyündə bir “hadisə”-dir. Və artıq bu üç anlayışın bir arada olması isə tarix deməkdir. Tarix isə bizim iradəmizdən asılı olmayaraq artıq yaşanmış an, baş vermişhadisə, gələcəyə özül olacaq keçmişdir. Məhz bu səbəbən vaxtaşırı tarixə müraciət etmək, soy-kökümüzü tanımaq, tanıtmaq vacibdir. Ədəbiyyat tariximizə baxdıqda, A. Bakıxanov, İ. Qutqaşınlı, M. S. Ordubadi, Y. V. Çəmənzəminli, Makulu, S. Vurğun, B. Bayramov, İ. Şıxlı, İ. Əfəndiyev, İ. Muğanna, Ə.Cəfərzadə, F.Kərimzadə ənənələrinin Y.Oğuz, Ə.Nicat kimi tanınmış, müasirlərimiz olan yazarlar tərəfindən bu gün də uğurla davam etdirlməsi sevindirici haldır. Ancaq, olduqca sevindirici hal odur ki, bu sahədə görülən işlər bununla kifayətlənmir. Məsələn, son iki ildə tanış olduğum kitablardan yuxarıda sadaladığım müəlliflər qədər məşhur olmayan müasirimiz şair-publisist Qələndər Xaçınçaylının “Güllə işığında” və yazıçı Hüseynbala Mirələmovun “Son səfər” povestləri tarixilik baxımından misilsiz sənət əsərləridir. Bugünkü söhbətimizin mövzusu isə ən son tanış olduğum “Söz xaqanı” kitabı barədə olacaq. Kitabın müəllifi artıq ədəbi mühitdə öz sözünü demiş, istər şeirləri ilə, istərsə də publisistik yazıları ilə oxucu rəğbətini qazanmış Sona Abbasəliqızıdır.
QISA ARAYIŞ
Sona Abbasəliqızı Göyçə mahalında anadan olub.BDU-nun (keçmiş ADU-nun) Jurnalistika fakültəsini bitirib.Səkkiz kitab müəllifidir.Azərbaycan yazıçılar və Jurnalistlər,İraq-Türkmən Yazıçılar,Özbəkistan Yazıçılar Birliklərinin üzvüdür.Dəfələrlə Dövlət tərəfindən mükafatlandırılıb.Uzun müddət dövrü mətbuatda məsul vəzifələrdə çalışıb.Bu müəllifin doqquzuncu kitabıdır. Nəşr olunan bütün kitablar çalışdığı Dövlət Neft Şirkəti tərəfindən maliyyələşdirilir. “Ziyadar” Mükafatına layiq görülmüşdür.İki övladı var.Kitabda adı keçən romandan əlavə “Tale yolu” adlı bir povest və “Ümid”, “Ürək unutmur”, “Səssizliyin səsi” kimi üç hekayə də yer alıb. “Elm və Təhsil” nəşriyyatında işıq üzü görən kitabın naşiri, redaktoru və eyni zamanda ön sözün müəllifi filologiya elmləri doktoru, professor, Nadir Məmmədlidir. Bundan əlavə Ağrı  İbrahim Çeçen Üniversitesi Eğitim fakültəsi dekani və
Atatürk Üniversitesi Kazim Karabekir Eğitim fakültəsi yabanci
dillər Eğitimi bölüm başkanı alman dili eğitimi ABD başkani Professor. Dr. Melik Bülbül kitaba tarixilik baxımından dəyər qazandıran son söz yazmışdır.

“Onlardan biri də hekayə, povest və şeirlə ədəbiyyata gələn və tez bir zamanda yaradıcılığı ilə şöhrət tapan Sona İsmayılovadır. Nəsrindən görünür ki, onun çox zəngin elmi-tarixi
düşüncəsi, tarixə dərindən bələdliyi, faktlarla işləmək mədəniyyəti, eyni zamanda, güclü bədii təfəkkürü və təxəyyülü vardır. Qələmə aldığı “Sözün xaqanı” tarixi-bədii roman klassik şairimiz, ziddiyyətli tale yaşamış ƏfzələddinXaqaniyə həsr olunmuşdur. Müəllif romanı qələmə alarkən, ilk növbədə, özünü həmin tarixə aid etmiş, məhz o tarixdə yaşamış, dövrün hadisələrini, adət-ənənələrini, faktlarını öyrənmiş, qələmə aldıqlarını təhtəlpsixologiyası və
yazıçı təxəyyülündə saf-çürük etmişdir. Elə buna görədir ki, əsər çox uğurlu alınmışdır.” – Bu fikirlər məhz hörmətli professorumuz Nadir Məmmədlinin kitaba yazdığı ön sözdəndir. Mənim fikirlərimə gəlincə Hüseynbala Mirələmovun “Son səfər” povesti Nəsimi haqqında, Nəsimi dövrü haqqında, həmin dövrün Şamaxısı, Azərbaycanı – yəni bu coğrafiya üçün zəruri məlumatlar baxımından nə qədrər qiymətlidirsə, Sona Abbasəliqızının “Sözün xaqanı” romanı da Xaqani – Şairin adı İbrahim, atasının adı Əli idi. Orta əsr mənbələrində o, belə təqdim edilir: Əbu Bədil Əfzələddin İbrahim ibn Əli Nəccar ibn Osman ibn İbrahim Həqaiqi Həssanul-Əcəm Xaqani Şirvani. Burada Həqaiqi, Həssanul-Əcəm və Xaqani onun təxəllüsü, Əfzələddin ləqəbi, Əbu Bədil kunyəsi və Şirvani mənsub olduğu yerin adı-nisbəsidir. –haqqında, onun yaşadığı dövr haqqında məlumatlılıq baxımından zəngin mənbə hesab oluna bilər. Ümumiyyətlə onu qeyd etmək istəyirəm ki, Sona xanım tarixi roman janrına yanaşması, bu yanaşmada qarşıya qoyduğu məqsəd və nailyyəti alqışa layiqdir. Əsərin sonluğunu nəzərə almasaq demək olar ki, təbiət mənzərələrindən tutmuş, insanların davranışları, müxtəlif hadisələrin təsvirləri, dialoqların tərtibi, müəyyən söz və ifadələrdən yerində, düzgün istifadə etmək kimi bütün zəruri məsələlər uğurla öz həllini tapmışdır. Yuxarıda qeyd etdiyim kimi yalnız sonluq hissədə, artıq roman bitdikdən – hər şey gözəl başlayıb, inkişaf edib, yekunlaşdıqdan – sonra hansısa texniki səbəbdən zamanın itməsi, uyğunsuzluq baş verir. Bu halla biz nəsr əsərlərinin çoxunda məhz sonluqda rastlaşırıq. Belə hallarda müəlliflər ya bilərəkdən bu addımla nəsə əlavə bir məlumat çatdırmaq istəyirlər, ya da sonluqda müxtəlif səbəblərdən, bəlkə də ani diqqətsizlikdən xırda qüsurlar yaranır. Ancaq onu da əlavə etmək istəyirəm ki, bu uyğunsuzluğun həmən ardından “… Təbrizin mərkəzində də Bakıdakı kimi yaraşıqlı, güllü-çiçəkli Xaqani parkı var. Parkın girəcəyində Əfzəlləddin Xaqaninin şərəfinə böyük və əzəmətli bir abidə də ucaldılıb. Xiyabanın yaxınlığında “İslamın Firuzəsi” adlandırılan Göy məscid, məscidin içərisində Həqiqi təxəllüsü ilə tanınan hürufi şair, Qaraqoyunlu dövlətinin Beşinci Sultanı Müzəffərəddin Cahan şahın və onun xanımının dəfn olunduğu məqbərə yerləşir. Cahan şah Həqiqi Azərbaycan türkü idi… Şairlər məqbərəsində isə şamaxılı Azadlıq zəvvarının – əslən oğuz türkü olan Xaqani Şirvaninin başdaşına bu sözlər yazılıb: “Bu qəbir rəhmətlik, bağışlanmış, filosofların və şairlərin böyüyü, həkim Əfzələddin İbrahim Xaqani ibn Əli Şirvaninindir.

Hicri beş yüz doxsan beşinci ilin şəvval ayı” . … Burada uyuyan dörd yüzdən çox şairin cərgəsindən sanki söz mülkünün xaqanının – orta əsr Şərq intibahının “Zöhrə ulduzu” sayılan Xaqani Şirvaninin ölməz və əbədi səsi gəlir: “bir əcəm türküyəm… Tanrı istəyən… ” … “belə bir gözəl sonluqla öz fikrini tamamlayır və oxucuda tam fikir formalaşmasına xidmət edən bitkin məlumat ötürməyi bacarır.
“Sözün Xaqanı” romanı haqqında təəssüratlarımı aşağıdakı kimi yekunlaşdırmaq istəyirəm:
– Müəllifin romanı yazmağa ciddi hazırlaşdığı, mütaliəsi və səfərlərinin nəticəsi göz qabağındadır. Bu təqdirəlayiq və bütün gənc yazarlara tövsiyə olunmalı bir örnəkdir,
– Romanın həcmi müasir tələblərə tam cavab verir,
– Dili səlisdir və aid olduğu dövrlə səsləşir,
– Tarixilik baxımından zəruri məlumatlarla zəngindir,
– Ən əsası olduqca vacib bir mövzuya müraciət etməklə əslində cəsarətli bir addım ataraq ədəbiyyatımıza gözəl, bitkin, tam məlumat yüklü bir əsər qazandırmışdır. Nəzərinizə çatdırıram ki, görkəmli şairimiz Məmməd Rahimin “Xaqani” mənzum dramından sonra Xaqani haqqında ikinci iri həcmli əsər, nəsrdə ilsə ilk nümunədir. Bütün bu sadaladıqlarıma görə Sona xanımı təbrik etmək olar.
Qeyd etdiyim kimi kitabda adı çəkilən romandan əlavə bir povest və üç hekayə də var. Kitabın diqqətəlayiq xüsusiyyətlərindən biri də odur ki, bu povest və hekayələrin də ruhu kitabın ümumi ruhu, ab-havası ilə uyğunluq təşkil edir və özünəməxsus xüsusi bir vəhdət yaradaraq birlikdə tarixilik ampulasından çıxış edirlər.
Sonda yənə söhbətimizin əvvəlindəki məsələyə qayıtmaq istəyirəm. İlk öncə Sona xanıma belə bir xeyirli işə imza atdığına görə təşəkkür edir, sonra üzümü gənc yazarlara tutaraq demək istəyirəm ki, araşdırsalar nə qədər haqqında yazılmalı Kərəmlilərimiz, Nəsimilərimiz, Xaqanilərimiz, Hadilərimiz, Qəmküsarlarımız var… Ən dəyərli nemət olan vaxtınızı bu sətirləri oxumağa sərf edib sona qədər həmsöhbət olduğunuz üçün qarşınızda baş əyir və sonsuz təşəkkürlərimi çatdırıram.
30.06.2020 – Bakı.


QEYD:

Məqalə müxtəlif vaxtlarda fərqli saytlarda yayımlanmaqla yanaşı “TƏƏSSÜRATLAR” və “QƏLƏMDAR – 2” kitablarında İYİRMİ YEDDİNCİ yazı kimi müstəqil məqalə şəklində yer almışdır. Eyni zamanda ənənəvi qaydada aşağıdakı mətbu orqanlarda dərc olunmuşdur:

  1. Sözün Xaqanı haqqında söz”, “Ədalət”, 09.07.2020, say: 91 (5751) s.6.
  2. “Sözün Xaqanı haqqında söz”, “Kredo”, 09.07.2020,  s.6.
  3. “Sözün xaqanı haqqında söz”, “Təzadlar”, 14.07.20,      say: 21 (2262) s.15.

Müəllif: Zaur USTAC,

“Yazarlar” jurnalının baş redaktoru,

şair-publisist.

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>>ZAUR USTAC – “BB” HEKAYƏLƏR

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev – 150

“Tərəfsiz ədəbiyyat tarixdir” layihəsi

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.YAZARLAR.AZ  və  WWW.USTAC.AZ >>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Xaliq Rəhimli – Qırmızı yuxular

XALİQ RƏHİMLİNİN YAZILARI

Qırmızı yuxular

(Azadə Novruzovanın “Sən mənim ağ kitabım” şeirlər,esselər kitabı ətrafında düşüncələr)

Azadə Novruzovanın şeirləri uzun ,intəhasız  yola bənzəyir.Bu yolun başlanğıcı və sonu yoxdur.Yalnız əvvəli və sonu olmayan yolları poeziya yoluna bənzətmək olar.Məhz başlanğıcı və sonu bilinməyən yollar poeziya üçündür.Ünvanı məlum olan,mənzil başına çatan yollarda poeziya qurtarır.Bu ünvansız yollar öz mənbəyini xəyallardan ,xatirələrdən başlayır,yağışda islanır,yuxularda azır,kədər dumanını yarıb keçir,həsrətə əlvida deyir,sevincin üzünə gülür və son nöqtəyə doğru” şütüyür”.Son nöqtədən isə qürbətdə qalan vətən qoxusu gəlir:

Ümid doğur o uzaq nöqtə,

Dözülməz sancı çəkir o uzaq nöqtə…

Məndən məni doğur…

O uzaq nöqtə…

Bu misralar son nöqtəyə çatarsa ,oradan yeni yollar başlayar.Sevinci,şadlığı  dünyaya ,aya günəşə ,ulduzlara daşıyan poeziya yolu…Azadə Novruzovanın poetik “marşrutu” dəqiq belədir.Yol onun şeirlərinin boyuna biçilib.Hər şeiri yeni bir yoldur ,-yolçu yolda gərək –deyib atalar:

Uzaq yollara çıxdım

Bəlkə azdıram dərdi…

***

Yolda bir yürüyənlər

Nədən olsunlar yoldaş?

Yoldan ayrılar yollar…

 Bunu düşünmədin heç?

Poeziya gah daş kimi möhkəmdir ,gah da qu tükü kimi yumşaqdır. Sözün daş üzü daha sərt olur. Amma şairənin şeirlərində  ipək yumşaqlığı, meh həzinliyi var.Xüsusən lirik hisslər ,duyğular şairənin ürəyindən  sözə, sözdən isə şeirə çox rahat süzülür. Kədərli ,hirsli ,qəmgin notlar  şeirə çevriləndə belə ,misralar sevinclə qolboyun olur,ümidə, insafa qucaq açır.Şairiən  mövzuları ənənəvidir amma ifadə tərzi özünə görə fərqlidir.Şeirləri poetk ruhludur.Hansı ki ,o poetik ruh,poetik qatqı ilk oxunuşdan özünü biruzə verir.Azadə Novruzova yaradıcılığında iddiasızdır.Gücü çatan qədər yazır.Necə deyərlər sözə su qatmır,ona görə də ifadə elədiyi bədii nümunələr təbii alınır;

Köçəri quş kimi gəldin ömrümə

Dimdiyində gətirdin xoşbəxtliyi.

Bu günümə dadızdırıb,

Tamarzı qoydun sabahımı.

Quşlar bəlli zamanlarda köç edər,

 Sənsə qəfil etdin bunu

Solmamışkən çiçəklər…

***

Şairənin şeirlərində nifrətin imkanları sevgidən qat-qat aşağıdır.Ayrılığın  əli sevginin ətəyindədir. Nə qədər uzaqlaşmaq istəsə da sevginin cazibə qüvvəsindən kənara çıxa bilmir. Belə ayrılıqlar elə də güclü nifrət püskürmür.Sevgililər arasında çəkişib bərkişməyə xidmət edir. Kədər isti əllərə qonan qar kimi tez əriyib yoxa çıxır… Azadə xanımın həyata baxışında qəribəlik, həm də anlaşıqlı bir mücərrədlik var.Bəzən obrazın elə yerindən vurur, deyirsən – əşşi burda nə var ki…Bir az keçməmiş obraz özü heç bir izaha ehtiyac olmadan düşüncənə yerləşir.Belə olan halda şairin poetik fəndi ilə razılaşmalı olursan.

Deyirəm ay olum, il olum ,saralım, solum.

 Bir şirin yuxuda qonağın olum

 Yar, sənin dilində gileyin olum.

***

uyusun qırmızı məzarında,

qırmızı yuxularımın qırmızı sonu…

***

Saçların ayrılıq rəngində, gözlərin dəniz.

 Ayrılıq olmasın adın…

Yandım ayrılıqlar alovunda,

Kül oldum, gülüm…

***

Azadənin şeirlərində vətən dərdi fərdi dərddən seçilmir.Əslində vətən dərdi insan dərdlərinin toplumudur.Vətənin ağrılarını şair özündə hiss eləməsə təsirli şeir yarana bilməz .Zatən də şairənin qəlbində hələ kiçik yaşlarından yurd ağrısı ,Zəngəzur nisgili özünə yuva qurub.Sonralar bu ağrı acıların üstünə Qarabağ ağrısı ,Xocalı faciəsi əlavə olunub.Şairə ürəyində meydan sulayan ,taleyinin qəsdinə duran bu ağrılara sözlə məlhəm eləyib.Misralara yüklənən ağrı -acılar Vətənin harayına qoşularaq haqqın dərgahına üz tutublar .Bəndələr eşitməyən səsi gec də olsa Tanrı eşidib.Qarabağ işğaldan azad olunub,şairənin nisgili azalıb.Amma əcdadlarının uyuduğu torpaqda ruhların harayı göyün yeddinci qatını çoxdan ötüb keçib.Ola bilməz ki ,Tanrı  uzun sürən bu möhtəşəm harayı da eşitməsin.İnşallah:

Allah qapın hardadı

Yolumu ordan salım…

***

Əzizim kəsə gəlləm,

 Çay üstdən kəsə gəlləm.

Dərdim Vətən həsrəti,

Hay verib, səsə gəlləm…

Müəllif: Xaliq RƏHİMLİ

XALİQ RƏHİMLİNİN YAZILARI

AZADƏ NOVRUZOVANIN YAZILARI

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>>ZAUR USTAC – “BB” HEKAYƏLƏR

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev – 150

“Tərəfsiz ədəbiyyat tarixdir” layihəsi

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

RAMİZ İSMAYILIN ŞEİRLƏRİ

Ramiz İSMAYIL – şair.

AY BUDAQ TƏHMƏZ
Nə yaxşı tapışdıq, tanıdım səni,
Gördüm uca dağsan, ay Budaq Təhməz!
Bir budaq olmuşdun bir kök üstündə,
İndi min budaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
Saçın ağarsa da ruhun cavandı,
Şəkərli, şərbətli dilin rəvandı.
Şair var – şeiri quru, yavandı,
Sən balsan, qaymaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
Yazmaqdan doymursan obadan, eldən,
Dəftərin, qələmin düşməsin əldən.
Şərdən, iftiradan, fitnədən-feldən,
Böhtandan uzaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
Ürəyin tərtəmiz, salamın şirin,
Hər sözün, söhbətin, kəlamın şirin.
Eşqin coşan dərya, ilhamın dərin,
Şeirdə mayaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
Şeirlər pətəkdən süzülüb gəlir,
Misra-misra, bənd-bənd düzülüb gəlir.
Qayalar içindən sızılıb gəlir,
Çeşməsən, bulaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
Dünya xali deyil, indi inandım,
O kiçik hücrəni ziyarət sandım.
Ramizəm, sən oldun inancım, andım,
Məbədsən, ocaqsan, ay Budaq Təhməz!
* * *
…Bir kökün üstündə bir budaq idin,
İndi min budaqsan, ay Budaq Təhməz!
Ustad şair Budaq Təhməzə ehtiramla:
Ramiz İsmayıl (Gədəbəyli)
Xırdalan şəhəri, 10 mart 2022

BU DÜNYANIN KÖÇÜ
(Yenə dünya?!)
Bu dünyanın köçhaköçü qurtarmır,
Qəflə qatır ora-bura daşıyır.
Boz dəvələr uzun-uzun yolların
“Damarını qıra-qıra” daşıyır.
* * *
Köç yolunda eniş-yoxuş çox çıxır,
Düz biyaban, dərə-təpə, dağ çıxır.
Bahar gəlir, torpaq qızır, buğ çıxır,
Günəş nuru səmalara daşıyır.
* * *
Yerlə, göylə baş-başadı bu dünya,
Müəmmadı, tamaşadı bu dünya.
Milyon-milyon sirr yaşadır bu dünya,
Milyon ildi suallara daşıyır.
* * *
Çox göstərib qüdrətini, gücünü,
Kim yuyacaq bu dünyanın “suç”unu?
Gədiklərə Xan Kərəmin köçünü,
Məcnunları səhralara daşıyır.
* * *
Ramiz, kim ki, el dərdini duymamış,
Bir kimsəyə xətir-hörmət qoymamış,
Tamah əhli gen dünyadan doymamış,
Əcəl onu dar məzara daşıyır.
21.11.2019, Xırdalan ş.

ÇIXIR
Taleyin hökmüdür, hər an qarşına,
Tanrının alnına yazdığı çıxır.
Birinin yoluna güllük-çiçəklik,
Birinin yoluna buz dağı çıxır.
* * *
Acı qismətdimi, bəd iqbaldımı,
Yüz müşkül cavablı bir sualdımı,
Şirin arzudumu, xam xəyaldımı?
Ümid bəslədiyin göz dağı çıxır.
* * *
Məcnunu səhraya eşqi apardı,
Dərdi düzüm-düzüm, qatar-qatardı.
Kərəm külə döndü – canı qurtardı,
Ramiz yana-yana cızdağı çıxır.
10.12.2019, Xırdalan ş.

QINAMA, QOCA
Bircə damcı ümid varsa sabaha,
Səcdə qılıb, dua elə Allaha.
Ahıl qoca, gileylənmə gəl daha,
Yaşda günah yoxdu, yaşı qınama!
* * *
Köks ötürüb cavanlığı gəzmə heç,
Taleyindən, iqbalından küsmə heç.
Qar yağmamış bürmələnib əsmə heç,
Qışda günah yoxdu, qışı qınama.
* * *
Tərlan gözlər öz nurunu itirib,
Huş azalıb, şüurunu itirib.
Şahanəlik qürurunu itirib,
Başda günah yoxdu, başı qınama!
* * *
Qocalığın dəmyə yerdən tumu var,
Arat olub suvarılmış şumu var.
Mərməri var, sementi var, qumu var,
Daşda günah yoxdu, daşı qınama!
* * *
Çıraq tutan olmayacaq gorunda,
İlişərsən cəhənnəmin torunda.
Ramiz, yansan bir qurunun qorunda,
Yaşda günah yoxdu, yaşı qınama!
15.05.2019, Xırdalan ş.

İKİ DÜNYA
Bu dünyanın üzü qara,
O dünyanın özü qara.
Biri ömrümüzü yeyir,
Biri özümüzü yeyir.
20.02.2020, Xırdalan ş.

NƏ FƏRQİ VAR?
Ömür ötür, zaman keçir,
Zaman vermir aman, keçir.
Yaxşı keçir, yaman keçir,
Yaşdan ötrü nə fərqi var?
* * *
Ürək parça-parçadırsa,
Qan sızılır – yaradırsa,
Saç ağdırsa, qaradırsa,
Başdan ötrü nə fərqi var?
* * *
Daş qayadan qopsa əgər,
Xiffətini zirvə çəkər.
Ya saray tik, ya da çəpər,
Daşdan ötrü nə fərqi var?
* * *
Süz düyünü dəm almağa,
Ramiz, “bığın batmaz” yağa.
Nökər yedi, ya da ağa,
Aşdan ötrü nə fərqi var?
22.04.2019, Xırdalan ş.

DOSTLARIN
Sayı yaman çoxalıb,
“Günəbaxan” dostların.
Dedi-qodu gəzdirib,
Qara yaxan dostların.
* * *
Üzü göndü – aşdanmış,
Qəlbi qara daşdanmış.
Ağlı daşıb – daşdanmış,
Başdan çıxan dostların.
* * *
Ramiz, giley nə lazım?
Ağlına dua yazım.
Qəbrini dərin qazın,
Evlər yıxan dostların.
14.05.2018, Xırdalan ş.

ÜŞÜDÜR MƏNİ
Cavanlığa əlim yetməz,
Bu çağım üşüdür məni.
Dərd sinəmdə lövbər salıb,
Qucağım üşüdür məni.
* * *
Çaşıb qaldım, nə gizləyim,
Kimi sevim, əzizləyim.
Ölüvaydan nə gözləyim?
Qoçağım üşüdür məni.
* * *
Quşa dönüb uçdu ömür,
Əvvəl-axır puçdu ömür.
Tüstülənib yandı kömür,
Ocağım üşüdür məni.
* * *
Ramizin qayğısı çoxdur,
Ölümdən qorxusu yoxdur.
Yaxınım buzdan soyuqdur
Uzağım üşüdür məni.
30.10.2018, Xırdalan ş.

BİRİ
Biri var idi, biri yox… (nağıl)
Biri-
var idi, biri yox idi,
Həyat şirin yuxudu,
Yuxu görən çox idi,
Yuxu qəfil dağıldı –
Bu da belə nağıldı.
* * *
Biri –
dedi: – bağrım təşnədi,
Göy gurladı, kişnədi,
Göydən alma düşmədi,
Yerə yağış yağırdı –
Bu da belə nağıldı.
* * *
Biri –
Qaldı külü – bəllidi,
Soldu gülü – bəllidi,
Düzü, çölü bəllidi,
Dedilər kəmağıldı –
Bu da belə nağıldı.
* * *
Biri –
Sevdi – döndü gülüncə
“Gözlədi yar gəlincə”.
Yar gəlmədi ölüncə,
Gözünə qan sağıldı –
Bu da belə nağıldı.
* * *
Biri –
Çəkir könül əzabı,
Tutub Tanrı qəzəbi,
Ramiz, olma əsəbi,
Dərdin dağdan ağırdı –
Bu da belə nağıldı.
10.01.2020, Xırdalan ş.

BU SEVDANIN ADI NƏ?
Sən incisən, mən sədəf,
Sən atəşsən, mən hədəf.
Mən təsadüf, sən səbəb,
Zərurətsən, zərurət.
* * *
Çəmən xalça, xalı sən,
Yaşılı sən, alı sən.
Təzə beçə balısan,
Təravətsən, təravət.
* * *
Şərbətimsən, şəhdimsən,
Arzum, kamım, əhdimsən.
Taleyimsən, bəxtimsən,
Şərafətsən, şərafət.
* * *
Mən yaş odun, quru sən,
Ocaq mənəm, qoru sən.
Bu ocağı qorusan,
“Qiyamətsən, qiyamət!”
* * *
Şəbnəm sənsən, şeh mənəm,
Tər çiçəksən, meh mənəm.
Girov mənəm, beh mənəm,
Mərhəmətsən, mərhəmət.
* * *
Bu sevdanın adı nə?
Yanğısı nə, odu nə?
Gözəl sənin adın nə?
Məhəbbətsən, məhəbbət?!
* * *
Ramiz Fərhad, Şirin sən,
Ömrüm qədər şirinsən.
Qibləgahım, pirimsən –
Ziyarətsən, ziyarət!
15.04.2020, Xırdalan ş.

Müəllif: Ramiz İSMAYIL

RAMİZ İSMAYILIN YAZILARI

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>>ZAUR USTAC – “BB” HEKAYƏLƏR

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Əbdürrəhim bəy Haqverdiyev – 150

“Tərəfsiz ədəbiyyat tarixdir” layihəsi

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru