AYB Mətbuat Xidməti: 5-11 iyun tarixlərində paytaxtın Hüseyn Cavid prospektində, AMEA-nın binasının önündəki parkda II Türk Dünyası Ədəbiyyat və Kitab Festivalı keçirilir.
Festival Beynəlxalq Türk Müəllifləri Birliyinin təşkilatçılığı, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsi, AMEA, Bakı Şəhər İcra Hakimiyyəti və Türk dünyası təşkilatlarının dəstəyi ilə gerçəkləşir.
Festivalda 50-dən çox nəşriyyat, 30-a yaxın xarici ölkə nümayəndəsi iştirak edir, həmçinin müxtəlif sahələrə dair nəşrlər, eləcə də rəngkarlıq və qrafika sənəti üzrə əl işləri təqdim olunur.
Festival çərçivəsində elmi konfranslar, şeir saatları, imza günləri təşkil edilir, filmlər nümayiş olunur. Tədbirlər hər gün bir ölkənin adı ilə (Azərbaycan, Türkiyə, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Türkmənistan, Özbəkistan və Macarıstan) adlandırılır.
YAZARLAR.AZ avtomatoik “Google” axtaş sisteminin nəticələrinə əsasən Azərbaycanın internet üzərindən ən çox oxunan yazarlarının siyahısını təqdim edir. İlk onluqda, Anar, Çingiz Abdullayev, Hüseyn Cavid (ruhu şad olsun), Gülhüseyn Hüseynoğlu(ruhu şad olsun), Hüseyn Abbaszadə(ruhu şad olsun), Kamal Abdulla, Afaq Məsud, Akif Abbasov, Zaur Ustac və Zaur Qəriboğlu kimi yazarlarımız Yurdumuzu bu sərhədsiz məkanda uğurla təmsil edirlər.
Qeyd:
İstənilən şəxs “Google” axtaş sistemində AZƏRBAYCAN YAZARLARI yazıb axtarş etməklə nəticələri yoxlaya bilər.
Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatının tanınmış simalarından biri olan Zaur USTAC 1975-ci ildə Bakı şəhərində andan olub. Ali təhsillidir. Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı, ehtiyatda olan zabitdir. Bədii-publisistik kitabların, metodiki-tədris vəsaitlərinin və balacalar üçün (ingilis dilindən) tərcümələrin müəllifidir. Milli ruhda qələmə alınıb hər iki qrafika ilə çap olunmuş kitabları Bütöv Azərbaycan coğrafiyasında yayımlanır. Xüsusi ilə kiçik yaşlı məktəblilər üçün ana dilimizdə olan öyrədici (Ana dili və Hesab) şeirlərdən ibarət kitabları geniş oxucu kütləsinə tanış olmaqla bərabər məktəb və liseylərin məktəbəhazırlıq qruplarında tədris vəsaiti kimi tətbiq (2019-2020-ci təris ilindən etibarən) olunur..
Zaur USTAC 1988-ci ildən fasiləsiz olaraq dövri mətbuatda dərc olunur, 40-dan artıq kitabın müəllifidir. 2007-ci ildən özünün təsis etdiyi “Yazarlar” jurnalı, 2010-cu ildən isəYAZARLAR.AZ saytı idarəçiliyindədir.
BAYRAQ, BİZİM BAYRAĞIMIZ!!!
(Arazın o tayında bayrağımız dalğalanıb)
Üstündən yüz Araz axsın, Torpaq, bizim torpağımız!!! Güney, Quzey fərq eləməz, Oylaq, bizim oylağımız!!! * * * Axışı lal, susur Araz, Mil, Muğanı yorur ayaz, Kərkükdən ucalır avaz, Oymaq, bizim oymağımız!!! * * * Göyçə dustaq, Urmu ağlar, Yaşmaq düşər, börü ağlar, Qaşqayda bir hürü ağlar, Papaq, bizim papağımız!!! * * * Dörd bir yanın qarabağlı, Dəmir qapı çoxdan bağlı, Bir ağacıq qol, budaqlı, Yarpaq, bizim yarpağımız!!! * * * Ustac boşa deməz əlbət; -“Sərhədinə elə diqqət”, Bu kəlamda var bir hikmət, Sancaq bizim sancağımız!!!
ARAZ Halına acıdım lap əzəl gündən, Bu qədər qınanır bilmirəm nədən, Arazı heç zaman qınamadım mən, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Sarıyıb Yurdumun şırım yarasın, Açmayıb, bağlayıb qardaş arasın, İndi mən qınayım bunun harasın? Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Çəkib acıları, yığıb suyuna, Sakitdir, bələddir hamı huyuna, O da qurban gedib fitnə, oyuna, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Xudafərin qucaqlayan qoludur, Keçidləri salam deyən əlidir, Bayatılar pöhrələyən dilidir, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * O tayda çifayda deyir Şəhriyar, Bu tayda dardadır indi Bəxtiyar, Yarını gözləyir hər gün Lütfiyar, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz!
NADANLIQ
Urmu axan göz yaşımdı,
Yanağımda duz olubdu…
Urmu, Urmu söyləməkdən
Bağrım başı köz olubdu…
* * * Şümürə lənət deyənlər Susuz qoyubdu dindaşın… İnsan insana qənimdi, Günahı nə dağın, daşın? * * * Savalanı dərd qocaltdı, Murov soyuqdan üşüyür… Araz sükütun pozmayır, Kür əlçatana döşüyür… * * * Dəmir Qapım pas atıbdı, Neçə körpüdən keçmirik… Kərkük, Mosul unudulub, Bağdada iraq demirik… * * * Nəsimi nəşi Hələbdə, Füzuli hərəmdə qalıb… Babəkin ruhu sərgərdan, Bəzz qalasın duman alıb… * * * Suyumu daşla boğurlar, Daşımı suyla yuyurlar… Xudafərin, Urmu incik, Bizləri bizsiz qoyurlar… * * * Şah babam yol ortasında, Koroğlu göylərdə gəzir… Bizi, bizdən ayrı salan Nadanlıq ruhumu əzir…
MƏN ZƏFƏRƏ TƏŞNƏYƏM Qutlu zəfər sancağım, Sancılmağa yer gəzir! Alınası öcüm çox, Bu gün ruhumu əzir! * * * Dərbəndi, Borçalını Unuduruq həmişə… Kərkük, Mosul bağrı qan, Boyun əyib gərdişə… * * * Yudumun dörd bir yanın Hürr görmək istəyirəm! Şanlı zəfər tuğuma Zər hörmək istəyirəm! * * * İrəvan peşkəş olub Beş sətirlik kağızla… Zəngəzuru naxələf Verib quru ağızla… * * * Bədnam Araz illərdir Olub qargış yiyəsi… Top doğrayan qılıncın O taydadır tiyəsi… * * * İstəyirəm bu bayraq Dalğalansın Təbrizdə! Urmuda üzsün balıq, Sanki üzür dənizdə… * * * Xoyda, Mərənddə bir gün, Olum qonaq üzü ağ. Ərdəbilə, Tehrana Qurulmasın ta duzaq… * * * Qarsdan, Ağrıdan baxım, Qaşqayadək görünsün! Qapıcıqdan, Qırxqıza Ağ dumanlar sürünsün! * * * Bu arzular həyata Keçməsə, mən heç nəyəm! Neynim, mayam belədir, Mən zəfərə təşnəyəm!!!
BU GÜZ Zəfər libasında sevinc göz yaşı, Hər iki sahildə dayanıb ərlər! Ayrılıq atəşi elə qarsıyıb, İçərək qurudar Arazı nərlər! * * * Göylərdən boylanır Tomris anamız, Əlində qan dolu o məşhur tuluq! Xain yağıların bağrı yenə qan, Canı əsməcədə, işləri şuluq… * * * Uşaqdan böyüyə hamı əmindir, Tarix səhnəsində yetişib zaman! Bu dəfə biryolluq bitəcək söhbət, Nə güzəşt olacaq, nə də ki, aman! * * * İllərdir həsrətdən gözləri nəmli, Mamırlı daşların gülür hər üzü! Neçə qərinədir qalmışdı çılpaq, Yamyaşıl çayırla gəlib bu güzü! * * * Al donun geyinir Günəş hər səhər, Səmamız masmavi, göy üzü təmiz! Duman da yox olub, itib buludlar, Gözün aydın olsun, sevin, a Təbriz!
USTACAM Müzəffər ordunun şanlı əsgəri, Ərənlər yurdunun ər övladıyam! Zalımın zülmünə təhəmmülüm yox, Babəklər yurdunun hürr övladıyam! * * * Ustadım Nəsimi, sözümüz sözdü, Ədalət, həqiqət bağrımda közdü, Ziyadar dühası bir deyil, yüzdü, Mövlalar yurdunun nur övladıyam! * * * Dərvişəm, müqqəddəs sayılır təkkəm, Hülqumdan yuxarı dayanır öfkəm, Od, ocaq diyarı tanınır ölkəm, Alovlar yurdunun nar övladıyam! * * * Unutma, şah babam Xətai başdı, Nadir şah, mətədə tərpənməz daşdı, İlham, nə keçilməz sədləri aşdı, İgidlər yurdunun nər övladıyam! * * * Tarixdə Nəbisi, Koroğlusu var, Gen dünya yağıya daim olub dar, Düşmən qarşımızda yenə oldu xar, Aslanlar yurdunun şir övladıyam! * * * Göydən Yer üzünə ərmağan, payam, Gündüzlər Günəşəm, gecələr Ayam, Ən parlaq ulduzdan törəyən boyam, Ozanlar yurdunun sirr övladıyam! * * * Ustacam, vətənim vətən içində, Axıb duruluruq zaman köçündə, Min bir anlamı var, adi “heç”in də, Aqillər yurdunun pir övladıyam!
DAĞLAR (Dağlara xitabən üçüncü şeiri) Tarix səhnəsində yetişdi zaman, Başlanmış bu çağın mübarək, dağlar! Hələ nə zəfərlər gözləyir bizi, Qutlanmış novrağın mübarək, dağlar!
* * * Dövranın gərdişi döndü, dəyişdi, Davadan doğulan ərlər yetişdi, Didilmiş yaralar tutdu, bitişdi, Üç rəngli duvağın mübarək, dağlar!
* * * Nə vaxtdır yol-iriz bağlı qalmışdı, Qoynunda yağılar məskən salmışdı, Canımı sağalmaz bir dərd almışdı, Sayalı qonağın mübarək, dağlar!
* * * Qurtuldu yağıdan zənburun, balın, Bir başqa görünür yamacın, yalın, Zirvəndən boylanır şanlı hilalın, Müqəddəs sancağın mübarək, dağlar!
* * * Haqqa nisbət tutub ulu Ələsgər, Andırıb, tanıdıb, bilib pərisgar, Hər səngər məbəddi, pirdi hər əsgər, Şuşa tək ocağın mübarək, dağlar!
* * * Ay Ustac, min şükür arzuna yetdin, “Dədə”n gedən yolu, sən də qət etdin, Dolandın dünyanı yurdunda bitdin, Doqquzu zər tuğun mübarək, dağlar!
ÜÇ QARDAŞ (Azərbaycan, Türkiyə, Pakistan qardaşlığına)
Bir qardaş sağında, biri solunda, Təpəri dizində, gücü qolunda, Qardaşlıq məşəli yanır yolunda, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Xətai amalı bu gün oyaqdır, Nadirin əməli bu gün dayaqdır, İlhamın təməli bu gün mayakdır! Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Zamanla yaşadıq xeyli qeylü-qal, Görməsin bir daha bu birlik zaval, Dağlara biryolluq qayıdır Hilal, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan!
TUNCAYA
(Tuncayın timsalında !!!)
Tanrı tutub, ağ torpaqdan mayanı, Gündoğandan Günbatana sənindi! Nişan verib, yeddi günlük Ayını Əksi düşən tüm torpaqlar sənindi * * * Xəzəri ortaya düz qoyub nişan, Boynuna dolanan Hilal sənindi! Ən uca zirvələr, ən dərin göllər Ormanlar, dəryalar, düzlər sənindi! * * * Tanrının payıdı, lütf edib sənə, Tanrıya sarsılmaz inam sənindi! Ataya, Anaya, qocaya hörmət Sirdaşa sədaqət, güvən sənindi! * * * Zamanla hökm etdin tüm yer üzünə Hakimiyyət sənin, höküm sənindi! Aman istəyəni kəsmədin heç vaxt, Ən böyük ədalət, güzəşt sənindi! * * * Unutma ki, lap binədən belədi, Mərhəmətli, yuxa ürək sənindi! Xilas etdi, bağışladı ənamlar, Yamana yaxşılıq, ancaq sənindi! * * * Döyüşdə, düşməni alnından vuran, Süngüsü əlində ərlər sənindi! Savaşda, uçağı kəməndlə tutan, Qüvvəsi qolunda nərlər sənindi! * * * Dəli-dolu Türk oğullar cahana Bəxş etdiyi şərəfli ad sənindi! Adı gəlsə, yeri-göyü titrədən Qorxu bilməz, şanlı əsgər sənindi! * * * Çöldə simgə etdin Qurdu sancağa, Kəhər Atın ən yaxşısı sənindi! Ay-yıldızı nişan tikdin Bayrağa, Zəkalar, dühalar tümü sənindi! * * * Tutduğun yol tək Tanrının yoludu, Aydın zəka, tər düşüncə sənindi! Çoxu deyir, tay dünyanın sonudu, Fəqət bilməz, yeni dünya sənindi!!!
ANA DİLİM Bu şip-şirin Ana dilim, Həm də qutlu sancağımdır! Min illərdir Ata Yurdun Sərhədini bəlirləyir… Ta Şumerdən üzü bəri, Dədəm Qorqud öyüd verib, Şah İsmayıl fərman yazıb, Qoç Koroğlu nərə çəkib… Ulu Babəkin fəryadı, Füzulinin ah-naləsi, Nəsimin şah nidası, Bu dildədir!!! Bu dil, Tomrisin dilidir; Layla deyib, Hökm verib… Min illərdir Ata Yurdun Sərhədinin keşiyində Əsgər kimi durub, bu dil!!! Ana dilim həm əsgərdir, Həm də sərhəd!!! Toxunulmaz bir tabudur!!! 19.02.2023. Bakı.
2009-cu ildən UNESCO-nun qeyri-maddi mədəni irs siyahısına daxil edilən Azərbaycan aşıq sənətinin parlaq nümayəndəsi Aşıq Ələsgər
1821-ci ildə tarixi Göyçə mahalının Ağkilsə kəndində anadan olub, 1926-cı il mart ayının 7-də doğulduğu kənddə vəfat edib; 1972-ci ildə Aşıq Ələsgərin anadan olmasının 150 illiyi münasibətilə Göyçədəki məzarı üzərində abidə inşa edilib; 1987-91-ci illərdə qərbi azərbaycanlıların tarixi yurdlarından yekun etnik təmizlənməsindən sonra Ermənistanda azərbaycanlıların izlərinin məhv edilməsi kampaniyası çərçivəsində Aşıq Ələsgərin məzarı və üzərindəki abidə dağıdılmışdır; Aşıq Ələsgərin qəbri və abidəsi qərbi azərbaycanlıların öz dədə-baba torpaqlarına qayıtmasından sonra mütləq bərpa ediləcək!
Ashiq Alasgar – a bright representative of Azerbaijani Ashiq art, included in UNESCO’s list of intangible cultural heritage since 2009
Ashiq Alasgar (1821-1926) was born and lived in Agkilsa village of historic Goycha province; A monument was built in 1972 on his grave on the occasion of the 150th anniversary of Ashig Alasgar’s birth; After the final ethnic cleansing of Azerbaijanis from their homes in Armenia between 1987 and 1991, the grave and the monument of Ashig Alasgar were destroyed by Armenia as part of the state campaign to erase the traces of Azerbaijan in current day Armenia. Both the grave and the monument of Ashig Alasgar will certainly be restored after the return of Western Azerbaijanis to their ancestral lands in Armenia!
II TÜRK DÜNYASI ƏDƏBİYYAT VƏ KİTAB FESTİVALI DAVAM EDİR
AYB Mətbuat Xidməti: 5-11 iyun tarixlərində paytaxtın Hüseyn Cavid prospektində, AMEA-nın binasının önündəki parkda II Türk Dünyası Ədəbiyyat və Kitab Festivalı keçirilir.
Festival Beynəlxalq Türk Müəllifləri Birliyinin təşkilatçılığı, Azərbaycan Yazıçılar Birliyi, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi, Milli Məclisin Mədəniyyət komitəsi, AMEA, Bakı Şəhər İcra Hakimiyyəti və Türk dünyası təşkilatlarının dəstəyi ilə gerçəkləşir.
Festivalda 50-dən çox nəşriyyat, 30-a yaxın xarici ölkə nümayəndəsi iştirak edir, həmçinin müxtəlif sahələrə dair nəşrlər, eləcə də rəngkarlıq və qrafika sənəti üzrə əl işləri təqdim olunur.
Festival çərçivəsində elmi konfranslar, şeir saatları, imza günləri təşkil edilir, filmlər nümayiş olunur. Tədbirlər hər gün bir ölkənin adı ilə (Azərbaycan, Türkiyə, Qazaxıstan, Qırğızıstan, Türkmənistan, Özbəkistan və Macarıstan) adlandırılır.
Dünyanın düz vaxtları idi. Qurbağa gölünə hələ daş atmamışdılar. Hələ iki qonşu xalq arasında savaş başlamamışdı. Hələ arvadı erməni olan türk kişiləri təlaş keçirmirdilər. Hələ mən doğulmamışdım. Anam hələ məktəb oxuyurdu, atam hələ subay idi. Babam xərçəngdən ölməmiş, nənəm hələ dul qalmamışdı. Kəndimizdəki qoca palıd hələ utandığından ölüb yerə girməmişdi. Hələ kənd məzarlığında boş yerlər çox idi. Mollaların sayı artmamışdı. Kəndimizin erməni məzarlığı olan tərəfində hələ torpaq sürüşməmişdi. Əmimgilin biçənəyi hələ daşla dolmamışdı. Levon hələ qardaşı Aşotu öldürməmişdi. Hələ bulaqlar qurumamışdı. Kəndimiz hələ quraqlığın ən zalımını görməmişdi. Hələ ki dünyanın düz vaxtları idi.
Kəndlərimiz yaxın idi. Qonşu kənddə bir neçə adam tez-tez babamın qardaşı Fərhad əminin qarasına danışırdılar. Qonşu kəndin qızı Fərhad əmiyə könül vermişdi, Fərhad əmi qonşu kəndin ən gözəl qızına aşiq olmuşdu. Qonşu kəndin qızını qonşu kəndin zəngin ailəsi oğluna almaq istəyirdi. Qonşu kəndin zəngin ailəsi təkcə qonşu kəndlərin camaatına yox, öz camaatına da zülm edirdi. Fərhad atını suvarandan sonra minməzmiş. Deyərmiş ki, at təzə su içib. İçdiyini gözündən gətirməyim. Fərhad belə Fərhad idi.
Nənəm deyərdi ki, qonşu kəndin zəngin ailəsinin ağsaqqalı Muxtarın ancaq saqqalı ağ idi. Ağsaqqallığı bacarmazdı. Nənəm deyərdi ki, Muxtar yaman əzazil adammış. Qız-gəlinə də murdar gözləriylə göz qoyarmış. Nənəm onu da deyərdi ki, kolxoz sədri olanda nolar, adamda gərək qanacaq-qabiliyyət ola. Qonşu kəndin qız-gəlini bizim kəndin qız-gəlininə həsəd aparırmış. Çünki bizim kənddə “Muxtarlar”ı xoş tale gözləmir. Muxtar “yuxarı”ların yanında yerini bərkitmək üçün aşağıları bütün bərk yerləri əzilib sıradan çıxana qədər işlədirmiş. Nənəm Muxtara Murdar deyərdi. Muxtar belə Muxtar idi.
Dünyanın üzü qibləyə yatan vaxtları idi. Kəndin dələduz uşaqları hərdənbir qurbağa gölünə daş atırdılar. İki qonşu xalq arasında münasibətlər soyuyurdu. Arvadı erməni olan kişilər təlaş keçirirdilər, mən hələ də doğulmamışdım. Anamsa məktəbi bitirmişdi. Atam hələ də subay idi. Babam hələ xərçəngdən ölməmiş, nənəm hələ dul qalmamışdı. Qoca palıdsa soyuyan münasibətlərdən sarsılmış, boynunu bükmüşdü. Kəndimizin məzarlığında boş yerlər hələ də çox idi. Erməni məzarlığı olan tərəfdə torpaq hələ sürüşməmişdi. Əmimgilin biçənəyi də hələ salamat idi. Hələ bulaqlar qurumamış, quraqlıq olmamışdı. Levonsa qardaşı Aşotu öldürmüşdü. Levon qardaşı Aşotu öldürsə də dünya hələ ki üzü qibləyə yatırdı. Sanki Levon hələ qardaşı Aşotu öldürməmişdi. Sanki Aşot hələ ölməmişdi.
Levon qardaşı Aşotu ovda ehtiyatsızlıq üzündən öldürmüşdü. Qardaşlar ovda dumanda azmış, bir-birlərini itirmişdilər. Levon səs eşitmiş, uzaqda bir qaraltı görmüş və qaraltının qaban olduğunu zənn edib atəş açmışdı. Levonun qaban zənn etdiyi qaraltı qardaşı Aşot idi. Bu hadisəni çox çək-çevir etdilər. Hadisənin ehtiyatsızlıq üzündən baş verməsi təsdiqləndi. Levon 2 ilini həbsdə keçirdi. Levon həbsdən qayıdandasa…
Dünya üzü qibləyə yatmaqdan yorulmuşdu. Dünya düz vaxtları üçün darıxırdı. Savaş başlamışdı. Anam atamla ailə qurmuşdu. Mən hələ də doğulmamışdım. Arvadı erməni olan kişilər ölkədən qaçırdılar. Babam hələ sağ idi. Babam sağ idisə demək ki, nənəm hələ dul qalmamışdı. Nənəmin dul qalmasına hələ 1 il qalırdı.
Nənəmin təbirincə desəm dünyanın zayı çıxdığı vaxtları idi. Müharibə hər gün neçə gəncin həyatına son qoyurdu. Fərhadsa müharibəyə getmədi, sözün düzü, gedə bilmədi. Çünki Muxtarın oğlu avara dostları ilə öldürdülər Fərhadı. Qonşu kəndin ən gözəl qızı gəlin köçmədən dul qaldı, həyatının son gününədək Fərhada sadiq qaldı. Könül xanım könlünü başqa Fərhada vermədi. Könül belə Könül idi. Sovetlikdə ən gözəl tayanı Fərhad qoyarmış. Muxtargil ot daşıyanda Fərhadı çağırmışdılar köməyə. Fərhad yüksəklikdə tayanı bağlamaq üçün son işləri görüb bitirəndən sonra Muxtarın avara gədəsiylə dələduz dostları kəndiri qəsdən boş saxlamışdılar, Fərhad yüksəklikdən yıxılmış, həmin andaca vəfat etmişdi. Fərhad cəmi 29 il yaşadı. Onda hələ bilmirdik ki, Fərhadın ölüm səbəbi qonşu kəndin ən gözəl qızını sevmək olmayıb. Onda hələ bilmirdik ki, qonşumuz bilib duz-çörək verdiyimiz ermənilərin əksəriyyəti erməni fonduna pul köçürürlərmiş. Onda hələ bilmirdik ki, bu fonda pul köçürməyən ermənilər Ermənistana qayıda bilmədilər, məcburən başqa ölkələrə sığındılar. Onda hələ bilmirdik ki, Muxtarın da arvadı erməni imiş. Onda hələ inanmırdıq ki, qonşularımız bizə ölüm arzulaya bilər. Onda mən hələ yeni doğulmuşdum. Atamın məni görməyə gözü yox idi. Onda atam atası yenicə vəfat etmiş gənc idi. Fərhad əminin ölüm səbəbinisə öyrənmişdik. 29 yaşlı Fərhad antikommunist fəaliyyətdə təqsirkar bilinmiş və belə şərəfsiz yolla zərərsizləşdirilmişdi. Çar dövründə zülmə, təqibə məruz qalan nəslimizi Sovet dövründə də rahat buraxmadılar. Muxtarın oğlu dünyanın düz vaxtında şərəfsiz əməl törətməklə dünyanın ahəngini pozmuşdu. Hökumət adamları bilirmiş ki, Muxtarın oğlu da kəndin ən gözəl qızını sevir. Bu gizli nifrətdən istifadə edən hökumət nümayəndələri Fərhadı Muxtarın oğlunun əli ilə öldürmüşdülər. Hökumət nümayəndəsi Namazovun kəsdiyi başa sorğu-sual olmazdı. Namazov belə Namazov idi.
Nənəm onu da deyərdi ki, dünyanın zayı çıxsa da, heç kəsdən payını əsirgəməz. Muxtar dəli olub çöllərə düşdü. Muxtarın avara gədəsi öz evində yanğında öldü. Babam Fərhadın həsrətiylə uzun illər yaşamadı, yaşaya bilmədi. Amansız xərçəng xəstəliyi yaşamağa qoymadı babamı. Onda mən artıq iki gün idi ki, doğulmuşdum. Savaş davam edirdi. Kəndimizin məzarlığında boş yerlər dolurdu. Qonşuluğumuzdakı erməni ailələri münaqişə başlayan ərəfədə Ermənistana və başqa ölkələrə getmişdilər.
Müharibə davam edirdi, keçirdiyi avtomobil qəzasında aldığı xəsarətə görə atamı cəbhəyə aparmadılar. Çox cəhd eləsə də, icazə vermədilər. Həmin günün axşamı kəndimizə atamın sinif yoldaşlarının, uşaqlıq dostlarının cənazələrini gətirdilər. Balaca bir kənd üçün bir günə 4 şəhid qəbul etmək ağır idi, çox ağır.
Dünyanın düz vaxtları bir də olmayacaqdı. Qurbağalar susduğundan daha gölə daş atan olmurdu. Qurbağalar da dünyanın düz vaxtlarının həsrətini çəkirdilər. Nənəm 50 yaşında dul qalmışdı. Qoca palıd kiçilib- kiçilib, başını əyib gövdəsinə sığınmışdı. Kənd məzarlığında boş yer qalmamışdı. Mollaların sayı çoxalmışdı. Erməni məzarlığında torpaq sürüşsə də kənd camaatı ölülərə hörmət göstərib məzarlığı qoruyub saxlamışdılar. Bulaqlar qurumuş, quraqlıq kəndimizi taqətdən salmışdı. Erməni məzarlığında torpaq sürüşdüyündən, əmimgilin biçənəyi daş qalıqları ilə dolmuşdu. Namazovun qızı vərəmdən ölmüşdü.
Dünya qibləsini, adamlar doğmalarını, Könül Fərhadını, nənəm ərini, atam atasını, mən babamı itirmişdim. Dəhşət isə o idi ki, dünya qibləsini itirmişdi.
Səadət Qərib (Səadət Arif qızı Rzayeva) – 10 iyun 1970-ci ildə Goranboy rayonunun Dəlməmmədli qəsəbəsində anadan olmuşdur. Orta məktəbi əla qiymətlərlə bitirmiş, 1986-cı ildə Qəmbər Hüseynli adına Gəncə Orta İxtisas Musiqi Məktəbinin (indiki Musiqi Kollecinin) fortopiano şöbəsinə daxil olmuş, 1991-ci ildə təhsilini tamamlamış, musiqi müəlliməsi, konsertmeyster ixtısasına yiyələnmişdir. O, 1987-ci ildən Moskvada yaşayır. Ailəlidir, 3 övladı var.
Səadət xanım həm də gözəl şairə kimi tanınır. Onda şeirə, ədəbiyyata həvəs 12-13 yaşlardan başlamişdır. 2016-cı ildə Türkiyədə Hatay ESA (Ədəbiyyat və Sənət Akademiyası) Dörtyol Bələdiyyəsinin keçirdiyi Türk Dünyası Şeir yarışmasında dərəcəyə girmiş 300 şairin qatıldığı müsabiqədə “Şəhidlər” şeiriylə 5-ci yeri qazanmış, yüksək mükafata layiq görülmüşdür. Səadət Qərib Türkiyədə təşkil olunan bir çox şeir festivallarinda iştirak etmiş, uğurlar qazanmışdır. Onun şeirləri 2016-cı ildən etibarən Azərbaycan və Türkiyə qəzetlərində, dərgilərində, almanaxlarda, internet saytlarında və sosial mediada dərc olunur. Bir çox şeirlərinə mahnilar bəstələnib.
GƏNCLİYİM UZAQDAN BAXIB KÖVRƏLİR Əllinin əlindən tutub gedirəm, Gəncliyim uzaqdan baxıb kövrəlir. Ömür kirpik-kirpik qəmli gözünü Saçımın ağında sıxıb kövrəlir. * * * Götür könül – könül oxşa əllimi, Qəlbimin səsində, ürək səsimdə. Gəncliyin istisi gülür üzümə, Bu hicran duyğulu ürkək səsimdə. * * * Arzular ümüdlə səsləyir məni Sevginin dilində, eşqin dilində Ara ətir-ətir baxışlarımı, Sevdanın gülündə, sevgi gülündə. * * * Bir həzin nəğmədi kədər avazlı, Üzümnən boylanan ömür yoxuşu. Baxıb qırış – qırış gələn qismətə, Alnımda kövrəlir ömür naxışı. * * * Ayların illərin qözündə qaldı, O şıltaq çağımın, sığallı günü. Əridi zamanın ac dodağında, Sürməli taleyin o ballı günü.
İSTƏDİM Həsrətin bıçaqtək səbrim kəsəndə, Zamanın dərisin soymaq istədim. Mənə bic-bic baxan fələyin hərdən, O bic gözlərini oymaq istədim. * * * Qəlbimin içində bərq vurub sancım, Sürünüb ardımca kölgətək acım, Bəzən də, bir başqa yananda canım, Biryolluq dünyadan qaçmaq istədim. * * * Qaşların hey çatıb ağlama könlüm, Bu zalım dünyada mən nələr gördüm. Bəzən üsyan etdim, bəzən də küsdüm, Ürək danışanda, susmaq istədim. * * * Hər kəs yazısıyla dünyaya gəlib, Bir gözüm ağlayıb, bir gözüm gülüb, Dəliqanlı qəlbim onu çox sevib, Sevgim sevinəndə uçmaq istədim. * * * Haçansa bitəcək bu iztirablar, Yenidən ruhumda olacaq bahar. Yaxşı ki həsrətin ümid yolu var. Ayaq səslərini duymaq istədim.
İNSAN ÖMÜR BOYU YIXILIB QALXAR Bir gündə yaşarsan bəzən dörd fəsli, Bir anda ömründə şimşəklər çaxar. Bitməz ki həyatın fırtınaları, İnsan neçə dəfə yıxılıb qalxar? * * * Susasa ürəyin zəmzəm suyuna, Dumanlı bir hava çöksə ruhuna, Hay verməzsə ümid, əğər hayına İnsan neçə dəfə yıxılıb qalxar? * * * Fərq etməz ömrünün hansı yaşında, Səbr bardağın hey ,dolub daşanda, Çarəsiz olmağa məruz qalanda, İnsan neçə dəfə yıxılıb qalxar? * * * Çiynindəki yükün ağır olduqda, Haqsızlıq içində duyduqlarında, Məcbur susduğunda, susduqlarında, İnsan neçə dəfə yıxılıb qalxar? * * * Dünya boyda dərdi daşıyır insan, Yıxılsa da qalxıb yaşayır insan, Bəzən də yenidən başlayır insan, İnsan ömür boyu yıxılıb-qalxar.
MƏN BİR HƏYAT HEKAYƏSİ Mən bir həyat hekayəsi, yazılmamış bir əsərəm, oxunmamış bir ürəyəm, Açılmadan solan çiçək.. * * * Mən bir həyat hekayəsi… bu həyatla nə dostlaşa, nə düşmən ola bilirəm. Nə sevgiylə, nə sevgisiz Nə sənsiz qala bilirəm… * * * Acılara alışmışam, sarsılmışam, Od-alova sarılmışam çox yanmışam… * * * Mən bir həyat hekayəsi… Neçə-neçə kədər yatır, ürəyimin ilğım-ilğım görünməyən tərəfində. Həsrətimin parçalanmış baş daşını gizlətmişəm gözlərimin açılmayan duman dolu səhərində. * * * Mən bir həyat hekayəsi… gecə gündüz çeynədiyim, nə uda, nə də unuda bildiyim vüsalının əsiriyəm. Nə Leyliyəm nə Əsliyəm, Mən yeni sevgi nəsliyəm. * * * Mən bir həyat hekayəsi… Öz içində dustaq olan heç vaxt yaza bilmədiyim eşqin bulanıq tamıyam. Bu qaranlıq zil gecənin İlıq baxışlarındakı soyuq sevgi dastanıyam. * * * Mən bir həyat hekayəsi… Yıpranmamış həsrətimin qəhərini uda-uda, Taleyimin tellərinə sığal çəkib oxşamışam, İçimdəki duyğulara ürəyimdə məzar qazıb sevgi dolu şeirləri , bircə-bircə basdırmışam. * * * Mən bir həyat hekayəsi… Odu sönmüş tənha ocaq… Bu gün məni duymayanlar, bir gün məni oxuyacaq. Oxuyacaq, anlayacaq… Amma onda gec olacaq… Amma onda gec olacaq… Mən bir həyat hekayəsi…
“Yazarlar” kollektivi adından bir daha Səadətxanımı təbrik edir, həyat və fəaliyyətində yeni-yeni nailiyyətlər arzulayırıq. Uğurlarınız bol olsun, Səadətxanım! Jurnalımızın İyun 2023 N: 06 (30) nömrəsinin üzqabığında Səadt Qəribin fotoları yer alıb.
1821-ci ildə tarixi Göyçə mahalının Ağkilsə kəndində anadan olub, 1926-cı il mart ayının 7-də doğulduğu kənddə vəfat edib;
Aşıq Ələsgərin qəbri və abidəsi qərbi azərbaycanlıların öz dədə-baba torpaqlarına qayıtmasından sonra mütləq bərpa ediləcək!
