
Ey Derviş
Sessizliğimi ekmeğin arasına koymayı,sonra şaraba batırıp yemeyi çoktan öğrendim.
Hafızam bu kadar güçlü ve netken mahvolmaktan neden korkayım?
Sen, Vara yoga, boşuna kalbimi kırmaya çalışma; Mutlu olmak benim de hakkım.
Her olgunluğun sonunda bir yok oluş olduğunu bilmiyor musun?
Bak yüzüm nasıl gülüyor; Yanaklarım pembe, dudaklarım nar kırmızısı
Gel bana, başını omzuma koy ve kulağıma hüzünlü bir şarkı söyle
Ey Derviş
neden korkuyorsun?
Yoksa içimdeki sırların açığa çıkmasından mı korkuyorsun?
evet deme billâhi çok gülerim
Allah göstermesin, böyle bir şey olursa köprüler yıkılır, o zaman ne katırlar geçer, ne de can sıkıntısı.
sana söylüyorum korkma
Tanrıya şükür; Asla dost utandıracak bir şey yapmam, ben sadece tok olmanın hayalini kuranlardanım.
Namus adına, neden bana bakıp ağlıyorsun?
Yemin ederim kalbimde sabır bırakmıyorsun
Kimse bana bir demet gül dikmedi, hayatımın bütün anlamları birbirine karıştı.
Bağışlama fikrinin ne olduğu umurumda değil.
Çünkü beni kaderimin ezelden yazıldığı fikrine alıştırdılar
Ey Derviş
bilmiyormuş gibi yapma
Bir peri masalında değiliz, bir yalanın içindeyiz.
Büyük bir masada, gözleri gülen, pişmanlık duymadan oturan mutlu insanlar gördün mü hiç?
Çünkü ben hiç kimseyi görmedim
Bu dünyanın hem anasını hem de babasını düzerek, yoksulluğun kader olduğunu öğrettiler….
Başım dönerse ne olur Başım dönmezse ne olur
Herkesin son yatağı bir avuç topraktır.
02/08/2023-Paris
MÜƏLLİF: CAROLİNE LAURENT TURUNC
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru