ANAMIN ÇİÇƏKLƏRİ
Nazını çəkirsən hər an, hər zaman,
Eşqinlə böyüdüb sən çiçəkləri.
Qoruyub küləkdən, qardan, yağışdan
Qayğı göstərirsən bir ana kimi.
Deyirsən : “çox həssas olur çiçəklər,
Sevgiylə toxunub duyasan gərək.
Bir soyuq baxışdan sola bilirlər,
Bir çiçəklə çiçək olasan gərək.”
Səbrlə dayanıb qulluğunda sən
Yeddi il gözlədin açan çiçəyi.
Körpə anasına sığındığı tək
Sevginə sığındı çiçəklər sənin.
Duydun bir baxışdan dərdlərini də,
Bu qədər həssaslıq nədir, ay ana?
Bir gülün yarpağı titrədikcə sən
Bir ürək titrətdin hər baxışında.
Deyirəm, dünyada nifaq salanlar
Bir ürək daşıya kaş sənin kimi.
Bir körpə ürəyə mərmi tuşlayan
Görən düşünürmü o körpəliyi…
Sənin əllərinlə çiçək də bitər
Heç çiçək görməyən bir daşın üstdə.
Bu dünya mərmisiz yaşaya bilər,
Ağacsız, çiçəksiz olar can xəstə.
Kaş, sənin əlinlə gülüstan ola
Daş tək gəzdirilən ürək yerində.
Torpağın üzünə insanlıq düşə,
Üzü xoşbəxtliklə gülə Yerin də.
Necə də sevinir o kövrək qəlbin
Hər yeni açılmış görcək çiçəyi.
Ana, sanki, onlar sənə qız olub
Yuvadan qızların gəlin köçəli.
GƏL GEDƏK DAĞLARA SARI
Bu qədər dərd üzdü bizi,
Gəl gedək dağlara sarı.
Qəmlər qəmə düzdü bizi,
Gəl gedək dağlara sarı.
Ürəyindən buz əritsin,
Ruhuna sevinc yeritsin.
Dost olmayanı qarıtsın,
Gəl gedək dağlara sarı.
Məhəbbəti coşub-çağlar,
Yeri cənnət, ruhu sarar.
İnsanlığa mehr salar,
Gəl gedək dağlara sarı.
Qayğı desən qucaq-qucaq,
Çəksə, yaran sağalacaq.
Ruhu xoşbəxtlik saracaq,
Gəl gedək dağlara sarı.
Xəstə cana təbib dağlar,
Eşq yolunda həbib dağlar.
Həsrətdən könlüm qan ağlar,
Gəl gedək dağlara sarı.
Haqq yolunu tutaq gedək,
Kərəmi dost tutaq gedək.
Naqisi unudaq gedək,
Gəl gedək dağlara sarı.
DƏDƏM QORQUD
Dədəm Qorqud, dəyişibmi
Söylə sən görən dünya?
Dəyişibmi, de, zamanla
Dostluqların dəyəri?
Sevgisinin alovundan
Şimşək kimi çaxanlar,
Bu dünyanın gərdişindən
O dünyaya baxanlar?!
Dədəm Qorqud, dəyişibmi
Sözümüzün qüdrəti?
Yoxsa susmaq qızıl kimi
Yerində durmalıydı?
Nə cümləmizin sonu var,
Nə sözün məna yükü.
Dədəm Qorqud, bir yol göstər,
Azalsın fikir yükü.
Dədəm Qorqud,
Xatunların xatunluğu qalıbmı?
Yoxsa dövran xan ərəni
Soydan ayrı salıbdır?..
Dünya varı yorğan olur
Bacaranın üstündə,
“Ac qalanın canı çıxsın “,
Yansın içi tüstümdə.
Dədəm Qorqud, yaxşı dedin,
Soyun soydur, boyun boy.
O tarixin dəyərini
Bu gün önümüzə qoy.
Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ
CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru