Vaqif Yusifli təqdim edir:

TANIŞ OLUN: – AYTƏKİN ƏZİZ

Bir tələbə qız- Lənkəran Dövlət Universitetinin tələbəsi-Aytəkin Əziz şeirlərini mənim ünvanıma göndərib . Mən də bu şeirləri oxudum. Heç üzünü görmədiyim bu tələbə qızın istəyi odur ki, şeirləri barədə fikir bildirim.
Ədəbiyyata gəlmək bəlkə də asandır, amma ədəbiyyatda qalmaq bu qədər kütləvi şeir izdihamında qalmaq çox çətindir. Gərək istedadın ola ki, şeir aləmində hər çətinliyə dözəsən. Mən bu istedad işartılarını Aytəkində görürəm. Böyük rus şairi Sergey Yesenin yazırdı ki: «Bəli, şair olmaq odur ki, gərək, Pozmayıb həyatın ilk qanununu, Öz damarlarından qanı çəkərək Vurub isidəsən özgə qanını. Qoy lap qurbağanın nəğməsi olsun, Dünyaya təzə bir nəğmə ver ancaq». Aytəkin, qızım, sənin şeir yazmaq istedadın var, amma bu istedadı gərək cilalayasan, hər şeirini qələmə alanda fikirləşəsən ki, mən bu şeirdə təzə bir söz deyə biləcəyəmmi?Axə, şeir obrazlarla, orijmnavl bədii təsvir vasitələori ilə düşünmək deməkdir.
Gənclik sevgi ilə doludur, hamı qəlbindəki o sevgi hisslərini qələmə alır. Amma sevgi təkcə kiməsə öz dolu ürəyini boşaltmaq demək deyil. Vətən sevgisi var, ana sevgisi var, təbiətə sevgi var, gözəlliyə sevgi var. Bir sözlə, yazılmalı çox şey var. Bir solmuş yarpaqdan da şeir yazmaq olar, bir ananın oğul intizarrından da, bir şəhid qanından da… Şeir ağlamaq-sızlamaq, göz yaşı tökmək deyil.

Sənin şeirlərindən bir neçəsini seçdim, istəyirəm ki, onları hamı oxusun, ondar bu şeirlər barədə fikir bildirsinlər. Hələlik sənə uğurlar arzulayıram. Və inanıram ki, gələcəyin gözəl bir şairi yaşayır Lənkəranda.

Aytəkin Əzizin şeirləri:

Gözlədim günəşi, qarı,
Keçdi xoşbəxtlik qatarı.
Zaman deyil günahkarı,
Elə özüm gecikmişəm…
Yollar qaldı hey yarıda
Gah dənizdə, gah quruda.
Ayrılanda hasarı da
Güldən, çiçəkdən çəkmişəm…
Pəncərəyə, qapıya həm,
Göz yaşları salıbdı nəm.
Kərpici dərd, suvağı qəm
Bu evi özüm tikmişəm…

Bilmirəm amma…
Sən mənim eşqimi dana bilərsən,
Bir nağıl, bir yuxu sana bilərsən.
Səni sevdiyimi qana bilərsən,
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
Yenə həsrətinin yağışı yağır,
Qəlbimə “sən” damır bax ağır-ağır.
Ürəyim nə yerə, nə göyə sığır,
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
İçində qəm yatan gözünü sevdim,
Qəlbini, ruhunu, özünü sevdim.
Mən sənin səhvini, düzünü sevdim,
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
Əlim saçlarında oynamasa da,
Səsini eşidim olsa qısa da.
Əvvəl-əvvəl qanım qaynamasa da,
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
Allah çıxararaq önümə səni,
Hədiyyəmi verib, dərd mənə səni?
Bu qədər uzaqkən mən yenə səni
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
Həsrəti, hicranı, qəhəri bildim,
Gecə nə çəkmişəm səhəri bildim.
Bizi ayrı salan şəhəri bildim,
Niyə sevdiyimi bilmirəm amma…
Özümü boş, quru saxsı bilirəm,
Ömrünü ömrümün naxşı bilirəm.
Səni sevdiyimi yaxşı bilirəm,
Niyə sevdiyimi bilmirəm, amma…

Rol…
Bəzən mənasız olur “hər nə”yin də, “heç”in də,
Yerin olmayanlara yer olmasın içində.
Sanma sənə deyirəm, elə mənim üçün də
“Yersizlər” bir kol imiş…
Yalanda da doğru var, olmadın yalan qədər,
Hər insan insan olur vicdanı olan qədər.
Qəlbimi almadılar ahımı alan qədər
Ahım necə bol imiş…
Gözdən düşüb ölənin tutulmaz daha yası,
Qalmağından yaxşıdır inan ki qalmaması.
Öz-özündən qaçmağa yolunun olmaması
Özü də bir yol imiş…
Elə ki gecə düşür, məni götürür fikir,
Bu dünyanı başıma gah yıxırdır, gah tikir.
Hərənin bir tərəfi ağrıdan əziyyət çəkir,
Məndəki də sol imiş…
Ürək nə qəribədir, bilinmir solu, sağı,
Adama yaxın olur yaxına qoymadığı.
Bu həyat səhnəsində hamının oynadığı
Sən demə bir rol imiş…
30 mart 2024

İnana bilmərəm…
Öldürmə özünü indi bu qədər,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
Edən etdiyini yenə də edər,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
Mənə “sən” deyilsən, nə “siz” deyilsən,
Rahat ol, sağalmaz bir iz deyilsən.
Sən ki, pak deyilsən, təmiz deyilsən,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
Arabir gizlicə gözün dolsa da,
Qəlbin dərgahıma namaz qılsa da,
Eşqin qürurundan böyük olsa da,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
Səni ürəyimdə gizli gömmüşəm,
Nə söz danışmışam, nə də dinmişəm.
Bax, mən də çevrilib “sən”ə dönmüşəm,
Mən “sən”ə inana bilmərəm daha…
Əzabın içinə çox atma məni,
Başqa gözəllərlə bir tutma məni.
Mən axı demişdim aldatma məni,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
Yalanmı? Doğrumu? Bilmədim nəsən,
Keçdim günahından mənə neyləsən…
Doğru da söyləsən, düz də söyləsən,
Mən sənə inana bilmərəm daha…
29 mart 2024

Uzaq yaxınlıq…
Sənin də yanında uşaqlaşmasam,
Bəs kimin yanında uşaqlaşım mən?!
Sən də mi arada qoyursan məni?
İndi səndən də mi uzaqlaşım mən?
Nə uzaq qalırsan uzağım kimi,
Nə də yaxın kimi yaxın olursan.
Nə zaman darıxsam həsrətdə qaldım,
Bəs sən darıxanda harda qalırsan?
Bilirəm həmişə yol çəkir gözüm,
Bilmirəm bu yolun harasındayam.
Bizim aramıza şəhərlər girir,
Yaxınla uzağın arasındayam…
Məni öldürür bu uzaq yaxınlıq,
Gözümdən yorğunluq elə tökülür…
Daha gecələri yata bilmirəm,
Yuxum da taqətim kimi çəkilir…
Ayrıla bilmərəm səndən əzizim,
Sən ki məsum-məsum tək baxanımsan.
Yaxınımda olan uzaqdır mənə,
Sənsə uzağımda ən yaxınımsan.

Dağınıq…
Dağınıqdı otağım,
Qarışıqlıq da çoxdu.
Mənim səbrimdən başqa,
Yığdığım nəsə yoxdu.
Yox, yox, pinti deyiləm,
Dağınığam sadəcə.
Tökdüyümü bir yerə
Yığmayıram adicə…
Ruhumu dağıtmasam
Tapmağım çətin olur.
Bağlanmıram, bağlansam
Qopmağım çətin olur…
Haqqı var göz yaşımın
Məndən küsüb incinə.
Dağıdıram qəlbimin
Hər dəfə bir küncünə.
Xatirəm şüşə deyil,
Nə qırıla, nə sına?
Dağınıq belə olsa,
Vermərəm başqasına…
Həmişə fikirlərim
Dağılmağa can atdı.
Dəymə mənə, mənimçün
Dağınıqlıq rahatdı.
Qoymaram ürəyimi
Əlindən bir də düşsün.
Kim ki məni qınayır
Düşdüyüm dərdə düşsün…
Yığma mənim qəlbimi,
Qırılan yerdə qalsın.
Onsuz bir dəfə qalıb,
Qoy elə bir də qalsın.
Qəlbimi qırdığını
Görmərəm dağılmasam.
Mən özümü yığmıram
Boğaza yığılmasam.
Düzəlmirsən düzəlmə,
Lap belə qal, dinmərəm.
Mən dağınıq adamam,
Səni yığa bilmərəm…
20 mart 2024

Özün bil…
Bilmirsən dinməməyin məni nə dərdə salar,
Gözlə, gözlə deyirsən, amma durulmur sular.
Elə ki dara düşdün, məni səslə, nə olar,
Səsləmirsən özün bil…
Nə başıma vururam, nə dizimə döyürəm,
Bilirəm, öz xətrimə elə özüm dəyirəm.
Mən hələ də saf kimi bir ümid bəsləyirəm,
Bəsləmirsən özün bil…
Sevmirəm hər adama əl verib, əl sıxmağı,
Tutdumsa, düşünmürəm bir əli buraxmağı.
“Səni sevirəm” deyib, hər gözələ baxmağı
Pisləmirsən özün bil…
İstəyirdim biləsən sən özünə ev məni,
Ya qonaq et ömürlük, ya biryolluq qov məni.
Səni məcbur etmirəm, istəyirsən sev məni,
İstəmirsən özün bil…
18 mart 2024

Şükür yeri…
Mən şikayət etmirəm, Allah verdiyi yükdü,
Allaha çox şükür ki, səbrim məndən böyükdü.
Bundan əvvəl də gözüm öz yaşını çox tökdü,
İndi də tökür biri…
Quruyan hisslərimin üzərinə su atdım,
Güclə yatan qəlbimi yuxusundan oyatdım.
Səni sevirəm deyə sənin atdığın addım
Bir məni çəkir geri…
Yuxu tutmur gözlərim, gecə saat bir olur,
Səni bağışlamaqçün ürəyimdə yer olur.
Danışdığın hər yalan gözlərimdə tir olur,
Şübhələr sökür tiri…
Bilməyirəm adını mən səndəki yerimin,
Ürəyində örtmüsən üstünü izlərimin.
Nolar, ağlatma məni, axı bu gözlərimin
Qəlbimə çökür təri…
Kiməsə baxıb heç vaxt “mənə şükür” demirəm,
Sənə acıq gəlməsin, bəxtimi pisləmirəm.
Məni qınama Allah, mən olmaq istəmirəm,
Heç kəsin şükür yeri…
16 mart 2024

Qaranlıq…
Yenə tənha otaqda bu qaranlıq içində
Min parçaya bölünmüş kimi tapdım özümü.
Nə qıranda günah var, nə qaranlıq gecədə,
Qaranlıqda qalmağa öyrətmişəm gözümü…
Çoxluğa yadlaşandan təkliyə doğmalaşdım,
Allaha şərik çıxmaq istəmirəm yenə də.
Hamı bildiyin edir, qınamıram heç kəsi,
Mən daha söz demirəm bəxtimə də, sənə də.
Yığıram dağıldığım yerdən bir-bir özümü,
Qəlbimin qırıqların qoymağa yer tapmıram.
Mən səndən incimirəm, amma and içmə bir də,
Dilinlə əməlini nədənsə bir tapmıram…
Gözümdən səpələnən hər zərrəni süpürdüm,
Ürəyim toz deyil ki xalı altda gizlədim…
Aydınlığı sevmirəm, işıq düşür üzümə,
Özümü gizləməkçün qaranlığı gözlədim…
Məni daha çox incit, inciməyi sevirəm,
İncit ki, şeir yazım hər gecə şərəfinə…
Hər qəlbin bir görünən görünməyən üzü var,
Sən də düşdün qəlbimin qaranlıq tərəfinə…
13 mart 2024

Zalım…
Mən də elə bilirdim yaxşısı yoxdu məndən,
Sən ömrümə girəndən çıxardın məni dindən.
Sən demə elə sənə “hər şeyim” deyən gündən
Mən özüm bir heçmişəm…
Mən səni ürəyimin qoydum elə yerinə
Sınma mənim içimdə, batarsan ən dərinə…
Hər gecə rahat-rahat oturub çay yerinə
Həsrətini içmişəm…
İçimə atdıqların olsa da yığın-yığın,
Yenə nə dərdin olsa, çəkinmə, mənə sığın.
Heç mən də bilməyirdim, gecənin uzunluğun
Göz yaşımla ölçmüşəm…
Demə mənsiz yıxılar, demə göz yaşı tökər,
Nə sən Allah deyilsən, nə mən eşqinə nökər.
Bu da keçər, bilirsən kim nə çəkdirib çəkər,
Mən nələrdən keçmişəm…
Heç soruşma necəyəm, neyləyirsən halımı?!
Bilsəm belə olacaq, dəyişərdim yolumu…
Mənə “sev” deməmisən, sənin kimi zalımı
Sevməyi mən seçmişəm…
9 mart 2024

Olmasa…
Boynuma bu qədər yük bəlkə də qoymazdılar,
Mənə verilən işi yarıtmağım olmasa…
Bilirəm hamı kimi məni də saymazdılar,
Od tutan misraları yaratmağım olmasa…
Bir toplasam yerinə yüz qatı çıxılardı,
Nədənsə az olanlar gözümdə çoxalardı…
Mənim də qabağımda imkanım çox olardı,
Həmişə imkansıza can atmağım olmasa…
Bu həyat nağılında biri yox, biri vardı,
Kim deyir ki ardı var, inanma, yoxdu ardı.
Mənim də xəyallarım başıma yıxılardı,
Özümü bu yuxudan ayıltmağım olmasa…
Gəlib sənə çıxırdı yolarımın hər biri,
İndi qabaqda idim çəkilsə idim geri…
Mən sənə inanardım, qalmazdı şübhə yeri,
Sən getdiyin yolları qayıtmağım olmasa…
De ki məni sevmədi, yalan danış adımdan,
Guya sənə nə qalıb ürəyimin odundan.
Bax, görürsən əzizim, sən də çıxdın yadımdan,
Mən çox yaxşı adamam unutmağım olmasa…
29 fevral 2024

Sınaq…
Sınayacam deməyir Yaradan sınayanda,
Gördüm ki, kimsə görmür ürəyim qanayanda…
Səhvim bunda oldu ki, el məni qınayanda
Qınamadım qınağı…
Doğmalar yara olur ad salır ürəyimə,
Quru bir təsəllini yad salır ürəyimə.
Həsrət qapımı döyür, od salır ürəyimə,
Sevmirəm bu qonağı…
“Hər kəs”ə çevirəndə sevdiyin hər bir kəsi,
Daha gözündə olmur nə yaxşısı, nə pisi.
Canım elə yandı ki, göz yaşımın istisi
Yara etdi yanağı…
Təbəssümüm üzümdə gah gül açıb, gah solub,
Otağıma soyuq yox, ürəyimə “sən” dolub.
Mən necə inandırım, səni sevəndən olub
Gözlərim qan çanağı…
Yalan deyə bilmərəm, sən yoxsan yenə varam,
Demirəm sızıldamır, bəzən göynəyir yaram…
Mən kimsəsiz deyiləm, Allaha sığınaram
Keçərəm bu sınağı…

Çər…
Niyyətim yox özümü yalan-yalnış tanıdam,
Ağlımı itirmədim keçmişimi unudam.
Sevməkdən elə qorxdum, indi ən qorxaq adam
Qabağımda nər olur…
Özüm yıxılmışamsa necə ağlayım bərkdən?
Daha səbrim qalmayıb, sən gəl ki, düşüm şəkdən.
Nə qədər dözür-dözsün, hər ürək gözləməkdən
Əvvəl-axır çər olur…
Qırılan ürək olar, göz yaşları səs edər,
Sevmədiyin nə varsa ən sevdiyin kəs edər…
Xeyrini istəmirəm, ziyan vermə bəs edər,
Sənin xeyrin şər olur…
Qəlbimi ələ aldın üzümə gülə-gülə,
Haçan ağladacaqsan öncədən xəbər elə.
Mən sən kimi deyiləm, ürəyimdəki ilə
Dilimdəki bir olur…
Ürəyə sevdiyi yox, şübhələr sarılanda,
Daha dönüşü olmur sarı sim qırılanda.
Özümlə bacarmıram, ürəyim yorulanda
Kirpiklərim tər olur…
Elə şirin yatır ki, səbrimi yığa-yığa
Ürəyim gəlmir daha bəxtimi oyatmağa.
Niyə axı həmişə qaçdığım yer çatmağa
Çalışdığım yer olur?..
6 mart 2024

Dəvətsiz qonaq…
Mənim bəxtimdə iş var, bilirəm sənlik deyil,
Bir dəfə gülə-gülə olmamısan qonağım.
Gecələr işıq yanan evimdə şənlik deyil,
Göz yaşı döyə-döyə yara olub yanağım…
Döndərərək bir daşa içimdəki bu dağı
Gecənin bir yarısı kimin qapısın döyüm?
Ola da bilmirəm ki öz-özümün qonağı,
Ruhum paramparçadı, sözlərim düyüm-düyüm…
Ətrafımda qalmayıb canlı olan nə isə,
Bu otaqda bir mənəm, bir stuldu, bir masa.
Mən öz qəlbimdən başqa qırmamışam nəyisə,
Mənim qırdıqlarımı sən qırma heç olmasa…
Hələ də anlamıram, ürəyimə, ruhuma
Niyə uzaq olanlar ən yaxın kəsdi mənə.
Mənim özümdən də çox sən yaxınsan ahıma,
Alma daha əzizim aldığın bəsdi mənə…
Qapıdan qaytarıram qəlbimə girənləri,
Qorxmuram haqlı-haqsız edilən qınaqlardan.
Mən heç vaxt sevməmişəm xəbərsiz gələnləri,
Bircə səni sevirəm dəvətsiz qonaqlardan…
9 fevral 2024

Girmə mənim qəlbimə…
Əvvəl ümid verərsən,
Sonra xəyal qurarsan…
Girmə mənim qəlbimə,
Sən də onu qırarsan…
Girmə mənim qəlbimə
Ay imansız, ay dinsiz.
Alışdırma özünə,
Qala bilmərəm sənsiz.
Mən eşqə tövbə etdim,
Eşqin mənə etmədi.
Qovdum, yenə xəyalın
Gözlərimdən getmədi.
Girmə mənim qəlbimə
Sonra çətin çıxasan.
Qoyma sənə şans verim
Ürəyimi yıxasan…
Bax, ayaq üstündəyəm,
Gülürəm az da olsa.
Onu da itirərəm,
Qəlbim əlinə qalsa…
Sən uzaqsan, mən uzaq,
Allah qarışmaz bizə…
Küsmə məndən əzizim,
Küslük yaraşmaz bizə.
Yol yaxınkən ayrılaq,
Qoy unudum üzünü.
Bilirəm ki gülərsən
Desəm əgər düzünü…
Mən onsuz da səninçün
Bilmədiyin qəzəldim.
Girmə mənim qəlbimə,
Bəlkə bir gün düzəldim…
9 fevral 2024

Fəqan…
Bil ki, bu fəqanın dinən günü var
Yanğının ürəkdə sönən günü var.
Səbr elə, fələyin dönən günü var,
Yaxşı da, yaman da fələkdə batmaz…
Yenə sən, yenə mən, yenə bir seçim,
Səndən keçmirəmsə özümdən keçim.
Əliylə çox tikan çıxardı içim,
Nə üçün bir səni qoparıb atmaz?
Gedən də mən oldum, bağı kəsən də,
Mənim haqqımmı var səndən küsəm də.
Nə qədər “səninlə olmaz” desəm də
Səndən başqası da könlümə yatmaz…
Neyləyim, mən sənə necə tutum kin?
Yuxumda qonaqsan, qəlbimdə sakin.
Səni unudardım içimdə, lakin
Ağıl unudanı ürək unutmaz…
Boş qalıb qəlbimdə hələ də yerin,
Nə edim, xətri var məndə illərin.
Bəlkə əllərimə çatar əllərin,
Mənimsə əllərim əlini tutmaz…
Gördün mənim kimi hər gecə təksən,
Ağla, hiss edərəm göz yaşı töksən.
Min nalə eləsən, min ah da çəksən
Mənim elədiyim fəqana çatmaz…
8 fevral 2024

Amerikanın qardaşı…
Ey bu böyük ölkənin sənəddə “vətəndaşı”,
Sən ki, ola bilmədin bu Vətənin bir daşı…
Bu qürbət düşkünlüyü hardan hopub canına?
Avropanın dostusan, Amerikanın qardaşı…
Bu tənha küçələri bir də izdihamda gör,
Bir bədənlik tabutda, bir qəbirlik qumda gör.
Hər şəhidin bir ovuc torpağı da Vətəndi,
Belə görə bilmirsən, gözlərini yum da gör…
Bu dil uzatmağından bir dəfə keç olmasa,
Əlini vicdanına bir uzat heç olmasa.
Yeri səngər deyilsə köksündəki ürəyin,
Cəbhənin arxasında susmağı seç olmasa…
Güllə səsi yağışın səsi deyil xoş gələ,
Xoş gün üçün meydana gərək neçə baş gələ…
Kaş igidlər, ərənlər, nər oğullar yerinə
Düşmənin gülləsinə xəyanətkar tuş gələ…
Məndə silah tutmağa olsa idi ixtiyar,
Heç olmadığım qədər olacaqdım bəxtiyar.
Əsgərlikdən qaçanı hər çağırış “tutanda”
Ona cəhənnəm gəlir cənnət olan bu diyar…
Mən Vətənin həm qızı, həm də ki bir oğluyam,
Kim də bağlı olmasa, mən vətənə bağlıyam!
Parçalanmış içimdə bir Vətənim bütövdür,
Şuşalıyam, talışam, aranlıyam, dağlıyam!
20 sentyabr 2023

Şəhid ayı…
Mən on iki ay deyil, qoy on bir ay yaşayım,
İstəmirəm bir ayı, istəmirəm gəlməsin!
Sentiyabr silinsin təqvimdən, eşitməyək
Sentyabr ayında “şəhidin var” kəlməsin!
Neyləmişik biz sənə, denən də neyləmişik?
Niyə cəllad olmusan, qəsdimizə durmusan?
Biz almaqdan yorulduq şəhid xəbərlərini…
Sən xəbər gətirməkdən de heçmi yorulmusan?
Biz səni necə sevək? Sevə bilmirik axı,
Millətimin gözündə saralmısan, solmusan.
“Sentyabr” deməzlər daha sənin adına,
Sən mənim millətimçün “Şəhid ayı” olmusan…
Qurban olum, gəlmə də, gəlmə, nə mənası var?!
Göylərin əvəzinə gözlərimiz ağlayır…
Axı hardan biləsən, analar toy lentini
Qapıların yerinə baş daşına bağlayır…
Axı hardan biləsən dağ boyda dərdimizi?!
Sən yetim qalmamısan, oğul itirməmisən…
Kim ki ata gözləyir, onları atasının
Məzarının üstünə hələ gətirməmisən…
Şəhid yarı deyilsən, sənə “dul” da deməzlər,
Nə kiməsə atasan, nə kiminsə anası.
Bu qədər ağlatmısan, yetmədimi sənə? Get!
Get ki, hələ çoxunun var səngərdə balası…

ŞEİRLƏRİN MÜƏLLİFİ: AYTƏKİN ƏZİZ

Tədim etdi: VAQİF YUSİFLİ

VAQİF YUSİFLİNİN YAZILARI

AYTƏKİN ƏZİZİN YAZILARI

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

YENİ KİTAB İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Caroline Laurent Turunc – Susuzluğun esintisi!

Susuzluğun esintisi!

Ey sevgili, yokluğun beni öyle alıp götürdü ki, sanki zamanın duvarındaki kara bir delik beni yutmuş ve eski bir rüyanın çığlıklarıyla bilinmezliğe doğru akıyorum.

Ruhumdaki yaralar, bilincimin rüzgarsız kapıları, kendiliğinden uğultulu sesler çıkararak derin bir şaşkınlık içinde hiçliğin hiçliğine düşüyorlar.

Susuzluğun esintisi, dalından düşen bir yaprağın sallanması gibi beni yukarı aşağı sallıyor.

Hınzır yağmur çınlayan sesiyle sensizlikten zayıflamış kaburgalarıma yağıyor.
Filizlenmeyi bekleyen dikenler büyüyor dallarımda

Asırlardır susuz kalan bir karaağacın gölgesi, beni biraz yorgun, biraz da yoksul bırakarak sonsuza kadar kalbime sığınma cesaretini bulur.

Dudaklarına hasret doyumsuz nar kırmızısı dudaklarım lav ateşi gibi yanar,

Susuzluğun esintisine rağmen ipeksi bir görünüme sahip olan bedenim bana bakıp alaycı ve öfkeli bir şekilde gülümsüyor.

Bundan da cesaret alan tenim, senin tenine olan özlemle kükrüyor ve baş döndürücü kokular üretiyor.

Allah’ım bu nasıl bir kader?
Ben ve senin ayak izlerin bu uçsuz bucaksız evrende yalnız kaldık

Daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum, sabrım tükenmek üzere, çölün kumları üzerinde yürüyen bir tepeye benzemeye başlıyorum, hayat nehrim kanıyor, her esinti narin yüreğimi acıtıyor, çöl derinleşiyor içimde.

Uzun zaman önce…
Gecenin büyüleyici eli
Üzerimde hüzün esintileri eserken, yüzümün parlak ışığı aya ve güneşe sonsuz bir mutlulukla eşlik ediyordu.

Şimdi soruyorum karanlığın kuşlarına?

Her gecenin karanlığına en güzel kokuları saçan ruhum neden bu kadar çabuk sevgisizlik diyarına düştü?

Tek duyduğum rüzgarın uğultusu
Çocukluğumun tozlu yollarından yükselen tozlu sis kokusu

Kendimi teselli mi ediyorum bilmiyorum

Biliyorum denizlerin ötesinde bir şehir var ve o şehirde kalbimin derinliklerinde boğulan bir aşk var ve o aşk beni yalnızlığın uğultusundan kurtaracak.

Çok uzun zaman önce atalarım bu topraklardan söz etmişti.
Zarif atlıların toynaklarının izleri vardı
Yukarıdan inmeyen masmavi bir gökyüzü vardı
Dakikalarını tekrarlayan güvercinler
Hiçbir şey uğruna kendini feda eden tatlı bir huzur

Bunu hatırlamak hoşnutsuzluğumu biraz olsun hafifletti.

Artık biliyorum ki bir gün geleceksin ve birlikte yaşam boyutlarının yalnızlığına korkusuzca düşeceğiz, sonra da dünyanın en güzel yığınından rengarenk çiçekler gibi açacağız.

09/04/2024-Paris.

#carolinelaurentturunc

MÜƏLLİF: CAROLİNE LAURENT TURUNC

CAROLİNE LAURENT TURUNÇ

CAROLİNE LAURENT TURUNC

YENİ KİTAB İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Мухаммед хан Тохмах Устаджлы (1576-1583) –

В третьем томе Армянской Советской Энциклопедии (стр. 571) приведён список тех, кто правил Иреваном с конца XIV века до 1828 года. Разве есть среди них хотя бы один армянин?

  1. Эмир Саад (конец XIV века – 1410);
  2. Пир Гусейн (сын Эмира Саада), Пир Гаиб (сын Пир Гусейна) – (1410-1420);
  3. Абдуль (сын пир Гусейна) (1430);
  4. Ягуб бек (1440);
  5. Гасан Али Гарагоюнлу (1460);
  6. Див Султан Румлу (1515);
  7. Гусейнджансултан Румлу (1550);
  8. Шахгулусултан Румлу (1550-1575);
  9. Мухаммед хан Тохмах Устаджлы (1576-1583)
  10. Хыдыр Паша (1583);
  11. Мухаммед Шариф Паша (1604);
  12. Амир-Гуна хан Гаджар (1605-1625);
  13. Тохмаз Гулу хан Гаджар (1625-1635);
  14. Кельбели хан (1636-1639);
  15. Джагатай Кётук Мухаммед хан (1639-1648);
  16. Кейхосров хан (1648-1652);
  17. Мухаммед хан (1652-1656);
  18. Наджафгулу хан (1656-1663);
  19. Аббасгулу хан Гаджар 1663-1666);
  20. Сефигулу хан (1666-1674);
  21. Сархан бек (1674-1675);
  22. Сефигулу хан (1675-1679);
  23. Зал хан (1679-1688);
  24. Муртузагулу хан (1688-1691);
  25. Мухаммедгулу хан (1691-1694);
  26. Фарзали хан Гаджар (1694-1700);
  27. Зохраб хан (1700-1705);
  28. Абдуль Мухаммед хан (1705-1709);
  29. Мехрали хан (1709-1719);
  30. Аллахгулу хан (1719-1725);
  31. Раджаб Паша (1725-1728);
  32. Ибрагим Паша и Мустафа Паша (1728-1734);
  33. Али Паша Дефтердар (1734);
  34. Мухаммедгулу хан (1735-1736);
  35. Гаджи Гусейн Паша (1735)
  36. Пирмехмет хан (1736);
  37. Халил хан Узбек (1752-1755);
  38. Гасанали хан Гаджар (1755-1762);
  39. Гусейнали хан Гаджар (1762-1783);
  40. Гуламали хан Гаджар (1783-1784);
  41. Мухаммед хан Гаджар (1784-1805);
  42. Мехтигулу хан Гаджар (1805-1806);
  43. Ахмед хан Марагалы (1806-1807);
  44. Гусейн хан Гаджар (1807-1827).

Məlumatı hazırladı: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

YENİ KİTAB İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

EYUDER Azərbaycan və ADPU-nun birgə təşkilatçılığı ilə 14 aprel 2024-cü il tarixində III Beynəlxalq Təhsil Zirvəsi keçiriləcək.

III Beynəlxalq Təhsil Zirvəsi

Dəyərli izləyicilərimiz! EYUDER Azərbaycan və ADPU-nun birgə təşkilatçılığı ilə 14 aprel 2024-cü il tarixdə keçiriləcək III Beynəlxalq Təhsil Zirvəmizə hazırlıqlarımız artıq yekunlaşmaq üzrədir.Təhsil işçilərini hər tərəfli düşünən EYUDER Azərbaycan Beynəlxalq Məlhəm Hospitalının baş sponsorluğu ilə sizlərin fəaliyyətinin geniləndirilməsi,sosiallaşma,əlavə təcrübə və bilik qazanmanızı təmin edəcək maraqlı bir proqram ilə Sizlərin növbəti görüşünə gəlir.Tədbirin keçirilməsinə son 1 həftə qalıb.İştirak üçün qeydiyyat 12 aprel tarixində bitəcək.Odur ki qeydiyyatdan keçməyə tələsin.

Qeydiyyat linki:
https://forms.gle/i9ueL7HUdyLt3k6g9

Məlumatı hazırladı: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

YENİ KİTAB İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Akif ABBASOV: – DƏMİRYOLU VAĞZALINDA


DƏMİRYOLU VAĞZALINDA
(“Acı xatirələr” romanından)

Hünər sahibinin olan yoldaşı,
Çatar məqsədinə hər addım başı.
“Kəlilə və Dimnə”dən

Rasimlə Emilin Moskvada – Çerkizov bazarında alverləri yaxşı gedirdi. Gətirdikləri malları xırıd eləmişdilər, amma hələ satılmalı xeyli mal vardı. Onlar rayonun Həsənbəyli kəndində yaşayırdılar. Emilin qardaşının toyu olmalı idi. Odur ki, Emil yoldaşlarından əvvəl Saatlıya qayıtmalıydı. Emilin xeyli yükü vardı. Toy bazarlığı, gəlinə, bəyə pal-paltar, gəlinlik paltarı, ayaqqabılar, kostyum, cürbəcür konfetlər… Aldığı şeylərin bir qismini Rasimin boynuna qoymuşdu ki, onları kəndə o çatdırsın. Öz əli ağır idi. Həm dost, həm alver yoldaşı idilər. Bir-birlərinə ərkləri çatırdı.
Gəzə-gəzə Kurs vağzalına gəldilər. Bir neçə gün əvvəldən Moskva-Bakı qatarına bilet almaq istəyirdilər. Amma bura gəlməyin xeyri yox idi. Onsuz da nə zaman müraciət edirdin «Bilet yoxdur» deyirdilər. Qabaqcadan bilet satan bir neçə kassa vardı. Növbənin nisbətən az olduğu bir kassanın qarşısında durdular.
-Rasim, əzizim, məni pis vəziyyətdə qoyma. Birdən buralarda ilişib-qalarsan. Bir qardaşım var. İstəyirəm toyu urvatlı olsun. Malları vaxtında çatdırarsan. Xasiyyətini bildiyimdən belə deyirəm. Əhli-kef adamsan.
Rasim özünü incik kimi göstərərək:

– Emil, birdən-ikiyə səni yarıtmamışam? – deyə soruşdu. -Başqa cür hərəkət etsəm, kənd içinə necə çıxaram?! Öyrənmisən sözün çürüyünü çıxarmağa. Dedin, qurtardı getdi.
Emil arxayın olduğunu bildirmək və onun könlünü almaq üçün dedi:
-Bax belə. Daha narahatçılığım ötüb keçdi… Deyirəm, növbəni görürsən də. Nə zaman gəlirsən – belədir. Görək bilet olacaq? Mən şənbə gününə alacağam. Belə yaxşıdır. Bir-iki gün sonra siz də çıxarsınız.
Rasim dostluqda və yoldaşlıqda ona nə qədər bağlı olduğunu göstərmək üçün dedi:
-İstəyirsən mən də səninlə gedim.
Emil narahat oldu:
-Əsla… Yoxsa malları Fərəclə Fəxrəddinə tapşırmaq fikrindəsən? Nəbadə! Bir gör nə qədər xeyrimiz var.
Rasim onun nigarançılığını sovuşdurmaq üçün dedi:
-Yaxşı. Necə istəyirsən…
O, alışqanını əlində oynadırdı. Alışqana işarə ilə:
-Növbəmizin çatmağına hələ var, gedim bir siqaret çəkim, – dedi.
Emil üz-gözünü turşutdu:
-Get, amma bu zəhrimarı tərgitmək barədə də fikirləş.
Rasim ona acıq vermək üçün:
-Heç ağlına belə gətirmə, – dedi və vağzal binasını tərk etdi. Rasim lap ağ eləmişdi. Qaldıqları otaqda da, qatarda da, küçədə də, bir sözlə, hər yerdə siqaret çəkirdi. Emilin siqaret iyindən xoşu gəlməsə də, dözürdü. Onun xətrinə dəymək istəmirdi. Yoldaşlıqları tuturdu. Birlikdə alver edirdilər. Gətirdikləri malı əridir, buradan aldıqları pal-paltarı, məişət əşyalarını, ayaqqabıları rayonda, kənddə baha qiymətə satırdılar. Kefləri kök idi.
Rusiyət kasıb-kusubun dadına çatırdı. Bazarlar azərbaycanlılarla dolu idi. Burada qazandıqları pullarla çoxları kişi olmuşdu. Həmin pulları gətirir, Bakıda, rayonlarda, kəndlərdə şadlıq evləri, xüsusi evlər tikdirir, bahalı maşınlar alır, qohum-əqrəbaya, bacı-qardaşa əl tutur, ailələrini dolandırırdılar.
Bir çoxları burada köç salmışdılar. Arvad-uşaqları da yanlarında idi. Neçə illər idi Moskvada, Rusiyətin başqa-başqa ərazilərində bizneslə məşğul idilər. Hətta aralarında bazar, şirkət sahibi olanlar vardı. Emilin xalası oğlunun gəlirinin sayı-hesabı yox idi. Gün ərzində onun ticarət qurduğu yerə maşınlarla mal daşınırdı. Özünün danışdığına görə, Moskvada möhkəm qar düşən ili səhər ertə iş yerinə gələndə görüb ki, şaxtanın təsirindən pivə şüşələrinin əksəriyyəti partlayıb. Bu fəlakətdən ona 30 min dollar ziyan dəymişdi. Lakin bu, xalaoğlunu iflasa uğratmadı. Çünki mal dövriyyəsi, alış-verişi yüksək səviyyədə idı.
Rasim siqaretini çəkib qayıtdı. Emil:
-Gedim mən də bir az hava alım, – deyib növbəni Rasimə təhvil verdi. Rasim onun yerini tutdu və Emilə dedi:
-Ciyərim yanır, yadımdan çıxdı. Mənimçin mineral su al. Yarımlitrlik olsa, bəsdir.
Emil heyrətlə soruşdu:
-Sən nə qədər su içirsən? –Bayaq yarımlitrliyi boşaltdın. Belə getsə, Moskva çayını qurudarsan. Susuzluğa tabın yoxmuş. Bilsən ki, bizim içdiyimiz suların 3 milyard yaşı var? İndi bilmirəm, bundan sonra su içməzsən!
Rasim təəccübünü gizlətmədi:
-Doğru deyirsən?
Emil and içirmiş kimi:
-Özümdən uydurmuram. Kitabdan oxumuşam. dedi.
Rasim inamla bildirdi:
-Amma bu suların lap 3 milyard yox, 30 milyard yaşı olsa da, camaat onu içəcək, mən də içəcəyəm. Təbiət bizi belə yaradıb, sussuz yaşaya bilmərik.
Emil çox şeydən xəbərdar olduğunu bildirmək üçün dedi:
-Rasim, əzizim, dünyanın yetmiş faizi su ilə örtülüb, fəqət suyun yalnız və yalnız bir faizi icmək üçün yararlıdır. -Emil nəfəsini dərib, – Ona görə suyu tərg eləmə, qənaətlə iç, -deyə dostuna məsləhət gördü. – O biri adamlara çatmaz.
Rasim əlimi gicgahına apardı:
-Nəzərə alarıq.
Emil söhbətinə davam etdi:
-Bəs sənin xəbərin var ki, qurbağa suda-quruda yaşaya-yaşaya ömrü boyu su içmir?
Emil cavabında dedi:
-Qurbağanı bilmirəm, amma deyirlər susuzluğa dözməkdə dəvənin tayı-bərabəri yoxdur.
Rasim tez dilləndi:
-Amma, Emil, siçan dəvədən daha çox susuz qala bilir. Bunlar öz yerində, mənim nə qurbağa, nə dəvə nə də siçan olmaq fikrim var, nə də onlarla yarışa girmək istəyirəm. Su gətirmirsənsə, beş dəqiqə burada dayan, mən özüm bu məsələni yoluna qoyum.
Emil məcbur olub razılaşdı. Əlini yelləyərək:
-Yaxşı, yaxşı. Gətirərəm. Getsən, bir də Allah bilir nə zaman gələrsən, – dedi.
Az sonra Emil qayıtdı. Rasim şüşənin qapağını açıb suyu başına çəkdi. O, suyu içə-içə ətrafı gözdən keçirir, hansısa təsadüfə bel bağlayırdı. Zənni heç zaman onu aldatmamışdı. İndi də ürəyinə dammışdı. Kimsə onlara kömək əlini uzadacaqdı.
İkinci mərtəbədən pilləkənlərlə bir qız düşürdü. O, Rasimin diqqətini cəlb etdi. Uzun qıçlı, yaraşıqlı bir qız idi. Donunun ətəkləri topuğunu döyəcləyirdi. Qaraçı, yaxud da hindli idi. Geyimi qəribə və alabəzək idi. Dünya gözəli olmasa da, dünyanı gözəlləşdirə biləcək bir yaranış idi. Rasim bir də onda ayıldı ki, ağzı açıla qalıb.
Rasim onu gözdən qoymadı. Ağ bənizli bu qız növbəyə yaxınlaşdı, lakin növbəyə durmadı. Yanağında qara xalı vardı. Kassaya çatıb astaca qapısını tıqqıldatdı:
-Maşa! Maşacan!
Qapı açıldı və o, içəri keçdi. Kassanın pəncərəsi qarşısında xeyli adam vardı. Rasim növbədən aralanıb ağır addımlarla kassanın qapısına sarı gəldi. Qız Rasimdə maraq oyatmışdı. Bilmək istəyirdi ki, görsün o kimdir.
Qapı azacıq aralı idi. Rasim sakitcə və oğrun-oğrun göz gəzdirdi. Maşa deyilən qadının qarşısında üç pasport vardı. Həmin pasportları ona xallı gözəl vermişdi. Maşa onlara baxırdı. Rasim gözdən iti idi. Pasport sahiblərinin soyadlarını, atalarının adlarını oxuyub çatdıra bilməyəcəyini başa düşüb, təkcə adlarını yadda saxlamağa çalışdı. Gördü ki, birinin pasportunda Samir, digərində Baxış, üçüncüsündə Kamil yazılıb.
Rasim yerinə qayıtdı. Bu qız nə qaraçı, nə də hindistanlı idi. O, ya azərbaycanlı, ya da Qafqaz millətlərinin birinin nümayəndəsi idi.
Emil hava qəbul edib gəldi. Rasimin narahat halda gəzişdiyini görüb:
-Brat, nə olub? – deyə onun halını soruşdu. –Yenə özündə-sözündə deyilsən.
Rasim:
-Biz istəyən tarixə Bakıya bilet olmadığını bilə-bilə bayaqdan növbəyə dayanmışıq, – deyib əli ilə kassanı göstərdi. -Maşanın mərhəmətinə sığınmışıq.
Emil təəccüblə ona baxdı:
-Maşa kimdir?
Rasimin kassir qadını nəzərdə tutduğunu başa düşüb:
-Vallah, Allahın bəlasısan. İki daşın arasında adını da öyrənmisən…
Rasım alnını qırışdıraraq:
-Burada Maşalıq bir iş yoxdur, dedi. -Əslində ondan asılıyıq. Amma onun adını başqa adamdan öyrəndim, bizə də kömək etsə, o edəcək.
Emil sevindi:
-O adam kimdir? Haradadır?
Emilə baxanda Rasim diribaş idi, rusca sərbəst danışırdı, utancaq deyildi, ünsiyyət yaratmağı bacarırdı. Odur ki, hərdən Emilə və başqa alver yoldaşlarına sataşaraq:
-Mən olmasan, sizi bit-birə yeyər, – deyərdi.
Rasim kassanın qapısını Emilə göstərərək əminliklə dedi:
-Bizə çarə kassanın qapısındandır, kassanın növbəyə durduğumuz pəncərəsindən yox.
Emil key-key onun üzünə baxdı:
-Qapısından niyə? Biletlər kassanın gözlüyündən satılır.
Rasim onun sadəlövhlüyünə gülərək:
-Sənin kimi avamlar üçün, bəli, -dedi. -Mən isə bileti kassanın qapısından alacağam.
Emil inanmadı:
-Hünərin var kassanın qapısına yaxınlaş, gör bu camaat nə həngamə qoparar.
Rasim dilləndi:
-Mən niyə? Kassanın qapısına yaxınlaşan yaxınlaşacaq!
Hələ ortada heç nə yox idi, Rasim asıb-kəsirdi. Xallı gözəl bəlkə Rasimi heç yaxına qoymayacaqdı. O qız Rasimin varlığından belə xəbərsiz idi. Rasim isə ona arxayın olub söz verirdi. O, yenə kassanın qapısını göstərərək arxayıncasına dedi:
-Bax o qapıdan bir ceyran çıxacaq. Bizə təkcə o, kömək edə bilər. Əlbəttə, əgər istəsə.
Emil soruşdu:
-Tanışındır?
Rasim özünü çəkdi:
-Yox, amma tanış olacağam.
Emildə yaranmış ümid qığılcımları söndü:
-Sən həmişə nağıl danışırsan. Fərziyyələrlə iş görməyə alışmısan.
-Alınmır?
Emil etiraf etməyə məcbur oldu:
-Doğrusu, çox vaxt istədiyinə nail olursan.
Rasim sinəsini qabağa verdi:
-Daha sənə na lazımdır?! –Sonra onu inandırmaq üçün dedi. -Əslində o qızla əlli faiz tanışam. Bizim tərəflərdəndir.
Emil tez soruşdu:
-Saatlıdandır?
Rasim bir anlığa onu intizarda saxladı. Sonra ağır-ağır dilləndi:
-Saatlıdan olduğunu bilmirəm, amma, məncə, Azərbaycandandır.
Emil razılaşmadığını bildirdi:
-Burada məntiq görmürəm. Tanımadığın adam heç sənə bilet alar?
Rasim dişini ağartdı:
-Toruma düşsə, alar.
Emil zarafata saldı:
-Sənin torun yoxdur axı.
Rasim özünə inamla dedi:
-O, kassirin yanından çıxana kimi toxuyacağam o toru. Bax, çıxdı.
Emilin ağzı açıla qaldı:
-Nə gözəl xanımdır, ay Rasim?! Maraldır ki…
Rasim razılaşmadı:
-Yox, Ceyrandır.
Başladılar zarafata. Emil Rasimi acıqlandırmaq üçün:
-Bəlkə də keçidir.
Rasim tutuldu. Emilin atmacası onun xoşuna gəlməmişdi. Hətta az qala ondan inciyəcəkdi. Bir təhər sözünü ələ alıb acıqla dedi:
-Bəsdir, sarsaqlama. Nahaq söz dediyinə görə Allah ağzını əyər. Bir hələ onun boy-buxununa, sinəsinə, dodaqlarına, yerişinə bax! Adam ölər onunçun. Lap parnoaktrisa Tori Blekə oxşayır.
Emil birdən-birə dostunun nə üçün belə döndüyünün, o xallı gözələ görə hətta onunla ağızlaşmaqdan belə çəkinmədiyini görüb zarafata saldı:
-Yox bir Sanni Leoniyə. Sanni Kanadalı olsa da, Hindistan əsillidir. Ailəsi Hindistandan Kanadaya, oradan da Amerikaya köçüb. Sanni Kanadada anadan olub. Qaraşındır. Bu xanım Sanniyə daha çox oxşayır. Bura bax, mənim biletimi al, ondan sonra öl onunçun.
Rasim ah çəkdi:
-Onu görəndə bilet də yadımdan çıxır, sənin qardaşının toyu da, lap elə sən özün də. Ona görə Məcnun Leylinin dərdindən baş götürüb bizim o Kürovdağa qaçıb, orada məskən salıb.
Emil zarafata saldı:
-Yox bir Mişovdağda.
Rasim ciddi:
-Doğru sözümdür, Emil, – dedi, -hələ mənim ağlımı bu xallı gözəl qədər başımdan alan olmayıb. Satılmalı olan mallarımız da gözümə görünmür.
Emil qorxuya düşdü: “Bu zalım oğlunu burada qoyub gedirəm, birdən mayanı batırar. Malları ya oğurladar, ya da dəyərinə-dəyməzinə satar ha?!”
-Rasim, daha ağ eləmə!
-Narahat olma. İndi isə, məni bağışla, o xallı gözəli izləməliyəm. Yadında saxla, bizə bileti alsa, o qız alacaq. Sən burada dayanıb növbəni gözlə. Mən də qızla tanış olub, biletləri onun boynuna qoyum. Artıq üç azərbaycanlı üçün bilet sifariş verib. Rasim Emildən aralanıb qızın dalınca düşdü.

Müəllif:   Akif ABBASOV 

pedaqogika elmləri doktoru, professor, Əməkdar müəllim.

AKİF ABBASOVUN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

شهرام خوش رو

غم اوجاقی

کونلوم داریخیر گزیرم داغلاری
حسرتله برابر، گوللی باغلاری
الیمدن چیخیب دیر گئجه م گوندوزوم
گور نلر چکیرم ، غم قوجاقیندا
باشا چاتدی عومور گلدی قوجالیق
نه آلچاغلیق قالدی نه ده اوجالیق
آلدی جوانلیغیم اوجوز قیمته
آغاتدی ساچلاریم غم بوجاقیندا
ایاق دان سالیب دیر حسرت لر منی
بیر بئله معلول لار، علت لر منی
اریتدی جانیمی چتین گونلریم
ایندی یانیر جیسمیم غم اوجاقیندا

شهرام خوش رو

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Aygün Sadiq : – Bir görüş.

Bir görüş

Gözümüz həsrət çəkir həmdəmini bulmağa,
İki cüt qol tələsir möhkəmcə sarılmağa,
Saniyələr hey qaçır bizi bizdən almağa….
Gəl, zaman qatarının sərnişini olaq biz,
Vaxtı əvvələ çəkək; köhnəlməsin sevgimiz.

Bir gün belə, gecikib gətirmədik bəhanə,
Narazı baxışlardan oxunmadı bir tənə,
Min ildir, əsirinəm…. Hər gün aşiqəm yenə,
Dəyişmədi sevgimiz, ötüb keçsə də min il,
Bizimki dəlilikdir, adicə sevmək deyil.

Uzaqdan salamlayır məni incə əllərin,
Küləyə təslim olur o xurmayı tellərin,
Fürsət tapıb arxamda gizlətdiyim güllərin
Ömürlük ünvanısan! Dəyişmərəm adını,
Görüşə xoş gəlmisən, həyatımın qadını….

Gəlirsən… Addımların verir görüş müjdəsi,
Bir az hürkək, tələskən, tanış bir addım səsi…
Ehmalca söylədiyin “darıxmışam” kəlməsi
Bir anda qanad verir sənli arzularıma,
Qopub tənhalığımdan, sarılıram yarıma…

2015.

MÜƏLLİF: AYGÜN SADİQ

AYGÜN SADİQİN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru