Kateqoriya arxivləri: CƏVAHİR TANRIVERDİ

Cəvahir Tanrıverdi –  Göyərçin

G Ö Y Ə R Ç İ N   

(Hekayə)

          Çıxdığı yol yormuşdu onu. Onsuz da, bu həyat yolları öz enişi və yoxuşu ilə Arazı dərindən yaralamışdı. Bu yol yorğunluğu onun yanında nə idi ki? İllərlə bir yastığa baş qoyduğu  ömür-gün yoldaşı iki uşağını da götürüb düz məhkəməyə üz tutmuş, bununla da yolları ayırmışdı. Evində son dörd il idi ki, tək yaşayırdı. Çox mübarizə aparırdı bu yolların birləşməyi üçün. Təkcə uşaqlarına görə deyil, onun sakit təbiətinin sanki yalnız o qadının çılğın xarakteri ilə bütövləşdiyini düşündüyü üçün mübarizə aparırdı. Amma heç bir nəticə alınmırdı. Araz çox sakit, qapalı insan idi. Hisslərini üzə vurmazdı. Onun təbiəti belə idi. Həyata olduğu kimi yanaşardı. Bir qadın səliqəsi var idi Arazda. Evinin də, özünün də təmizliyinə qarşı çox diqqətcil idi.

          İşdən yorğun çıxıb dayanacağa qədər getdiyi yol tozlu idi. Amma yenə də çox ehtiyatla addımlayırdı ki, şalvarı bu toz-torpaqdan çirklənməsin. Elə ehtiyatla addımlar attıqca düşünürdü: “Bəlkə də taleyin hökmü belədir. Tale ilə mübarizə aparmaqdansa, bəlkə dayanmaq, hər şeyi öz axarına buraxıb nəticəni izləmək lazımdır?.. Mən taleyimdə olan problemlərlə əlbəyaxa döyüşə çıxıram elə bil. O da mənə qarşı müqavimət göstərir. Dayanmalıyam. Vəssalam. Barışmalıyam taleyimlə. Bəlkə uşaqlar bir az böyüyə, analarını yola gətirə. Bilmirəm”. O, ilk dəfə idi ki, belə qərara gəlirdi. Yolda iri bir pişiyin göyərçini tutduğunun və onu parçalamaq üçün çabaladığının şahidi olan Araz cəld tərpənib göyərçini xilas etmək üçün bacardığı hər şeyə əl atdı. Əvvəlcə pişiyə – “pişt, pişt” , – deyə qışqırdı. Ardınca qovmağa başladı. Pişiyin ovunu buraxmaq istəmədiyini görüb sonunda yol kənarında üst-üstə yığılmış taxtalardan birinə əl atdı. Yalnız bundan sonra pişik ovunu ağzından buraxıb qaçdı. Heyvanları çox sevən Araz əyilib tərpənməyən göyərçinə baxdı. Gördü ki, göyərçin sağ-salamatdır. Çox sevindi. Ehtiyatla onu götürüb yoluna davam etdi. Yorğunluq bir tərəfdən, göyərçinə görə keçirdiyi narahatlıq da bir tərəfdən onu əldən salmışdı. Evə çatıb göyərçini bir qutuya yerləşdirməzdən əvvəl quşun hər tərəfinə diqqətlə baxdı ki, birdən quş yaralanmış olar. Ürəyi quş ürəyi kimi titrəyirdi Arazın. Göyərçinin heç bir yerində qan izi görmədi. Amma bir narahatlıq vardı; göyərçin qanadını qaldıra bilmirdi. “Yaxşı qulluq etsəm, qanadlanar”, – düşündü. O, göyərçinin qabağına bir az çörək qırıntısı tökdü. Banka qapağının içini su ilə doldurub qoydu göyərçinin dimdiyinin altına. Göyərçin başını əyib sudan dimdiyinə aldı, sonra başını göyə qaldırdı. Arazın ürəyinə rahatlıq gəldi. Göyərçinə sığal çəkdi. Əlinin altında quşun titrədiyini hiss etdi. Qutunu evin içində saxlamaq qərarına gəldi. Evinin kiçik həyəti də vardı. Amma həyətdə saxlamağa ürək eləmədi. Sonra əynini dəyişib özünə şam süfrəsi hazırladı. O nə qədər yorğun olmağından asılı olmayaraq, süfrənin hazırlanmasına da, qidalanmasına da xüsusi diqqət yetirərdi. Bu ona anasından keçmişdi. Yeməyini yedi, süfrəni yığdı. Saata baxdı; 10-a yaxınlaşırdı. Evdən çıxdı. Yaşadığı küçənin başında ərzaq mağazası vardı. Mağazadan bir az buğda aldı. Cəld özünü evə salıb buğdadan kiçik bir qaba töküb göyərçinin qabağına qoydu. Göyərçin buğdanı dimdiklədikcə Araz özünü xoşbəxt hiss etməyə başladı. Gecə yuxuya gedənə qədər diqqəti göyərçinin üzərində oldu. Səhər yuxudan oyanar-oyanmaz yenə göyərçinə diqqət yetirdi. Sığalladı, suyunu təzələdi. Əlinə götürüb həyətə çıxardı ki, təmiz hava alsın. Yerə qoydu. Göyərçin tərpənirdi. Qanadını qaldırmağa cəhd də etdi, amma alınmadı. Araz göyərçinə təkan vermək üçün qanadını əli ilə qaldırdı, yenə də heç bir nəticə olmadı. On dəqiqəyə yaxın həyətdə saxladıqdan sonra evə gətirib yenidən qutuya yerləşdirdi. Yenə sığalladı, hələ arada gözəl sözlərlə əzizlədi də. Səhər çayını içib işə yollandı. Bu gün həftənin şənbə günü olduğundan iş saatı günün yarısına qədər idi. Günorta işdən çıxıb həvəslə evinə yollandı. Evə daxil olan kimi ayaqqabısını çıxarıb göyərçinin qutusuna doğru yönəldi. Onunla söhbət etməyə başladı. Halını soruşdu. Əzizlədi, suyunu dəyişdi və dedi:

-Səni qanadlandıracam. Uçacaqsan. Bərabər mübarizə aparaq. Qanadlanıb digər göyərçinlərə qoşulacaqsan. Sən də digər göyərçinlər kimi xoşbəxt olacaqsan. Mən xoşbəxt olmadım, sənin xoşbəxtliyin üçün isə mübarizə aparacağam.

Nahar üçün süfrə hazırladı. Yeməyini yedi. Süfrəni yığışdırdı. Yenidən göyərçinə baxmağa başladı. Əlinə götürdü, sığalladı, kiçik həyətinə çıxardı və  yerə qoydu. Göyərçin, sanki ona minnətdarlıq hissi ilə başını qaldırıb ani baxdı. Göyərçinlərin baş hərəkəti çox sürətli olur. Sonra yenə ətrafa boylanmağa başladı. Araz özünə kiçik həmdəm tapmışdı elə bil:

-Mən də qanadlana bilmirəm. Qanadımı qırıb həyat. Mənim səndən nə fərqim var? Məni həyat incidib, səni isə pişik. Mənim bəxtimin qanadı qırılıb, sənin də cisminin. Mən də uça bilmirəm. Özüm üçün mübarizə aparmağı dayandırmışam. Taleyin hökmünə buraxmışam. Amma sənin üçün mübarizəyə davam…- deyib gözlərini göyərçinə dikərək sükuta daldı. Uşaqlarının həyətdə oynadığını xəyalına gətirdi. “Kaş burda olub göyərçini görəydilər. Necə sevinərdilər”,- deyərək köks ötürdü. Ailəsi  ilə birlikdə keçirdiyi xoş günləri xatırladı. Araz sanki yuxuda idi. Xəyallar onu uzaqlara, lap uzaqlara aparmışdı. Birdən göyərçinin tükürpədici səsinə ayıldı. Göyərçin qonşu məhlədən gələn qara pişiyin ağzında idi. Pişik göyərçini ağzında aparırdı.  Araz  cəld yerindən qaldı, pişik götürüldü. Elə sürətlə götürüldü ki, qaçıb məhlənin başındakı yarımçıq tikilinin bayır tərəfindəki əl boyda  oyuğa girdi. Araz da qaçıb tikiliyə çatdı. Göyərçini o oyuqdan çıxarmaq üçün yollar düşünərkən bir neçə saniyə içində oyuqda əks-səda verən tükürpədici səs kəsildi.

17.08.2024.

Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Cəvahir Tanrıverdinin şeirləri

ANAMIN ÇİÇƏKLƏRİ

Nazını çəkirsən hər an, hər zaman,

Eşqinlə böyüdüb sən çiçəkləri.

Qoruyub küləkdən, qardan, yağışdan

Qayğı göstərirsən bir ana kimi.

Deyirsən : “çox həssas olur çiçəklər,

Sevgiylə toxunub duyasan gərək.

Bir soyuq baxışdan sola bilirlər,

Bir çiçəklə çiçək olasan gərək.”

Səbrlə dayanıb qulluğunda sən

Yeddi il gözlədin açan çiçəyi.

Körpə anasına sığındığı tək

Sevginə sığındı çiçəklər sənin.

Duydun bir baxışdan dərdlərini də,

Bu qədər həssaslıq nədir, ay ana?

Bir gülün yarpağı titrədikcə sən

Bir ürək titrətdin hər baxışında.

Deyirəm, dünyada nifaq salanlar

Bir ürək daşıya kaş sənin kimi.

Bir körpə ürəyə mərmi tuşlayan

Görən düşünürmü o körpəliyi…

Sənin əllərinlə çiçək də bitər

Heç çiçək görməyən bir daşın üstdə.

Bu dünya mərmisiz yaşaya bilər,

Ağacsız, çiçəksiz olar can xəstə.

Kaş, sənin əlinlə gülüstan ola

Daş tək gəzdirilən ürək yerində.

Torpağın üzünə insanlıq düşə,

Üzü xoşbəxtliklə gülə Yerin də.

Necə də sevinir o kövrək qəlbin

Hər yeni açılmış görcək çiçəyi.

Ana, sanki, onlar sənə qız olub

Yuvadan qızların gəlin köçəli.

 

GƏL GEDƏK DAĞLARA SARI

Bu qədər dərd üzdü bizi,

Gəl gedək dağlara sarı.

Qəmlər qəmə düzdü bizi,

Gəl gedək dağlara sarı.

Ürəyindən buz əritsin,

Ruhuna sevinc yeritsin.

Dost olmayanı qarıtsın,

Gəl gedək dağlara sarı.

Məhəbbəti coşub-çağlar,

Yeri cənnət, ruhu sarar.

İnsanlığa mehr salar,

Gəl gedək dağlara sarı.

Qayğı desən qucaq-qucaq,

Çəksə, yaran sağalacaq.

Ruhu xoşbəxtlik saracaq,

Gəl gedək dağlara sarı.

Xəstə cana təbib dağlar,

Eşq yolunda həbib dağlar.

Həsrətdən könlüm qan ağlar,

Gəl gedək dağlara sarı.

Haqq yolunu tutaq gedək,

Kərəmi dost tutaq gedək.

Naqisi unudaq gedək,

Gəl gedək dağlara sarı.

DƏDƏM QORQUD

Dədəm Qorqud, dəyişibmi

                              Söylə sən görən dünya?

Dəyişibmi, de, zamanla

                              Dostluqların dəyəri?

Sevgisinin alovundan

                              Şimşək kimi çaxanlar,

Bu dünyanın gərdişindən

                              O dünyaya baxanlar?!

Dədəm Qorqud, dəyişibmi

                              Sözümüzün qüdrəti?

Yoxsa susmaq qızıl kimi

                              Yerində durmalıydı?

Nə cümləmizin sonu var,

                              Nə sözün məna yükü.

Dədəm Qorqud, bir yol göstər,

                              Azalsın fikir yükü.

Dədəm Qorqud,

                     Xatunların xatunluğu qalıbmı?

Yoxsa dövran xan ərəni

                              Soydan ayrı salıbdır?..

Dünya varı yorğan olur

                              Bacaranın üstündə,

“Ac qalanın canı çıxsın “,

                              Yansın içi tüstümdə.

Dədəm Qorqud, yaxşı dedin,

                             Soyun soydur, boyun boy.

O tarixin dəyərini

                              Bu gün önümüzə qoy.

Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Cəvahir Tanrıverdi – Sən Bu Xalqın Dayağı

HEYDƏR ƏLİYEV 100

SƏN BU XALQIN DAYAĞI
(Ulu Öndər Heydər Əliyevə)
Sən bu xalqın dayağı,
Sən tarix yazan insan.
Qəmi taleyimizdən
Əbədi pozan insan.
* * *
Millətə hami oldun,
Qorudun dilimizi.
Adımızı dünyaya
Tanıtdı sənin izin.
* * *
Sahib çıxdın bu elin
Aliminə, elminə.
Cavid ruhu sevindi
Cavid məqbərəsinə.
* * *
Duymusan hər şairin
Şeirinin qüdrətini.
Göstərmisən Müşfiqin,
Sabirin hikmətini.
* * *
Sən bu xalqa qaytardın
Türkçülüyün ruhunu,
Qüdrətini, əzmini,
Azadlıq – göz nurunu.
* * *
Cənnət oldu bu vətən,
Çiçək açdı hər qaya.
Şahinin ucalığı
Dərd yaşatdı qarğaya.
* * *
Bayrağımız göründü
Bayraqlar sırasında.
Sözün dağı da yardı
Liderlər masasında.
* * *
Üç tərəfdə quzğunlar
Yandı alovumuzdan.
Kimsə ötə bilmədi
Yel olub yanımızdan.
* * *
Biz özgüvən qazandıq,
Sənsə Ata adını.
Kama çatdırdın xalqın
Eşqini, muradını.
* * *
Dərin siyasətinlə
Məhv oldu yad tapdağı.
Sənin əsərin oldu
Azərbaycan torpağı.


Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

CƏVAHİR TANRIVERDİ. TƏZADLAR.

TƏZADLAR

Azad torpaqlara ruhum sevinir,

Şəhidimə ağlar bulud olmuşam.

Bir gözüm ağlayır, bir gözüm gülür,

Göz yaşı içində gülüş olmuşam.

Payızın sehrinə düşmüşəm indi,

Bar-bəhərli ağac vətən kimidir.

Ağacdan saralıb tökülən yarpaq

Vətənçün can verən əsgər kimidir.

Bir ana qol açır azad yurdunda,

Köçkünlük adından silinib deyə.

Bir ana qol açır məzar önündə,

Oğlu al bayrağa bələnib deyə.

Payız özü kimi təzad gətirdi:

Ağlamaq istərkən gülə də bildik.

Şəhid anasının önündə susqun,

Düşmənin önündə sinə də gərdik.

Sentyabr 2023

Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI

СТИХИ ВЕРА ПОЛОЗКОВА


TƏRANƏ MƏMMƏDİN YAZILARI

ZAUR USTACIN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru