Kateqoriya arxivləri: İSMAYIL İMANZADƏ

İSMAYIL İMANZADƏNİN UŞAQ ŞEİRLƏRİ HAQQINDA – ADİLƏ NƏZƏR

İSMAYIL İMANZADƏNİN UŞAQ ŞEİRLƏRİNDƏN İBARƏT “HƏR ÇƏMƏNDƏN BİR ÇİÇƏK” KİTABINA ÖN SÖZ

Sivilizasiyalar arasındakı əsas fərqlərdən biri də uşağa baxışdır. Uşaqlar bizim dünyamızda həmişə məsumluğun təcəssümü kimi qəbul ediliblər. Onlar böyüklərdən fərqli (bəzi aspektlərdə daha zəngin) bir varlıq olduqlarına görə, həmişə onlara müraciət etməyin yeni yolları axtarılmışdır. Belə ki, dövr dəyişdikcə uşaqlar üçün yeni nəşrlərə də ehtiyac yaranır.

Uşaq şeirləri yazmaq üçün uşaqların dünyasını araşdırmaq, onların saf, zəngin və rəngarəng aləmini tanımaq, xəyallarındakı “arzularını” bilmək lazımdır. Bu, təmiz və ya ən azı kin, ehtiras və ya dünyəviliklə çirklənməmiş bir dünyanın qapılarını açmaqdır ki, şair İsmayıl İmanzadənin şeirlərindən onun bu aləmə yaxın olduğu görünür. 

Şairin təqdim etdiyi “Hər çəməndən bir çiçək”kitabında toplanan şeirlərin əksətiyyəti vətən, bayraq, ana, təbiət  mövzusundadır. Elə buradan da görünür ki, şairin bu sahədə yazması uşaqlarda vətənə, bayrağa, təbiətə, yaxşılığa meyl oyatmaq, əxlaqi təkliflər vermək, həmçinin onların bilikli və zəngin dünyagörüşə malik bir vətəndaş kimi yetişməsinə kömək etmək məqsədi daşıyır.

İ.İmanzadənin şeirlərində maraq hissi, yaşamaq sevinci, vətən sevgisi, xeyirxahlığın, sevginin zəruriliyi kimi mövzular uşaqların tam anlayacağı sadə dillə işlənmişdir. Şairin “Adım Azərbaycandır”, “Gеrbim, Himnim, Bаyrаğım”, “Ana dilim”, “Azərbаycаn bаyrаğı”, “Babamın atı”, “Yurd sevgisi”, “Ana laylası”, “Əlifba” kitabım”, “Payızda açan çiçək”, “Yurd daşı, vətən daşı”,  “Tumurcuq,  “Qarışqalar”, “Günəbахаn”, “Sərçə”, “Kəpənək” və s. şeirləri canlı və təsirli hadisələr danışır. “Daş” şeirinin bir bəndinə nəzər salaq:

Nərdivаndı, sütundu –

Qаlаdı, səngərdi dаş.

Düşmənin qаrşısındа

Qаyа şəklinə düşən

Yenilməz əsgərdi dаş.

Bəlkə də, təqdim edilən şeirlərin bəziləri on-on beş il öncə uşaqlara aid edilməzdi, amma dövrümüz kompüter əsridir və bugünün uşaqları daha erkən yaşlarda daha dərin bilgilərə sahibdirlər. Bir dəyərli atalar sözü var: “Ağac yaş ikən əyilər.” Bu baxımdanşairin vətənpərvər ruhda yazdığı şeirlər, o cümlədən “Xarıbülbül” şeiri uşaqların altşüurunda vətən sevgisini formalaşdırır.

Xarıbülbül

Yurdumuzun

Naxışıdır,

Xarıbülbül

Şəhid ruhu,

Göz yaşıdır.

Və ya “Adım Azərbaycandır” şeirində deyir:

“Qavaldaş”da dil açan

Sirli alın yazımdı.

Gerbim, himnim, bayrağım

Varlığımdı, arzumdu.

 Göründüyü kimi, İ.İmanzadə şeirlərində tam və yarım qafiyələrdən istifadə edib, heca vəzninə üstünlük verib. Hətta hər misrası 4 hecadan ibarət şeirləri də var ki, bu, uşaqların əzbərləməsi üçün çox asan və məqsədəuyğundur.

Şair “Balaca bağban”, “Xalça”, “Çoban” və s. kimi şeirlərində ifadənin təsirli olması üçün sərbəst şeirin imkanlarından da istifadə etmişdir.

“Balıqlar” şeiri dialoq şəklində yazıldığı və mətndə balıqların adları çəkildiyi üçün uşaqlara daha maraqlı gəlir. Onlar şeirlə birgə balıqların növlərini də öyrənmiş olurlar. Bu, bir növ uşaqların həyatı öyrənmək kəşfidir.

       Şairin “Qаrаtikаn” və “Novruzgülü” şeirləri uşaqların düşüncə aləminə iki­qütb­­­lü dünyanın mənzərəsini çəkir, onlara yaxşı və pisi, xeyiri və şəri göstərir. Uşaqlar öyrənirlər ki, “yaxşı” həmişə qalib gəlir, “pis” isə layiq olduğu cəzanı alır. Beləliklə, uşaq identifikasiya yolu ilə öz üstünlüklərindən yaxşılığa istifadə etməyə yönəldilir.

İ.İmanzadənin şeirləri uşaqlara həm keçmişimizi – ənənələrimizi öyrədir, həm də yeni dünyanın rəngarəngliyini təqdim edir. “Köşək” şeirində uşaqlar dəvə balası ilə tanış olurlar.

Əlim boyuna çatmaz,

Yenilməyən gücü var.

Belində mütəkkəyə

Bənzəyən hürgücü var.

… Çox mehriban, əzizdir,

Nə  savaş bilir, nə cəng.

Bilirəm böyüyəndə

Nər olacaq bu köşək!

“Təbiət  lövhələri” şeirində şair təbiətə xas olan motivləri simvollaşdırır.  Küləyin səsinin quzu mələməsinə bənzədilməsi, şaxtanın yaratdığı ecazkar naxışların təsviri, şimşəyin odlu olmasına rəğmən heç kimin o oddan istifadə edə bilməməsi, buludun köynəyini qurutma məqsədilə dağ başına qalxması fikri bədii təsvir, peyzaj yaratmaqla, uşaqların ədəbiyyatla ilkin tanışlığını təmin edir.

Küləyə bах, küləyə –

Аz qаlır ki, bаyırdа

Quzu kimi mələyə.

Şахtаyа bах, şахtаyа –

Bu gеcə gizli-gizli

Nахış vurub tахtаyа.

Şimşəyə bах, şimşəyə –

Pаy vеrməyib оdundаn

İndiyəcən kimsəyə.

Buludа bах, buludа –

Qаçır ki, dаğ bаşındа

Köynəyini qurudа.

“Tuncayın tikdiyi ev” şeirində şair xeyirxah münasibətin üstünlük təşkil etdiyi altı-yeddi yaşlı uşaqların həssaslığını əks etdirir. Tuncay çəkdiyi şəkilə fərqli məna verir və onu həqiqi evə çevirir.

Tuncay öz albomunda

Rəngli ev şəkli çəkdi.

Yamyaşıl “həyət”də də

Həm ağac, həm gül “əkdi”.

Sonuncu bənddə “…Tuncay dedi: -Aysuya Verəcəyəm şəkli mən.” – deyən uşaq ətraf aləmin predmetinə və hadisələrinə, insanların həyatına təsir edəcəyinə inanır. Bu animizmdir, “Kirayədə qalırlar, Öyrənmişəm özündən.” isə uşağın eqosentrik münasibətinin əksi sayıla bilər.

Nümunələri çox artıqmaq olar, amma bir neçə nümunədən də görünür ki,

İ.İmanzadənin sayca 29-cu, o cümlədən, uşaq şeirləri olaraq 4-cü olan bu kitabı uşaqların marağına səbəb olduğu qədər, ibtidai sinif və baxça müəllimlərinin də diqqətini çəkəcəkdir.

Qeyd: Ölkəmizdə uşaq ədəbiyyatı müəyyən səbəbdən həmişə müzakirə obyekti olub, amma nəzərə almaq lazımdır ki, bu mövzu yüksək inkişaf etmiş ölkələrdə ixtisasa çevrildikdən sonra, uşaq ədəbiyyatı yaratma prosesini sürətləndirmişdir.

Müəllif: Adilə NƏZƏR

Filologiya üzrə fəlsəfə doktoru

ADİLƏ NƏZƏRİN YAZILARI

>>>AŞIQ ƏLƏSGƏR >>>DƏDƏ ƏLƏSGƏR

İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


> > > > MÜTLƏQ OXUYUNN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

VALEH HEYDƏRİN ŞEİRLƏRİ

VALEH HEYDƏR

              BİR ŞAİR QƏLBİNİN KÖZƏRTİLƏRİ…

    Çağdaş Azərbaycan ədəbiyyatında imzalar içində imzası ilə seçilən şair dostum, eloğlum Valeh Heydəri ötən əsrin səksəninci illərindən tanıyıram. O vaxtlar Valeh rayonumuzda rəhbərlik etdiyim “Ümid” Ədəbi Klubanda mənim diqqətimi çəkən istedadlı gənclərin sırasında özünəməxsus yazı üslubu ilə fərqlənməkdə idi. Valehin o vaxtlar mənim xeyir-dualarımla yerli və mərkəzi mətbuatda, rayonun işğalı ərəfəsində isə “Gənclik” nəşriyyatında çap etdirdiyimiz “Xudafərin nəğmələri” almanaxında şeirləri dərc edilmişdi. Cəbrayıl rayonu,-dünyaya göz açdığı Karxulu kəndi işğala məruz qalanda əvvəlcə Sabirabad rayonunda, dörd ildən sonra isə Bakının Bülbülə kəndinə üz tutub orada müvəqqəti olaraq məskunlaşmışdı.

   O, keçmiş Azərbaycan Dövlət İncəsənət İnstitutunun (indiki Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət Universitetinin) məzunudur. Ən başlıcası isə paytaxta yaxın bir ərazidə məskunlaşmağı onun qarşısında geniş yaradıcılıq üfüqləri açdı və ədəbi aləmə tezliklə uyğunlaşmağı bacardı. Səsi-sorağı çeşidli ədəbi məclislərdən eşidilməyə, şeirləri mərkəzi qəzet-jurnallarda, müxtəlif adlar altında nəşr olunan almanaxlarda,-o cümlədən rəhbərlik etdiyim AYB Mingəçevir bölməsinin xəttiylə bu yaxınlarda çap olunan “Ruhumuzun yaz havası” almanaxında dərc olundu.  2009-cu ildə işıq üzü görən “Sonsuz təsəlli-sonlu ömür” adlı ilk şeirlər kitabının sevincini yaşadı. Ötən il isə, nəşr etdirdiyi “Hamı bunu bilməli” adlı təmsillər toplusu ilə ədəbi aləmə ötəri bir həvəsin təhriki ilə gəlmədiyini bir daha sərgilədi. Sözügedən bu kitabda yer alan təmsillər (Mənim şəxsi fikrimə görə bu əsərləri həm təmsil, həm də mənzum nağıllar adlandırmaq olar.) böyüklərdə dərin maraq doğurmaqla yanaşı, uşaqlara, yeniyetmə və gənclərə nəcib hisslər, yüksək əxlaqi keyfiyyətlər aşılamağa qadirdir.

 Ömrünün altmışıncı baharına doğru addımlayan, bir ay qabaq  Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə üzv qəbul olunan şair dostum-istəkli eloğlumun bundan sonrakı vaxtlarda da yeni əsərləri ilə hamını məmnun edəcəyinə ürəkdən inanıram. Uğur olsun!

                        İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ

                                    AYB Mingəçevir bölməsinin sədri

                          VALEH HEYDƏRİN ŞEİRLƏRİ:

      AZAD OLDU ŞUŞAMIZ

Gözəl gündür, Allahım, azad oldu Şuşamız,

Sevinclərə qərq oldu hər yanda el-obamız.

Qucaq açdı xalqıma, o möhtəşəm qalamız,

Var ol, yaşa, ey ordum, səninlə qürur duydum!

Önümüzdə açıldı nurlu zəfər yolları,

Hər tərəfə uzandı yurdumuzun qolları.

Komandanım əmr etdi, məğlub edin onları!

Var ol, yaşa, ey ordum, səninlə qürur duydum!

Şəhidlərin məqamı ucadan-uca olsun,

Qazilərin ürəyi sonsuz fərəhlə dolsun!

Xankəndində bayrağım uca zirvədə dursun,

Var ol, yaşa, ey ordum, səninlə qürur duydum!

GÜLÜB SEVİNMƏYƏ LAYİQDİR BƏŞƏR

             (sonet)

Dərdimi, ey dostum, danışım sənə,

Ağrılı, acılı, sərt biçimdədir!

Söylə bu işlərin sirrini mənə,

De, niyə dünyamız qəm içindədir?

Aləmin yarısı qaranlıq gecə,

İblisin, şeytanın felinə düşüb.

Ümid işığına həsrətdir necə,

Zülm ilə qovrulub, əzabla bişib.

Haçan dayanacaq var hərisləri?

Ölkələr atəşə, oda bələnib!

Yoxsa lənətlənib sevgi hissləri,

Göydən başlarına qəzəb ələnib!

Yox olsun, deyirəm, yer üzündə şər,-

Gülüb sevinməyə layiqdir bəşər.

     TƏMSİLLƏR

XAİN ÇAQQAL

Meşədəki bir çaqqal

Çox xainlik edirdi,

Xeyir əməl xoşlamır,

Şər işləri sevirdi.

Şübhə etdi bir gün də,

Müdrik filin ağlına,

Səbirsizlik eyləyib,

Durub getdi yanına.

Dedi:- Ey fil, bu nədir

Hamı heyran zəkana,

Yoxsa ağıllı gəldin

De, əzəldən cahana?!

Düzün bilmək istəsən

Mənə xoş gəlmir səsin.

Nə də görğdüyün işdə

Dürüst olmaq həvəsin.

İstəyirəm mənimtək,

Ulayasan hər gecə.

Bu beş günlük dünyada

Nəyə gərək, düşüncə?!

Ən yaxşısı, əzizim,

Gəl mənimlə dostluq et.

Hər cür hiylə törədib

Sonra lap səcdəyə get…

Dinlədikcə müdrik fil

Bu axmağın sözünü,

Əvvəl bir az üzüldü

Lap itirdi özünü.

Sonra dedi:- Ey çaqqal,

Sən nələr danışırsan?!

Ulamaqdan bu qədər

De, necə zövq alırsan?!

Mən fil adın qazandım

Çox zəhmətlə, ağılla,

Öz yolumdan dönmərəm

Min hiyləgər yığıla.

Söz tapmayıb nəhayət

Çaqqal getdi oradan.

Gördü filə güc verir

Hər işində Yaradan.

Tədbirli ol, ey insan,

Pisdir xain xisləti,

Dərdə salar onları

Yaxşıların şöhrəti.

BÜLBÜL VƏ SIĞIRÇIN

Bülbül ilə sığırçın

Eyni bağda qalırdı.

Biri eşqlə oxuyur,

Digəri küy salırdı.

Bülbül vəsf elədikcə

İki mövcud cahanı,

Dedi:- Sözüm həqiqət,

Yox zərrəcə yalanı.

Onlar vəhdətdə mövcud,

Bağlıdır bir- birinə,

Allah yaxşı bələddir

Hər kəsin öz sirrinə…

Bunu duyan sığırçın

Dilləndi cır səs ilə,

Etirazın bildirib

Gəldi coşaraq dilə.

Dedi:-Təssüf edirəm,

Söylədiyin yalandı,

Bizlərə nə bu dünya,

Nə başqası qalandı.

Gəl, özünü aldadıb

Uyma bunca nağıla,

Fikirlərin sığışmır

Düşüncəyə, ağıla.

Bülbül gördü sığırçın

Saf duyğunu bitirib,

Yalanlara uyaraq

Həqiqəti itirib.

O anlamır nəğməkar

Nə həvəslə oxuyur,

Hər iki dünya ona

Necə cənnət qoxuyur.

Sən də çalış, ey insan,

Eşq ilə aç dəhanı,

Saf ruhunla seyrə çıx,

Kəşf elə bu cahanı.

Əsil kamil insanın

Haqqa bağlanar sözü,

Görər iki dünyanı

Onun bəsirət gözü.

BOŞ QAZAN VƏ ƏLƏK

İçi tamam boş qazan

Yersiz hay-küy salırdı,

Xoşlanırdı özündən

Guya çox şey qanırdı.

Bir gün isə söz atdı

Burda olan ələyə,

Lap mənasız yerə o

Başladı hey gülməyə.

Dedi:-Sənə baxıram

Çox köhnəlmiş diləksən.

Söylə belə halınla

Axı nəyə gərəksən?

Tamam itib batmısan

Zəmanənin içində,

Sənə yoxdur ehtiyac

Ta əvvəlki biçimdə.

Heç anlaya bilmirəm

İndi sənin işini,

Yoxsa ata bilmirsən

Ələmək vərdişini?

Heç vaxt belə etməzdim

Olsam sənin yerinə,

Tərk edərdim buranı

İş getməmiş dərinə.

Ələk dedi:-Ey qazan,

Nə lovğalıq edirsən,

Sən məndəki hikməti

Az da olsa bilirsən?..

Yalnız saf olan keçir

Mənim xırda gözümdən,

Pis, ələnib atılır

İncisə də, sözümdən.

Çox diqqətlə seçirəm

Zay olanı yaxşıdan,

Xəyanət də etmədim

Bu işimə bircə an.

Səsin ha gur gəlsə də,

İçin boşdur, bilirəm,

Qərəzlidir dediyin

Çox təəssüf edirəm.

Qazan gördü ələyin

Həqiqətdir sözləri,

Tez ayırır hər şeyi

Onun sərraf gözləri.

Bunu başa düşüncə

Tez ağzını qapadı,

O ələyin önündə

Deməyə söz tapmadı.

Sən də görsən, ey insan,

Hay-küy edən içi boş,

Bil ki belə kəslərin

Olur ağlı da naxoş…

TÜLKÜ VƏ DƏLƏ

Çox tamahkar bir tülkü

Hey oğurluq edirdi,

Hiyləgərlik xoşlayıb

Hər kələyi bilirdi.

Üz tutaraq bir gün o

Ağacdakı dələyə,

Dilin şirin etdi ki,

Salsın onu tələyə.

Dedi:-Ey gözəl dələ,

Bəlkə biz də dost olaq?

Tənha qalıb, nə üçün

Axı, saralıb solaq?

Baxıram ki, meşədə

Hər heyvanın dostu var,

Biz də versək əl- ələ

Bu lap gözəl iş olar.

Dələ onu dinləyib

Dedi:-Ey tülkü lələ,

Çox “ağıllı” fikirlər

Gətirirsən sən dilə.

Ancaq düz gəlmir axı,

Əməlinlə sozlərin,

Hiylə ilə doludur

Parıldayan gözlərin.

Mən ki yaxşı görürəm

Nə kələklər edirsən,

Hətta tutub quşların

Balasın da yeyirsən.

Günahın gəlmir saya,

Sən düşmənsən özünə,

Söylə necə inanım

Bəlağətli sözünə?

Düşündüyün qədər də,

Bil ki deyiləm qanmaz,

Özünə düşmən olan

Özgələri dost sanmaz.

Tülkü gördü doğrudan

Ağıllıdır bu dələ,

Qaçıb çıxdı aradan,

Çətin ki bir də gələ…

Sən də çalış, ey insan,

Dürüst olsun hər işin.

Yoxsa düşmənin olar,

Pis əməlin-vərdişin.

Heç vaxt dost ola bilməz

Hiylə ilə, sədaqət.

Biri töhmət gətirər,

O birisi məhəbbət.

MEYMUN DÜŞDÜ GÖZÜMDƏN

İşi düşüb dovşanın

Meymun adlı təlxəyə,

Ancaq elə bezib ki,

O qarğıyır fələyə.

Deyir:-Tapa bilmirəm

Axtarsam da mən onu,

Min cür sifətə düşür

Dəyişir hər gün donu.

Bu sözləri eşitcək

Atılıb-düşdü meymun,

Dedi:-Budur fərasət…

Özündən oldu məmnun.

Bitirirəm söhbəti,

Amma bilin düzünü,

İstəmirəm çox görək,

Bu təlxəyin üzünü.

Arif olan insanlar

Söz anlasın sözümdən,

Ağzını açan kimi

Meymun düşdü gözümdən…

      İKİ ÇUVAL

İki qonşu çuvalın

Halı görünmürdü xoş,

Biri tamam doluydu

Digərinin başı boş…

Yarımçığın içində

Var idi bir az darı,

Qaməti düz olanın

Sarı buğdaydı varı.

Boş çuvalın nədənsə

Hövsələsi daraldı,

Tənə etdi qonşuya

Həsəd ağlını aldı.

Dedi:-Əgər istəsəm

Səndən də şux duraram,

Qamətimi düz tutub

Hamını mat qoyaram.

Görürəm ki sən mənə

Təkəbbürlü baxırsan,

Heç xəbərin varmı ki,

Çox günaha batırsan?!

Dolu çuval dinləyib,

Xeyli pərişan oldu,

Haqsız sözlər duyunca

Qəlbi kədərlə doldu.

Dedi:-Nədən baxım ki,

Qonşuya pis göz ilə?

Niyə məni üzürsən

Kinayəli söz ilə?!

Mən istərəm sənin də

Qamətini düz görəm,

Qonşu kimi, şəninə

Xoş sözdən çələng hörəm.

Ancaq yarımçıq çuval

Yanlış yola əl atdı,

Lovğalandı o ki var

Özün yuxarı dartdı.

İstədi ki, düzəldə

O əyilmiş qamətin

Çətiinliyə düşüncə

Lap İtirdi taqətin.

Bir andaca bu çuval

İlmə-ilmə söküldü.

İçindəki darı da,

Hər tərəfə töküldü.

Bu hikmətdir, ey insan,

Boş çuval şux dayanmaz!

Yarımçıqlıq müəmma…

Ağıllı kəs yanılmaz!

ŞAM VƏ LAMPA

Şam işığın görüncə

Hisli lampa deyindi,

Dərdə-qəmə bataraq

Qara libas geyindi.

Dedi:-Çox mat qalmışam

Səndə olan işığa,

Şölələnib yanarkən

Bu qədər yaraşığa.

İstəyirəm sənintək

Mən də yanam şövq ilə,

Bunu görən bülbüllər

Coşub gəlsinlər dilə.

Dinlədikcə şam onu

Gördü dostu çaşıbdı,

Piltəsin də kir tutub

Əhvalı qarışıbdı.

Dedi:-Söylə, ey lampa,

Xoş deyilmi varlığım?

Yoxsa sıxır qəlbini

Baxdıqca yaraşığım?

Olmaq üçün belə sən

Gərək candan yanasan,

Şam olmağın həyatda

Fəlsəfəsin qanasan.

Görürsənmi üzümdən

Yaş sel olub tökülür,

Bir sabahın eşqiylə

Bağrım yanıb sökülür!

Tələsirəm həvəslə

İşıq olam, nur olam,

Könülləri fəth edib

Sevən qəlblərə dolam.

Hisli lampa dinləyib

Gördü şam olmaq çətin,

Əriyərək yanmağın

O anladı hikmətin.

Arif olan insanlar

Bunu bilsin düz gərək,

Hələ şam olmaq deyil,

Lampatək tüstülənmək…

LOVĞA CIRCIRAMA

Cırcırama bir səhər

İp dolayıb sal daşa,

Dedi:-Bunu dartacam

Dağ üstünə, lap başa.

Qoy, danışsın həsədlə

Böcəklər də sözümü,

Diqqət çəkib, bu yolla

Tanıdacam özümü.

Seyr etdikcə kənardan

Hirslənəcək hörümçək,

Kəpənəklər baxaraq

Hünərimi görəcək.

Cingiltili səsimlə

Möhkəm hay-küy salacam,

Lovğalanıb o ki var

Bu işdən zövq alacam.

O, tez ipin bir ucun

Quyruğuna bağladı,

Dartdı üzü yuxarı

Cırıldayıb çağladı.

Ancaq döndü əzaba

Öz canında duyduğu,

Gövdəsindən qırıldı

Nazik zərif quyruğu.

Bu zaman eşitdi o

Tənə dolu səsləri,

Yol azanın həyatda

Ağır olur dərsləri.

Sən sadə ol, ey insan,

Lovğalığa alışma,

Gücün düşməyən daşı

Qaldırmağa çalışma.

        ƏYRİ DƏVƏ

Son zamanlar bir dəvə

Yaman tərslik edirdi,

Nifrət edib düzlüyə

Əyriliyi sevirdi.

Deyirdi:-Mənim belim

Əsil dərə-təpədir,

Dalğalı dəniz kimi

Tüküm ləpə-ləpədir.

Heyif deyil, əyrilik

Mənə çox kömək edir,

Sahibim də belimdə

Çox rahatca yol gedir.

O düz heyvan görəndə

Lağ etməyi sevirdi,

“Düz elə, düz də qalar”,

Nə xeyri var, deyirdi.

Ancaq bir gün düşdü o

Bir meymunun şərinə,

Çarə tapa bilmədi

Axtarsa da dərdinə.

Gördü artıq küsdürüb

Düz nə varsa özündən,

Çox ümidsiz qalaraq

Yaş axıtdı gözündən.

Dedi:-Əyrilik ilə

Öyünmüşəm çox nahaq,

Bu həyatda hər kəsə

Gərək olur bir gün haqq.

Daha etmir lovğalıq

Öymür əyri belin də,

Danışanda o hətta

Şirin edir, dilin də.

Bu dünyada, ey insan,

Əyriliklə öyünmə,

Həmdəm ol ki, düz ilə

Sonra peşman görünmə.

AĞACDƏLƏN BALASI

Ağacdələn böyüyüb

Düşdü iş həvəsinə,

Öz arzusun əvvəlcə

Bildirdi dədəsinə.

Dedi:-Mən də sənintək

Təbiblik öyrənəcəm,

Ağacları dələrək

Qurdlarını yeyəcəm.

Qoy, meşədə ağaclar

Hamısı sağlam olsun,

Mən onlara baxdıqca

Qəlbim fərəhlə dolsun.

Dədə bunu duyunca

Təriflədi balasın,

Nəsihət də verdi ki,

Qoy, həyatı “anlasın”.

Dedi:-Bala, gəl sənə

Öyrədim cib eşməyi,

Xəstənin var dövlətin

Soyub, əldə etməyi.

Könlün istəyən qurdu

Sonra alıb yeyərsən,

Nə zəhmətə qatlaşar,

Nə əziyyət çəkərsən.

Ağacdələn balası

Bundan gəldi həvəsə,

Bir az işlədi, ancaq

Tez də düşdü qəfəsə.

Uğursuzluq gətirdi

Dinlədiyi nəsihət,

Gördü ona meşədə

Artıq qalmayıb hörmət.

Səndə düşün, ey təbib,

Halallıqla pul qazan!

Xəstələri aldadıb

Etmə cibini talan.

Əgər uyub nəfsinə

İnsafsızlıq eyləsən,

Ağacdələn timsalı

Lap qəfəsə düşərsən.

Təqdim edir: İsmayıl MƏRCANLI İMANZADƏ

   Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Mingəçevir Bölməsinin sədri, şair-publisist.

İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏNİN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

MƏHYƏDDİN MƏHƏRRƏMOĞLU – 80

MƏHYƏDDİN MƏHƏRRƏMOĞLU – 80

                      SÖZÜN-SƏNƏTİN YUBİLEY SEVİNCİ

     May ayının ilk günündəcə səksən ilin dizlərini qatlayıb, qamətini gənclik çağlarında olduğu kimi şux salamağı bacaran tanınmış şair Məhyəddin Məhərrəmoğlu, istedadlı olduğu qədər də sadə-səmimi, nikbin əhval-ruhiyyəli söz adamıdır. Həftə sonu AYB Mingəçevir bölməsinin xəttiylə keçirilən 80 illik yubileyində də şair öz mənəvi dəyərlərinə sadiq qaldığını bir daha nümayiş etdirdi.

 Səksən il qabaq Kəlbəcər rayonunun Bağlıpəyə kəndində dünyaya  göz açan şairin ömür yolu enişli-yoxuşlu olsa da, bir çox “cizgiləri” ilə əlamətdardır. Hələ erkən yaşlarında Kəlbəcər ellərini gəzib dolaşan sazın-sözün sehrinə düşüb. Orta məktəbdə oxuduğu illərdə söz aləmində ilk addımlarını atıb. Ağdabanlı şair Qurbanı, Dədə Şəmşiri, Qəmkeş Allahverdini, Ənvər Rzanı, Məmməd Aslanı, Adil Cəmili… oba-oba, oymaq-oymaq tanıdan sənət sevgisi onun da könlünü əfsunlayıb. Gəncədəki Dövlət Pedaqoji İnstitutunun (İndiki ADPU) filologiya fakültəsində oxuduğu illərdə yazdığı şeirlərlə həm müəllimlərin, həm də tələbə dostlarının diqqətini cəlb edib. Ali təhsilini başa vurduqdan sonra əvvəlcə Kəlbəcərin Ağdaban kəndində dil-ədəbiyyat müəllimi, 1968-1978-ci illər aralığında Şorbulaq kənd orta məktəbin direktoru vəzifəsində çalışıb. İlk gənclik illərindən etibarən Kəlbəcərdə çap olunan qəzetin nəzdindəki  ədəbi məclisin ən fəal üzvlərindən biri, sonra da bir müddət onun rəhbəri olub…

 1993-cü ilin aprel ayında tarixi düşmənlərimiz Kəlbəcəri işğal edəndə, məcburi köçkün kimi Mingəçevirdə müvəqqəti olaraq məskunlaşıb və burada yenicə fəaliyyətə başlayan –saylı Kəlbəcər rayon köçkün orta məktəbinə uzun illər boyu rəhbərlik edib. İstər həmin dövrlərdə yerli və mərkəzi qəzetlərdə, istərsə də müstəqillik illərində “Azərbaycan”, “Ulduz”, Mingəçevir leysanı”, “Bənövşə” jurnallarında, “Azərbaycan müəllimi”, “Mədəniyyət”, “Ədəbiyyat qəzeti”, “Ədalət”, “525-ci qəzet”, “Zaman”, “Yeni avaz”, “Səhifələr”… qəzetlərində və AYB-nin Mingəçevir bölməsinin xəttiylə nəşr ediən ədəbi almanaxlarda işıq üzü görən şeirləri oxucular tərəfindən maraqla qarşılanıb.

   2007-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə  üzv olan şairin indiyə qədər “Ağlı-qaralı dünya”, “Dünya həmin dünyadır”, “Mürgülüyən qönçələr”, “Bir gecənin yuxusu” adlı şeir kitabları nəşr olunub. Ulu ata yurdu Kəlbəcərin düşmən tapdağı altında qaldığı illərdə şeirlərinin bir qismi düşmənə yönəlik nifrət hissiylə yoğrulsa da, əzəli torpaqlarımızın gec-tez azad ediləcəyinə ümidini heç vaxt itirməyib.  Elə onun yubiley məclisində də bu əlamətlər ayrı-ayrı şəxslərin dilində dönə-dönə vurğulandı.

MƏHYƏDDİN MƏHƏRRƏMOĞLU – 80

Qələm dostlarının, şəhər ictimaiyyəti nümayəndələri və həmyerlilərinin qatıldığı tədbiri AYB Mingəçevir bölməsinin sədri İsmayıl İmanzadə giriş sözüylə açaraq, yubiliyarın yaradıcılıq yollarını bir daha göz önündə canlandırdı.  Bölmə tərəfindən səmərəli ədəbi fəaliyyəti və 80 illik yubileyi münasibətiylə təltif edidiyi diplomu ona təqdim etdi. Şəhər Müharibə, Əmək və Silahlı Qüvvələr Veteranları Təşkilatının sədr müavini Rizvan Mikayıllı, “Ziyalı” jurnalının əməkdaşı Ənvər Durucalı, Mingəçevir Dövlət Universitetinin dosenti, fəlsəfə doktoru Mehman Rəsulov, gənc şairə Ayşən Rəsul, şairin qələm dostlarından Eyyub Cabbaroğlu, Bəhman Gülövşəli, Namiq Zaman, Rəşid Rəsulov, Ağabala Salahlı və başqaları çıxışlarında yubiliyarın yurd sevgisini, şəhid ucalığını, II Qarabağ Müharibəsinin xalqımıza bəxş etdiyi Zəfər sevincini, ülvi məhəbbət duyğuların və ana təbiətin gözəlliklərini əks etdirən ədəbi yaradıcılığına istinad edərək, ayrı-ayrı məqamlarda onun şeirlərindən nümunələr də söylədilər. Kəlbəcərli Aşıq Hikmət Həsənov yubiliyar şairin bir neçə şeirini saz havaları üstə ifası da hamını məmnun etdi. Məhyəddin müəllimin yaxın qohumu,-Mingəçevirin tanınmış ziyalılarından olan Vəli Quliyev şairə yönəlik diqqət və ehtiramı yüksək qiymətləndirərək, ürək sözlərini səmimi kəlmələrlə lfadə etdi.

    Yubiliyar şair Məhyəddin Məhərrəmoğlu isə yaradıcılığına yüksək dəyər verən məclis iştirakçılarına təşəkkürünü bildirdi və bir neçə yeni şeirini oxudu.

     Əzəli-əbədi yurd yerlərimiz düşmən tapdağından azad ediləndə: 

Ağacdan çox düşüb vədəsiz yarpaq, 

Şərəfdi Vətənin şəhidi olmaq. 

İgidin al qanı tökülən torpaq, 

Al-əlvan çiçəklər bitirəcəkdir. 

 -deyibən ürəkdən sevinən şair, Kəlbəcərdə yolunu gözləyən ata ocağına qayıdıb, ömrünün qalan hissəsini və ədəbi yaradıcılığını  bu ulu məkanda davam etdirmək arzusunu çıxışının sonunda bir daha vurğuladı. Ayrı-ayrı məqamlarda  çəkilən xatirə şəkilləri ilə və könülləri vəcdə gətirən ilıq kəlmələrlə sonuclanan yubiley məclisi ən şirin xatirələrdən biri kimi yaddaşlara həkk olundu.

         Müəllif: CABİR QƏDİMOV,

“Bənövşə” ədəbi dərgisinin bədii redaktoru, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü.

CABİR QƏDİMOVUN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

  MÜDRİKLİYİN SÖZLƏ VƏHDƏTİ –   İSMAYIL İMANZADƏ

MƏHƏRRƏM ŞƏMKİRLİ

                            MÜDRİKLİYİN SÖZLƏ VƏHDƏTİ

   Ədəbi aləmdə istedadlı-məhsuldar söz adamı, xoşsimalı və müdrik şəxs qismində dəyər qazanan yazıçı-publisist Məhərrəm Şəmkirlinin imzası çoxlarına tanışdır. Ulu dədələrimizin təbirincə desək, bu laydivar kişiylə ilk dəfə səkkiz il qabaq AYB-nin Natəvan klubunda keçirilən bir tədbirdə tanış olmuşam. Uzun illərdən bəri çeşidli adlar altında nəşr olunan qəzet-jurnallarda, və onlayn mətbuatda yer alan mənsur şeir, lətifə, deyimlər və publisistik yazıları məni də bir oxucu kimi məmnun edib.

   İllər uzunu köçkünlüyün ağrı-acıları ilə sızlayanda Məhərrəm müəllimin  Qarabağ nisgilimizi əks etdirən publististik yazılarını oxuduqca, onun adı təkcə özümün yox, mənim kimi  doğma yurd-yuvalarından perik düşən yüz minlərlə insanın dərdinə-nisgilinə ortaq olmağı bacaran bir yaradıcı ziyalı kimi yaddaşımda is salıb…

  Məhərrəm Şəmkirlinin indiyə qədər nəşr olunan kitablarının içərisində sonuncusu (Müdriklər demişkən axırıncı yox, axarıncı olsun!) “Dil açan körpə də dedi: Qarabağ Azərbaycandır!” kitabı xalqımızın Zəfər sevinci üstündə köklənib və oxucuya nəcib duyğular, tükənməyən həyat eşqi aşılamağı ilə seçilir. Kitabın “Mənsur şeirlər”, “Deyimlər”, “Lətifələr”, “Rəylər”, “Qəhrəmanlar” və “Məqalələr” bölümlərində yer alan çeşidli yazıların  demək olar ki, hamısında bu əlamətlər  özünü qabarıq şəkildə əks etdirməkdədir…

   Deyirlər, yaradıcı insanın iç dünyası ortaya qoyduğu yazılarında üzə çıxır, onun hansı mənəviyyat, ağıl-zəka sahibi olduğunu sərgiləyir. Bu baxımdan müəllifin mənsur şeirlərinə istinad etdikdə, yetərincə önəmli nümunələrə rast gəlmək olur. Oxucuda bitgin təəssürat yaratmaq istəyi ilə aşağıda nümunə olaraq seçib ayırdığım bir neçə  mənsur şeirə diqqət edək:

      “Dedilər sevginin gözü kor olur. Yaxşını-pisi görmür. İnanmadım sevginin gözünün kor olduğuna. Öz-özümə düşündüm və “sevginin gözü kordur” deyənlərdən soruşdum: Onda deyin görüm, gözü kor olan sevgi bu qədər nuru, işığı qəlbimizə necə verir?!

   Cavab verə bilmədilər. Susdular, günah eləmiş kimi.”

                                                                      (“KOR SEVGİ”)

                                        Və ya:

     Mən bir uşaq, dünya ana. Ağlayanda ovudub, kiridə bilmir məni. Bu dünya məni elə beləmi saxlayacaq Allah?! Yarı ac, yarı tox, əyin-baş yox. Başıma bombalar yağır, bir təhər başımı qoruyuram. Yeriyirəm, ayağımın altından yer qaçır. Bu dünyanın yerində, göyündə qoruna bilmirəm. Deyin, yerdən, göydən başqa harda insan kimi yaşaya bilərəm mən? Deyirlər, sev dünyanı! Məni saxlamayan, qorumayan dünyanın nəyini sevim mən? Nəyini?..

                                                                 ( “DÜNYA OVUDA BİLMIR MƏNİ”)

                                          Və yaxud:

    Cavan oğlan cavan bir ağaca sevdiyi qızın və özünün adını yazdı. Aradan illər keçdi, ağac böyüdü, ağacın gövdəsindəki “yaralar”da böyüdü. Amma oğlanın qıza olan sevgisi böyümədi ki, böyümədi. Unutmaq lazım deyil ki, böyük sevgilər ağac gövdəsinə yox, ürəyə yazılır.

                                                 ( “AĞAC BÖYÜDÜ …)

  Nümunə qismində sərgilədiyim  mənsur şeirlərin üçündə də daxili lirizm, zərif duyğular, insani keyfiyyətlər, həyat eşqi açıq-aşkar hiss edildiyi kimi, müəllifin az sözlə böyük məna kəsb etmək bacarığı da ən bariz şəkildə özünü biruzə verir.

  Kitabın “Deyimlər” bölümündə təqdim edilmiş yazıları isə, mübaliğəsiz olaraq dünyanın hər üzünə bələd olan bir ahıl  yazarın kamilliyə-müdrikliyə söykənən və həyatın enişli-yoxuşlu yollarında üzləşdiyi çeşidli olaylara laqeyid qalmamaq istəyindən qaynaqlandığını deyə bilərəm. Bu əlamətlərin təsdiqi naminə hesab edirəm ki, aşağıdakı bir neçə dəyərli kəlama nəzər salmaq kifayətdir:

                 *  *  *

“Bu gecə uşaqlığımı gördüm, yuxuda. Bu günüm də elə o günümə bənzəyirdi-yarı ac, yarı tox.”

                     *  *  *

“Kədərimə sevinc qatan biri yox, bu nə həyatdır, Tanrım, mənə vermisən!”

                                                         *  *  *

 “Dünya kasıblar üçün zindan, varlılar üçün cənnətdir.”

                                                     *  *  *

“O ruh adamını rusun adamı kimi başa düşmüşdü…”

                        *  *  *

 “Dədəmiz Qorqud bizə ad da verdi, öyüd də. Nə adı doğrultduq, nə də öyüdə əməl elədik!”

                                 *  *  *

 “Qadınına xəyanət elədin, canın cəhənnəmə. Ay zalım, bəs Vətənə niyə xəyanət elədin? Axı, o təkcə sənin deyil!”

     Məhərrəm Şəmkirlinin oxucuya nikbin əhval-ruhiyyə, təbəssüm bəxş eləyən yazıları “Lətifələr” bölümündə yer almışdır. İncə-zərif yumor hissiylə “yoğrulmuş” bu yazılardan ikicə nümunə:

     “Bir nəfər dövlət idarəsinə gedir. Orada ondan soruşurlar:

 -Adın nədir?

-Cahil.

Bu adı sənə kim verib?

-Atam.

-Atanın adı nədir?

-Kamil.

-O kamil deyil, əsl cahildir!”

                      (“Cahil sən deyilsən.”   

                               *  *  *

  “Bir “ara müğənnisi” arvadını muştuluqlayır:

-Arvad, gözün aydın, mənə əməkdar artist adı verdilər!

-Ay zalım oğlu, onlar verirdi, verirdi, bəs, sən hansı üzlə götürürdün?”

                                                  “Sən niyə alırdın?”

    Müəllifin “Rəylər” adlandırdığı bölümdə gənc yazarlardan  Azər Rəşidoğlu, Şəhla Aslan, tanınmış şair-alim Adilə Nəzər, ünlü şairimiz Əhməd Cavadın  ədəbi aləminin tədqiqatçısı, filologiya elmləri üzrə fəlsəfə doktoru Rəhman Salmanın yaradıcılıqlarından bəhs edilir. Burada Asif Ata Ocağının sönməz nurundan, şair Arif Musanın “Könül duyğularım” adlı şeirlər kitabından və AYB Mingəçevir bölməsinin xəttiylə 2016-cı ildə nəşr olunmuş “Uzaqdan gələn səs” almanaxından (Yeri gəlmişkən deyim ki, Məhərrəm müəllim bölmənin 2016-cı ildə işıq üzü görən “Bir ocağın şöləsiyik” almanaxı barədə də yazı yazıb və həmin toplunun həmmüəlliflərindən biridir) söz açan yazılar da maraqla oxunur. Bu bölmədə Vaqif Osmanovun “İşıq tapmaq xoşbəxtliyi”, Vaqif İsaqoğlunun “Həqiqət işığında düşüncələr…” adlı yazıları isə Məhərrəm Şəmkirlinin ədəbi yaradıcılığına ayna tutub…

   Kitabın sayca beşinci-“Qəhrəmanlar” adlı bölümündə müəllif torpaqlarımızın bütövlüyü və işğaldan azad edilməsi naminə canlarından keçən ərənləmizin bir neçəsindən,-Azərbaycan Respublikasının Milli Qəhrəmanları Mübariz İbrahimov, Rövşən Əliyev, Əlif Hacıyev, Elşad Yəhyayev və II Qarabağ Müharibəsində şəhid olmuş Mirsəfa Rzayevin vətən sevgilərindən böyük ehtiram hissiylə söz açır.

 Məhərrəm müəllimin ayrı-ayrı vaxtlarda qələmə alıb, çeşidli qəzet-jurnal səhifələrində və onlayn mətbuatda dərc etdirdiyi publisistik yazıları sonda,-“Məqalələr” bölümündə yer alsa da, ümimilikdə kitaba əlvan çalarlar, təqdirəlayiq “ab-hava” qatmaq baxımından diqqəti cəlb edir. Bu yazılarda hər şeydən qabaq vətən sevgisini, yurdumuzun sabahı ilə bağlı düşüncələrini ortaya qoymağı bacaran  yazar dostumuzun həssas qəlbi döyünməkdədir…

   Həcm və məna tutumu baxımdan sanballı yazılar toplusunu oxuyandan sonra ürəyimdən keçənləri hörmətli oxucularla bölüşməyi və ömrünün müdriklik çağlarında belə dəyərli bir kitabı araya-ərsəyə gətirməklə ədəbi aləmə öz töhfəsini verən yazar dostum Məhərrəm Şəmkirliyə bundan sonrakı yaradıcılıq yollarında da uğurlar diləməyi özümə borc bildim. Atalar demişkən, yolçu yolda gərək!

                            

MÜƏLLİF: İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏ

   Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Mingəçevir Bölməsinin sədri, şair-publisist.

İSMAYIL MƏRCANLI İMANZADƏNİN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru