Etiket arxivi: Əbil ƏBİLOV

Əbilin son fotosu və əmisi Azər Turanın yazısı

Əbilin son fotosu (o gündən 20 gün əvvəl)

“Əbədiyyətinlə gəldik üz-üzə”

Qanımın səsini Əbildən sonra eşitməyə başladım.
Canımın içində ağrıyan, ağlaya-ağlaya başını daşdan-daşa çırpan nədir? Ruhumun içində göynəyən kimdir? Bunu Əbildən soruşmaq istəyirəm. Ancaq onu əbədi yuxusundan ayırmaq, bu dünyanın ahəngində olan səsimlə onu səksəndirmək istəmirəm. Qoy Əbil öz əbıdi yuxusunda rahat yatsın.O bir də İsrafilin suru səslənəndə oyanacaq. Onda mən də onun torpaqdaşı olacağam. Allah bilir,nə zamandan sonra İsmillidəki məzarlarımızdan qalxıb bir yerdə kəpənəklər kimi Tanrının dərgahına uçacağıq… Bilmirəm, böyük məşhərdə adamlar bir-birini tanıyacaqmı? Milyon yaşlı aləmlər, adəmlər… adamlar… Rəbbin hüzuruna tələsəcək… Göy üzü ağ qanadlı kəpənəklərlə-ruhlarla, yaxud cisimlərlə dolu dərgaha gedən yola çevriləcək… Böyük bir yola..Tək yola.Ağ yola. Dünyada bundan başqa bir yol qalmayacaq, olmayacaq… Balaca dünya o zaman tamamlanacaq. Sözünü tamam edib sonsuzluğa yuvarlanacaq.

Amma mən Əbili tanıyırdım. Bilirdim ki, balaca canına hopdurduğu misilsiz düşüncə dalğası, böyük türklük sevdası, şahzadə ədaları, irfan işığı- narın vücuduna sirdaş qıldığı Mövlana, Nəsimi, Bəyazid Bistami ona inandırıb ki,aşiqlər ölməz. O da aşiq idi… Bakı Dövlət Universitetinin sufiməşrəb məzunu,Azərbaycan ordusunun müharibəyə lənət, türkün savaş ruhuna -Amin! söyləyən əsgəri, Şərqşünaslıq İnstitunun Əbil boyda bir mövlanəsi idi.
Və təpədən-dırnağa kimi bir intellekt burulğanı idi…
Hardasan Əbil?
Səndən soruşduğuma Tanpınar cavab verir: Yıldızların altın bahçesindeyiz,
Ebediyyetinlə geldik dizdizə.

Ulduzlarla dopdolu göyüzü…
Ulduzların qızıl baxçası… Əbilin çox sevdiyi Tanpınar “Göylər yaxınlaşdı bizə”- deyir.
Əbil də Göy Adamı olandan sonra göyləri mənə yaxınlaşdırdı …
Göylərə baxıram.Göylərə gedən oradan qayıdarmı?
…Yazıq yerüzü… Hamıdan balaca ola-ola özünü hamıdan böyük bilən yer… Bizə dağ çəkən yer…
Əbili istəyirəm. Göylər onu mənə verərmi? Göstərərmi? Yox. Bir dəfə vermişdi. Alıb apardı. İkinci dəfə verməz.Əbil göylərin aşiqi idi. Göylər də onun bu sevgi dolu sirrindən agah olub onu özünə çəkdi.
Sən əvvəllər hardaydln, Əbil? Ola bilməzdi ki,sən qəfil bu dünyaya gəlib, sonra Əbil olub,bir az böyüyüb Göy Tanrıdan, “Şahnamə”dən, Böyük Dəmirçidən,Tolstoydan yazıb, sonra bizi belə amansca tərk edib gedəydin.
Sənin üzündə iki min illik tarixin iztirabı vardı…Təbəssümündə də o iztirab gizlənmişdi. Nə idi sənə əzab verən, Əbil?
…Sən onda balacaydın, körpəydin. Mənim bu dünyada sevdiyim ən gözəl ətir sənin ətrin idi.İndi o ətirdən ötrü garıxıram, Əbil.Qeybindən qızılgül ətri gəlir .Qeybinin rayihəsində behişt havası var… Yazdıqların indi qeybin sədası kimi gəlir mənə. Ya da qeybdən əsən meh kimi: “Damardakı qan kimi burula-burula bir çay axır sehr dolu bir ölkədən. Zamanın özü qədər qədim olan bu çayın sahilində hələ də bir əfsanə anılmaqdadır- Züleyxanın Yusifə olan sevgi əfsanəsi…”


Sən də əfsanəsən artıq..
Nə yapdınsa, necə etdinsə,məni yeriyən, danışan, düşünən bir daşa çevirdin. Mənə tilsim vurub dünyanı dəyişdin. Səndən sonra mənim də dünyam dıyişdi, Əbil.
Əlimdən nə gəlir, Əbil.
Bəlkə dünyaya dünyanın tərs vaxtında gəlmişdin, ona görə iztirab nişanəsi qonmuşdu cöhrənə. Amma əmin ol, nə vaxt doğulsaydın,elə belə olacaqdın.İztirablı uşaq. Heç İsa Məsihin yaşına çatmadın. Əbil, sənin heç otuz yaşın olmadı…
Amma mən otuz il bundan əvvılki günlərimi xatırlayıram. Elə bil dünən olmuşdu.Dünya necə də balacadır … Ömür necə də qısadır? İstər 80 il olsun, istər 25 il… Bütün hallarda dünyanın vaxt qismətindın bizim payımıza düşən illər azdlr, cox azdır. Burada bir göz qırpımıdır. Orada, Sənin indi olduğun aləmdı bəlkə bu bir göz qırpımı da yoxdur… Bəlkə sən orada, oranın öz gecələrində yatıb iyirmi beş illik, səksən illik bir ömür görürsən yuxularında. Səhərlər yenə ayılırsan. Yuxuda sənə tanış olmayan adamlar gördüyünü, kim bilir, bəlkə də bərxəzdəki Azərbaycan türklərinin içərisində hamıdan çox sevdiyin Nəsimiyə danışırsan.
Gördüyün, amma sənə tanış olmayan o adamlardan biri də mənəm, Əbil.
Məni unutma, Əbil.

Ehtiramla: AZƏR TURAN

AZƏR TURANIN YAZILARI

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən

Əbilin gündəliyindən:
21 iyul 2007: İnsan başını qaldırıb göyə yenidən baxdı və “Çingiz xanın ağ buludu”n (Çingiz Aytmatovun əsəri) yazdı.Kahin xəbər vermişdi bu buludu XIII əsrdən.
Göy Tanrı əvəzinə,boz qurd türkə yol göstərir.
XIII əsrdə kahinlik dövrü çoxdan bitmişdi.Kahin isə son sözünü elə son nəfəsi kimi dedi.Günəşin qərbdən diğması son günəş doğuşu olacaq.
Simurq quşunun Qaf dağındakı sirli yaşam tərzi çox maraqlıdı.
Kramerə görə tarix hər nə qədər Şumerdə başlayırsa da,əslində,tarıx Allah inancının insanın başı üzərində olduğu gündən başlayır.

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən

Əbilin gündəliyindən:
27 iyul 2007: İndi Az.tv-də Azər qağa (Əbilin əmisi Azər Turan) danışırdı.Qərbləşmək mövzusuna toxundu və dedi ki,alman Hegel Şərqdən yazır.Avropanın -Qərbin Şərqdən çox şey götürməli olduğunu qeyd edir.Biz özümüz şərqi cəhalət dünyası adlandıranda,qərbin ən böyük alimi Şərqdən yazırdı.Demək Şərq heç də tam mövhumata bürünməmişdi.Verməyə yaxşı dəyərləri həmişə olub,indi də var.Sadəcə biz üzümüzü Avropaya tutmuşuq və gözümüz qarşısında canlanan hədsiz gözəlliyi tək varlıq kimi qəbul edirik.Ancaq gəlin unutmayaq,İsgəndər uca Himalay dağın aşıb vadidəki Hindistana can atırdı.
Bizim bu günki halımız, arxasında işıq yanan adamın üzünü çevirdiyi tərəfə bənzəyir.Adamın arxasında işıq yanır və önündəki uzaqlığı aydınladır.Bu uzaqdakı işıqlı dünya qərbdi.Bir az yaxına gəldikdə isə öz kölgəmizi görürük.Əslində biz üzümüzü- səmtimizi dəyişsək bu dəfə başqa cür olacaq.Bizim arxamızı çevirdiyimiz tərəf Şərqdi.Bizim xəbərimiz yoxdur ki,əsl nur qaynağı Şərqdədir.Məhəmməd İkbalın bir sözü var: Qərb zahirə baxıb mənaya baxmamış,Şərq isə mənaya baxıb zahirə baxmayıb.
Hər halda günəş Şərqdən doğur.Ən azından indilik.Çünki böyük gündə- qiyamət günü günəş Şərqdən doğmayacaq,qərbdən doğacaq.Təsəvvüf inanışında da itirilmiş cənnət məhz Şərqdədir.Qaf dağının Simurğu hər səhər qərbdən göyə qalxır ki, bu cənnəti tapsın.Ona da inanılır ki,bu cənnəti yalnız Simurq tapacaq.Ona görə də lazımdır ki,bu cənnəti tapmaq üçün Simurqla sən də göylərə qalxasan.Buna görə də ilk öncə Simurğun yaşadığı Qaf dağının yerləşdiyi qərbə getməlisən.Qaf dağının yerini tapdıqdan sonra,yalnız bu zaman Herman Hesse’nin dediyi kimi “Şərq Səfəri”nə başlaya bilərsən.
Rəvayıtə görə Simurğu tapmaq üçün 30 quş göndərirlər.Bütün dünyanı gəzən bu quşlar sonda öyrənirlər ki, 30 quş- si murğ olduğu üçün,yənu 30-si, murg -quş (farsca) Simirğ elə bu quşların özləridir.
Simurğu axtaran Kamillik zirvəsinə qalxanda anlayacaqlar ki,Simurğ onların özləridir.İtirilmiş cənnəti axtardıqları üçün Simurğ özləri olduğu üçün demək itirilmiş cənnəti də özlərində axtarıblar.Və sonda Arif olan cənnəti öz içində tapır.
Azər qağa bir də Mövlanədən sitat gətirdi.Mövlanə deyir: İnsanın sevdiyi hər şey gözəldir,lakin hər gözəli sevmək olmaz.Sevgidə də dərəcə olmalıdır.Hz.Əlinin bir sözü var,deyir,bir adamın gözünü sevdiyi şey örtər…Eyni zamanda Ərzurumlu İbrahim Hakkı da deyib ki,”Eşq insanın ona zərər olanı sevməsidir”. Həqiqətən,Pərvanənin mumun alovunu sevməsi gözəldir.O sevgisi uğrunda canından keçib özünü oda atır.Bu,sevgi də irəliyə (məhvə) gedən yoldur.Alova atıldığı zaman pərvanənin həyatı bitir,əvəzində əfsanəsi doğulur.

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən – Füzuli

Əbilin gündəliyindən:
Füzuli haqqında
20 aprel 2007: – Füzulinin böyüklüyünü kim anladı? Çoxları dedi mən! Əslində, heç kəs. Füzuli zirvədi. Elə bir zirvə ki, bizim dünyamızla o zirvə arasında bir tək yol var. O yol gözə görünməz, bilinməz. O hiss edilir. Aşiq olmayanlar o yolu görməzlər. Tutaq ki, aşiq oldun və o yolu gördün, tapdın. Ancaq bu da yetməz. İş orasındadır ki, o yolu aşiqlər görsə də gedə bilməzlər. O yolu yalnız və yalnız aşiqliyi dərk edənlər gedə bilər. Dərk etmək üçün isə Məcnun olub, onun yaşadıqlarını hiss etməlisən. Allahı dərk edib Leyli kimi gözəli yaratdığı üçün ona həmdü sənalar etməlisən. Sevginin Məcnununa çevrilməyi bacarmalısan. Bax bu zaman Füzulini dərk edə bilərsən. Əgər bütün bunlar səndə yoxdursa o zaman sən Füzulini dərk edı bilməzsən.
Sevsən, aşiq olsan belə Məcnina çevrilə bilməmişsən. Füzuli sənin üçün yalnız uzaqdan seyr edilən əzəmətli bir zirvədir. Zirvələr hər zaman gözəldir, onun gözəlliuindən feyz alanlar üçün. Zirvələr gözəldir,fəqət, zirvələri sevən, yuvaları zirvədə olan qartallar üçün.

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən – Firdovsi

Əbilin gündəliyindən:
Firdovsi haqqında

Birinci yazı

1 oktyabr 2006:. …Bu gün bir az “Şahnamə”ni davam etdirdim. Hər zaman Firdovsi türk düşməni olub deyə ona lənətlər yağdırdıq.Ancaq yanılmışıq.Haşa,mən demək istəmirəm ki,Firdovsi bizi sevib,yox.O,türklərə nifrət edib.Ancaq qəbul etmək lazımdır ki,bəzən əsərdəki nifrət belə oxucuya həmin şeyi sevdirə bilər.Bəli,Firdovsi özü də istəmədən,bəlkə türkləri öyüb,vəsf edib.Çoxları buninla razılaşmaya bilər.Hər kəsin hürr fikri var…Peyğəmbərimizin mübarək məktubunu yırtan (necə ki,Rəbbim onun dövlətinin sütunlarını dağıdıb İslamı orada bərqərar etdi) Kisranın nəslini vəsf edən Firdovsi ən azından siyərə göz atmağıma imkan verdi.
Firdovsi bir kərə fars idi və təbii,türkləri,turançılığı deyil,farsı öyəcəkdi.Ancaq oxuduğum 178-ci səhifəyə qədər məncə Firdovsi türkü nə qədər alçaltmaq istəsə də onu bir o qədər yüksəldir.Ən azından ona görə ki,əsərdə İran dövləti dünyanın ağası və qorxunc divlərlə savaşıb qalib gələn bir imperiya kimi verilir.Hətta indinin özündə belə ABŞ-ın tam yiyələnə bilmədiyi,köləlik nədir bilməyən hürr əfqan xalqı belə İranın tabeçiliyində verilir.Ancaq bu dünya imperiyası ilə çarpışmağa özündə kifayət qədər güc görən və İran şahını əsir edib,şahlığı ələ keçirən Turanı “Şahnamə” sahibi məncə bundan artıq öyə bilməzdi.Burası doğrudur,Firdovsi bilsəydi ki,onun nifrətindən mən belə nəticə çıxaracağam,hər halda,başqa bir variant fikirləşib tapardı.Ancaq biz türklər ki,varıq,o zaman ona da çarə tapacaqdıq.
Sonra da qalxıb Firdovsini türk düşməni deyə lənətləyirik.Ancaq unuduruq ki,hər nəyə baxırsan bax,bir də onun o biri üzünün oldugunu fikirləş.Necə ki, “Şahnamə” mövzularına toxunan Əli bəy Hüseynzadə və Məhəmməd Əmin Rəsulzadə bizim baxa bilmədiyimiz tərəfdən baxmışlar. “Şahnamə” əgər həqiqətən bu qədər zərərli olsaydı,hər halda onlar bizdən daha yaxşı bilərdilər.Daha bu mövzuya toxunub,Azərbaycan Cümhuriyyəri dövründə əhaliyə türkcülüyü bu əsərlə sevdirməzdilər.
Bir də Peyğəmbər əfəndimizin iki hədisinə toxunacağam: “Əməllər niyyətlərə görədir”.Yəni əsas olan niyyətdir.Əməl olmasa da olar.Bu kişilər iş görmüşlər.Biz isə “Şahnamə” ni oxumadan zərərlidir deyib “Dünya klassikləri” sırasına qoymuşuq öz kitab rəfimizdə.
Digər hədis: “Necə yaşayırsan,elə də ölürsən”.Firdovsi yoxsulluq içində yaşadı,türk sultanının göndərdiyi qızılları onu cənazəsi “qarşıladı”. Dünyada əsas olan özündən sonra bir əsər qoymaqdır.Pul,sərvət heçdir.Həmin qəzılların taleyi indi bəlli deyil. “Şahnamə” isə mənim stolumun üstündədir.

İkinci yazı

2 oktyabr 2006: Bu gün də Firdovsini davam etdirdim.Firdovsi İranlıları öysə də ancaq,elə Türklə bağlı bəhsdə bir az gerçəkli davranıb.Türk xaqanı sülh bağlayıb Ceyhunun o biri tərəfinə keçəndə bu səfər İran şahı başına bəla açıb Mazandarana divlə vuruşa gedir.
Elə yaxşı ki,Turan var,yoxsa İran elə cəfəngiyyatla vuruşacaq.Qondarma pəhləvanlar yaratmaq üçün Firdovsi təxəyyülü olduqca vacibdir İranlılar üçün…


Üçüncü yazı

3 oktyabr.2006: “Şahnamə”ni yenə davam etdirdim.Artıq Rüstəmin oğlu Söhrab İrana yürüşə başlayıb.İran şahları amma da qanıçən imişlər. Özləri axıtmadıqları dinc əhali qanı qalmayıb.Bir də Əfrasayabı qaniçən adlandırır.Ümumiyyətlə, Firdovsi Turan-İran məsələsində çox mübaliğəyə yol verir.7 İran pəhləvanının Turana keçib 30 minlik Əfrasıyab ordusuna qalib gəlməyi yuxu gerçəyinə belə sığmır.Ancaq burda da Firdovsini başa düşmək olar.Min illik İran tarixini yazmaqla 27 şahın adının çəkildiyi “Şahnamə”də hadisələr sürətlə cərəyan edib,tez də bitməliydi.Yoxsa əsəri bitirməyə Firdovsinin deyil,heç İran dilinin də qüvvəsi çatmazdı.Min illər boyu heç məğlubiyyət görməyən İran nə oldu Firdovsinin dövründə kiçik bir Səlcuqlu dövlərinin tərkibində oldu. Və türk şahı əsər yazmağı “məgrur iranlı” Firdovsiyə əmr etdi.Və Firdovsidən də 800 il sonra İran,türk hökmdarlarının iradəsi altında oldu.

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən – Qəzali haqqında


Əbilin gündəliyindən:

Qəzali haqqında

20 sentyabr 2006: “Qəzali çox böyük idi,amma özündən bir neçə əsr sonra İslamın geriləməsini durdura bilmədi”.Belə bir fikir oxumuşdum.Hər halda bu fikir özü sübut edir ki,İslam kimi böyük bir məfhum bəzi məqamlarda İmam Qəzali ilə müqayisə edilirsə bu,Qəzalinin dühasından başqa bir şey geyil.Zəifləməni durdura bilmədi bəlkə,amma hər halda olmuş və bundan sonra İslam adına olacaq çox inkişaflara imza atdı.Əsrlərdir İslam adına elm deyəndə Qəzali yada düşür.İslam elmini bir kitabxana olaraq düşünsək,İmam Qəzalinin əsərləri ona bir giriş,mündəricat,qısacası,konspekt mövzusudur deyə bilərik.
Qəzali qəlb deyəndə ürək demir.O deyir ki,o ürək heyvanda da var.Önəmli olan ruhun qəlbidi ki,onunla Allahı duya biləsən.Mövlanə deyir: “Biz haqdan gəldik”.
Qurani -Kərimdə ruhun üfürülməsi məsələsi var ki,ruhun qəlbinin əsas iş prinsipi ilahidən insana verilən lütfdür.İnsanın içərisində olan Allahın gerçək sevdasıdır.Burda,sözün aciz qaldığı yerdə,fikrimi hər halda,ən yaxşı Yunis Emrənin sözləri anladar:
” Bir ben vardır bendə benden içeri”.
Ümumiyyətlə,Qəzali qəlb məsələsində heç ruhla da çox məşğul olmaz.Onun əsas mövzu predmeti,ruhun qəlbinin guyğusunun ilahi sevdanın sayəsində mümkün olduğunu sübut etməkdir.Ruh bədəni tərk etdiyi üçün o da fanidir.Ancaq ruhun daxilindəki sevda insan cənnətdən çıxıb bu dünyaya gələrkən ona verilib.Və yenə o biri dünyaya köçərkən də ruhla birlikdə gedər.Nə vaxtsa ruh da müstəqil olmayacaq.Məhşər günü yenidən çanlanan cismlə ruh yenə görüşəcək.Bu səfər qəbir evində cürümüş ürəyin yerinə bu ruhun qəlbi gəlib onun məqamında oturacaq.Fəlsəfədə də olduğu kimi,ruh daim gəldiyi cənnətin özləmini çəkər bu dünyada.Əslində ona bu hicranı yaşadan Allahdan aldığı ilahi sevdanı bir əmanət kimi yenə sahibinə qovuşdurmağa tələsən qəlbin hicranıdı…

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

              

Əbilin gündəliyindən – oxu

Əbilin gündəliyindən:
TÜRKLƏR HAQQINDA

21 yanvar 2007:-Biz türkük.Yaşamayan mədəniyyıtlərin,olmayan dövlətlərin gördüyü,sevdiyi bir millətin övladlarıyıq.Zəngin bir mədəniyyətimiz var.Mədəniyyətin,mədəniliyin özü olan OCAĞI ilk dəfə biz alovlandırmışıq.Dünyanın heç bir mağarasında ayı yaşamayanda,biz bir insan olaraq Azıx mağarasında ocağın içığına yığışmışıq.Miflər ölkəsi Hindistanı ilk dəfə bizim Altayda,Tyan-Şanda alışdırdığımız alov işıqlandırıb.Göylərin də yerlər qədər sehrli oldugu bir çağda səma miflərini ocağın ətrafında doğulan oğullarına ad seçib atalarımız,böyüklərimiz,ulularımız.Hindistanda dünyanın ən qədim mifoloji dini yarananda,türklər artıq miflərdən danışmırdılar.Dünyanın ən qədim dastanlarını-bizim dastanları yazıya köçürürdülər.Qopuz çalıb,söz söyləyib,bütlərin olmadığı dövrlərdə əski türkər Göy Tanrıya- Göylərin və yerlərin Rəbbi olan Allaha inanırdılar.Hər şeyin yaradıcısı və yox edicisinin varlığı haqda biliklər ikinci dəfə gəldiyindən min illər öncə gəlmişdi və ya göndırilmişdi,İlahi varlıq tərıfindən Türk ellərinə,Asiya bozqırlarına,Altaylara.Türk ellərinin Şamanı,Kamı vardı və onlarln sözləri ocağın işığını Günəşin ziyasından üstün edirdi,türk ellərinı gecənin qaranlığında.Qurani-Kərimdə Allah Təala buyurur ki, “Biz heç bir qövmü peyğəmbərsiz buraxmadıq”. Bəli,türk torpaqlarında da peyğəmbərlər gəzmiş,Allahın uca adını günəşin goğub batdığı yerə qədır daşımışlar.Güclərinin yetdiyi qədər.Daha sonra türk sərkərdəlıri günəşin doğub- batdlğı yerə qədər getməyə çalışmışlar.Günəşin doğduğu yerdə dəniz vardı,batdlğı yerdə də.Elə buna görədir ki,qara sevdamız dənizlər olmuşdur.Bu gün də elə bir dəniz,çay,göl yoxdur ki,onun sahilini yuduğu torpaqlarda türkün,türklüyün izinə rastlanmasın.
Şamandan,Kamdan danışdıq.İsa peyğəmbərin davamcıları “havari”lər var,Məhəmməd peyğəmbərdən sonra onun gətirdiyi dinin davasını,təbliğini edən müctəhidlər,Allah dostları- sufilər vardı Şamanın türk ellərində irşad təbliği aparan bir peyğəmbərin davamçısı olmadığı nə məlum?
Bu peyğəmbərlər tarixdə niyə qalmadılar? Tarixdə hansı peyğəmbərlər qaldı? Hz.Lut qövmü ona inanmadı və həlak oldu.Hz.İsmayıl – onun soyundan gələnlər yollarını elə azdılar ki,özlərindən olan,sonuncu peyğəmbərə etmədikləri pislik qalmadı.Hz.Musa qövmü o qədər azmışdı ki,Allah Təala kitabların sonuncusu Qurani-Kərimdə özünün var etdiyi və yaratdığı bir qövmü lənətlədi. Hz.İsanın peyğəmbərliyini 300 il sonra qəbul etdilər.Və s. və s.Bu peyğəmbərlər ona görə unudulmadı ki,sonuncu kitab- “Quran”da hər birinin qissələri,başlarına gələn müsibətləri özlərindən sonra gələn qövm və insan tərəfindən unudulmasın deyə tək-tək yazılmışdı.Və belə də oldu.Qurani-Kərimdə yazılan heç bir şey unudulmadı.Haqlarında məlumat verilən 27 peygəmbər də eləcə.
Yer üzünə 124 min peyğəmbər gəldiyini söyləyirlər Bəs onların taleləri haqda harda məlumat verilib.Deyə bilməyəcəyəm- bəlkə hansısa
İlahi bir kitabda?
Hər bir qövmə ayrı bir peyğəmbər gəldiyinə görə demək ki,türklərə də peyğəmbər gəlmiş.Bəs niyə adı tarixdə qalmamış? Yuxarıda gördük ki,adları tarixə düşən peyğəmbərlərin heç biri qövmləri tərəfindən qəbul edilməmiş.Demək tarixdə faciə yaşayan peyğəmbərlər qalır.Türklərin peyğəmbərlırinin tarixdə qalmamasının sıbəbi bəlkə də onların peyğəmbərliyinin türklər tərəfindın qəbul edilməsi olub.Bu,sadəcə minlərcə ehtimaldan bir güclü dəlil ola bilər.Türklər islamiyyət onların torpaqlarına gələnə qədər və ondan sonra da bir tək Tanrlya- Göy Tanrıya,VIII əsrdən də tək Allaha inanmışlar.Və heç bir zaman da əqidədın dönməmişlər.Dönüklük diğər millət və qövmlər üçün xarakterik olsa da,Türk ulusuna xas olan bir şey deyil…

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilin gündəliyindən – Oxu

Əbilin gündəliyindən:

Lev Tolstoy haqqında qeydlər

Birinci yazı

25 avqust 2006:- Həqiqi incəsənət yalnız o incəsənətdir ki,bütün incəsənət növlərini özündə birləşdirir deyən Tolstoy o sənətkarlardandır ki,elə incəsənət özü onun qələmindən kağız üzərinə yayılır,əsərlərində göz oxşayır.Sənət Tolstoyda əriyir.
Tolstoya olan sevgi o qədər böyükdür ki,bu sevginin ağuşuna tək rus xalqı deyil,bütün dünya rahat sığa bilər.Deyilmiş çox məşhur bir söz var ki,Tolstoy cəmiyyəti tərbiyələndirir.Əsərlərində rus xalqının bütün xarakterik cizgilərini çox aydın göstərən Tolstoyu dünya xalqları üçün zamanımızın əxlaq mayaqı adlandırmaq olar.Zamanımızda Tolstoya nə çox ehriyac var,amma çox heyf ki,dünyamız artıq Tolstoylar yetişdirmir.Mən bədbinliyə qapılmaq istəmirəm.Hər halda,bir zaman Tolstoyu yetişdirən dünya ondan yenə də yetişdirəcək.Görünür,hələ zamanı deyil.Hər halda,indiki zamanda Tolstoyun əsərlırinin çapına yenidən ehtiyac var.
Rəssam öz əsərində hər bir boyanın seçimilə insan könlünü oxşadığı kimi,Tolstoy da özü əsərlərində insan psixologiyasının ən incə cizgilərinə qədər nüfuz edir.Tolstoydan bir əsr keçməsinə baxmayaraq mövzularının aktuallığı ilə bu gün də o,zamanımızı tədqiq edir,insan psixologiyasını araşdırır.Gələcək haqqında mülahizələr irəli sürür.Yüz ildir ki,insanlara yol göstərir…


***


Lev Tolstoy haqqında ikinci yazı

28 avqust 2006:- Allah sənə rəhmət eləsin Mirzə Cəlil. “Danabaş kəndinin məktəbi” keçdi xəyalımdan.Ona görə xatırladım ki, “Danabaş kəndinin məktəbi”ndə kəndə məktəb açmağa gələn dövlət məmurlarından uşaqları gizlədirlər.Səbəb də o olur ki,bizim uşaqları əsgər (soldat) aparırlar. “Dirilmə”nin qəhrəmanı Nexlyudov öz torpaqlarını rus kəndlilərinə vermək istəyir,amma gəl,kəndlilər buna boyun qoymur və deyirlər ki,əvvəlki qayda- biyar,köləlik yaxşıdı.Əsas da onu gətirirlər ki,ağa öz torpaqlarından keçməz.Bu oyunlar,sadəcə,bizi aldatmaq üçündü.
İnsan psixologiyasını gözəl bildiyi kimi Tolstoy,elə cəmiyyət sosioloğoyasını da ğözəl bilir.Tolstoy “Dirilmə”ni ömrünün sonuna doğru yazıb.Tolstoyun da ahıl vaxtlarını yaşadığı illər XIX əsrin sonu,XX əsrin əvvəlinə rastlayır ki,bu dövr Rusiyada kommunizmin yaranıb,təşəkkül tapdığı dövrə təsadüf edir.Yəni bu dövr sosializm anlayışının təşəkkül tapdığı dövrdür.
Bu dövr Rusiya ədəbiyyatında “inqilab” dövrü olsa da,siyasi cəhətdən sosializm anlayışının hələ formalaşmadığı dövr idi.
Liberallığı ilə dostları arasında şöhrət tapan Nexlyudov torpağı kəndlilərə verəcəyini kəndlilərə bildirəndə doğan narazılıqla elə Tolstoy özü rus kəndlisinin buna hazır olmadlğını açıb göstərmiş olurdu.Baxmayaraq ki,elə Tolstoy özü də bütün sərvətini- torpaqlarını kəndlilərə paylamaq istəmişdi.Nexlyudovun torpaq islahatında Tolstoy özünü yazıb- desək bəlkə də mübaliğəyə yol vermiş olarıq.Amma hər halda bu həqiqətlə az-çox uyğunlaşır.Rus kəndlisi torpağı özəlləşdirməyə hazır olsa da,sosializmə hazır deyil.Çünki “sosializm” özlüyündə bir quruluşdur.Və bu quruluşu insanlar gəririb və yaxud apara bilməzlər.Necə ki,edə bilmədilər Sosializm yaşayıb-tutuna bilmədi.İnsanlar sadəcə avanqard qüvvə kimi bəzi şeyləri sürətləndirib,ləngidə bilərlər .


Bəli,Rusiyada sosializm tam mənimsənilməmiş,özü özünü dağıtdı.Çünki sosializm yarananda aydın proqram xətti belə yox idi.Beləliklə,sosializm üçün sosial şərait yetişməmişdi.Bu da özünü onda sübut etdi ki,kəndlilərə verilən torpaqlarl 1926-cı ildə kolxozlaşma adl ilə əlaqədar geri alanda bu səfər mülkədarlar yox (o dövrdə keçmiş mülkədarlar hamısı ya həbsdə,ya Sibir sürgünündə idilər) elə kəndlilər özü üsyan qaldırıb torpağı vermədilər.Bu da sübut etdi ki,torpaq kəndliyə,o, sosializmi mənimsəmədiyi formada verilmişdi.


***


Lev Tolstoy haqqında üçüncü yazı

1 sentyabr 2006: – Bu gün Tolstoyun “Hacı Murad” povestini oxuyub bitirdim.Dünən isə Tolstoyun “Dirilmə” romanını oxuyub bitirmişdim.
Tolstoy bir dahidir və məni özünə məftun edib.İlk öncə “Dirilmə” haqda bir neçə söz demək istəyirəm.
1899-cu ildə bitirdiyi “Dirilmə” romanı çoxları kimi məni də “Hərb və Sülh”, “Anna Karenina”dan daha çox cəlb etdi.Birinci ona görə ki,bu romanda ədib oxucunun qəlbinin ən sirli qatlarına enib,ona buradan səslənir.Və insana özünün belə bu vaxta qədər vaqif olmadlğl sirlərdən söz açır.Əsər “İncil”dən ayələrlə başlanır və elə bu ayələrin mənasına bütün əsər boyu çavab axtarır.Bu suallara cavabı elə yenə “İncil” ayələri verir. “Dirilmə” “İncil”ayələri ilə bitir.Tolstoyun yaradıcılığından bəllidir ki,ədib öz hümanist fikirlərini yaradıcılığının Nexlyudov surərində verib. “Dirimə”nin də baş qəhrəmanı Nexlyudovdur -18 yaşlı Katya Maslovanı aldatdığı üçün Maslova həbs edildikdən sonra onun yolunda sürgünə belə razı olan,öz torpaqlarını təmənnasız kəndlilərə paylayan Nexlyidov…
Tolstoy yaratdlğı bütün obrazların bütün cizdilərini ən incə məqamlara qədər açdığı kimi,onların dini görüşlərinin mistikasına qədər də nüfuz edir.Və yaxud etməyi bacarır.Bütün bunlar hər bir obrazın dini görüşlərinin çox incəliklə verilməsi ilə öz təsdiqini tapır.
Əgər “Dirilmə”də rus həyatı,cavan ikən etdiyi bir səhvin bağışlanması üçün bütün həyatını dustaq bir qadına bağlayıb hər şeyindən keçən bir knyazın peşimançılığı – ” tövbəsi” verilibsə, “Hacı Murad”da rusların apardığı haqsız müharibə,dağlı xalqlarının öz vətənlərinə olan məhəbbəti tərənnüm olunur.


İnsan, təbiəti özünə boyun əydirmişdir.Meşələri qırır,dağları yonur.Amma eyni zamanda,insan yenə də təbiətdən zəifdi,ona möhtacdı.Təbiət insanı daha güclü sarsıda bilir- zəlzələ,vulkan,sel.
I kursda oxuyarkən Şeyx Şamil haqqında bir kitab oxumuşdum.Selçuk Kulalı Çeçen dağlarındakı qartallardan danışıb,bu dağların Şamildən sonra qartal yetişdirib səmasında uçurmadığından ürək ağrısı ilə yazırdı.Şamildən incik düşən “Hacı Murad”ın qəhrəmanı Hacı Murad rusların tərəfinə keçsə də,ruslarla döyüşdə öldürülür,ruslara satılmış dostu tərəfindən başı kəsilir.Tolstoy bu səhnədə imperiya siyasətinin eyni millətin dost evladlarını bir-birinə necə düşmən etməsinə toxunur… İnsanlar tərəfindən yetişdirilən bir qartal balası böyüdükcə uçub yenə dağlara,qartalların yanına gedir,amma gümüş buxovlu,boynu dəmir halqalı bu qartalı,köləlik görməmiş qartallar qəbul etmirlər Amma boynu buxovlu qartal,dağlardakı qartallardan ayrılmır,çünki Allah onu yaradarkən,ona da azadlıq sevdası vermişdi.Buna gümüş buxovlar mane ola bilməz Cünki Allah onu buxovsız yaratmışdır.Ancaq o getmədikdə azad qartallar onu didib öldürürlər.Bunları da Tolstoy nəql edir.Ancaq o gümüş bəzəklu qartal o birilərindən daha azad yaşadı.Çünki o köləlik nədir,onu görmüşdü.Və azadlığın qiymətini onlardan daha çox bilirdi
Dağların başında hər zaman qartallar uçacaq.Balıq suda olduğu kimi,qartal da səmada olsun gərək.Onlardan daha yüksəkdə didilmış bir qartalın ruhu vüqarla azadlığın sevgisini duyar öz qəlbində.
2 sentyabr 2006 …Tolstoy insanın fiziki gücünə əyilməyən ayıpəncəsi otundan gəlir Hacı Murada.Və öz yazısında bu qəhrəmanı Qafqaz dağlarının “ayıpəncəsi”nə bənzıdir.Meşənin dərin qatlarında bir ayıpəncısini məhv etmək,bütün meşəni məhv etməkdən daha çətindi. Səlcuq Kuleli “Şeyx Şamil” kitabını Qafqazda doğacaq yeni “qartallar”ın imidilə bitirir.Tolstoyun da ayıpəncələri bənzətməsi onu sübüt edir ki,bir insanı buxovlayıb azadlığını əlindən almaq olar,ancaq onun ürəyinə heç cür buxov vurmaq olmaz.Mövlanənin dediyi kimi,insanın ürək azadlığını yalnız ürəyi ona vermiş Allah ala bilər.


***


Lev Tolstoyun dini görüşləri barədə

24 sentyabr 2006: – Deyirlər,Tolstoyun özünün dini görüşü olub.Yəni özünün dini təlimi olub.
Ancaq bir gerçək var ki,əsərlərində heç bir yazıçı Tolstoy qədər dinə toxunmayıb.Yəqin ki,özünün dini təlimi olmasa idi,dinin incəliklərinə bu qədər vaqif olmazdı.

Əbilin gündəliyindən:

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbil Əbilovun gündəliyindən


Mərhum istedadlı gənc yazar Əbil Əbilovun (1985-2010) gündəliyindən:

“…Mənim məzhəbim millətimi sevməyimdir…
4 fekabr 2007″.


Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Əbilov Əbilin (1985-2010) “Sevda türküsü” kitabından

Mərhum istedadlı gənc yazar Əbil Əbilovun (1985-2010) “Sevda türküsü” kitabından:
“…Sən mənə bir əfsanə danış,içərisinə yalan qatma.Mənim əfsanəmi isə sənə anladaçaq insan yox.Çünki əfsanənin içində yalan yox.Bu dünyada isə yalana inanmayan yox.Mənim sevgimdə isə yalan yox.Bu əfsanəyə inanan yox.Çünki içində yalan yox…”

Mənbə:  Etibar Əbilov

ƏBİL ƏBİLOVUN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru