Zaur Ustac (17 Aprel 2022) : – “İşıq elə işıqdır! Ağına da şükür, qarasına da…. Dəyərli yazarımız Əyyub Qiyas “Qara ışıq” kitabının ışıq üzü görməsi münasibətilə “Ziyadar” Mükafatına layiq görülüb. Zaur Ustac təqdimat anı…. Ziyanız daha gur, daha da parlaq olsun, dəyərli, Dostlar. Biz də baxaq, sevinək!!! Nurunuzdan Nur alaq!!! Var olun Allah Sizləri qorusun, Dostlar!!!”
Zaur Ustac öz sosial şəbəkə hesabında marqlı paylaşım edib.
İşıq Adam! Bu gün Əyyub Qiyasın doğum günüdür! Şad günü münasibətilə onu təbrik edir, qarşıdakı bütün həyat və fəaliyyətində bolluca uğur arzulayıram! Var olun. Allah Sizləri qorusun!
Dünəndən mətbuatda, sosil şəbəkələrdə AYB-nin XIII qurultayına münasibət bildirən cəmiyyətin müxtəlif təbəqələrinin fikirlərini izləyirəm və bir məsələyə aydınlıq gətirmək istəyirım: AYB-nun qurultayı, sədrin və katiblərin seçilməsi sırf qurum üzvlərinin daxili məsləsidir. Onları seçmək qurultayda nümayəndə kimi iştirak edən AYB üzvlərinin səlahiyyətinə daxildir. Yəni cəmiyyətdə müxtəlif yaradıcı və qeyri-yaradıcı oxşar təşkilatlar, birliklər fəaliyyət göstərir, onlar da öz qurultaylarını keçirir, sədr və müavinlərini seçirlər, amma vətəndaşlarımızın bəzən bundan heç xəbəri də olmur. Niyə AYB-nin daxili məsələləri cəmiyyətdə bu qədər rezonans doğurmalıdır? Bu bir daha onu göstərir ki, Azərbaycan yazıçısı bütün dövrlərdə olduğu kimi yenə cəmiyyətin üst qatındadır və onları gözdən salmaq istəyən qüvvələr olsa da bunu bacarmırlar. İllər əvvəl televiziyada şou proqramı aparan, xəbər aparıcısı kimi nünfuz qazanıb, bu gün müxalif fikirləri ilə özünü cəmiyyətə sırımağa çalışan, ciddi aparıcı imici qazanmağa səy göstərən adamlar da Anarı hədəf götürür, onu tənqid edirlər. Keçmiş aparıcılardan (şoumen) biri deyir ki, Anar son 30 ildə nə yazıb ki, AYB-yə sədr olsun?! Ay adam, Anarın 30 il əvvəl yazdığı da onun sədr olmağına yetər. Anar 30 il əvvəl sadəcə sizin dediyiniz “Təhminə və Zaur”u yazsaydı (indi xatırladacağam onun 30 il əvvəl yazdıqlarını da) belə yenə şəxsiyyət kimi, böyük kimi, öz həmkarları, qələm yoldaşları arasında ən nüfuzlu yazıçı kimi sədr seçilməyə haqqı çatan insanlardan biri olacaqdı. O ki qaldı Anarın yazdıqlarına məmnuniyyətlə xatırladım: Anar Azərbaycan kinosunun şah əsərlərindən sayılan “Gün keçdi”, “Dədə Qorqud”, “Dantenin yubileyi”, “Üzeyir ömrü” (kino tariximizin ilk publisitik bəddi filmi), “Qəm pəncərəsi”, “Cavid”, “Sübhün səfiri”, “Ötən ilin son gecəsi” və onlarla yadda qalan filmin ssenari müəllifidir. Anarın müəllifi olduğu “Şəhərin yay günləri” tamaşası illərlə dövlət tetarlarında anşlaqla gedib. “Adamın adamı”, “Qaravəlli” və s. pyesləri də eləcə. Onun aftobioqrafik “Siz”siz romanı əl-əl gəzirdi. “Əlaqə”, “Macal”, “Ağ liman” povestləri 70-ci illərdə kitab mağazalarının rəflərində qalmırdı. “Molla Nəsrəddin 66” öz satirik, ironik, yumoristik ruhu ilə tabularla bol olan sovet cəmiyyətindəki ənənəvi ədəbiyyata demokratik ruh gətirmişdi. Məncə Anar bu saydıqlarımın sadəcə birinin müəllifi olamqla da yazıçı kimi sədrliyə haqq edir.
Anar ictimai xadim kimi nüfuzlu simadır. Öz sözünü Kreml tribunalrından sovet rəhbərlərinə deməyə cəasrəti çatan, təmsil olunduğu xalqın problemlərini dilə gətirməyə çəkinməyən biri kimi yaddaşlarda qalıb. Türk xalqları arasında da, Avropada da, keçmiş sovetlərdə də Anar bir yazıçı kimi tanınır, sevilirdi. Getdiyim yaxın-uzaq xarici səfərlərdə bunun şahidi olmuşam. Dünya yazıçılarının, oxucuların Anara olan sevgisini öz gözlərimlə görmüş, qulaqlarımla eşitmişəm. Bu gün Anarın bir cümləsi qədər ola bilməyənlər də meydan tutub, Anarı, Çingiz Abdullayevi, Rəşad Məcidi tənqid edirlər. Olsun. Demokratiyiadır, olsun! Heç kəsin tribunasını əlindən almaq gücündə deyilik. Amma əgər AYB-nin XIII qurultayına nümayəndə seçilmiş tanınmış yazıçılar, şairlər, tənqidçilər, akademiklər, ziyalılar özlərinə məhz Anarı sədr seçirlərsə, bunun Azərbaycan yazıçısına dəxli olmayan adamlara nə isti-soyuğu var? Bir-iki dedi-qoduçunun məqsədi Azərbaycan yazıçısını gözdən salmaqdırsa, bu mümkün deyil. Əsrlərlə tarixi olan ədəbiyyatımız demək olar bütün dövrlərdə bəlkə də haqlı olaraq hər şeyi öz şairindən umub: düşmən qabağına da, dost qabağına da öz şairini, yazıçısını çıxarıb. 1990-cı ilin qanlı 20 yanvar günlərində də, meydan hadisələrində də bunu çox gördük.
Heç nə demirəm, bircə 44 günlük zəfər savaşımız, haqq savaşımız dövründə Çingiz Abdullayevin dəfələrlə rusdilli kanallardadkı çıxışları, ermənilər bir yana qalsın, Rusiyanın tanınmış insanları ilə ağıllı, savadlı, ürəkli debatlarını nə tez unutdunuz? Hə, Çingiz Abdullayev ana dilində qüsrulu danışır, amma onun bütün əsərlərinin baş qəhrəmanı azərbaycanlıdır. O, bütün əsərlərində doğma Bakını, Qarabağı, Xəzəri, Abşeronu, milli mətbəximizi, uğurlarımızı təbiğ edir və bu əsərlər dünyanın hər nöqtəsində tirajlanır, oxunur. O, ki qaldı Rəşad Məcidə, mən onu otuz ilə yaxındır tanıyıram. Onun üçün vəzifənin ən son sırada gəldiyini dəqiq bilirəm. Azərbaycanın gənc imzalarının tanınmasında, onların AYB-yə üzv olmaqlarında, təqaüd almaqlarında Rəşad Məcidin rolunu, mövqeyini danmaq olmaz. Mənim gənc dostlarım, AYB sədrliyinə namizədliyini vermək istəyən Emil də, Fuad da əslində Rəşad Məcidin xeyir-duası ilə AYB-yə üzv qəbul olunanlardır. Rəşad Məcidin onlara həm də ərki var. Əgər xalq yazıçısı Elçinin təklifi ilə çıxışların dayandırılması səs çoxluğu ilə qəbul edilirsə, artıq çıxış etmək gecdir. Hə, məndən olsaydı, o gənclərə mütləq çıxış etməkləri üçün 5 dəqiqə şərait yaradardım. Məncə bununla heç nə dəyişməyəcəkdi. Amma qurultay nümayəndələri artıq çıxışların dayandırılmasına qərar verirlərsə, iki-üç nəfərin etiraz etməsi, yaxud, bitərəf qalması mahiyyəti dəyişmir.
Gənclər… Bizim nəslimizi onlardan sadəcə 10-15 il ayırır. 15 il əvvəl mən də ilk yaranan AYB gənclər şurasının üzvüydüm. Mən də hər şeyə çılğınlıqla reaksiya verirdim, zaman keçdikcə doğrularımı da, səhvlərimi də analiz etməyə imkanım oldu. Emil də, Fuad da çox isteadlı gənc şairlərdir. Hər ikisinə sayğım sonsuzdur. Bəlkə məni də topa tutacaqlar, inciyəcəklər, qınayacaqlar. Bəlkə heç əhəmiyyət verməyəcəklər; öz işləridir. Biz öz sədrimizi seçdik. O bizim gəncliyimizin sevilən imzası, bizim kumirimiz, qürur yerimiz olub və bu gün də mühafizəkarlıq edib, onu qoruyuruq. Vaxt gələcək biz olmayacağıq, o zaman siz də öz içinizidən liderinizi seçib, onun arxasınca gedəcəksiz. Amma bunun zamanı yetişməlidir.
P.S.Mənim nə AYB-dən, nə Anardan, nə Rəşad Məciddən asılacağım yoxdur. 15 ildən artıqdır yazıçı, tərcməçi, ssenarist kimi rəsmi heç yerdə işləmədən sadəcə yaradıcılıqla məşğul olur, dolanıram və bundan məmnunam. Artıq bir ildir “Ədəbiyyat qəzeti”ndəki layihələrimi də dayandırmışam. Oxucuların istəyinə, xahişinə hörmətlə yanaşsam da, layihəni davam etmək barədə hələ ki, düşünmürəm. Yəni, mənim AYB-dən üçdə alacağım, beşdə verəcəyim yoxdur… Ürəyim istəsə, təzə layihəm, yazım olsa yenə AYB orqanları ilə işləyəcəyəm.
İyulun 14-də Şuşada Heydər Əliyev Fondu, Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət Nazirliyi və Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin təşkilatçılığı ilə Vaqif Poeziya Günləri başlayıb.
40 illik tarixi olan Vaqif Poeziya Günləri Şuşa işğaldan azad edildikdən sonra artıq 2-ci dəfədir ki, Azərbaycanın mədəniyyət paytaxtında yenidən təşkil olunur.
Mədəniyyət və incəsənət xadimlərinin, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvlərinin, gənc yazıçılar, şairlər və qazilərin iştirak etdiyi poeziya günləri iyulun 14-də “Qarabağ” mehmanxanasının qarşısında kitab sərgisi ilə başlayıb. FOTOLAR:
Tanınmış yazar Əyyub Qiyas bu gün Gənc Tamaşaçılar Teatırında “Qara işıq” adlı yeni kitabını təqdim edib. Tədbirdə bir çox tanınmış yazarlar və sənət adamları, müəllifin yaxınları iştirak ediblər. Tədbirin sonunda yazara yazarlar adından “Ziyadar” mükafatı təqdim olunub. Tədbirdən fotolar:
Cənab Əyyub Qiyas “Qara işıq” adlı yeni kitabının işıq üzü görməsi münasibətilə “Ziyadar” Mükafatına layiq görülüb. Təqdimat 15 aprel 2022-ci il tarixində saat 15:00-da Gənc Tamaşaçılar teatrında baş tutacaq. Məlumatı oxuyan hər kəs dəvətlidir. Qi Or El dəvət edir.
Ünvan: Nizami küçəsi 72. ( Milli Kitabxananın, AYB-nin arxasında)
Yazarlar olaraq, dəyərli yazarımızı bu münasibətlə təbrik edir, yeni-yeni nailiyyətlər arzulayırıq! Uğurlarınız bol olsun, Əyyub müəllim!