Etiket arxivi: Murad Məmmədov

MURAD MƏMMƏDOVUN YENİ-ŞEİRLƏRİ

ÖLÜM PAYLANANDA BİRCƏ POZULMUR

Hava tutqun, əhvalım yox, kefim az,

Boylanıram bir kasıbın halına.

Yandan ötən bir dərdini soruşmaz,

İnanmıram mənim cəhdim alına.

***

Hey bezdirər bu dünyanın gərdişi,

Yoxsuldusa, o da Allah bəndəsi!

Dərdə bax ki, düzəlməyir bir işi,

Görən yenə kütmü gedib kündəsi?!

***

Üz-gözündən kədər yağır, qəm yağır,

Neyləsin ki, bu da adam sayıla?!

Yenə, Tanrım, sən harayla, sən çağır,

Bəlkə dura, addım ata ayıla.

***

Deyirlər Allahın ədaləti var,

Xəbəri yoxdumu behsiz bazardan?!

Biri yatar, durar, bol ruzi tapar,

Biri qan ağlayar dərddən-azardan.

***

Ədalət gəzmirəm dünyada daha,

Nəyə göz qoyasan, nə izləyəsən?!

İti, küçüyü də atından baha,

Satılan bazardan nə gözləyəsən?!

***

Murad çox ciddidi, bir söz dedisə,

Onun söylədiyi heçə yozılmır!

Ədalət dediyin o söz nədisə,

Ölüm paylananda bircə pozulmur!

QOŞMA

Baharda ilk işim şum eyləməkdi,

Kəsəyi, kəltəni qum eyləməkdi.

İnadım torpağı mum eyləməkdi,

Dən səpib əkirəm tutana qədər.

***

Köhnəni, köşkülü atmaq istəsəm,

Arzuya, niyyətə çatmaq istəsəm,

Beynimdə bir şeyi satmaq istəsəm,

Mən söküb tikirəm satana qədər.

***

Gah açıq havada yeriyirəm mən,

Gah dağı arana sürüyürəm mən.

Beynimdə olanı kürüyürəm mən,

Min zülüm çəkirəm yatana qədər.

***

İçim buz bağlayır məni dondurmur,

Əriyir, yox olur nəsə don durmur,

Ay Murad, Gün olsam, qorxma yandırmır,

Çən olub çökürəm batana qədər.

OD ÇƏRŞƏNBƏSİNDƏKİ ARZULARIM

Çarəsizlik bir insanın ölümü,

Əl-ayağın yerdən tamam üzülər.

Nə çəkər bir insan çəkən zülümü,

Dərd tükənməz, dərd dalınca düzülər.

***

Köməyi Allahdı tək olan kəsin,

Heç kəs ağrımasın, azar görməsin!

İnsanın işini Tanrı əyməsin,

Kimsənin qəlbinə şeytan girməsin!

***

İlahi nur saçsın qaranlıqlara,

İnsan pirə dönsün, mələyə dönsün.

Ay Allah, kömək ol, düşərsə dara,

Qoyma dərd öldürsün, çırağı sönsün!

***

Bu bahar axşamı xoş niyyət tutaq,

Dərdimiz, qəmimiz odda qalansın!

Ya Allah söyləyib gecəni yataq,

Yuxumuz çin olsun, xeyrə calansın!

AYLARIN SULTANI

Bir kasıb toxdusa, evində toydur,

Allah da sevinər, gül açar göylər.

Ramazan ayında bir acı doydur,

O acın savabı sənə bəs eylər.

***

Ayların sultanı sayılar bu ay,

Bu ayda ağlayan könüllər gülər.

Nəfsə qul olanlar salmaz hay-haray,

İnsan oruc tutar, imana gələr.

***

Hər evdə hüzur var bu gözəl ayda,

Pak olan bu ayın barını dərər.

Tanrının qoyduğu bu qanun-qayda,

Ruhu təmizləyər, səbrə güc verər.

***

Şükr elə sağlamsan, azı min kərə,

Toxunma, zülm etmə, gülmə heç kəsə.

Dua et açılan sabaha görə,

Aldığın nəfəsə, duyduğun səsə.

***

Dilinə yiyə dur, nəfsinə dur de!

İlahi qəlbinə hidayət versin!

Çalış ağlınla gör, gözünə kor de,

Doğru ol, qəlbinə nə şeytan girsin!

***

Tanrıya təslim ol, ona yaxın ol!

Ramazan ayında fəzilət budur.

İslama hörmətdir tutduğun bu yol,

Şərdən uzaq dolan, haqqa dayaq dur!

O GƏLƏNƏ QOŞA KEÇƏ

Əlin yerdən üzüləndə,

Dağ ələnə, daşa keçə!

Dərd sıraya düzüləndə,

Can bələnə, boşa keçə!

***

Arzuların sona çata,

Başını söz-söhbət qata.

Vay o gündən sağlam yata,

Kor dilənə, başa keçə!

***

Üzdə səni saymayanlar,

Bir salamı qıymayanlar,

Dil boğaza qoymayanlar,

Ütələnə, çaşa, keçə!

***

Təklik səni çox üzməyə,

Murad, yarın tək bezməyə,

Ölüm haqdı, tez gəzməyə,

O gələnə qoşa keçə!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

MURAD MƏMMƏDOVUN KİTABI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

MURAD MƏMƏDOV – 2025 – FEVRAL

ƏN SONDA DEYİLƏN ONUN SÖZÜDÜR

Bir ömrün çırağı qaraldı, söndü,

Dərdə bax, bir kimsə köks ötürmədi.

Torpaqdan yaranan torpağa döndü,

İnsanlıq duymadı, dərs götürmədi.

* * *

Günün bir üzü ağ, biri qaradı,

Üzünə gün doğsa, xoşallanırsan.

Bilmirsən axırın, sonun haradı,

Niyə gizləyirsən, niyə danırsan?!

* * *

Yaxşı heç nə demir bu yolun sonu,

Hərlənib, fırlanıb hamı keçəcək.

Günahkar eləmə dar gündə Onu,

Kimin vaxtı çatsa, onu seçəcək.

* * *

Həyat imtahandı qananlar üçün,

Saf olan saflaşır, su tək durulur.

Özünü ağıllı sananlar üçün,

Nəinki imtahan, divan qurulur.

* * *

Mərhəmətli olan ancaq özüdür,

Kimsənin haqqını kimsəyə vermir.

Ən sonda deyilən Onun sözüdür,

Nə özünü öymür, nə bəhsə girmir.

QOŞMA

Zamanın səs-küyü kar edib bizi,

Ölənin səsini duya bilmirik.

Nə çəkə bilirik öz dərdimizi,

Nə özgəyə umac oya bilmirik.

* * *

Ürək hərdən küsür, hərdən barışır,

Sanki bəhsə girib mənnən yarışır.

Başımız o qədər işə qarışır,

Vaxt olur günləri saya bilmirik.

* * *

Zaman küncə sıxıb karıxdıranda,

Bəxtin daşa dəyib darıxdıranda,

Əyrilər baş olub qarıxdıranda,

Bir düzü yerinə qoya bilmirik.

* * *

Pəjmürdə olursan yaşın keçəndə,

Əcəl şərbətini məcbur içəndə.

Vaxt tamam olanda karvan köçəndə,

Ay Murad, həyatdan doya bilmirik.

HƏR YAŞIN AYRICA GÖZƏLLİYİ VAR

Səhər tez dururam, tez oyanıram,

Hələ ki, özümü gümrah sanıram.

Deyirlər tez duran yüz şəfa tapar,

İndi anlayıram, indi qanıram,

Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.

* * *

Demirəm qocalma, eyni yaşda qal,

Keçdiyin hər ili yaşa, yola sal.

Dünyayla cəngə gir, bir çınqı qopar.

Sən çalış ömürdən zövq al, ləzzət al,

Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.

* * *

Körpə də olmuşuq bağlı bələkdə,

Doğulduq, ələndik hər gün ələkdə.

Gah isti təntitdi, gah da soyuq qar,

Gün vurdu bərkidik, donduq küləkdə,

Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.

* * *

Əllini keçdinsə, çalış ağır ol,

Çoxuna örnəkdi keçdiyin bu yol.

Az danış, özünü mülayim apar.

Demirəm səssiz ol, dilsiz, fağır ol,

Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.

* * *

Zamana qul olan ötən ömürdü,

Min bir əziyyətdə itən, ömürdü.

Bu geniş dünyanın sonu dar məzar,

Səksəndə, doxsanda bitən, ömürdü,

Onun da ayrıca gözəlliyi var.

YAXŞI Kİ ÇOX DEYİL , BİRDİ BU DÜNYA

Nə gördük dünyaya gəlmədən öncə?!

Üç nöqtə, bir sual, sonunda nida!

Nə verdik dünyaya ölmədən öncə?!

Əlvida, əlvida, yenə əlvida!

* * *

Bir qəliz sualdı hər ötən ömür,

Cavabı əvvəldən bilinir sonun.

Tək adı, soyadı çox şeyi demir,

O qədər əməl var çiynində onun.

* * *

Həyatın nəşəsi aldatdı bizi,

Dəyəri böyükmüş bir anımızın.

Vaxtından tez üzdük ürəyimizi,

Qədrini bilmədik öz canımızın.

* * *

İndi də gününü suallar yeyir,

Sual girdabında batıb azırsan.

Ürəyin həmişə doğrusan deyir,

Məntiqin dinmirsə, səhvə yozursan.

* * *

Beləcə müəmma, sirdi bu dünya,

Yuxulu gəlirik, bunu danmırıq.

Yaxşı ki çox deyil, birdi bu dünya,

Yoxsa ki, biriylə bacaranmırıq.

NƏ GÖZƏL YARADIB DÜNYANI ALLAH

Nə gözəl yaradıb dünyanı Allah,

Bir yanda bahardı, bir yanda qışdı.

Kətansız, fırçasız rəssamdı, vallah,

Rənglər çəmən üstə sanki naxışdı.

* * *

Qurulan nizamı, ədaləti var,

İnsan bağ becərər, barını dərər.

Bir yanda günəş var, bir tərəfdə qar,

Fəsillər sakitcə işini görər.

* * *

Elə rahatlıqla bölüb hər işi,

Qəti əl-ayağa dolaşan olmaz.

Hər canlı erkəyə düşər bir dişi,

Yaşayar yer üstə dalaşan olmaz.

* * *

Hər günün, hər ayın məqsədi bəlli,

Gündür sıralanıb demə, boşuna.

Beş gün çox yaşamaq , bəlkə təsəlli-

Üçündür, Allahın gəlir xoşuna.

* * *

Bu dünya gözəldi, gözəl yaşasan,

Tanrı möhlət verə, dərdə salmaya.

Ömür bir zirvədi, sağlam aşasan,

Gözün heç bir zaman dalda qalmaya.

* * *

Nə gözəl yaradıb dünyanı Allah,

Sevməyən az olar, bəyənəni çox!

Tanrının var olan lütfünə bir bax,

Gəlirsən, gedirsən, şikayətin yox!

NƏ HƏKİM ANLAYIR, NƏ BƏNDƏ BİLMİR

Nə ürək soyuyur, nə könül doyur,

Nə sirrdir mən başa düşə bilmirəm.

Bir hiss var, içimi doğrayır, oyur,

Çarə tapıb bir qərara gəlmirəm.

* * *

Yaş ötür, il keçir, yaddaş azalır,

Dünən gördüklərim yadımdan çıxır.

Bəzən elə şeylər ağlımda qalır,

Yadıma düşdükcə canımı sıxır.

* * *

Bir dövr kök salıb beynimdə mənim,

Odur yaddaşımı silir, ovlayır.

Mələklər yer alıb çiynimdə mənim,

Məni gəncliyimə dartır, tovlayır.

* * *

Odur uşaqlığım yadımdan çıxmır,

Yadıma düşdükcə ruh təzələnir.

Canım üzə durur, sözümə baxmır,

Ruhum qanad verir, hey məzələnir.

* * *

Gözümün önündən getmir o illər,

Hərdən baba sözü xətrimə dəyir.

Məni mən eyləyən aylar, fəsillər,

Ağlıma güc verir, möhkəm dur deyir.

* * *

Bir şirin yuxudur artıq o günlər,

Beynimə yazılıb, yaddaşım silmir.

Bəs niyə sağalmır canda düyünlər?

Nə həkim anlayır, nə bəndə bilmir.

ÖMRÜN SONU! NƏ VAR ORDA?!

Dəli olan vaxtım olur,

Danışmağa halım olmur.

Günahkarı baxtım olur,

Mənim burda rolum olmur.

* * *

Bilirəm ki, bircə yol var,

Yolu tutub yol gedirəm.

Nə genişdi, nə də ki dar,

Hiss edirəm yavaş-yavaş,

Bu dünyanı tərk edirəm.

* * *

Ruhum heç vaxt məni üzmür,

Bilir adı- sanı mənəm.

Nə də başqa canı gəzmir,

Ruh odusa, canı mənəm.

* * *

Ağlım məni yanıltmayır,

Sınamışam hər an darda.

Bircə şey mənə çatmayır,

Ömrün sonu! Nə var orda?!

TUTANA BAX, TUTANA

Ovu görüb bayılıb,

Yatana bax, yatana!

Həyəcandan ayılıb,

Atana bax, atana!

* * *

Allah vurub, hey çaşıb,

Çox qaynayıb, çox daşıb.

Dərdi başından aşıb,

Batana bax, batana!

* * *

Qismətdəki olacaq,

Yaşadığın qalacaq.

Qəbrin üstə gur ocaq,

Çatana bax, çatana!

* * *

Zəhər edib aşımı,

Guya qanmır, naşımı?!

Yarəb, mənim başımı,

Qatana bax, qatana!

* * *

Neçə vaxtdı teyləyib,

Məni məndən eyləyib.

Əl-qolumu düyləyib,

Satana bax, satana!

* * *

Dan gözümdə qaralıb,

Səbrim yaman daralıb.

Qollarıma ip salıb,

Tutana bax, tutana!

OLMUR

İnsana yaxın ol, sənsən günahkar,

Xəyalən göylərdə çox uçmaq olmur.

Uçmağa nə var ki, yıxılmağın var,

Anla ki, boş göyü bərk qucmaq olmur.

* * *

Bu dünya gözündə balaca, darsa,

İçində sıxıntı, təlatüm varsa,

Dərrakən zəifsə, şüurun korsa,

Ətrafa gur işıq, nur saçmaq olmur.

* * *

Hər kəsin bürcü var, bəlli ayı var,

Tanrıdan var olan qismət payı var.

Bir ömür can dostu, nigah tayı var,

Neyləsən yayınmaq, nə qaçmaq olmur.

* * *

Boylanma dalınca, nə qov, nə teylə,

Gedən geri dönməz, boş hayla-küylə.

Ay Murad, yüz fırla, baş-ayaq eylə,

Sabahkı gərdişdən baş açmaq olmur.


SÖZÜN SEHRİ

Gözüm güllərə baxar,

Üzüm gül tək allanar.

Sözüm canımı yaxar,

Ruhum sevər hallanar.

* * *

Söz yarası bitişməz,

Kal meyvə tək yetişməz.

Söz fikirdən gen düşməz,

Salxım-salxım sallanar.

* * *

Sözə bal qat, qənd olar,

Acı söz de, tünd olar,

Bircə sözə bənd olar,

Neçə fərman qollanar.

* * *

Ağlım sözdən gül əkər,

Çiçək açar, gül tökər.

Dilim ondan bal çəkər,

Dada gələr, ballanar.

* * *

Sahibinə baş əyər,

Gecə-gündüz hey öyər.

Yaltaq şirin söz deyər,

Çörək tapar yallanar.

* * *

Sözə nöqtə qoyular,

Göz tökülər, oyular.

Baxar, insan ayılar,

Haqqa sarı yollanar.

DÜNYANI BİRTƏHƏR YOLA VERMƏSƏN

Başına ip salar, gəzdirər səni,

Uşaq kimi qılığına girməsən.

Hər gün cana yığar, bezdirər səni,

Dünyanı birtəhər yola verməsən.

* * *

Gah nahaq qan eylər, gah susar, dinməz,

Kefi kök olanda güldürər bəzən.

Dediyi dedikdi, sözündən dönməz,

Sənə ot yoldurar, öldürər bəzən.

* * *

Üzüyola bilib qəti dilləşmə,

Bu dünya vaxt olur, dilsiz dəlidi.

Başını boş burax, nahaq əlləşmə,

Bəzən Tanrı bilən ən gözəlidi.

* * *

Çox işin həlli var, zamana burax,

Çəkdiyin əzablar bitirər səni!

Çalışaq, vuruşaq, ayaqda duraq,

Bu dünya uff deməz itirər səni!

OLMUR

Ağlının ucundan məhv olur, batır,

Kor olan bəndəyə, bu ayan olmur.

Gah ona kəf gəlir, gah buna atır,

Bədbəxt elə bilir unayan olmur.

* * *

Bələdçi nə lazım görünən kəndə,

Boylan, ibrət götür, cilalan sən də.

Yüz günah işlədir, “günahsız” bəndə,

Sanır ki, bəndə çox, sanayan olmur.

* * *

Süd verən insandan halallıq istə,

Tanrıya yaxınlıq olur o kəsdə.

Adını uca tut başının üstə,

Sanma ki, yoxlayan, sınayan olmur.

* * *

Elinə doğma ol, qaynayıb qarış,

Küsmə bir kimsədən, danışdır, barış.

Səhvini həmişə qıraqdan soruş,

Ay Murad, yaxından qınayan olmur.

DÜŞDÜ

İllər yaman keçdi, duymasaq da biz,

Canı zaman əydi, dözümdən düşdü.

Kədəri yaxına qoymasaq da biz,

Sevincin dəyəri gözümdən düşdü.

* * *

Sözdən uzaq qaldım, bir vaxt deyəsən,

İndi nə danışıb nəyi öyəsən?!

Adım hallananda, söhbət niyəsə,

Təzəcə boy verən sözümdən düşdü.

* * *

Dünyanı çox gəzdim, çox şey götürdüm,

Gizlin saxlamadım, həmən ötürdüm.

Ürəyi yumşağam, eh, nə itirdim,

Heç kəsə qıymadım, özümdən düşdü.

* * *

Çox vaxt od götürdüm, Murad, gözümlə,

Çalışdım, vuruşdum əyri- düzümlə.

Qəlbə od saldımsa bircə sözümlə,

Özümü yandıran közümdən düşdü.

İNSAN

İnsan müəmmadı, açılmaz sirrdi,

Gərək öyrənəsən, bağlı kitabdı.

Ağlı nə boydasa, ona əsirdi,

Fikri, düşüncəsi ağlına babdı.

* * *

Heç üzdən bilinməz məramı nədir,

İçində fərlisi, həm fərsizi bol.

Nə duymaq istəsən öz dilindədir,

Dilləndir, danışdır, özün bələd ol.

* * *
Deyirlər dünyanın əşrəfi odur,

Gah üzü mələkdir, gah içi şeytan.

Hər dərdə doy gəlir, sinirir, udur,

Odur ara vuran, dünyanı qatan.

* * *
Bir yana baxanda ömrü gödəkdi,

Yaşayır, yaxşı, pis nəsə iz qoyur.

Ruhuna bağlıdı, cana yedəkdi,

Ruhu qocalanda can cana doyur.

* * *
Xəbəri olmur ki, sonuncu köçün,

Karvani tərpənir, artıq yoldadır.

Hər zülmə qatlaşır sabahı üçün,

Görən niyə sonda şeytan aldadır?!

* * *

Çöhrəsi gur işıq, qəlbi qaranlıq,

Dəyişməz, bəndənin adı insandı.

Tanrının gözündə ən ali varlıq,

Bu dünyanın duzu, dadı insandı.

YOXDU

Zaman bağışlamır, çox səhv eləmə,

Heç kəsin sabaha gümanı yoxdu.

Vaxt tamam oldusa, möhlət diləmə,

Amanı qırılsın amanı yoxdu.

* * *

Başının üstünü duman aldısa,

Qısnayıb bir küncə tora saldısa,

Gümanın zamana, vaxta qaldısa,

Çəkilən, seyrələn dumanı yoxdu.

* * *

Həyatda bir iz qoy, duyulsun səsin,

Balaca nişanə olacaq bəsin.

Ay Murad, Allahdan başqa heç kəsin,

Ömürlük dövranı, zamanı yoxdu.

DEYƏ BİLMƏZ

Sor, ay bülbül, mehir nədir,bil ,deyə bilməz,

Bülbül gülü niyə sevir, gül deyə bilməz.

* * *

Səni duymaq istəyənə dil lazım deyil,

Bəzən gözün dediyini dil deyə bilməz.

* * *
Yaxın desə, qohum desə, həmişə inan,

Hərdən sənə doğru sözü el deyə bilməz.

* * *
Kimin kimə borcu nədir, bir Allah bilir,

Dil laldısa, göz kordusa, əl deyə bilməz.

* * *
Ağır yükdən təngə gəlir, dili olmur dinməyə,

Can nə çəkir ağrılardan, bel deyə bilməz.

* * *
Odda olan istiliyi sən oddan soruş

Ocaq sönər, o yangını kül deyə bilməz.

* * *
Ömür nə vaxt sona çatır, Tanrıya bəlli,

Hansı gündə, hansı ayda, il deyə bilməz.

* * *
Sığal çəkən əllərinin, Murad, sözünü,

Ürək duyar, göz anladar, tel deyə bilməz.

QOŞMA

Körpəlikdən deyib-güldüm, şən oldum,

Yırğalandım bələyində dünyanın.

İrdələndim, təmizləndim dən oldum,

Çox ələndim ələyində dünyanın.

* * *

Heç görmədim maldan gözü toxunu,

Qoydu, köçdü, nə olsun var-yoxunu.

Gah üz verdi, gah ağlatdı çoxunu,

Nələr duydum kələyində dünyanın.
* * *

Nə qeybətə, nə də küyə getmədi,

Nə güldürdü, nə də ki, incitmədi,

Yerli-yersiz müdaxilə etmədi,

Ağıl gördüm mələyində dünyanın.

* * *

Doğruya can dedim, pisi boşadım,

Ay Murad, bərkidi qolum-qanadım.

Yalan gördüm, hiylə gördüm yaşadım,

Dağılmadım küləyində dünyanın.

SSEVGİ NƏDİR?!Ə

(Əli Kərimə ithaf)

İki qəlbin bir-birinə olan mehri,

İki gözün, cüt baxışın düşüncəsi, sehri.

Dəli edər, dərdə salar ilk baxışdan,

Qoymaz səni dincəlməyə.

Hamar olmaz sərt yolları,

Yorar səni, fərqi olmaz dik yoxuşdan.

Yuxun olmaz, ərşə çıxar,

Haçalanar duyğuların,

O nədisə, səni sıxar,

Artar hər gün qayğıların.

Bircə sözdən, bir baxışdan

Yumşalarsan, mum olarsan.

Gah dumandan, gah yağışdan

Nəm çəkərsən,

Boşalarsan, gah dolarsan.

Dilin çaşar, topuq vurar.

Duyanmazsan ürəyini,

Hey çırpınar dəli kimi

Dəlib deşər kürəyini.

Nə rəngi var, nə iyisi,

Nə qoxusu olmaz , adam!

Beyinləri sərxoş edər, ayılmazsan.

Malın olsa, varın olsa,

Əgər canda o yoxdusa, onu bil ki,

Doğularsan, yaşayarsan

Ancaq insan sayılmazsan!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

I>>> Zəngilan kitabxanasında tədbir keçirilib – fotolar

ZAUR USTACIN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Məlumatı hazırladı: Günnur Ağayeva

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədovun yeni şeirləri

HƏRDƏN…

Söz veririk utanmırıq,

Yox deməyə utanırıq.

Aldatmaqdan usanmırıq,

Düz olmaqdan usanırıq.

***

Döşəyirik hapdan-gopdan,

Yorulmuruq boş-boş gapdan.

Yapışırıq çürük sapdan,

Boğulanda tez qanırıq.

***

Güc çatanı dişləyirik,

Çatmayanı kişləyirik,

Yüz bir qələt işləyirik,

Gizləyirik, hey danırıq.

***

Yüzdən biri hərdən qanır,

Hisslərini boğur, danır.

Qoltuğumuz qarpızlanır,

Özümüzü dağ sanırıq.

***

Dərd çəkirik beyin bişir,

Onda düşür haray-həşir.

Canımıza lərzə düşür,

Gah qızırıq, gah donuruq.

***

Ağlımızı şeytan alır,

Hey aldadır tora salır.

Beynimizdə zurna çalır,

Alışırıq, oddanırıq.

İNSAN QOCALANDA

Az dinər danışar əhli-hal olar,

İnsan qocalanda, ləngər itəndə.

Quruyar, maçıyar hərdən lal olar,

Sözü qurtaranda, sözü bitəndə.

***

Ağlından yüz xəyal , yüz fikir keçər,

Nə olsun , birinin sonuna çatmaz.

Yüz ölçər üstündə doğrayar, biçər,

Nə özü geyinər , nə sənə satmaz.

***

Tanrıdan hey umar , mərhəmət gözlər,

Hər doğan sabahı ümidlə açar.

Ömrünü gah sevinc , gah kədər izlər,

Gözləri yol çəkər , hey səndən qaçar.

***

Soruşsan dərdini, dillənməz, baxar,

Bəlkə də inciyər qınaqlarından.

Hərdən gözü dolar, sel kimi axar,

Dolar ürəyinə yanaqlarından.

***

Üzünə boylanar körpə uşaq tək,

Nə gülər, sevinər, nə giley eylər.

Başını sığalla, üzünə əl çək,

Qoy Tanrı sevinsin, gül açsın göylər.

***

Hündürdən danışma, qəlbinə dəyər,

Göy ağlar, yer ağlar, mələklər dinər.

Cavana can desən bir sağ ol deyər,

Qocaya can desən Allah sevinər.

QOCALASAN

Sənə yaxın ola, səni döyməyə,

Nə zaman, nə də ki çağ, qocalasan.

Nəvə-nəticədən səni öyməyə

Salasan ətirli bağ, qocalasan.

***

Tam sağlam olasan, rəngin solmaya,

Yatasan, durasan ağrın olmaya.

Tanrı möhlət verə dərdə salmaya,

Gümrah qocalasan, sağ qocalasan.

***

Sıxıntın olmaya qoyulan addan,

Pis, bədnam nəsildən, nə də soyaddan,

Nə yardan çəkəsən, nə də övladdan,

Taleyi, qisməti ağ qocalasan

***

Qışı unudasan, ömrün yaz ola,

Sevib seviləsən, dərdin naz ola,

Çiynində çəkdiyin yükün az ola,

Özünü sanasan dağ, qocalasan.

***

Səbrin bir dağ ola, aşıb-daşmaya,

Ay Murad, can-ciyər uzaqlaşmaya.

Huşun heç itməyə, ağlın çaşmaya,

Şeytana eyləyib lağ qocalasan.

YOXDUR

Bu dünyanın yüz adı var,

Niyəsə soyadı yoxdur.

Acı, şirin bir dadı var,

Köhnəsi, boyatı yoxdur.

***

Qucağında hey gəzdirər,

Gah güldürər, gah bezdirər.

Çəp baxarsan, bax, əzdirər,

Sevilən ovqatı yoxdur.

***

Ələyirsən hey ələnir,

Gah açılır, gah bələnir.

Oxuduqca təzələnir,

Köhnələsi qatı yoxdur.

***

Eyni ruhda, eyni səsdə,

Gah zildədi, gah da pəsdə.

Bir bütövdü kökü üstə,

Nə qırığı, çatı yoxdur.

***

Kimlərəsə küməsi dar,

Yorulanı həmən udar.

Yüzlərlə Koroğlusu var,

Düratı, Qıratı yoxdur.

***

Saylı gündə səni boğur,

Yüz xəmir qat, yüz də yoğur.

Nə doğulur, nə də doğur,

Törəməsi, zatı yoxdur.

GƏLİR

Kim duymursa gözəlliyi,

Kordu demək, yandan gəlir.

Yaşamağın özəlliyi,

Təmiz ruhdan, candan gəlir.

***

Yoxdusa da canda istək,

İnsan işlək olur tək-tək.

İşdən qorxmaq, işləməmək,

Şəcərədən, qandan gəlir.

***

Nə fərqi var oğlan, qızın,

Sağdı, soldu, iki gözün.

Alnındakı alın yazın,

Doğulduğun andan gəlir.

***

Əl tutmaqdan ləzzət almaq,

Yaxşı olub yaxşı qalmaq,

El-obaya bağlı olmaq,

Soydan, addan- sandan gəlir.

***

İstəmərəm ruhu yormaq,

Baş ağrıdıb xəyal qurmaq.

Sözə naxış, bəzək vurmaq,

Muraddan yox, ondan gəlir.

GÖRMƏDİM

 (qoşma)

Dərdin dəryasında çox üzən gördüm,

Amma tərifləyən, öyən görmədim.

Dərdi sinəsinə çox düzən gördüm,

Sinəmə bəzəkdi deyən görmədim.

***

Yüz acı söz dedi, dinmədi , baxdı,

Elə bil nə sözü, nə dili yoxdu.

Qaynar ocaq kimi yandırdı, yaxdı,

Nə olsun, xətrinə dəyən görmədim.

***

Nə qədər qovsan da, başından aşır,

Böyründə, başında gəzir, dolaşır.

Ay Allah, nə sirrdir qaynayıb daşır,

Ağzını bağlayan, düyən görmədim.

***

Kim ki dərdə düşüb, canından bezib,

Yazıq neyləsin ki, bu dərdlə gəzib.

Ay Murad, qolunu- qıçını əzib,

Büküb ortasından əyən görmədim.

BU DÜNYANIN

Öz nəfsinə bəsdi deyib,

Tikəsini böləni var.

Abırını düyünləyib,

Ayaq üstə öləni var.

***

Yaşadığı yalan olan,

Çıxdığı yol dalan olan,

Neçə ömrü talan olan,

Göz yaşını siləni var.

***

Şimşək kimi hərdən çaxan,

Əyri-əyri gendən baxan,

Bir baxışda evlər yıxan,

Gözü divar dələni var.

***

Şeytan sevər hər çaşanı,

Allaha şərik qoşanı.

Şərin dalda danışanı,

Yalan üzə güləni var.

***

Köklə zili, köklə pəsi,

Fikirləşmə son nəfəsi,

Canın neçə yüz təpəsi,

Aşılmamış bələni var.

***

Göz gəzdir sən, yaxşı tanı,

Pis görünür,yaxşı hanı?!

Qara görmə bu dünyanı,

Qədir-qiymət biləni var.

***

Murad, döymə boş çanağı

Səhv qızardar al yanağı.

Ruhumuzun da qonağı,

Vallah gedib-gələni var.

QOŞMA

Azca seçiləsən, xətti keçməyə,

Adınla mahalda car olmayasan.

Qonaq yaxşı şeydi yeyib-içməyə,

Get-gəlin əlindən zar olmayasan.

***

Çox düşsən çətinə, çox düşsən dara,

Nə qohum, nə tanış gəlməsə kara,

Bir azca ağılın, bir azca para,

Ola ki, həyatda xar olmayasan.

***

Qızğın təpər ola hər an canında,

Ruhunda sərbəstlik, qeyrət qanında,

Günahın olmaya dostun yanında,

Dilin uzun ola, kar olmayasan.

***

Aşırı həyəcan ziyandı cana,

Ömrü çürüdərsən sən ondan yana.

O qədər güc verə, Allah insana,

Səbri, hövsələsi dar olmayasan.

***

Ay Murad, heç zaman mən varam demə,

Bu dünya ağlatdı, çox yıxdı kümə.

Gərək olmayanda gördün heç kimə,

Sakitcə köçəsən var olmayasan.

OLMASIN

Doğru, düzgün addım ataq,

Təpəmizdə daş olmasın!

Arzu-kama tezcə çataq,

Dilimizdə kaş olmasın!

***

Bütöv olaq sözümüzdə,

Səhv gəzməyək özümüzdə,

Ağrımayaq, üzümüzdə,

Gözümüzdə yaş olmasın!

***

Bir insanın dövlət-varı

Təmiz addı, bir də yarı.

Yarəb, bizi ondan qoru,

Əyri gəlib baş olmasın!

***

İnsan oğlu heyif almaz,

Bir xeyirdən, şərdən qalmaz.

Gözdən çaşlıq eyib olmaz,

Tək ağıldan çaş olmasın.

***

Süfrə varsa,fərqi yoxdu,

Təklif eylə acdı, toxdu.

Aşın cana xeyri çoxdu,

Murad, yağlı aş olmasın!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

I>>> Zəngilan kitabxanasında tədbir keçirilib – fotolar

ZAUR USTACIN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Məlumatı hazırladı: Günnur Ağayeva

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov – Mən xoşbəxtəm!!!

BU DÜNYADAN ÇOX ŞEY İSTƏ

Bu dünyadan çox şey istə,

Tanrı verən bəxti sına.

Ağıl olmaz yatan kəsdə,

Ayağa dur, sonra qına!

* * *

Nə görmüsən ahmır, ahda,

Yüz yönü var hər bir işin.

Bir ümid var hər sabahda,

Sən baş işlət, yaxşı düşün.

* * *

Məqamı var hər bir sözün,

Yaxşı sözün izi olmaz.

Söz üstündə çıxan gözün

El içində sözü olmaz.

* * *

Günah görmə onda, bunda,

Dünən olan dünənkidi.

Tamam təksən bu oyunda,

Səhv də, düz də səninkidi.

* * *

Söz-söhbətdən qıraqda dur,

Qeybət səni utandırar.

Qığılcımdan alov olur,

Alışdınsa canın yanar.

* * *

Bu dünyadan çox şey istə,

Heç olmasa azın gəlsin.

Tanrı haqdı başın üstə,

Bir addım at, o da bilsin.

* * *

Bu dünyadan çox şey istə,

Yaşadığın ömür azdı.

Zildə oxu, ya da pəsdə,

Bircə duy ki, xoş avazdı.

YURD YERİM

Baxıram göylərə gözüm qaralır,

Gəzdiyim bu yerlər xor gəlir mənə.

Ürəyim darıxır, səbrim daralır,

Niyəsə bu dünya dar gəlir mənə.

* * *

Nə könlüm açılır, nə gözüm gülür,

Sanki bu yerlərə yadam, özgəyəm.

Dərdimi yaradan bir Allah bilir,

Bir də içdən özüm, nəçiyəm, nəyəm.

* * *

Baxıram nə söhbət başımı qatmır,

Nə qoyur dincəlim, bundan zövq alım.

Bu qərib duyğular özümə çatmır,

Kiməsə bu sirri nə başa salım?!

* * *

Yol alır xəyalım uzanır gedir,

Bu köhnə həyətdə anamla təkəm.

Məni təkmi görüb bu duyğu nədir,

Qoymur ki, oturam dərdimi çəkəm.

* * *

Bu doğma həyətin nağılı uzun,

Vaxtında səs-küydən qulaq batardı.

Burada kəsilən çörəyin, duzun,

Elə bil Tanrıdan payı artardı.

* * *

Qonağı-qarası çoxuydu bir vaxt,

Qohumun, tanışın ziyarət yeri.

İndi nə mən rahatam, nə bu ev xoşbəxt,

Atam bu dünyadan köçəndən bəri.

* * *

Baxıram üzündən min sual yağır,

Ağıllı anamın çöhrəsi gülmür.

Gözləri yol çəkir, fağırdan fağır,

Sonu nə olacaq bir onu bilmir.

* * *

Bu dünya dəyişir, vaxt, zaman gedir,

Anadan olduğun yurd da qocalır.

Sual ver özünə mənası nədir?!

Canlı da, cansız da sonda mat qalır.

* * *

Bu gözəl həyatın sonu min sual,

Nə mən anlayıram, nə sən bilirsən.

Beynini yormasın bu fikir, xəyal,

Onsuz da mətləbə sonda gəlirsən.

ARZULARIN KÖLƏSİYƏM

Arzuların köləsiyəm,

Hey dalınca sürünmüşəm.

Bir qığılcım şöləsiyəm,

Amma ocaq görünmüşəm.

* * *

Arxasınca çox qaçmışam,

Ömrü gödək arzuların.

Çox çözmüşəm, çox açmışam,

Səbəbini yoxun, varın.

* * *

Heç vaxt kömək ummamışam,

Tanrı olub güman yerim.

Çətin gündə o olubdu,

Güvən yerim, uman yerim.

* * *

Taleyimlə darda təkəm,

Tanrı başımı qatmaya.

Yükdümü ki, dartam , çəkəm,

Gücüm çata, ya çatmaya.

* * *

Çox başına dolandım hey,

Bu taleyin , bu qismətin.

Xoş gününə aldandım hey,

Sonda zülmü varmış çətin.

* * *

Nə gileydi , nə şikayət,

Bir ömrün xoş nağılıdı.

Ay oxucum, ən nəhayət,

Yazan bir kənd oğuludu!

QOŞMA

Sözdən söz anlayan, söz başa düşən,

Olmasa bu aləm neylər görəsən?!

Sözün qazanında qaynayan, bişən,

Sözə düşmən olub teylər görəsən?!

* * *

Sözə nəfəs versəm, sözə qan versəm,

Ruhumla isidib ona can versəm,

Allahın adıyla bir imkan versəm,

Pünhanda adımı söylər görəsən?!

* * *

Bir bahar axşamı şimşəklər çaxsa,

Yağış selə dönsə, ruhumdan axsa,

Murad cana doyub sözə kəm baxsa,

Ruhuma xəyanət eylər görəsən!

NEYLƏYƏSƏN???

Yoxsul fikir xülya, nağıl,

Lazım olmaz yiyəsinə.

Dağıl, a dünya, eyy dağıl,

Cavab yoxdu niyəsinə.

* * *

Ox çürüyüb, yayı çıxıb,

Hər dərmanın çayı çıxıb.

Nə gördünsə zayı çıxıb,

Bıçaq uymur tiyəsinə.

* * *

Vəli dönüb Əli olub,

Baş yellənsə, bəli olub,

Elə bil ki, dəli olub,

Heyvan girmir pəyəsinə.

* * *

Nə dartmağa kələfi yox,

Nə dünəni, sələfi yox,

Nə biçməyə ələfi yox,

Dəryaz yaddı yeyəsinə.

* * *

Qınayırıq hər an yadı,

Nə andırır yaylaq adı?

Niyə belə yadırğadı?

İnsan varmır dəyəsinə.

Xankəndində Azərbaycan bayrağı altında şəkil çəkdirərkən həm qürurlandım, həm də bu bayrağın əzəmətini daha yaxından hiss elədim. Biz xoşbəxt millətik ki, bayrağımız bu millətin əzəmətini, qüdrətini, böyüklüyünü bütün dünyaya öz rəngləriylə çox gözəl çatdırır.

BAYRAĞIM

Ay Allah, nə xoşbəxtəm,

Bu bayrağın altında!

Qismətdə qızıl bəxtəm,

Bu bayrağın altında!

* * *

Qürurumla böyüdüm,

Öz adımla öyüldüm,

Nə sındım, nə əyildim,

Bu bayrağın altında.

* * *

Əsdikcə dalğalandı,

Rəngi qırmızı qandı,

Bütöv Azərbaycandı,

Bu bayrağın altında.

RUHUM ONUN ƏLİNDƏDİR

Varaqladım varaq-varaq,

Ömür adlı kitabımı.

Alqışladım mən duraraq,

Dözümümü, can tabımı.

* * *

Xəyalımda getdim, gəldim,

Yollar məni yaman yordu.

Büdrəyəndə elə bildim,

Günahkaram, fələk vurdu.

* * *

Səhifələr çox tanışdı,

Yaddan çıxan heç nəyim yox.

Xəyalım dindi, danışdı,

Tanrıdan bir istəyim yox!

* * *

Nə yaşadım keçdi, getdi,

Xatirədi yaddaşımda.

Cavanlığım gözdən itdi,

Yaddan çıxmır bu yaşımda.

* * *

Arzuların sorağında

Var olunca əl çəkməzdim.

Ruhumun oğlan çağında,

Ölən, solan gül əkməzdim.

* * *

Günahlarım çoxdu vallah,

Heç birini danmıram mən.

Umacağım yoxdu vallah,

Bir canım var, yanmıram mən.

* * *

Nə yazılıb bu kitabda,

Bura qədər mənə bəlli.

Bundan sonrakı etapda,

Nə olacaq boş təsəlli.

* * *

İnsan duymur öz-özünü,

Göylə gedir, əməl azır.

Bu kitabın son sözünü,

Biz yazmırıq, Tanrı yazır.

* * *

Bir O bilir sonumuzu,

Bütün yollar Ona gedir.

Dəyişdirir donumuzu,

Ruhum Onun əlindədir.

HEÇ SEVMƏDİM

Yazığa söz deməyi,

Tez-tələsik yeməyi,

Başa qaxınc köməyi,

Qoltuğu heç sevmədim.

* * *

Bağa düşmən alağı,

Yerli, yersiz calağı,

Yalançını, yalağı,

Yaltağı heç sevmədim.

* * *

Baş-beyini hey yoran,

Söz atıb ara vuran,

Sırtılıb üzə duran

Sırtığı heç sevmədim.

* * *

Salam verdim alana,

Qəlbi eşqlə dolana,

Şükr elədim olana,

Artığı heç sevmədim.

RUH ODUSA, CANI MƏNƏM

Yaşmı qoymur sevinməyə,

Fikrə, zikrə səbəb nədir?

Canım dözə, tək dinməyə,

Ruhum cana pərvanədir.

* * *

Qoymur məni dincəlməyə,

Yenə quş tək uçur göylə.

Təki gözümdən gəlməyə,

Tanrım, sağ-salamat eylə!

* * *

Ha istəyir sevindirsin,

Çünki təbim ona yardı.

Yarəb, məni xoş dindirsin,

Bilirsən, hövsələm dardı.

* * *

Bəzən olur şən oluram,

Məni məndən qəti seçmir.

İstəyinə tən oluram,

Aramızdan su da keçmir.

* * *

Dəli olan vaxtım olur,

Danışmağa halım olmur.

Daşa dəyən baxtım olur,

Mənim başqa yolum olmur.

* * *

Ancaq heç vaxt məni üzmür,

Bilir adı-sanı mənəm.

Nə də başqa canı gəzmir,

Ruh odusa, canı mənəm.

QOŞMA

Hər kəs özü yazır öz taleyini,

Qismətdən dad edib gileyə dəyməz.

Ağlına güc verib yorma beyini,

Düz yolda olanı kor şeytan əyməz.

* * *

Belə götürəndə hamımız sayıq,

Birimiz yuxulu, birimiz ayıq.

Görüb-götürməli bir dünyadayıq,

Baxıb addım atsa, başına döyməz.

* * *

Ağılsız bəndələr gözdən də kordu,

Ocağın içində sönməmiş qordu.

Bu həyat məni yox, hamını yordu,

Ay Murad, ağıllı özünü öyməz.

HƏR BAŞA BİR DAŞ DÜŞƏCƏK

Hərdən yoxam qaranlığa,

Fikrim əyri, düşüncəm dar.

Düşünürəm bir anlığa,

Ayılmamaq qorxusu var.

* * *

Gecələrin lal baxışı,

Hərdən yorur, üzür bəzən.

Gah isladır qəm yağışı,

Sevinc ağız büzür bəzən.

* * *

Yaddaşımdan heç çıxmayır,

Yolun sonu, soyuq məzar.

Baxıram sözə baxmayır,

Nə qocalıq, nə dərd-azar.

* * *

Mənə görə heç nə yoxdur,

Bir gün gələn, bir gün gedər.

Bu yollarda çaşan çoxdur,

Bir- birini yeyər, didər.

* * *

Nə qayda var, nə qadağa,

Səhvlərini kimsə görmür.

Bu ömürü yaşamağa,

Olur Tanrı imkan vermir.

* * *

Nə olsa da günah bizdə,

Olanlardan qaçanmırıq.

Ömür itir yolda, izdə,

Nə olsun baş açanmırıq.

* * *

Bu dünyanın aşı çoxdur,

Ölsək, qorxma, aş bişəcək!

Kələ- kötür daşı çoxdur,

Hər başa bir daş düşəcək!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

MURAD MƏMMƏDOVUN KİTABI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədovun yeni şeirləri

GÖZ DÜNYAYA PƏNCƏRƏ…

Göz dünyaya pəncərə,

Pəncərədən baxırıq.

Bəlli yol gedir hərə,

Sonda yoxa çıxırıq.

* * *

Gəlməyindən bixəbər,

Gedişini nə bilər?!

Qalxanmazsan , ha dəbər,

Aylı sanlı gün gələr.

* * *

Sanki koruq, həm də kar,

Şeytan bizi güldürər.

Ələ salıb oynadar,

Nəfsimizdə öldürər.

* * *

Yüz yaşadıq, bilmədik,

Yaxşı nədir, pis nədir.

Haqq yoluna gəlmədik,

Bax, bu bizi göynədir.

* * *

Ğöz dünyaya pəncərə,

Ləzzət al, bundan adam!

Dillənməzsən bir kərə,

Bəsdi, doydum dünyadan!

RUHDU MƏNİ DİNDİRƏN

Hər günü nahaq yerə,

Sonuncu gün bilirəm.

Görən neçənci kərə,

Bu dünyaya gəlirəm?!

* * *

Alın yazım Allaha,

Yaradana bəllidi.

Bildiyim nə var daha?!

Cəmi boş təsəllidi.

* * *

Nə sabaha güvənim,

Nə bir vaxtdan macal var.

Nə olsun var sevənim,

Sevinmirəm, əcəl var!

* * *

Qaçıram, tələsirəm,

Göydəyəm, yox endirən.

Bilirəm ki, əsirəm,

Ruhdu məni dindirən.

* * *

Hamı bilir, bir son var,

Danışırıq, gülürük.

Canım, bəlkə bir yön var?!

Nə sən, nə mən bilirik!

… , KİŞİ !

Səni, qanın qaynayar,

Bu dünya sayar, kişi!

Nazınla çox oynayar,

Səsini yayar, kişi!

* * *

Genişdi, dalanı yox,

Sahmana salanı yox,

Deyərsən yalanı yox,

Ovcuna qoyar, kişi!

* * *

Sözünü udmaz, deyər,

Milyonu çeynər, yeyər.

Fikirləşmə baş əyər,

Sözünə uyar, kişi!

* * *

Tək olanı cüt edər,

Ağıllını küt edər.

İnsanları lüt edər,

Qabıq tək soyar, kişi!

* * *

Görsə ki, sürüşürsən,

Gündə haldan düşürsən.

İstidə bürüşürsən,

İyrənər, doyar, kişi!

* * *

Murad, ayıq ol, yatma!

Yaxşını pisə qatma!

Sakit gəz, əl-qol atma!

Gözünü oyar, kişi!

QOYMA , DEMƏSİNLƏR HARAMI OLSUN!

Gün döyən dərəyə, düzə nə var ki,

Oğulsan dağların başına dolan.

Saf, halal çörəyə, duza nə var ki,

Haramdı nəfsini əlindən alan.

* * *

Nə dilsiz kölə ol, nə nəfsə qul ol,

İnsan ol içində onun, on beşin.

Haramdan uzaq ol, halala qol ol,

Sabahı fikirləş, sabahı düşün.

* * *

Bir insan dünyadan heç nə aparmaz,

Qazancı bir qəbir üstə daşıymış.

Anlamaz, ya da ki, fərqinə varmaz,

Nə bilsin çiynində quru başıymış.

* * *

Səksən də, doxsan da, yüz də yaşasan,

Düz yaşa, əməlin yaddaşda qalsın!

Çətində, möhnətdə, düzdə yaşa sən ,

Qoyma deməsinlər haramı olsun!

BU YOLDA YANAN ODUQ

Əlim ətəkdən uzun

Yol aldım Günbatana.

Dərdinə bax yolsuzun,

Yol öyrədir çatana.

* * *

Bilmirəm harasında,

Yaxında, uzaqdayam.

Bu yolun ölçüsü yox,

Əlimdə nə var, sayam?!

* * *

Baxıram ki, yanımda

Kefsiz insanlar gedir.

Bir soruşsan, ay Allah,

Bir desən dərdi nədir?!

* * *

Göz açıb yuman kimi,

Saçlarına dən düşür.

Nəyin var itirirsən,

Ha toparla, ha döşür.

* * *

Səndən asılı olmur,

Nə qismətin, taleyin.

Yolu əlindən almır,

Ya asta get, ya yeyin.

* * *

Bir ömür yaşayırıq,

Hərəmiz bir zamanda.

Ayrı yük daşıyırıq,

Sən ahda, mən amanda.

* * *

Bu yolun yolçusuyuq,

Nə olsun yola yadıq.

Nə isti var, nə soyuq,

Bu yolda yanan oduq.

QALIRAM ƏLİM ÜZÜMDƏ

Qulağım yüz söz eşidir,

Qalıram əlim üzümdə.

Hərdən yazıq göz eşidir,

Qalıram əlim üzümdə.

* * *

Bəzən sakit olanmıram,

Şər-böhtanla dolanmıram,

Düz olanı çalanmıram,

Qalıram əlim üzümdə.

* * *

Yerin, göyün başımı var?!

Bu dünyanın yaşımı var?!

Ayıq olan naşımı var?!

Qalıram əlim üzümdə.

* * *

Mənim sözüm yalan olmur,

Çox satılır, qalan olmur.

Bəzən düzü alan olmur,

Qalıram əlim üzümdə.

* * *

Bu dünyanın sahibi var,

Hey aldadar, hey baş qatar.

Dünən olan əynimə dar,

Qalıram əlim üzümdə.

* * *

Dillənirsən, kimsə dinmir,

Baş bildiyim göydən enmir,

Qarğamağa dilim dönmür,

Qalıram əlim üzümdə.

ÇİN OLMAYAN ARZULAR

Nə dildə ah ola, nə gözlərdə nəm,

Yaxşılıq həyatda sayıla peşə.

Nə yazıq görəsən, nə üzlərdə qəm,

Baxıb sevinəsən bu xeyir işə.

* * *

Durub görməyəsən bir eldə kasıb,

Yaradan tamahın evini yıxa!

Dərdi qurudasan sinəndən asıb,

Dərd-azar yox ola, yadından çıxa.

* * *

Nə paxıllıq ola, nə də ədavət,

Dünyanın təkəri tərsinə dönə.

Hər yerdə bərqərar ola ədalət,

Dünyaya od vuran savaşlar sönə.

* * *

Mənim istəklərim hamının dərdi,

Hamı bu arzuyla oyanar, durar.

Bu dünya Allahın sevdiyi yerdi,

Bu dünya tək bircə bizləri yorar.

* * *

Bizim əlimizdən başqa iş gəlməz,

Tək çarə Allaha duadan keçər.

Bu dünya nə çəkir bir bəndə bilməz,

Bir Allah yaxşını yamandan seçər.

* * *

Arzular gül açsa, əməllər gülsə,

Həm bəndə sevinər, həm də Yaradan.

Hər kəs bu dünyada yerini bilsə,

Seçmək asan olar ağı qaradan.

BU DÜNYADA YAŞAMAĞA NƏ VAR Kİ…

İnsan olub abır-həya bilməsən,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

Xəcalət tərini candan silməsən,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

* * *

Hər bir əngəl rahatlıqla keçilsə,

Dərd-azarın göz bağlayıb kiçilsə,

Yaxşı-yaman irdələnsə, seçilsə,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

* * *

Yaxşılıqdan dağ üstə dağ qalansa,

Sağlam nəsil sağlam kökə calansa,

Hamı təmiz, hamı halal dolansa,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

* * *

İnsan çox yaşayar, qədər olmasa,

Qəm-qüssə olmasa, kədər olmasa.

Çəkdiyin əziyyət hədər olmasa,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

* * *

Bəxti sonulama, yaşa, gəlməsə,

Guya əlacmı var, xoşa gəlməsə?!

Ay Murad, duyduğun başa gəlməsə,

Bu dünyada yaşamağa nə var ki!

QOŞMA

Özü də bilmədən qəlibdən çıxır,

Dünyanı taladı gözü insanın.

Nəfs ona doy gəlir, qısnayır, sıxır,

Dərdə mübtəladı özü insanın.

* * *

Sözün də rəngi var, ya ağ, ya qara,

Ayıq ol dinəndə, araşdır, ara.

Dilindən tuturlar çəkirlər dara,

Başına bəladı sözü insanın.

* * *

Əsəb cana yığır, səbri daralır,

Pul artır, azalır qanı qaralır.

Dərd alır canını rəngi saralır,

Keçilməz çaladı izi insanın.

* * *

Torpaq ana vətən olandan bəri,

Baxmaz şəhid olar, çəkilməz geri.

Dünyaya car çəkdi türkün əsgəri,

Alınmaz qaladı yüzü insanın.

* * *

Ay Murad, fikir ver səndən əzələ,

Heç nə dəyişməyib, axtar, çözələ.

Tanrı imkan verir bəlkə düzələ,

Sanır ki, yoladı üzü insanın.

QİSMƏT

Taleyin gərdişidi,

Yoxsa vardı, qismətim?!

Bu Allahın işidi,

Neyləyim ki, mən yetim?!

* * *

Qismət alında yazı,

Hamıda eyni olmur.

Halal olur ən azı,

Heyif ki yeri dolmur.

* * *

Olanı yaşayırıq,

Sevinci, ağrısıyla.

Məcburi daşıyırıq,

Yalanı, doğrusuyla.

* * *

Nə verir utandırmır,

Bəs olan qədər verir.

Verdiyini andırmır,

Olur ki, kədər verir.

* * *

Bilir ki, mən quluyam,

Mənə verdiyi itmir.

Hələ canı suluyam,

Ona görə incitmir.

* * *

Bu ömrün yollarında,

Yolçusuyam qismətin.

Çovğununda, qarında,

Yeridim sakit, mətin!

QOŞMA

Çadır qur baharda hamar bələndə,

Ruhun çağlayanda, təbin güləndə.

Fəsillər dəyişib hər yaz gələndə,

Bəlkə yaza xatir xatırlanasan.

* * *

Bülbül təbdə qalar yazın xətrinə,

Sevda şirin olar nazın xətrinə,

Sözə aşiq oldun sazın xətrinə,

Bəlkə saza xatir xatırlanasan.

* * *

Yanan ürəkləri soyudan buz ol,

Yaxşılar içində yaxşı ol, göz ol,

Tapdanan yol olma, balaca iz ol,

Bəlkə izə xatir xatırlanasan.

* * *

Keçirmə vaxtını boşa, ay Murad,

Ömrünü dağlarda yaşa, ay Murad,

Sözüylə nəfəs al, qoşa ay Murad,

Bəlkə sözə xatir xatırlanasan.

YAŞIN GİLEYLƏRİ

Arzulardan, istəklərdən doyuruq,

Yaş artdıqca ancaq dilləşirik biz.

Sevinci bükürük küncə qoyuruq,

Dərdiylə, kədərlə əlləşirik biz.

* * *

Nə daha sevinib gülə bilirik,

Sanki qayğıların başından aşır.

Nə də öhdəsindən gələ bilirik,

Sanırsan çevrəndə şeytan dolaşır.

* * *

Beynində, ağlında min fikir bişir,

Gah dağı arana tay eyləyirsən.

Tutduğun fırlanır əlindən düşür,

Salıb sındırırsan, bay eyləyirsən.

* * *

Elə bil dünyaya xərac verirsən,

Üzündən gözündən şikayət yağır.

Nə söz eşidirsən, nə iş görürsən,

Dinirsən, hər sözün çəkindən ağır.

* * *

Közərən ümidə bel bağlayırsan,

Başqa çıxış yolun, əlacın olmur.

Ha dincə qoyursan, ha yağlayırsan,

Ömür bezir səndən, deyir dayan, dur!

QOŞMA

Dünyaya gələndə elə bildik ki,

Həmişə kef edib, gülməyə gəldik.

Ləziz yeməklərin, hər cür içkinin,

Nuş edib dadını bilməyə gəldik.

* * *

Yıxıldıq, əzildik, bunu danmadıq,

Yaşadıq, bu ömrə heç vaxt yanmadıq.

Həyatdan bezmədik, bax, usanmadıq,

Pünhan dərdimizi bölməyə gəldik.

* * *

Ay Murad, şeytana, şərə uymadıq,

Düz olduq, əyrini yaxın qoymadıq.

Çalışdıq, vuruşduq, ancaq doymadıq,

Sonda anladıq ki, ölməyə gəldik.

DÜNYA

Dünya sonsuz müstəvidi,

Nə uzunu var, nə eni.

Sanki körpə bir səvidi,

Anlamazsan istəyini.

* * *

Nə dərdinə dərman olar,

Hər gün yıxar, bir can alar.

Yorar, yorar, heydən salar,

Yarı yolda qoyar səni.

* * *

Nə sonu var, nə əvvəli,

Ağıllını eylər dəli.

Tərs sualdı, sirdi, bəli

Anlayan yox bu düzəni.

* * *

Əksik olmaz qışda qarı,

Payız olsa bağda barı.

Dağ başında buludları,

Sıx dumanı, seyrək çəni.

* * *

Sən Allahın bir bəndəsi,

İsmin Murad haqqın səsi.

Sözdü fikrin şah pərdəsi,

Sən də qoru ənənəni.

A  QARDAŞ

(Avdı Qoşqarın doğum gününə)

Deyirəm, dünyanın halal insanı,

Tək təmiz adamı sənsən, a qardaş.

Anlayıb bilənə əzizi, canı,

Qanmaza dumansan, çənsən, a qardaş.

* * *

Dumduru su kimi təmizdir adın,

Ağrımaz başını dərdə salmadın.

Halaldan doğuldun, halal yaşadın,

Haramdan uzaqsan, gensən, a qardaş.

* * *

Görəndə bar verir arzun, muradın,

Sevincdən uçmağa olmaz qanadın.

Böyründə, başında qohumun, yadın,

Sevincinə yarı, tənsən, a qardaş.

* * *

Üzündən bəllidir səmimiyyətin,

Baxıram hər kəsə xoşdur niyyətin.

Nə özün dəyişdin, nə xasiyyətin,

Bir azca dəyişsən, dönsən, a qardaş.

* * *

Səni mən hər yerdə misal gətirdim,

İzlədim, çox şeyi səndən götürdüm.

Yaxşı nə bildimsə ruha ötürdüm,

Ruhumda bar verən dənsən, a qardaş.

BİR DƏRDİNİ ÇƏKƏN OLA…

Bir dərdini çəkən ola,

Əlin üzdə qalmayasan.

Arxanca su tökən ola,

Öz yolundan olmayasan.

* * *

Çaşmayasan öz yerini,

Saxlayasan ləngərini.

Bu dünyanın dərd-sərini,

Heç vecinə almayasan.

* * *

Dərd-azarın çox olmaya,

Dinən ruhun tox olmaya.

Təbəssümün yox olmaya,

Bulud kimi dolmayasan.

* * *

Şah olasan öz taxtında,

Öz şansında, öz baxtında.

Ayrılasan düz vaxtında,

Çiçək kimi solmayasan.

* * *

Yaşamaqdan bezməyəsən,

Ayrı ruhda gəzməyəsən,

Sevdiyini əzməyəsən,

Murad, dərdə salmayasan.

ÖZÜMÜN ÖZÜMLƏ SÖHBƏTİM

Zövqümə həmişə inanmışam mən,

Bu da bir duyğudu ruhumdan gələn.

O qədər səbrimlə sınanmışam mən,

Tanrı da zövq alır bundan mən bilən.

* * *

Adam tanıyanam bircə baxışdan,

Zənnimdə heç zaman aldanmamışam.

Gileyim olmayıb bəxtdən, naxışdan,

Nəyim var üzdədi heç danmamışam.

* * *

Nə qədər daş atan oldu arxamdan,

Səkmədim yolumdan heç bircə qarış.

Şamın yandığını tez duyar şamdan,

Piltə nə çəkirsə çıraqdan soruş.

* * *

Demirəm ruh kimi hər yerdə varam,

Qismətin, taleyin qulu olmuşam.

Allaha yaxınam, Tanrıyla yaram,

Onun kölgəsində məskən salmışam.

* * *

Bu ömrün əzabı yormadı məni,

Hər yükün altına sırtımı verdim.

Nə tənə, nə pislik qırmadı məni,

Nə də biganəlik olmadı dərdim.

* * *

Rəhimli, duyğusal, sakit bəndəyəm,

Kimsənin işinə qarışmadım heç.

Nə sizdən geridə, nə də öndəyəm,

Bircə haqsızlıqla barışmadım heç.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov: – Öz yerimi bilənəm.

ÖZ YERİMİ BİLİRƏM

Evdə sakit bir adam,

Çöldə deyib gülənəm.

Çətində, darda, qadam,

Öz yerimi bilənəm.

* * *

Çiynimə düşən yükü

Vallah dərd bilməmişəm.

Canım sağ olsun, təki,

Dartacam, ölməmişəm.

* * *

Kim deyir ki, kasıbam,

Yaxud bəyəm, ya xanam.

Nə özümdən razı adam,

Nə özümü dartanam.

* * *

Sakit, Allah bəndəsi,

Var – dövlətdə gözüm yox!

Zəmanənin rəndəsi,

Elə yonub, sözüm yox!

* * *

Bu ömrü ki, yaşadım,

Məni ruhdan salmadı.

Şükür olsun ki, adım,

Kimsəyə yük olmadı.

OLUR

Saf kəlam sat, alanı yox,

Yüz yalan sat, alan olur.

Bu bazarın yalanı çox,

Yalan satan kalan olur.

* * *

Öz dərdini yaxşı tanı,

Sevincini bölən hanı?!

Küncə sıxır dərd insanı,

Bir çıxılmaz dalan olur.

* * *

Sağlığını vermə bada,

Tez alışar, yanar o da.

Bu savaşda, bu qovğada,

Gödək ömrün talan olur.

* * *

Yaş artdıqca yox endirən,

Nə soruşan, nə dindirən.

Onda səni sevindirən,

Öyündüyün balan olur.

* * *

Məni dinlə, düşünmə dar,

Fəhimli ol, çox sey apar!

Qurda – quşa yem olanlar,

Köçdən geri qalan olur.

* * *

Köhnə palan içi eşmə!

Səbirli ol, odda bişmə!

Ay Murad, çox dərdə düşmə,

Qismətdəki olan olur.

RUH VƏ CAN

Ruh ölmürsə, nə sirdi,

Sonda bu canı satar.

O ki cana yesirdi,

Candan əziz kimi var?!

* * *

Candı ruhun beşiyi,

Ruhdu canın anası.

Yurdu, evi – eşiyi,

Ruhun odu sonası.

* * *

Elə bil ki, suçludu,

Nədi ki, canın dərdi?!

Ya ruh cana borcludu,

Ya da canda əsirdi.

* * *

Ruhdu var edən bizi,

Sual, müəmma, sirdi!

Ruhsuz can , sözün düzü,

Bir dəri, bir həsirdi.

TAPANMIRAM

Bir gün şad oluram, bir gün tərsinə,

Deyəsən zamanla dil tapanmıram.

İl ildən pis gəlir, dəyişmir heç nə,

Məni sevindirən il tapanmıram.

* * *

Dövran da, zaman da ömrə yağıdır,

Duyduğum nəğmələr, sanki ağıdır.

Od tutub yanıram, külək dağıdır,

Üstümü örtməyə kül tapanmıram.

* * *

Daha inanmıram şirin sözlərə,

Altı qat, yeddi qat saxta üzlərə.

Dönüb boylanıram baxan gözlərə,

Bir mənə uzanan əl tapanmıram.

* * *

Nə yalan deyim ki, başımdan aşıb,

Dərd mənə doy gəlib, qaynayıb, daşıb.

Ya zövqüm korlanıb, ya ağlım çaşıb,

Bağda iyləməyə gül tapanmıram.

* * *

Murad yaşa dolub, qəlbi yuxalıb,

Zamanın dərdini deyən çox alıb.

Yaxşımı azalıb, pismi çoxalıb,

Sırtımı verməyə bel tapanmıram.

DÜNYA

Yüz dərdi var bu dünyanın,

Kömək etməz çıxsa canın.

Zamanı var hər ünvanın,

Köç vaxtını bilər , dinməz.

* * *

Nə dost bilər, nə də sirdaş,

Son məkanın quru bir daş,

İzin , tozun qalmaz qardaş,

Bu həyatdan silər, dinməz.

* * *

Yetim payı yeyənlərə,

Tərəzini əyənlərə,

Dünya , mənim deyənlərə,

Sakit- sakit gülər, dinməz.

* * *

Batma yasa, düşmə dərdə,

Vaxt gələndə enər pərdə.

Sən sevinib gülən yerdə,

Aparmağa gələr, dinməz.

* * *

Adam kimi cudamların,

Özündən razı xamların,

Yekəxana adamların,

Başına kül ələr, dinməz.

* * *

Nə boşalar, nə də dolar,

Nə verdisə , geri alar,

Gah Muradı oda salar,

Gah bağrını dələr, dinməz.

AY ÜRƏYİM

Niyə mənlə dolanmırsan,

Bilənmirəm, ay ürəyim.

Nə vermisən alanmırsan,

Gülənmirəm, ay ürəyim.

* * *

Fikir hara, de, mən hara,

Sarsıyıram, düşsəm dara.

Fikirləşib bir qərara,

Gələnmirəm, ay ürəyim.

* * *

Məni üzən yalanları,

Məndən qisas alanları,

Yaddaşımdan olanları,

Silənmirəm, ay ürəyim.

* * *

Bir düzən ver gəlişinə,

Öyrəşdiyim əl işinə.

Əvvəlki tək gülüşünə,

Bələnmirəm, ay ürəyim.

* * *

Baş açmıram gileyindən,

Qaçanmıram kələyindən,

Xeyli vaxtdı ələyindən,

Ələnmirəm, ay ürəyim.

YER – GÖY

Nə qədər dərindi göylərin sirri,

Baxırsan ağlına min fikir gəlir.

Bu dünya bərqərar olandan bəri,

Göylər yer üzünün bağrını dəlir.

* * *

Gah yağış çiləyir, gah da qar tökür,

Nə desə Göy üzü Yer qulaq asır.

Deyəsən altında əziyyət çəkir,

Elə bil Göy Yerin başından basır.

* * *

Sanki bir çətirdi Yeri qoruyar,

Qoymaz ki, üzünə kölgələr düşə.

Sanmıram Yer üzü göylərdən doyar,

Əl açar göylərə insan həmişə.

* * *

Yerin də, Göyün də yaradanı var,

Bunu mən demədim, alimlər söylər.

Yerdəki bəndələr bir şeyi anlar,

O uca Tanrının məkanı göylər!

BİR YOL GEDƏR İÇİMDƏN…

Bir yol gedər içimdən,

Tərk olmuş çölə sarı.

Aralandım köçümdən,

Keçilməz gölə sarı.

* * *

Özümə dərd açaram,

Tələsərəm, qaçaram.

Yuxularda uçaram,

Uzanan ələ sarı.

* * *

Yaşadım, bir iz saldım,

Yaxşı, pis yadda qaldım.

Yarəb, deyən yol aldım,

Tufana, yelə sarı.

* * *

Sanki bir ömür yatdım,

Üz-gözümü qanatdım.

Bilmədim, əl uzatdım,

Tikanlı gülə sarı.

* * *

Daha fürsət güdəcəm,

Nə arzum var edəcəm,

Bahar oldu gedəcəm,

Şen olmuş elə sarı.

GÖZ AÇANDA NƏ GÖRDÜK Kİ…

Göz açanda nə gördük ki,

Dümağ işıqdan savayı?!

Bənna olduq, nə hördük ki,

Boş yaraşıqdan savayı?!

* * *

Ölməz sənət, ölməz əməl,

Düz qoyulsa özül, təməl.

Oyun qurduq, nə gördü əl,

Sümük aşıqdan savayı?!

* * *

Bəzən niyə çox fağırıq,

Gah yüngülük, gah ağırıq,

Zövqümüz bu, nə yığırıq,

Zərli qaşıqdan savayı?!

* * *

Kimdi bizi dərdə salan?!

Dərdimizi neydə çalan?!

Candan təmiz ruhdu qalan,

Çirk, bulaşıqdan savayı.

BU , DÜNYANIN SONU DEYİL

Bu dünyadan köçüb getmək,

Yoxa çıxmaq, gözdən itmək,

Daşa dönüb yerdə bitmək,

Bu, dünyanın sonu deyil!

* * *

Qismət varsa doğulacaq,

Üzdə kədər boğulacaq,

Dərd- azar da soğulacaq,

Bu, dünyanın sonu deyil!

* * *

Xeyir apar, şadlıq gətir,

Yaxşıya bax, ibrət götür,

Çalış hər gün sevinc ötür,

Bu dünyanın sonu deyil!

* * *

Bildiyini doğru söylə,

Gedən ömrü yoldan əylə,

Nə fikirləş, nə dərd eylə,

Bu, dünyanın sonu deyil!

* * *

Səndən sonra gələn yoxsa,

Bir üzünə gülən yoxsa,

Dünya varsa, ölən yoxsa,

Bax, dünyanın sonu budur!

ÖLÜM

Ölüm – varlığın sonu,

Gedən yolun başıdı.

Kim sevər ki, de onu,

O, dünyanın yaşıdı!

* * *

Varlı, kasıb seçməz o,

Cavan, qoca da bilməz.

Məsləyindən keçməz o,

Dala durmaz, əyilməz.

* * *

Yaxşını, pisi görməz,

Bir bənd ola, ya sevə.

Fürsəti boşa verməz,

Dam uçurar bu dəvə.

* * *

Qəfil gecə gələr o,

Ya da gündüz soraqlar.

Ünvanını bilər o,

Vaxt itirməz, tez haqlar.

* * *

Yaxşı-yaman soruşmaz,

Vaxtını almaz hədər.

Qorxma, həddini aşmaz,

İş görər, çıxıb gedər.

* * *

Ən sonuncu baxışdı,

Ən sonuncu əlvida.

Bu dünyaya naxışdı,

Ömrə, günə son vida.

İNSAN MƏLƏK DEYİL

Özümün özümlə davam çox olar,

Hesabat verərəm özüm özümə.

Etdiyim səhvlərim isti ox olar,

Sanki yaydan çıxar, girər gözümə.

* * *

Hərdən qınayaram özüm özümü,

Nə olsun, bu işin bir sonu olmaz.

O qədər yemişəm mən öz sözümü,

Heç sayı hesabı yadımda qalmaz.

* * *

İnsan mələk deyil, ona inanıb,

Hər gün ətəyində namaz qılasan.

Mən də inanmışam, ağzım çox yanıb,

Susmuşam. Heyfini kimdən alasan?!

* * *

Bu dünya özünə güvəni sevməz,

Sarsıdar həyatda, ad-sanı sevər.

Qismət də başıboş dəvəni sevməz,

Ağıllı, tədbirli insanı sevər.

* * *

Fikirləş, həyatda çalış aldanma,

Aldanmaq insanı hörmətdən salır.

Qoru ad-sanını, heç zaman danma,

Anla ki, insandan tək ad-san qalır.

SEVGİ NƏDİR

Sevgi nədir? Gözün gözə səcdəsi?

İlk görüşdə təmas quran əl bilər.

Bəs eşq nədir? Üzün üzə səcdəsi?

Söz deyəndə topuq vuran dil bilər.

* * *

İki gözün işartısı yol açar,

İki qəlbə inam verər, dindirər.

Eşq dediyin sevənlərə qol açar,

Qabağında diz çökdürər, endirər.

* * *

Nə görünər, nə bilinər canda eşq,

Nə ruhundan, nə ağlından çıxar o.

Ruhda olar, hey çağlayar qanda eşq,

Gecə-gündüz yandırar o, yaxar o.

* * *

İki canın eşidilməz səsidi,

Sən duysan da, bundan gözün tox olmaz.

Ən çox işlənən söz can kəlməsidi,

Dillərindən əksik olmaz, yox olmaz.

* * *

O, bir hissdi, əsir eylər insanı,

Qul olarsan qabağında o hissin.

Kim ayırsa, iki sevən bir canı,

Görüm Tanrı onun xeyrini kəssin!

QOŞMA

Çoxdan sınamışam, əvvəl bilinməz,

İpəyəm, qumaşam, çitəm, ya bezəm.

Mənimlə təmas qur, bir söhbət eylə,

Gör ki, aydınlığa şığıyan gözəm.

* * *

Alnıma yazılan yazımı, nəsə,

Niyə görünmüşəm bəsit hər kəsə?!

İzah eləməsəm, inan, deməsəm,

Çeynənmiş fikirəm, yeyilmiş sözəm.

* * *

Kənardan görünməz, hər an oyağam,

Bəzən sakit, səssiz, həlim sayağam.

Xislətim belədi , haqqa dayağam,

Üzləri yandıran alovam, közəm.

* * *

Nə gördüm dünyaya güzardan sonra,

Bizləri ələyən bazardan sonra?!

Yüz cür həngamədən, azardan sonra,

Bilinər, ay Murad, əyriyəm, düzəm.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


Məlumatı hazırladı: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

ZAUR USTACIN YENİ KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB


GÜNNUR AĞAYEVANIN YAZILARI

ÇİNGİZ ABDULLAYEV MÜKAFATI


>>>SATIŞDA OLAN KİTABLAR


Aşıq Qurban: -“Pərdəli gəzməyən nəzərə gələr.”

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“XƏZAN” JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

MURAD MƏMMƏDOV: BAHAR

BAHAR

Gül açıb gülən fəsil,

Gülünü gülən gördüm.

Səni, ruhun elə bil,

Dilini bilən gördüm.

* * *

Gəl, oyat bülbülləri,

Ruhumuz cana gəlsin.

Çiçəklərin, güllərin,

Gül açsın, qana gəlsin.

* * *

Gəl, oyansın bu torpaq,

İsinsin nəfəsinlə.

Sevənlər şad olacaq,

Oxuyacaq səsinlə.

* * *

Duyğuya can verirsən,

Ruha uçan qol-qanad.

Sən illərin qovşağı,

Bizlər isə amanat.

* * *

Ay ruhumun çətiri,

Qanım qaynayan gözəl!

Darıxdım səndən ötrü,

Bircə gecikmə, tez gəl!

QOŞMA

Yaşımın bu vaxtı çox darıxıram,

Pul ola ,dünyanı dolanam, gəzəm.

Göylərə seyrangah kimi baxıram,

Tanrı qanad verə quş kimi süzəm.

* * *

Tövbə eləməyə indi aman var,

Məni bəyənməyən yaxşı-yaman var.

Əyər-əksiyimi deyən zaman var,

İstərəm yerbəyer eləyəm, düzəm.

* * *

Gün olur vaxt getmir, bir il sanıram,

Canım gizildəyir, sanki yanıram.

Yaşamaq eşqiylə alovlanıram,

Nə gördüm dünyadan əl çəkəm, bezəm.

* * *

Doğrunu gizlədib, bax, danmağım yox,

Kiməsə yarınıb qatdanmağım yox.

Boyumdan yuxarı atdanmağım yox,

Boyum çatan qədər doğruyam, düzəm.

* * *

Dəyəri qızıldan baha almazam,

Ruhları dindirən baharam , yazam.

Muradam, çətində məğlubolmazam,

Mən dara düşəndə əlliyəm, yüzəm.

DÜNYA QOCALMIR

Dünya, balam, qocalmır,

Nur saçır çöhrəsiylə.

İyi işindən qalmır,

Əyirir cəhrəsiylə.

* * *

Dəyirmanı üyüdür,

Dəni qıraqdan gəlir.

Bu küy onun küyüdür,

Səsi beynimi dəlir.

* * *

Dəyişəni bizlərik,

Boşalarıq, dolarıq.

Növbəmizi gözlərik,

Yoxsa xurd-xış olarıq.

* * *

Qalmaz öz nizamından,

Nəşəsini duymarıq.

İyindən, dad-tamından,

Nə sirdisə doymarıq.

* * *

İnsanları çabalar,

Özü durar daş kimi.

Gözündə şəkli qalar,

Beynində yaddaş kimi.

* * *

Bir kimsəni ayırmaz,

Rəngi, ala gözüylə.

Ümid verməz, doyurmaz,

Şirin, şəkər sözüylə.

* * *

Xətirinə dəyər o,

Xətirinə dəy görüm!

Qamətini əyər o,

Gəl, sən onu əy görüm!

* * *

Bu dünyayla əlləşmə,

Düz olan özü gedib.

Çox bilsən də dilləşmə,

Sən adda yüzü gedib.

BU YOL MƏNƏ TANIŞDI

Bu yolu mən keçmişəm,

Bu yol mənə tanışdı.

Nə bəyənib seçmişəm,

Nə də deyim yanlışdı.

* * *

Neçə dəfə azmışam,

Döngəsində, düzündə.

İynəylə gor qazmışam,

Bu yolun hər üzündə.

* * *

Bu yol ömür yolumdu,

Ölçsən bircə qarışdı.

Cığırları, izləri,

Alnımdakı qırışdı.

* * *

O qədər büdrəmişəm,

Bu yolda karıxmışam.

Soyuqdan titrəmişəm,

İstidən qarıxmışam.

* * *

Başlanğıcı soyuq qış,

Neçə fəsil ötürdüm.

Ortasına çatmamış,

Ayıldım ki, bitirdim.

* * *

Çəkinmirəm deməkdən,

Bu yol da bağlanacaq.

Paslanıb işləməkdən,

Silinib yağlanacaq.

NEYLƏYƏK?!

Yaxşı nədir, pis nədir?

Deyən olmaz, neyləyək?!

Ömür gedir, gün gedir,

Duyan olmaz, neyləyək?!

* * *

Sən də, mən də günahkar,

Min xislətli bəndə var.

Bir-birinə kor olar,

Həyan olmaz, neyləyək?!

* * *

Çox dəyişmə yolunu,

Sudan çıxar çulunu.

Yaradanın qolunu,

Əyən olmaz, neyləyək?!

* * *

Sözü düzər sətrinə,

Doyanmazsan ətrinə.

Şairlərin xətrinə,

Dəyən olmaz, neyləyək?!

* * *

Aldanma xoş üzlərə,

Ay Murad, boş sözlərə.

Vaxtsız ölüm bizlərə,

Əyan olmaz, neyləyək?!

TƏCNİS

Qarğışa inanma, quruca sözdü,

Neyləyər quruca söz yad daşına.

Yaddaşın mənbəyi baxışdı, gözdü,

Tanrı toxunmasın göz yaddaşına.

* * *

Əl çəkmə fikrindən, çəkinmə dala,

Bir xeyir iş üçün çıxdınsa yola.

Niyə gözləyirsən o vaxta qala,

Fikrindən o, dönə və ya daşına.

* * *

Hər an uzaq oldum yad olan səsdən,

Qaçdım ruhuma yad bildiyim kəsdən.

Çəkindim yad dildə hər yad nəfəsdən,

Qorxdum ki, ruhuma off yad daşına.

* * *

Pisdən uzaq dolan, Murad, gendə ol!

Doğru ol, dürüst ol, çalış gündə ol!

Tövbə qıl, Allaha yaxın bəndə ol!

Möhtac eyləməsin, bax, yad aşına.

ÜMİDLƏ YAŞAYARAM

Ümidlə yaşayaram,

Ümid güvənc yerimdi.

Şükür ki, bu gün varam,

Sabah Allah kərimdi!

* * *

Hər səhər bu duayla,

Oyanaram, yataram.

Zaman alar sırayla,

Bu ömürü sataram.

* * *

Razıyammı, bilmirəm

Ötüb keçən ömürdən?!

Üz-üzə ki gəlmirəm,

Qaçam, çıxam əmirdən.

* * *

Bilirəm ki, qismətdə

Nə varsa görəcəyəm.

Yaşadığım ömürün

Barını dərəcəyəm.

* * *

Heç nə gəlməz vecimə,

Dünyanı boş sanıram.

Ona görə gücümə,

Ağlıma inanıram.

MƏNİ

Təbim çağlayanda günə gərək yox,

Sözümün istisi qızdırar məni.

Ay kağız, ay qələm sənə gərək yox,

Özümün ruhum var, yazdırar məni.

* * *

Bu ruh at üstədi, hövsələsi dar,

Qoymayır yatmağa, deyir gəl apar.

Desələr dərində beş- üç kəlam var,

Gözümün nuru var, qazdırar məni.

* * *

İnsanın dözümü yaşa bağlıdı,

Ağlı, dərrakəsi başa bağlıdı,

Ay Murad, yaddaşın huşa bağlıdı,

Dözümün həddi var, azdırar məni.

VİCDAN

Vicdan su ha deyil, soğula candan,

Sorula bədəndən, tər ilə ancaq.

Şübhəsiz var olar tərtəmiz qandan,

Əsildə, nəsildə varsa olacaq.

* * *

O elə duyğudu gözə görünməz,

Canını ağrıdar səhv etsən, oyan!

İstidən, soyuqdan qorxmaz, bürünməz,

Canında qövr edər, dolanar hər an.

* * *

Demə ki, xülyadı, o, mənə yaddı,

Nə cavab verərsən ürəyin sorsa?

O, hissdi, duyğudu, yandıran oddu,

Ağrıdar qəlbini içində varsa.

* * *

Onsuz bax, insanlıq bütöv, tam deyil,

Vicdandır Allahı yadına salan.

Vicdanı olanın önündə əyil,

Vicdansız insandan kənar gəz, dolan!

İNSAN KİMİ SAYILANDA

Axşam düşür şər qarışır,

Can atırıq yatmaq üçün.

Gecəylə gündüz yarışır,

Başımızı qatmaq üçün.

* * *

Ayılırıq yaddan çıxır,

Dünən olan günahımız.

Səhv edirik, Tanrı sıxır,

Ərşə qalxır off-ahımız.

* * *

Dərdə bax ki, düzəlmirik,

Qocalırıq ömür gedir.

Niyə düz yola gəlmirik?

Bir deyən yox dərdin nədir?!

* * *

Əllərimiz göydə olur,

Yarəb, kömək istəyən çox!

Nə boşalır, nə də dolur,

Bu gərdişi bir əyən yox!

* * *

Vaxt qurtarır, ömür bitir,

Qolu bağlı qul oluruq.

Torpaq çökür, qəbir itir,

Ayaqaltı yol oluruq.

* * *

Yıxılırıq bu başımız,

Qara əhlət daşa dəyir.

Dayanmayır göz yaşımız,

Zaman baxıb gülümsəyir.

* * *

Gündüz kefi çağ olarıq,

Bir də səhər ayılanda.

Ağ kəfənə bağ olarıq,

İnsan kimi sayılanda.

İTİRDİM

Yarəb, ömür yollarımda,

neçə doğma can itirdim.

Həm yaxından, həm uzaqdan

sevdiyim insan itirdim.

* * *

Bəlkə yazı, bəlkə qismət,

çox düşündüm biləmmədim,

Qaçırdığım neçə fürsət,

çatmadığım an itirdim.

* * *

Günbatanı çox izlədim,

gündoğana heç baxmadım,

Yuxum mənə şirin oldu,

neçə gözəl dan itirdim.

* * *

Bir dar günə düşürəmsə,

neçə insan yada düşür,

Mənə yaxın, mənə doğma

adı bəlli xan itirdim.

* * *

Arzularım böyük idi,

Yaradandan kömək umdum,

Ümidlərim doğrulmadı,

neçə arzu- kam itirdim.

* * *

Tənbəl oldum görünmədim,

maddiyyata uydum hər an,

Çox qaçmadım şan- şöhrətə,

ay Murad, ad-san itirdim.

MƏRDANƏLİK YOLUMDU

Sakit, səssiz dünyam var,

Qoruyaram özümçün.

Qəlbim geniş, səbrim dar,

Vuruşaram sözümçün.

* * *

Hey qeydinə qalaram,

Sarsıdıb yıxan olmaz.

Qadasını alaram,

Bu canı sıxan olmaz.

* * *

Heç kimə üz vermərəm,

Qonaqlarım söz olar.

Yamana göz vermərəm

Sevdiklərim düz olar.

* * *

Özümdən şübhəm olmaz,

Ruh gəldi havadayam.

Söz məni saya salmaz,

Həmişə davadayam.

* * *

Öz dünyamın şahıyam,

Mərdanəlik yolumdu.

Nə mən söz allahıyam,

Nə söz mənim qulumdu.

OLUR

Eşq, məhəbbət yaşayırsa,

insan sevir, insan olur,

Hər cür dərdə-qəmə dözür,

iki sevən bir can olur.

* * *

Bir-birini sevən bəndə,

dara düşsə çarə bulur,

Hər kəlmədə can söyləyir,

bax məhəbbət ondan olur.

* * *

Geci, tezi tanınar o,

əgər təmiz sevgi yoxsa,

Bircə yalan məhv eləyər,

insanı hər yandan olur.

* * *

Nəslinə bax o qızı sev,

gümanında yanılmazsan,

Əsli-nəsli təmizdirsə,

sevgi təmiz qandan olur.

* * *

Muradın da bu işlərdən

baxma azca başı çıxır,

Gözün gözə mehri varsa,

qığılcım o andan olur.

İNANCLARIM

Yuxularım çin olmur,

Uşaqlıqdan bilirəm.

Səhər suya danışıb

Əməlimə gülürəm.

* * *

Neçə vaxtdır yuxuma

Hər gecə atam gəlir.

Qalxıb suya oxuma,

Ay oğul, deyib gülür.

* * *

Anam öyrədib mənə,

Yuxunu suya danış!

Tapşırıb dönə-dönə,

Əl açıb göyə danış!

* * *

Allaha de sirrini,

Bəndəyə söz söyləmə!

Oğul, isti yerini,

Nəbadə dar eyləmə!

* * *

Anamın hər sözünü

Yaddaşıma yazmışam.

Deyəcəyəm düzünü,

Hər yuxumu yozmuşam.

* * *

Tərsə bax, atam isə,

Heç nəyə inanmazdı.

Ateist olduğunu

Heç bir zaman danmazdı.

* * *

Rəhmətlik bircə gün də

Xəstələnib yatmadı.

Bizləri sevən bəndə,

Başımızı qatmadı.

* * *

Nə vəsiyyət eylədi,

Nə dərdini danışdı.

Belə ani ölümlər

Çoxumuza tanışdı.

* * *

Allahı sevən kəslər

Ancaq ona inanar.

Səni ruhunda bəslər,

Özünə yaxın sanar.

* * *

Bəs hardandı inanıb

Tapındığım bu vərdiş?!

Görən harda sınanıb

Məni üzən bu gərdiş?!

* * *

Nə oyundu bilmirəm,

Ağılımdan çıxmayır.

İstəyərəm dəyişim,

Yaşım sözə baxmayır.

* * *

Altımışı ötürdüm,

Mən dəyişim nə edim?!

Atamı ki itirdim,

Anama sarı gedim!

DƏRD

Salam vermir, soruşmur,

Qadam, halın necədi?!

Ulduzumuz barışmır,

Adam, halın necədi?!

* * *

Adım dərddi, varam mən,

Dilim yoxdu, karam mən.

Əl yandıran qoram mən,

Şadam, halın necədi?!

* * *

Yoxam tanış- bilişə,

Qol qoymaram hər işə.

Üzdə azca gülüşə,

Yadam, halın necədi?!

* * *

Nə yerdə ağlayaram,

Nə göydə çağlayaram.

Qorx, səni dağlayaram,

Odam! Halın necədi?!

* * *

Hər yolu gizli gedən,

Arxanca səni güdən,

Ağzını zəhər edən,

Dadam, halın necədi?!

* * *

Səni yaman teylədim,

Dərdə büküb düylədim.

Canına köç eylədim,

Atam, halın necədi?!

RUHUM, İNCİTMƏ MƏNİ.

Ruhum, incitmə məni,

Qoy bir azca dincəlim!

Yaman yordun gecəni,

Dayan, özümə gəlim!

* * *

Mən canıma bələdəm,

Yuxusuzluq çətindi.

İstəyirəm mən gedəm,

Sən işinə bax indi.

* * *

Canı çöldən tapmadım,

Nə baş sındır, nə əlləş!

Nə istədin yapmadım?!

Bir az düşün, fikirləş.

* * *

Bəzən dara çəkirsən,

Məni işə salırsan.

Başımda turp əkirsən,

Məni məndən alırsan.

* * *

Ay canımın bəlası,

Niyə gecə gəlirsən?

İkimizə olası

Hər şeyi sən bilirsən.

* * *

Qorxum yoxdu heç nədən,

Taleyimlə yaram mən.

Bir sümüyəm, bir bədən,

Bir də sənlə varam mən.

BU DÜNYA QƏDİR BİLMƏZ…

Neçə vaxtdı doyunca,

Ürəkdən gülməmişəm.

Niyə?! Ömrüm boyunca,

Bu sirri bilməmişəm.

* * *

Bəlkə işdi başımı

Gündəlik məşğul edir.

Soruşan yox yaşımı,

Ay dolanır, il gedir.

* * *

Nə sabah yada düşür,

Nə dünən yaddan çıxar.

Sözü ağzında bişir,

Sərsəm ağıl ev yıxar.

* * *

Dünyanın gərdişindən,

Neyləyim, anlamadım.

Kasıb oldum beşindən,

Özümü danlamadım.

* * *

Dərd də, qəm də dadmışam,

Bunu qismət sanmışam.

Əksiyimi udmuşam,

Gizlətmişəm, danmışam.

* * *

Ürəyi daş olmadım,

Zülüm gördüm, ayıldım.

Zənnimcə baş olmadım,

Ancaq hər an sayıldım.

* * *

Bu dünya qədir bilməz,

Əziyyətin zay olar.

Biri gülər, biri gülməz,

Anla, pis də pay olar.

PAXILLIQ

Canda sağalmaz yara,

Hissdi, haldı paxıllıq.

Nə ağ olar, nə qara,

Rəngsiz xaldı paxıllıq.

* * *

Məqsədinə çatmağa,

Dərd yükünü atmağa,

Qoymaz gecə yatmağa,

Pis əhvaldı paxıllıq.

* * *

Səni, məni güdəndi,

İnsanı xar edəndi.

Sual vermə, nədəndi?!

Boş sualdı paxıllıq.

* * *

Səhv eləmək, çaşmaqdı,

Gah həddini aşmaqdı,

Tənədi, sataşmaqdı,

Qalmaqaldı paxıllıq.

* * *

Əldən vemə anını,

Ay Murad, ad-sanını.

Bir də gördün canını,

Aldı, çaldı paxıllıq.

ÖMÜR, SƏNDƏN İNCİMƏDİM

Bu yolları qoşa getdik,

Ömür, səndən incimədim.

Azmadıq, birbaşa getdik,

Ömür, səndən incimədim.

* * *

Nə zamanı, vaxtı duyduq,

Nə istəyə sərhəd qoyduq.

Nə yorulduq, nə də doyduq,

Ömür, səndən incimədim.

* * *

Torpaq əkdik, bar dilədik,

Məhsul üçün, qar dilədik,

Qismət umduq, var dilədik,

Ömür, səndən incimədim.

* * *

Hərdən oldu dara saldın,

Soruşmadım, harda qaldın?!

Bəlkə məndən qisas aldın?!

Ömür, səndən incimədim.

* * *

Vaxt tez uçdu, zaman keçdi,

Hiss etmədik, yaman keçdi.

Yaxşı günlər, güman, keçdi,

Ömür, səndən incimədim.

* * *

Artıq dilsiz neyəm indi,

Yaşa dolmuş bəyəm indi.

İstəyirəm deyəm indi,

Ömür, səndən incimədim.

A SƏNİ SAĞ OL

Şeirdi, yazıdı başımı qatan,

Mənə həvəs verən, dadıma çatan.

Ruhumda bəslənən, təbimə yatan,

Söz, varağı neylər, a səni sağ ol!

* * *

Sərin iç həmişə, çixartma yaddan,

Dadı bəlli olar, seçdiyin addan.

Arağı kənar qoy, ocaqdan, oddan,

Köz, arağı neylər, a səni sağ ol!

* * *

Kim desə sağalar, inanma, yalan!

Qorxudu xəstəni yatağa salan.

Dünya işığına tamarzı qalan,

Göz ,çırağı neylər, a səni sağ ol!

* * *

Könülsüz dəmlənən aşda dad olmaz,

Kefin kök olmasa, könlün şad olmaz,

Qohum səndən küsər, qorxma, yad olmaz,

Döz, qırağı neylər, a səni sağ ol!

* * *

Baxıram nə zildə, nə də pəsdəsən,

Səsin xırıldayır, deyən xəstəsən.

Başa bax, insandan daraq istəsən,

Daz ,darağı neylər, a səni sağ ol!

* * *

Arxada iz qoyma, çatdayar gorun,

Özünə ilişər qurduğun torun.

Deyirsən, ay Murad, pis gözdən qorun,

Düz, yarağı neylər, a səni sağ ol!

İNSANLIQ

İnsanlıq nədir ki,ayırır bizi?!

Həyatda yaxşıya, pislərə bölür.

Gəlin saf saxlayaq ürəyimizi,

Kin, nifrət doldusa, insanlıq ölür.

* * *

İnsan saf doğulur, mələklər kimi,

Ruhu qanad açır, göylərdə olur.

Doğulan arzular, diləklər kimi,

Sonradan beyninə yüz fikir dolur.

* * *

İçi bir müəmma, çölündən betər,

İlahi pərdə var, insan üzündə.

O pərdə cırılsa, insanlıq itər,

Quru daşa dönər, ölər gözündə.

* * *

Hamını var olan Tanrı yaradır,

Bu dünya bir rəngdə olmur, ay adam!

Hamı bu şirini, acını dadır,

Biri insan olur, o biri nadan!

* * *

Biz altı qardaşıq, əkiz tayı tək,

Oxşarıq, bənzərik biri-birinə.

Ruhumuz başqasa, min cür plan çək,

Sən ola bilməzsən onun yerinə.

* * *

Bəlkə də o qandan, soy-kökdən gəlir,

İnsanlıq insana sonra verilmir.

Bəzən biz bilmirik, Yaradan bilir,

Bilir ki, insanlıq öldü dirilmir!

QOCALAN VAXTI

Bəlkə də özümə əmin olmadım,

Sözə can vermədim, ac olan vaxtı.

Düşündüm, daşındım bir yol bulmadım,

Mən sözə baş əydim qocalan vaxtı.

* * *

Gözlərim yumuldu, baxmadım yola,

Nə xeyri təzədən yüz boylan dala?!

Gah sağa şütüdüm, gah da ki sola,

Ağlım əqidəmlə öc olan vaxtı.

* * *

İştahım çoxuydu, aşdan eylədi,

Aldatdı, alagöz qaşdan eylədi.

Söz məni oynatdı başdan eylədi,

Qanımda, canımda güc olan vaxtı.

* * *

Gəlhagəl olanda qohum çox olub,

Hamı razı qalıb, gözü tox olub.

Boylanıb baxıram , çoxu yox olub,

Dost, tanış artarmış ucalan vaxtı.

* * *

Yaş sıxır dalana, qısnayır, vurur,

Lazımsız acı söz beynimi yorur.

Hərə bir tərəfdən haqq-hesab sorur,

Yaradan Muraddan bac alan vaxtı.

DÜZƏLMİR

Allah verdiyi canda ruh dolanır, ruh gəzir,

Canımız istiliyi həmişə ondan alır.

Elə ki yaşa dolduq, can yorulur, can bezir,

Canımızda odumuz ruh çıxanda azalır.

Yanacaqla düzəlmir.

* * *

Ruhumuz çəkir bizi, yaxşı, yaman işlərə,

Bəzən insan ayılmır, bu dünyada xar olur.

Sizcə kimdi can atan, yaramaz vərdişlərə?!

İnsanlıq qandan gəlir, soydan, kökdən var olur.

Qanacaqla düzəlmir.

* * *

Bir insan canlı kimi iki candan yaranır,

Ağıl, şüur sonradan ruhumuzla verilir.

İnsan çiy süd əmir, bəzən əslini danır,

Görünməyən ruhumuz gah ölür, gah dirilir.

Gumacaqla düzəlmir.

* * *

Təhsilə sərmayə qoy, əməyin yerdə qalmaz,

Bəhrəsini görərsən, qavradığın hər dərsin.

Ummaqla, istəməklə hər istəyin çin olmaz,

Gərək bəxti , qisməti ulu Yaradan versin.

Umacaqla düzəlmir.

NƏ BİLİM?!

Bu dünyanın yaşı neçə?!

Bəs ayağı, başı neçə?!

Nə qədər boş məzar yeri?!

Yiyəsiz başdaşı neçə?!

* * *

Kəfəni dar, məzarı dar,

Gündə neçə insan udar.

Neçə əziz adamı var,

Göz üstündə qaşı neçə?!

* * *

Bizik buna fani deyən,

Fağır olub kəfən geyən.

Boş alına, başa dəyən,

Qara əhlət daşı neçə?!

* * *

İnsanları öz dinində,

Öz yaşında, öz sinnində.

Görənləri göz önündə,

Korafəhmi, çaşı neçə?!

* * *

Olanları çox vaxt üzdə,

Gizlinləri yarı sözdə.

Ağıllısı dağda, düzdə,

Bəs qanmayan naşı neçə?!

* * *

Şeytan kimi ara qatan,

Mənliyini pula satan,

İnsanlara divan tutan,

Məhv edən boşbaşı neçə?!

İNSAN

Üzünə baxıram, müəmma, sirsən,

Sən göydə azadsan, yerdə əsirsən.

Özündə olanda dünyayla birsən,

Özündən çıxanda dəli olursan.

* * *

Bəzən Yaradanı saya salmırsan,

Qismətdən yarıyıb yaşa dolmursan.

Nə yazıq ki, aza qane olmursan,

Çirkli nəfsin gəlhagəli olursan.

* * *

Var görüb şişirsən, dolub daşırsan,

Adını unudub quduzlaşırsan.

Anadan olanda Əhməd, Aşursan,

Və yaxud Məhəmməd, Vəli olursan.

* * *

Bu dünya dağılır, ruhun duymayır,

Ürəyin dur deyir, ağlın qoymayır.

Viranə qoyursan, gözün doymayır,

Qana susadıqca zəli olursan.

* * *

Ağlınla yüz fitnə- fəsad qurursan,

Dünyanı taqətdən salıb yorursan.

Nə qədər pis iş var arxa durursan,

Bu fani dünyanın əli olursan.

DƏRDİŞ

Özümü biləndən getdiyim yoldu,

Heç nə dəyişməyib, hamanam, dərdiş!

Bu söz qardaşına yaman dərd oldu,

Əhvalım korlandı, yamanam, dərdiş!

* * *

Həyatda doğruyla yoldaşam, tənəm,

Həmişə cəhd etdim, əyrini yenəm.

Bəlkə də bu günah sahibi mənəm,

Neyləyim, çözülməz gümanam, dərdiş!

* * *

Yaşda kiçik, böyüyünü danlamaz,

Nə desələr, əməl edər sonlamaz.

Üzümə baxanlar məni anlamaz,

Naşıya qaranlıq dumanam, dərdiş!

* * *

Haqqı söyləyəni kimsə əyənməz,

Dalınca danışar, üzə deyənməz.

Məni oxuyanın çoxu bəyənməz,

Muradam, ağladan kamanam, dərdiş!

SÖZ VƏ FİKİR

Bir baxış yüz fikri döndərər bəzən,

Bir fikir, dünyanı dəyişər, inan!

Ay sözdə düzgünlük, əyrilik gəzən,

Sözünə şəkər qat, dinəndə hər an!

* * *

Dünyanın sahibi nə sənsən, nə də,

Əlahəzrət sözün ağası bizik!

Bu sözə can verən çoxalır gündə,

Nə də ağsaqqalı, çağası bizik!

* * *

Hər gün söz sahibi insanlar köçər,

Səhv nəsə söyləsəm, bu mənəm- özüm.

İt hürər deyərlər, yüz karvan keçər,

Nə sənin fikrindi, nə mənim sözüm.

* * *

Tənha fikirlərim beynimdən bezər,

Pələsəng olarlar, yetim uşaq tək.

Heç kimə yovuşmaz, dünyanı gəzər,

Bəxtindən yarımaz, utancaq, ürkək.

* * *

Bəzən öz sözümü dedizdirərəm,

Hər kəsin məntiqi- onun ağlıdır.

Söz var ki, rahatca yedizdirərəm,

Söz var quruçanaq, söz var yağlıdır.

* * *

Sözdü fikrin əti, qanı, mayası,

Səhv fikir insanı hörmətdən salar.

Sözdü fikrin üz ağlığı, həyası,

Həyasız fikirlər candan can alar.

* * *

Hər sözə qulp qoymaq, düzgün yol deyil,

Nə desən öz çəkin, ağlın boydasan!

Sözlə yara vurmaq yaxşı hal deyil,

Dəyiş vərdişini! Gör nə haydasan?!

İNSAN VƏ RUH

Dünyanın əşrəfi adıyla varıq,

Allaha yaxınıq, demək uluyuq.

Yarəb, səhv eləsək, biz günahkarıq?!

Bəlkə bizlər ruhumuzun quluyuq?!

* * *

Bu sual həmişə beynimi yorur,

Ruhdurmu bizləri günaha çəkən?!

Gah məntiq soruşur, gah ağlım sorur,

Niyə səhv edirik, Tanrı varıykən?!

* * *

Ruhumuzdur həm hə deyən, yox deyən,

Əyri yolu yaxın edən, düz gedən.

Odur hərdən qızışdırıb, çox öyən,

Odur bizi dəhmərləyib işlədən.

* * *

Bəlkə, Tanrı dərinliyə çox varmır?!

Günah edib, qolumuzu sallarıq.

Bu məntiqlə ağıl ruhla bacarmır,

Ruhumuza bağlı dinməz qullarıq.

* * *

Bu dünyada bağlı sual çoxdu, çox,

Ruh nə deyir, onu səssiz edirik!

Çənə bağlı bu dünyadan gedən yox,

Gözü bağlı, qolu bağlı gedirik!

GƏLƏ BİLƏR

Nəzər sal ,kənardan yanıdığına,

Heç nədən başına iş gələ bilər.

Pis gün arzulama tanıdığına,

O gündən sənə də tuş gələ bilər.

* * *

Nə zilə ucalma, nə düşmə pəsə,

Qulaqlar alışıb tam orta səsə.

Dərdini danışma hər yetən kəsə,

Bu halın kiməsə xoş gələ bilər.

* * *

Hirsini soyutmaz, nə Kür, nə Araz,

Çalış havaya çıx, addımla bir az.

Allahını tanı, olma nataraz,

Göydən od ələnər, daş gələ bilər.

* * *

Yaxşıya bax, hər an su ver gözünə,

Qürrələnib aşiq olma özünə.

Böyük dursa, fasilə ver sözünə,

Fikirlərin ayaq-baş gələ bilər.

* * *

Müxtəlif fikirlər çox vaxt baş qatar,

Nə işə yarayar, nə dada çatar.

Mənim bilmədiyim bəlkə nəsə var?!

Kiməsə bu fikrim boş gələ bilər.

* * *

Yaz gəlir, ömründən qışı silirsən,

Qanın qaynayırsa, deyib gülürsən.

Allahın işidir, hardan bilirsən?!

Ay Murad, yayda da qış gələ bilər!

QƏZƏL

Qorxmamışam bu həyatda, heç zaman öz canım üçün,

Əzab çəkdim bəzən inan,kor olan vicdanım üçün.

* * *

Demədimsə öz sözümü,həmin anda MƏN olmadım

Düşünmə ki, mən çəkindim, töküləcək qanım üçün.

* * *

Elə anlar yaşamışam, bir də dönüb geri gəlməz,

Lazım gəlsə can verərəm, o dirilən anım üçün.

* * *

Fikirləşib yüz ölçmüşəm, sonra nəsə danışmışam,

Artıq addım atmamışam, həyatda ad-sanım üçün.

* * *

Murad yalan danışmadı, anladı ki, Tanrı görür,

Evim üçün yaşadım həm, evdə olan xanım üçün.

SABAHIN XEYİR, VƏTƏN!

Sabahın xeyir, Vətən!

Hər sözün dastan oldu!

Sevin, sinəndə bitən,

Gülün gülüstan oldu!

* * *

Ocaqların sönməsin,

Yurd yerlərin şen olsun!

Canın buza dönməsin,

Qoy qucağın gen olsun!

* * *

Yenilməzsən, ey Vətən!

Ayaqda möhkəm dayan!

Bağında bülbül ötən

Vətəndən kimdi doyan?!

* * *

Arzuların çin oldu,

Dağın, dərən sevindi.

Düşmənin sürgün oldu,

Bütöv bədənsən indi.

* * *

Gəlməyəsən gözə sən,

Ümidlərin çox yanıb.

Varlığını bəzə sən,

Sabahına inanıb.

* * *

Ucal, böyü, möhkəm ol!

Xain gözlər kor olsun!

Qalib kimi ötkəm ol!

Bəyənməyən xar olsun!

* * *

Türkiyəylə çək qoşa,

Azərbaycan adını!

Yaşa, var ol, çox yaşa,

Qoyma, sönsün odunu!

DÜNYA VƏ SÖZ

Biz Allahın, göz Allahın, söz Allahındı,

Fikirdə düşüncə, təməl bizimdi.

Əyri də Allahın, düz Allahındı,

Yaddaşlarda qalan əməl bizimdi.

* * *

Abırdır, həyadır bizi ayıran,

Çevrəmizdə fərqli insan çox olur.

Nəfsimizdir gözümüzü doyuran,

Göz doymursa, abır, həya yox olur.

* * *

Yüz söz desən, kar eləməz, ayılmaz,

Qulaqlara pambıq tıxan dünyadı.

Sənin fikrin heç vaxt təzə sayılmaz,

Söz üstündə evlər yıxan dünyadı.

* * *

Bu bazara çalış, təzə nırx qoyma,

Düz adını sən hörmətdən salarsan.

Goreşən tək qurdalama, çox oyma,

Tər tökərsən, söz altında qalarsan.

* * *

Yaxşı desən, güləcəklər üzünə,

Şeytan kimi ürəyinə girənlər.

Çəpik çalar söhbətinə, sözünə,

Dalda xısın-xısın söz gəzdirənlər.

* * *

Söz ilə oynamaq baş ağrısıdı,

Ağılsız insanlar yüz yerə yozar.

Belə düşünəndə nə olasıdı?!

Bir kəlmə səhv sözün qəbrini qazar!

* * *

Sözlərinlə çox öyünmə hər yanda,

Nə dedinsə, səndən qabaq deyilib.

Bu söz ki var, çox oturub zindanda,

Çox döyülüb, ağzı-gözü əyilib.

BAKI- QAZAX YOLU

Bu yolun yorğunu olmadım heç vaxt,

Sevinə-sevinə bu yola çıxdım.

Bu yolun yolçusu olmaq ayrı baxt,

Bir alın yazısı, şans kimi baxdım.

* * *

Gözümü yormadı, nə incitmədi,

Nə məni ağrıtdı, nə məndən bezdi.

Bu yolda arzular heç vaxt bitmədi,

Xəyalım hey dağı, aranı gəzdi.

* * *

Bu yollar ağartdı başımı mənim,

Bu yolda böyüdüm, deməyə dəyər!

Bu yoldan soruşsan yaşımı mənim,

İnan ki, yanılmaz, düzünü deyər.

* * *

Dərdimi söylədim, bu yollara mən,

Sanki yüngülləşdim, dərdim azaldı.

Milyonlar yol aldı, keçdi üstündən,

Nəsillər dəyişdi, bu yollar qaldı.

* * *

Bu ömür yoludur, keçirik biz də,

Ayağa daş dəyir, dizin qanayır.

Yaxşını, yamanı öyür də sözdə,

Bu yol dişə vurur, bir-bir sınayır.

* * *

Bakıdan Qazağa uzanan bu yol,

Bakıdan başlayır, Qazaxda bitir.

İrəvana çatan bu yol heyif ki,

Yurda qucaq açan Qazaxda itir.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


Məlumatı hazırladı: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

ZAUR USTACIN YENİ KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB


GÜNNUR AĞAYEVANIN YAZILARI

ÇİNGİZ ABDULLAYEV MÜKAFATI


>>>SATIŞDA OLAN KİTABLAR


Aşıq Qurban: -“Pərdəli gəzməyən nəzərə gələr.”

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“XƏZAN” JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

“YAZARLAR”JURNALININ MART – 2024 № 03 (39)-CU SAYI MÜZAKİRƏYƏ TƏQDİM OLUNUB

“YAZARLAR”JURNALININ MART – 2024 N: 03 (39)-CU SAYI MÜZAKİRƏYƏ TƏQDİM OLUNUB: PDF: >>>>yazarlar-39

Görkəmli şair Ramiz İsmayılın  “Ömür dastanının qıfılbəndləri” adlı kitabı çap olunub.

>>>>BUDAQ TƏHMƏZ

>>>>>>ƏLİ BƏY AZƏRİ

>>>>>>RAMİZ İSMAYIL

Budaq Təhməzin səksən beş illik yubileyi münasibətilə yazılan, “İmza” Nəşrlər evində  işıq üzü görmüş kitabın redaktoru və ön sözün müəllifi yazıçı, “Xəzan” jurnalının baş redaktoru Əli bəy Azəridir.

Rafiq Əliyev haqqında kitab – PDF:

rafiq-aliyev-su-kimi-sakit-ve-guclu-e-standart

Download

ZAUR USTACIN YENİ KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

Məlumatı hazırladı: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI


GÜNNUR AĞAYEVANIN YAZILARI

ÇİNGİZ ABDULLAYEV MÜKAFATI


>>>SATIŞDA OLAN KİTABLAR


Aşıq Qurban: – Pərdəli gəzməyən

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“XƏZAN” JURNALI PDF

WWW.BEYDEMİR.RU

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov – 19 şeir.

ÖMÜR YOLUMA BAXIŞ

Daim uzaq oldum boş-boş gümandan,

Yaşadım bu ömrü bildiyim kimi.

Xəbərim olmadı vaxtdan, zamandan,

Necə ki, həyata gəldiyim kimi.

*  *  *

Heç zaman heç kəsdən heç nə ummadım,

Ayrıldım rahatlıq gəzən insandan,

Gözüm açıq oldu, bir an yummadım,

Can qoydum, çalışdım ürəkdən, candan.

*  *  *

Özümün dərdimə qarışdı başım,

Nə ayı, nə ili saya salmadım.

Bir də ayıldım ki, eh, ötüb yaşım,

Vaxt tapıb həyatdan ləzzət almadım.

*  *  *

Bu dünya nazıyla çox yordu məni,

Dala çəkilmədim, nə də dinmədim.

Nə bu günü güldürdü, nə də dünəni,

Elə hey üşütdü, bir isinmədim.

*  *  *

Yamana bəd oldum, yaxşının qulu,

Kiminsə xətrinə, inan dəymədim.

İçimdə şah oldum uludan ulu,

Namərdə yalandan boyun əymədim.

*  *  *

Beləcə yoxuşa dirəndi yolum,

Dönürəm hərdən bir geri baxıram.

Deyəsən azalır həm sağım, solum,

Ya da ki, yoxuşu asta çıxıram.

NEYLƏYİM.

Dərdin nədir, bir başa sal,mən də bilim neyləyim,

Deyirsən ki, dur yaxın gəl, durum gəlim,neyləyim?!

*  *  *

Dünya səhvlər dünyasıdır, mən də xali deyiləm,

Günahlarım çox böyükdür, kəmdi dilim, neyləyim?!

*  *  *

Yüz cür pislik görmüşəm ki, dərdə salıb, incidib,

Yaddaşıma bir yük olub, daha silim neyləyim?

*  *  *

Mən Tanrıya inananam, onda günah görmürəm,

Günahsıza toxunmağa qalxmaz əlim, neyləyim?

*  *  *

Bir-birindən sınan qəlblər, inan gülməz,barışmaz,

Alın yazın mənlə deyil, küsmə gülüm, neyləyim?!

*  *  *

Deyirsən ki, mən ölürəm, Murada bax yaşayır,

Kim ölənlə ölür səncə, mən də ölüm neyləyim?

BAXMAZ

Hədəfini daim güdən,

Uzaq yolu yaxın edən,

İstəyinə doğru gedən,

Qəti sağa, sola baxmaz.

*  *  *

Sevgisindən qala tikən,

Ətrafında tər gül əkən,

Yar yolunda cəfa çəkən,

Kələ-kötür yola baxmaz.

*  *  *

Əhdə vəfa candan gələr,

Abır, həya qandan gələr,

Qəhrəmanlıq gendən gələr,

Nə istəyə, pula baxmaz.

*  *  *

Cavab verər xatasına,

Dönük çıxmaz butasına,

Umud olmaz atasına,

Vuran oğul dala baxmaz.

*  *  *

Zövq almağa çalış ,tələs ,

Boş keçirmə ömrü əbəs.

Könlü şirin istəyən kəs,

Turş bəhməzə, bala baxmaz.

*  *  *

Odda yanan, suda batan,

Yardım üçün əl-qol atan,

O dünyayla əlləşən can,

Tez boşalar, hala baxmaz.

*  *  *

Bezikənin başı çönər,

Əsəbindən gözü dönər.

Fərhad kimi dağı yenər,

Onu sıxan qola baxmaz.

*  *  *

İnsan sınsa, bel bükülər,

Sinəsinə dağ çəkilər,

Murad, barı tez tökülər,

Yetişmişə, kala baxmaz.

ÇIXDI

Ələdim ələkdən keçən ömrümü,

Baxdım ki, nə qədər kəpəyə çıxdı.

Sonda əzəmətli bir dağ sanırdım,

Yeridim güzarım təpəyə çıxdı.

*  *  *

Bəzən bir yarpaqla doyar, bəsidi,

Yaşamaq istəyi onun səsidi.

Yəqin ki, Tanrının bir möcüzəsidi,

Qurd yarpaq gəmirdi, ipəyə çıxdı.

*  *  *

Allahla təmasdan qəti qopmadım,

Qarşıma it çıxdı yoldan sapmadım.

Hirsimi tökməyə canlı tapmadım,

Nə hirsim varıydı köpəyə çıxdı.

*  *  *

Ay Murad, kim olsa saray yapardı,

Sənin imkanını kimlər qopardı?!

İnsanlar küp eşdi, qızıl apardı,

Səninki bir qırıq küpəyə çıxdı.

NƏYİMƏ GƏRƏKDİR

Aləm mənə qarasa, ağ nəyimə gərəkdir,

Məni razı salmayan, çağ nəyimə gərəkdir.

*  *  *

Yaş ötüb, dövran keçib, həvəs yoxdu qalxmağa,

Daha heyran olduğum dağ nəyimə gərəkdir.

*  *  *

Artıq piyin deyirlər, çoxdu cana ziyanı,

Məni xəstə eyləyən, yağ nəyimə gərəkdir.

*  *  *

Əzaların tamlığı həvəs verər insana,

Sol tərəfim qurusa, sağ nəyimə gərəkdir.

*  *  *

Görmüşük ki, bağ içrə bülbüllər meydan sular,

İçində şeytan gəzən, bağ nəyimə gərəkdir.

*  *  *

Ay Murad, gülməlidir, başın sağlam deyilsə,

Saçımı yarı bölən, tağ nəyimə gərəkdir.

BELƏ DƏ OLUR…

Bəzən ağlında olanı,

Cürət edib deyənmirsən.

Həzm edirsən boş yalanı,

Xətirinə dəyənmirsən.

*  *  *

Gözü tox ki doğulursan,

Halal süddən yoğrulursan,

Haram oldu boğulursan,

Zəhər olur, yeyənmirsən.

*  *  *

Bir nizam var bu dünyada,

Yaxşı adı verməz bada.

Bəlkə Tanrı qoymur, ya da,

Bu gərdişi bəyənmirsən.

*  *  *

Yaxınına bal olursan,

Hər işindən hal olursan.

Baxma, çox vaxt lal olursan,

Utanırsan, öyənmirsən.

*  *  *

Allahını yaxşı tanı,

Boynuna al, səhv olanı.

Murad, darda öz balanı,

Başa salıb, əyənmirsən!

ZƏFƏR GÜNÜ

Bu gün mənim millətimin,

Tariximin zəfər günü.

Otuz illik həsrətimin

Ölümünə səfər günü.

*  *  *

Haqqımız yox unutmağa,

Şərəf verən o anları.

Torpaq üçün şəhid olan,

Nakam gedən o canları.

*  *  *

Yadda saxla bu günü sən,

Millətimin üz ağıdı.

Bu qələbə, hər an əsən

Erməniyə göz dağıdı.

*  *  *

Uzun sürən həsrətimiz

Nəhayət ki, sona çatdı.

Üzə gülən qismətimiz

Bu həsrətə sevinc qatdı.

*  *  *

Ey Vətənə oğul doğub

Şəhid verən sağ analar!

Qarşınızda günahkarıq

Ay əyilməz dağ analar!

*  *  *

Əsgər oğlum, qov yağını,

Zəngəzurdan çiçək dərək.

Azərbaycan torpağını

Vahid görək, bütöv görək!

DÜNYA VƏ BİZ

Dünyanın bu üzü nura boyanıb,

O üzü qaranlıq, zülmət gecədir.

Orda anlayırsan bir gün oyanıb,

Haram necə olur, halal necədir.

*  *  *

Dünya yaraşıqdı, insan da bilir,

Sevinir, şadlanır, bir gün də gedir.

Bax, orda yediyi burnundan gəlir,

Bax, onda anlayır günahı nədir.

*  *  *

Gələn gələr, açıq olar üzünə,

Qapıları bağlı olan dünyanın.

Gedən gedər, baxanmazsan gözünə,

Canın buza dönər, qaralar qanın.

*  *  *

Dünən gördüklərin çıxar yadından,

Dünyanın nəşəsi gözünü bağlar.

Bu dünya alışmaz sənin odundan,

Nə sənə yar olar, nə də gün ağlar.

*  *  *

Bax, bundan dərs götür, ay bəni-insan,

Dönüb bir arxana, önünə baxsan!

İçində ruh gəzən köçəri cansan,

O ruh ki ayrıldı, deməli yoxsan.

O, KİMDİ?!

Kimin haqqı ödənməz,

Bilirsənmi, ay insan?!

İtirsən, geri dönməz,

Ömür boyu yanarsan.

*  *  *

Möhtacıq nəfəsinə,

O, olmasa donarıq.

Alışarıq səsinə,

Onu Allah sayarıq.

*  *  *

Başımızın tacıdı,

Ürəyin görən gözü.

Zəhər kimi acıdı,

Sərt baxışı, sərt sözü.

*  *  *

Bir andaca dəyişər,

Qəlbi incitməz səni.

Yanar, qarsıyar, bişər,

Sən ağrısan , bədəni.

*  *  *

Altımış il dolandı,

Ötdü mənim yaşımdan.

Dincəlməyi yalandı,

Çəkilməz ki, başımdan.

*  *  *

Siz biləli, o, kimdi?!

Mənim canım-anamdı!

Nə təbibdi, həkimdi,

Amma, həkimxanamdı.

QƏZƏL

Nə olursa xeyirə yoz, ağlama boş-boşuna sən,

Hər bir dərdə dözməlisən, gəlməsə də xoşuna ,sən!

*  *  *

Baxma süni bər-bəzəyə, səhv edərsən, yanılarsan,

Bəlkə o, quş ağıldadı, baxma qələm-qaşına, sən.

*  *  *

Qızın izlə addımını, oğlan özü böyüyəcək,

Hər işinə diqqət yetir, buraxma özbaşına sən.

*  *  *

Dillərinə çox aldanma, fikirləşmə yaşı çoxdur,

Tələsmə heç, söhbət eylə, baxma ahıl yaşına sən.

*  *  *

Öz nəfsinə hakim ol ki, yediyini haram eylər,

Mayıl olma başqasının, məcməyidə aşına sən.

*  *  *

Yeriməyin cana xeyri, çoxdu dostum, yadda saxla,

Çox oturmaq ziyandı bil, çox öyrəşmə maşına sən.

*  *  *

Ağıllı ol, elə yaşa, elə sağlam dost-tanış seç,

Qul olarsan zəmanənin dəlisinə, çaşına sən!

*  *  *

Qürbət elin cəfası çox, uyma Murad səfasına,

Qurban ol öz Vətənimin , torpağına, daşına sən.

UCA TANRI VAR.

O qədər sürətlə keçir bu ömür,

Vaxt, zaman başında qara turp əkir.

Bir kimsə dərdini kimsəyə demir,

Yaş ötür, can gedir, içində çəkir.

*  *  *

Nə dünya dəyişir, nə dağ, nə dərə,

Yurd olan, dəyişən ancaq bizlərik.

Birtəhər girləyir başını hərə,

Biz də eybimizi örtüb gizlərik.

*  *  *

Sanarıq kimsənin xəbəri yoxdur,

Sən elə mürgülə, yaxşı uzan yat.

Ay insan, işverən mələklər çoxdur,

Çatdırar Tanrıya hər gün, hər saat.

*  *  *

Yaradan yaradır min cür ağılda,

Neçə cür əməldə insanlar gəlir.

Necə ki, deyirlər şirin nağılda,

Arzular gül açır, qocalır, ölür.

*  *  *

Bir ömrün mənası, məğzi bilinməz,

Beynində planın, fikrin yoxdusa.

Qalar yaddaşlarda, qəti silinməz,

Çirkin əməllərin, işin çoxdusa.

*  *  *

Hər kəsin həyatda öz yeri bəlli,

Mən sənin yerini tuta bilmərəm.

Bu dünya tərpənmir, durub əməlli,

Köç edib getdimsə, daha gəlmərəm.

*  *  *

Nə qədər xoş üzlər görüb bu dünya,

Nə qədər niyyəti çirkin adamlar.

Bir dərddən-azardan sınarıq, və ya,

Dözərik, hifz edən uca Tanrı var.

60 YAŞDAN SONRA…

Yaş otdü, qocalırsan,

Gün qaralır gözündə.

Sanma ki, ucalırsan,

Kəsər olmur sözündə.

*  *  *

Bu dünyanın dadını,

Çıxarıb yaşayırsan.

Qocalığın adını,

Şərəflə daşıyırsan.

*  *  *

Bəzən də kövrəlirsən,

Susub kəlmə kəsmirsən.

Hamıdan gec gəlirsən,

Heç yerə tələsmirsən.

*  *  *

Hər sözdən qırılırsan,

Bu da gəlir yaşından.

Çox işi yorulursan,

Eləyirsən başından.

*  *  *

Nəvə səni buyurur,

İstəkləri gündədi.

Almırsansa, yüyürür,

Deyir günah səndədi.

*  *  *

Getmirsənsə, bax, işə,

Nəvənə bax hərdənbir.

Qocalıq da bir peşə,

Ancaq pulu ödənmir.

*  *  *

Nə yaxşı ki, nəvə var,

Yoxsa neylər qocalar?!

Nəvə sevən babalar,

Ona baxar, güc alar!

QIZIMA

Nə uzaqlaş, nə gendə dur,

Mənim görən gözüm, sənsən!

Üzümə bax, lap öndə dur,

Baldan şirin sözüm, sənsən!

*  *  *

Fikir vermə söz atana,

Hər iblisə, şarlatana.

Baş tacısan sən atana,

Canımdakı dözüm, sənsən!

*  *  *

Sözümə ruh verən xanım,

Damarımda axan qanım,

Bu dünyada mənim canım,

Adım-sanım, özüm, sənsən!

*  *  *

Sevinc gəzmə varda-yoxda,

Ağıllı ol, bərki, toxda.

Mənim üçün çətin vaxtda,

Çarə, əlac, çözüm, sənsən!

*  *  *

Yolumuza su çilədin,

Bəxtimizə gül ələdin,

Məni ata sən elədin,

İlk ovladım, qızım, sənsən!

AXTARMIŞAM

Tələbə vaxtlarım çox ağır keçib,

Beş ildə xoş qismət, pay axtarmışam.

İnsanlar içindən arayıb, seçib,

Özümə münasib tay axtarmışam.

*  *  *

Kölgə tapmamışam, isti yandırıb,

Sanki cəhənnəmi mənə andırıb.

Kasıblıq rüzgarı elə dondurub,

Çillədə günəşli yay axtarmışam.

*  *  *

O qədər yersiz söz götürmüşəm ki,

Kor olub sansımı ötürmüşəm ki,

Fikirdən başımı itirmişəm ki,

Gözümdə qaynayan çay axtarmışam.

*  *  *

Hörmət eləmişəm böyük-kiçiyə,

Valeh olmamışam heç vaxt çiçiyə.

Fikir verməliydim ölçü-biçiyə,

Niyəsə yalandan say axtarmışam.

*  *  *

Çox sakit olmuşam, sayılmamışam,

Hər dərdə dözmüşəm, bayılmamışam,

Aylar elə keçib, ayılmamışam,

Məni sevindirən ay axtarmışam.

*  *  *

Muradın başını heç nə qatmayıb,

Yüz dərdə düşmüşəm, Tanrı satmayıb,

Bəstəboy olmuşam, boyum çatmayıb,

Tanrıya baxmağa boy axtarmışam.

AZƏRBAYCAN

Şükr Allaha Günəş doğdu, otuz illik həsrətinə,

Bütöv oldun, Azərbaycan, göz dəyməsin qüdrətinə!

*  *  *

Baş əymədin səndən zəif, müti, kölə bir dövlətə,

Varlığını qorudun sən, sahib çıxdın qismətinə!

*  *  *

Zəfərinlə sübut etdin, türkə dayaq ancaq türkdür!

Ağılınla dost qazandın,hörmət qatdın hörmətinə.

*  *  *

Qoymadın sən qudurmağa,torpağından yox elədin,

Tez oyandın,yiyə çıxdın, talan olan sərvətinə.

*  *  *

Yağı düşmən qandan qorxdu, dağılışdı tülkü kimi,

Dəmir yumruq çırpıldıqca maskalanmış sifətinə.

*  *  *

Əvvəl səni saymayanlar,bayrağına hörmət qoydu,

Adın gəlcək dik dayandı, şərəfinə, şöhrətinə.

*  *  *

Mərd oğullar qanla yudu,təmizlədi, sahib çıxdı,

Tapdalanmış, ləkə düşmüş namusuna, ismətinə.

*  *  *

Yaşa,var ol,Azərbaycan, möhkəm dayan torpağında

Murad da bir töhvə verdi ,xoş sözünə-söhbətinə.

MƏNİ

(təcnis)

İl ötdü ,yaş keçdi, sularım axmaz,

Gümanım yoxdu ki, yar alar məni.

Sözlərim çəp gəlsə, üzümə baxmaz,

İlan kimi çalar, yaralar məni.

*  *  *

Nə çoxum bəllidi, nə də ki, azım,

Çoxunu yandırdı, içimdə nazım.

Qoymadı yox olum, yolumdan azım,

Təmiz namus məni, yaral ar məni.

*  *  *

Bu qədər ağrıyan özünü asar,

Əl üzər dünyadan, qəm-qüssə basar.

Baxanlar nə bilər, içimdə nə var?!

Dinc qoymaz içimdə yaralar məni.

*  *  *

Ay Murad, kol basdı könül bağımı,

Kim gördü nəşəli, cavan çağımı?!

Yar görmək istəsə ürək dağımı,

Vəsiyyət eylədim, yaralar məni!

GÖRDÜKLƏRİM, BİIDİKLƏRİM.

Bu rəngarəng dünyanın,

Dərd-azarı kiçilmir!

Bu gün qaralır qanın,

Sabah bundan seçilmir!

*  *  *

İnsanlar şeytanlaşıb,

İblisə, cinə dönüb.

Dəli ağıldan çaşıb,

Don geyib, dinə dönüb.

*  *  *

Üst-üstə maskalanıb,

Rənginə rəng bələnib.

Biri cinsini danıb,

Başına kül ələnib.

*  *  *

Rəng qarışıb, bilinmir,

Ağa qara deyilir.

Sular qızmır, ilinmir,

Düzlər beldən əyilir.

*  *  *

Gözümə baxa-baxa,

Aldığı nəfəs yalan!

Hamı çəkilir oxa,

Kimdi kənarda qalan?!

*  *  *

İnsan gülür elə bil,

Ətrafı xoş hal olur.

Bülbül kimi ötən dil,

Dara düşdü, lal olur!

*  *  *

Hara gedir, bu dünya,

Yaxşı nəsə görünür?!

Hamı eynək taxır, ya

Hamı cildə bürünür!

*  *  *

Bu dünya düzəlmədi,

Ya özünü yormadın?!

Tanrım, səsin gəlmədi,

Yəqin ki, bacarmadın?

SUALLAR ???

Həyatı sevib yaşayan,

Niyə mindən yüz kişidir?!

Əzab çəkib, dərd daşıyan,

İnsan- kimin əl işidir?!

*  *  *

Niyə hər an seçilirik,

Əzilirik, kiçilirik.

Ay əzizim, nə bilirik,

Bəlkə dövrün gərdişidir?!

*  *  *

Nədən göz yaşı tökməyən,

Yediyini heç əkməyən,

Ömür boyu dərd çəkməyən,

Minin içindən beşidir.

*  *  *

Doğuldum, böyüdüm, gördüm,

Bir bilmədim nədi dərdim?!

Mən Tanrıya sual verdim,

Yəqin Yaradan eşidir!

*  *  *

Görünəni yerə sərmək,

Yetişdirib, sonda dərmək,

İlahiyə sual vermək,

Tək Muradın vərdişidir.

ALLAHDAN QORXMURAM

Allahdan qorxmuram, çünki ürəyim,

Sakitdir, elə bir sıxıntım da yox!

Bəlli qismətim var, bir pay çörəyim,

Cəhənnəmə dartan, çəkən nəfsim tox!

*  *  *

Nə böyük amacım, nə istəyim var,

Daim şükürlüyəm dünənki günə!

İlahi, sağlıqdan böyük nəyim var,

Onu da sən verdin, borcluyam sənə!

*  *  *

Daha nədən qorxum, nədən çəkinim,

Görəndə əlimdən bir şey gəlməyir.

Nə Ona sözüm var, nə də ki, kinim,

Çünki sabahını kimsə bilməyir.

*  *  *

Gündəlik qayğım var, başım qarışır,

Beynim həftələri, ayları sayır.

İnsan taleyiylə küsür, barışır,

Qismətdə nə varsa, onu yaşayır.

*  *  *

Sürdüyüm ömürdən, gündən razıyam,

Bu ömrü özümə yaşıd sanıram.

Əvvəldən şeirin, sözün bazıyam,

Şeirlə, saf sözlə qidalanıram.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

MURAD MƏMMƏDOVUN KİTABI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“XƏZAN” JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov: – GÖZÜN AYDIN OLSUN, VƏTƏN!

GÖZÜN AYDIN OLSUN, VƏTƏN!
Gözün aydın olsun, Vətən!
Başından duman çəkildi.
Sinəndə yaralar bitən
Yerində güllər əkildi.
* * *
Gözün aydın olsun, Vətən!
Nəsəyanlar indi yaddı.
Şəhid olan, səndən itən,
On minlərin ruhu şaddı.
* * *
Bu torpağa yad olanlar,
Sənə yamaq, ad olanlar,
Yuxu kimi yox oldular.
Yüz illərlə canımıza,
Zəhər qatan ox oldular.
* * *
Gözün aydın olsun, Vətən!
Dağlarının gözü gülür.
Otuz ildir bu torpağın
Qoxusuna həsrət qalan,
Sorağını gendən alan
İnsanların üzü gülür.
* * *
Sevin, Vətən, pis nəfisdən,
Üz qaraldan pasdan, hisdən,
Təmizləndin, pak oldun sən.
Yaraların sağalacaq,
Ağrıların çəkiləcək,
Yaddaşından silə bilsən.
* * *
Gözün aydın olsun, Vətən!
Göylərin göyə oxşayır.
Çoxdu köməyinə yetən,
Ruh halın bəyə oxşayır.

PAYIZ DUYĞULARIM
Payız vaxtı bu dağ, dərə,
Xəzan olur neçə kərə.
Allah çəkən bu mənzərə,
Göz oxşayır, şəhanədi.
* * *
Yazılanı düz anlamaq,
Dərk eləyib tez anlamaq,
Bir baxışdan söz anlamaq,
Kamilliyə nişanədi.
* * *
Dərd yaranıb çəkmək üçün,
Cana azar əkmək üçün.
Göz yaşını tökmək üçün,
Yəqin dərd də bəhanədi.
* * *
Qismətinə haram qatan,
Ömrü boyu yalan satan,
Tanrısına təpik atan,
Vallah, billah divanədi.
* * *
Dərviş ömrü seçənlərin,
Dərddən paltar biçənlərin,
Acı şərab içənlərin,
Murad, yeri meyhanədi.

QOCALIQ GƏLİR
Gah başın ağrıyar, gah da ki dişin,
Gözlərin doldusa, qocalıq gəlir.
Bu gün görmədiyin yarımçıq işin
Sabaha qaldısa, qocalıq gəlir.
* * *
Otuzdan sonrakı omrü yarı böl,
Bax ordan başlayır ağrı, acı bil.
Yaddaş ki, korşaldı, hərdən çaşdı dil,
Bənizin soldusa, qocalıq gəlir.
* * *
Dərdinə dərman ol, tanışın, yadın,
Çalış çirklənməsin həyatda adın.
Gözündə işığın, canında odun,
Biri azaldısa, qocalıq gəlir.
* * *
Ürəyin tövşüyər, əriyər yağı,
Aşa bilməyəndə dərəni, dağı.
Qurbanı olduğum qaradan ağı,
Saçına saldısa, qocalıq gəlir.
* * *
Ay Murad, rahat ol, qocalma təki,
Seçə bilirsən ki, sən tükdən tükü.
Bir cavan yanaşıb çəkdiyin yükü,
Əlindən aldısa, qocalıq gəlir.

QƏZƏL
Baxıram ki, vərdiş olub canımızda karlığımız,
Yaxşı sözü eşitmərik, yaman yatıb varlığımız.
* * *
Pul ödəyib dərs alarıq, oxumarıq, hey gəzərik,
Bu Vətənə, bu dövlətə sıfırdı yararlığımız.
* * *
Məsləhəti eşitmərik, imkan verməz qürurumuz,
El içində utandırar, xar edər idbarlığımız.
* * *
Hacılıq ki, şərəf olub el içində,ay əzizim,
Yalan üstə qurulubdu inan ki, dindarlığımız.
* * *
Tamah bizi məhv eləyir, gözü doymur insanların,
Yaddan çıxır, unudulur dar qəbirdə darlığımız.
* * *
İnsanları aldadırıq, ay Murad eynək taxırıq,
Özümüzü şax tuturuq, heç bilinməz korluğumuz.

KEÇİR
Niyyətin pak olsa, qəlbin ağrımaz,
Çəkdiyin dərd-azar ürəkdən keçir.
İnsanın qaməti niyə əyilsin?
Çünki əzabların kürəkdən keçir.
* * *
Dolğunluq dövründən öncə dərilən,
Əksər günahları Tanrıdır silən.
Qiyamət günündə sənə verilən,
Nə qədər sual var gərəkdən keçir.
* * *
Murad dinməsə də hər şeyi görür,
Gündəlik özünə hesabat verir.
İnsanlar əyilir min dona girir,
Ən ağır imtahan çörəkdən keçir.

İNCƏYƏ SARI
Artıq yollarımın sonu görünür,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
Əhvalım çovğuna, qara bürünür,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
* * *
Dünyanın ləzzəti gözümdən düşür,
Niyyətim od olur, içimdə bişir.
Xəyalım hər gecə daş-kəsək eşir,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
* * *
Bu gözəl dünyadan uzaqlaşıram,
Gah təpə enirəm, gah dağ aşıram.
Qaranlıq yollarda azıb çaşıram,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
* * *
Bir yandan bu isti canımı alır,
Nəfəsim təntiyir, taqətdən salır.
Nə qədər yol gəldim, izlərim qalır,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
* * *
Fikir məni boğur, həyanım olmur,
Hay- həşir salıram, duyanım olmur,
Daha günahımı sayanım olmur,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.
* * *
Dərdi çox yenmişəm, yenə yenəcəm,
Yüz alov yandırıb, sonra sönəcəm.
Harda doğulmuşam, ora dönəcəm,
İçimdən yol gedir, İncəyə sarı.

YETMƏZ
Dərd birdimi əlac edək,
Cana yığdı, hara gedək?!
Arzular çox, ömür gödək,
Ha çabala, zaman yetməz.
* * *
Ləkə düşər bəyaz ağa,
Yüz qoruq qoy, yüz qadağa.
Bu dünyanı qavramağa
Baş sındırma, güman yetməz.
* * *
Şirin dadın çoxdur adı,
Damağından getməz dadı.
Tanrı alışdıran odu,
Söndürməyə ümman yetməz.
* * *
Tələsirsən danlamağa,
Nə uşağam, nə də çağa.
Yarəb, məni anlamağa,
Yaxşı çatmaz, yaman yetməz.
* * *
Bir nəzər sal, bax boyuma,
Yaraşığam öz soyuma.
Ay Murad, mənim hoyuma,
Ürəyimə daman yetməz.

OLMUR
Çəkdiyin dərd saçlarında dən olur,
Alın yazın qismətinlə tən olur.
Payız gəlir, duman olur, çən olur,
Yağış yağır, söykənməyə dağ olmur.
* * *
Gen gəzirsən kələk oğlu kələkdən,
Sınayırsan, keçirirsən ələkdən,
Yanılırsan, dad umursan fələkdən,
Gülənmirsən, kefin hər an çağ olmur.
* * *
Baş açmadım bu müəmma, bu sirdən,
Payın palçıq olur dağılır birdən.
Neyləyəsən, ay sağ olmuş ki, hərdən,
Taleyin kəm olur, bəxtin ağ olmur.
* * *
Kim deyir dərd-azar tək səni seçir,
Ay Murad, insanlar yüz dərdlə köçür.
Nə olsun könlündən oynamaq keçir,
Yaş qoymur, bəzən də canın sağ olmur.

ALLAH BİLƏN MƏSLƏHƏTDİ
(İsmixan Yusubova müraciətlə)
Bu dünya onun işidi,
Gərdiş onun gərdişidi.
Ömrü yazan o kişidi,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
Nəkarəyik özbaşına,
Təpik vuraq yad daşına.
Xəyal qurma boş-boşuna,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
Böyükləri yad eləyək,
Ruhlarını şad eləyək.
Biz kimik ki, ad eləyək,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
O nəsildə bir dənəsən,
Sən alimsən, dürdanəsən.
Taleyinə şükr elə sən,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
Saxlayırsan hörmətini,
Öz sözünü-söhbətini.
Yaşayırsan qismətini,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
Əlimizdən heç nə gəlmir,
Qismətini kimsə bilmir.
Dünən gülən, sabah gülmür,
Allah bilən məsləhətdi.
* * *
Bəd şeyləri dərd eləmə,
Nə istəmə, nə diləmə.
Bir tənliksən sən ölümə,
Allah bilən məsləhətdi.

DÜŞÜNDÜKLƏRİM
Bəzən seyr edirəm, heç nə yazmıram,
Zehnim təzələnsin, durulsun barı.
Ömür yollarında, şükür, azmıram,
Gedirəm yol alıb Tanrıya sarı.
* * *
Nələrdən keçmişəm, nələr görmüşəm,
Yadıma düşdükcə, dondurur məni.
Həyatda sevinc də, qəm də dərmişəm,
Etdiyim günahlar yandırır məni.
* * *
Tövbə son əlacdı, başqa yolum yox,
Bütün günahlarım Ona əyandı.
Yadıma salmağa indi halım yox,
Unutdum, Tanrı da bağışlayandı.
* * *
Günahsız bəndələr mələklər olur,
Oturur çiynində hey günah sayır.
Olur ki, Allah da ağlını alır,
Oğulsan doğrunu yalandan ayır!
* * *
Dünyaya gəlmədim öz istəyimlə,
Doğuldum, kimisə günahkar bilim?!
Mən öz əməyimlə, mən öz səyimlə,
Çalışdım həyatda bir yerə gəlim.
* * *
Nə qədər düzəm mən, bir Allah bilir,
Fikrimi dəyişən insan deyiləm.
İl ötür, yaş ötür, axirət gəlir,
Sanmıram, bu yaşda sınam, əyiləm.

VƏTƏNDİ
Bu torpaq hamıya Vətəndi, qardaş,
Hamı bu torpaqdan qüvvət, güc alır.
Bu ömür nə vaxtsa bitəndi, qardaş,
Bəs niyə kasıblar vaxtsız qocalır?!
* * *
Dünyanın dərd-səri bunamı qalıb?!
İlahi, kasıbın Allahı yoxmu?!
Dərd elə boğub ki gözləri dolub,
Göz yaşı quruyub, damcı yaş axmır.
* * *
Ruzini harına, çörəyi toxa,
Dərdi toxum bilib əkənə verdin.
Nə əkir cücərmir, çıxardır yoxa,
Əzabı göz yaşı tökənə verdin.
* * *
Vətən dara düşür, dərdini çəkir,
Özünə qəsd edir, canına qıyır.
Özüylə bərabər dördünü çəkir,
Nə işdən soyuyur, nə qorxu duyur.
* * *
Bir oğul böyütdü min bir əzabla,
Düşündü nə vaxtsa nəvə görəcək.
Bir oğlu varıydı, oğulsan tabla,
Onu da Vətənə qurban verəcək.
* * *
Ay Allah kasıba az zülüm eylə,
Vətənin dərdini alır kasıblar.
İlahi, bəndənə düzünü söylə,
Nədən üzüyola olur kasıblar?!

DÜŞÜNCƏLƏRİM
Təmənna güdmədim gördüyüm işdən,
Savabdır, bir şey ki əlimdən gəlir.
Əl çəkə bilmədim mən bu vərdişdən,
Neyləyək, düzünü Yaradan bilir.
* * *
İnsanın içini bir kimsə bilməz,
Hər kəsə qapalı, sirli otaqdır.
Həyatda mollalıq əlimdən gəlməz,
Çünki əməllərim çataq-çataqdır.
* * *
Ayıra bildinsə, xeyiri şərdən,
Şükr elə Allaha, səndə nəsə var.
Fikirləş, bir düşün, ağılla hərdən,
Niyə insanlıqdan çıxır adamlar?!
* * *
Günahsız doğulur əvvəl bəndələr,
Sonradan kiminsə çırağı sönür.
Ağıllı insana dünya gen gələr,
Cahilin, fərsizin kələfi dönür.
* * *
Bu dünya fırlanır, ağılla düşün,
Ağlına gəlməyən başına gələr.
Yaxşılıq eləyib gördüyün işin,
Sonu nə olacaq, bir Allah bilər.
* * *
Düz dolan, ey insan, aldatdıqların,
Dolanıb arxanca səni gəzməsin.
Yüz ağrı, işgəncə yaşatdıqların,
Səni izləməsin, səni üzməsin.

DÜNYA
Ay dərd çəkən, bir ayılsan, can gedir,
Qismətdimi?! Tanrı sənə yar olsun!
Dərd çəkməyən nə bilir ki, dərd nədir,
Anlamayan dərdə düşsün, xar olsun!
* * *
Acıdımı, şirindimi, bilmirsən,
Dərddən ayıl, özünə gəl, ayazı.
Söylə, nədən heç danışıb gülmürsən,
Dərdi bölmək yüngüllükdü, ən azı.
* * *
Əlimizdən nə gəlir ki, ay insan,
Bircə təsəlliyə gücümüz çatır.
Artıq dərd-azara öyrəşmiş cansan,
Sənə ağıl vermək ancaq baş qatır.
* * *
Bu dünyanın əvvəli bu, sonu bu,
Hara qaçaq, hara gedək bilmirik.
Altın torpaq, üstün səma, yanın su,
Yağ içində yaşamağa gəlmirik.
* * *
Beş-on illik ömür düşür bizlərə,
Baş açılmır, dərd qoymur ki, güləsən.
İynə batsın xain, yaman gözlərə,
Hardan dəyir, onu necə biləsən?!
* * *
Murad dərdə yaxınıydı, bilərdi,
Yeri, yurdu, xarabası haradı.
Ağ olsaydı bəlkə xoşa gələrdi,
Ay dilbilməz, dərdin rəngi qaradı.

AĞRIN ALIM
Bir başa sal, qoy anlayaq, danış bizə, ağrın alım,
Hardan gəldin şeiriyyata, uydun sözə, ağrın alım.
* * *
Bax dərd olar, seçilməzsən, yazdıqların itər, batar,
Bu yol yaman çətin yoldu, girmə gözə, ağrın alım.
* * *
Çoxdu səni istəməyən, nankor, naqis, kor adamlar,
İnsan hər cür çətinliyə gərək dözə, ağrın alım.
* * *
Yazan gərək aqil ola, gördüyünü dərk eləyə,
Bu dünyanı bir dolanıb, azca gəzə, ağrın alım.
* * *
Əvvəl bir bax, seyr elə sən, doğru olsun dediklərin,
Dediyini quru demə, bir az bəzə, ağrın alım.
* * *
Tanrı bizi bu dünyada dara salır, çox sınayır,
Bəndə gərək nə usana, nə də bezə, ağrın alım.
* * *
Bu SÖZ ki var, çox köhnədi, çox işlənib, sən ayıq ol,
Elə fikir söylə ki sən, olsun təzə, ağrın alım.
* * *
Murad, sən də çox öyünmə, azdı hələ bildiklərin,
Şair odu hər gedişi yaxşı çözə, ağrın alım.

ZAMAN
Zaman ömrün qənimi,
Köhnə sözdü. Yenimi?!
Mən dəyişdim yönümü,
Yol aldım günbatana.
* * *
Ömür gödək, vaxtım dar,
Ağ gün inan baş qatar,
Gör nə qədər borcum var,
Hər dadıma çatana.
* * *
Minnət olar, borc alma,
Məni hörmətdən salma.
Canım, qəti bənd olma,
Şərəfini satana.
* * *
Tamahın cibi dolmur,
Gül açır, gülü solmur,
Tanrı da kömək olmur,
Ömrü boyu yatana.
* * *
Dinmədimsə, hey yandım,
Özümə günah sandım.
Söz deməyə utandım,
Dərdimə dərd qatana.
* * *
Gərək qəlbin düz olsun,
Söz deməyə üz olsun.
Murad niyə boz olsun,
Hörmətini tutana?!

BİLMİRƏM
Bəlkə də, fikrimi düz deyənmirəm,
Safdı, sağlamdımı canı, bilmirəm.
Nə danım, olur ki, mən bəyənmirəm,
Ruhumun bəzəyi hanı, bilmirəm?!
* * *
Hər kəsin fikrinə hörmət edirəm,
İzi bilinməyən yoldu gedirəm.
Sonu nə olacaq, onu güdürəm,
Əvvəli aydındı, sonu, bilmirəm.
* * *
Nə yazdım canına istilik keçmir,
Sanki buz bağlayıb, gözüm su içmir.
Bezdim isitməkdən ruhuna köçmür,
Görən açılarmı donu, bilmirəm?!
* * *
Murad pərvanədi duyan kəslərə,
Ona hörmət edib sayan kəslərə.
Mənim sözlərimi yayan kəslərə,
Borcum nə olacaq, onu bilmirəm?!

BƏIKƏ DƏ…
Sına qismətini, həmişə sına,
Tanrının səbrini yoxlamaq üçün.
Nə bəxtdən gileylən, nə Onu qına,
Nəyə sahibsənsə, onunla keçin.
* * *
Çalış ki, özünü sevindirəsən,
Gördüyün hər işdən ləzzət alasan.
Tər töküb zəhmətlə ömür sürəsən,
Halal davranasan, halal qalasan.
* * *
Dünyanın növrağı gözündən düşə,
Şeytan aldatmaya, ağlın çox ola.
Evində bir qismət qaynaya, bişə,
Gözün axtarmaya, nəfsin tox ola.
* * *
Möhtac olmayasan tanışa, yada,
Nə olsa dərdini özün çəkəsən.
Pislik etməyəsən kimsəyə, ya da
Yaxşılıq toxumu səpib əkəsən.
* * *
Ağlını almaya Allah əlindən,
Bütün sınaqlardan quru keçəsən.
Övlad inciməyə acı dilindən,
Gecənin birində sakit köçəsən.

QƏZƏL
Arif olub söz deyəsən, yanında ustadın ola,
Sözdən xalı toxuyasan, yaddaşlarda adın ola.
* * *
Elə şirin danışasan, hər kəlməndən gül qoxuya,
Sözdən şərbət düzəldəsən, ağızlarda dadın ola.
* * *
Zəhmət çəkib böyüdəsən, arzuların puç olmaya,
Baxıb hər an sevinəsən, ağıllı övladın ola.
* * *
Yeriyəndə şax gəzəsən, qızarmaya heç vaxt üzün,
Gendən baxıb gülməyələr, saf kökün, əcdadın ola.
* * *
Nə papağı yerə düşə, nə də insan pərt olmaya,
Hər kişinin arxasında söz anlayan qadın ola.
* * *
Murad hələ çox cavansan, Yaradana yalvar hər gün
Ağlın səni xar etməyə, pozulmayan yadın ola.
*yad- yaddaş mənasında işlənir.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

MURAD MƏMMƏDOVUN KİTABI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru