QARDAŞ Sən gəzən yerlərə gəlmişəm, Qardaş! Qanın axan yerdə lalə bağrı qan. İlk sübh şəfəqində çatmışam bura, Rəngindən rənginə qatıb oğru dan. * * * Lənət o günə ki, açıldı səhər, Namərdin dişinin dibində zəhər, Dilində boğazdan yuxarı qəhər, O müdhiş yalanı dedi doğrudan… * * * İndi bu kol-kosun nə günahı var? Çəlləyə çiv olan palıd günahkar! Ətrafda dağ-daş da ağlayır zar-zar… Bülbüllər dilini udub qorxudan… * * * Nə yaxşı bu “tale”, “qismət” sözü var, Sığınıb onlara olduq gözü dar, Lap bilmək istəsən düzü ay İlqar, Hamının yaradır qəlbi ağrıdan… * * * Ustaca təsəlli oğlunla qızın, Biləsən, itməyib çörəyin, duzun, Haçansa yenə də doğsa ulduzun, Hilalı boylanır hər gün Ağrıdan… 07.07.2022. Azərbaycan.
Qeyd: Bu şeiri yayımlamaq arzusunda olan sayt və mətbuat nümayəndələrinə yayım hüququ verilir. Səninlə qürur duyuram, Azərbaycan gənci!
MÜQƏDDƏSLƏR (… bütün məzarsız Vətən övladlarına ithaf olunur…) Səngəri məzarı olan qardaşım, Hələ də bilinmir əhvalın sənin… Dəfndən Məada Bərzəx deyirlər, Məchuldur durumun, məqamın sənin… * * * Silahın pas tutub, daha heç atmaz, Dəbilqən gəzsə də, çəkmən köç etməz, Kəmər yox olsa da, toqqan heç itməz, Qumquman olubdu kimliyin sənin… * * * Üç rəngli bayrağım süsləyən dağlar, Hər zirvə minlərlə şəhidi ağlar, Bənövşə çiçəyi qəlbimi dağlar, Dağların ağ qarı kəfənin sənin… * * * Zaur buz bulaqdan içəmməz daha, Bənövşə müqəddəs, dərəmməz daha, Ağ qarı tapdayıb, gəzəmməz daha, Bu yurdun nəyi var, ünvanın sənin… 09.05.2021. – Bakı.
Qeyd: Bu şeiri yayımlamaq arzusunda olan sayt və mətbuat nümayəndələrinə yayım hüququ verilir. Səninlə qürur duyuram, Azərbaycan gənci!
QUCAĞINI GENIŞ AÇ… ( Gizir Pəncəli Teymurova həsr olunur.) Qucağını geniş aç, gəlirəm Ana Torpaq, Çox döymüşdüm qapını, səhər-axşam taq-taraq, Hər gəlirəm deyəndə, əlimdə vardı bayraq, O qutsal əmanətin, ünvanına yetibdi… Sancmışam Sancağımı, rahat gəlirəm indi…
Səhər-axşam deyərdim, bu canım sənə fəda, Nə olur mənə olsun, təki sən görmə qada, “Komandir yaxşı olsa, ordunu verməz bada”, Komutanım öndədir, gül-çiçək düz yoluna… Sıra ilə gəlirik, yer ver girək qoynuna…
Çox dilək diləmişdim, Bayraq olsun kəfənim, Xəyalım gerçək olub, sevinməsin düşmənim, Dualarım qəbuldu, ağlamasın sevənim, Ana, sən də gözünün qorasını sıxma ha… “Oğul düşmən çəpəri”, qurban gedər torpağa… 12.04.2016. Bakı. Qeyd: Bu şeiri yayımlamaq arzusunda olan sayt və mətbuat nümayəndələrinə yayım hüququ verilir. Səninlə qürur duyuram, Azərbaycan gənci!
Vikipediyadakı mövcud vəziyyətlə bağlı müxtəlif dost-tanışla müzakirələrimdə də qeyd etdiyim kimi bir daha vurğulamağı zəruri hesab edirəm ki, Farid Pardashunas müvafiq mövzuda tam haqlıdır. O heç də şəhidlər üzərindən xal qazanmağa çalışmır.
Doğrudur, onun bir qrup vikipediyaçı ilə uzun illərdir çox ciddi problemləri var idi. Bəllidir ki, alverçiliklə məşğul olan müəyyən maraq qrupları AzVikini özlərinin gəlir mənbəyinə çeviriblər. Onlar orada özlərinə sərf etməyən və ya sifariş aldıqları bütün məqalələri silməklə, maraqlarına uyğun məqalələr yaratmaqla məşğuldurlar. Elə mənim də çox sayda məqaləmi siliblər. Konkret orada “at oynadırlar”. Gec-tez o problemi kökündən həll etmək lazım idi. Fərid uzun müddət idi ki, onlarla vuruşurdu. Sadəcə şəhid məqalələrinin silinməsi cəmiyyətin də diqqətini bu məsələyə yönəltdi.
İndi baxıram ki, Vikipediyaya ən çox zərər vuranların özləri da bir-bir bəyanat verib, özlərini süddən çıxmış ağ qaşıq kimi təqdim etməyə, Fəridi isə müxtlif üsullarla söyüb-təhqir etməyə, qaralamağa çalışırlar. Amma silinən məqalələrin bərpası üçün operativ olaraq hər hansısa addım atmayıblar! Özləri də bildirirlər ki, məqalələr tam konsensus olmadan silinib. Əgər elədirsə, o zaman istənilən inzibatçının o məqalələri qeyd-şərtsiz bərpa etməyə tam səlahiyyətləri çatır.
Fəridə qarşı əks-təbliğat aparmaqdansa, məqalələri bərpa etməyə cəhd göstərsəydilər, daha urvatlı olardılar. Hətta “Fərid Pərdəşünas” məqaləsini də bərpa etsəydilər, yüksək şüur və peşəkarlıq nümunəsi göstərmiş olardılar.
Heç kəs vikipediyaçılara nifrət yaratmır. Sadəcə AzVikini işğalçılardan təmizləmək lazımdır. Və təmizlənəcək!
QUBADLIDA DOGAN GÜNƏŞ (Milli Qəhrəman Şükür Həmidova ehtiramla) Məndən soruşdular bir film çəksən Söylə, qəhrəmanlardan kimi seçərsən? Bu çətin sualın qarşısında mən Çox götür-qoy etdim, seçdim birini . Yüksələn şəhidlər uduzum, ayım Çalışın siz məni heç qınamayın Oxucum, beləki, təqdim edirəm Şükür Həmidova film çəkərəm: Tumurcuqlar yazda çiçək açanda Şükür kimi oğlan gəldi dünyaya Nənəsi sevinib muştuluq etdi. Şükür balam olub! – Sevincək dedi. Qara qoçu kəsdi babası dərhal Şükür-səna üçün paylandı qurban Beşiyi başında Şərqiyyə ana Vətən Anamızdır! – Zümzümə etdi. Şükür! Şükür etdi! Nəriman ata. Həmidovlar evi döndü büsata İllər ötdü… Uşaqlar oynayır, qaçışırdılar Birinci olmağa çalışırdılar. Xatirlərdə qaldı gözəl uşaqlıq Armud ağacları, dəcəl qoçaqlıq Ağacın başına dolaşırdılar Daşlayaraq yeyir, oynaşardılar Beləcə illəri verər baş-başa Uşaqlıq illəri gozəl tamaşa. Başarat məktəbi-qoynuna aldı Yazıb oxumağı çox nizamladı Məktəbi bitirən Şükür Həmidov Kədərli illərə vəsiqə aldı. Quzğunlar şığıdı torpaqlarına Qubadlını aldı caynaqlarına. 1993-cü il çox nəs il oldu Nəsillər kəsildi, gör nələr oldu Ruhunu canından ayırdı yağı Taladı, yandırdı yenə doymadı Xatirlərdə qaldı meşəsi, dağı Yenə o cığırlar, eli-obası Neçə didərginlər pənah apardı Azərbaycan özü bərk çalxalandı Sumqayıta gəldi qaçqın, didərgin Taleyi puç olmuş insanlar üçün Verilən suallar saysız-hesabsız Həmidovlar üçün bunlar mənasız Yoxdu! Yoxdu! evim heç demək olar Cah-calal qalıbdı heç demək olar Özgələri sahib oldu yurduna Şükür and içdiki, yol verməz buna Vətəndən-Anadan əl üzmək olmaz Bir gün dönəcəyəm mən Qubadlıya! -Deyərək özünə o, fərman yazdı Hər gecə yuxusunda Vətən eşqiylə Doğma torpağına sual verirdi: -Ey Qubadlım mənim gözəl diyarım! -Sən kiminsən?-söylə eşitsin Tanrım? Mən səninəm! Sən mənimsən! Bax mən sənin övladınam, şükür edirəm Yaradana! Əks səda torpaq səsi: Ey oğullar xilas edin! Bombaları, minaları sinəmizdən təmizləyin Cavabdehlik sizə qalır balalarım Ermənıdən Xocalının, Qarabağın qisasını alın! Alın! Torpaq baxdı öz oğluna məyus-məyus Yenə ona öyüd verdi, dilə gəldi: Qoç igidlər oylağıdır mənim qoynum Gözləyirəm mən sizləri dogma oğlum Artıq sizı gözləmişəm neçə qışı,neçə yazı Şükür artıq anladıki, düşmənini əzmək üçün oxumalı Silahları canavarın ürəyinə tuşlamalı O and içdi, aman etdi haqsızlarla savaşmağa zaman seçdi Ey Qubadlım! AnaYurdum! Canımı qurban etməyə, bayrağımı yüksəltməyə Ulduzlarla cəng eyləyib çiynimə bərkitməyə Müntəzirəm! Müntəzirəm! Babalardan öyrəndiyi şükranlığa adət alan Ya Allahım! Ya Peyğambar! – deyə-deyə Hərbi təhsil aldı o vaxt şükür etdi Zamanını səsləyərək halay çəkdi Aprel gəldi 2016-cı ildə Cəbrayıilın harayına Şükür getdi Qisasına sus demədi, Lələtəpə zirvəsində Yeddi başlı əıgdahanı minalarla dəlib-deşdi Ohanyan düşməz deyən bənd-bərəni yıxdı keçdi… *** Millətindən sağlığında ad qazanan qəhrəmanım! Bir adına şükür edirəm, bir zamana. Sən millətin qəhrəmanı uca dağsan Başımızın üzərində dalğalanan bir bayraqsan. 2020 payız idi Yəhərlədin dəmir atı, sürdün yağının üstünə Azad etdin Cəbrayılı, Füzulini, Zəngilanı Qubadlıya çatacaqdın-yer yarıldı lərzə qopdu! Səni uddu! Dağı-daşı silkələndi Qubadlının. Şükür kimi qoç igidlər nərə çəkdi Mahmudluya yetişəndə nəfəs çəkdin Sən xalqına həyat verdin, özün getdin Son arzunu qardaşların tamam etdi Qubadlını, QARABAĞI AZAD ETDİ 20 OKTYABR 2020 Bir-birindən doymadı ata-oğul… Bu sevinci bölmədi ata-oğul… Nə ata oğula sağ ol deyə bildi, Nə oğul, bu günə şükür ata, deyə bildi… Ata-oğul… Qubadlıda… Şükür heykəli Ürəklərdə “Zəfər” ordeni Sən zəfər ordenisən Şükür Həmidov! Anaların dualarında Şükür Həmidov!
Müəllif: Gülbəniz ABBASOVA, Bakı, E.Əliyev adına 162 № li tam orta məktəbin tarix müəllimi.
