XALQIMIN, ORDUMUN İLHAMI İLHAM! Ən uca kürsüdən dedi sözünü, Bircə hərəkətlə sildi yüzünü, Bilmək istəyirsən əgər düzünü, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Əvvəlcə xainin qırdı belini, Sonra namərdlərin kəsdi dilini, Sevdi obasını, sevdi elini, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Yüz ölçdü, bir biçdi, ustadan usta, Mizanı yerində; nə tez, nə asta, Cəngilər çalındı bu dəfə “Rast”da, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Bir həmlədə pozdu kələyin, fəndin, Uçudu, dağıtdı illərin bəndin, Hər dəfə yanıltdı düşmənin zəndin, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Ustaca bəllidi zamanın feli, Taixdə dastandı babamın qolu, Dəmir yumruq oldu İlhamın əli, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham!
USTACAM Müzəffər ordunun şanlı əsgəri, Ərənlər yurdunun ər övladıyam! Zalımın zülmünə təhəmmülüm yox, Babəklər yurdunun hürr övladıyam! * * * Ustadım Nəsimi, sözümüz sözdü, Ədalət, həqiqət bağrımda közdü, Ziyadar dühası bir deyil, yüzdü, Mövlalar yurdunun nur övladıyam! * * * Dərvişəm, müqqəddəs sayılır təkkəm, Hülqumdan yuxarı dayanır öfkəm, Od, ocaq diyarı tanınır ölkəm, Alovlar yurdunun nar övladıyam! * * * Unutma, şah babam Xətai başdı, Nadir şah, mətədə tərpənməz daşdı, İlham, nə keçilməz sədləri aşdı, İgidlər yurdunun nər övladıyam! * * * Tarixdə Nəbisi, Koroğlusu var, Gen dünya yağıya daim olub dar, Düşmən qarşımızda yenə oldu xar, Aslanlar yurdunun şir övladıyam! * * * Göydən Yer üzünə ərmağan, payam, Gündüzlər Günəşəm, gecələr Ayam, Ən parlaq ulduzdan törəyən boyam, Ozanlar yurdunun sirr övladıyam! * * * Ustacam, vətənim vətən içində, Axıb duruluruq zaman köçündə, Min bir anlamı var, adi “heç”in də, Aqillər yurdunun pir övladıyam!
ONU TANRI SEÇİB Şərəfli əcdadın şanlı övladı , Bütün ulusunun qolu, qanadı, Hər yanda fəxrlə çəkilir adı, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * İlhamdır istəyi, elin arzusu, Amalı, bir şirin dilin arzusu, Əməli, tər qönçə gülün arzusu, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Nizamı, gərdişi ustadan usta, Təftişi, gedişi ustadan usta, Planı, döyüşü ustadan usta, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Seçir, sonalayır, sorur düşməni, Ağladır, sızladır, yorur düşməni, “iti qovan kimi qovur düşməni” Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Nitqi, bəlağəti, şəsti yerində, Görkəmi yerində, büstü yerində, Alınmaz qaladı, postu yerində, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu!
DAĞLAR (Dağlara xitabən üçüncü şeiri) Tarix səhnəsində yetişdi zaman, Başlanmış bu çağın mübarək, dağlar! Hələ nə zəfərlər gözləyir bizi, Qutlanmış novrağın mübarək, dağlar!
* * * Dövranın gərdişi döndü, dəyişdi, Davadan doğulan ərlər yetişdi, Didilmiş yaralar tutdu, bitişdi, Üç rəngli duvağın mübarək, dağlar!
* * * Nə vaxtdır yol-iriz bağlı qalmışdı, Qoynunda yağılar məskən salmışdı, Canımı sağalmaz bir dərd almışdı, Sayalı qonağın mübarək, dağlar!
* * * Qurtuldu yağıdan zənburun, balın, Bir başqa görünür yamacın, yalın, Zirvəndən boylanır şanlı hilalın, Müqəddəs sancağın mübarək, dağlar!
* * * Haqqa nisbət tutub ulu Ələsgər, Andırıb, tanıdıb, bilib pərisgar, Hər səngər məbəddi, pirdi hər əsgər, Şuşa tək ocağın mübarək, dağlar!
* * * Ay Ustac, min şükür arzuna yetdin, “Dədə”n gedən yolu, sən də qət etdin, Dolandın dünyanı yurdunda bitdin, Doqquzu zər tuğun mübarək, dağlar!
ÜÇ QARDAŞ (Azərbaycan, Türkiyə, Pakistan qardaşlığına)
Bir qardaş sağında, biri solunda, Təpəri dizində, gücü qolunda, Qardaşlıq məşəli yanır yolunda, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Xətai amalı bu gün oyaqdır, Nadirin əməli bu gün dayaqdır, İlhamın təməli bu gün mayakdır! Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Zamanla yaşadıq xeyli qeylü-qal, Görməsin bir daha bu birlik zaval, Dağlara biryolluq qayıdır Hilal, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan!
SÜBH ÇAĞI Pozur addım səsləri, Gecənin kor sükutun. Uzaqdan yeyin-yeyin Yeyir ürəyin qutun… * * * Qəfil başlayır quşlar, Necə gəlirsə buyruq. Sanki komanda verir, Gözəgörünməz çubuq… * * * Bürüyür bircə anda, Hər yanı sübh nəğməsi… İfa edir təbiət, Əsər Tanrı bəstəsi… * * * Getdikcə addım səsi Eşidilir yaxından. Gecə qaranlığında, Ötüb keçir yanımdan… * * * Tələsik addımlarda, Təlaşlı qəlbin səsi… Elə tələsir, sanki, (Ta dünyanın sonudur,) Tükənəcək nəfəsi… * * * Uzaqda dan sökülür, Gecənin rəngi qaçır… Yaxında purç tumurcuq, Qətran ətrini sacır… * * * Addımlar uzaqlaşır, Səngiyir sübh nəğməsi… “Allahu Əkbər”- deyə, Ucalır azan səsi… * * * Aydın olur səbəbi, O təlaşlı yerişin… Avazıyır qaranlıq, Anlamı var gərdişin… * * * “La ilahə illəllah”, Yenə də çökür sükut… Əllər açılır göyə, Möminlər tutur qunut… * * * Gecənin bağrın yarıb, Gündüz sıyrılır qından… Kimisi tövbə edir, Neçəsi çıxır dondan… * * * Həmin şəxs yenə keçir, Qayıdanbaş yanımdan. İndi özü görünür, Səs çıxmır addımından… 17.11.2022. Bakı.
TURAN DEYİLSƏ Cavid dünyasına əyri baxanlar, Bu gün baş verənlər siz deyin nədir?! “Tuncaya” şerini topa tutanlar, Bu gün baş verənlər siz deyin nədir?! * * * Nəhayət, “yar qonaq gələcək bizə”, Min yol qurban ollam, “o qara gözə”, Uzağı, “lalər çıxacaq düzə”, Bu gün baş verənlər siz deyin nədir?! * * * İllərin həsrəti hopmuşdu sözə, Ay ulduz dönmüşdü sözdə qaş-gözə, Əbədi qardaşlıq hakimdir düzə, Bu gün baş verənlər siz deyin nədir?! * * * Bilirəm bağrınız alışıb yanır, Nədənsə, çoxları əslini danır, Ustac bu günlərdə Turqutu anır, Bu gün baş verənlər siz deyin nədir?! 15.11.2022. Bakı.
ARAZ Halına acıdım lap əzəl gündən, Bu qədər qınanır bilmirəm nədən, Arazı heç zaman qınamadım mən, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Sarıyıb Yurdumun şırım yarasın, Açmayıb, bağlayıb qardaş arasın, İndi mən qınayım bunun harasın? Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Çəkib acıları, yığıb suyuna, Sakitdir, bələddir hamı huyuna, O da qurban gedib fitnə, oyuna, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * Xudafərin qucaqlayan qoludur, Keçidləri salam deyən əlidir, Bayatılar pöhrələyən dilidir, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! * * * O tayda çifayda deyir Şəhriyar, Bu tayda dardadır indi Bəxtiyar, Yarını gözləyir hər gün Lütfiyar, Hər iki tərəfə məhrəmdir Araz! Yaralı torpağa məlhəmdir Araz! 15.11.2022. Bakı.
ÜZÜMÜZÜ GÖRMƏ! Könlü işıqlı olanın, İşi yox gün işığıynan! Ruhu təmiz olduğundan, Yeyəcək öz qaşığıynan! ★ ★ ★ Heç dərdini çəkməginən, Nə yaxşı görmürsən bizi. Könlün saf, ruhun pak qalsın, Görməyəsən belə üzü… ★ ★ ★ Çalış, duyma səsimizi, Xəbərsiz ol halımızdan. Xoş halına xəbərsizsən, Boş-boş qeylü-qalımızdan… ★ ★ ★ Dərdin çəkmə bu dünyanın, Öz dünyanı xürrəm yaşa! Sənin gözün bizdən iti, Ayağın dəyməsin daşa! ★ ★ ★ Əzada gözü sağlar var, Görsə də ruhu sikəstdir. Gözün deşəni görməyir, Çünki ruhən o nakəsdir! 13.11.2022. Bakı.
QATIQ Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə süfrələrin padşahı. Baxırsan ki, bığlarınıda “bığ yağı”, Fors eləyir, cibində yox bir şahı. * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə onun adı yavanlıq. Baxırsan ki, düz əməlli adamdır, Yazıq olub, evin yıxıb cavanlıq. * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə kiçik dünya ibrəti. Nehrə onu elə qəşəng çalxayır, Söz artıqdı, tutan tutdu söhbəti… * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Ustac görüb tuluq-tuluq turş qatıq, İndi “yağ”dır “vitrin”ləri bəzəyir. Ya “şor” olub, ya “turş ayran”, ya “atıq”… 12.11.2022. Bakı.
MƏN ZƏFƏRƏ TƏŞNƏYƏM Qutlu zəfər sancağım, Sancılmağa yer gəzir! Alınası öcüm çox, Bu gün ruhumu əzir! * * * Dərbəndi, Borçalını Unuduruq həmişə… Kərkük, Mosul bağrı qan, Boyun əyib gərdişə… * * * Yudumun dörd bir yanın Hürr görmək istəyirəm! Şanlı zəfər tuğuma Zər hörmək istəyirəm! * * * İrəvan peşkəş olub Beş sətirlik kağızla… Zəngəzuru naxələf Verib quru ağızla… * * * Bədnam Araz illərdir Olub qargış yiyəsi… Top doğrayan qılıncın O taydadır tiyəsi… * * * İstəyirəm bu bayraq Dalğalansın Təbrizdə! Urmuda üzsün balıq, Sanki üzür dənizdə… * * * Xoyda, Mərənddə bir gün, Olum qonaq üzü ağ. Ərdəbilə, Tehrana Qurulmasın ta duzaq… * * * Qarsdan, Ağrıdan baxım, Qaşqayadək görünsün! Qapıcıqdan, Qırxqıza Ağ dumanlar sürünsün! * * * Bu arzular həyata Keçməsə, mən heç nəyəm! Neynim, mayam belədir, Mən zəfərə təşnəyəm!!! 08.11.2022. Bakı.
BU GÜZ Zəfər libasında sevinc göz yaşı, Hər iki sahildə dayanıb ərlər! Ayrılıq atəşi elə qarsıyıb, İçərək qurudar Arazı nərlər! * * * Göylərdən boylanır Tomris anamız, Əlində qan dolu o məşhur tuluq! Xain yağıların bağrı yenə qan, Canı əsməcədə, işləri şuluq… * * * Uşaqdan böyüyə hamı əmindir, Tarix səhnəsində yetişib zaman! Bu dəfə biryolluq bitəcək söhbət, Nə güzəşt olacaq, nə də ki, aman! * * * İllərdir həsrətdən gözləri nəmli, Mamırlı daşların gülür hər üzü! Neçə qərinədir qalmışdı çılpaq, Yamyaşıl çayırla gəlib bu güzü! * * * Al donun geyinir Günəş hər səhər, Səmamız masmavi, göy üzü təmiz! Duman da yox olub, itib buludlar, Gözün aydın olsun, sevin, a Təbriz! 06.11.2022. Bakı.
ANA DİLİM Bu şip-şirin Ana dilim, Həm də qutlu sancağımdır! Min illərdir Ata Yurdun Sərhədini bəlirləyir… Ta Şumerdən üzü bəri, Dədəm Qorqud öyüd verib, Şah İsmayıl fərman yazıb, Qoç Koroğlu nərə çəkib… Ulu Babəkin fəryadı, Füzulinin ah-naləsi, Nəsimin şah nidası, Bu dildədir!!! Bu dil, Tomrisin dilidir; Layla deyib, Hökm verib… Min illərdir Ata Yurdun Sərhədinin keşiyində Əsgər kimi durub, bu dil!!! Ana dilim həm əsgərdir, Həm də sərhəd!!! Toxunulmaz bir tabudur!!! 19.02.2023. Bakı.
XİSLƏTİMİZ Bilirik; Zaman nisbidir, Məkan müvəqqəti… Adlar müxtəlifdir, Kimliklər fərqli… Fəqət, sabit bir cövhər var; O xislətdir! Yaşayır; Ana dilimdə, Ata sözümdə… Qorunur; Laylalarda, Bayatılarda, Dastanlarda… Nə qədər ki, dilim var; Doğulacaq, Yaşayacaq, Səttarlar!!! 30.01.2023. Bakı.
Bu gün şair-publisist, Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, “Qızıl qələm” mükafatı laureatı, “Yazarlar” jurnalının təsisçisi və baş redaktoru, Azərbaycan Respublikası Prezident təqaüdçüsü hörmətli Zaur Ustacın doğum günüdür.
Zaur Ustac 8 yanvar 1975-ci ildə Bakı şəhərində anadan olmuşdur. İlk və orta təhsilini Ağdam rayonunun Yusifcanlı kənd orta məktəbində almışdır.Ali təhsilimi Bakı Dövlət Universitetində, Bakı Ali Birləşmiş Komandanlıq Məktəbində, Beynəlxalq İxtiraçılıq və Biznes İnstitutunda və Şamaxı Humanitar Kollecində almışdır.
Birinci Qarabağ müharibəsinin iştirakçısı və ehtiyatda olan zabitdir.
”Günaydın “, “Mum kimi yumşalanda”, ”Məhdud həyatın məchul düşüncələri”, ”İstəməzdim şair olum hələ mən”, ”Gülzar”, ”Şehçiçəyim”, “Gülünün şeirləri”, ”Balçiçəyim”, ”Bayatılar”, “Qələmdar”, “Yaradanla baş-başa”, “Zimistan”, “45” (şeirlər), “Ülyahəzrət”, “Qədimliyə bürünmüş yenilik”, “Gülüzənin şeirləri” və s. kitabların, çoxlu sayda məqalələrin müəllifidir.
Zaur müəllim biz gənclərin tanınmasına daima dəstək olmuş, məqalələrimi dəfələrlə “Yazarlar” jurnalında və eyniadlı saytda dərc etdirmişdir. Həmçinin “Möhtəşəm Zəfərin Nişanəsi” adlı kitabıma görə məni “Yazarlar” jurnalı tərəfindən yeni kitabların nəşrinə görə eyni şəxsə yalnız bir dəfə təqdim olunan “ZİYADAR” Mükafatına layiq görmüşdür.
Hörmətli Zaur müəllimi doğum günü münasibəti ilə ürəkdən təbrik edirəm. Ona can sağlığı və yeni-yeni yaradıcılıq uğurları arzu edirəm.
Zaur Ustacın “Dağ” adlı yeni kitabı işıq üzü görüb. Birinci Qarabağ Müharibəsi Şəhidi mayor Quliyevin əziz xatirəsinə ithaf olunmuş sonet çələngindən ibarət olan kitab paralel olaraq ərəb qrafikalı əski əlifba ilə Azərbaycan dilində sonetlərdən və mayor Quliyevin fotolarından ibarətdir.
“El kitab çapı mərkəzi”ndə nəfis şəkildə nəşr olunmuş kitabın redaktorları Gülü xanım və Əli Aslani, rəssamı isə Natiq Nəcəfzadədir. Kitabın ənənəvi formada olan nüsxələri əsas kitabxana fondlarına hədiyyə olunmaqla yanaşı e-kitab şəklində müxtəlif müstəqil platformaların elektron kitabxanalarına yerləşdirilib. PDF:
DAĞ (Mayor Quliyevin əziz xatirəsinə həsr olunmuş sonet çələngi) I Qoqi dağlarının ətəklərində Bir körpə izi var quzusun gəzir. Qarın arxasınca zirvəyə doğru, Göbələk, ya çaşır, ruzisin gəzir… * * * Amansız müharibə cövlan edirdi, Bu körpə dünyaya gələn çağlarda. Əllər üzülmüşdü Qoca Tanrıdan, Tale yazılırdı “Cici” dağlarda. * * * Kövrək addımların atdı Küküdə, Arzu, istəyinə çatdı Küküdə; Qədim Naxçıvanda, Şahbuz elində. * * * Bir qismət loxmanı yedi halaldan, Yaradan qorudu hər cür zavaldan, Şükür saf qəlbində, təmiz dilində. II Şükür saf qəlbində, təmiz dilində, Çəmənlər, çiçəklər oxşadı ruhun. Böyüdü içində Yurda məhəbbət, Gəzdi zirvələrdə izini Nuhun. * * * Sağında Salvartı, solunda Buzqov, Gəzdi qarış-qarış bütün dağları. Heyranı olmuşdu o Batabatın, Bir başqa aləmdir Şahbuz bağları. * * * Təhnəsi, Çay düzü oylağı idi, “Cici yurd” zirvəsi yaylağı idi, Gördü Biçənəkdə çin-çin biçini. * * * Əyriqar, Sisqatar oylağı oldu, Dağdağan zirvəsi yaylağı oldu, Böyüdü bir barmaq çiynində çini. III Böyüdü bir barmaq çiynində çini, Qoqi qərib idi, Qanlı göl müdhiş. Hərdən yamaclarda fikrə dalırdı, Eynini açmırdı nəsə belə iş… * * * Hətta neçə kərə gedib dərinə, Gəlin qayasıyla durdu üz-üzə. Sordu Kolanın incə dərdini, Qoqidən Göyçəylə gəldi göz-gözə. * * * Gəzdi qarış-qarış eli, obanı, Əlindən qoymadı yerə yabanı, Heybəsi çiynində, kitab əlində. * * * Sevirdi müəllim, sevirdi şagird, Hamının gözündə qəhrəman, igid, Xətiri, hörməti doğma elində. IV Xətiri, hörməti doğma elində, Böyüdü, boy atdı dağlar qoynunda. Gəzdi başdan-başa aranı, dağı, Gördü necə dağlar ağlar qoynunda… * * * Yaş üstə yaş gəldi, olmuşdu ərgən, Hər sini bir yeni arzu gətirdi. Başında yüz fikir, özünə inam, Kamala yetişdi, təhsil bitirdi. * * * Ağıllı, kamallı, həssas ürəkli, Qəlbində çağlayan min bir diləkli, Bir cavan olmuşdu dağlarda qartək. * * * Bəlkə də saf idi min dəfə qardan, Zirehi var idi ismətdən, aradan, Böyüdü həyatda ər oğlu ərtək . V Böyüdü həyatda ər oğlu ərtək, Hələ körpəlikdən sevdi göy üzün. Ay, ulduz olmuşdu daim sirdaşı, Elindən yol aldı qürbətə uzun… * * * Bir göz qırpımında ötüşdü zaman, Dönmüşdü Yurduna çiynində ulduz. Gecələr göylərdə görərdi bir vaxt, İndi gecələyir çiynində ulduz… * * * Böyüdü günbəgün, məqam dəyişdi, Çıxdı bərkdən, boşdan yetişdi, bişdi, Bərkidi, yetkinlik sininə doldu. * * * Öz doğma Yurdunda yandırdı çıraq, Bütün dost-tanışa çatmışdı soraq, Dostuna, tanışa nümunə oldu. VI Dostuna, tanışa nümunə oldu, İşində böyüdü, olmuşdu ata. Xəyallar çin idi hələlik çin-çin, Kaş bütün cavanlar arzuya çata… * * * Yaradan açmışdı bütün yolları, Yurdunun dörd yanı güldü, çiçəkdi. Bütün xəyalları olmuşdu gerçək, Bağında gülləri ləçək-ləçəkdi… * * * Hərdən şairliyi gəlirdi qonaq, Mücərrəd sonluqdan verirdi soraq, Duymuşdu taleyi istəyirdi bac. * * * Bəzən nağıllar da olurmuş gerçək, Yolumuz hər zaman olmur gül-çicək, Həyat çox qəribə, yollar dolanbac. VII Həyat çox qəribə, yollar dolanbac, Hərləndi, fırlandı döndü lap başa. Yenə qarlı Qoqi, yenə Qanlı göl, Bəxtimiz bizimlə yeriyir qoşa. * * * Zaman axdı-axdı duruldu yenə. Arzuya gedən yol buruldu yenə. Uşaqlıq içində doğuldu yenə. Ruzisi dağlara qovuldu yenə… * * * Fəsillər gözünə çəkmişdi pərdə, Hürr Yurdu yenidən düşmüşdü dərdə, Yollar elə həmin dolanbac yoldu. * * * Örkənmi günahkar, yoxsa doğanaq? Yurdun səmasında hava boğanaq, İbrətli hekayə, nümunə boldu. VIII İbrətli hekayə, nümunə boldu, Həyat dediyimiz axar bir sudur. Bir yol gördüyünü bir də görməzsən, Əlbəttə ilk gözə görünən budur. * * * Əgər diqqət edib, buxarı görsək, Yagışı, dolusu, qarı var suyun. Milyon illər ötüb, keçsə də zaman, Bu qoca təbiət dəyişməz huyun. * * * Bu yerdə Bəhmənyar düşür yadıma, Onun fikirləri çatır dadıma, Tale hər il açan güldü elə bil. * * * Elə ki, doxsanlar gəldi yetişdi, Onun da yadına babası düşdü, Yenidən dünyaya gəldi elə bil. IX Yenidən dünyaya gəldi elə bil, Adın Novruzəli qoydular yenə. Bu ad babasından qalmışdı nişan, Yolunu saldılar o gedən yönə… * * * Nişansız babadan nişan qalan ad, Onu da götürdü o gedən yola. Bu yol elə yoldur varar mənzilə; Nə qədər dönsə də, gah sağa-sola… * * * Zaman dediyimiz su kimi lövhə, Şəffaf görünsə də, gizli min töhfə, Yaddaşda olanı unutmadı bil. * * * Getdi “baba yolun”, çünki, oğuldu, Duyanlar dəhşətə gəldi, boğuldu, Boğazlar qurudu, söz tutmadı dil. X Boğazlar qurudu, söz tutmadı dil, Ağıla gəlməyən, gələr başlara. Yenə izlər düşdü, torpağa, quma, Tarixsə, yazıldı qanlı daşlara… * * * Gərək enməyəydi, o dağdan düzə, Fəqət, bu iradə xaricindədir. Nə qədər “kaş” deyib, “gərək” söyləsək, “Qəza” da, “qədər” də məxrəcindədir. * * * Qızlar atasına oxşar həmişə, Oğul anasına (dayısına) bax sən gərdişə, Babalar əsasdır, ruhuna rəhmət. * * * Çox vaxt yuxuları tərsə yozuruq, Əzəldən cızılmış çevrə cızırıq, Ulu Bəhmənyarın ruhuna rəhmət. XI Ulu Bəhmənyarın ruhuna rəhmət, O düşüb talenin, bəxtin izinə. Onun çöhrəsinə gülüb həqiqət, Elm taqət verib onun dizinə… * * * Gözlə görünməyən ağır yükdür o, Əvvəldən bəllidir kim daşıyacaq. Bu yükün altına girən bilgələr Nə qədər bilgi var, hey yaşayacaq! * * * Ulu Bəhmənyarın tapdığı bu yol, Mənzilə aparır olsa da sağ-sol, Hər damla su belə, mənbəyə döndü. * * * O da çox dolandı yalı, yamacı, Çoxlu şirin gördü, nə qədər acı, Qartaltək uçduğu zirvəyə döndü. XII Qartaltək uçduğu zirvəyə döndü, Yenə də oylağı yalçın qayalar. Talenin, qismətin üzü bozdu, boz. Astarın örtsə də rəngli boyalar… * * * Bir körpə izi var, şehli çəməndə, Payız qırov gizlər, qışda soyuq qar. İllər ötüb keçir, zaman işində, Keçidlər bəzən gen, bəzən oyuq, dar… * * * Gəzib dolaşırıq göz məsti-xumar, Bəzən kələ-kötür, bəzən də hamar, Yollar həmən yoldu, yön də o yöndü. * * * Milyon iz içində bir iz seçilir, Bu iz həmin izdir, yön alıb gedir, Yenə həmin tərəf, elə o yöndü. XIII Yenə həmin tərəf, elə o yöndü, Atadan, babadan qalma daşlı yol. Qara maqnit kimi çəkir bizləri, İndi hünərin var, yaşa, özün ol! * * * O da çox dolandı, gəzdi dünyanı, Fəqət cızığından çıxmadı bir yol. Gecələr düşündü, gündüz yoxladı, Nəticə məlumdu, yox idi hürr yol! * * * Yol təkdir nə qədər olsa da uzun, Bu fikri min dəfə, yüz yerə yozun, Qəbuldur iradlar, qəbul məzəmmət… * * * Çaylar həmin çaydır, göllər həmin göl, Düzlər həmin düzdür, çöllər həmin çöl, Qoqi dağlarında həmin əzəmət. XIV Qoqi dağlarında həmin əzəmət, Zirvəsi dumanlı, örtüyü ağ qar. Həmin qoca qartal qıy vurur yenə, Bir az aşağıda bəhrəli bağ, bar… * * * Yamaclar yerini verir dərəyə, Düzdə şır-şır axır şırıltılı çay. Ətrafa qupquru sakitlik çöküb, Nə qədər çağırsan verən olmaz hay. * * * Lap dibdə bir kənd var, yolları daşlı, O kənddə bir ana gözləri yaşlı, Bir bala əlləri ətəklərində… * * * Arı vızıltısı, bülbül cəh-cəhi, Matah nübarların şirin bəh-bəhi; Qoqi dağlarının ətəklərində. XV Qoqi dağlarının ətəklərində, Şükür saf qəlbində, təmiz dilində, Böyüdü bir barmaq, çiynində çini, Xətiri, hörməti doğma elində. * * * Böyüdü həyatda ər oğlu ərtək, Dostuna, tanışa nümunə oldu. Həyat çox qəribə, yollar dolanbac, İbrətli hekayə, nümunə boldu. * * * Yenidən dünyaya gəldi elə bil, Boğazlar qurudu, söz tutmadı dil, Ulu Bəhmənyarın ruhuna rəhmət. * * * Qartaltək uçduğu zirvəyə döndü, Yenə həmin tərəf, elə o yöndü, Qoqi dağlarında həmin əzəmət… Son. 22-27.11.2022. Bakı.
SÜBH ÇAĞI Pozur addım səsləri, Gecənin kor sükutun. Uzaqdan yeyin-yeyin Yeyir ürəyin qutun… * * * Qəfil başlayır quşlar, Necə gəlirsə buyruq. Sanki komanda verir, Gözəgörünməz çubuq… * * * Bürüyür bircə anda, Hər yanı sübh nəğməsi… İfa edir təbiət, Əsər Tanrı bəstəsi… * * * Getdikcə addım səsi Eşidilir yaxından. Gecə qaranlığında, Ötüb keçir yanımdan… * * * Tələsik addımlarda, Təlaşlı qəlbin səsi… Elə tələsir, sanki, (Ta dünyanın sonudur,) Tükənəcək nəfəsi… * * * Uzaqda dan sökülür, Gecənin rəngi qaçır… Yaxında purç tumurcuq, Qətran ətrini sacır… * * * Addımlar uzaqlaşır, Səngiyir sübh nəğməsi… “Allahu Əkbər”- deyə, Ucalır azan səsi… * * * Aydın olur səbəbi, O təlaşlı yerişin… Avazıyır qaranlıq, Anlamı var gərdişin… * * * “La ilahə illəllah”, Yenə də çökür sükut… Əllər açılır göyə, Möminlər tutur qunut… * * * Gecənin bağrın yarıb, Gündüz sıyrılır qından… Kimisi tövbə edir, Neçəsi çıxır dondan… * * * Həmin şəxs yenə keçir, Qayıdanbaş yanımdan. İndi özü görünür, Səs çıxmır addımından… 17.11.2022. Bakı.
QATIQ Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə süfrələrin padşahı. Baxırsan ki, bığlarınıda “bığ yağı”, Fors eləyir, cibində yox bir şahı. * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə onun adı yavanlıq. Baxırsan ki, düz əməlli adamdır, Yazıq olub, evin yıxıb cavanlıq. * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Bir çox evdə kiçik dünya ibrəti. Nehrə onu elə qəşəng çalxayır, Söz artıqdı, tutan tutdu söhbəti… * * * Qatıq deyib, fors eləmə qardaşım, Ustac görüb tuluq-tuluq turş qatıq, İndi “yağ”dır “vitrin”ləri bəzəyir. Ya “şor” olub, ya “turş ayran”, ya “atıq”… 12.11.2022. Bakı.
