İlkin mənbə: Karabakhmedia.az– :`Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri
PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ
PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”
PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
“QƏM KARVANI” QƏLBLƏRİ
QƏMƏ DÜÇAR OLANLARA
BİR TƏSƏLLİDİR
(Rafiq Yusifоğluya açıq məktub)
Hörmətli Rafiq müəllim, mənim qələm əhlinə çox böyük hörmətim var. Səbəbi isə şair və yazıçıların insan hisslərini, insanların həyatında baş verən sevincli və kədərli anları, ümumiyyətlə, xalqın həyatında baş verən sevincli və kədərli anları qələmə alıb bədii dildə oxuculara çatdırmalarıdır. Həmişə şairlərlə görüşüb onların sözlərini eşitmək mənim üçün çox maaraqlı olub. Şair dünyası sirli olduğu qədər də saf bir dünyadır. Sizi görəndən sonra fikrimin doğruluğu isbat olundu. Mən 80 dəqiqə ərzində Sizi müəllimdən daha çox şair kimi dinləyirəm.
Rafiq müəllim, Sizin gənc nəsli nəzərə alıb yazdığınız və öz kövrək hisslərinizi oxucularla bölüşdürdüyünüz “Qəm karvanı” kitabı Sizi sevən oxucular tərəfindən olduqca maraqla qarşılandı. Mənim bir şair kimi Sizinlə ilk tanışlığım bu kitabdan başlandı. Çox arzu edirəm ki, Sizin həm siyasi, həm uşaq həyatından bəhs edən kitablarınızın da daimi oxucusu olmaq imkanına malik olum.
“Qəm karvanı” kitabına ön söz yazan Ağəddin Mansurzadənin dediklərindən belə çıxır ki, Siz etiraf edib deyirsiniz ki, hər şeyə görə dənizə minnətdarsınsz.
Əslində Sizin bir şair kimi yetişməniz dənizlə tanış olmazdan əvvəllərə təsadüf edir. Xəzər isə sadəcə olaraq Sizin şair qəlbinizi kökdən düşməyə qoymamışdır. Yəni demək istəyim budur ki, itirdiklərinizi dənizdə axtarıb tapmısınız. Sizi şair edən fitri istedadınız və bir də doğulub boya-başa çatdığınız o gözəl yurdun şəffaf bulaqları, göz oxşayan mənzərələri, daim gözünüzün qabağından axan Bərgüşad çayı olmuşdur. Bütün bunları, eləcə də yurd həsrətini cismən də olsa unutduran, Sizə sirdaş olan Xəzəri ona görə çox sevirsiniz ki, itirdiklərinizi məhz onun dalğalarında, göz oxşayan gözəlliyində tapa bilirsiniz.
Sizin yaradıcılığınızın kökü saf olmuşdur. Onun üçün də şeirlərinizdə saflıq, ülvilik, səmimilik çox tez hiss olunur.
Kitabdakı şeirlər kövrək, ülvi bir məhəbbət üzərində köklənmişdir. Mənə elə gəlir ki, bu şeirlər şair qəlbinə bir pəncərədir. Kitabda toplanmış şeirlər əvvəldən axıradək bir sim üstə köklənmiş, bir ünvana yönəlmişdir. Şeirlərdə həzin, incə bir kədər axıradək bizə yoldaşlıq edir. Bu misralarda olduğu kimi:
Bilmirəm nə üçün belə elədim,
Ömrümü bir şirin qəmə bələdim.
Bir lələk dilədim durna köçündən,
Qərib olduğunu ürək unutdu.
İgidlər içində, ərlər içində
Mənim qız ürəyim gör kimi tutdu?!
Nə qədər istəsən, belə ürəyəyatımlı misralardan nümunə gətirmək olar. Ancaq mən kitabdakı şeirləri bir-birindən fərqləndirməkdə çətinlik çəkirəm. Bunlar bənzərsiz məhəbbət inciləridir. Bu şeirlər saf, ülvi, təmiz, zərif hisslərin məhsulu olduğu üçün bir növ qəlbə təsəllidir. Nə yaxşı ki, məhəbbət dediyimiz sirli varlığı layiqıncə qiymətləndirən söz sərrafları var, Siz varsınız.
Şeirləri oxuyarkən göz önündə maraqlı səhnələr canlanır. Bu isə ondan irəli gəlir ki, şeirlər olduqca obrazlı şəkildə qələmə alınmışdır.
Bəlkə də bu yazdıqlarımla Sizə heç nə deyə bilməmişəm, bəlkə də əksinə. Tək bircə cümlə ilə fikrimi tamamlamaq istəyirəm: “Qəm karvanı” İlahidən gələn həsrətli bir sevginin məhsuludur. Çox sağ olun, çox sağ olun ki, bu gözəl kitabı yazıb bizə hədiyyə etmisiniz.
İlkin mənbə:“Vaxt” qəzeti, 30 mart – 5 aprel 1998-ci il.
Müəllif: Dürrə HAQVERDİYEVA
DÜRRƏ HAQVERDİYEVANIN YAZILARI
İlkin mənbə: Karabakhmedia.az– :`Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri
PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ
PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”
PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
ÇAY DƏNIZƏ QOVUŞUB
Əziz dostum, şair qardaşım Rafiq müəllim! Eşitdim ki, 2000-ci ilin ilk günlərində – yanvarın 2-də sənin əlli yaşın tamam olur. Bir qədər düşünüb-daşındım. Sənin o qədər yaşın olmağına inanmadım. Çünki mən səni qəlbi şeirlə, məhəbbətlə dolu, sinəsi söz-söhbətli, təbiətən nikbin, hazırcavab bir cavan kimi tanıyıram. Sən hər dəfə redaksiyaya gələndə özünlə bərabər gülüş, şən ovqat gətirirsən. Gah yumorlar söyləyir, gah da məhəbbət mövzusunda şe’rlər deyirsən. Qələmi yerə qoyub sənin şən zarafatlarına, duzlu lətifələrinə qulaq asıram. Çox keçmir ki, jurnalist dostlarım da başına toplaşır və məzəli söz-söhbətinə həvəslə hakim kəsilirlər.
Deyirlər yazıya pozu yoxdur. Bir halda ki, sən əlli ilin dizlərini qatlayıb üstündə oturmusan, bizə yalnız bu qalır ki, səni əlamətdar yubileyin münasibətilə təbrik edək və deyək: gün o gün olsun ki, ömrünün yüz illik zirvəsindən boylanasan.
Bir də qəlbi Vətən məhəbbəti ilə döyünən, el-oba qeyrətli şair üçün əlli yaş nədir ki?! Səninlə bağlı xatirələrim yada düşdükcə əmin oluram ki, sinəsi sözlü-söhbətli bir insan üçün bu sadəcə quru rəqəmlərdir. Axı, insanın kamilliyi, dəyəri yaşla deyil, onun xalq üçün, el-oba üçün, dost-tanış üçün gördüyü xeyirxah əməllərlə, işlərlə, özündən sonra qoyduğu yadigarlarla üzə çıxır.
Bir vaxt Qubadlının sıldırım dağlarını, güllü-çiçəkli yamaclarını dolaşan, Bərgüşad, Həkəri çaylarının buz sualarında çimən, dovşan ovlayıb torağay vuran, xarici görünüşü ilə tay-tuşlarından heç nə ilə fərqlənməyən sən, bu gün tanınan, sayılan, seçilən bir şair olmusan. Özünün yazdığın kimi şe’rin əlifbasını baban Nuşirəvandan öyrənmisən. Anan Şamamanın bayatıları ilə pərvazlanmısan. Atandan, əmilərindən, dayılarından, doğmalarından dərs almısan. Bir xalq məsəlində deyildiyi kimi: ”Ot kök üstündə bitər”. Sən belə bir kökdən su içdiyin üçün bu gün öz işinlə, əməlinlə, iste’dadınla o kökə layiq olduğunu sübut eləmisən.
Əziz dostum, yadıma sənin otuz il əvvəl ilk dəfə utana-utana redaksiyaya gəldiyin vaxtlar düşdü. Inanmadım ki, yazıb gətirdiyin şe’rlərin müəllifi sənsən. Amma sonra yanıldığımı, sənin köksündə odlu bir ürək olduğunu hiss etdim. Bu günlərdə işıq üzü görən ”Xatirə kəcavəsi” kitabında yazırsan ki, bibin oğlu Sabir Bakıda oxuyurdu. O həmişə qardaşı Zakirə məktubu şe’rlə yazardı. Bir gün atam mənə dedi ki, mən deyim Sabirə şe’rlə bir məktub yaz.
Elə bununla da şeirə könül vermisən. Özünü sənətə həsr etmisən. ”Qarğa məhəbbəti” adlı ilk şeirin ”Avanqard” qəzetində çap edilib. O vaxt atan Yusifin sevinci hədsiz-hüdudsuz olub. Kövrək addımların şe’r, sənət yolunda bərkidikcə, qələmin kəsərini artırdıqca sənin sevincindən doğmalarına da pay düşüb. Uğuruna ən çox sevinənlərdən biri də Firuzə bibinin oğlu Zakir olub. Hamımız üçün əziz olan, ömrünün ən qaynar çağlarında dünyasını dəyişən, son günə qədər Sumqayıt layihə institutuna direktorluq edən Zakir müəllim sənin xətrini çox istəyirdi. Bir dəfə Zakir müəllimgildə süfrə arxasında oturmuşduq. O, Zəngilanın, Qubadlının füsünkar mənzərəsindən söz açdı: ”Bu yay səni də o yerlərə aparacam. Dayım oğlu Rafiqi də götürərik. Onun yaxşı şe’rləri var. Yol boyu bizi feyziyab edər” – dedi.
Ulullarımızın bir məsəli var: ”Sən saydığını say, gör fələk nə sayır”. Həmin yay yurdumuzun dilbər guşəsi olan bu torpaqlar erməni quldurları tərəfindən zəbt edildi. Bu dərd uca boylu Zakirin sanki belini əydi. Bir neçə ay əvvəl isə yurd nisgili ilə dünyasını dəyişdi Zakir müəllim. Bir şe’rində necə gözəl demisən:
Dərd mənim qəlbimi elə deşib ki,
Hazıram ən ağır ölümə daha.
Qələmim o qədər ağırlaşıb ki,
Götürə bilmirəm əlimə daha.
Yox, Rafiq müəllim! Bu dərd təkcə sənin dərdin deyildir. Yurdu, əzizlərinin məzarı yağı tapdağı altında qalan, vətənində didərginə çevrilən soydaşlarımızın, bütövlükdə isə Azərbaycan xalqının dərdidir. Qəlbinin dərinliklərindən süzülüb gələn misralar bizi də kövrəldir:
Ömür yolum üstə yanır,
Taleyimin ülkəridir.
Qubadlı sazdı, simləri
Bərgüşaddır, Həkəridir…
Sən xoşbəxtsən, qardaş, çünki qəlbində ulu bir məmləkətin, böyük bir elin ağrı-acılarını yerləşdirə bilmisən. Ürəyində Tanrıya, Yaradana sonsuz məhəbbətin vardır. Sən xoşbəxtsən ki, könlünü şe’rə, sənətə vermisən, həyatını xalqına, onun amallarına həsr etmisən. Bir şe’rində deyirsən:
Ay Allah, qəlbimi yeyir xəfif qəm,
Ay Allah, bilirəm, sevirsən məni.
Ay Allah, ay Allah, uf da demərəm,
Xalqımın başına çevirsən məni.
Bunu yalnız böyük şəxsiyyətlər, kamil adamlar deyə bilərlər. Özünü xalqının başına çevirən şair, şübhəsiz ki, xalqın gözündə ucalır, müdrikləşir, Allah Təalanın məhəbbətini, sevgisini qazanır. Bu gun şair Yusifoğlunun sevgisi ilə, məhəbbəti ilə böyüyən nə qədər oxucusu var! Bəlkə də pedaqoq olduğundan uşaq psixologiyasını gözəl bilirsən. Buna görə də qələmə aldığın saysız-hesabsız şe’rlərində uşaqların dünyasını özünəməxsus bir yolla vəsf edirsən. Bunun üçün misraların məktəblilərin dilindən düşmür. Uşaqlar da, böyüklər də Rafiq Yusifoğlu yaradıcılığının pərəstişkarına çevrilmişlər.
Yadıma bir əhvalat düşdü. Milli məclisə seçkilər keçirilirdi. Bir namizəd kimi N. Gəncəvi adına texniki və təbiət elmləri litseyində seçicilər səninlə görüşürdülər. Salonda boş yer yox idi. Sumqayıtlılar səninlə görüşə qəlblərinin hökmü ilə gəlmiş və bunu öz çıxışlarında dönə-dönə təkrarlayırdılar. Məktəbin direktoru, qabaqcıl maarif xadimi Minarə Tahirovanın dediyi sözlər indi də yadımdan çıxmır: ”Rafiq Yusifoğlunun qəlbi də şeirləri kimi safdır, təmizdir, insanlara məhəbbətlə doludur”. Bu söz sənin şəxsiyyətini tam dolğunluğu ilə əks etdirir.
Azərbaycanın bir sıra görkəmli söz, sənət fədailəri, alimləri sənin yaradıcılığına, elmi-pedaqoji fəaliyyətinə yüksək qiymət veriblər. Ismayıl Şıxlı, Qabil, Xəlil Rza Ulutürk, Məmməd Araz, Yaşar Qarayev, Nizami Xudiyev, Bəkir Nəbiyev, Qasım Qasımzadə, Nəriman Həsənzadə, Tofiq Mahmud, Hikmət Ziya, Fikrət Sadıq, Əziz Mirəhmədov və başqalarının dediyi sözlər təsadüfün nəticəsi deyil, sənin zəhmətinə, iste’dadına, iti və duzlu qələminə verilən qiymətlərdir.
Əziz dostum, səninlə bağlı bilgilərim birmidir, ikimidir?! Bu bilgilər şəxsiyyətinə böyük hörmət etdiyim, iste’dadlı alim mərhum Mehdi müəllimlə, bibin oğlu Zakir müəllimlə, gələcəiynə ümidlə baxdığım Gündüz bala ilə görüşlərim zamanı daha da artmışdır, çoxalmışdır.
Hələ uşaqlıqdan bir xalq deyimini tez-tez eşidirəm: ”Ərlə arvadın torpağı bir yerdən götürülüb”. Bu deyimdə nə qədər böyük mə’na vardır. Oğlum balaca vaxtı xəstələnmişdi. Onu uşaq poliklinikasına aparmışdıq. Bizi Fəzilə həkimin yanına göndərdilər. O, uşağı diqqətlə və ana məhəbbəti ilə müayinə etdi və dedi: ”Heç bir şey yoxdur, ürək döyüntüsü yaşla əlaqədardır, keçib gedəcək”. Sonradan mə’lum oldu ki, bu həssas ürəkli həkim Rafiq Yusifoğlunun həyat yoldaşıdır. Elə ona görə də tez-tez sənin bir beytini xatırlayıram:
Toxum cücərdənlər çoxdu dünyada,
Mənə daş göyərdən ürək gərəkdir.
Əziz dostum, məqsədim heç də sənin yaradıcılığını təhlil etmək deyildir. Çünki yaradıcılıq məziyyətlərin barədə çox deyilib, çox yazılıb. Ona görə də sənin kamil şəxsiyyətin, yüksək insani məziyyətlərin barədə söz açmağı ön plana çəkmişəm. Sənin xarakterik xüsusiyyətlərini qələmə almaq istəmişəm. Istəyirəm ki, səni layiqli bir insan kimi, iste’dadlı bir şair kimi, gözəl alim kimi, vəfalı həyat yoldaşı kimi, mehriban bir ata kimi təqdim edim. Istəyirəm onu da deyim ki, Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, filologiya elmləri namizədi Rafiq Yusifoğlu Qubadlı rayonunun Çardaxlı kəndində müəllim ailəsində anadan olub. 1970-ci ildə indiki N. Tusi adına ADPU-nun filologiya fakültəsini bitirmiş, sonra Nizami adına Ədəbiyyat Institutunun aspiranturasını qurtarmışdır. ”Azərbaycan poemasının inkişaf problemləri” mövzusunda dissertasiya müdafiə edərək elmlər namizədi dərəcəsi almışdır. ”XX əsr Azərbaycan poemasının sənətkarlıq xüsusiyyətləri” adlı doktorluq dissertasiyasını tamamlamışdır. Bir müddət Azərbaycan Dövlət Televiziyasının ”Xəbərlər” baş redaksiyasında elm, mədəniyyət, incəsənət şö’bəsinin müdiri işləmişdir. 1997-ci ildən ”Göyərçin” jurnalının baş redaktorudur. Moskvada keçirilən üç beynəlxalq uşaq ədəbiyyatı günlərinin iştirakçısı olmuşdur. 1989-cu ildə”Ətirli düymələr” kitabına görə Azərbaycan Yazıçılar ittifaqının, mətbuat komitəsinin və gənclər ittifaqının mükafatına layiq görülmüşdür. ”Vətən” ali ədəbi mükafatı laureatıdır.
”Yurdum-yuvam”, ”Ətirli düymələr”, ”Ocaq yeri”, ”Aylı cığır”, ”Qəm karvanı”, ”Həsrət köçü”, ”Şirin yağış”(rus dilində) adlı şe’r, ”Bahar qatarı” adlı nəsr, ”Dədə Qorqud” komikslər kitabının, XX əsr Azərbaycan poemasının yaradıcılıq xüsusiyyətlərindən bəhs edən ”Azərbaycan poeması, axtarışlar, perspektivlər” monoqrafiyasının müəllifidir.
Bütün bunlar yaşanmış əlli illik Rafiq Yusifoğlu ömrünün bəhrələri, əzizlərinə hədiyyəsi, gələcək nəslə töhfəsidir. Aylar ötəcək, illər dolanacaq, ömrün altmışıncı, yetmişinci, səksəninci … illərinin zirvəsinə yüksələcəksən. Onda biz də ürəkdən sevinəcək, yaradıcılığı gur çay kimi kükrəyən qələm dostumuza deyəcəyik: çay dənizə qovuşub…
İlkin mənbə: ”Sumqayıt” qəzeti, 31 dekabr 1999-cu il.
Müəllif: Qüdrət MUĞANLI
İlkin mənbə: Karabakhmedia.az– :`Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri
PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ
PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”
PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
QƏM KARVANI
(Poema)
Mənəm ki, qafiləsalari karivani-qəməm…
Məhəmməd Füzuli
Sevən gözlərimə verib Tanrı su,
Indi dərk edirəm məhəbbətini.
Ey böyük Füzuli – sənət Tanrısı,
Bizdən əsirgəmə səxavətini.
* * *
Özüm də bilmirəm, axı nə sirdir,
İncə kəlamının dadı azalmır.
Bir şair ürəyi neçə əsrdir
Yanır için-için, odu azalmır.
* * *
Baxıb kainata məhəbbət ilə
Həsrət işığında hey köks ötürdün.
Sən ulu eşqinin əzəmətiylə
Məcnunun eşqinə yuxu gətirdin.
* * *
Közərdi qəlbində söz için-için,
Keçib əsrləri, bizi yandırdı.
Hicranın zülməti sevənlər üçün
Qaranlıq dünyanı işıqlandırdı.
* * *
Məndən sevgilimin üzü dönəndə
Sənin dilin ilə danışdırmışam.
Bəzən ürəyimin odu sönəndə,
Şeirinin oduna alışdırmışam.
* * *
Mən sənə biganə qala bilmərəm,
Hər sözün önündə başımı əydim.
Sənin tək sənətkar ola bilmərəm,
Barı sənin kimi sevə biləydim…
* * * * * * * * *
–Yarəb, bir ilahi məhəbbət ilə
Səni dərk etməyə çalışıram mən.
Ürəyim eşq ilə gəlsə də dilə,
Sənin rizan ilə danışıram mən.
* * *
İzn ver qanımda haqq nuru axsın,
Dözərəm, olsa da yarım hikkəli.
Qoy sevgi ruhumu odlara yaxsın,
Sənin dərgahına təmiz, pak gəlim…
* * *
Fələklər alışır hər gün ahımdan,
Sevgi qanadında göylərə uçum.
Əfv et Füzulini, keç günahımdan,
İlahi, sevməkdir mənim də suçum…
* * *
Qəlbimdə közərir gizli bir inam,
Eh, sənsiz bir günü axı neylərəm?!
Yoxdur bu dünyadan ayrı təmənnam,
Yarımdan yarımı tələb eylərəm.
* * *
Aşiq göz yaşını necə saxlayar? –
Dolaram, yadıma, yar, sən düşəndə.
Adətdir, həmişə zar-zar ağlayar
Qəribin yadına vətən düşəndə.
* * *
Bir ürək sinədə batıbsa yasa,
Etdiyin cəfalar məgər azdımı?
Sinəmdə min tənə oxu olmasa,
Ürək tənhalıqdan darıxmazdımı?
* * *
Bəs sənə vəfasız necə deyim mən,
Hicrində çəkdiyim səfa deyilmi?
Məndən ki cəfanı əsirgəmirsən,
Elə bu özü də vəfa deyilmi?!
* * *
Bəxt ulduzu sandım qara gözünü,
Onları üstümdən iraq eyləmə!
Əzizim, amandır, parlaq üzünü
Əğyar məclisinə çıraq eyləmə!
* * *
Sənin qəmzə oxun məni yaralar,
Ancaq ki, ölmərəm, yönüm bəridir.
Bağrımın başında olan yaralar
Cününluq dağının qönçələridir.
* * *
Bəzən kövrəlirəm, ürək daş deyil,
İndi varlığıma hopan alovdur.
Gözümdən tökülən qanlı yaş deyil,
Sevən ürəyimdən qopan alovdur.
* * *
El-aləm danışır mənim sözümü,
Indi ağıl qoyur hər yetən mənə.
Eh, eşqə salmışam özüm-özümü,
Heç düşmən etməzdi etdim mən mənə.
* * *
O qara gözlərin önündə dur ki,
Ürəyin sirrini aça, söyləyə.
Hamı vüsal istər, aşiq odur ki,
Hicran bəlasını tələb eyləyə.
* * *
Peyman bağlamışdıq ikilikdə biz,
O məndən cəfanı kəm eyləyərmi?
Qafil, nə çaşmısan, axı səbəbsiz
Göz yaşı yanağı nəm eyləyərmi?!
* * *
Dünyanın işığı gözümün deyil,
Görmürsən nə qədər onlar itidir?
Məndəki nəfəs də özümün deyil,
Bir gözəl pərinin əmanətidir.
* * *
Səbrə nöqtə qoydu qara xalıyla,
Dərmanım tapılmaz, elə xəstəyəm.
Sağaltdı hamını öz vüsalıyla,
Hicran bəlasıyla hələ xəstəyəm…
* * *
Qırılmış bir çiçək çətin ki, bitə,
Onu öz əlimlə dərdim, ay təbib!
Özünü nahaqdan salma zəhmətə,
Sən bilən dərd deyil dərdim, ay təbib!
* * *
Mənimçün pərişan olduğun yetər,
Həkim, xoşdur mənə yar yolunda qəm.
Aşiqin dərdinə dərman etsələr,
Onun xəstəliyi artar dəmbədəm.
* * *
Yanıqlı naləmə qulaq tut mənim,
Dərdimi deməyə eh mən acizəm.
Seyr et göz yaşımı, ey bulud, mənim,
Elə düşünmə ki, səndən acizəm.
* * *
Yar bizi yad edib, nə danış, nə din,
O gələn yolları öpüm sevinclə.
Odlu göz yaşımı mən öz sərvimin
Ayağı altına səpim sevinclə.
* * *
Ahımdan fələklər titrəyir zağ-zağ,
Çətin ki, bu yoldan dönə, – deyirlər.
Çoxdur eşq oduna tutulan, ancaq
Leyli sənə, Məcnun mənə deyirlər.
* * *
Dərdim yüz dərmandan artıqdır, təbib,
Cünunluq yolundan məni əyləmə.
Yar vuran yaraya dərman eyləyib,
Məni şirin zövqdən məhrum eyləmə.
* * *
Incə əllərində gül tək solaydım,
Bu xəzan mənimçün bahar, yaz olar.
Min canım olaydı, qurban olaydım
Sənə miniylə də, bir can az olar.
* * *
Gəl hər şəffaf suyu bulaq bilmə sən,
Axan gözlərimin qaynar yaşıdır.
Nahaq gizləyirsən üzünü məndən,
Gözlər gözəlliyin məhək daşıdır.
* * *
Acı sözlərin də mənə bal dadır,
Odur dərdlərimin dəvası, gözəl.
Sənin o pərişan saçlarındadır
Könlümün quşunun yuvası, gözəl.
* * *
Yaxır ürəyimi həsrət, intizar,
Vüsalın gözümdən süzülür dən-dən.
Yəqin ki, yaqut tək qiymətim artar
Bağrımın qanına boyandıqca mən.
* * *
Məni əridibdir hicran ələmi,
Nahaqdan danlama, gülüm, özünü.
Ahımın tüstüsü tutar aləmi,
Bircə yol görməsəm parlaq üzünü.
* * *
Gözündən könlümə işıq axanda,
Dilim topuq çalır, dəyişir halım.
Bağrım parçalanır sən hər baxanda,
Gündə bir ciyəri de, hardan alım?!
* * *
Gözlərim səninçün qanlı yaş tökər,
Mənə rəhmi gələr dilsiz daşın da.
Məcnunda olsaydı fəğanım əgər,
Yuva qurardımı quşlar başında?!
* * *
Mən sevda yolunda təkcəyəm, təkcə,
Mənimçün qəm deyil yardan gələn qəm.
Gözəllər cəfanı çox eylədikcə,
Eşqin də ləzzəti artır dəmbədəm.
* * *
Səba bu dərdimi yayıb aləmə,
Deyib ki, verirəm eşq yolunda can.
Eşq rüsvalığı ayıbdır demə,
Ay zahid, rüsvayi-aləm olarsan!
* * *
Eşqsiz o səda olmazdı neydə,
Gör necə yandırır? – Bir dəm tut qulaq!
Ahımdan ulduzlar alışar göydə,
Muradımın şəmi alışmaz ancaq.
* * *
Vurğunu olduğum o nazikbədən
Məni öz ardınca dartır günbəgün.
Bidərd tədbirini eşitdiyimdən
Ürəkdə dərdim də artır günbəgün.
* * *
Naləmlə hamını oyadıram mən,
Heç kəs möhkəm yatmır sən yatan kimi.
Hər an vüsalına can atıram mən,
Qərib vətəninə can atan kimi.
* * *
O ətirli saçlar dağılıb yenə,
Mişki-Çin də verməz onun buyini.
Ağlım söz kəsəndən vətəndir mənə,
Necə tərk eyləyim yarın kuyini?
* * *
Qəlbimə vurduğun yara göynədər,
Ona öz əlimlə mən duz səpmişəm.
Hicrində göydəki ulduzlar qədər
Gözümdən torpağa ulduz səpmişəm.
* * *
Sözümü üzbəüz deyərdim sənə,
Yadıma yenə də o günlər düşüb.
Sənin tellərini açdıqca şanə,
Mənim can telimə düyünlər düşüb.
* * *
Vəfasız dövrandır verir əziyyət,
Cünunlarda görmə günahı, səhra!
Sən suya həsrətsən, mən yara həsrət,
Sən ey sevənlərin pənahı səhra!
* * *
Sözümü pas tutmaz, ötsə də min il,
Ilahi, nə qədər odlanım, yanım?
Məndə can qoymayıb bu şeyda könül,
Verim bir gözələ, qurtarsın canım!
* * *
Axır ki, sözümə baxmadı fələk,
Vuruldu bir təzə güli-rənayə.
Məni iynə kimi incəldib fələk,
Saldı iplik kimi uzun sevdayə…
* * *
Ahımla, naləmlə könül dağladım,
Dərdlər pərvanə tək doldu qoynuma.
Bir sənəm zülfünə könül bağladım,
Cünunluq zənciri keçdi boynuma.
* * *
Hicranı ömrümü etsə də yarı,
Kimsəyə uymadım, – sədaqəti gör!
Qiyamət günündə görməsəm yarı,
Saqi, sən özün gəl qiyaməti gör!
* * *
Meh əsdi, titrədi könlümün simi,
Meyvəsiz budağa bar gəldi bəlkə?
Sübhə saxlayıbdır hicran qətlimi,
Səhər açılınca yar gəldi bəlkə?!
* * *
Xəyala dalmışam, nədir əlacım? –
Tamarzı qalmışam vüsal dadına.
Qəlbimin dərdini de, kimə açım? –
Mən tək yanan varmı hicran oduna?!
* * *
Qəlbim istəyir ki, nur salıb ay tək
Sənin keşiyində gecə dayansın.
Sərv qamətini görübsə külək,
Gülüstan içində necə dayansın?!
* * *
O necə sevgidi yandırıb-yaxmaz?!-
Sevənlər imanı, dini neyləyər?!
Qaşlarını görən hilalə baxmaz,
Ay üzünü görən günü neyləyər?!
* * *
Qolları qandallı bir çıraq susur,
Gözəlim, baxmırmı sözünə zülfün?!
Üzümə açıqkən sevda qapısı,
Niyə qıfıl vurub üzünə zülfün?!
* * *
Boynuma salsa da, hicran qolunu,
Bənzətmə bir quru xəyala məni.
Tərk edə bilmərəm sevda yolunu,
Bu yol yetiribdir kamala məni.
* * *
Alovlar püskürən qəlbimin başı
Buxar etməsəydi gözümdə nəmi, –
Göz açıb yümunca, gözümün yaşı
Bir anda tutardı bütün aləmi.
* * *
Dərdimi duyana dərd oldu dünya,
Eşqimə bir nəfər gülən qalmadı.
Gözümün yaşında qərq oldu dünya,
Gözümün yaşını silən qalmadı.
* * *
Sən gəldin ömrümə ilk bahar kimi,
Sərdim ürəyimi yaz yağışına.
Qaşlarım yelkənsiz qayıqlar kimi
Az qalır qərq ola gözüm yaşına.
* * *
Şehmidir bərq vurur gül yanağında? –
Sevincdən kövrələr, bəbəyin dolar.
Tökmə göz yaşını vüsal çağında,
Hicran günlərində gərəyin olar.
* * *
Danışa bilmirəm, od tutub dilim,
Göz yaşım sevdalı dənizdir mənə.
Onu bəxş eləyib mənə sevgilim,
Dərdim ürəyimdən əzizdir mənə.
* * *
Qəlbimi isidən söz nuru olur,
Ürək arzulayır bar dodağından.
Qasid gətirdiyi söz quru olur,
Qoy onlar süzülsün yar dodağından.
* * *
Yarpağa dönübdür titrəyən əlim,
Eşqin havasıyla gör əsir necə?
Yar deyib yanına səhərlər gəlim,
Bilmirmi mənimçün yox gündüz, gecə?!
* * *
Zülfünü yığ yana, üzünü görüm,
Isitsin qəlbimi bir qaynar nəfəs.
Yarımın yanında olsaydı yerim,
Kafərəm, cənnətə eyləsəm həvəs.
* * *
Eşqimlə həyatım qərq olub zərə,
Bura hər sevənin güzarı düşməz.
Pəncərən önündə durduğum yerə
Min il cənnət quşu uçsa, yetişməz.
* * *
Yanımdan bir xəfif külək keçibdir,
Ürəyim – titrəyən payız nanəsi.
Gözlərin könlümü vətən seçibdir,
Şükür ki, nurlanıb qəm viranəsi.
* * *
Nasehin dediyi sözə uymayın,
Sevənlər qoy mənim sirdaşım olsun.
Məzarım üstünə heç nə qoymayın,
Yarımın kölgəsi baş daşım olsun.
* * *
Məni laləüzlüm öldürdü, dağlar!
Çətin ki, mələklər dadıma yetə!
Ey bulud, sən mənim üstümdə ağla,
Bəlkə kəfənimdə lalələr bitə!
* * *
Vuruldum, hörmətim aşağı düşdü,
Qismət özgələrin, ad mənim oldu.
Üzümə həsrətin işığı düşdü,
Hər gözəl canıma bir qənim oldu.
* * *
Gözündə şeh gülən körpə bənövşə,
Təşnə olduğumu hardan bilirsən?
Göylərdə mələklər, yerlərdə bəşər
Ağlayır halıma, – sənsə gülürsən.
* * *
Rəhmdil görmədim gözəl qızları,
Gül xarsız, gözəllər cəfasız deyil.
Ay ürək, incimə, vəfasızların
Yaxşı ki, həsrəti vəfasız deyil.
* * *
Ah çəkdin, ürəyim yarpağa döndü,
Demə bu xəzəlin yiyəsi yoxmuş.
Kölgənin xətrinə torpağa döndüm,
Büllur qamətinin kölgəsi yoxmuş…
* * *
Zənginə dönmüşəm səni sevəndən,
Dövlətim göz yaşı, varım göz yaşı.
Yolunun üstündə ucalmışam mən,
Bir eşq ağacıyam, barım – göz yaşı.
* * *
Sənin təbəssümün nur oldu qanda,
Qəlbimə yenilməz qüdrət gətirdi.
Qiyməti yox imiş eşqin cahanda,
Göz yaşım ona da şöhrət gətirdi…
* * *
Sevgilin yoldadır, daha nə dərdin?!
Ağlama, taleyin üzünə gülsə.
Vüsal müjdəsinə canını verdin,
Bəs nə verəcəksən yar özü gəlsə?!
* * *
Yadıma dağların maralı düşdü,
O, mənim ömrümün sultanı oldu.
Güzarım yarımdan aralı düşdü,
Məzarım ayrılıq zindanı oldu.
* * *
Meyvə arzuladı divanə ürək,
Təbəssümün kimi nübar görmədim.
Dolandım bağları axar sular tək,
Sərv qamətin tək çinar görmədim.
* * *
Ayağın incisə, sinəm üstə gəz,
Tapdala bir xəzan yarpağı kimi.
Mənə elə gəlir, pak ola bilməz
Cənnət ayağının torpağı kimi.
* * *
Ürəyim tab etməz həyəcanına,
Qıymaram kədərdən yarım mat ola.
Tez-tez getmirəm ki, onun yanına,
Qorxuram itləri narahat ola.
* * *
Cananın əliylə can alınıbdır,
Deşib ürəyimi müjgan şeşpəri.
Kirpiyi oxuyla fəth olunubdur
Eşqin səltənəti, eşqin kişvəri.
* * *
Qəlbimi çəkibdir dara gözlərin,
Bərq vurub məhəbbət kəhkəşanında.
Göz qırpıb, bu üzü qara gözlərim,
Məni xəcil edib sənin yanında.
* * *
Qəlbimi dünyada kədər yaşatdı,
Mələklər eşqinə göz yaşı tökdüm.
Gözəllər o qədər mənə daş atdı,
Yığıb özüm üçün qəmxanə tikdim.
* * *
Sevən ürəyimdə şimşəklər çaxıb,
Adını çağırsam, dilim alışar.
Sönmüş ocağımın yerinə baxıb,
Nəsihət eləmə, külüm alışar!
* * *
Nasehin sözünü yaxşı bilirəm,
Aləmi üstümə güldürür mənim.
Əgər mey içməsəm, dərddən ölürəm,
Içəndə nəsihət öldürür məni.
* * *
Qısqanclıq odunda alışdı ürək,
Gördüm göz izi var solğun üzündə.
Dadıma çatmasa badə qayıq tək,
Çoxdan qərq olmuşdum qəm dənizində.
* * *
Sevgili yardamı çevrilib yada?!
Kim açar qapımı küləkdən özgə?!
Əlimdən iş gəlməz qoca dünyada
Nazlı sənəmləri sevməkdən özgə…
* * *
Əgər duya bilsən, gün tək sadəyəm,
Nəsihət eləmə hər səhər mənə.
Özünü öldürmə, tiryəkzadəyəm,
Təsir edə bilmir hər zəhər mənə.
* * *
Çiçək aramışam gəzib gülşəndə,
Sevgini başıma bir tac almışam.
Hər gözəl xalına gözüm düşəndə,
Elə bil dünyadan xərac almışam…
* * *
Eşq Qaf dağının əyib belini,
Vədəsiz qocalıq haqlayıb bizi.
Şükür, tuta bildik canan əlini,
Məhəbbət şövqlü saxlayıb bizi.
* * *
Bəsdir, sərv kimi ucaldın göyə,
Əyil, başın dəyər, doğrudur sözüm.
Dünya qapısından çıxırıq deyə,
Fələk qəddimizi əyibdir bizim…
* * * * * * * * *
Dözümün rəqibi qorxuya salıb,
Əzmin ürəyinə bir düyün çəkib.
Gözlərin gül üzü görüb zövq alıb,
Cövrünü yaralı ürəyin çəkib.
* * *
Nəfəsin çiçəkli bahar kimidir,
Dünya gülşəninə həsrətlə baxır.
Sənin hər bir misran damar kimidir,
Ürəyinin qanı onlarda axır…
* * *
Sözünün mənası necə dərindir,
Ruhundur onlara dərinlik verən.
Deyirəm, bəlkə də şeirlərindir
Bağdad xurmasına şirinlik verən…
* * *
Xəzan ömrümüzdə ilk bahar oldun,
Nasehin sözünü dinləmərik biz.
Qəm çəkmək işində bizə yar oldun,
Nə qədər dərd olsa, inləmərik biz.
* * *
Babam, yetməsən də nazlı yara sən,
Sevən ürəklərə nur ələmisən.
Qoşun çəkməsən də bir diyara sən,
Dünyanı sözünlə fəth eləmisən…
* * *
Sağ ol, bəxtiyaram şeirin, sözünlə,
Hər misran qəlbimi nura bələdi.
Tale gözəlləri sənin gözünlə
Görməyi mənə də qismət elədi…
1972 – 1994
Müəllif: Rafiq YUSİFOĞLU
İlkin mənbə: Karabakhmedia.az– :`Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri
PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ
PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”
PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
ÖMÜR KƏCAVƏSİ YOLDADIR
Rafiq Yusifoğlunun son kitabları haqqında düşüncələr
”…Əlli illik bir ömrün ağrılı-acılı, sevgili, sevincli günləri muncuqlar kimi illərin, ayların qaranlıq guşələrinə səpələnib. Əlbəttə, o muncuqların hamısını yığıb-yığışdırmaq mümkün deyil. Ancaq elə muncuqlar var ki, illərin qaranlıq guşələrindən işarır, gəl-gəl deyir. Məhz o işaran muncuqları bir yerə toplayıb, övladlarıma, nəslimizin gələcək üzvlərinə yadigar qoymaq arzusu baş qaldırdı ürəyimdə. Düşündüm ki, bəlkə bu digər oxucular üçün də maraqlı olar…”
Bu duyğulu sətirlər sevimli şairimiz, tanınmış ədəbiyyatşünas-alimimiz, ”Göyərçin” jurnalının baş redaktoru Rafiq Yusifoğlunun ”Elm” nəşriyyatında işıq üzü görmüş ”Xatirə kəcavəsi” adlı kitabından götürülüb. Kitab məhz bu sətirlərlə başlanır və onun təkcə şairin mənsub olduğu nəslin davamçıları üçün deyil, ümumilikdə götürsək, Azərbaycan oxucusu üçün həm maraqlı, həm də gərəkli olduğu qənaətindəyik. Çünki əsil-nəcabətli, tanınmış nəslin ləyaqətli varislərindən biri kimi şairin kökə bağlılığı qələmə aldığı hər bir şe’rində, poemasında, acılı-şirinli xatirələrində, hətta uzun illərin zəngin axtarışlarının məhsulu olan tədqiqat əsərlərində də özünü göstərməkdədir. Belə bir zəngin, maraqlı həyat və yaradıcılıq yolu keçən alim-şairin nəşr olunub geniş oxucu kütləsinə təqdim olunan hər yeni kitabı isə əsl ədəbi hadisədir. Bu kitabların sayı çoxdur. Əksəriyyətini mənə qələm dostum Rafiq müəllimin özü bağışlayıb, yaradıcılığına məxsus dəst-xətlə, xüsusi sənətkarlıq səmimiyyəti ilə avtoqraf yazmağı da unutmayıb. Odur ki, Rafiq Yusifoğlunun hazırda kitab şkafımın ən doğma sakinlərinə çevrilmiş ”Həsrət köçü”, ”Çiçək yağışı”, ”Təzə sevdalara doğru”, ”Söz çəməni”, ”Ayrılığın qəm hasarı” şe’rlər, ”Xatirə kəcavəsi” – xatirələr, elmi-publisistik düşüncələr, sevən insanların, müxtəlif peşə sahiblərinin məktub və məqalələri toplanmış ömür romanı, ”Bahar qatarı” adlı uşaq nağıl və hekayələr kitabları, Azərbaycan və dünya uşaq ədəbiyyatının görkəmli nümayəndələri barədə geniş elmi mə’lumatlar və müəlliflərin əsərlərindən ən yaxşı nümunələrin daxil edildiyi ”Uşaq ədəbiyyatı”(2002) adlı dərs vəsaiti, ədəbiyyatşünaslığımızın nəzəri problemlərinə həsr olunmuş və işlədiyi Sumqayıt Dövlət Universitetinin filologiya fakültəsində bədii söz, onun xüsusiyyətləri və poetikası ilə, digər problem məsələlərlə bağlı oxuduğu mühazirələrin də daxil edildiyi ”Ədəbiyyatşünaslığın əsasları” (2001) adlı sanballı monoqrafiyası, böyük zəhmət və sonsuz məhəbbətlə körpə balalara ərmağan etdiyi ”Göyərçin” jurnalının nüsxələri təkcə mənim deyil, kiçik kitabxanamın oxucusu olan dostlarımın da tez-tez müraciət etdikləri ən qiymətli vəsaitlərdir. Əlbətdə ki, məndə olan kitablar sevimli şairimizin artıq oxucuların ixtiyarına verilmiş kitablarının ancaq bir hissəsidir. Lakin elə bunlar kifayətdir ki, şair, nasir, publisist, naşir, alim… ən başlıcası isə çoxlarının sevdiyi, bə’zilərinin isə hətta həsəd apardığı bir insan, həqiqi dost, sözün əsl mə’nasında şəxsiyyət Rafiq Yusifoğlunun bütün daxili məziyyətlərinə bələd olub, onun iç dünyasını özün üçün aşkarlayırsan. ”Qızıl qələm”, ”Vətən”, ”Araz”, ”Ilin ən yaxşı kitabı”, ”Tofiq Mahmud” mükafatları laureatları olan şairin ən böyük mükafatı isə oxucu sevgisi, pərəstişkar məhəbbətidir. Saysız-hesabsız oxucunun qəlbinə yol tapmaq, onun yaddaşında özünə əvəzsiz yer tutmaq hər sənətkara, söz adamına nəsib olan xoşbəxtlik deyil. Bu xoşbəxtliyə isə, tam əminliklə və şəxsi müşahidələrimə əsaslanaraq deyə bilərəm ki, o öz mehribanlıq və səmimiyyəti, daxili mədəniyyət və sadəliyi ilə nail olub.
Rafiq Yusifoğlu oxucu təmasını şe’rlərinə hopdurmağa bacaran, Rablo Nerudanın ”Mənim həyatım sözlərdir, gözəl sözlər. Mən sözlər içində yaşayıram, özünəməxsus olan bir nağıl sarayı kimi” – hikmətli kəlamlarını ömür kredosuna çevirərək, sözdən, həqiqətən də, özünə möhtəşəm bir sray ucaldan söz sənətkarıdır. Və bu sarayın hər kərpici, hər daşı təmizliyi, halallığı özünə əvəzolunmaz tanrı payı sayan söz adamının ruhunun bir zərrəsidir ki, durub:
Saymadım, şeytanın ötdüm yanından
Təmizlik edərmiş adamı Allah.
Nə yaxşı çirkablar burulğanından
Təmiz çıxarmışam adımı, Allah!
”Ömür boyu mən sözümün oldum ağası” – deyə qürur hissi keçirən şairi yaxından tanıyanlar yaxşı bilirlər ki, həmişə başqalarından məktub alan şairin özünü özünə məktub yazmağa sövq edən hansı hisslər, duyğulardır:
Baxan yoxdu düşüncənə, yaşına,
Görən yoxdu sızıldayan könlünü.
Yaxşılıqlar qaxınc olar başına,
Yaxşılıqlar gödək edib dilini.
Lakin yaxşılıq etməyi, kimnsə səadətini özü üçün xoşbəxtliyə çevirməyi ilə rahatlıq tapan, daxilən daha da saflaşan, təmizlənən şair ürəyini gözü ilə görür və duyur ki:
Elə məst eləyib gözlərin məni,
Dağlar topuğumdan, göy qurşağımdan…
Çəkilib dünyanın çisəyi, çəni,
Ürəyim asılıb göy qurşağından.
Çirkin də gözümdə göyçəyə dönüb,
Sən baxsan, sevinər, taleyim gülər.
Ürəyim bir ovuc çiçəyə dönüb,
Sənin qədəminə səpilə bilər.
Sevgili-qayğılı, enişli-yoxuşlu, ilhamlı-duyğulu həyat yaşayan qələm dostumuzun ”Ömür kəcavəsi”nə ”Ayrılığın qəm hasarı”nı aşmaqla ”Təzə sevdalara doğru” uğurlu yol arzulayırıq…
İlkin mənbə: ”Kaspi”, 18 iyun 2003.
Müəllif: Qiymət MƏHƏRRƏMLİ
İlkin mənbə: Karabakhmedia.az– :`Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri
PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ
PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”
PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru