Elin fəxri Elcana – Nəzakət Kərimova-Əhmədova yazır

Fevral 20, 2022 www.yazarlar.az Bir şərh yazın

Elin fəxri Elcana

Bildiyimiz kimi Məmmədov Elcan Zöhrab oğlu 1989-cu Tərtərdə anadan olub. 1996-cı ildə ailəsinin Bakıya köçməsilə əlaqədar Bakıxanov qəsəbəsindəki 96 nömrəli tam orta məktəbin I sinifinə getmiş, 2007-ci ildə orta məktəbi bitirərək, həmin ildə də Texniki Universitetiə qəbul olunmuşdu.

2010-cu ildə ailə qurmuş, 2011-ci ildə universiteti bitirib, hərbi xidmətə yola düşüb. Xidmətini Cəlilabad rayonunun Göytəpə qəsəbəsində “N” saylı hərbi hissədə başa vurub və Bakıya ailəsinin və valideynlərinin yanına qayıtmışdır.

2013-cü il 2 apreldə qızı Ayan dünyaya gəlib. Ata kimi çox sevinib. Belə ki, 2015-ci ilin 5 iyulunda isə ikinci körpəsi-Ramal dünyaya göz açıb. 2018-ci ildə öz istəyi ilə xüsusi kurs keçərək leytenant rütbəsini alıb, Daşkəsən “N” saylı hərbi hissəsində işə başlayıb. İşlədiyi müddətdə əsgərlərin dərin rəğbətini qazanmışdı. Əsgərləri onun haqqında:-leytenant Məmmədov bizim komandir yox, böyük qardaşımız olub. Gözəl insan idi. Cibindəki son qəpiyini də bizim üçün, ehtiyaclarımızı ödəmək üçün xərcləyərdi.

Hər zaman xatırladırdı ki, nəyə ehtiyacınız olsa, çəkinmədən mənə deyin. Əvəzolunmaz komandir idi. Gülərüz, ürəyi təmiz, çox mehriban, hamının qeydinə qalan bir insan idi.

Paxıllıq nədi bilməzdi. O, həm də gözəl övlad, mehriban ailə başçısı, qayğıkeş ata, sevimli qardaş idi. 2020-ci ilin 8-i apreldə Goranboyun Tapqaraqoyunlu kəndinə təyinatı verildi. General Polad Həşimovun şəhid olduğu ay Elcan həmin döyüşlərdə iştirak etmiş, 2020-ci il 27 sentyabrında 44 günlük Vətən müharibəsi döyüşlərində Talış yüksəkliyi istiqamətində komandiri olduğu taborla bu istiqamətdə hücuma keçdi…

Maxenin dediklərindən:

-Bizdə ruh yüksəkliyi olsun deyə komandir həmişə çox öndə gedirdi, ardımca gəlin:-deyərdi. Döyüş zamanı ayağından yaralandı.

Maxe ona:-yoldaş komandir, Siz yaralısınız, qayıdın.

-Boş şeydir, mən yaralanıb qayıdım, sən yaralıb qayıt, bəs irəli kim getsin?

-Ardımca!-irəli işarəsini verdi. Ön cəbhəni yarıb keçdilər. İkinci cəbhəyə yaxınlaşarkən snayperlə başından vuruldu, şəhadətə qovuşdu.

Döyüş dostları:-Elcan çox gözəl igid idi, kaşkə sağ olaydı. Şəhidliyə ucaldı qəhrəmancasına.

Elcan deyirdi:-Uşaqlar bizimki buracandır, öldü var, döndü yoxdur! O, çox gözəl insan idi. Nə olur olsun, Vətənimiz sağ olsun!

Qəhrəmancasına döyüşdü və tabeçiliyində olanlara örnək oldu! Əsil qəhrəman nümunəsi kimi fəxr edin. Hücuma keçməzdən əvvəl həyat yoldaşına: -Ömrüm, oğlumla qızıma deyərsən ki, artıq ataları ilə fəxr edə bilərlər!..

Atası Zöhrab Məmmədov 1992-ci ildə I Vətən Müharibəsinin iştirakçısı olub. Elcan həmişə atasına deyərdi:-Sən ala bilməyən torpaqları Allah qoysa mən-oğlun alacağam!!!

Anası Sahilə xanımın dedikləri;

-Mənə deyirdi ki, ana vaxt gələcək səni barmaqla göstərib deyəcəklər…Mayor Elcan Məmmədovun anasıdı! Mənimlə fəxr edəcəksən!

Anası Sahilə xanımın:

-Mən onsuzda da balamla fəxr edirdim:-Həm bir övlad kimi, həm də gözəl bir vətənpərvər insan kimi.

Həyat yoldaşı:-Elcan həmişə mənə deyərdi:-Gülüm,

Gülüm, mən sənin qəhrəmanınam. Mənimlə həmişə fəxr edəcəksən.

Mənim adım gələndə hamı ayağa qalxıb sənə yol verəcək…

Mən yoldaşımla həmişə fəxr edirdim, qürur duyuram-bir insan kimi, bir yoldaş kimi!

Ailəmizdə həmişə söz düşəndə deyirdik: -Elcan tək bizdən yox, neçə illər sonra köməyə ehtiyacı olan əsgərlərdən, insanlardan-evdən yox, eldən getdi.

Elxan ağıllı övlad, qayğıkeş ata idi. Bütün arzularını, xəyallarını Vətənə qurban verdi.

Ölümündən sonra “Vətən uğrunda”, “Suqovuşanın azad olunması uğrunda”, “Laçının azad olunması uğrunda” medalları ilə təltif olunmuşdu.

Bəli, şəhidlərimiz uzun illər həsrətində olduğumuz torpaqlarımızı azad edərək özlərinin yüksək arzularına çataraq Şəhid oldular.