ШАЙЫРЛАР
Меҳирге толыдай оның жүреги,
Толып тасып күнде жаза береди.
Оның дәртлерине солғой кереги,
Илҳам таўларынан саза келеди…
Ашықлық дәртлери түссе басына,
Делбедей арқасы қоза береди.
Периштелер келип оның қасына,
Сәўгиниң шарабын соза береди…
Егерде айралық отларын жақса,
Жүрекке қайтпастай ыза береди.
Және бир нәзелим бир қыя бақса,
Қайтадан жанланып жаза береди…
Жанында тәнинде болса жаңалық,
Қосығы йош берип маза береди.
Қәлем қағазына қайта оралып,
Шайырлар пәт алып жаза береди…
Сыясы Ананы, Ўатанды жырлап,
Қәлеми жорғалап сыза береди.
Ҳәм пейли жүреги турыпты қоллап,
Жаңа дөретпелер жаза береди…
Қайғы – ғам тәшиўшлер соның ишинде,
Өмирдиң мазмунын соза береди.
Тынбастан илҳамның берген күшинде,
Шайырлар шаршамай жаза береди…
Бул берген Тәбият сыйлы инәмы,
Ҳәр түрли көзлерде оны көреди.
Егер тири болса Шайыр әўлады,
Кеўлине сыйғанын жаза береди…
Қосық өзи болмас оқыған ўақта,
Жазғаның қан менен қоса келеди.
Алтын сыяларды түсирип хатқа,
Негедур Шайырлар жаза береди…
22.04.2024.
ДЕМДЕ ЕКЕН
Гөдекликтен бәләғатқа жеткенше,
Талпыныўлар балалықтан өткенше.
Қанаңа сыймай сәўериңди күткенше,
Ўақыт деген зымырайды демде екен…
Шамал енип мурыныңа ҳәңкийесең,
Ашық болып дәртлерине ҳәм күйесең.
Жеттим дейсең ,әрманыңа да тийесең,
Хожалықлы болыўың да демде екен…
Арқалайсаң аңсат емес тәшиўишлериң,
Табарман тутарман егер болса ериң,
Қожбаңлайсаң кемис қутық ислеп бәрин,
Перзентке де ықлас пенен демде екен…
Оқытасаң шоқытасаң үйлендирип,
Келинди де үйретесең ийбендирип.
Ақлық бағып өмир өтер сөйтип жүрип,
Шашыңа да аппақ қыраў демде екен…
Ҳалың кетип мәплик кемпир атанасаң,
Бир ҳәз етип қай жерлерде жаталасаң.
Көзиң көрип ишиң жанып от аласаң,
Диңкең кетип ,, мәстан ” болыў демде екен…
Өмир өзи жаратылыс мәзи солай,
Бул ўақыя ушырасты көрдик талай.
Жалғыз кемпир кетти қоңсы жылай жылай,
Адам өзи мийримсизлеў бенде екен…
Ўақыт өтер отырмайды сеннен сорап,
Жасаў деген ҳәзиринше татлы бирақ.
Кешикпедимбекен деген сораў менен,
Отырыппан сүўретиме күнде қарап…
Саат тили айланады тоқтамайды,
Жас мингенди кеўил қурғыр жақламайды.
Ўақыт қатаң ертең сени жоқламайды,
Омир өзи бир бес күнлик демде екен…
19.04.2024.
ЖАСЛЫҚ
Айнаға қарасам бир кимсе бағып,
Жүзине әжимли белгилер тағып.
Қаяқта баяғы лаўлаған жаслық,
Дегендей болады қасларын қағып…
Жалыны өртеген дағлап жүректи,
Инсанға мәўритлер бәлким керекти.
Қазандай қайнаған өткинши жаслық,
Ашықлық дәстаны нелер дөретти…
Көзлери жымыңлап еслейди бәрин,
Бир өмир қол жетпес аҳыўын зарын.
Әрманға айланған өттиңбе жаслық,
Тарыйхта қалғандай болып қумарым…
Сондағы гүл жанған жүзлериң қайда,
Ынтыққан сағынып тигилген айға.
Қанша бояў жақсаң енди жаңармас,
Жаслығың өткен соң енди не пайда…
Ақ көринер қара мойыл шашыңда,
Өзгерипти бираз кеўил тасыңда.
Қалғандай әлўидағ айтып сол жаслық,
Бир сақаллы киси турар қасыңда…
Тәрбияға еле тартар зикирлер,
Тек етемиз бул күнге де шүкирлер.
Буның бәри себепкери сол жаслық,
Қарап турып көзгидеги пикирлер…
18.04.2024.
АЙ БОЛЫП БАҒАЙЫН ТОЛҚЫНЛАРЫҢА
Егер Арал толса түсимдегидей,
Шүкирлик етер ем сениң барыңа.
Балалық гезимде есимдегидей,
Ай болып бағайын толқынларыңа…
Сениң шамал менен шуўылдың қайда,
Тилеклес болғаның аҳыў зарыма.
Гүрпилдеп урылған жағыслы жайға,
Ай болып бағайын толқынларыңа…
Қаншама әрманлар көмилип жатыр,
Үйиншик далада ақ қумларыңа.
Ултаның шөп өскен шексизлик тақыр,
Ай болып бағайын толқынларыңа…
Үмитин үзбеген еле адамзат,
Ашынып күйинип сениң ҳалыңа.
Сеннен гүдер үзиў сирә маған жат,
Ай болып бағайын толқынларыңа…
Түсимде үнсизсең жүрек жаралым,
Ақ көбик суўыңа келдим жаныңа.
Аўыр мүсийбетли оян Аралым,
Ай болып бағайын толқынларыңа…
YAZAR: BİBİMƏRYƏM
ЖАНСАЯ (БИЙБИМӘРЬЯМ) УТАМБЕТОВА
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.r