İNSAN ÜRƏYİ Sındırsan, sağalmaz məzara kimi, Yaşamdan əl üzər, insan ürəyi. Qövr edər, sağalmaz bir yara kimi, Hər bir dərdə dözər, insan ürəyi. * * * Bəzən xoş sözlərlə dindirər səni, Qaldırar zirvəyə, endirər səni, Saf eşqin odunda yandırar səni, Qəlbdən qəlbə sızar, insan ürəyi. * * * Göz yaşın sinəyə incitək düzər, Dost-tanış dərdini dinləyər, çözər, Bəzən də tutulan buluda bənzər, Zildə, bəmdə gəzər, insan ürəyi. * * * Nə etsən, neyləsən, Tanrıya agah, Nələr bəxş edəcək, açılan sabah? Gah sevinib gülər, ağlayarıq gah, Qəmdən naxış düzər, insan ürəyi. * * * Köklənsin sevinclə ilhamım, təbim, Olsun dost sevgisi, dərmanım, həbim, Qorusun bizləri, ay Amal, Rəbbim, Qəmin yükün əzər, insan ürəyi. Eşq gölündə üzər, insan ürəyi. 10. 06. 2023.
Kış geldi, kapıdan içeri girmek üzereydi, beklenmedik bir yağmur başladı, pek hazırlıklı değildi, arkasını döndü ve içeri girmeden gitti.
Sonra bahar geldi, ürkek bir kedi yavrusu gibiydi, fazla kalamadı, nesi varsa topladı ve arkasına bakmadan gitti.
Dışarıya harika bir yaz geldi”
hafif bir esintiyle varlığını hissettiren
denizin baş döndürücü kokusu
Kelebekler, karıncalar, vızıldayan sinekler, hepsi mutlu şarkılar söylüyorlar
Bak herkes geldi gitti sen hala yoksun
Keşke şimdi burada olsaydın yokluğun çok acıtıyor
Vücudunla, aklınla gülüşünle, her yerimdesin
Ah sevgilim !
Boğucu ay ışığının gölgesinde saklı gözlerinin derinliklerinde boğulmayı nasıl özledim
Sarhoşluk ve zevk nehrinde birlikte yüzmek, sonra çimlerde uyumak
hayal ediyorum
Sıradağlar arasındaki bir hayattan
Milyonlarca yıldızın dans ettiği yerden
Cazibe ve arzu ile harmanlanmış en güzel duygularla
Saçlarına en güzel nar çiçeklerinden bir taç takıyorsun ve seni umutla, sevgiyle beklediğim yere geliyorsun.
Kulağıma fısıldayan kelebekleri şimdiden duyabiliyorum, beklediğin aşk geldi diyorlar.
Sonra sessizce beni göğüslerinin arasına alıyorsun
Hafifçe yankılanan bir şarkı eşliğinde
pembe yanaklarından öpüyorum
kollarımda olmanın zevkinden
Zevkin en yüksek zirvesine birlikte defalarca tırmanıyoruz ve ikimiz de yorulduğumuzda hemen yanı başımızdaki çimenlerin üzerinde derin bir uykuya dalıyoruz.
Ben her mevsim bu hayalle yaşıyorum biliyor musun?
Arzularla çiçek açan sabahlara günaydın diyoruz
Cesaret tohumları sevgimizle sarmaşık çiçekleri gibi her yere tırmanıyor.”
DAĞLAR (Dağlara xitabən üçüncü şeiri) Tarix səhnəsində yetişdi zaman, Başlanmış bu çağın mübarək, dağlar! Hələ nə zəfərlər gözləyir bizi, Qutlanmış novrağın mübarək, dağlar!
* * * Dövranın gərdişi döndü, dəyişdi, Davadan doğulan ərlər yetişdi, Didilmiş yaralar tutdu, bitişdi, Üç rəngli duvağın mübarək, dağlar!
* * * Nə vaxtdır yol-iriz bağlı qalmışdı, Qoynunda yağılar məskən salmışdı, Canımı sağalmaz bir dərd almışdı, Sayalı qonağın mübarək, dağlar!
SALAM Gəl, Sən Allah üzürlü say Buralar tör-töküntüdür Gözlə açım pəncərəni Hə Otaq biraz bürküdür. Bu nəhəng təkliyim səni Deyəsən yaman hürküdür. * * * Əsl qadın faciəsi Tozlu pəncərə şüşəsi Dəhlizin ortasındadır Dağılmış bir zibil qabı Cırılmış iki-üç şəkil Çərçivənin sınıqları Parçalanmış qırmızı don Və dikdaban ayaqqabı.. * * * Sükut, vahimə , kölgələr Dualar çarmığa çəkir Ümidləri , intiharı .. Qürur geyinir əzabı Yalnızlığın taleyimdə Yaratdığı iltihabı.. * * * Xatirələr guruldayır Yağış yağır damır tavan Zamanın çatlarında qan.. Biraz asta gəz nə olar Xatirələr oyanacaq Və qarşında utanmadan Ağrıları soyunacaq… * * * Ayağını qanadacaq Son arzunun çilikləri Və anamı ağladacaq.. * * * Bilirsənmi? sükut səsi Adamı lap dəli edir İntəhasız tənhalığın Darıxmağın iniltisi . * * * Bir də gecə olan kimi Bu itlərin ulaması Xatirənin tikan kimi Bədənimi dalaması … * * * Hərdən , vahiməli olur Ayrılıq da udur məni Bir söz deyim amma gülmə Düz başımın üstündəki Bu eybəcər Mona Liza Hə o da qorxudur məni .. * * * Ay yad adam , getmə dayan Bir çay qoyum , təzə dəmlə Elə adamsızlaşmışam .. İstəmirəm itirməyi. Axşamacan dərdləşirik Bir mən bir də qara pişik .. yox onun günahı deyil Talemin tərs gətirməyi ..
SALAM ƏZİZİZM Salam əzizim… burda yenə gecədir Yazıram ki , soruşum Görən halın necədir? Bircə nigaran qoyma ..bir kəlmə də olsa yaz Özünə yaxşı bax ha eşitdim ki, soyuqdur Qalın geyin əynini.. Tamam yadımdan çıxıb,ağlım çaşıb bağışla Axı sən xoşlamırdın anan kimi danışıb Qayğını çəkməyimi.. * * * Nə yeyib nə içirsən? Yoxsan getmisən bil ki ,gündə ən azı min yol gözlərimdən keçirsən.. İstəmirəm korlayım əhvalını amma ki Heç özümdə deyiləm.. Yediyim dərddir ancaq, içdiyimsə zəhərdir Sənsiz məni yaşadan bir quru xatirənsə həsrətində gecələr öldürən bu qəhərdir. * * * Ax üşüdür səsinin buz kimi soyuqluğu Titrəyirəm..tənhalıq iliyimə işləyir İsti hərarətinlə hansı heykəl baxışa Ruh üfürdün görəsən? Yenə hava küləklidir ,üşüməli küləkdir Gözəl günlər səninlə getdi xatirə olub Bilirəm ki heç zaman geri gəlməyəcəkdir Deyirəm ki ,biləsən.. * * * Payladım ən sonuncu əlvidamı hardasa Məni yalnız buraxma vidaları sevmirəm Gəl yenə əvvəlkitək köksünə sıx , qucaqla Allahhaqqı saçlarım çiynin üçün darıxır Kəsmirəm heç dəymirəm uzadıram acıqla. * * * Bu sərsəri duyğular..yox heç tanış deyildi Səndən əvvəl o adamın gözü də yaş deyildi Saçı da payız idi , o balaca qız idi Sərçətək kövrək idi ürəyi daş deyildi.. Hələ ömrün yazıydı , hələ də qış deyildi.. * * * İndi bu boz şəhərin bütün küçələrində Sənin ayaq izlərini baxışlarım yalayır Hamıya sevgi düşdü, payımasa tənhalıq “Xalqa it hürüyəndə, mənə çaqqal ulayır”
XATİRƏLƏR Keçmişin rəflərində itib-batmış xatirələr Unutmaq zəncirini qırıb Yapışır darıxmağın yaxasından.. Və vəhşi vüsalın əlləri ayrılığın ayaqlarını qapır.. Tale xətləri ovucumun qırışlarına hopur Və qopur ömrümün əqrəbləri saatdan Əskilir təqvimlər. Dəhlizin divarlarında son ümid rəqsilə Tənhalaşır kölgələr. İndi bu qurumuş cümlələr Vergüllərə dönən nöqtələrlərlə Epiloqda bitəcək Sonuncu səhifədə son sətrinlə.. Neçə güzgüdə ayaqlarını sındırıb arxanca qaçdı baxışlar. Neçə ip utandı zaman asarkən Arzuları boğazından.. Kitabarası qurudulan kəpənəklərin ölü gözəlliyi kimi Gözəldir təkliyim. Ehtişam, İki şam, Dörd divar , Boş otaq fəlsəfəsi və köhnə grammafonda retro.. Təbəssüm gizlənən dolu qədəh və Freda kahlo: “İçimdə qırx qadın Qırxı da özgə Qırxı da digəri”.
GÜLÜM Bir ümid həsrəti boylanır yenə, Qəlbimin ən dərin qatından, gülüm. Yaradan payıdır, ruhun çeşməsi, Qaynayır dilimin çatından, gülüm. * * * Şükür Yaradanın məsləhətinə, Heç vaxt mindirməyib nəfsin atına, Çox salıb toyuna, ya büsatına, Hər zaman qoruyub matından, gülüm. * * * Bu qədim yapının, gedişi bəlli, Gəlişli qapının, gedişi bəlli, Şahının, topunun gedişi bəlli, Ustacın qorxusu, atından gülüm… 06.04.2020. Bakı. Müəllif: Zaur Ustac
XƏBƏR ÇATDI?.. Xəbər çatdı axır sənə?Gülürsən… Üsyan edib göz yaşımı devirdim. Sən nə deyib unutmusan,bilmirəm, Mən ki səni əziz bilib sevirdim. * * * Fikir vermə,öyrənmişəm dilini, Danışıram gah ağacla,gah quşla. Buraxmışam ta başını Kölgəmi Sən ürəklə gah qılıncla,gah daşla… * * * Başqa cürə düşünür ta adamlar, Belə sevmək,belə yazmaq günahdı. Ayrılığa amma düşmür gecələr, Ürəyimiz açılmayan sabahdı… * * * Ləngər verdi,çalxalandı bu dünya, Hərə tutdu bir ətəyin ücündan. Ah,neyləyim,bu sevdadan qopmadım, Kim qopdusa,ruhu ölür acından… Xəbər çatdı axır sənə?…
SƏNİ SEVMƏK GÜNAHMIŞ… Səni sevmək günahmış , Suç üstdə yaxalandım … Bir dəlil-sübut kimi Alındı eşqim , andım … * * * İllər uzunu çəkdi Araşdırma ,təhqiqat . Ən ağır cəza kəsdi Mənə bu zalım həyat * * * Qəmin boynumda zəncir , Mənə məhbəsdir komam . Eh,o gündən ömürlük Yaşamağa məhkumam
HARDASAN?! Adını çəkə bilmirəm, Ay ismi-pünhan, hardasan?! Axır məni öldürəcək Bu dəli hicran, hardasan?! * * * Sanma bu üsyan yatacaq, Əğyar əhdinə çatacaq… Bir gün səni də tutacaq, Vallah nahaq qan, hardasan?! * * * Gəlsin ürəyimə qadan, Niyə kəsilib səs-sədan?! Ürəyimi atıb-tutan, Fırtına, tufan, hardasan?… * * * Yarı yalan,yarı gerçək, Yarısı daş ,yarı ürək. Yarı şeytan,yarı mələk, Ay yarı insan, hardasan?! * * * Bu sevda sevdalar xası, Yox qurtuluşu, xilası… Adın dilimin duası, Ay…ismi-pünhan, hardasan?
NAHAQ Nahaq qarğımışam taleni baxtı , Tanrının bildiyin bir kimsə bilməz ! Bu ilahi sevgi , bu ilahi eşq Qovuşsaq, olmazdı belə müqəddəs * * * Bilmirəm savabdı, günahdı yoxsa, Bağrımın başında bir nisgilim var. Hamıdan küsəndə xəyalı ilə İxtilat qurduğum bir sevgilim var! * * * Yox insana belə məhəbbət olmaz Tanrının adından biriymiş adın Mən Haqqın yolundan çıxa bilmirəm Adından dönməyi min yol sınadım * * * …Nahaq qınamışam taleni, baxtı … Tanrının bildiyin bir kimsə bilməz! Bu ilahi sevgi, bu ilahi eşq Qovuşsaq ,olmazdı belə müqəddəs..
GÖRDÜN? Gördün? Ömrü boyu məni qandırıb, ömrün nağılında dörd dolandırıb, elə it hürdürüb, işıq yandırıb, Divə ürcah etdi bu yollar məni… * * * Qatdılar başımı dərs oxumaqnan, savab işlər görüb, günah yumaqnan. Demədilər, bir gün bir haqsız “Yox!”nan, zalımlar qaya tək oyallar məni… * * * Atıb ovcundakı bu xəzəlləri, mənim də gül açar görən əllərim? Görən hayandasa görünər yerim? Görən mən deyən tək duyallar məni? * * * Dartıb-daşısam da aranı dağa, bir arzum salamat çıxmır sabaha! Tanrım, niyə rahat buraxmır daha, bu yiyəsi ölmüş xəyallar məni…
HƏR DƏFƏ… Hər dəfə gəlirəm ziyarətinə, Eşqimə qoyulan ay xəyal heykəl Çatlayan bağrımın duyğulariyla Bircə yol xınalan , nolar, lal heykəl! * * * Üstündə atılıb- düşürsən elə , Eşqin göy qurşağı gen ürəyimdə . Gecəylə, gündüzlə firlanma çox da , Ürəyim səndədir , sən ürəyimdə ! * * * Dərya gözlərimin ay üzən buzu , Dəyəmməz telinə min qəm günəşi. Üşaq ürəyimin say çöpləridir Həsrətin üstümə qıcanan dişi ….
DOST OLDUM Sevdiyin şeirləri əzbərlədim, Bəyəndiyin mahnıları öyrəndim… Dəyər verdiyin insanlarla dost oldum. Aldığın nəfəs canımdı, Verdiyin nəfəs nəfəsim. Gözlərin rəssamımdı, Gülüşün həkimim. Qalxdığın dağlar qibləm oldu. Gəzdiyin çəmənlər cənnətim. Ahh indi “unut” deyirsən, Nədir niyyətin?!
GECƏNİN BİR ALƏMİ… Sonra nə oldusa, yadıma gəlmir, Onu bilirəm ki, qanım qaynadı. Onu bilirəm ki, ruhum oynadı, Sonra nə oldusa, yadıma gəlmir. * * * Tez durub geyindim, çıxdım küçəyə, Küçə sizə sarı çəkirdi məni. Ulduz sizə sarı, ay sizə sarı, Gecə sizə sarı çəkirdi məni. * * * Gecədən, ulduzdan, aydan da betər, Ürək sizə sarı çəkirdi məni. Fələyə nə deyim, tutub qolumdan, Fələk sizə sarı çəkirdi məni. * * * Küçənin, gecənin, ulduzun, ayın, Ürəyin sözündən çıxa bilmədim. Tanrının sözündən çıxa bilmədim, Fələyin sözündən çıxa bilmədim. * * * Alnıma toxundum, gördüm tərləyib; Dodağıma baxdım, uçuqdu gördüm. Bütün darvazalar gördüm bağlıdı, Sizin darvazanız açıqdı gördüm. * * * Keçdim darvazadan, çıxdım həyətə, Arzu, istək məni yaxalamışdı. Ulduz oyaq idi, ay oyaq idi, Tanrı oyaq idi göyün üzündə… Qapınızın zəngi yuxulamışdı. * * * Qapını oyatdım, zəngi oyatdım, Oyatdım yuxudan zəngin səsini. Daha düşünmədim, fikirləşmədim İşin avandını, işin tərsini. * * * İş belə oldu ki, zəngin harayı, Yuxudan yarımçıq qaldırdı səni. Durna qatarında uçub gedirdin, Durna qatarından saldırdı səni. * * * Sən oyanan kimi, sən duran kimi, Əllərin oyanıb qalxdı yuxudan. Yastığın üstünə sərilib qalan, Tellərin oyanıb qalxdı yuxudan. Çiyinlər oyandı -pambıq çiyinlər; Addımlar oyandı- kövrək addımlar. * * * Nə gözəl olurmuş, Allah, yuxudan Yarımçıq duranda gözəl qadınlar. Həmişəki kimi “eşş” eləmədin, Bir sözü çevirib beş eləmədin, Sağını-solunu eşələmədin, Yüyürdün qapıya, çatdın qapıya. * * * Uzandı işığa süd barmaqların, Evin süd işığı alışdı, yandı. Sonra nə oldusa, yadıma gəlmir, Sonra vaxt dayandı, zaman dayandı. * * * Sonra söndü evin süd işıqları, Elə bil əridi, çürüdü, getdi. Ulduzun yanına, ayın yanına, Tanrının yanına yeridi getdi. * * * O süd işığından nə qaldı bizə? Ağ yastıq, ağ döşək, ağ yorğanüzü. Sənin baxışının odu, alovu, Mənim baxışımın çınqısı, közü. Od-oda qarışdı, alov-alova, Köz-közə qarışdı, çınqı-çınqıya. * * * Əl ələ qarışdı, barmaq barmağa, Dil dilə qarışdı, yanğı yanğıya. Sən mənə dedin ki, lap elə belə? Mən sənə dedim ki, lap elə belə. * * * Bu mənim telimdi, bu sənin telin. Axtara bilirsən, tapa bilirsən, Axtar elə-belə, tap elə-belə. * * * Gecə çırpınırdı, gecə əsirdi, Gecə titrəyirdi, nə titrəyirdi, Sinəmiz gecəni: -bu xoş keçəni Bir daş ütü kimi ütüləyirdi. * * * Gecənin sümüyü sürmə olmuşdu, Dişinə dəyirdi dişi gecənin. Bütün qitələri bölüşdürmüşdük, Biri bizim idi, beşi gecənin. * * * Sonra nə oldusa, yadıma gəlmir, Onu bilirəm ki, səhər açıldı. Onu bilirəm ki, əlim səyridi, Açıq pəncərədə baxdım səmaya Tanrı bizə baxıb gülümsəyirdi…
YUXUDA GÖRDÜM Kİ… Yuxuda gördüm ki, saraydayam mən, Xalı döşəməli geniş bir saray. Ayrı bir həşirdə, haraydayam mən, Qapılar açılır önümdə tay-tay. * * * Gördüm başı açıq, ayağı yalın, O başa-bu başa gəlib gedirəm. İçində itmişəm yaşılın, alın, Bir şahzadə qıza təzim edirəm. * * * Başına qoyduğu zərli tacından, Üzündə ay doğur, gün halələnir. İncilər, almazlar yağır saçından, Baxıram üstümə işıq ələnir. * * * Uçmaq istəyirəm, bir himə bəndəm, Tanrıdanmı gəlir bu boyda işıq?! Hər təzim etdikcə göyə büləndəm, Qürur yaşayıram qorxu qarışıq. * * * Baxır, gülümsəyir şahzadə gözəl, Qəlbimdən keçəni gözümdən duyur. İşarə edir ki, bir yaxına gəl, Nədir iltimasın, ərz elə, buyur… * * * Dinmək istəyirəm tutulur dilim, Mənə nələr deyir bu heyrət, nida? Qəfildən alışır çəmənim, çölüm, Mən səni görürəm demə yuxuda. * * * Sakitcə üzünə boylanıram mən, Baxışın mehriban, gözlərin duru. Yuxuda yuxudan oyanıram mən, Sən günün işığı, sən ayın nuru. * * * Ağzım yaman yerdə dirənib dağa, Yanıl yanaqların bir dağ laləsi… Məni öldürməyə, ya yaşatmağa, Bəs edər əlinin bir işarəsi. * * * Əmr elə, cəlladlar boynumu vursun, Nə əcəb görünmür, bəs onlar hanı? Çağır fərraşların çubuğa tutsun Səndən sevgi uman kövrək insanı. * * * Duyğulu bir qəlbin tamam bəsisən, Bülbül istəyim var dil-dil ötməyə. Sən mənim könlümün şahzadəsisən, Hazıram bir ömür səcdə etməyə!
AXŞAMDAN YAĞAN BU YAĞIŞ Axşamdan yağan bu yağış Gecəni sona yetirdi. Göyün yerə deyəcəyi Nə varsa, ona yetirdi. * * * O dolan qara buludlar Sübhə kimi damcıladı. Payızın göz yaşlarını Qansız külək qamçıladı. * * * Mən də yağdım ağ varağa Gilə-gilə, damcı-damcı. Kirpiyimdə salxımlandı Ürəyimdən qopan sancı. * * * Ac köçkünlər muncuq-muncuq Avropanın yaxasında. Bu sahibsiz məzlumların Kimdi duran arxasında?!… * * * Arxalı qaniçənlərin Əmri qandı, hökmü qandı… Bu dünyanın hər yerində Ölən ancaq müsəlmandı! * * * Axşamdan yağan bu yağış Ilmə-ilmə sökür məni. Yurdsuzların yurd gəzimi Bir üsyana çəkir məni. * * * Elə yanıb yaxılıram, Söz ağzımda kömürləşir. Xocalıda ruhlar gəzir Dərd ömrümdə ömürləşir. * * * Cövlan edir dalğa, tufan, Bu dəryada sal köməksiz. Külək vurur, qayıq aşır, İnsan oğlu, qal köməksiz… * * * Batır gücsüz qoca, qarı, Körpəyə bax, əl-qol atır… Bu boğulan məzlumların Ah, naləsi hara çatır?!… * * * Hara çatır haqsızlığın Batırdığı haqqın səsi?! Aman allah, bu dəhşəti Bir daha kimsə görməsin! * * * Axşamdan yağan bu yağış Ürəyimə damcılayır. Külək çöldə yağışı yox, Evdə məni qamçılayır!
BU SƏNİN DEDİYİN SEVGİDİ Seyrələn saçların ağına gəlir, Boranlı, çiskinli dağına gəlir. Ömrünün ixtiyar çağına gəlir Demə daşan selim səngidi vallah, Bu sənin dediyin sevgidi vallah. * * * O gülü bu sayaq üzə bilməzdin, Arxayın, təmkinli gəzə bilməzdin. O boyda sevincə dözə bilməzdin Onunçün yollarda ləngidi vallah, Bu sənin dediyin sevgidi vallah. * * * Bilməzdim “hə” imiş dilindəki “yox”, Onluğa hədəfmiş kipriyində ox. Mən elə sevirəm bu sevgidən çox Ömrün qocalıqla cəngidi vallah Bu sənin dediyin sevgidi vallah.
NEYNİRDİN ŞAİRİ YARADIB, ALLAH Bağladın həyata min sirli bağla, Qəlbinə coş dedin, gözünə ağla. Bir belə ağrıyla, bir belə dağla Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * O, dönə bilmirsə kor ağacına Ya batan gəminin dor ağacına. Quş olub uçmursa dar ağacına Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Aldanıb kimisə öyəcəkdisə, Sonra öydüyünü söyəcəkdisə. Kükrəyib “Həqq mənəm” deyəcəkdisə Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Ərzi hökmdara yetməyirdisə, Dərdi, şikayəti bitməyirdisə. Zindana könüllü getməyirdisə, Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Qılınctək kəsməyən şeirə nə deyim, Şeirdən gələcək xeyirə nə deyim? Bu bitib-tükənməz sehrə nə deyim, Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Onu zaman-zaman oda salırsan, Öldürüb sonra da yada salırsan. Səndəmi şeirlə nəfəs alırsan, Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Günəşə calanan hörükmü gəzdin, Zamana od vuran körükmü gəzdin, Yoxsa öz dərdinə şərikmi gəzdin, Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Yurdu dərd bürüdü, ələm götürdü, Ürəyi yananlar qələm götürdü. Yeri də, göyü də bu qəm götürdü Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Sirrinə müvafiq elmin yoxdumu, O elmə yönəlik filmin yoxdumu, Bizə bundan artıq zülmün yoxdumu? Neynirdin şairi yaradıb, allah?! * * * Ömrümüz-günümüz bir yuxu, röya, İllər ötüb keçdi… Yaşadıq guya?! Şeirlə düzələn deyilsə dünya, Neynirdin şairi yaradıb, allah?!
BİLMİRƏM Ürəyim dönübdür ağlar bir neyə, Hardan tapdı məni qəza, bilmirəm? Göylərlə əlaqəm yoxdumu deyə Yerin yer dərdini yaza bilmirəm?! * * * Əlimdən, dilimdən daş asılıb daş, Sözümdən tez gəlir gözümdəki yaş, Elə yazılıb ki yazım, a qardaş, Ömrüm sona yetir, poza bilmirəm. * * * Qocalıq günbəgün qəddimi əyir, Yanımdan yel ötsə dizim titrəyir. Yaş artır, önümə daş diyirləyir, Daha düz yolda da gəzə bilmirəm. * * * Tanrıya çatmırsa səsim, xitabım, Deməli bağlanıb şeir kitabım. Daha bu hicrana qalmıyıb tabım, Daha bu həsrətə dözə bilmirəm. * * * Musa, su üstündə susuz qalmışam, İçmək yasaq olub, içdən yanmışam.. Təşnə olduğumu ancaq danmışam Varmı bundan ağır cəza, bilmirəm?!
ŞEİR MÖCÜZƏDİR Haçan ağ ümidi üstələyir qəm, Mənə qəhqəh çəkib qara şər gülür. Elə ki, şeirdən uzaq düşürəm Yerdən də, göydən də əlim üzülür. * * * Sağalmaz göynəkdir könül yaramda, Şeir möcüzədir, – danışsam haqla. İlham bir körpüdür mənim aramda, Göydə mələklərlə, yerdə torpaqla. * * * Açılsın gözümdə göylərin qatı, Uçmaq eşqim varsa ölməyəcəyəm. Əzrayıl da bilsin mən bu həyatı Şeirsiz bitirə bilməyəcəyəm!
