XOŞ GƏLDİN SEVDİYİM

Nə yaxşı gəldi…. Və o gün bəşər tarixinin ən gözəl günüydü bəlkə də…. Dünya belə sevgi görməmişdi, əminəm… Vətən deyib ayaq basdığım torpağımı bu dəfə başqa sevdim… Çünki bu torpaqda Onun da addımları var idi…. Milyonların içində sıxıldığım şəhəri bu dəfə başqa sevdim…. Çünki eyni şəhərin havasını udurdum Onunla…. Elə gəldi ki, qapımı döymədən, icazə almadan gəldi ruhumun tanışı… Gəldi və belə də olmalı imiş kimi taxt qurdu ürəyimdə…. O qədər xoşbəxtlikdən ayaq açıb yeriyə bilməz ikən, qanad açıb uçdum bir andaca…. Şəkillərdə güldüyüm halda həyatıma gülüş gətirdi, bütün daşları yerinə oturtdu halbuki…. Gəldi, sanki indiyədək yazdığım bütün misralar Ona aid imiş, sanki hər şeydən xəbəri var imiş kimi gəldi….. Düşünsənə, sanki bir ömürə yetmətəcək qədər tanıyıram Onu….əlifbanın altıncı hərifinə sığdırdığım bir dünyanın başlanğıcı idi adının ilk hərfi…. Bəzəkli kəpənəklərə dönüşdürdü məni. Fəqət tırtılın da son günü idi kəpənəyə dönən günü….. Halbuki gəlişi toy bayrama çevirmişdi bəxti qara məmləkəti… barmaqlarımın uclarına içimdən gələn sözlər hərflərlə birləşib sevgiylə tökülürdü bütün sözlərimə….  Bütün sözlərimi cümlələrdə birləşdirəndə rəqs edirdi fikirlərim…. Təntənə marşı səsləndirdi ömrümün 27 ilinin son akordlarında…. Xoşbəxtlik bu deyilsə əgər, mənim istəyim sadəcə budur. Səmanın altında , yerin üstündə idi o gözəl ruhunu daşıdığı cismi…. Eyni kainatda idik…. Bəlkə Tanrıya etdiyim duaların qəbulu, bəlkə də savablarımın qarşılığı idi O. Kim bilir? Bəlkədə nacizanə gəlişində idi bu sehir… Sanki, işi gücü yox imiş kimi həyatıma Günəş kimi doğdu.  Günəş kimi saldı şəfəqlərini üstümə isitdi məni….  Sevgi ya eşq?… Məhəbbət…. Əslində sinonim səslənən bu üç sözü birləşdirən ruhumuzun harmoniyası idi….bir ömürə sığışmayan məhəbbət sığışdı 1 günə…. 10 Yanvar…. 365 günlük bir təqvimin ilk 10- cu günündəydi Onu tanıdığım…. Və insan maksimum bir saata danışıb mövzu tapmayıb yorularkən, 10 saatı keçmişdi danışmağımız….. Nəyin sürəti idi anlamadım…. Amma bu sürət dağıtmadı, qəza etmədi… Əksinə çiçək açdı ömrümün torpağı…. Su çilədi həyatıma… Huzur sanki… Və insan toxunmadığı birini də sevərmiş demək ki,.. Eynilə bətnində daşıdığının üzünü belə görməyən, amma sevgisini ona adayan analar kimi idi sevgim…. Gəldi laləzar etdi büsbütün sinəmi….. İllərdi varlığından belə xəbərim olmayan hisslərimi oyatdı… Gəldi… Gəlişində idi bütün sehir…. Üzündəki təbəssümündə idi möcüzə…. Bəlkə mən öz üzümü sevməsəydim, mütləq alın yazımı sevərdim…. Çünki ora ” O ” yazılmışdı…. Bilsəydim adını görəcəm aynanın qarşısından bir an da çəkilməzdim…. İndi ən çox alnımı sevirəm. Onun öpdüyü, yazısının olduğu yeri. Milyonlara meydan oxumağa hazır ikən Ona heç nə demədən nitqini susduran eşq idi… Toxunduğum əllərini buraxmama hissi… Bu doğmalıq…. Dağınıq, pərakəndə həyatımı düzənə salan adam… Söhbətindən doya bilmədiyim halda səssizliyini də dinləyə bildiyim insan… Amma hiss edirdim gələcəyini, içimdə yolunu səbirsizliklə gözlədiyim bir eşq idi…. İndiyədək özümə sadiqliyimin hədiyyəsi idi bəlkə də. Böyük bəzəkli bağlamada verilmədi, amma kainatın ən gözəl, ən təmiz hədiyyəsi idi… və bəhs etdiyim “O” elə sənsən. Sən nə gözəl gəldin… Xoş gəldin sevdiyim.

Müəllif: Şəlalə CAMAL,

Yaradıcılıq məsələləri üzrə menecer.

ŞƏLALƏ CAMALIN YAZILARI

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru