ULU YARADANIM
Ocağım od alıb qaynar közündən,
Ulu yaradanım, borcluyam sənə.
Qəflət pərdəsini çəkib gözümdən
Kimin kimliyini göstərdin mənə…
Kobud söz cəzadı qəlbi zərifə,
Şeytana uyaraq günah elədim.
Söz tapa bilmirəm Səni tərifə –
Mənə gizlinləri agah elədin…
Sanırdım o qızın yoxdu əvəzi,
Kəlməsi noğuldu, sözü nabatdı.
Cidanı çuvalda gizlədən kəsin
Saxlancı çevrilib gözünə batdı…
Qaranlıq dünyamda şimşəklər çaxar,
Məndən əsirgəmə səxavətini.
Düzmüş: «Südlə girən sümüklə çıxar» –
Kim dəyişə bilər öz xislətini?!
Qoyma uzaq düşüm sənin yanından,
Qılınc neyləyəcək ər təpəsinə?!
Qopub xəyanətlər burulğanından,
Ucalım mələklər mərtəbəsinə.
Nəğməyə çevirim mən ahlarımı,
Təmizlik bəxş elə yağışla mənə!
Yarəbbim, bağışla günahlarımı,
Günahsız sabahlar bağışla mənə!..
19.10.2013.
Müəllif: Rafiq YUSİFOĞLU,
şair, Əməkdar mədəniyyət işçisi, filologiya elmləri doktoru, professor.
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru