Arınmalıyım !
Güneş çoktan öldü
Sürgünden sürgüne, gelip gidiyordu
Günlerin tarihi güllerin soykırımına düşerken
Boşluk yalnızlığın girintilerinde doğdu
Ve yarın kelimesi anlamını yitirdi
Yarın dünün günleriyle karıştı, ay ışığında sensiz sokaklarla tarihe kaydı
Gökyüzü ayakların altında titredi
Tepelerdeki bütün otlar soldu
Her yer ayna görüntüsü gibi bulanıklaştı
Tanrı şahidim olsun, bir mutluluk tomurcuğuydum
Sevgi eli gelip beni dalımdan kopardı
Zavallı çılgın kalbim fışkırdı
Sevgim çocuksu gözlerden aktı
Birden anladım ki hiçbir yolum yok, hiçbir yolum yok, hiçbir yolum yok
Senden en uzak noktaya gitmeliyim
Aldatıcı günahın renklerinden kendimi arındırmalıyım
Sevginin en kirli biçiminden kendimi arındırmalıyım
Kör ve tembel ruhumu felç etmeden.
Beni yıkımdan, gereksiz arzudan korumaya çalışan her şeyi arındıracağım
Kendimi de yanıma alacağım, böylece olduğum her şey senden uzak olacak
Ah, sahte umudun sahte cıvıltısı
Donmuş derinlikler
Ezilmiş gözlerimi arkamda tutuyorum
Yaşayarak, yarı yaşayarak, tüm duygularımı toplayıp alıyorum
Kendimi diri diri gömülmekten kurtarmalıyım
Tekrar filizlenmek için
Bir kapı yeter bana, bir kapı yeter bana.
07/06/2024-Paris
MÜƏLLİF: CAROLİNE LAURENT TURUNC
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru