Dərdini dünyadan alan Şəhidim Ananın bağrında yanan Şəhidim Meylini dünyadan alan Şəhidim Sən bir yarpaqsan zamansız solan, Evinin sobasın zamansız boğan Həyatdan gül təki solub torpağa Sakit ,aram-aram qonan Şəhidim. Yar əlinə yaman tezi uzaqsan Sən ən gözəl məqamlarda qonaqsan Başa düşürəm,indi bizdən uzaqsan Göydəkinə bizdən yaxın Şəhidim. Cəhənnəm dünyadan bizləri də al Bura həyat deyil,həyat orda var Biz çatmarıq ora,sən tək orda qal Mövludun mübarək,canım Şəhidim.
İçimdə tükənmir, bitmir ağrılar Kədərdən bükülüb cavan dirəyim Mən bu həyatın bu ağrıların Axı yungüllüyün kimdən diləyim? Kimdən istəyim bir xoş baxışı Bir isti qucağı, bir cüt balışı. Bir evi, bir sözü, bir dadlı aşı Kəsilən kəlamı, anlayan başı. Kimsə bilməz nələr yaşaram Nələr hiss edərəm,nələr aşaram Tənha otağımın zülmət gecəsi Kimə sarılaram, kimçün ağlaram.
Həsrət məni axtarandan Yaman dərdə düşmüşəm mən Gizlənmişəm hər ayrılıq Dönən sakit küçələrdə Boylanmışam arxaya mən, Gah qabağa,gah sağa mən, Sənin yaxıb,zay qoyduğun Xəstə,yanıq bu sola mən. Baş qatmışam hər küçədə, Bəzən özgə kölgələrdə, Nəfəs dərib aram-aram Həsrətindən qaçmışam mən. Yaman dərdə düşmüşəm mən. Çox düşmüşəm,zay olmuşam, Hər sevənə xar olmuşam, Çox vaxt sənən inciy düşüb, Öz anama ar olmuşam Açdığın bu boşluğu mən, Çox boşluqla doldurmuşam.
13 fevral, məzun olduqdan 13 il sonrakı görüş, bütün qrup əhlindən 13 nəfərin iştirak edə bilməsi…
Rəqəmlərin təsadüfliyi maraqlı və qəribədir, deyilmi?!
13 fevral 2022-ci il tarixində tələbə yoldaşlarımızla görüş keçirmək, uzun ayrılıqdan sonra, nəhayət ki, nəsibimiz oldu.
BDU-nun filologiya fakültəsinin məzunu olduğumuz vaxtdan xeyli ötmüşdü. Bu görüşü bizim qrupun tarixinə qırmızı hərflərlə yazmaq doğru olar. Çünki dəfələrlə bir araya gəlmək üçün can atsaq da, görüş alınmırdı. İşlədikləri üçün, həmçinin ailə-məişət məsələləri qrupumuzun xanımlarına ortaq uyğun vaxt seçməkdə çətinlik törədirdi. Bu da başadüşüləndir.
Texnologiyanın inkişaf etdiyi bu dövrdə sözsüz ki, qrup yoldaşlarımızdan ibarət votsap (WhatsApp) qrupumuz var. Hər xırda sevincimiz zamanı votsap qrupumuzda nə qədər böyük canlanma olduğunu təsəvvürə gətirmək, hətta bəzən qrupa bir saatın ərzində toplanan mesajların 300-500-ə çatması, qrup üzvləri arasında istənilən mövzunun çox qızğın müzakirə olunması yoldaşlar arasında isti münasibətdən xəbər verir, qrupumuzun mehriban olduğunu, bir-birimizə hörmətlə davranmağımızı şərhsiz izah edir.
Bizim votsap qrupunda elmi polemikadan tutmuş, qrup üzvlərinin sevincli, uğurlu hər bir nəticəsinə qədər mədəni-ziyalı ortamda müzakirələr, təbriklər, şadyanalıq olur. Bu dəfəki mesajların çoxluğu yenə qrupda yeni bir hadisədən işarə verirdi: görüş vaxtı və məkan barədə qrup yoldaşlarımız müzakirələr edirlər. 13 ildən sonra tələbə yoldaşlarımızla canlı görüşmək barədə ortaya atılan müzakirə də başqa bir sevincdir. Elə buna görədir ki, araya fasilə salmış COVİD-19 pandemiyasının yaratdığı çətin vaxtlardan sonra fevral ayının soyuq havasının fərqinə varmadan çox böyük həvəs və həyəcanla görüşməyi qətiləşdirdik.
Filoloqların təxəyyülü…
Müşahidələrə əsasən qeyd etmək yerinə düşər ki, filologiya fakültəsinin tələbələrinin kitabxana günündə hədsiz növbə sıxlığı olur. Bu da filoloqların mütaliə etmək həvəsindən, kitablara böyük marağından irəli gəlir. Biz filoloqlar şifahi nitqdə cümlələri poetik fiqurlardan istifadəylə danışmağa, nitqimizi mükəmməl qurmağa, həmçinin bir sözdən ilhamlanıb onu bədiiliyə tərəf aparmağa, yadımıza hansısa əsəri salmağa alışmışıq. Elə buna əsasən də, qrupumuzun görüş sevincinə dair yazdığım cümlədəki “sevinc” sözü qrup yoldaşım Zaqayeva Sevinci yadıma saldı. Sevincin yaşayış yeri Zaqatala şəhəridir və orada müəllim işləyir. Müvəqqəti Bakıda olduğu müddətdə qrupla görüşməyi təklif etdi. Bu görüşün təşəbbüskarı bu dəfə odur. Bir neçə gün əvvəl vaxt dəqiqləşəndə Sevinc görüşü səbirsizliklə gözlədiyini, həyəcanlı olduğunu yazdı. Düzü, həmin həyəcan daha sonra mənə siraət etdi… Gözümü saatdan ayıra bilmir, vaxtın çatmasını səbirsizliklə gözləyirdim…
Budur, artıq vədə yetişib və iki-iki, üç-üç qrup yoldaşlarımız təyin olunan məkana gəlməkdədirlər. Yeni gələn hər bir qrup yoldaşımı görmək yaddaşımı təzələyir, beynimdə xatirələr oyanır, şirin tələbəlik illərim yada düşür. Hamımız xoşbəxt idik. Bir-birimizlə hal-əhval tutur, deyib-gülür, ağızdolusu xeyli söhbət edirdik.
Fakültənin dəyərli, böyük alimlərindən dərs almaq şansı…
Akademik Tofiq Hacıyev, professor Təhsin Mütəllimov, professor Tofiq Hüseynoğlu, professor Qara Namazov, professor İfrat Əliyeva, professor Məmmədəli Qıpçaq, professor Cəlil Nağıyev, professor Əbülfəz Rəcəbli, professor Elbrus Əzizov, professor Vaqif Sultanlı, professor Almaz Əliqızı-Məmmədova, professor Sənan İbrahimov, dosent Arif Məmmədov, dosent Bəxtiyar Məmmədzadə və b. Respublikanın ən tanınmış filoloq alimləri bizlərə dərin bilik aşılamaqla bərabər, həm də dünyagörüş, həyat dərsi öyrətdilər. Biz bu görüşdə bizə bilik, savad öyrədən, geniş erudisiyalı əziz müəllimlərimizi, onlarla bağlı şirin xatirələri yada saldıq, onların üzərimizdəki zəhmətlərinin əvəzedilməzliyindən danışdıq, dünyasını dəyişən müəllimlərimizə Allahdan rəhmət dilədik.
Qrupumuzun gənc alimləriylə fəxr edirik…
Bizim qrupumuzdan hazırda müxtəlif universitet və məktəblərdə çalışan çox savadlı müəllimlər var. Qrupumuzdan filologiya üzrə fəlsəfə doktoru adını qazanan iki nəfər: BDU-nun əməkdaşı Yeganə Qurbanova-Xanlarova və ADU-nun müəllimi Mehriban Mövlamova. Hər ikimiz də magistratura və doktorantura təhsili keçmişik, gənc yaşımızda hər ikimizin monoqrafiya, dərslik, onlarla məqalə müəllifi, onlarla konfrans iştirakçısı olmağımız tələbəlik illərinin möhkəm elmi bünövrəsindən qaynaqlanır.
Bu uğurlu jest davam etməkdədir. Qrup yoldaşlarımızdan Şəhrizad Nuhova (Bakı Slavyan Universiteti), Buta Bağırova (Türkiyə Respublikası Hacettepe Universiteti), Təhsil işçisi, ibtidai siniflərin Azərbaycan dili dərsliklərinin həmmüəlliflərindən Aysel Xanalıyeva, Vüsalə Şəfiyeva (müəllim), Zəminə Orucova (müəllim), Sərinə Məhərrəmova (Azərbaycan Dillər Universiteti) bu elmi adı almaq üçün doktorantura təhsili keçib, müxtəlif mərhələlərdə fəaliyyətlərini davam etdirirlər. Görüş vaxtı onların hər birinə müvəffəqiyyətlər arzuladıq və tezliklə qrupumuzda fəlsəfə doktorlarının sayının artacağına inandıq.
Müəllimlik ən şərəfli peşədir. Bu adın, bu peşənin müqəddəsliyi barədə çox danışmaq, çox ibarəli ifadələr işlətmək olar. Ən yaxşısı, elə bu peşədə çalışmaqla məsuliyyətin nə dərəcədə olduğunu dərk etmək mümkündür. Bu gün bizim qrup xanımlarının yuxarıda qeyd etdiyim kimi, bir qismi universitetlərdə müəllim kimi fəaliyyət göstərib bu mötəbər ada sahiblənib, həmçinin elmi tədqiqat istiqamətində uğurlu nəticələr əldə edirlərsə, qrupumuzun digər qisim xanımları orta məktəblərdə müəllim kimi fəaliyyət göstərir, şagirdlərə bilik, savad verir, həmçinin onları universitetlərə qəbul olmağa düzgün istiqamətləndirib dəstək olurlar. Zəminə Orucova, Billurə Əliyeva, Aysel Məmmədova, Fəridə Məmmədova, Nərgiz Zeynalova, Afaq Quliyeva, Samirə Bağırova, Vüsalə Abbasova, Nigar Mirzəyeva , Gülnamə Nurməmmədova, Şəfa Qürbətova və b. savadından pay alan hər bir şagirdin şanslı olduğunu demək yerinə düşər.
Tələbəlik bitər, xatirələr bitməz…
Tələbəlik illərinin ən yaddaqalan hadisələrindən biri də sözləşib dərsdən qaçmaq idi. Və sözsüz ki, bizim qrup da bu cür şıltaqlığı etmədən məzun olub desəm, doğru sayılmaz. Görüş zamanı yada düşən hər yeni xatirə məclisi yenidən canlandırır, ovqatımıza xüsusi rəng qatırdı.
Bizim qrup, demək olar ki, əsas etibarilə, xanımlardan ibarət olub. Qrupumuzda Şəhrizad, Gülnamə, Buta, Sərinə və s. nadir və xoşagəlim şəxs adları bizə dərs deyən çox hörmətli filoloq müəllimlərin, böyük alimlərin diqqətini çəkər, təbəssümlə deyərdilər: “Siz əsl filoloq qrupusunuz. Müxtəlif əsərlərdəki obraz adlarının çoxu sizin qrupda cəm olub”.
Biz bu görüşdə tələbəlik illərindən ən şirin xatirələri yada salmaqla o illərə qayıtdıq. Həmin gün başa düşdüm ki, tələbə yoldaşlarımla görüşdüyüm bir neçə saatlıq vaxt hamımız üçün 17-21 yaş aralığında təhsil aldığımız universitet illərinə geri dönüş deməkdir. Onlarla söhbət etdiyimiz, şən-şaqraq deyib-güldüyümüz anlar şüurumuzu aldadaraq bizlərə tələbəlik yaşımızda olduğumuzu hiss etdirməyə inandırdı.
Tələbə yoldaşlarımızda dəyişən geyim tərzi idi, mehribanlıq, səmimiyyət, qayğıkeşlik olduğu kimiydi.
Lakin bu görüşdə iştirak edə bilməyən tələbə yoldaşlarımız – Sahilə, İradə, Şəbnəm, Sevda, A.Sevinc, İ.Vüsalə, Ə.Günay, Z.Günay, Merve, Nərmin və b. da görmək hamımızın könlündən keçirdi.
Məzunlar bu görüşdən çox məmnun halda razılıq edib ayrıldılar. Bu cür görüşlərin davamlı olmasını arzuladılar. Allah qismət etsin, Amin!
Salam olsun, Azərbaycanın ilk hibrid jurnalı olan “Yazarlar”ın çox dəyərli yazarları və oxucuları! Bizim yalnız bir məqsədimiz var ki, o da “Yaradıcı uşaq – gәnclәrin dövrü mәtbuatda çıxışını asanlaşdırmaq , onların tanınmasına kömәklik göstәrmәk” olmaqla məramnaməmizdə çox aydın şəkildə qeyd olumuşdur. Aylıq ədəbi-bədii, elmi jurnal olan “Yazarlar” kitabxanalar üçün ənənəvi qaydada məhdud sayda nəşr olunur və elektron formatda bir neçə sabit, dayanıqlı, təhlükəsiz platformadan PULSUZ olaraq yayımlanır. Jurnalın bu günə qədər çap olunmuş bütün nömrələrini BİTİK.AZ saytından sifariş yolu ilə əldə edə bilərsiniz. Eyni zamanda Wahtsapp: (+994) 70-390-39-93
Verələr uşaqlığımı Tutam isti əlindən, Apararam keçmişə Anam layla deyənə, Atam sığal çəkənə, Nənəm isti çörəyə Pendir,yağı çəkənə. İsti yorğan altından Saat 5də oyadıb Məktəbə hazırlayan Anamın qızıl səsi, Qulağıma dəyənə. Atamın ağır əli Qəzəblənib arabir Evə gec gəldim deyə Sillə olub bir anlıq Yanağıma dəyənə. Əyiləm ona sarı, Deyəm qorxma,çəkinmə Güvəndəsən indicə Anan,atan sağdısa Bu dünyadan,həyatdan
Amandı sən incimə. Dərd çəkməyə vaxtın bol, Hələ çat bir əlliyə, Gör necə ağır həyat İsti döşəkdən durmaq, Ağır çanta daşımaq, Dərd deyil, dərd əsasda Həyat yükü daşımaq. Oynamağa adam yox Geyinməyə paltar yox Dərd inan, bunlar deyil Danışmağa adam yox Güvənməyə insan yox Bax bunlardı əzablı. Sən mənə çatan kimi Bu həyat yollarında Mən kimi səhv döngələr Dönmə saqın,ağır get. Aldanma bir kimsəyə Dost demə sən hər kəsə Sıxma hər ötən əli Baş qoyma yad çiyinə. Mən istərəm sən olum, Sən mən olmağa tələsmə.
QADIN Qadın bir az başı dik Dabanı dik,sözü dik Əyiləndə qaməti, Dikələndə boyu dik. Hər insana deyilməz Ruhu dərin qadına Ucuz qiymət verilməz. Ucuz ruhlar geyinməz Gərçək qadın adına Layiq olan xanımlar. Hər qadın eyni deyil Hər adam kişi deyil, Bax eləcə hər qadın, Hər dikdaban geyinən, Bir az saçın uzadan, Əxlaqı dırnağından, Ətəyi qərarından qısa olan, Hər qırağ yoldan keçən Dəyərli qadın deyil. Necəki namərdi var Kişinin ağsaqallı Bəzən bir el çaqqalı Olduğu kimi, qadının da Yaxşısı var, pisi var.
17 dekabr 2021-ci ildə Azərbaycan Yazıçılar Birliyi Natəvan klubunda şair-publisist Şahnaz Şahınin üç kitabının- “XOCALININ SƏRVƏRİ “,ZƏFƏR NƏĞMƏLƏRİ və “SABİRABAD ŞƏHİDLƏRI” təqdimatı keçirilib. Azərbaycan Yazıçılar birliyinin katibi Elçin Hüseynbəyli tədbiri açaraq, müəllif və kitablar haqqında məlumat vermişdir.
Sonra ədəbi tənqidçi Əsəd Cahangir hər üç əsər barəsində ətraflı danışaraq kitabların gələcək nəslin vətənpərvər ruhda yerişməsində öz rolu olsuğunu vurğulamışdır. Sonra tədbir iştirakçılarına söz verilmiş, onlar da müəllifi təbrik edərək uğurlar arzulamışlar. Sonda Şahnaz Şahin yaradılan şərait üçün Azərbaycan Yazıçılar Birliyinə və tədbirdə iştirak edən qonaqlara öz təşəkkürünü bildirmişdir.
SƏNSİZ ŞƏKİLLƏR Hər şey susanda, gözlər danışır Qəlbimdə buraxdın izlər,danışır Danışır xatirələr,danışır keçmiş Kədərlə boynuma sarılır bəzən Sənsiz çəkdirdiyim bütün şəkillər. Deyrlər hanı o?niyə təkiy biz Yanında niyə yox ,tutmur əlini, Məgər ağladığın o zalım oğlu Tək çəkir çəkdiyi şəkillərini? Bütün şəkillərində əsmər görünür Üzdən xoşbəxtdi,sənə oxşayır Onun da saçları sən tək boyalı, Onun da saçları dibdən toxunur. Bəxti sən deyilsən,daha xoşbəxtdi Sənin həsrətindən yandığın əclaf İndi o əsmərin evinə baxtdı.
ATASIZ QIZ Atasız qızların dərdi çox olur Onlaran biriyəm,yarımdı canım Ata sən gedəndən qolum,qanadım Taqətsiz dizlərim,yaradı canım. Kövrəyəm nədənsə mən hər görəndə Ataya sarılan,bir qız görəndə Boşalır əllərim,qırılır qolum Deyirəm olmazdı kaş əlim,qolum Olardı sarılan tək atam mənim. Olardı sevgisiz daşdan ürəyi Bilərdim yaşayır,o nəfəs alır Kaş daş olan qəbri deyil də Razıyam olardı daşdan ürəyi 5 yaşım olardi,çox uşaq idim Dərdi ilmə ilmə qəlbə toxudum Hər kəs sarılanda,ata deyəndə Mən gül gətirdim,dua oxudum. İndi sevilmişəm,xoşbəxt olmuşam Hər şeydən tam olsam,5 yaşdan bəri Ata sevgisindən nakam qalmışam.
NOYABR Xəstə kimi bu ara, Göz altlarım qaralmış. Saçlarımsa tam əksi, Dibdən bir-bir ağarmış. Ayrılıq oldu yaman Gözləmirdim bitirək İstəyirdim biz birgə Sənlə filmlər, kitablar Bir qazan qaynar şorba Birgə ömür bitirək. Alınmadı canın sağ, Yolun salamat olsun Bir gün geri dönəsi, Mənə salam verəsi, Olar işdi bir anlıq Peşman olsan, o anlıq Məni birdə tanıma. Keçirmə heç içindən, O an baxmaq üzümə. And olsun Yaradana, Əzbər olan gözlərin Unudulmuş olacaq İndi yanan bu ürək Çoxdan sönmüş olacaq.
