Etiket arxivi: QAZAX

Qazax rayonunun İkinci Şıxlı kəndi ərazisində Xunan yaşayış məskənin və Xunan qalası

Kəndimizin ərazisindəki qədim alban şəhəri

                XUNAN 

XX əsrin sonlarında Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Arxeologiya və Etnoqrafiya İnstitutunun əməkdaşları tərəfindən Qazax rayonunun İkinci Şıxlı kəndi ərazisində Xunan yaşayış məskənin və Xunan qalasının yerinin dəqiqləşdirilməsi məqsədi ilə ilkin tədqiqat işləri aparılmışdır: Qazıntılar zamanı qala divarlarının qalıqlarının bir hissəsi üzə çıxarılmışdır. Ərazidən ilkin orta əsrlər dövrünə aid mövcud olmuş təndir yerləri, ilkin istehsal ocaqlarının çuxurları tapılmışdır. Xeyli maddi mədəniyyət nümunələri aşkar olunmuşdur.
Arxeoloji qazıntılar Xunan şəhərinin III-V əsrlərdə inşa edildiyini göstərir. Sonrakı dövrlərdə də Xunan öz mövqeyini qoruyub saxlamışdır. Buna səbəb qalanın ilk növbədə sərhəd məntəqəsində yerləşməsi idi. Belə iri şəhərlər ilk orta əsrlər dövründə bütün yaşayış məntəqələri kimi hündür təpəliklərin üstündə inşa edilir, eyni zamanda qala funksiyasını yerinə yetirirdi. Şəhərləri sel və daşqınlardan qorumaq, yadelli hücumlar zamanı müdafiəni asanlaşdırmaq, uzaqdan gələn ticarət karvanlarını görmək məqsədi ilə yüksək təpəliklər üzərində tikərdilər.
Belə ki, ilk orta əsrlərdə iri feodal şəhərlərinin 150 kilometrlik məsafədə mərkəz olaraq inşa edildiyini nəzərə alsaq, Xunanın digər Azərbaycan torpaqları olan Borçalı, Başkeçid, Basarkeçər, Şəmşəddil, İrəvan, həmçinin Tiflis şəhəri üçün mərkəz olduğu bəlli olur.
Orta əsr müəlliflərinin məlumatlarında Xunan qalasının Kür və Xram çaylarının kəsişdiyi ərazidə yerləşdiyi qeyd olunmuşdur.
X əsr ərəb coğrafiyaşünası, səyyah Əl-Müqəddəsi əsərlərində Xunanın Arran torpaqlarının tərkibində olduğunu qeyd etmişdir. Digər tərəfdən orta əsr müəlliflərindən Məsud İbn Namidar Xunan qalasını Arran sərhədlərinin dayağı adlandırmışdır.
Əl-İstəxri isə Xunan qalasının Kür və Xram çaylarının kəsişdiyi yerdə yerləşdiyini bildirməklə hündür bir təpəliyin üzərində olduğunu izah edirdi. Xunandan Tiflisə gedən yol Kür çayının sağ sahilindədir. Əl-İstəxrinin Xunanı Qala-At-Turab adlandırması təsadüfi deyil. “Turab” sözü ərəb dilində “torpaq” deməkdir. Görünür, Əl-İstəxri Xunan qalası ilə maraqlanarkən onun Xunandan başqa digər adının – Torpaqqala olduğunu müəyyən etmişdir. Onu ərəb dilində Qala-Ət-Turab (böyük təpə üzərində qala) adlandırmışdır. Albaniyalı tarixçi Musa Kalankatlı “Alban tarixi” əsərində Xunan qalasının adını qeyd edərək yazırdı ki, Arran hökmdarı Araz çayından başlayaraq Xunan qalasınadək uzanan Alban ölkəsinin düzənliklərini və dağlarını miras olaraq almışdır.
Digər tərəfdən Gəncəli Kirokos ( Alban tarixçisi və rahibi) XIII əsrdə gürcülərlə monqollar arasında gedən hərbi əməliyyatların məhz Xunanda aparıldığını qeyd etmişdir. O, öz əsərində yazırdı ki, monqolların Azərbaycana yürüşü zamanı gürcü çarı İvani monqol qoşunlarının indiki Gürcüstan ərazinə keçməsinin qarşısı almaq məqsədilə sərhədi keçdi və Xunan qalasına çatdı. Çar İvaninin Xunan qalasında monqolları qarşılamaqda niyyəti həmin ərazidə monqollarla döyüşüb Gürcüstanı dağıntılardan xilas etmək idi. Amma döyüşlərdə İvaninin ordusu məğlub oldu, monqollar həmin ərazini tutdular və Xunan qalasını tamamilə dağıtdılar.

Mənbə: müxtəlif internet saytları


Qeyd üçün:

İlk dəfə Xunan şəhəri haqqında ibtidai sinifdə oxuduğum illərdə ( təxminən 1984 cü il) rəhmətlik babamdan eşitmişdim. Babam deyirdi ki, əsrlər öncə Xram çayının sahilində , Damğaçı deyilən təpəlikdə qədim alban qalası mövcud olub. Sovet hakimiyyətinin ilk illərinədək kənd sakinləri Xunan şəhərinin xarabalıqlarının şahidi olmuşdular.
Xunan şəhərinin İkinci Şıxlı kəndi ərazisindəki sahəsi təxminən 35-40 hektarı əhatə edirdi.


Sonrakı on illiklərdə arxeoloji qazıntılar nəticəsində şəhər haqqında məlumatlar əldə olundu.
Son araşdırmalar 2011-ci ildə tamamlandı.
Kəndimiz – Qazax rayonunun İkinci Şıxlı kəndi qədim oğuz elidi.
Orta əsrlər dövrü Xram çayının üzərində inşa edilmiş Qırmızı körpü bu günümüzədək tarixi əsər kimi qorunub saxlanılır.
El arasında bu körpünü Sınıq körpü də adlandırırlar.
İkinci Şıxlı kəndi Gürcüstanın Marneuli rayonu ( qədim Borçalı mahalı) və Ermənistanın Noyemberyan rayonu ilə həmsərhəddir.
Qeyd etmək istəyirəm ki, Noyemberyan rayonunun bəzi kəndləri sovet hakimiyyətindən əvvəl Qazax qəzasının tərkibində olub. 1937-ci ilin dekabrın 31-də Ermənistan respublikasının tərkibində Noyemberyan rayonu yaradılır. Bu torpaqların əvvəlki adı Barana, İncəsu idi. Kəndimizlə sərhəd olan Qalaça, Aşağı Körpülü, Yuxarı Körpülü, Ləmbəli kəndləri qədim oğuz yurdu olub.

Noyemberyan rayonunun ərazisindəki Körpülü kəndinin təməlini təxminən 300 il əvvəl İkinci Şıxlı kəndindən köçən sakinlər qoyub.
Qırmızı körpününün ərazisindən köçdüklərinə görə məskən saldıqları yeni yurd yerinin adını Körpülü adlandırıblar.
Körpülü kəndinin təbiəti çox gözəl, səfalı olub. Bizim kənd aran bölgəsi olduğuna görə yay aylarında Körpülü tərəflərə köç edərmişlər.

Məlumat üçün bildirim ki,
Sovet İttfaqı Qəhrəmanı Mehdi Hüseynzadənin komandiri olmuş Cavad Həkimli Ləmbəli kəndində (1914-2006) dünyaya göz açmışdır.

Fotolara görə Eloğlumuz Jamal Shikhlinskiyə təşəkkür edirəm..

Məlumatı hazırladı: Sultan Əhmədova

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədovun yeni şeirləri

HƏRDƏN…

Söz veririk utanmırıq,

Yox deməyə utanırıq.

Aldatmaqdan usanmırıq,

Düz olmaqdan usanırıq.

***

Döşəyirik hapdan-gopdan,

Yorulmuruq boş-boş gapdan.

Yapışırıq çürük sapdan,

Boğulanda tez qanırıq.

***

Güc çatanı dişləyirik,

Çatmayanı kişləyirik,

Yüz bir qələt işləyirik,

Gizləyirik, hey danırıq.

***

Yüzdən biri hərdən qanır,

Hisslərini boğur, danır.

Qoltuğumuz qarpızlanır,

Özümüzü dağ sanırıq.

***

Dərd çəkirik beyin bişir,

Onda düşür haray-həşir.

Canımıza lərzə düşür,

Gah qızırıq, gah donuruq.

***

Ağlımızı şeytan alır,

Hey aldadır tora salır.

Beynimizdə zurna çalır,

Alışırıq, oddanırıq.

İNSAN QOCALANDA

Az dinər danışar əhli-hal olar,

İnsan qocalanda, ləngər itəndə.

Quruyar, maçıyar hərdən lal olar,

Sözü qurtaranda, sözü bitəndə.

***

Ağlından yüz xəyal , yüz fikir keçər,

Nə olsun , birinin sonuna çatmaz.

Yüz ölçər üstündə doğrayar, biçər,

Nə özü geyinər , nə sənə satmaz.

***

Tanrıdan hey umar , mərhəmət gözlər,

Hər doğan sabahı ümidlə açar.

Ömrünü gah sevinc , gah kədər izlər,

Gözləri yol çəkər , hey səndən qaçar.

***

Soruşsan dərdini, dillənməz, baxar,

Bəlkə də inciyər qınaqlarından.

Hərdən gözü dolar, sel kimi axar,

Dolar ürəyinə yanaqlarından.

***

Üzünə boylanar körpə uşaq tək,

Nə gülər, sevinər, nə giley eylər.

Başını sığalla, üzünə əl çək,

Qoy Tanrı sevinsin, gül açsın göylər.

***

Hündürdən danışma, qəlbinə dəyər,

Göy ağlar, yer ağlar, mələklər dinər.

Cavana can desən bir sağ ol deyər,

Qocaya can desən Allah sevinər.

QOCALASAN

Sənə yaxın ola, səni döyməyə,

Nə zaman, nə də ki çağ, qocalasan.

Nəvə-nəticədən səni öyməyə

Salasan ətirli bağ, qocalasan.

***

Tam sağlam olasan, rəngin solmaya,

Yatasan, durasan ağrın olmaya.

Tanrı möhlət verə dərdə salmaya,

Gümrah qocalasan, sağ qocalasan.

***

Sıxıntın olmaya qoyulan addan,

Pis, bədnam nəsildən, nə də soyaddan,

Nə yardan çəkəsən, nə də övladdan,

Taleyi, qisməti ağ qocalasan

***

Qışı unudasan, ömrün yaz ola,

Sevib seviləsən, dərdin naz ola,

Çiynində çəkdiyin yükün az ola,

Özünü sanasan dağ, qocalasan.

***

Səbrin bir dağ ola, aşıb-daşmaya,

Ay Murad, can-ciyər uzaqlaşmaya.

Huşun heç itməyə, ağlın çaşmaya,

Şeytana eyləyib lağ qocalasan.

YOXDUR

Bu dünyanın yüz adı var,

Niyəsə soyadı yoxdur.

Acı, şirin bir dadı var,

Köhnəsi, boyatı yoxdur.

***

Qucağında hey gəzdirər,

Gah güldürər, gah bezdirər.

Çəp baxarsan, bax, əzdirər,

Sevilən ovqatı yoxdur.

***

Ələyirsən hey ələnir,

Gah açılır, gah bələnir.

Oxuduqca təzələnir,

Köhnələsi qatı yoxdur.

***

Eyni ruhda, eyni səsdə,

Gah zildədi, gah da pəsdə.

Bir bütövdü kökü üstə,

Nə qırığı, çatı yoxdur.

***

Kimlərəsə küməsi dar,

Yorulanı həmən udar.

Yüzlərlə Koroğlusu var,

Düratı, Qıratı yoxdur.

***

Saylı gündə səni boğur,

Yüz xəmir qat, yüz də yoğur.

Nə doğulur, nə də doğur,

Törəməsi, zatı yoxdur.

GƏLİR

Kim duymursa gözəlliyi,

Kordu demək, yandan gəlir.

Yaşamağın özəlliyi,

Təmiz ruhdan, candan gəlir.

***

Yoxdusa da canda istək,

İnsan işlək olur tək-tək.

İşdən qorxmaq, işləməmək,

Şəcərədən, qandan gəlir.

***

Nə fərqi var oğlan, qızın,

Sağdı, soldu, iki gözün.

Alnındakı alın yazın,

Doğulduğun andan gəlir.

***

Əl tutmaqdan ləzzət almaq,

Yaxşı olub yaxşı qalmaq,

El-obaya bağlı olmaq,

Soydan, addan- sandan gəlir.

***

İstəmərəm ruhu yormaq,

Baş ağrıdıb xəyal qurmaq.

Sözə naxış, bəzək vurmaq,

Muraddan yox, ondan gəlir.

GÖRMƏDİM

 (qoşma)

Dərdin dəryasında çox üzən gördüm,

Amma tərifləyən, öyən görmədim.

Dərdi sinəsinə çox düzən gördüm,

Sinəmə bəzəkdi deyən görmədim.

***

Yüz acı söz dedi, dinmədi , baxdı,

Elə bil nə sözü, nə dili yoxdu.

Qaynar ocaq kimi yandırdı, yaxdı,

Nə olsun, xətrinə dəyən görmədim.

***

Nə qədər qovsan da, başından aşır,

Böyründə, başında gəzir, dolaşır.

Ay Allah, nə sirrdir qaynayıb daşır,

Ağzını bağlayan, düyən görmədim.

***

Kim ki dərdə düşüb, canından bezib,

Yazıq neyləsin ki, bu dərdlə gəzib.

Ay Murad, qolunu- qıçını əzib,

Büküb ortasından əyən görmədim.

BU DÜNYANIN

Öz nəfsinə bəsdi deyib,

Tikəsini böləni var.

Abırını düyünləyib,

Ayaq üstə öləni var.

***

Yaşadığı yalan olan,

Çıxdığı yol dalan olan,

Neçə ömrü talan olan,

Göz yaşını siləni var.

***

Şimşək kimi hərdən çaxan,

Əyri-əyri gendən baxan,

Bir baxışda evlər yıxan,

Gözü divar dələni var.

***

Şeytan sevər hər çaşanı,

Allaha şərik qoşanı.

Şərin dalda danışanı,

Yalan üzə güləni var.

***

Köklə zili, köklə pəsi,

Fikirləşmə son nəfəsi,

Canın neçə yüz təpəsi,

Aşılmamış bələni var.

***

Göz gəzdir sən, yaxşı tanı,

Pis görünür,yaxşı hanı?!

Qara görmə bu dünyanı,

Qədir-qiymət biləni var.

***

Murad, döymə boş çanağı

Səhv qızardar al yanağı.

Ruhumuzun da qonağı,

Vallah gedib-gələni var.

QOŞMA

Azca seçiləsən, xətti keçməyə,

Adınla mahalda car olmayasan.

Qonaq yaxşı şeydi yeyib-içməyə,

Get-gəlin əlindən zar olmayasan.

***

Çox düşsən çətinə, çox düşsən dara,

Nə qohum, nə tanış gəlməsə kara,

Bir azca ağılın, bir azca para,

Ola ki, həyatda xar olmayasan.

***

Qızğın təpər ola hər an canında,

Ruhunda sərbəstlik, qeyrət qanında,

Günahın olmaya dostun yanında,

Dilin uzun ola, kar olmayasan.

***

Aşırı həyəcan ziyandı cana,

Ömrü çürüdərsən sən ondan yana.

O qədər güc verə, Allah insana,

Səbri, hövsələsi dar olmayasan.

***

Ay Murad, heç zaman mən varam demə,

Bu dünya ağlatdı, çox yıxdı kümə.

Gərək olmayanda gördün heç kimə,

Sakitcə köçəsən var olmayasan.

OLMASIN

Doğru, düzgün addım ataq,

Təpəmizdə daş olmasın!

Arzu-kama tezcə çataq,

Dilimizdə kaş olmasın!

***

Bütöv olaq sözümüzdə,

Səhv gəzməyək özümüzdə,

Ağrımayaq, üzümüzdə,

Gözümüzdə yaş olmasın!

***

Bir insanın dövlət-varı

Təmiz addı, bir də yarı.

Yarəb, bizi ondan qoru,

Əyri gəlib baş olmasın!

***

İnsan oğlu heyif almaz,

Bir xeyirdən, şərdən qalmaz.

Gözdən çaşlıq eyib olmaz,

Tək ağıldan çaş olmasın.

***

Süfrə varsa,fərqi yoxdu,

Təklif eylə acdı, toxdu.

Aşın cana xeyri çoxdu,

Murad, yağlı aş olmasın!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

I>>> Zəngilan kitabxanasında tədbir keçirilib – fotolar

ZAUR USTACIN YAZILARI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

Məlumatı hazırladı: Günnur Ağayeva

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Cəvahir Tanrıverdinin şeirləri

QAZAXDADIR

Yenə ayaq basam o doğma elə,
Könlümü titrədən söz Qazaxdadır.
Xəyalım toxunur torpağa, yerə,
O isti ocağın, döz, Qazaxdadır.

Ürəyin qocalmaz bu yerdə sənin,
Sazın sədaları öldürər qəmi.
Şeirə çevrilər gözünün nəmi,
Sözü alışdıran köz Qazaxdadır.

Tarixin türk yurdu, qıpçaqlar eli,
Tarixdən söz salar Damcılı yeri.
Könül ülfətindən yaranan şeir,
Qələmin çəkdiyi naz Qazaxdadır.

Elmin yolu haqdır bu yerlər üçün,
Cehizi təhsildir köçən gəlinçün.
Tanrı ilham verib bu ellər üçün,
Hər sözə qafiyə söz Qazaxdadır.

ŞAİR ÖMRÜ

Necə mənalıdır, necə də həzin,
Oxunan layladır bir şair ömrü.
Sinəsi tufanla coşan bir dəniz,
Yüksələn dalğadır bir şair ömrü.

Vərəqin köksünə sıxıb qələmi,
Yazır sətir – sətir bütün aləmi.
Yığıb sinəsinə dərdi, ələmi
Çağlayan ümmandır bir şair ömrü.

Sözü dənizlərdir, sözü dağlardır,
Sıldırım qayalar, qarlı yollardır.
Nisgilli illərdir, coşğun aylardır,
Tufandır, borandır bir şair ömrü.

Düşünən beyindir, yanan ürəkdir,
Dərdli könüllərə duzdur, çörəkdir.
Sevgidir, vüsaldır, arzu – diləkdir,
Dərdinə yanandır bir şair ömrü.

Həsrətə düşərsə qələmin izi,
Alışar kəlməsi, alışar sözü.
Əyilsə qaməti, titrəsə dizi,
Şeirə qurbandır bir şair ömrü.

QƏZƏL
(Xurşidbanu Natəvanın “Qərənfil” qəzəlinə nəzirə)

Güllər içrə könlü yara – qərənfil,
Üsyan eylə sitəmkara, qərənfil.

Toy gülüydün, bəzədin baş daşını,
Gəlməsin ömrünə qara, qərənfil.

Gül üzünü məzara söykəməkdən
Gəlmədinmi, söylə, zara, qərənfil?

Pöhrələn sən o sevda bağçasında,
Eşqdən müjdə ver yara, qərənfil.

Ağlama, gəl, sitəm etmə könlümə,
Könlüm, onsuz, para-para, qərənfil.

Əl götürmə həyatın xoş günündən,
Çevir ömrünü gülzara, qərənfil.

Xan qızının* səninlə qaldı ruhu,
Salma onu intizara, qərənfil…

Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

  

Qəzənfər Məsimoğlu – Qazaxda bir gün.

QAZAXDA BİR GÜN

Bura tariximin şanlı yeridi,
Bürcümə, qəsrimə, qalama gəldim.
Göyəzən bu yerin ocaq, piridi,
Didivan gölünü salama gəldim.

Uzaqda zirvələr bürünüb çənə,
Qazax Borçalıya arxa və təndi.
Hər daşı, qayası doğmadır mənə,
Hər qarış torpağı ana Vətəndi.

Çobanyastığından don geyib çöllər,
İndi ağacların gəlin vaxtıdı.
Ətrinə bələnib obalar, ellər,
Lalələr dərməyə gəlin, vaxtıdı.

Bura Dilbazini yetirən kəndi,
Bu yerlər Səmədi Vurğun eylədi.
Sevə-sevə keçdim bərəni, bəndi,
Demərəm ki, yordu, yorğun eylədi.

Dostum Ələddinin Vəkillə birgə,
Gəlib “Göyəzən”də qonağı oldum.
Düzmüşdü kababı cərgəbə-cərgə,
Bir təzə şeirdə sınağı oldum.

Müəllif: Qəzənfər MƏSİMOĞLU

QƏZƏNFƏR MƏSİMOĞLUNUN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov: – Bilməzsən, içində nə güman yatır.

GECİKMİŞ ETİRAF
Bu ömür azalmış, keçilmiş yoldu,
Gəncliyə bənd oldum, aldandım əbəs.
Dünyaya gəlişim xəbərsiz oldu,
Qəfil gedişimi kim biləcək bəs?!
* * *
Gənc oldum, yüyürdüm, qanım qaynadı,
İnan, qocalığı heç düşünmədim.
Od oldum, gözümdə şimşək oynadı,
O tərs inadımdan heç vaxt dönmədim.
* * *
Ağlıma gəlməzdi, sozalar ömür,
Yalançı gülüşlər pərt edər məni.
Hər gün işlənməsə, paslanar dəmir,
Çürüyər, məhv olar, yox olar yəni.
* * *
Qocalmış ömür də dəmirə bənzər,
Gün vurar, qaraldar, yandırar hər an.
Bir yandan soldurar acı qəm, kədər,
Bir yandan pozular əhvalım inan.
* * *
Naşükür deyiləm öz qismətimdən,
Ay dostlar, bu mənim öz həyatımdır.
Səhv başa düşməyin şikayətimdən,
Özümün özümə hesabatımdır.

YATIR
Güvənmə üzünə hər gülən kəsə,
Bilməzsən, içində nə güman yatır.
Uçunma duyduğun biqəfil səsə,
Xain ürəklərdə ah-aman yatır.
* * *
İlahi rəngləri çox gözəl seçir,
Ayırmır, hamıya ağ kəfən biçir.
Ömrünü dağların qoynunda keçir,
Dağların başında çən, duman yatır.
* * *
Bu yalan dünyada yeriyir insan,
Döyülür, ağlayır, kiriyir insan.
Torpağa qarışır, çürüyür insan,
Yanaşı həm yaxşı, həm yaman yatır.
* * *
Hər məzar şahiddi, yatan başlara,
Şəkildən boylanan lal baxışlara,
Baxıram sakitcə qara daşlara,
Hər daşın üstündə bir zaman yatır.
* * *
Muradı sən naşı bilmə, əzizim,
Saxla yaddaşında, silmə, əzizim.
Ağıldan kəmlərə gülmə, əzizim,
Neyləsin, ağlında sar-saman yatır.

İNCƏ DƏRƏSİ.
Bir ulu diyar var Azərbaycanda,
Bir görən istəyər, qayıtsın bir də.
Hər kəsin yeri var, ürəkdə, canda,
Doğmadı, əzizdi, yad da bu yerdə.
* * *
Dərdlərə dərmandı quru havası,
Bu sakit məkanda ağrımaz canın.
Şeirdi, qoşmadı dərdə dəvası,
Ürəyi doludu burda insanın.
* * *
Ləhcəsi doğmadı, şirindi mənə,
Bu dili həmişə laylam sanmışam.
Nə qədər uzaqda yaşasam yenə,
Harada eşitsəm, duyğulanmışam.
* * *
Bu dilbər guşənin əvəzi yoxdur,
İnsanı məst edər quşların səsi.
Yaxından, uzaqdan mehmanı çoxdur,
Hər kəsi cəlb edər görmək həvəsi.
* * *
Sığınıb dağların qoynuna çoxdan,
Elə bil aləmdən uzaqlaşıbdı.
Bu üç kənd qohumdu, qonşudu haqdan,
Sanki bir-biriylə qucaqlaşıbdı.
* * *
Üç kəndin cəmidi, İncə dərəsi,
Kəmərli, Qaymaqlı, Astanbəylidir.
Adıyla öyünən eldi hərəsi,
Məclisi, yığnağı səsli-küylüdür.
* * *
İncə dərəsidir, bu yurdun adı,
Mən də doğulmuşam, burda, oxucu.
Peşiman eyləməz tanışı, yadı,
Oxu, ziyarət et, baxma göz ucu.
* * *
Söz demək istədim onun adına,
Ağlımdan o qədər fikirlər keçdi.
Nə bir zəhmət çəkib, yandım oduna,
Nə də bir doyunca suyundan içdim.
* * *
Ancaq ömrü boyu borc bildim yenə,
Ruhumla, canımla yurda bağlıyam.
Qorxuram, yapışmaz, yaraşmaz sənə,
Çünki, mən də bu torpağın oğluyam.
I
Tarixin qədimdi, torpağın ulu,
Ruhumun canısan, İncə dərəsi.
Qazağın sifəti, imzası, qolu,
Adısan, sanısan, İncə dərəsi.
* * *
Nə qədər gözəldi, incədi adın,
Cəmi üç kənd olub, qolun-qanadın.
Görüşünə gələn tanışın, yadın,
Dərdə dərmanısan, İncə dərəsi.
* * *
Zəhmətiylə təmiz, halal çalışan,
Sevincindən ruha gələn, alışan,
Qiyasbəylilərin ruhu dolaşan,
O yurdun xanısan, İncə dərəsi.
* * *
Köksündə izi var, neçə illərin,
Həmişə şen olsun, görüm ellərin.
Biz gəldi-gedərik, sən nəsillərin,
Qaynayan qanısan, İncə dərəsi.
II
Qismətə, taleyə çox inanmışam,
Nə gəlib başıma ,qismət, demişəm.
Olub ki, on mini qəpik sanmışam,
Olub da, quruca çörək yemişəm.
* * *
Ümiddən əlimi üzmədim heç vaxt,
Nə də ki, Tanrıya asi olmadım.
İnandım, yazılı bu tale, bu baxt,
Məni utandırmaz. Darda qalmadım.
* * *
Çünki inanmışam Allaha hər an,
Bu inam, bəlkə də ruhumdan gəlib.
Tanrı, aramızda cavabsız qalan,
Nə qədər günah var ,sonlayıb, silib.
* * *
Bəxtim gəl-gəl deyib, önümdə durub,
Gözümü mən bu torpaqda açmışam.
Bu torpaq önümdə sədd, divar qurub,
Yaramaz işlərdən hər an * * *qaçmışam.
* * *
Bu yerdə gəzmədim şenlik, abadlıq,
Məni dilləndirən havadı, sudu.
Quşların səsində ruhi rahatlıq,
İnsanı cəlb edən gözəllik budu.
III
Bu eldə elmiylə dünyalar gəzən,
Tanrıya tapınan bir bəndə yatır.
O, elə bir övliyya, elə alimdir,
Həm mənim ruhumda, həm səndə yatır.
* * *
Türbəsi dayaqdı bu el-obaya,
Onu ziyarətə milyonlar axar.
Mübarək ruhuyla yetişər hoya,
Hamıya doğmadı, bir gözlə baxar.
* * *
Məkanı kiçikdi, söhbəti böyük,
Adına sınanmış insanlar gələr.
Ziyarət eyləsən, nə çaş, nə döyük,
Səni qucaqlayar, doğması bilər.
* * *
Bu yurdda ağıllı insanlar olub,
Öz sözü, səsiylə bir elə misal.
O elə bir nəsil ki, yenə də qalıb,
Həm özü şəxsiyyət, həm ləhcəsi bal.
* * *
Nə yaxşı könlünə yaxın yerdədi,
İlahi, gözündən uzaq olmasın!
Bu elə tay olan elin hardadı?!
Saxla pənahında, darda qalmasın!
* * *
İnsanı bağlıdı obaya, elə,
Canıyla, qanıyla yurda dayaqdı.
Bu dünya durduqca, qalacaq hələ,
Bu dərə, həmişə sərvaxt, oyaqdı.
IV
Nə gözəl mənzərədi,
Ruhumu alıb gedir.
Bəlkə buna görədi,
Əhvalım göylərdədir.
* * *
Yaradandan bəndəyə,
Lütf olan gözəllikdi.
Ruhum dil açır deyə,
Yarəb, dünya mənlikdi.
* * *
Ətrafımda quş səsi,
Burnumda gül qoxusu.
Cəzb eləyir hər kəsi,
Cuşa gəlir çoxusu.
* * *
Bura cənnətin özü,
Laylam oxunan yerdi.
Azərbaycanın gözü,
Mənə səcdəgah, pirdi.
* * *
Bütün dərdi-sərimi,
Burda unutmaq olur.
Könlüm məzar yerimi,
Sonumda burda bulur.
* * *
Bura, arxam, güvənim,
Mənim qibləgahımdır.
Yaşadığım dünənim,
Bu günüm, sabahımdır.
* * *
Yurdumun torpağına,
Daşına qurban olum!
Gələcəm ayağına,
İncə dərəm, son yolum!
V
Vətənimin sonunda,
Həmişə yaz donunda.
Mənim ruhum, ürəyim,
Canım, İncə dərəsi!
* * *
Məkkəmsən, Mədinəmsən,
Döğma yurdum, binəmsən.
Məzar yerim, son qibləm,
Yönüm, İncə dərəsi!
* * *
Çox gəzmişəm, hər yeri,
Səndən ayrı sərsəri.
Başqa yerə qaynamır,
Qanım, İncə dərəsi!
* * *
Cənnət olsa yan-yörəm,
İstəmərəm, mən görəm.
Ancaq səndə xoş keçər,
Anım, İncə dərəsi!
* * *
Bezdim insan köçündən,
Milyonların içindən,
Seçilməz mənim adım-
Sanım, İncə dərəsi!
* * *
Dan yeri söküləndə,
Yollarım büküləndə,
Çatacaqmı axırım,
Sonum, İncə dərəsi?!

ARŞIN
(Mənim öz arşınım var.)
Quyu qazma başqasına,
Yıxılarsan, qəbrin olar!
Tələs, qonşunun yasına,
Həmin gündən sənin də var!
* * *
Qorxaq olma, ürəkli ol!
Cəsarətdir işin canı.
El-obaya gərəkli ol,
Keçmişini yaxşı tanı!
* * *
Böyüyünə hörmət eylə,
Üzmə onu, qoy sevinsin!
Gördüyünü doğru söylə,
Qoy həqiqət səni yensin!
* * *
Yaddan çıxart, yaxın getmə,
Şükür söylə, hər olana.
Uzaq dolan, hörmət etmə,
Səni hörmətdən salana.
* * *
Yanma hörmət qoyduğuna,
Səndən gələn səxavətdi.
İnan, Fələk saydığına,
Sən saydığın boş söhbətdi.
* * *
Üz-göz olma ağılsızla,
El içində xar olarsan.
Nə ahmır tök, nə də sızla,
Öz ağlınla yar olarsan.
* * *
Anlamaza qəti dinmə,
Tərs anlayar, qanar səni.
Səviyyəndən heç vaxt enmə,
Rəqib zəif sanar səni.
* * *
Yazdıqlarım ağlımdakı,
Beynimdəki fikirlərdi.
Bölüşürəm oxuyanla,
Qəbul etsən, bu qədərdi.
* * *
Öz arşınım var həmişə,
Bazarda qiymət endirər.
Sən can yandır hər an işə,
Uca Tanrı sevindirər.

UYMA XƏYALLARA!
Xəyallarım yenə pərvaz eylədi,
Dolandı göyləri, söndü, qayıtdı.
Qovdu gümanları geri teylədi,
Peşiman, pəjmürdə, döndü, qayıtdı.
* * *
Sönən arzularım daha alışmaz,
Yüz dəfə qızışdır, yüz ocaq yandır.
Köhnə gümanlarım daha çalışmaz,
Nə özünü aldat, nə məni qandır.
* * *
Dolaşır beynimdə bomboş xəyallar,
İnanın, bu günlük, dünənlik deyil.
Məni yaman yorur bağlı suallar,
Cavabı indi də, heç mənlik deyil.
* * *
Hər kəsi incidər, ağrıdar hər an,
Vaxtında, ağılla görmədiklərin.
Sənə qismət olmaz bostanda qalan,
İş görüb, tər töküb dərmədiklərin.
* * *
Heç vaxt aldatmadım, özüm özümü,
Boyumdan yuxarı addım atmadım.
Mənə Tanrı verən səbri, dözümü,
Özümə xərclədim, heç vaxt satmadım.
* * *
Xəyalla yaşamaq vərdişim yoxdu,
Reallıq nədisə, ona gəlirəm.
Yanan arzularım beynimdə çoxdu,
Hamısı qismətdi, bunu bilirəm.
* * *
Nə xəyal dolandır, nə fikir eylə,
Yüz fikir bir borcu ödəmir, vallah!
Dərdini dərd bilən bir kəsə söylə,
Çarəsi tapılar, böyükdür Allah!

QƏZƏL
Nələr çəkdik, nələr gördük, biz, bu yaşa gəlincə,
Gözümüzlə od götürdük, ömür başa gəlincə.
* * *
İnsanlardan kənarlaşdıq, dərdimizlə cüt olduq,
Gizlənməyə yer gəzərsən, dərdin qoşa gəlincə.
* * *
Gözəlliklər bir bəladır, canın alar, öldürməz,
Gözəl olan ruh oxşayar, hilal qaşa gəlincə.
* * *
Ruhum tamam sakit olar, bil, şeytana uymaram,
Məni məndən alan olmaz, ürək cuşa gəlincə.
* * *
Əriyərəm, tər tökərəm, ruhum məni boğanda,
Necə darda qan ağlayar, düyü aşa gəlincə.
* * *
Sən yazmağa gec başladın, səhv elədin, ay Murad,
Canın çıxar yox olarsan, sözün xoşa gəlincə.

ÖZƏL DUYĞULARIM
Şeir yazmaq vərdişdimi? Bilmirəm,
Ya da ruha qidadımı, sudumu?
Düşünürəm, bir qərara gəlmirəm,
Görən, ruhun oyanışı budumu?!
* * *
Necə olur o təb, o ruh- möcüzə,
Dilləndirir, dilə gəlir misralar.
İçdən gələn duyğulardır, tər, təzə,
Bir ürəkdən, o birinə yol salar.
* * *
Mən o ruhda, biləmmirəm sirdimi,
Ürəyimdən tikan çıxar bir anlıq.
Unudaram həmin zaman dərdimi,
Yada düşməz nə bir pislik, yamanlıq.
* * *
Şeir yazmaq yatan ruhu oyadar,
Ürəyinə təpər verər, güc verər.
Şair olan eşq şərbətin tez dadar,
Tez yetişər, eşq gülünü tez dərər.
* * *
Azad ruhum cilalanar, parlayar,
Saf düşünər, qorxmaz heç vaxt qınaqdan.
Yazan ürək nə usanar, nə doyar,
Ləzzət alar bu qələmdən, varaqdan.

A DÜNYA
Hərif oldum başımı,
Yaman qatdın, a dünya!
Topa qoydun daşımı,
Çox aldatdın, a dünya!
* * *
Məndən olsa gəlməzdim,
Burda qalıb ölməzdim,
Dar ayaqda, bilməzdim,
Məni satdın, a dünya!
* * *
Nə qeydimə qalmadın,
Nə bir kömək olmadın.
Niyə başa salmadın?!
Gec oyatdın, a dünya!
* * *
Gah soyuqda dondurdun,
Gah istidə yandırdın.
Məni yaman qandırdın,
Oda atdın, a dünya!
* * *
Allah aldı çaramı,
Göynətmədi haramı?!
Qaysaqlanan yaramı,
Off, qanatdın, a dünya!
* * *
Korun bəxti yatanda,
Dayaq oldun batanda.
Sıra mənə çatanda,
Niyə yatdın, a dünya!
* * *
Oda düşdün, qaynadın,
Başlar yedin, doymadın.
Çirkin oyun oynadın,
Çirkə batdın, a dünya!
* * *
İşi saldın düyünə,
Murad getdi küyünə.
Arzuna, istəyinə,
Deyən çatdın, a dünya!

VARMI?!
Məni məndən alan gözəl,
De, dərdindən ölən varmı?!
Cavan ömrü talan gözəl,
Dərdlərini bölən varmı?!
* * *
Artıq ömür oldu yarı,
Dərd sağalmır, ha da sarı,
Bir yada sal, indi barı
Göz yaşını silən varmı?!
* * *
Bir baxışla oda yaxan,
Şimşək kimi alov çaxan,
Ey üzümə tərs-tərs baxan,
Bir üzünə gülən varmı?!
* * *
Murad səni çox özləyib,
Yaddaşında əzizləyib,
Hər gün səhər yol gözləyib,
Sənə qarşı gələn varmı?!

MƏNİM BİLDİKLƏRİM.
Dünyanı yaxşılıq xilas edəcək,
Pislikdən uzaq dur, şeytana uyma!
Yaranan bilir ki, bir gün gedəcək,
Yaxşılıq etməkdən usanma, doyma!
* * *
Yaxşılıq ağılda, yaddaşda qalmaz,
Təkcə Allah görər, amma ki, itməz.
Yamanlıq öldürməz, canını almaz,
Ancaq can ağrıdar, ağlından getməz.
* * *
Gündəlik incitsən, ağrıyar hər can,
Bezikər, tablamaz, yanından qaçar.
Yamanlıq etməkdən yorulsa insan,
Yaramaz əməllər gül-çiçək açar.
* * *
Dünən gördüyündən dərs götür, anla,
Ağılsız insanı yellər oynadır.
Nə qədər səhv etsən, özünü danla,
Bu dünya naşıya gülən dünyadır.
* * *
İlahi görk edər, qəti ötürməz,
Etdiyin pisliyin bədəli səndə.
Əzizim, pisliyi Tanrı götürməz,
Ölməmiş, sağıykən ödəyər bəndə.
* * *
Yaxşılıq gəlmirsə əlindən, dayan,
Çəkil, dur qıraqda, yamanlıq etmə!
Ayıl röyalardan, yuxudan oyan,
Doğru ol, dürüst ol, sən küyə getmə!

YALAN DÜNYA.
Dönüb boylanıram geriyə hərdən,
Doğru nəyim varsa, aşikardadır.
Heç nə anlamıram bu bağlı sirdən,
Dünən gördüklərim bu gün hardadır?!
* * *
Xəyallar geriyə boylanar hər an,
Dünənin ləzzəti yadından çıxmaz.
Nədənsə, dilbilməz, ağılsız insan,
Xəyalla yaşayar, irəli baxmaz.
* * *
Günlər tez dəyişir, ötür fəsillər,
Dəyişən tablodan gözün yorulmur.
Yalan danışmaqdan bezikmir dillər,
Yalan nəfəs alır, ağlı durulmur.
* * *
Beləcə doğruya addım atılmır,
Nədəndir? Nə üçün? Səbəbi çoxdur.
Bu yalan dünyada doğru satılmır,
Nə də ki, doğrunun bazarı yoxdur.
* * *
Həyatdı, dünyadı, yola veririk,
Hər gün aldanırıq, ömrümüz gedir.
Doymuruq, nə qədər yalan dəririk,
Yalan, canımızda doğrunu didir.
* * *
Dünyanın mayası yalanla olub,
Bax buna görədir, aldadır bizi.
Baxıram işimiz Allaha qalıb,
Doğru da sağaltmır heç dərdimizi.

HAQQ YOLU
Tükdən asılıyıq ,sən demə hər an,
Ruhumuz göylərdə, cismimiz yerdə.
Ay pulla özünü bəxtəvər sanan,
O tük üzüldüsə, qapanar pərdə.
* * *
Bax onda kiməsə nə əlin çatar,
Nə də ki, səsinə səs verən olar.
Gözlərin yumular, qulağın batar,
Dildə, ağızlarda adın hallanar.
* * *
Bu köhnə mərəkə, köhnə mənzərə,
Nə doğma inciyər, nə yad inciyər.
Burda növbə yoxdu, sərbəstdi hərə,
Gələr köynəyini əyninə geyər.
* * *
Heç kəs son mənzili seçmir, bəyənmir,
Döşənmir, bəzənmir gəbə, xalıyla.
Etiraz eyləyib bir söz deyənmir,
Çünki yol üstədi cansız halıyla.
* * *
Bu bir haqq yoludu, gedirik biz də,
Dədəmiz, babamız gedib bu yolu.
Bir azca təlaş var ürəyimizdə,
Baxma, tanış deyil nə sağı, solu.
* * *
Dünyanın sonu var, sən də bir düşün,
Ağlınla çək- çevir, haqq-hesab eylə.
Boyundan yuxarı tullanma, kişi,
Canın yerdədisə, əlləşmə göylə.

ALDANDIN.
Bu daşlı, kəsəkli ömür yolunda,
Özünü çox bilmiş sandın, aldandın.
Nə olsun qüvvət var, biləyində, qolunda,
Çox eşitdin ki, az qandın, aldandın.
* * *
Başından yel əsdi, oyananmadın,
On arif dərs keçdi, susdun, qanmadın.
Tamahın güc gəldi, dayananmadın,
Sən ki, qul haqqını dandın, aldandın.
* * *
Ay Murad, göz yetir, bir diqqət ayır,
Hörmət et, üz göstər, kim səni sayır,
Nanəcib insanla nə çöl, nə bayır,
Qapıdan çıxdınsa, yandın, aldandın.

QƏZƏL
Bu dünyada minnətini götürmərəm heç kəsin,
Düşməniyəm öz nəfsimin,bir duz-çörəkdir bəsim.
* * *
Allah verən bir ömürdür, saylı ayı, günü var,
Boy-buxuna aldanmayın, nə üstündə çox əsin.
* * *
Nanəcibin üz-gözündən şər süzülər, şər damar,
Nə onunla söhbət edin, nə onunla şərt kəsin.
* * *
Qədərində pulun olsun, möhtac olma kimsəyə,
Sonu heç vaxt yaxşı olmur, çox istəyin, həvəsin.
* * *
Sakit yerdə baş aparar, baş ağrıdar, incidər,
Yiyəsinə nə xeyri var, xırıldayan gur səsin?!
* * *
Ey cavanlar, qulaq asın , siz, Muradın sozünə,
Çarəsizə yardım edin, əl tutmağa tələsin!

ACI REALLIQ
Ömrü yaşamağın yüz cür yolu var,
O qədər seçimi olur bizlərin.
Ömür bitər, bir quruca ad qalar,
Bir də ki, arxanda ayaq izlərin.
* * *
Yaşarıq günbəgün arzular üçün,
Yaşamaq həvəsi artar ki, ölməz.
Sonu görünməyən bu sonsuz köçün,
Sirrini bir kimsə anlaya bilməz.
* * *
Ömür əmanətdi, bizlərə, baxın,
Qədrini bilmərik müftə mal kimi.
Hər bir yaranışın sonu var axı,
Fərqinə varmarıq boş xəyal kimi.
* * *
Yüz dərdə dözərik, bir an bezmərik,
Nə əzab bilərik, nə də ki, ağrı.
Heç zaman rahatlıq, dinclik gəzmərik,
Qaçarıq sabahkı ümidə doğru.
* * *
Yelə verib bu ömürü qaçarıq,
Neçə təpə, neçə bələn aşarıq.
Dönüb ağ buluda göyə uçarıq,
Tarix olub yaddaşlarda yaşarıq.
* * *
Bir də ayılarıq tükəndi ömür,
Geriyə dönməyə gücümüz çatmaz.
Əksin daş üstündə, nə səs, nə səmir,
Qurtardı!!! Bir kimsə başını qatmaz!

YIXILANA GÜLMƏ, QARDAŞ!
Zaman ömrə bir qənimdi,
Sızıldayan öz tənimdi,
Kəsmə, zalım, bədənimdi.
Can ağrıdar gözdəki yaş,
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Dərd mənimdi, dərman səndə,
Bir yaxın gəl, durma gendə.
Dar ayaqda neylər bəndə?!
Ya kömək ol, ya uzaqlaş,
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Sarsılana tez həyan ol,
Dərdi anla, bir duyan ol,
Ya insan ol, ya o yan ol.
Salma məni belə çaş-baş,
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Heç vaxt uyma yalan sözə,
Çox şey gördüm gəzə-gəzə.
Kasıblığı vurma üzə,
Nə səhv elə, nə də ki, çaş,
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Tərs yozular sözün deyə
Cavab vermə hər kəlməyə.
Xeyli vaxtdı bilməm niyə
Harda aş var, sən orda baş?!
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Bir nəzər sal dörd yanına,
Ziyan gələr ad-sanına.
Yazığın gəlmir canına?!
Özünə gəl yavaş-yavaş,
Yıxılana gülmə, qardaş!
* * *
Mənim sözüm hamıyadı,
Sağaldandı, mumiyadı.
Nə İvana, Tomayadı,
Türkdü türkə dayaq, sirdaş,
Yıxılana gülmə, qardaş!

ÜRƏYİMİ.
Gah istidən, gah soyuqdan
Gözləyirəm ürəyimi.
Söz anlamır,bax, bayaqdan
Bizləyirəm ürəyimi.
* * *
Çox istəyir məni sıxsın,
Məhvərindən qopsun, çıxsın,
Ha çalışır tamam yıxsın,
İzləyirəm ürəyimi.
* * *
Olur ki, cana doyuram,
Əllərimlə hey oyuram,
Sözə baxmır, şumlayıram,
Düzləyirəm ürəyimi.
* * *
Başa salıb qandırıram,
Soyuqladıb dondururam,
Oda salıb yandırıram,
Közləyirəm ürəyimi.
* * *
Dərdə düşür, karıxıram,
Ağrıyıram, qarıxıram,
Dalaşanda darıxıram,
Özləyirəm ürəyimi.
* * *
Bax, dilimə o, tam verir,
Bədənimə o, qan verir,
Söz ruhuma o, can verir,
Gizləyirəm ürəyimi.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI

MURAD MƏMMƏDOVUN KİTABI


“SÖZÜN AĞ RƏNGİ” LAYİHƏSİ

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏNİN YAZILARI

Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

QAZAXDA ANALAR ŞAİR DOĞURLAR. QƏZƏNFƏR MƏSİMOĞLU

QAZAXDA ANALAR ŞAİR DOĞURLAR
Pöhrələr cücərib torpaq altından
Ətrini aləmə yayır, doğurlar.
Bülbüllər öz doğma balalarının
Ömrünü güllərə qıyır, doğurlar.
* * *
Demirəm malınla, pulunla yarı,
Dünyada qalacaq dünyanın varı.
Qəhrəman yaranan qəhrəmanları,
Lazımsız alaqlar çayır doğurlar.
* * *
Qəzənfər, sözündən təzə söz doğur,
Şərdən yalan doğur, haqdan düz doğur.
Hər yerdə analar oğlan, qız doğur,
Qazaxda analar şair doğurlar!


Müəllif: Qəzənfər MƏSİMOĞLU

QƏZƏNFƏR MƏSİMOĞLUNUN YAZILARI

İLHAM QAZAXLININ YAZILARI

ADİL CƏFAKEŞİN YAZILARI


SEVİL GÜL NURUN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUNN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Murad Məmmədov. Sən ruhumun işığısan… – Yeni şeirlər.

KİMİ
Bu dünyada şah olasan, bəxtin gülə ,sevinəsən,
Naümid olmayasan, əlacsız avarə kimi.
* * *
Qoyalar hökm edəsən,o sağlıq ola canında,
Ğözəl imkanın ola, küllü- ixtiyarə kimi.
* * *
Acı nədi unudasan, yaxınına qoymayasan,
Sirin söz eşidəsən, dərdlərinə çarə kimi.
* * *
Dərd gələndə yar olasan, inciməyə qoymayasan,
Aşıb-daşa qövr eləyə, ürəyində yarə kimi.
* * *
Dörd tərəfin qohum ola, kənar nədi bilməyəsən,
Sevəsən, seviləsən yaxın ciyərparə kimi.
* * *
Murad, sən də sadə dolan,qəti qoyma adına,
Ləkə düşə kirlənəsən, ağ üstündə qarə kimi.

YAZDIQLARIM
Baxıb od tuturam yazdıqlarıma,
Yadda qalacammı, anlayammıram?
Bəzən qaralayıb pozduqlarıma,
Gülürəm, özümü danlayammıram.
* * *
Kimdisə, məni də çıxartdı yoldan,
Bu sakit ömrümə vəlvələ düşdü.
Bəzən bezikirəm bu qeylü-qaldan,
İlahi, arxa dur, gör bu nə işdi.
* * *
Bacara bilmirəm özüm-özümlə,
Nə dala çəkilib boş duranmıram.
Tək-tənha qalanda gecə sözümlə,
Qalıram ortada çaş, duranmıram.
* * *
Bəzən qar-sazaqlı, soyuq bir qışam,
Sanki kimsə mənim qanımı içir.
Elə bil gecələr daş daşımışam,
Hər sözün ağrısı canımdan keçir.
* * *
Nə mala hərisəm, nə vara acam,
Söz yükü çəkirəm, sözdən halıyam.
Bilmirəm yazdığım nəylə qalacam,
Bir onu bilirəm sözün quluyam.

YAZ
Ay mənim ruhuma sığal çəkən yaz,
Niyə gecikmisən, bilmirəm niyə?
Tərslikdən canım da üşüyür bir az,
Ruhum ki, isinmir, qızışmır deyə.
* * *
Mən sənə vurğunam, sənə deyəsən,
Nəfəsini duysam, ruhum oynayır.
İlahi, elə bil dirilirəm mən,
Hər bahar gələndə qanım qaynayır.
* * *
Elə bil yox olur ağrı-acım da,
Gül açır könlümdə bənövşə, nərgiz.
Nə pislik, yamanlıq qalmaz yadımda,
Nə də üzülmərəm bunlardan hərgiz.
* * *
Bir qarlı, şaxtalı gündə doğuldum,
Mən qışı sevmədim, yaza vuruldum.
Günəşdən güc aldım, odla yoğruldum,
Mayam işıq oldu, axdım duruldum.
* * *
Nə yaman gecikdin, bu il nə yaman,
Gəl gözlər danışsın, dillər dayansın.
Tamam yoxa çıxsın çiskin, çən, duman,
Gül gülü çağırsın, ruhum oyansın.

QARDAŞ
(Avdı Qoşqara)
Deyirəm, dünyanın halal insanı,
Tək təmiz adamı sənsən, a qardaş.
Anlayıb bilənə əzizi, canı,
Qanmaza dumansan, çənsən, a qardaş.
* * *
Dumduru su kimi təmizdir adın,
Ağrımaz başını dərdə salmadın.
Halaldan doğuldun, halal yaşadın,
Haramdan uzaqsan, gensən, a qardaş.
* * *
Görəndə bar verir arzun, muradın,
Sevincdən uçmağa olmaz qanadın.
Böyründə, başında qohumun, yadın,
Sevincinə yarı, tənsən, a qardaş.
* * *
Üzündən bəllidir səmimiyyətin,
Baxıram hər kəsə xoşdur niyyətin.
Nə özün dəyişdin, nə xasiyyətin,
Bir azca dəyişsən, dönsən, a qardaş.
* * *
Səni mən hər yerdə misal gətirdim,
İzlədim, çox şeyi səndən götürdüm.
Yaxşı nə bildimsə ruha ötürdüm,
Ruhumda bar verən dənsən, a qardaş.

YAXINSAN
(Həzi Həsənliyə)
Ruhuma yaxınsan doğmalar qədər,
Bilmirəm bu yanğı haradan keçib?
Nə sənin Kəmərli ağlından gedər,
Nə Murad Faxralı suyundan içib.
* * *
Allahın işindən baş açanmarıq,
Biz adi bəndəyik, əmrə müntəzir.
Ay Həzi, qismətdən heç qaçanmarıq,
O, bizi axtarır, soruşur, gəzir.
* * *
Bir 9 may günü biz tanış olduq,
Sevindik pul tapan uşaqlar kimi.
Yüz dərdi adladıq, bax, yaşa dolduq,
Ağardı saçımız dümağ qar kimi.
* * *
Bəlkə də o fikrə, ağla düşməzdik,
Ümid də, Qorxmaz da bilir ən azı.
Onlar olmasaydı, biz görüşməzdik,
Bu da bir qismətdi, bu da bir yazı.
* * *
Həyatın pozulmaz qanunları var,
Ondan asılıyıq, tabeyik biz də.
Sən, mən icraçıyıq, ağadı onlar,
Onlara bağlıdı taleyimiz də.
* * *
Ay Həzi, darıxma, üzülmə bir də,
İncə dərəsinə səfər edərik.
Yaxşıca dincəlib o gözəl yerdə,
Doğma Faxralıya birgə gedərik.

NƏFS
İnsanı pis tamah, pis nəfs öldürər,
Bu yola düşdünsə, axırın yoxdur.
Bəzən sevindirər, bəzən güldürər,
Bəzən də bağrına sancılan oxdur.
* * *
Yağlı bir kəndirdir boynunda sənin,
Gah səni incidər, gah darıxdırar.
Nə qədər yığsan da doymaz gödənin,
Qoymaz dincəlməyə, hey qarıxdırar.
* * *
Kənardan eybəcər görünə bilər,
Amma ki, bu sənin ağlına gəlməz.
Baxarsan, başına min bəla gələr,
Nə olsun, ətrafda bir kimsə bilməz.
* * *
O, elə bir duyğudur, elə bir hissdir,
Uydunsa qaynayır, azalmır, itmir.
O, səni harama səsləyən səsdir,
Şeytana bağlıdır, başından getmir.
* * *
Nəfsinə hakim ol, ey bəni-insan,
Onun girdabında boğulma, ölmə!
Bax, nəfsin önündə əyilsən, sınsan,
Zəifsən, heç kimi günahkar bilmə!

KİMƏ NƏ?!
Arzu bitməz, ömür az,
Ölən ruhlar durulmaz.
Mənim kefim sazdan saz,
Ya da pisəm, kimə nə?!
* * *
Dünya böyük, naşı çox,
Ağlı kəmi, çaşı çox.
Dərdim köhnə, yaşı çox,
Ona bəsəm, kimə nə?!
* * *
Ruhum, ənbər qoxuyar,
Sözdən çiçək toxuyar,
Könlüm, sənsiz oxuyar,
Zil, ya pəsəm, kimə nə?!
* * *
Kasıb evdə doğulan,
Bulaq kimi soğulan,
Öz içində boğulan
Sakit kəsəm, kimə nə?!
* * *
Utanıb, sonda gələn,
Hər an yerini bilən,
Tutaq ki, çoxdan ölən,
Batan səsəm, kimə nə?!
* * *
Günah işə mən yadam,
Cəhd eyləmə, ay adam!
Öcəm, tərsəm, inadam,
Ya da nəhsəm, kimə nə?!
* * *
Öz içimdə azıram,
Hər gün nəsə yazıram.
Canım, qəbir qazıram,
Son nəfəsəm, kimə nə?!

YAĞIŞ
Yağışı sevirəm, islanmağı yox,
Sanki göz yaşıdı səbri daşanın.
Gurultudan, tappıltıdan daha çox,
Səsinə heyranam, bu tamaşanın.
* * *
Durub pəncərənin önündə bir an,
Baxıb seyr edərəm bu mənzərəni.
Yerin göylə bu təması hər zaman,
Xeyli düşündürər, cəlb edər məni.
* * *
Damlalar yagışın daş-qaşlarıdır,
İlahi, çox şükür cah- cəlalına.
Yağış da Tanrının göz yaşlarıdır,
Ağlayar həmişə yerin halına.
* * *
Bu yağış Allahın bir möcüzəsi,
Yağmasa, bu dünya saralar, solar.
Bəzən bezikdirər, yorar hər kəsi,
Ancaq suya həsrət canlar həzz alar.
* * *
Nə qədər yağsa da, görünməz gözə,
Dünyanı su basmaz, dünya sağ qalar.
Yağış da, dolu da, qar da möcüzə,
Vaxtında yağmasa dünya məhv olar.

ADAMLAR
Ey Allaha yaxın olan, əqli kamil sağ adamlar,
Qoymayın insanlıq ölə, qəlbi böyük, dağ adamlar.
* * *
Kömək olun, dayaq olun, sipər olun xurafata,
Bu torpağa yiyə duran, arxa, sütun, tağ adamlar.
* * *
Bir görmədim bəhsə girə, kömək ola kasıblara,
Ömrü boyu dalda qaldı, girəvədə ağ adamlar.
* * *
Baxıram ki, milçək kimi yaman artıb, lap çoxalıb,
Xeyrə, şərə yaramazlar, el içində lağ adamlar.
* * *
Bu Vətəni qoruyun siz, üzü gülsün Muradın da,
Ey yurduna bağlı olan, bir-birinə bağ adamlar.

AY ÜRƏYİM
Bənzəməzsən, heç kimə sən,
Yer üzündə, ay ürəyim.
Can evimdə bir dənəsən,
Əvəzin yox, mən nə deyim?
* * *
Sənlə nəfəs alıram mən,
Sənə baglı bir ürəyəm.
Sən olmasan, həmin gündən,
De görüm, nəyə gərəyəm.
* * *
Sən ruhumun işığısan,
Sönsən əgər, ruhum sönər.
Ömrümün yaraşığısan,
Solsan, canım buza dönər.
* * *
Tanrı sevən cüt bəndəyik,
Qovuşmuşuq yaşamağa.
Axır ki, bir bədəndəyik,
Daha nə qoruq, nə qadağa.
* * *
Tanrı bizə bir can verdi,
Dərdimizi bilə-bilə.
Salamladıq neçə dərdi,
Yola saldıq gülə-gülə.
* * *
Sanma, ömür əbədidir,
Daimidir bizdən ötrü.
Nə gedirsə, bizdən gedir,
İncimə hər sözdən ötrü.
* * *
Dünya, sirli bir müəmma,
Gözünü yum, bircə andır.
Yaşa, dolan, çalış, amma,
Sevmə onu, bir yalandır.
* * *
Nə yaşasaq, mükafatdır,
Üç il, beş il, ona kimi.
Bizə qalan təmiz addır,
Qorumuşuq sona kimi.
* * *
Məyus olma, heç vaxt, gülüm,
Nəvələrdir qalan sənə.
Nə ayrılıq, nə də ölüm,
Qaçılmazdır, inan mənə.

ÇƏKİR
İnsanı dərd boğur, qarışır başı,
Darda gah sıxıntı, gah ölüm çəkir.
Üzümü yandırır gözümün yaşı,
Gör, yazıq gözlərim nə zülüm çəkir.
* * *
Əlimi uzatsam, göylərə çatan,
Elə bir yerdəyəm, işvə, naz satan,
Gözəllər önümdə, əlimdə kətan,
Nə ruhum oynayır, nə əlim çəkir.
* * *
Allah pis tamahı nəfsindən asıb,
Ömrə qul olmuşam, özümü qısıb.
Duyuram, içimi tor, qurum basıb,
Nə içim isinir, nə çölüm çəkir.
* * *
Ay Murad, karvanın, köçün yoldadı,
Görəcək günlərin hələ daldadı,
Dilimin ucundan başım qaldadı,
Bu dərdi nə ağlım, nə dilim çəkir.

DEYƏN
Deyən soyuqlamışam,
Üşüdürəm səhərdən.
Sanki dinməz, sal daşam,
Düşdüm deyən təhərdən.
* * *
Ağrılarım başqadı,
Hamı bilir nədi bu.
Qara günlər başladı,
Limon, şirə, bir də su.
* * *
İştahım yoxa çıxıb,
Hamı bürünüb yasa.
Allah üzümə baxıb,
Şirə var heç olmasa.
* * *
Gur yağışın bazıyam,
Sel, su axır canımdan.
O qədər çox razıyam,
Hoya yetən xanımdan.
* * *
Neçə ildir dərdimi,
Çəkir ömür yoldaşım.
Mən bilmirəm sirdimi?!
Şükür, ağrımır başım.
* * *
Həkim deyil, ay canım,
Bir sadə müəllimdi.
Vallah, billah, nə danım,
Mənim vuran əlimdi.
* * *
Sizcə kimə borcluyam,
Tanrıya, ya xanıma?!
Bəlkə Tanrı qoruyub
Calayıb can canıma.

MƏHƏBBƏT
Kim deyir, ağlamaq, göz yaşı tökməkdir, məhəbbət.
Əzizim, can evində sevda əkməkdir, məhəbbət.
* * *
Sevda ki var, ağılla, ruhla idarə olunur,
Demirəm, ağlın alıb, sağ ruhu sökməkdir,məhəbbət.
* * *
Tələsməyib, min sehr ilə, ovsunla qəlb ovlayıb,
Bənna kimi kərpic-kərpic can tikməkdir, məhəbbət.
* * *
Həya, abır olmasa, qiyməti olmaz sevdanın,
Nə bilim, bəlkə də, abırı bükməkdir, məhəbbət.
* * *
Ay Murad, can verib, can aldığın şux baxışlının,
Tək nazını yox, həm qəhrini çəkməkdir, məhəbbət.

İNCİMƏRƏM
Səhvlərimi deyən olsa,
Tez silərəm, incimərəm.
Lap malımı yeyən olsa,
Tən bölərəm, incimərəm.
* * *
Söz verdimsə, mən sözümə,
Qul olaram, de üzümə.
Yalan çıxsam, mən özümə,
Ar bilərəm, incimərəm.
* * *
Düz işimi hey əyənə,
Arxamca nələr deyənə,
Mənə ölüm diləyənə,
Can dilərəm, incimərəm.
* * *
Üzünə maska geyənə,
Tam qaraya ağ deyənə,
Məni başa düşməyənə,
Off!!! Gülərəm, incimərəm.
* * *
Heç ərinmə, son halında,
Cəfa çəksən, yar yolunda.
Rahatca sənin qolunda,
Bax, ölərəm, incimərəm.
* * *
Murada can vermisən,can,
Sənlə nəfəs alır hər an.
Əzizim, dərdinə dərman
San, gələrəm, incimərəm.

DÜŞÜNCƏLƏR
Yuz fikir dolaşır beynimdə indi,
Azıram, yol tapıb çıxa bilmirəm.
Elə bir zamandı, elə bir gündü,
Dönüb dünənimə baxa bilmirəm.
* * *
O qədər qarışıq vaxta çatmışıq,
Dərd-azar içində çabalayırıq.
Ömür quş tək uçdu, sanki yatmışıq,
İndi ayılmışıq, ay, gün sayırıq.
* * *
Nə vaxta acıdıq, nə də ömürə,
Bir giley-güzara varmı vəsilə?
Düşünə bilməzdik, qurd tək gəmirə,
Zaman ömrümüzə qənim kəsilə.
* * *
Nə qədər səhvlərin günahı bizdə,
Niyəsə, tənbəllik canımızdadır.
Çox şey arzularıq fikirdə, sözdə,
Əməldən yayınmaq qanımızdadır.
* * *
Bu da bir həyatdır, səhvi, düzüylə,
Öyündük hər zaman öz pulumuzla.
O qədər səhv etdik yadın sözüylə,
Ərindik getməyə öz yolumuzla.
* * *
Bir dəfə gəlirik həyata yalnız,
Səhvləri düzəltmək imkanımız yox.
Tanrı qarşısında qalanda yalqız,
Bax, aciz oluruq onda daha çox.

RUHLARLA SÖHBƏT
İlk dəfə deyil ki, ayaq basıram,
Yenə üz tuturam məzarıstana.
İlk dəfə deyil ki, qulaq asıram,
Ruhlarla aramda olan dastana.
* * *
Yuxuda görərəm, uzaqdan baxar,
Mənə yaxın olan, simsar olanlar.
Ayılsam, elə bil yadımdan çıxar,
Gecə əhvalımı xəbər alanlar.
* * *
Deyirlər, ruhlar da izləyər səni,
Bəzən çevrilərlər dayaqlarına.
Elə hey qoruyar, gözləyər səni,
İstəməz daş dəysin ayaqlarına.
* * *
Ruhlar yol ölçərlər, gedib, gələrlər,
Göylərdən asılmış körpü salarlar.
Burda nə baş versə, orda bilərlər,
Çünki mələklərdən xəbər alarlar.
* * *
Bu fani dünyada ömrümüz qısa,
Bizim ruhlara da yer verər göylər.
Oğlumuz, qızımız gəlib nə vaxtsa,
Yəqin bizləri də anar, yad eylər.
* * *
Ruhum sakitdirmi, bilmirəm vallah,
Niyəsə rahatdır, məni incitmir.
Ruhumla yaxınam, dostam, ay Allah,
Hələ ki, yaşamaq həvəsim bitmir.

ÖLÜM YOLU
Ayılırıq hər səhər,
Yol tutub yeriyirik.
Dərdimizi bir təhər,
Unudub, kiriyirik.
* * *
Səhv eləsək ,bu yolda,
Bu yolu qısaldarıq.
Başımız qeylü-qalda,
Səhvlə həmişə varıq.
* * *
Baş qarışır gülməyə,
Həyasız bir bəndəyik.
Göz yaşını silməyə,
Əl yetmir, nə gündəyik?!
* * *
Hamı gedir bu yolu,
Sərt yoxuşu, enişi.
Nə sağı var, nə solu,
Nə də geri dönüşü.
* * *
Gedirik, gülə-gülə,
Arzu bitməz, kam çoxdur.
Nə arzula, nə dilə,
Bu yolun sonu yoxdur.
* * *
Ölüm yoludur, bu yol
Otunu biçəcəksən!!!
Şah ol, kim olursan ol!
Bu yoldan keçəcəksən!!!

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


“SÖZÜN AĞ RƏNGİ” LAYİHƏSİ

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏNİN YAZILARI

Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUNN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

MURAD MƏMMƏDOV. “DEMƏYİN” VƏ DİGƏR YENİ ŞEİRLƏR.

DEMƏYİN
Heç kimə, ay yetim, deməyin dostlar,
Hamımız insanıq, kimsə baş deyil.
Bu sözdə təənə var, daha nələr var,
Açıb ağartmaq da mənə xoş deyil.
* * *
Qismətdən, yazıdan qaçan olmayıb,
Bu dünya yazılı kitaba bənzər.
Bağlanmış bir bəxti açan olmayıb,
Hər kəs öz bəxtini soraqlar, gəzər.
* * *
Kimsəyə yetimdir, söyləyib durma,
Onun da hifz edən Allahı vardır.
Gəl ürək sındırma, gəl könül qırma,
Düşünmə ki, ona bu dünya dardır.
* * *
Heç kəsin taleyi əlində deyil,
Kimsəyə lağ edib, sındırma onu.
Çalış bu kəlməni yaddaşından sil,
Çünki könül qırmaq dünyanın sonu.
* * *
Bu söz yoxa çıxsa dildən, ağızdan,
Hər kəs öz adıyla öyünər məncə.
Bu adın əsiri oğuldan, qızdan,
Dünya xeyir görər hər şeydən öncə.

BELƏDİR
İnsan robot deyil ki,
Həmişə düz işləsin.
Sadə məntiq deyir ki,
Səhvi olur hər kəsin.
* * *
Bu səhvlərin içində
İtib-batan çox olar.
Hamısı bir biçimdə,
Olmur, çaşan yox olar.
* * *
Çalışırıq hamıda
Qüsur tapaq, səhv tutaq.
Ağzımızda tamı da
Az qalır ki, unudaq.
* * *
Bu dünyanın gərdişi
Bizi maraqlandırmaz.
Bir insanın səhv işi
Qəti bizi yandırmaz.
* * *
Acımasa xəmiri,
Küt gedəcək kündələr.
Yola verər ömürü,
Saf, əlacsız bəndələr.
* * *
Ağıllı baş seçilər,
Düz əməli, işiylə.
Yaşandıqca kiçilər
Dərd, ağıllı kişiylə.
* * *
Bu dünya hamı üçün
Gör-götür dünyasıdı.
Baxın, yaşayın, keçin,
Həyat ömrün yasıdı.

ŞEİR
(Bir şeir kitabını oxuduqdan sonra…1982ci il.)
Şeirə meyl eləyin, şeir oxuyun,
Sevinclə, kədərlə dost olmaq üçün.
Şeirə meyl eləyin, şeir oxuyun,
Şeir dünyasından zövq almaq üçün.
* * *
Mənimçün şeirdir, hər açılan gül,
Mənimçün şeirdir, oxuyan bülbül.
Mənimçün şeirdir, o şehli çəmən,
Şeirdir mənimçün o ağ yasəmən.
* * *
Mənimçün şeirdir, gördüyüm gözəl,
Şeirdir mənimçün tökülən xəzəl.
Mənimçün şeirdir, payızın sonu,
Yazda göz oxşayan nərgizin donu.
* * *
Şeirdir həyatım, şeirdir canım,
Şeirsiz keçməyir vaxtım, zamanım.
Deyirəm a dostlar, şeir oxuyun,
Duyun, duyğulanın, çələng toxuyun.
* * *
Şeirdir mənimçün var da, dövlət də
Şeirdir sevinc də, qəm də, nifrət də.
Şeirdir həmişə, hər an, hər zaman
Mənimçün edilən quru hörmət də.

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


“SÖZÜN AĞ RƏNGİ” LAYİHƏSİ

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏNİN YAZILARI

Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

MURAD MƏMMƏDOV. ÖMRÜN PAYIZ DUYĞULARI. KİTAB PDF.

MURAD MƏMMƏDOV. ÖMRÜN PAYIZ DUYĞULARI. KİTAB PDF:

Müəllif: Murad MƏMMƏDOV

MURAD MƏMMƏDOVUN YAZILARI


“SÖZÜN AĞ RƏNGİ” LAYİHƏSİ

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏNİN YAZILARI

Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri

NƏZAKƏT EMİNQIZI. GECİKMİŞ ÇİÇƏKLƏR

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Səma cisimlərinə həsr olunmuş şeirlər. Cəvahir Tanrıverdi.

QAZAX, KƏMƏRLİ.

Səma cisimlərinə həsr olunmuş şeirlər
2003-cü ildə baş vermiş tutulma zamanı bu şeiri yazmışdım. Günəş tutulması onda cəmi 4 dəqiqə ərzində baş vermişdi və tam tutulma olmuşdu.
Bundan (2003 ) 7 il əvvəl (1996) olan tutulma bir də 50 il sonra baş verəcəyi proqnozu verilmişdi. Hamısını şeirdə qeyd edilmişdir.

ƏBƏDİ SEVGİ
Bu gün iki sevgili
Uzun həsrətdən sonra
Sevinclə görüşdülər.
Bu gün iki sevənlər – Ayla Günəş qovuşdu,
Sevən qəlblər alışdı.
Cənnət oldu onlara fəza- əngin sonsuzluq.
Bir çox sevən ürəklər
gizlin görüşür ikən,
Onlar aşkar görüşdü.
Çox qısa görüş idi.

Zaman sevən qəlbləri
yeddi il bir-birinə
möhtac qoyurkən niyə
Onlara görüş verdi
ancaq dörd dəqiqəliyə?..
Həyat necə amansız,
Zaman necə zamandır?..

İnsanlar böyük eşqə
Təlatümlə baxırkən
Buna bir ad verdilər-
“Gün tutulur”,- dedilər.
Ay Günəşi tutmadı,
Bu gün Ay da yatmadı,
Bu gün Gün də batmadı,
Bu gün onlar görüşdü.
Dörd dəqiqə vaxt keçdi.
Bu nə qısa görüşdü?

Hələ bu yetməz ikən
Tam əlli il ayrılıq verdilər sevənlərə.

Budur əbədi sevgi-
Ay həsrətdə qalsa da
Özgəsini sevməyir.
Günəş tel sığalını
Özgəsinə verməyir.
2003.

AY
Yenə görünürsən, axşam düşübdür,
İşığı uzaqdan sevgilin verir.
Toxunmur, toxunmur, toxunmur sənə,
Uzaqdan, uzaqdan, uzaqdan sevir.

BATAN GÜNƏŞİN
O al şəfəqləri süzülüb gedir,
Dünyadan ürəyi üzülüb gedir.
Arzusu qəlbində büzülüb gedir
batan Günəşin.

Göylərdən qaranlıq qoxusu gəlir,
Ürəyə ayrılıq qorxusu gəlir.
Gündüzdən yorulub, yuxusu gəlir
batan Günəşin.

İndi kölgə vermir yalqız duran ev,
Qaranlığa doğru o kölgələnir.
Yığışıb getdikcə qəlbi kövrəlir
batan Günəşin.

Son dəfə şəfəqlər suda bərq vurur,
Dalğalar içində itib qərq olur.
Yeni səhər üçün indi yox olur
Şeiri, şərqisi batan Günəşin.
13.03.2023.

Müəllif: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI

СТИХИ ВЕРА ПОЛОЗКОВА


TƏRANƏ MƏMMƏDİN YAZILARI

ZAUR USTACIN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru