ZAUR USTAC: – USTACAM Müzəffər ordunun şanlı əsgəri, Ərənlər yurdunun ər övladıyam! Zalımın zülmünə təhəmmülüm yox, Babəklər yurdunun hürr övladıyam! * * * Ustadım Nəsimi, sözümüz sözdü, Ədalət, həqiqət bağrımda közdü, Ziyadar dühası bir deyil, yüzdü, Mövlalar yurdunun nur övladıyam! * * * Dərvişəm, müqqəddəs sayılır təkkəm, Hülqumdan yuxarı dayanır öfkəm, Od, ocaq diyarı tanınır ölkəm, Alovlar yurdunun nar övladıyam! * * * Unutma, şah babam Xətai başdı, Nadir şah, mətədə tərpənməz daşdı, İlham, nə keçilməz sədləri aşdı, İgidlər yurdunun nər övladıyam! * * * Tarixdə Nəbisi, Koroğlusu var, Gen dünya yağıya daim olub dar, Düşmən qarşımızda yenə oldu xar, Aslanlar yurdunun şir övladıyam! * * * Göydən Yer üzünə ərmağan, payam, Gündüzlər Günəşəm, gecələr Ayam, Ən parlaq ulduzdan törəyən boyam, Ozanlar yurdunun sirr övladıyam! * * * Ustacam, vətənim vətən içində, Axıb duruluruq zaman köçündə, Min bir anlamı var, adi “heç”in də, Aqillər yurdunun pir övladıyam!
DAĞLAR (Dağlara xitabən üçüncü şeiri) Tarix səhnəsində yetişdi zaman, Başlanmış bu çağın mübarək, dağlar! Hələ nə zəfərlər gözləyir bizi, Qutlanmış novrağın mübarək, dağlar!
* * * Dövranın gərdişi döndü, dəyişdi, Davadan doğulan ərlər yetişdi, Didilmiş yaralar tutdu, bitişdi, Üç rəngli duvağın mübarək, dağlar!
* * * Nə vaxtdır yol-iriz bağlı qalmışdı, Qoynunda yağılar məskən salmışdı, Canımı sağalmaz bir dərd almışdı, Sayalı qonağın mübarək, dağlar!
* * * Qurtuldu yağıdan zənburun, balın, Bir başqa görünür yamacın, yalın, Zirvəndən boylanır şanlı hilalın, Müqəddəs sancağın mübarək, dağlar!
* * * Haqqa nisbət tutub ulu Ələsgər, Andırıb, tanıdıb, bilib pərisgar, Hər səngər məbəddi, pirdi hər əsgər, Şuşa tək ocağın mübarək, dağlar!
* * * Ay Ustac, min şükür arzuna yetdin, “Dədə”n gedən yolu, sən də qət etdin, Dolandın dünyanı yurdunda bitdin, Doqquzu zər tuğun mübarək, dağlar!
ÜÇ QARDAŞ (Azərbaycan, Türkiyə, Pakistan qardaşlığına)
Bir qardaş sağında, biri solunda, Təpəri dizində, gücü qolunda, Qardaşlıq məşəli yanır yolunda, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Xətai amalı bu gün oyaqdır, Nadirin əməli bu gün dayaqdır, İlhamın təməli bu gün mayakdır! Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Zamanla yaşadıq xeyli qeylü-qal, Görməsin bir daha bu birlik zaval, Dağlara biryolluq qayıdır Hilal, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan!
Söz sərrafı, gözəl insan, incə ruhlu şair Murad Memmedovun “Ömrün payız duyğuları” adlı yeni kitabı işıq üzü görüb. Şair bu münasibətlə “Yazarlar” jurnalı tərəfindən yeni kitabların nəşrinə görə eyni şəxsə yalnız bir dəfə verilən “Ziyadar” mükafatına layiq görülüb. Təbrik edirik! Uğurlarınız bol olsun, Murad müəllim! Hər yeni saat yeni gün yeni il uğur gətirsin inşəAllah!
Ön sözün müəllifi Həzi Həsənli , dost sözünü əsirgəməyən qələm adamı isə, Avdı Qoşqar.
XALQIMIN, ORDUMUN İLHAMI İLHAM! Ən uca kürsüdən dedi sözünü, Bircə hərəkətlə sildi yüzünü, Bilmək istəyirsən əgər düzünü, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Əvvəlcə xainin qırdı belini, Sonra namərdlərin kəsdi dilini, Sevdi obasını, sevdi elini, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Yüz ölçdü, bir biçdi, ustadan usta, Mizanı yerində; nə tez, nə asta, Cəngilər çalındı bu dəfə “Rast”da, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Bir həmlədə pozdu kələyin, fəndin, Uçudu, dağıtdı illərin bəndin, Hər dəfə yanıltdı düşmənin zəndin, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham! * * * Ustaca bəllidi zamanın feli, Taixdə dastandı babamın qolu, Dəmir yumruq oldu İlhamın əli, Tarixindən aldı ilhamı İlham! Xalqımın, ordumun ilhamı İlham!
USTACAM Müzəffər ordunun şanlı əsgəri, Ərənlər yurdunun ər övladıyam! Zalımın zülmünə təhəmmülüm yox, Babəklər yurdunun hürr övladıyam! * * * Ustadım Nəsimi, sözümüz sözdü, Ədalət, həqiqət bağrımda közdü, Ziyadar dühası bir deyil, yüzdü, Mövlalar yurdunun nur övladıyam! * * * Dərvişəm, müqqəddəs sayılır təkkəm, Hülqumdan yuxarı dayanır öfkəm, Od, ocaq diyarı tanınır ölkəm, Alovlar yurdunun nar övladıyam! * * * Unutma, şah babam Xətai başdı, Nadir şah, mətədə tərpənməz daşdı, İlham, nə keçilməz sədləri aşdı, İgidlər yurdunun nər övladıyam! * * * Tarixdə Nəbisi, Koroğlusu var, Gen dünya yağıya daim olub dar, Düşmən qarşımızda yenə oldu xar, Aslanlar yurdunun şir övladıyam! * * * Göydən Yer üzünə ərmağan, payam, Gündüzlər Günəşəm, gecələr Ayam, Ən parlaq ulduzdan törəyən boyam, Ozanlar yurdunun sirr övladıyam! * * * Ustacam, vətənim vətən içində, Axıb duruluruq zaman köçündə, Min bir anlamı var, adi “heç”in də, Aqillər yurdunun pir övladıyam!
ONU TANRI SEÇİB Şərəfli əcdadın şanlı övladı , Bütün ulusunun qolu, qanadı, Hər yanda fəxrlə çəkilir adı, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * İlhamdır istəyi, elin arzusu, Amalı, bir şirin dilin arzusu, Əməli, tər qönçə gülün arzusu, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Nizamı, gərdişi ustadan usta, Təftişi, gedişi ustadan usta, Planı, döyüşü ustadan usta, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Seçir, sonalayır, sorur düşməni, Ağladır, sızladır, yorur düşməni, “iti qovan kimi qovur düşməni” Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu! * * * Nitqi, bəlağəti, şəsti yerində, Görkəmi yerində, büstü yerində, Alınmaz qaladı, postu yerində, Çağ açıb qapadan söydandır soyu! Tanrı tərəfindən qutlanıb toyu!
DAĞLAR (Dağlara xitabən üçüncü şeiri) Tarix səhnəsində yetişdi zaman, Başlanmış bu çağın mübarək, dağlar! Hələ nə zəfərlər gözləyir bizi, Qutlanmış novrağın mübarək, dağlar!
* * * Dövranın gərdişi döndü, dəyişdi, Davadan doğulan ərlər yetişdi, Didilmiş yaralar tutdu, bitişdi, Üç rəngli duvağın mübarək, dağlar!
* * * Nə vaxtdır yol-iriz bağlı qalmışdı, Qoynunda yağılar məskən salmışdı, Canımı sağalmaz bir dərd almışdı, Sayalı qonağın mübarək, dağlar!
* * * Qurtuldu yağıdan zənburun, balın, Bir başqa görünür yamacın, yalın, Zirvəndən boylanır şanlı hilalın, Müqəddəs sancağın mübarək, dağlar!
* * * Haqqa nisbət tutub ulu Ələsgər, Andırıb, tanıdıb, bilib pərisgar, Hər səngər məbəddi, pirdi hər əsgər, Şuşa tək ocağın mübarək, dağlar!
* * * Ay Ustac, min şükür arzuna yetdin, “Dədə”n gedən yolu, sən də qət etdin, Dolandın dünyanı yurdunda bitdin, Doqquzu zər tuğun mübarək, dağlar!
ÜÇ QARDAŞ (Azərbaycan, Türkiyə, Pakistan qardaşlığına)
Bir qardaş sağında, biri solunda, Təpəri dizində, gücü qolunda, Qardaşlıq məşəli yanır yolunda, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Xətai amalı bu gün oyaqdır, Nadirin əməli bu gün dayaqdır, İlhamın təməli bu gün mayakdır! Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan! * * * Zamanla yaşadıq xeyli qeylü-qal, Görməsin bir daha bu birlik zaval, Dağlara biryolluq qayıdır Hilal, Yeni çağ başladır xan Azərbaycan! Türkiyə, Pakistan, can Azərbaycan!
???… Yaşamaq gözəl hissdir, Sənə dəyən olmasa. Dünyanın nəyi pisdir, İnsan yaşa dolmasa?! * * * Gül canıyla əlləşər, İstidən bağrı bişər. Onlar da gözdən düşər, Saralmasa, solmasa. * * * İnsan qisas alarmı, Bir-birini çalarmı, Kin, küdurət olarmı, Pislik yadda qalmasa?! * * * Saf eşq səni əyərmi, Sevən özün öyərmi, Yaşamağa dəyərmi, Yar qadanı almasa?! * * * Murad görür, götürür, Ətrafına ötürür, Baxır, dünya itirir, Gündə təbil çalmasa.
DAMLA-DAMLA Damla-damla ömür axır, Can quruyur, yanaq solur. Günahlarım dönüb baxır, Yaddaşıma pərçim olur. * * * Günahımı yuyammıram, Çalışıram təmiz olam. Bu dünyadan doyammıram, İzi itən bir dar yolam. * * * Tükənməyir arzularım, Bu dar yolun sonundayam. Üç övladdı mənim varım, Mən onların canındayam. * * * Tanrım, sevgim sənə görkdü, Çarəsizəm, qolum bağlı. Baxan deyir canı bərkdi, Daş kimidi zalım oğlu. * * * Mənə canı verən sənsən, Yaş artdıqca kölgəm itir. Günahımı görən sənsən, Ya bağışla, ya da bitir.
XOŞ GƏLDİN (60 yaşın astanasında öz-özümlə söhbətim) Getdiyim bu yolun sonu işıqdır, Bilməsəm, bir addım atarammı heç?! Qismətim ömrümə bir yaraşıqdır, Bu qismətə haram qatarammı heç?! * * * Bu yolun əvvəli gün kimi aydın, İşıqlı sonuna arxayınam mən. Etdiyim səhvləri hərdən bir saydım, Ancaq istəmişəm hey yayınam mən. * * * Demirəm sərrafam, naşıyam mən də, Dünyanın çəmini tapa bilmədim. Kefim kök olardı kənarda, gendə, Amma dar ayaqda heç vaxt gülmədim. * * * Bu dünya fanidi, mənə də qalmaz, Mən mələk deyiləm, çox günahım var. Nə qədər yaxşılıq etsəm bəs olmaz, Bir kəsə çəp baxsam dünya dağılar. * * * Altımış yaşım var çox şeyi gördüm, Həyatın dəyişməz qanunları var. Bezmədim ağrı da, kədər də dərdim, Bildim ki, yaxşı gün məni də tapar.
BƏZƏN Bəzən qanın qaralar, Bəxtin səni öyməsə. Hər bir dərdə çarə var, Allah səni döyməsə. * * * Yüz səhv edər dayanmaz, Günahını sayanmaz, Baxma, insan oyanmaz, Başı daşa dəyməsə. * * * Düzdə xana qurulmaz, Piylənmiş baş durulmaz, İnsan oğlu qırılmaz, Dövran onu əyməsə. * * * Ruhum safdı, qoyarmı?! Heç şeytana uyarmı? Murad sənə qıyarmı? Dilin onu söyməsə.
O Sevən ürək paxıl olmaz, Halal, təmiz doğular o. Sevən kəsdə ağıl olmaz Eşq içində boğular o. * * * Uşaq kimi tez aldanar, Sevdiyini canı sanar, Öz eşqini bəzən danar, Öz içinə yığılar o. * * * Evdə qalsa, tək qarıyar, Bəxti korsa, susar, duyar, Eşqdən solar, tam quruyar, Kor bulaq tək soğular o. * * * Dara düşsə, susmaz, dinər, Hikkəsiylə səni yenər, Məhvərindən silkələnər, Kərpic-kərpic dağılar o. * * * Yarı ölsə o an solar, Susar, dinməz, fikrə dalar, Sevdasından dəli olar, Məcnun deyə çağrılar o.
DÜNYANIN Gözü doymaz bu dünyanın, Hər gün gedib gələni var. Dərdə düşüb ağlayanı, Sırtıq-sırtıq güləni var. * * * Qaraqışqırıq salanı, Ömrünə balta çalanı, Yalandan nəfəs alanı, Ayaq üstə öləni var. * * * Dar ayaqda zaman getməz, Dərd qurtarmaz, azar bitməz, Eh, aşmağa ömür yetməz, Yüz təpəsi, bələni var. * * * Murad, boylan, sən də dur keç, Vaxtın varsa bir yuva seç, Hamı nankor olarmı heç, Qədir-qiymət biləni var.
60 YAŞIMA Bu da bir qismətdi, buna da şükür, İlahi, başqa bir umacağım yox. Duyuram ürək də qaş-qabaq tökür, Təkəm, sığınmağa bir qucağım yox. * * * Hər kəsin sonu var, bunu bilirəm, Bu ömür alnıma yazılan yazı. Allahın əlindən tutub gəlirəm, Nə vaxt ki buraxdı, bitər ən azı. * * * Bu ömrü sevərək duydum, yaşadım, Çalışdım düz gedəm yolumu hər an Hər il bir nişanə qoydum, yaşadım, Bildim ki, məni də udacaq zaman. * * * Ruhum tər-təmizdi axar su kimi, Hər günə şükr edər, sevinər, gülər. Hələ ki sınmayıb könlümün simi, Kökdədi, hər nəğmə çalına bilər. * * * Bu ürək çox dözdü mənim oduma, Dinmədi, görmədi üzümdə kədər. Ləkə gətirmədi mənim adıma, Nə də incitmədi bu vaxta qədər. * * * İlahi, hər zaman sənə borcluyam, Ağlım üstümdədi, təbim rəvandı. Bilirsən əzəldən nəçiyəm, oyam, Cismim qocalsa da, ruhum cavandı.
SEVİN Siz ey mənim əzizlərim, qismətdəki adı sevin! Hər bir dilə vaqif olun, demirəm ki yadı sevin! * * * Eşqə biganə qalmayın, sevginizə sadiq olun, Millətimin eşq simvolu Şirini, Fərhadı sevin! * * * Şirinliyi dil anlayar, tez ötürər beyinlərə, Sərraf olun, aqil olun, ağzınızda dadı sevin! * * * Dostluq edin, seçin hər vaxt fərəhlənən könülləri, Müxənnətdən uzaq olun, arayın, dilşadı sevin! * * * Heç qəzəl yazmamışam, anlayıram mən ərk elədim, Vaxtınız olsa əgər, bir az da bu Muradı sevin.
BİLİNMİR Bir sual həmişə hey yorar məni, O nədi heç zaman yaşı bilinmir. Nə bir ölçüsü var, nə bir ölçəni, Bu işdə nə usta, naşı bilinmir. * * * Əvvəl gəl-gəl deyər, üzünə gülər, Həyatda hamının başına gələr, Sonu nə olacaq, bir Allah bilər, Axırı, əvvəli, başı bilinmir. * * * Ay Murad, naşısan, sən də çox oxu, Görmədim doyanı, harını, toxu, O elə dağdı ki çıxammır çoxu, Ətəyi, zirvəsi, qaşı bilinmir.
DEYİLMİŞ! İçimdə o qədər ağrı-acı var, Baxıram, bu dünya mənlik deyilmiş! Çevrəmdə o qədər qardaş, bacı var, Dərdimi soruşmaq sənlik deyilmiş! * * * Başım açılmayır mərəkə, yasdan, Nə səndən yarıdım, nə də ki, dostdan, Sanki sıxılıram bu basa-basdan, Ayılıb görürəm tünlük deyilmiş! * * * Üzümə baxanlar dərdimi anlar, Mənə yad deyil ki, qohumdu onlar, İllərin dərdimlə ortaqlığı var, Nə aylıq, nə də ki, günlük deyilmiş! * * * Ay Murad, taleyin min oyun oynar, Köksün alovlanar, qaynar ki, qaynar, Baxma, dərdlərinin hər an həlli var, Əgər həlli yoxsa, tənlik deyilmiş.
ŞƏHİD, ALLAH AMANATI Bizdən ayrılıb gedirsən, Şəhid, Allah amanatı! Güllü, bayraqlı gedirsən, Şəhid, Allah amanatı! * * * Dava günü davalanan, Nərə çəkib havalanan. Daş-qayada yomalanan, Şəhid, Allah amanatı! * * * Yorulmusan dincəl, yavrum, Qaşı çatma, teli qıvrım, Paltar cırıq, üz-baş sıyrım, Şəhid, Allah amanatı! * * * Ağacda bubbular qaldı, Göl qurudu qular qaldı, Silah dostun ular qaldı, Şəhid, Allah amanatı! * * * Eşqdi Vətən həvəsi, Qanın yurda su əvəzi Harda verdin son nəfəsi?! Şəhid, Allah amanatı! 14.09.2022. Müəllif: İlham QƏHRƏMAN
VƏTƏN Güllələrdi, mərmilərdi, Külək deyil burda ötən. Nərəsindən dağ titrəyir, İgidindi yurda yetən. Çağla Vətən, çağla Vətən! * * * O ölməzdi, yenilməzdi, Yağılardı ölən, itən. Uğurunda şəhid düşən, Bir layladı burda bitən, Ağla Vətən, ağla Vətən! * * * Bax, səmanda qara bulud, Ağır- ağır, çətən- çətən. Al göyündən, götür birin, Sar alnına, sarı, lütfən, Bağla Vətən, bağla Vətən! 15. 09. 2022. Müəllif: Təvəkkül GORUSLU
ŞƏHİD Qurban boyuna, şəhid, Düşdük oyuna, şəhid. Dörd bacı həsrət qaldı, Qardaş toyuna, şəhid. * * * Qələbə acı – şəhid, Qeyrət ağacı – şəhid. Gözü yaşlı bacının Başının tacı – şəhid. * * * Ananın nəri – şəhid, Bacının şiri – şəhid. Bir gözəlin xəyalı – Pəhləvan əri – şəhid. * * * Ata qüruru – şəhid, Məzarın nuru – şəhid. Tezliklə göstərərik, Yağıya zoru, şəhid. * * * Elin and yeri – şəhid, Ocağı, piri – şəhid. Qisası alacağıq, Yol yoxdu geri, şəhid. * * * Zəfər andı verənlər, Dərdə sinə gərənlər, Şəhid qanlı torpaqda Doğulacaq ərənlər. 14.09.2022. Müəllif: Vaqif OSMANOV
AY VƏTƏN Bu boyda şəhid yükünə Dözürsə qəddin, ay Vətən. Mütləq bir gün bütövləşər Sərhədin, səddin, ay Vətən! * * * Kəsilməyib səsi, ünü, Tarix olan qırx dörd günün… Yağılara öz gücünü Yaxşı göstərdin, ay Vətən. * * * Qabağında ağır yasın, Şah vüqarın qoy sınmasın. Sən tapda ki… tapdanmasın Cığırın, rəddin, ay Vətən. * * * Başdan-başa düşmən şərdi, Şəri boğmaq bir hünərdi. Alovlara sinə gərdi, İgidin, mərdin, ay Vətən. * * * Yaxındadır Turan turu, Yenilməzdir türkün zoru. Dəhliz edər Zəngəzuru Bu qalib həddin, ay Vətən! 14.09.2022. Müəllif: Musa ƏLƏKBƏRLİ
Eşitdim ki, darıxmısan, Haqqımda danışırsan… Mən bilirəm, hiss edirəm… Qulaqlarım cingildəyir… Orda – burda danışınca Zəng etsəydin… Ondan – bundan soruşunca Kaş gəlsəydin… Söz göndərən yaşını da keçmisən…. Sən ki, uşaq deyilsən. Mən ki, oyuncaq oynayan yaşda belə deyiləm. Amma dayan, Yoxdu indi saçlarıma sığal çəkib oxşayan… Ağlamıram, tozmu qaçdı gözlərimə bilmirəm…. Narahat olma, yaxşıyam. Gözlərimdə kədər deyil, Bu ki tale, qədər deyil. Özün seçdin ayrılmağı…. Məndən ayrılmaq olardı? Mən ki, sənə can deyirdim… Canına qurban deyirdim… Qollarımın arasında itib batdın…. Dişlərimin arasında dodağımı sıxa – sıxa ağlayırdım… Hə, yoluna gözlərimi dikib baxdım…. Bəlkə gələrsən deyə Qapını açıq buraxdım. Toz – tozanaq oldu evim, Daxmalığa döndü yuvam. Sənin mənimlədir bilirəm, Mənim özümlədi davam. O möhtəşəm gedişinə Səbəb məndim… İndi dinlə, Mən xoşbəxt idim səninlə Geri dönsən Xəbər etmə Qapım açıq Çay istəsən Qalan qablarım bulaşıq, Sən gedəndən yumamışam… Uzanmışam. Saçlarıma sığal çəkmək istəsəsən bil O vaxtdan dolam dolaşıq. Sən gedəndən hal olmayıb daramağa Yorulmuşam. Külək darayıb saçımı, Yağış yuyub üz – gözümü… Çox başını ağrıtmayım, Gəlsən dinməz – söyləməz gəl…
Şair Vidadi Turan Ağdamlının rəhbərlik etdiyi redaksiya heyətinin ərsəyə gətirdiyi “Tər çiçəklər” adlı növbəti poeziya antologiyası işıq üzü görüb. Topluda yer alan bütün müəllifləri təbrik edir, yeni-yeni nailiyyətlər arzulayırıq. Uğurlarınız bol olsaun, dəyərli yazarlarımız!
Bakı, “Maarif” nəşriyyatında 424 səhifədən ibarət nəşr olunmuş kitabın redaktoru Vidadi Turan Ağdamlı, Texniki redaktoru Mehri Ağdamlı, korrektoru Təranə Tunar, dizayneri isə Fariz Məhərrəmovdur. Bu xeyirli işdə bütün əməyi keçənlərə təşəkkürümüzü bildiririk!
SALAM Gəl, Sən Allah üzürlü say Buralar tör-töküntüdür Gözlə açım pəncərəni Hə Otaq biraz bürküdür. Bu nəhəng təkliyim səni Deyəsən yaman hürküdür. * * * Əsl qadın faciəsi Tozlu pəncərə şüşəsi Dəhlizin ortasındadır Dağılmış bir zibil qabı Cırılmış iki-üç şəkil Çərçivənin sınıqları Parçalanmış qırmızı don Və dikdaban ayaqqabı.. * * * Sükut, vahimə , kölgələr Dualar çarmığa çəkir Ümidləri , intiharı .. Qürur geyinir əzabı Yalnızlığın taleyimdə Yaratdığı iltihabı.. * * * Xatirələr guruldayır Yağış yağır damır tavan Zamanın çatlarında qan.. Biraz asta gəz nə olar Xatirələr oyanacaq Və qarşında utanmadan Ağrıları soyunacaq… * * * Ayağını qanadacaq Son arzunun çilikləri Və anamı ağladacaq.. * * * Bilirsənmi? sükut səsi Adamı lap dəli edir İntəhasız tənhalığın Darıxmağın iniltisi . * * * Bir də gecə olan kimi Bu itlərin ulaması Xatirənin tikan kimi Bədənimi dalaması … * * * Hərdən , vahiməli olur Ayrılıq da udur məni Bir söz deyim amma gülmə Düz başımın üstündəki Bu eybəcər Mona Liza Hə o da qorxudur məni .. * * * Ay yad adam , getmə dayan Bir çay qoyum , təzə dəmlə Elə adamsızlaşmışam .. İstəmirəm itirməyi. Axşamacan dərdləşirik Bir mən bir də qara pişik .. yox onun günahı deyil Talemin tərs gətirməyi ..
SALAM ƏZİZİZM Salam əzizim… burda yenə gecədir Yazıram ki , soruşum Görən halın necədir? Bircə nigaran qoyma ..bir kəlmə də olsa yaz Özünə yaxşı bax ha eşitdim ki, soyuqdur Qalın geyin əynini.. Tamam yadımdan çıxıb,ağlım çaşıb bağışla Axı sən xoşlamırdın anan kimi danışıb Qayğını çəkməyimi.. * * * Nə yeyib nə içirsən? Yoxsan getmisən bil ki ,gündə ən azı min yol gözlərimdən keçirsən.. İstəmirəm korlayım əhvalını amma ki Heç özümdə deyiləm.. Yediyim dərddir ancaq, içdiyimsə zəhərdir Sənsiz məni yaşadan bir quru xatirənsə həsrətində gecələr öldürən bu qəhərdir. * * * Ax üşüdür səsinin buz kimi soyuqluğu Titrəyirəm..tənhalıq iliyimə işləyir İsti hərarətinlə hansı heykəl baxışa Ruh üfürdün görəsən? Yenə hava küləklidir ,üşüməli küləkdir Gözəl günlər səninlə getdi xatirə olub Bilirəm ki heç zaman geri gəlməyəcəkdir Deyirəm ki ,biləsən.. * * * Payladım ən sonuncu əlvidamı hardasa Məni yalnız buraxma vidaları sevmirəm Gəl yenə əvvəlkitək köksünə sıx , qucaqla Allahhaqqı saçlarım çiynin üçün darıxır Kəsmirəm heç dəymirəm uzadıram acıqla. * * * Bu sərsəri duyğular..yox heç tanış deyildi Səndən əvvəl o adamın gözü də yaş deyildi Saçı da payız idi , o balaca qız idi Sərçətək kövrək idi ürəyi daş deyildi.. Hələ ömrün yazıydı , hələ də qış deyildi.. * * * İndi bu boz şəhərin bütün küçələrində Sənin ayaq izlərini baxışlarım yalayır Hamıya sevgi düşdü, payımasa tənhalıq “Xalqa it hürüyəndə, mənə çaqqal ulayır”
XATİRƏLƏR Keçmişin rəflərində itib-batmış xatirələr Unutmaq zəncirini qırıb Yapışır darıxmağın yaxasından.. Və vəhşi vüsalın əlləri ayrılığın ayaqlarını qapır.. Tale xətləri ovucumun qırışlarına hopur Və qopur ömrümün əqrəbləri saatdan Əskilir təqvimlər. Dəhlizin divarlarında son ümid rəqsilə Tənhalaşır kölgələr. İndi bu qurumuş cümlələr Vergüllərə dönən nöqtələrlərlə Epiloqda bitəcək Sonuncu səhifədə son sətrinlə.. Neçə güzgüdə ayaqlarını sındırıb arxanca qaçdı baxışlar. Neçə ip utandı zaman asarkən Arzuları boğazından.. Kitabarası qurudulan kəpənəklərin ölü gözəlliyi kimi Gözəldir təkliyim. Ehtişam, İki şam, Dörd divar , Boş otaq fəlsəfəsi və köhnə grammafonda retro.. Təbəssüm gizlənən dolu qədəh və Freda kahlo: “İçimdə qırx qadın Qırxı da özgə Qırxı da digəri”.
Dinmir buraların göz yaşı… Damcı-damcı, asta-asta “sən” axır … Həsrət yağır küçənizin küncündən, Elə bilirəm, dilə gəlib ad çağırır …
* * *
Axı hardadır dünən gördüyüm? Yollarımda gülə-gülə gəzdiyim, Qoxusuna həsrət qalıb bitdiyim… Eh….Ləpir izi… A ləpir izi? Sənə qurban, yadlaşma… Yağış yuyub aparmasın, Külək olub uçurmasın , İstəmirəm, istəmirəm … Toxumasın, İgidimin ayaq izinə … Maşınlar şütüməsin, Adamlar təntiməsin, Qoy itməsin qədəmləri … Yoxsa böyük dərd olar, Bu sərsəri başıma… Ey, sən ! O küçədəki həmin ağac… Daha yığılmayacaq xəzəllərin Uçacaq uzaqlara, Elimizdən lap uzaqlara… Görən apararmı sədamızı Bilinməyən sonsuzluqlara, Görünməyən adamlara…. A torpaq … İsitdiyin canlara ömür qurban, Qoru, oğlunu … Qoru, körpəni … Qoru … Qoy qəribsəməsin qoynunda… A başdaşı, A daşlar, Bir az yüngül olun, Çökməsin ağırlıq … Axı yaraşmır, Siz daşların, qara mərməri, Onun düz 23 yaşına…
* * *
Neçə vaxtdır qanamırdı yaralar… Bu gün oldu, elə bu gün son olsun… Çəkilmişdi başım üstdə buludlar, Gəldi, doldu, tez gedər olsun… Dinmişdi, əzizim, dinmişdi gözümün yaşı… Elə bilmişdim, Tökmüşəm qəlbimdən, bu möhkəm daşı! Ay Allah, bu qədər işgəncə nədir axı?! Boğasan, aparasan, tərk edəsən bu başı! Sızlayır könlümdə yuva quran kəpənək. Ömrü də az qalıb, o da gedir deyəsən… Azacıq bir ömürdə , gərəkdir ki, gün görəsən, Yoxsa bu imtahan, o dünyaya qədərmi, nədir?! Donub hisslərimin hər bir nöqtəsi. İtələyirəm, bağırıram , getmir ki getmir! Varlığımdan, yoxluğumdan, elə özümdən də bezmişəm… Ümiddir e vallah, dünyadan kəsilmək bilmir ki bilmir…
* * *
Ömrümün hansı payızından kəsim, 22ilin qırılıb qol-qanadı… Hər xoşluğun arxasınca bədbəxtlik, Saxla burda… Saxla !Xoş günlərimi kəsim… İtirəcəyim nə var ki,onsuz, Qazandıqlarım ki itib,batıb… Biriləri yıxar,ümidlər quruyar, Yetim qalar bizsiz xəyallar… Ömrümün hansı payızından kəsim, Hansı yaşımı dondurum, Hansı yaşda cavan qalım.. Bəlkə də bəsdi artıq Onsuz da quruyub canım, Yaxın gəlin… Ruhumun ehsanından sizə pay çəkim…
* * *
Uzaqların min dərdi olur,əzizim Hərdən fəryad çəkib hayqırır… Uzaqların həsrət qoxusu olur, Elə hey yaraları qanadır… Əl uzatdıqca itib,batır, Cızılır kol-kosla biləklər Uzaqların yarası böyük Qanadıqca iz bağlayır… Burda bir gün isti günəş Bir gün də soyuq ay Bir-biri ilə yarışır.. Günlər də keçir ,aylar da Diləklər görmür gərçək üzü… Hərdənbir şişmək çaxır, Hərdənsə tufan olur… Aparır bütün ümidləri… Burda həyat başqadı, Saniyədə dəyişir fəsillər… Burda insanlar olmur Nə də kirli bədənlər… Ruhlardır,gəzib tozur… Bir azadlıq uğrunda Çırpınır illər boyu…
* * *
Fərqli sandığın fərqlənmir, Sən yenə pislərə yaxşı de… Zamanla insan düzəlmir, Burax əlimi,çıx get! Tanımırsan can deyəni, Canını alıb gedir… Diliylə bal tökənlər, Əli ilə zəhər gətirir… Əcələ gərək yoxdu, Yaşarkən öldürürlər… 70illik ömrünü, Tabutda gəzdirirlər…
* * *
Səhər də açılmır, Gəlmir birinin səsi… Sən ki yaxşı bilirsən Hərkəsin varkən, kimsəsiz olmaq nədir! Soyuq əllərinlə Tanrıya getmək nədir… Bir gün; Susacaq günahların, Bağırmayacaq üstümə Yanaqların su içəcək Gözyaşından birtəhər…
ELƏ AD VERİN Kİ, BƏXTİ YAR OLSUN!!! Atalar, qızlara siz ad verəndə, Elə ad vein ki, bəxti yar olsun! Ya Humay çağırın, ya Sona deyin, Elə ad verin ki, bəxti yar olsun! * * * Sükeydə, Fəğanə, adı verməyin, Bəxtinin yoluna “cadu” hörməyin, Uğurlu bir adı əsirgəməyin, Elə ad verin ki, bəxti yar olsun! * * * Adı elə seçin, Aydan bac alsın, Ayağı zəmində, göyə ucalsın, Adıyla qarıyıb, xoşbəxt qocalsın, Elə ad verin ki, bəxti yar olsun! * * * Əridib gözünün, nurun qarəsin, Zaur “Ustac” ilə tapıb çarəsin, Hamı xoşbəxt istər ciyərparəsin, Elə ad verin ki, bəxti yar olsun! 04.05.2020 – Bakı.
VAQİF DÜNYASI (Bu gün onun doğum günüdür! Ruhu şad olsun!) Vaqifin barmağından doğulan bir dünya var, Səmədin qələmindən doğulan dünya kimi. Yeddi qat, yeddi arğac mayası sirr dünya var, Səttarın fırçasından doğulan dünya kimi. * * * Vaqifin barmağından doğulan bir dünya var, Ana laylası kimi, nənə bayatısıtək. Onun barmaqlarında dilə gəlir arzular, Ata duası kimi, baba hayqırtısıtək. * * * Vaqifin barmağından doğulan bir dünya var, Ta qədimdən bu günə, ilmə-ilmə toxunur. Anamın hanasında olan sirli naxışlar, Vaqifin barmağında kəlmə-kəlmə oxunur. * * * Vaqifin barmağından doğulan bir dünya var; Azərbaycandır adı, – mənim yurdum bu diyar! 16.03.2022. Bakı-İçərişəhər.
AĞ ADAM (Rəşad Məcidə) Tanrı mayasını tutubdu “ağ”la, Torpağı ağ, sümüyü ağ, sözü ağ. Sən bu hekayətə ya gül, ya ağla, Bu adamın əyrisi ağ, düzü ağ. * * * Ağoğlanda göz açıbdı dünyaya, Ağ doğulub, nur saçıbdı dünyaya, Ağ qalacaq, and icibdi dünyaya, Sözün tutub; alnı açıq, üzü ağ. * * * Ağdam adlı məmləkətin uşağı, Burda çözüb min-bir türlü tuşağı, Çox dinləyib “dastan” deyən “aşığı”; Hekayətin mini qara, yüzü ağ. * * * Ağcabədi, mədəniyyət beşiyi, Yurd yeridi, çəkilibdi keşiyi, Sadə olub daim evi, eşiyi, Məqamında kürsüsü ağ, mizi ağ. * * * Ustac deyir; tam arınıb bu adam, Ağayana, mərd tanınıb bu adam, Yaranandan ağ yaranıb bu adam, Ağ adamdı; “dirsəyi ağ”, “dizi ağ”. 10.03.2022. – Bakı.
MUSTAFA Talelər müxtəlifdir; Kimi “Dayandur” olur, Kim isə “Sevinc”, “Vüsal”… Bəxti Yaradan verir, Adı ata, analar… Nə qədər “Bəsdi”, “Arzu”, “Sevindik”, “Kifayət” var… “Yetər”lər sevindiyi Dünyadır bizim dünya; Bilirlər ki, nə qədər Hələ “Qızyetər” də var! Övlad Allah payıdır, “Ruzisin Allah verir, Yükünü Yer götürür…” Kimi oğlan olanda, Kim isə qıza görə, Bəzən köksün ötürür… Dünya saysız, hesabsız Misallara səhnədir. Qız, oğul fərq eləməz, Biganə, biganədir… İstiqanlı, sevəcək… Adın soyuq etməyin, Övlada ad verənlər! “Fidan”, “Humay” ya “Ucal” Nə çoxdur ismi-sərif… Bu gün elə ad verin, Sabah gətirsin tərif! 02.03.2022 – Bakı.
