Salam olsun, Azərbaycanın ilk hibrid jurnalı olan “Yazarlar”ın çox dəyərli yazarları və oxucuları! Bizim yalnız bir məqsədimiz var ki, o da “Yaradıcı uşaq – gәnclәrin dövrü mәtbuatda çıxışını asanlaşdırmaq , onların tanınmasına kömәklik göstәrmәk” olmaqla məramnaməmizdə çox aydın şəkildə qeyd olumuşdur. Aylıq ədəbi-bədii, elmi jurnal olan “Yazarlar” kitabxanalar üçün ənənəvi qaydada məhdud sayda nəşr olunur və elektron formatda bir neçə sabit, dayanıqlı, təhlükəsiz platformadan PULSUZ olaraq yayımlanır. Jurnalın bu günə qədər çap olunmuş bütün nömrələrini BİTİK.AZ saytından sifariş yolu ilə əldə edə bilərsiniz. Eyni zamanda Wahtsapp: (+994) 70-390-39-93
Uşaqların “Xaçlı Yürüşləri” 1212-ci ildə uşaqların “Xaçlı Seferi” , Etienne adlı bir fransız uşaq tərəfindən başlanmışdır. Bir çoban olan bu uşaq, Isanı gördüyünü və onun özünü, “Müqeddes torpaqların” xilas edilməsi üçün təyin etdiyini iddia edirdi. Yürüşə başlayan Etienneye yolda minlərlə qız və oğlan uşaqları qatıldı. Bunların bir qismi silahlı idi. Bütün Fransanı bir çılğınlıq dalğası bürüdü. Valideyinlər uşaqları ilə bacarmadılar. Nəhayət bütün uşaqlar, Marsel yolu üstündə sahilə toplandılar və Etiennenin tapşırığı ilə dənizin çəkilib yol açılmasını gözlədilər.Belə bir şey olmayınca da gəmilərə dolub dənizə çıxdılar. Yeddi gəmi dolu uşaq “Müqeddes Torpaqları” xilas etməyə gedirdilər. Ancaq, yolda gəmilərdən ikisi batdı. Sağ qalan uşaqlar ise gəmiçilər tərəfindən İskendəriyyədəki əsir bazarlarına aparılıb, kölə olaraq satıldılar. 1237-ci ildə Erfurta buna bənzər bir hadisə baş vermişdi. Uşaqların “Xaçlı Yürüşləri” Fransada 1458-ci ilə qədər davam etmişdir.
AXTAR MƏNİ Bir gün axtar məni… Mənsiz canın yananda, Səmirsiz ağlayanda Peşmanlıqdan əlini Başına bağlayanda. Bir gün axtar məni… Göz yaşını dananda, Mənsizliyi qananda Gec də olsa anlayıb, Yoxluğuma yananda. Bir gün axtar məni… Əlində boş butulka, Qulağında musiqi, Boş küçədən keçəndə, Tənhalığın şərabın Ölənədək içəndə. Bir gün axtar məni… Olsam da, olmasam da Gəlsəm də, gəlməsəm də Sən axtar mən bilim ki, Boş deyildi illlərim, Yarım qalan ürəyim. Sən axtar mən bilim ki, Boşa yanmır ürəyim.
ACI TƏCRÜBƏ Sən düşünmə gələrəm, Gəl desən də bilərəm Bilərəm ki,yalansan Sevmir məni ürəyin, Qəbul etmir kürəyim, Sənnən yeyən zərbəni. Susub elə qırağda, İstəyirəm dinləyim Məni necə sevmədin? Necə gördü gözlərin? Başqasının sevgisin. Necə çaşdı fələyim Səni görəndən bəri. Niyə gəldin ömrümə? Mən sənsiz də yaşardım Sən olmasan gülərdim, Xəyal qurar,sevərdim. Öz kiçiciy dünyamda Sən olmasan bilərdim Bilərdim ki insanam, Sevilməyə haqqım var. Səni görəndən bəri Yad oldu sevinc mənə Sən getdin mənə qalan Oldu acı təcrübə.
XATİRƏ Darıxıram gecələr Sənsiz, səssiz gecələr Oyaq olub yataqda Sığınıram keçmişə Dördə, beşə, səkkizə Gözlər açır səhəri, Vurur xəzan küləyi Pəncərədən içəri. Xatirələr gətirir. Danışıram özümlə, Arada ürəyimlə Ürəyimi bir dinlə, Dinlə gör ki yalandı? Sənə olan hisslərim? Son söz oldu əlvida O gedən sən, gəlmirsən, Gəlmirsən heç yuxuma Yoxsa nədi küsmüsən? Bəlkə az sevdim səni? Yox, yox mən çox sevdim Ömür verdim yoluna, Tikan əkdin yoluma. Bir gün peşman olacaq, Keçmişi xatırlayıb, Qəmli qəmli kənarda, Boyun büküb duracaqsan. Bir vaxt mənə kor olan Gözlərlə baxacaqsan. Baxacaqsan ki, ölmüşəm. O gün çox gec olacaq Deyin ona darıxma, Peşman olma, sıxılma. Mən qalmadım illərlə Sənlə birgə, bir evdə Eşqim qaldı dillərdə. Ona deyin ki sıxılma Mənə bənzər birinə, Ailə olsun,ev olsun Bircə də qızı olsun Adım qoysun qızına.
HƏSRƏT Qoyma həsrətin gözlərim üstə Ürək parçalanar, saçlar ağarar Qoyma qəmindən kürəyim üstə Uzanıb sübhətək tavana baxam Qoyma dərd çəkim , mən hey düşünüm Dərdə bürünüm,qəmə bürünüm Qoyma eşqindən alov tutum mən, Sənsiz yaşayım,səni düşünüm. Qoyma darıxmağa,qoyma küsməyə Həyatdan incisəm bil ki mən yenə Səbəbi tək sənsən bilirsən niyə? Yoxluğun soyuqtək hopdu bədənə. Bilirəm imkansız bu gündən belə Olmasan sığmaram yerlərə, göyə Biz olmasaq da,sən olsan belə Bəs edər yenə də mənə gülməyə.
İNSAN İnsan oğlu yamandı Qoyub qaçacaq qədər, Atıb,satacaq qədər Yara açacaq qədər. Səssiz səssiz kənardan, Dostu satacaq qədər. İnsan oğlu yamandı Bu gün üzə güləcək, Sabah quyu qazacaq, Şeytana yaxın olub, Yolun azacaq qədər. Sən basma heç bağrına İnsan oğlu ilandı, İnsan quran dünyanın Altı üstü talandı.
GƏMİ Necə unudum mən səni? O gülüşü,o səsi Gözümə düz baxan Gözündəki həvəsi. Eybi yox, yenə çıxarsan qarşıma Geyinib boz pencəyi, Əlində də çiçəyin Yenə gələrsən yanıma Ya xoş günümə,ya yasıma. Niyə bu qədər gözlədim? Payız oldu gəlmədin, Qış oldu sənsizlədim Hərdən qısılıb küncə Şəkilllər əzizlədim Mən sənin gəlmən üçün Ölümümü gözlədim. Nədəndir bu ayrılıq? İçim indi qaranlıq Hər tərəfsə yaşıllıq , Gözlərimdə yaşlılıq Saçlarıma dən düşdü İçimə bir ah, Sanki dəniz dibinə, Nəhəng bir gəmi düşdü…
