17 iyul 2024 -cü ildə portal vasitəsi ilə işğaldan azad olandan 4 il sonra vətəni ziyarətə getdim. Kəndin, elin, obanın ruhu ilə görüşdüm. Ruhlar məni gec gəldiyimə görə qınadılar. Onlardan üzr istəyib dedim ki, məni bağışlayın! Bunun günahı portaldadı… nəysə.
DÖZƏ-DÖZƏ YAŞLANIRAM
Dərd qəlbimdə oyum-oyum, Çox istərdim dərddən doyum. Deyən elə budu payım, Dözə-dözə yaşlanıram.
Məzarların baş daşı yox, Düşmənlərə nifrətim çox. Sinə daşı qırıx-qırıx, Dözə-dözə yaşlanıram.
Burda ata, ana yatır, Ürəyimə tikan batır. Canım yanır çıtır-çıtır, Dözə-dözə yaşlanıram.
Parça-parça bax, daşım da, Nələr gördüm bu yaşımda? İslanıram göz yaşımda, Dözə-dözə yaşlanıram.
– Atəş səsləri dayanmayacaqmı? – Dayanacaq ,mənim gözəl qızım, səbirli olmaq lazımdır. – Ata, insanlar nədən belə edirlər ki? – sual dolu gözləri gözlərimə zilləndi, sanki qaneedici cavab gözləyirdi. – Ölkələr arasında müəyyən səbəblərdən müharibə ortaya çıxır,amma qorxma ,bizim evə gəlməzlər – deyərək saçlarına sığal çəkdim. – Bundan necə əmin ola bilərsən, axı atəş səslərini eşidirik. – Olsun, müharibə özü çox uzaqda davam edir, qızım. – Bəs gəlsə, o zaman nələr baş verəcək? – Sual qarşısında bir az susdum, cavabımda nə söyləyəcəyimi düzü bilmədim – dua edək gəlməsinlər, qızım – deməkdən başqa ağlıma heç nə gəlmədi. – Allahamı dua edək? – Əlbəttə , qızım,Tanrı bizi eşidər və o mərhəmət sahibidir – deyərək simasında arxayınlıq yaratmaq istədim. – Mərhəmət sahibidirsə, demək müharibəni sevmir, hə ,ata? – Elədir, əlbəttə, sevmir. – Bəs, niyə icazə verir? – Nəyə, qızım? – Tanrı hər şeyin sahibidirsə, müharibəni sevmirsə, niyə olmasına icazə verir? Yaşı az olmasına baxmayaraq dərin suallar verərək məni çətin halda qoyurdu. Xədicəm o dəniz mavisi gözləri ilə mənə zillənmişdi, sanki sakit görünən dəniz tam gerçəkdə olan öz fırtınalarını gizlətməyə çalışırdı məndən. – Gözəl qızım ,Tanrı bizi üstün edib, azad iradə bəxş edib bizə. Ona görə də etdiklərimizə müdaxilə etmədən izləyir bizi. – Azad iradəyə görə Tanrı qarışmır pisliklərə? – az düşünərək verdiyi sualı oldu. – Eynilə ,Xədicəm, məhz ona görə Tanrı şəxsən müdaxilə etmir. Ardından Xədicə aramızda olan söhbəti saxlayaraq, əllərini dua vəziyyətinə gətirərək ovuclarını birləşdirdi. Səmaya deyil, düz qarşısına baxaraq Tanrısına dua etdi. Düzünü deyim, mənə əsas təsir edən məhz qızımın duası oldu. Ovuclarını birləşdirərək etdiyi duası uzun sürmədi, amma çox dərin oldu. Duada səsləndirdiyi sözlər bu tərzdə oldu: – Gözəl Allahım, sən hər şeyə qadirsən. Bizə azad iradə verərək üstün etdin, bunu öyrəndim atamdan, amma Tanrım biz azadlığın qədrini bilmirik. Ona görə də bizdən, yəni insanlardan azad iradəni geri al. Azad olmasaq da, heç olmasa ,xoşbəxt, sülh içində yaşaya bilək. Yoxsa, belə yaşamırıq bizlər…
