Şura hökumətinin vaxtları idi. Xəlil baş mühəndis işləyirdi. Çalışdığı müəssisənin işi ilə bağlı ara-sıra Moskvaya, Leninqrada gedib-gəlirdi. Getməyinə gedirdi, amma rus dilini heç babat da bilmədiyindən çətinliyi olurdu. Rəis ona:
-Bəlkə sənin əvəzinə müavinini göndərək? -deyəndə Xəlil daş atıb başını tuturdu:
-Yox, ay rəis. Qudurtma uşaq-muşağı. O hara, Moskva, Leninqrad, Kiyev hara? Qudurar. Özüm əlinlə, ayağımla başa salacağam. Bir də niyə narahat olursunuz. Gedib-gələndə sizi ki yarıdıram ki. Yarıtmasam, siz deyəndir.
Ezamiyyət bir bəhanə idi. Gəzməkdən, yol getməkdən, Moskvanı, Leninqradı, Kiyevi gəzib dolaşmaqdan, əylənməkdən ötrü Xəlilin ürəyi gedirdi. Həm də rus qızarı ilə oturub-durur, gün keçirirdi. Çoxlu tanışları vardı.
İndi Moskvada idi. Neft Nazirliyinə gəlmişdi. Müəssisənin hesabatını təhvil verib tapşırıqlarını almışdı.
Tanya ilə danışmışdılar ki, “Bakı” restoranında görüşüb istirahət etsinlər. Görüş saat 18-də olacaqdı. Bir neçə saat vaxtı vardı. Xəlil mehmanxanaya qayıdıb duş qəbul elədi. Çay içib uzandı ki, bir az dincini alsın.
O uzanan bir də telefon zənginin səsinə oyandı. Tanya idi:
-Xalil, tı qde?
Xəlil saata baxdı.18.32 idi.
-Vay, – deyib ayağa sıçradı və cəld şalvarını geydi:
-Tanya, Tanyacan, tı mne bağışla, yəni izvini. Yatıb qalmışam, yəni spal qalmlşam. Ostalsa.
Tanyanı gülmək tutdu. Rusca:
-Səni gözləyim, yoxsa çıxıb gedim? – deyə soruşdu.
Xəlil tez:
-Kuda idyoş, ya idu. Tam sidi ki, ya idu…
Xəlil taksi çağırıb tez restorana sürdürdü.
Tatyana bəzənib-düzənib ətirlənmişdi. Onu görən Xəlilin az qala ürəyi gedə. Öz-özünə: “Ə, bu rus qızları özlərinə baxa, özləırini istədə bilirlər də…”
Tatyana ayağa qalxıb irəli yeridi. Özünü Xəlilin üstünə atdı:
-Xalilçik, doroqay…
Xəlil də öz növbəsində:
-Can Xalilçik, – dedi. – Loblu tebya, ay Tanya.
Gülməkdən Tatyananın gözləri yaşardı, rusca:
-Xalilçik, – dedi. -Bilirsən səni niyə çox istəyirəm?!
Xəlil soruşdu:
-Niyə, ay Tanya?
Tatyana:
-Rus dilində danışığına görə, -dedi. -Təzə dil açan uşaq var ha… sən rusca onun kimi danışırsan. Çox xoşuma gəlir.
Bunu eşidən Xəlili də gülmək tutdu. Öz-özünə: “Nə edim, çulumu sudan çıxarır, işlərimi yoluna qoturam ki…”
Tanrı tutub, ağ torpaqdan mayanı, Gündoğandan Günbatana sənindi! Nişan verib, yeddi günlük Ayını Əksi düşən tüm torpaqlar sənindi * * * Xəzəri ortaya düz qoyub nişan, Boynuna dolanan Hilal sənindi! Ən uca zirvələr, ən dərin göllər Ormanlar, dəryalar, düzlər sənindi! * * * Tanrının payıdı, lütf edib sənə, Tanrıya sarsılmaz inam sənindi! Ataya, Anaya, qocaya hörmət Sirdaşa sədaqət, güvən sənindi! * * * Zamanla hökm etdin tüm yer üzünə Hakimiyyət sənin, höküm sənindi! Aman istəyəni kəsmədin heç vaxt, Ən böyük ədalət, güzəşt sənindi! * * * Unutma ki, lap binədən belədi, Mərhəmətli, yuxa ürək sənindi! Xilas etdi, bağışladı ənamlar, Yamana yaxşılıq, ancaq sənindi! * * * Döyüşdə, düşməni alnından vuran, Süngüsü əlində ərlər sənindi! Savaşda, uçağı kəməndlə tutan, Qüvvəsi qolunda nərlər sənindi! * * * Dəli-dolu Türk oğullar cahana Bəxş etdiyi şərəfli ad sənindi! Adı gəlsə, yeri-göyü titrədən Qorxu bilməz, şanlı əsgər sənindi! * * * Çöldə simgə etdin Qurdu sancağa, Kəhər Atın ən yaxşısı sənindi! Ay-yıldızı nişan tikdin Bayrağa, Zəkalar, dühalar tümü sənindi! * * * Tutduğun yol tək Tanrının yoludu, Aydın zəka, tər düşüncə sənindi! Çoxu deyir, tay dünyanın sonudu, Fəqət bilməz, yeni dünya sənindi!!!
Tanınmış bir alimin məşhur bir sözü var: “Yaşadığın həyat və yaşadığın dünya sənin ixtiyarındadır”. Düşüncələrimiz, duyğularımız, hisslərimiz və sözlərimiz bədənimizin hüceyrə səviyyəsində belə dərin təsirə malikdir. Suyun yaddaşı var və bədənimizin 70%-i sudan ibarət olduqda, bu duyğular – istər zəhərli, istərsə də xoşbəxt – daxili dünyamızın vəziyyətinə birbaşa təsir göstərir.
“Sülhün Səsi”nə verdiyim mesajdan sonra soruşmaq lazımdır: Sülh olmasa nə olacaq? Hamımız bu sualla qarşılaşırıq: Cavabımız nə olmalıdır? İti bıçaq kimi, sonrakı hər şeyi parçalamalıyıq?
Təəssüf ki, intellekt çox vaxt maddi qazanc dalınca gedir və bununla da biz kainatımızın daha dərin həqiqətlərinə göz yumuruq. Dünyada nə qədər insan varsa, o qədər reallıqlar var. Amma bu “mən haqlıyam, sən haqsızsan” təfəkkürü yarı həqiqətdir – ağıl və güc bu yerdən işə düşəndə ombadan atırlar.
Tarix boyu hakimiyyət uğrunda toqquşmalar adi olub – qəbilə davalarından tutmuş imperiya fəthlərinə qədər. Bəs bu yeni normal nədir? Bu, bəşəriyyətin əzabından zövq alan, ağrının ardınca gələni gözləyən və sonra boşluğu qəbul edən təhlükəli bir şirnikdirmi? Bu nə həyasız qürurdur.
Çox keçmədi ki, biz ümidverici bir fikrə inandıq. Daş dövründən kənara çıxdığımızı bəyan edərək qlobal kənd anlayışını qeyd etdik. Biz məlumatlı və mədəni olmağımızla fəxr edir, növbəti model millət olmağa çalışırıq. Biz utopiya axtarışında idik – həyatın təhlükəsiz olduğu, heç kimin varlığımızı təhdid edə bilməyəcəyi bir dünya. Amma indi bu fərziyyələr qaranlıq, hətta sadəlövh görünür.
İstər şəxsi, istərsə də millətlər arasında dostluqlar münaqişəyə deyil, etimada əsaslananda, xəsislik köhnə dəyərlərimizi üstələyibmi?
Bu mənə köhnə bir folkloru xatırladır: Güclə tükənmiş və əxlaqdan məhrum olan bir insan əbədi həyat bəxş etdiyi deyilən mistik bir su içmək istədi. Orada olan bir müdrik dost ondan soruşdu: “Belə bir lənətin yükünü dərk edirsənmi? Bir gün mən yox olacağam. Sənin valideynlərin, arvadın, övladların və övladlarının övladları da belə olacaq. Həmişə tək qaldığın dünyada nə sevinc tapacaqsan?” Bu həqiqətin ağırlığını dərk edən kişi qabı atıb, həyatın təbii dövrü ilə həmahəng, dinc yaşamağı seçdi.
Bu yer üzündəki vaxtımız məhduddur. Qısa bir dəlilik anı belə emosiyalarımızı zəhərləyə bilər. İntellektimiz empatiyadan daha kəskinləşəndə biz insanlığın qəssabına çevrilirik.
Təbiətdə meditasiya etmək üçün bir az vaxt ayırın və özünüzü təvazökar hiss edəcəksiniz. Daşdan yarpaqlarına qədər kainatın hər bir hissəsi vermək üçün tikilmişdir. Bununla belə, biz, sözdə ən ağıllı növlər, həqiqətin digər tərəfini qəbul etməyə müqavimət göstəririk.
Gəlin nifrətin zəhərli emosiyalarını – bədənimizdəki suyu çirkləndirən duyğuları, qida maddələrini daşıyaraq həyatı təmin etmək üçün vacib olan suyu ataq.
Gəlin sülhü seçək.
Şakil Axtar İqtisadi Əməkdaşlıq üzrə Qlobal Sülh Səfiri Beynəlxalq Sülh Liderləri İnstitutu