Alik Dənizsevər (Alik Mürşüd oğlu Mikayılov) – 1990-cı il oktyabrın 5-də İsmayıllı rayonunun Qalacıq kəndində dünyaya göz açıb.
Tarıyel Xanadanov adına orta məktəbi bitirib.
2011-ci ildən dövrü mətbuatda çap olunur.
Türkiyənin CnnTürkTv və Halk HaberTv-nin xüsusi müxbiri, “Yazarlar” jurnalının redaksiya heyyəti üzvü, İsmayıllı üzrə bölgə təmsilçisidir.
“Solmayan söz dünyası” antologiyasının tərtibçisi və redaktorudur.
LAÇINSIZLIQ ÖZÜ DƏRDDİ
(Qədir Rüstəmova ithaf)
Zildən,
Bəmdən.
Boğazdandır
Qədir bu səs,
De, hardandır.
Səndə belə,
Ovsunlayır, məni elə,
Həmin səsdi, həmin avaz.
Kimsə bilməz, yox anlamaz
Şuşasızlıq, elə ağır
Laçınsızlıq özü dərddi.
– Kimi dovşan qılığında,
Kimi nankor, kimi mərddir.
Döz deməyə, dilim gəlmir,
Dərmyə ki, əlim gəlmir.
Sonasız o, çiçək-gülü,
Ayrı düşmüş o, bülbülü.
Qaytarmağa, yoxdur gücüm,
Zildən dedi, yenə zildən.
Mən sevdiyim, görən gündən.
Nə qədirsiz, sona gördüm
Nə sonasız, qədir gördüm.
DİLİ LAYLAM
Tapdığım o, yuxuların
Dili laylam.
Uşaqlığı, bir gecəlik,
Səndən alam.
Yox, dediyin qızılgüllər qəribsədi,
Çəkdiklərim, çəkəcəyim indi nədir?
Ömrü artıq,
– Söz üstə mən əritmişəm.
Ana laylam, Ata laylam,
Böyümüşəm.
CƏNNƏTİ ANAM BİLMİŞƏM
Cənnətmi, Anamın ayağı altda,
Gündə min yol öpür əyilirəm mən.
– Saçında ağ gəzib, üzüldüyümdə.
Qayğında bir ölüb, dirilirəm mən.
Nurundan pay aldım, a mehribanım,
Duan da varlığım əzbərə döndü.
Zakirin durnası, uçub gedəndən.
Eşqimin alovu, o gündə söndü.
Başımı sığalla, bir yol sığalla,
Ölüm cənnətində, ölüm qoy Ana.
Nə yazdım, nə bildim hansı sualla,
Dil açım danışım qayıdım Ana.
Bir ağız çağır ki, yüyürüm gəlim,
Mən haqdan yoğrulub, haqdan gəlmişəm.
– Açıldı Allaha, gecələr əlim,
Cənnəti, ay Anam, səni bilmişəm.
GƏLİB SƏNƏ ÇIXAR…
Sənsiz dinlədiyim musiqilər də,
Mənə xatırladır, ayrılıqları.
Onda gözüm dolur, bu acı keçmir
Mənim həyatımda, gedişlər oldu.
Amma gedişin tək məni çox üzən.
Ağladan, susduran heç olmamışdı,
Adına dəlilik, nə deyirsən de,
Qoydunmu başımda ağıl da olsun,
Deyirlər, Leyli də, Məcnun da oldu.
İndi ki, sevgilər nağılda olsun.
Gedənlər bir kərə qayıtmamışdı,
İndi sən ağılda, olanlar bu gün.
Oyuncaq bildilər ayrılıqları,
Qırılsın, üzülsün vecinə olmaz.
Səbəbsiz, filansız gedərsən heç nə,
Axı yox, yıxılan özü ağlamaz.
Gün-gün o, saydığın payızda bir gün
Bürünər eləcə, ayrılıqlara,
Sən keçən küçəyə gəlsə nə vaxtsa,
Elə əsəbləşmə o, ayaqlara
Yüz yol ölçüb biçər harada getsə,
Gəlib sənə çıxar sənə ayaqlar.
Müəllif:Alik DƏNİZSEVƏR
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<<<< WWW.USTAC.AZ və WWW.BİTİK.AZ >>>>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
