Ateş ve kömür!
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrım
Konuşamıyorum, hareket edemiyorum
Kuşlar kaburgalarıma konuyor, gökyüzünde bulutlar akıyor
Göz kapağımda kalan tek kirpiye tutunuyorum
Yüreğimde ıssız bir acı
Damarlarımda kuru nehirler
Üstümde
Kâbus rüzgarları esiyor
Dağınık bir rüya çiçeği gibi dağılmışım
Kafamda bir vızıltı
Akbabalar üstümde uçuyor
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrım
Yanan Dağın Alevi gibiyim
Güllerimden ve ihtişamımdan duman yükseliyor
Dumanım nar zehiri ve ışık
Zayıf bir ruh, zayıf bir beden, yüzümde bir keder yağmuru
Islak gözlerle vadilerde yürüyorum
Her yerde çakallar uluyor
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrım
Kalenin uçurumundaki güzellik
Çığlıklarla beni çağırıyor
Ayaklarımın altında dikenler
Ellerimde kanlı nasırlar
“Ben bir ip cambazı değilim, günahım değil, günahımın alçaklığı ağlıyor
Bak, ağlayan ben değilim: şimşek; delilik!-
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrı, korkunç bir geçitte, korkuyla geriye bir bakış, korkunun titremesi ve duraklama. İnsanda büyük olan şey köpeğidir, amacı değil: insanda güzel olan şey geçip batmasıdır.
Yıldızların ötesinde bir sebep aramayanları, batmak ve kurban edilmek için bir sebep arayanları görüyorum
Ben,yüce insan için bir ev inşa etmek, toprağı, hayvanları ve bitkileri hazırlamak için çalışan ve üreten kişiyi seviyorum: çünkü kendi düşüşünü böyle istiyor.
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrı
Aşağıda kirli bir nehir
Her yer çıngıraklı yılanlarla dolu
Benden geriye kalan tek şey bir dilim ekmek ve bir tarla faresi
Cebimde küller ve ateş kalıntıları
Bir uçurumun kenarındayım, Tanrı
Benim gerçekliğim nedir? “Ben ateş ve kömür değilim, bakıyorum ve bakıyorum. Gördüğüm tek gerçeklik ateş ve kömür!”
20/06/2024-Paris
MÜƏLLİF: CAROLİNE LAURENT TURUNC
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru