Etiket arxivi: Hacı Vahid Çəmənli

Hacı Əkbər Rüstəmovun “Qayıt gəl” və şair-publisist Məmməd Mərzilinin “845” adlı kitablarının təqdimatı olub 

Bu gün Azad Vətən Partiyasının və “Qarabağ Əlillərinə Qayğı” İctimai Birliyinin təşkilatçılığı ilə döyüşçü Əkbər Rüstəmovun “Qayıt gəl” və şair-publisist Məmməd Mərzilinin “845” adlı kitablarının təqdimatı oldu. 

Tədbiri açan Novruz Novruzov yeni kitabların oxucuya aşıladığı qayədən, müəlliflərin toxunduqları mövzuların aktuallığından danışdı. Tədbirdə iştirak edən keçmiş döyüşçülər, kitablarda təsvir edilən səhnələrin, deyilən fikirlərin iştirakçıları və daşıyıcıları söz alaraq xatirələrini danışdılar.

Azad Vətən Partiyasının sədri Akif Nağı, “Qarabağ Əlillərinə Qayğı” İctimai Birliyinin sədri Firidun Məmmədov, Haşım İsgəndərli, Nazim Vəlişoğlu, Vahid Çəmənli, jurnalist Rauf İlyasoğlu, Zaur Ustac, keçmiş döyüşçülər Babək Quliyev, Fəxrəddin Rəcəbov, Sərxan Məzlumov, Seymur İsmayılov, Azad Ramazanov, AzVP üzvlərindən Tacəddin Əyyubov, Firuzə Əsədullayeva, Hacı Fərman Azançı və başqaları öz çıxışlarında müəllifləri təbrik etdilər, bu mövzuda kitabların daha çox yazılmasını arzuladılar, 

Qarabağ döyüşlərininilk günlərindən həyatını səngərə bağlayan, ailəlikcə torpaq uğrunda vuruşan Hacı Əkbər Rüstəmovun keçdiyi döyüş yolu xalqımızın mübarizə əzminin qürurverici salnaməsidir. Bu yolda 3 oğlundan birinin Şəhidlik Qürurunu yaşayan bu məğrur atanın cəbhə qeydləri “Qayıt gəl” adlı yeni kitabda toplanıb. 

Məmməd Mərzilinin “845” adlı kitabında isə eyni nömrəli batalyonun Qarabağda keçdiyi odlu-alovlu döyüşlərdə cəsurluqla vuruşan, adını Şəhidlik zirvəsinə həkk edən və hazırda yaşayan əsgərlərinin həyatından, qəhrəmanlıqlarından səhnələr və qiymətli məlumatlar yer alıb.

Tədbirin gedişi zamanı “Yazarlar” jurnalının baş redaktoru, şair-publisist Zaur Ustac yeni kitabların işıq üzü görməsi münasibəti ilə müəlliflərə “Ziyadar” mükafatı təqdim edib. Tədbirdən fotolar:

“YAZARLAR” olaraq müəllifləri təbrik edir, yeni-yeni nailiyyətlər arzulayırıq. Uğurlarınız bol olsun, dəyərli qələmdaşlar!!!

Tədbir haqqında digər mənbələrdə:

/www.musavat.com/

/rezonans.az/

MƏLUMATI HAZIRLADI: TUNCAY ŞƏHRİLİ

ZAUR USTACIN YAZILARI


>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Çəmənlimin Şahmar tacı – Vahid Çəmənli

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏ

Çəmənlimin Şahmar tacı

Unudulmaz müəllimim Şahmar Əkbərzadəyə xatirə günü münasibətilə

İçimdə bir sevgi yaşayır. Haçan dolub ürəyimə, bilmirəm. Həmişə mənimlə olub. Orta məktəbdə oxuyanda da, bütün ümidlərimi kiçicik yol çamadanına yıgıb təhsil almaq üçün o zaman mənə nağıl kimi gələn Bakı yoluna çıxanda da, tələbəçiliyin min əzab-əziyyətinə dözə-dözə, qohumların küncündə, püşkəyində daldalananda da. Qapıdan girib “Ay bala, sənin bu yataqxanan düzəlmədimi?- sualı ilə üzləşməmək üçün baş ağrısı bəhanəsilə ac-susuz yatağa uzananda da…həmişə mənimlə olub bu sevgı…Bilirdim ki, haralardasa yaxındadır, bilirdim ki, axtarıb tapsam, çox sevinəcək.

Cəmi iki il mənə dərs deməsinə baxmayaraq, aramızda sagird-müəllim dostluğu vardı. Hələ beşinci sinifdə oxuyanda onun “Lenin yolu” qəzetində çap olunan “Qara kağızlar” şerindən ilhamlanaraq “Dünya” adlı bir yazı cızma-qaralamışdım. Səhəri gün utana-utana şeri ona uzatdım. Təəccübləndi. Cansız-çəlimsiz uşağı heyrətlə süzdü. Sonra elə ayaq üstündəcə birnəfəsə oxudu. Üzündə qeyri-adi bir təbəssüm var idi. Bu təbəssüm qəlbində bitib tükənməyən Allah nuru olan gənc, gözəl qədd-qamətli bir şair təbəssümü idi. Şerdə adını çəkdiyim adamlardan sual verdi. Cavablandırdım. Qasımov, sən lap əməlli-başlı şair imişsən ki… Sevincimdən uçmağa qanadım yox idi. Mənə qaytardığı dəftər vərəqini səliqə ilə dördqat büküb cibimə qoydum. Neçə il o vərəq dəftər-kitablarımın arasında qaldı. Həmişə o vərəqə baxanda məni bir ümid sarırdı. Fikirləşirdim ki, görəsən mən də onun kimi şer yaza biləcəyəmmi? Sonra o köçüb Bakıya getdi. Uzun zaman onu görmədim. Lakin onu bir də görmək ümidimi itirmirdim. Artıq mən də Bakıda idim. Poeziya klublarının birində dostu Vilayət Rüstəmzadə ilə rastlaşdım. Qarabağlı olduğumu-illah da Çəmənlidən olduğumu biləndə çox sevindi. Dostum Şahmarın həmkəndlisi imişsən, – dedi. Yerini soruşdum. İş yeri cəmi beş addımlıqda imiş. Elə həmin gün “Bakı Soveti” metrosu ilə üzbə-üz binanın dördüncü mərtəbəsində yerləşən “Azərbaycan Gəncləri” qəzetinin redaksiyasına ayaq açdım. Doğrudur, şairlikdə parlaya bilmədim, amma bu qeyri-adi insanla elə-belə ünsiyyətdə olmaq da böyük xoşbəxtlik idi. Onun şerlərini dinlədikdən sonra şer yazmağa kimin hünəri çatardı?

Bir dəfə yenə yolum redaksiyadan düşmüşdü. Hal-əhval tutandan sonra dedi ki, ay Qasımov (Sinifimizdə iki Vahid olduğuna görə bizi həmişə adımızla yox, familyamızla çağırardılar) xaricdən gəlmişəm. Orada bir şer yazmışam. Sən inanmazsan, camaat gedib xarici ölkələri gəzir, görməli yerlərə şerlər həsr edir, mən isə Çexoslavakiyadan Çəmənliyə yazdığım şerlə gəlmişəm. Xahiş elədim ki, şeri versin, oxuyum. O makinada təzəcə çap olunmuş şeri mənə uzatdı. Oxudum. Mən kənd uşağı idim. İndi tale məni doğulub boya-başa çatdığım el-obadan ayrı salmışdı. Qarış-qarış dolaşdığım yerlərdən ötru burnumun ucu göynəyirdi. Ona görə də orada yazılan hər bir söz, hər bir kəlam ürəyimin tellərini titrədir, gözlərimi yaşla doldururdu. İndi üstündən neşə illər keçsə də, indiyəcən mənim könlümü fərəh hissi ilə dolduran o möhtəşəm şeri sizə təqdim etmək istəyirəm.

Çəmənlim

Ümidim söykənib zümrüd düzünə,

O mənim arxamda duran dağımdır.

Sənin torpağını sıxıb gözümə,

Diz çöküb öpməyim ucalmağımdır.

* * *

Bu gecə qürbətdə girdin yuxuma,

Elə bil əmdiyim südə bələndim.

Neçə zirvələrdən boylandım, amma,

Vüqarım sən oldun, sənə güvəndim.

* * *

Yüz il qucağından uzaqda gəzsəm,

Xəyalım yenə də səmanda üzər.

Sənə ürəyimin paytaxtı desəm,

Nə Təbriz inciyər, nə Bakım küsər.

* * *

Tutyadan əzizmiş bir dadım duzun,

Acı yovşanın da şirin-şəkərmiş.

Əlimi qanadıb didən kol-kosun,

Adi çör-çöpün də qançəkərimmiş.

* * *

Umursan adına ad gətirərəm,

Gözətçi balanam qapından ötrü.

Hərdən şəhərlərdə bezib titrərəm,

Kövrək qocaların ğapından ötrü.

* * *

Həm uman yerimsən, həm güman yerim,

Qadanı, bəlanı alasıyam mən.

Haçansa ömürlük qoynuna girib,

Çəmənin, çıçəyin olasıyam mən.

* * *

Laylamın binəsi səndən başlanır,

Çəmənlim, ay mənim könül çəmənim.

Hər səni ananda gözüm yaşarır,

Gözü yolda qalan anamsan mənim.

Şahmar Əkbərzadə,

Çexoslovakiya. 1979-cu il.

Bu şer Şahmar müəllimin doğma kəndinə olan dərin sevgisindən doğan bir nəğmə idi.

O gündən saysız-hesabsız illər keçdi. Görüşürdük…Nədən danışsaq da, axırda yenə Çəmənli ilə bağlı xatirələrə dönürdük. Yaşadığımız şip-şirin anları sanki yenidən yaşayırdıq. Gah gülürdük, gah kövrəlirdik, amma həmişə sevincimiz üstün gəlirdi, şad-xürrəm öpüşüb ayrılırdıq. Bu görüşlərdən sonra qanadlanıb üçmağım gəlirdi. Hardan biləydim, nə zamansa bü görüşlərin biri bizim sonuncu görüşümüz olacaq. Axırıncı dəfə 2000-ci ildə, isti yay günlərindən birində rastlaşdıq. Gülə-gülə, ay Qasımov, saçları yaman ağartmısan, dedi. Ayaqüstü bir xeyli söhbət edəndən sonra vidalaşıb, ayrıldıq. O “Nizami” metro stansiyasına yönəldi, mən Füzuli meydanına tərəf. Bir xeyli gedəndən sonra dönüb geri boylandım. O, ağır-ağır metroya tərəf gedirdi. Dayanıb xeyli baxdım. İnsan selinin işində əriyib yox olanacan baxdım. Hardan biləydim ki, bu sonuncu görüşümüzdür? Hardan biləydim ki, bir gündən sonra Şahmar müəllimin “Səni hardan alım indi” şerinin yanğısğnı ciyərlərimə çəkə-çəkə, elə “Səni hardan alım indi” adlı bu şeri ona həsr edəcəm:

Ay qapımın açar yeri,

Ay dilimin naçar yeri,

Ay bəlamın düçar yeri,

“Səni hardan alım indi?”

* * *

Ay ömrümün qışı, yazı,

Ay könlümün duzu, nazı,

Ay atamın telli sazı,

“Səni hardan alım indi?”

* * *

Gözlərinə gözüm düşən-

Özü kövrək, qəlbi şüşəm,

Bir qom yaralı bənövşəm,

“Səni hardan alım indi?”

* * *

Qarabağım, qəm otağım,

Qəza-qədər öz ortağım,

Ay sinəsi dağlı dağım,

“Səni hardan alım indi?”

* * *

Ay qəlbimin qubar tacı,

Çəmənimin bahar taçı,

Çəmənlimin Şahmar tacı,

“Səni hardan alım indi”?..

Təqdim etdi: Vahid Çəmənli

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Hacı Əkbər müəllimin doğum günüdür!

HACI ƏKBƏR

Bu gün Ağdam torpağının mərd oğlu, nur saçan ziyalısı, şəhid atası Hacı Əkbər müəllimin doğum günüdür! Hacı Vahid Çəmənlinin ona həsr etdiyi şeiri sizə təqdim edirik:

Yol aldın ömrünün zirvələrinə,
Yetmişdən səksənə yol uzun deyil.
Qarışdın zamanın zərrələrinə,
Səksən də, doxsan da son yazın deyil.

Hələ Qarabağa həsrətik, heyhat,
Hələ seyr edirik o yurdu gendən.
Alın yazısıdır deyirlər həyat,
Artır bir sətir də hər keçən gündən.

Demə, gündən günə azalır vədə,
Nə boş ver, nə dərdlə ərit ömrünü.
Hər günün qəm ilə gəlib keçsə də,
Yaşat varlığında igid ömrünü!!!

Müəllif: Vahid Çəmənli

YAZARLAR

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN “MƏN EŞQ ATƏŞİYƏM” ADLI YENİ KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN “MƏN EŞQ ATƏŞİYƏM” ADLI YENİ KİTABI İŞIQ ÜZÜ GÖRÜB – bu münasibətlə şairi təbrik edir, yeni-yeni yaradıcılıq uğurları arzulayırıq. Uğurlarınız bol olsun, Vahid müəllim!

QISA ARAYIŞ

Hacı Vahid Çəmənli – Vahid Valeh oğlu Qasımov 27 iyun 1965 – ci ildə Azərbaycan Respublikası, Ağdam rayonunun Çəmənli kəndində anadan olmuşdur. AYB – nin üzvüdür. “Dəli Çəmənli”,  “Nə ömürdü yaşadım”,  “Hər şey yaxşıya doğru”,  “Bu yay da belə keçdi”  … kitablarının müəllifidir. “Mən eşq atəşiyəm” adlı haqqında söhbət açdığımız bu kitab şairin özündən əvvəlki kitablarından hər cəhətdən fərqlənir.

Hacı Vahid ÇƏMƏNLİ, şair, AYB üzvü.

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

O BİR EŞQ ATƏŞİDİR – ZAUR USTAC VAHİD ÇƏMƏNLİDƏN YAZIR

“Mən eşq atəşiyəm”

Salam olsun! İlk öncə onu xatırladım ki, bu mənim artıq Vahid Çəmənlinin söz dünyasına ikinci belə səyahətimdir. Eyni zamanda demək olar ki, artıq uzun illərdir hər gün olmasa da ən azı həftədə bir-birimizin yeni bir şeirini, yazısını oxuyuruq. Hacı Vahidin “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında yazdığım yazını (02.08.2018. Ön söz.) əbəs yerə xatırlatmadım. Həmən yazını  “… Sənin bu söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutsun, İnşəAllah…” belə bir  arzu, istək, Böyük Allahdan təvəqqe ilə yekunlaşdırmışdım. Biz gec-tez bu arzuların reallaşacağına inanırdıq. Bizi yaşadan elə bu ümid dolu həyata, dünyaya baxış idi. Bütün bu hiss-həyacanın təsirləri də qələmimizə yansıyır, bizi gah kövrəldir, gah da sevindirirdi…

QISA ARAYIŞ

Hacı Vahid Çəmənli – Vahid Valeh oğlu Qasımov 27 iyun 1965 – ci ildə Azərbaycan Respublikası, Ağdam rayonunun Çəmənli kəndində anadan olmuşdur. “Dəli Çəmənli”,  “Nə ömürdü yaşadım”,  “Hər şey yaxşıya doğru”,  “Bu yay da belə keçdi”  … kitablarının müəllifidir. “Mən eşq atəşiyəm” adlı haqqında söhbət açdığımız bu kitab şairin özündən əvvəlki kitablarından hər cəhətdən fərqlənir.

Qeyd etdiyim kimi şairin “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında 2018-ci ildə yazmışdım. Artıq üstündən zaman baxımından üç ilə yaxın vaxt keçib. Bu 3  il tarix səhnəsində qısa zaman kəsiyi olsa da, ötən vaxt ərzində çox böyük dəyişikliklər baş verdi. Ozan dili yüyürək olar deyirlər. Arzularımız çin, niyyətlərimiz hasil oldu…  Şairin  söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutdu. Çiçək açdı. Bar verdi…  Uzun illər Vətən, doğma yurd  həsrəti ilə qovrulan, nisgilini, arzusunu ağ kağızlara köçürüb kitab edərək “Bu yaz da gələ bilmədik”,   “Bu yaya da belə keçdi” deyən, yazan Hacı Vahid Çəmənli nəhayət “Biz gəlirik” barədə düşünməyə başladı…  Onun söz bağçasına nəhayət Bahar gəldi. Bu baharın gəlişi Miladi ilə qanlı-qadalı 2020 (2+2=4, ölüm + ölüm = zəfər) – dən sonra, 2021-ci ilə təsadüf etdi.  Hansı ki,  hal-hazırda bu keşməkeşli mövsümü yaşayırıq…

Belə bir dövrdə Hacı Vahid yeni bir kitabla oxucuların görüşünə tələsir. Əvvəlki kitablarda zəmanədən şikayətçi olan şair bu dəfə yeni kitabını şövqlə “Mən eşq atəşiyəm” deyə adlandırıb.  Elə oxucu ilə ilk qarşılaşmasındaca inamla;

Bu, eşq atəşidir, sönən yeri yox,
Ayrılan yolların dönən yeri yox.
Elə öyrənmişəm mavi göylərə,
Ruhumun torpağa enən yeri yox…

deyən şair şanlı zəfərdən ruhlandığını, bihuş olub mavi səmanın ənginliklərinə daldığını, nə olur-olsun bir daha enməyəcəyini vurğulayır.

Və ya

Gəldin, yenə gördük gülər üzünü,
Əlləri xonçalı, gözü nəm Bahar.
Qocaman yurdumun övladlarını
Tonqalın başında etdin cəm Bahar.

həmən ardınca, demək olar ki, büllür çil-çıraqlı göz qamaşdıran söz sarayının elə dəhlizindəcə  şəhidlərimizin qanı bahasına əldə olunmuş qələbəni xatırladır… Bu bahardakı birliyi, vəhdəti tərənnüm edir.

Həqiqətən həddindən artıq sevincək görünən şair elə dəhlizdəcə ürəyini boşaltmaq, dilində nə var demək acələsi ilə;

Gəlişin çox ağır zamana düşdü,
Ömrümüz naqafil dumana düşdü.
Vahidin ürəyi gümana düşdü,
Sevinci bir azca oldu kəm, Bahar!..

sanki, “Bu yay da belə keçdi” kitabı haqqında 2018-ci ildə bəndəniz tərəfindən qeyd olunmuş “…bu xəmir hələ çox su aparacaq…” fikrini xatırlayır və bu fikri oxucusu ilə bölüşməyə tələsir. Təəssüf  hissi  keçirir.

Ancaq,

Vahid, sözlərini nizama düz çək,
Tikanın üstündə bitsin gül-çiçək…
Ayıq ol, deməsin hər ağzıgöyçək,
Şirini qatırsan şora yazırsan.

qeydi ilə söhbətinə çəki-düzən verən şair, ağır təbəddülatlı günləri, qapalı karantin günlərini, dost-tanışı bir-bir yada salıb xatırlayır. Gələcəyin ümidverici olduğuna, ən azından bu ilin bu gününün ötən ilin bu gönündən çox fərqləndiyini inamla, qürurla, fəxrlə oxucu ilə  bölüşür. Hardasa qəlbin bir küncündə azacıq kədər gizlənsə də şairin gələcəyə ümidi böyükdür. Burada onu da qeyd etmək istəyirəm ki, Hacı Vahid Çəmənli sözünü bu imid işartısı, gələcəyə inam heç vaxt tərk etməyib. Məsələn hələ onunillər əvvəl işıq üzü görmüş kitablarından biri yuxarıda qeyd etdiyim kimi “Hər şey yaxşıya doğru” adlanır. Vahid  Çəımənli yaradıcılığı həmişə (ən azı mən tanış olandan) haqqa söykənib, gələcəyə ümidlə baxıb. İndi isə demək olar ki, şair sevincinin pik nöqtəsindədir;

Mən bir od parçası,
Sən bir ovuc su,
Töküldün üstümə, cızdağım çıxdı.
Olanım, qalanım bir can qorxusu,
O da sönüb getdi, gözdağım çıxdı.

İçi boş olanda güyüm səs edər,
Ürək güyüm deyil səs sala, gülüm.
Odu söndürməyə suyun bəs edər,
Qorxmursan, ürəyin boşala, gülüm?

Soyuq ilan kimi sarılar sənə,
Qalan təpərin də candan tez çıxar…
Mən eşq atəşiyəm,-
Sönsəm də, yenə
Külümün altından təzə köz çıxar.

deyən şair, artıq bütün çətinliklərin, ağrı-acının arxada qaldığına inanır və bunu oxucusuna çatdırmağa, onu da inandırmağa çalışır.

Bu kitabda toplanmış şeirlər də Hacı Vahid  Çəmənli yaradıcılığına xas olan  hər yerdən, hər şeydən söhbət açmaq xüsusiyyəti ilə yükümlü olsa  da, artıq hiss olunr ki, söhbətin mövzusunun nə olmasından asılı olmayaraq şair hər dəfə keçənə şükür edir, gələcəyə isə ümidlə baxır. Ürəyində sönməyən eşq atəşi olan şair yazıb-yaratmaq eşqi ilə yanıb, tutuşur. Dilinə gətirmək istəmədiyi kiçicik bir incikliyi, narazılığı qəlbinin dərinliklərinə gömərək, sanki belə bir şey yoxmuş tək davranır. Uğurdan, xoş gələcəkdən söhbət açır.

Söhbətimin əvvəlində qeyd etdiyim kimi, Hacı Vahid Çəmənli özü də, sözü də mənə yaxın, doğma olan bir şəxsdir. Yəni sözün əsl mənasında bu kişini filan vaxtdan tanıyıram demək mümmkün deyil. Biz elə bir-birimizi söz yaranandan tanımışq ki, bunu da hər hansı bir zaman, məkan çərçivəsində məhdudlaşdırmaq mümkün deyil.

Qələm dostum, söz sirdaşım Hacı Vahid Çəmənliyə özünün arzuladığı, şeirlərində vəsf edib oxucusuna təlqin etdiyi o xoş günləri görməyi arzu edirəm. Hacı, yuxarıda qeyd etdiyim məlum yazının sonunda “… Sənin bu söz ağacının ən hündür budağının lap ucunda bir zəfər nəğməsinin tumurcuğu tutsun, İnşəAllah…” deyə arzu etdik, niyyət tutduq çin çıxdı. İnşəAllah bu çiçəklər bar tutar, barın dərərsən, bizlərlə bölüşərsən! İnşəAllah. Uğurlarınız bol olsun!!!

Sona qədər həmsöhbət olduğunuza görə təşəkkür edir və sizləri əsl söz ziyafətinə dəvət edirəm. Hacı Vahid Çəmənlinin  “Mən eşq atəşiyəm” deyə adlandırığı ziyafətə.

06.06.2021. – Bakı.


Müəllif: Zaur Ustac


Zaur Ustac
ın  Mucrunesriyyati.az saytında satışda olan kitabları haqqında məlumat:

  1. Mucrunesriyyati.az , 1. Arxiv: Archive.vn

ZAUR USTACIN DİGƏR YAZILARI

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Təqvimdə Hacı Vahid Çəmənli günü

Hacı Vahid Çəmənli, AYB üzvü, şair.

Təqvimin bu günü Hacı Vahid Çəmənli günü kimi zinətlənmişdir. Bu gün gözəl insan, əsl ziyalı, AYBnin üzvü, Qarabağ elinin mərd oğlu Hacı Vahid Çəmənlinin doğum günüdür. Ad günü münasibəti ilə şairi təbrik edir, yaradıcılığından nümunələr təqdim edirik:

Bahar
Gəldin, yenə gördük gülər üzünü,
Əlləri xonçalı, gözü nəm Bahar.
Qocaman yurdumun övladlarını
Tonqalın başında etdin cəm Bahar.
* * *
Zaman öz yolundan çəkilməz bir an,
Hər gün təzə libas geyinər cahan…
Üç ay da bizimlə sürərsən dövran,
Verərik küləyə neçə qəm, Bahar.
* * *
Gəlişin çox ağır zamana düşdü,
Ömrümüz naqafil dumana düşdü.
Vahidin ürəyi gümana düşdü,
Sevinci bir azca oldu kəm, Bahar!..
22.03.2020.

Həyat yerinə

Ürəyim əlimdə, əlim cibimdə,
Bərk-bərk saxlamışam manat yerinə.
Bəlkə bir acgözə peşkəş eyləyim,
Təpsin gözlərinə inad yerinə.
* * *
Bayramda bazarı yandıran kəslər,
İndi dükanlarda kəsir nəfəslər…
Bu qara yaranı kim belə bəslər?
Düşər qədəminə fanat yerinə.
* * *
Ay Vahid, biz niyə belə edirik?
Elin dar günündən xeyir güdürük.
Bilmirəm, bu yolla hara gedirik?
Od-alov tökürük həyat yerinə…
04.04.2020.

Bu şəhərdə

(Karantin günlərində yazılan şeir)

Şəhər sükut içində,
Şəhər sakit,
Şəhər lal,
Ulduzlar nur çiləyir
Göylərin qübbəsinə.
Arabir şimşək kimi
Parıldayır bir xəyal,
Səs gəlmir…
diksinirəm
Səssizliyin səsinə.
* * *
Pəncərədən baxıram,
Nə gələn var, nə gedən.
Yollar da yol gözləyir,
Səhərəcən dincəlmir.
Həzin dəniz mehindən
Azca üşüyür bədən,
Yuxulu duyğularım
Saatımla düz gəlmir.
* * *
Dan yeri zil qaradır,
Hələ çox var səhərə,
Ağappaq örpək kimi
Yerə sallanır bulud.
Boğazım kilidlənib,
Qərq olmuşam qəhərə,
Mənmi səni istədim,
Ya özün gəldin, sükut?
* * *
Üfüqdən üfüqəcən,
Küçə kimi uzanır,
Kainat ən nizamlı,
Sonsuz zaman yeridir.
Bu şəhərdə qaçqınlar
Halal çörək qazanır,
Bu şəhər kasıbların
Uman, güman yeridir…
06.04.2020.

Bitməz bu savaş

Tərs keçilər kimi qaşınır canı,
Göz dağı çəkdirir bizə bir əyyaş.
Yüz il də gözləsək, döyüşdür sonu,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Qurur Qarabağda işrət məclisi,
Anlamır, axacaq gözlərindən yaş.
Meydanı boş görüb qıcıdır dişi,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Vətənim dardadı, yurdum dardadı,
Elə bil sinəmdən daş asılıb, daş.
Şəhid məzarları intizardadı,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Ey qəddar, qaniçən, – oyanıb türküm,
Əcəl köhləninə min yavaş-yavaş.
Aç kinli gözünü, yaxşı bax, gör ki,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş.
* * *
Uzat dost əlini, ey Turan eli,
Nə gündə gərəkdir qardaşa qardaş?
Sənə kəc baxann kəsilsin dili,
Qiyamətə qədər bitməz bu savaş!

15.09.2020.

Sözünə söz yazım

Sözünə söz yazım, cavabı olsun,
Ürəyin istəsə sən də götür yaz.
Söz nəzir deyil ki, savabı olsun?
Amma atəşinə su səpər bir az!
* * *
Deyirlər, bahardır illərin şahı,
Hər günə cavanlıq nəfəsi gəlir.
Amma…çox gözəldir payız sabahı,
Adamın sevməyə həvəsi gəlir.
* * *
Axır puçur-puçur alnımın təri,
Əllərim ipəktək narın üz gəzir.
Əzilir cibimdə şagird dəftəri,
Saralan vərəqlər təzə söz gəzir.

17.09.2020.

Ordum gəlir

Ordum qovur, düşmən qaçır, tamam olub təng kimi.
Xəritəmiz təzələndi, hər yer yaşıl rəng kimi.
İki ildi danışırdı Paşinyan zəvzəng kimi.
Makrona da ilac gərək badə dolu bəng kimi…
* * *
Orda döyüş, burda döyüş, çaş qalmışam, ay dədə,
Zəfər çalan Ordumuzu alqışlayır ölkə də…
O savaşdan qalib çıxmaq asan idi bəlkə də,
Çingiz gəlsə neyləyərəm üstümə pələng kimi?
* * *
Hərə bir cür çəkir yükün, kimin yükü ağırdı?
Kimlər kimə dayaq oldu, kimlər kimi çağırdı?..
Sən üstümü unlu görüb, mənə demə fağırdı,
İşim çoxdur, ona görə görünürəm ləng kimi.
* * *
Dastan yazdın ğör nə boyda, bəlkə çoxdur zamanın?
Oxu qoydum, elə dartdım, elə çəkdim kamanın…
Yaydan çıxsa sağ qalmağa olmayacaq gümanın,
Sözlərimi sırğa elə qulağına zəng kimi.
* * *
Qələminə qurban kəsim, nə dəsgahdı açmısan?
Elə bil ki söz mülkündən ipi qırıb qaçmısan.
Bəlkə… dostum, İrəvana gedib bayraq sancmısan?
Hər sətirin üstümüzə açılır tüfəng kimi.
* * *
Sakit yazır, Vahid yazır, hardadır Eldar, Qulu?
İş yoxdursa, toy yoxdursa göndərərəm yol pulu.
Beş-on sadə misra ilə sudan çıxardım çulu,
Amma hələ bilən yoxdur, udacaq bu cəng kimi?..

Şəhidlərimizin xtirəsinə

İki min yeddi yüz səksən üç canın,
Önündə diz üstə çöküb ağlaram.
Başını uca tut, Azərbaycanım,
Səsimi içimə çəkib ağlaram.
* * *
Bir səhər getdiniz, minib ağ ata,
Bizi bağladınız şanlı həyata.
Azad torpağıma dən qata-qata,
Gözümün yaşını töküb, ağlaram
* * *
Dünya şahid oldu qüdrətinizə,
Vahid alqış dedi qeyrətinizə.
Sizdən Vətən qaldı əmanət bizə,
Hər yanda bir qala tikib, ağlaram.

Müəllif: Hacı Vahid ÇƏMƏNLİ

HACI VAHİD ÇƏMƏNLİNİN DİGƏR YAZILARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<<WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ>>>>>>

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru