Qaxda maraqlı tədbir – kitab.

14.10.2023-cü il tarixində Qax Heydər Əliyev mərkəzində Azərbaycan Yazıçılar birliyinin Şimal-Qərb bölgəsi üzrə sədri Əlmanis Ələkbərov ilə Qax yazarlarının görüşü təşkil olundu.
Görüşdə yazarların yaradıcılığından söhbət açılıb, şeirləri barədə müzakirələr aparıldı.
Əlmanis bəyin yazarlara verdiyi dəyər və göstərdiyi səmimiyyət hər bir yazarda yazıb-yaratmaq istəyini daha alovlandırdı.
Görüşdə Qaxın ağ adamı, şair, tərcüməçi Giya Paçxataşvili, şair-yazar “Tanış olaq” jurnalının təsisçisi Nüyvər Şərifova, “Kürmük ədəbi birliyi”min sədri Abdulla Şahmir, şairə Solmaz Elqızı, Şairə Rəna Həsən, Şairə Nailə Hacıxanova, əziz şairimiz Rüfət küskün, şair-yazar, pedaqoq Nadir Ziyadlı, gənc yazar Namiq Barış, gənc yazar Aytac İbrahim və digər adlı-sanlı yazarlar öz çıxışları ilə görüşə gözəl ovqat bəxş etdilər.

Görüşün sonunda xatirə şəkli çəkildi. Fotolar:

MƏLUMATI HAZIRLADI: TUNCAY ŞƏHRİLİ

ÇİNGİZ ABDULLAYEVİN YAZILARI

ZAHİD SARITORPAĞfIN YAZILARI

AKİF ABBASOVUN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Məmməd Araz – 90

HƏRARƏT DOLU MƏKTUBLAR

Bu yaxınlarda Şəkər Aslanın arxivinə baxarkən iki məktub diqqətimi cəlb etdi. Hər ikisi əbədiyaşar Xalq şairi Məmməd Arazın imzası ilə. Biri 1967-ci ildə Şəkər Aslana ünvanladığı cavab məktubudur. Yəqin ki, Şəkər Aslanın məktubu da Məmməd Arazın arxivində qorunur və ya heç qalmayıb…

İkinci məktubun yazılmasının isə canlı şahidiyəm. Lənkərandan Bakıya gələndə Şəkər Aslan “Evə məktub” adlı kitabını Məmməd Araza çatdırmağımı xahiş etdi. Məmməd Araza çatdıranda şair kitabın bəzi səhifələrinə “quş” qoyaraq vərəqlədi. Bildim ki, nəsə yazacaq. Növbəti həftə “Azərbaycan” nəşriyyatına gedəndə Məmməd müəllim makinadan çıxmış yazını mənə oxutdu. Kövrəldiyimdən təşəkkür etməyə söz tapmırdım. Və yazını zərfə qoyub Şəkər Aslana ünvanladıq. “Sən bölgə şairi deyilsən, ölkə şairisən”.

Bu həmin dövr idi ki, Şəkər Aslan 22 il işlədiyi doğma “Lənkəran” qəzetindən uzaqlaşdırılmışdı. “Söz” jurnalının təsis olunmasına isə aylar qalırdı.

Məmməd Arazın qayğısı, xeyirxahlığı sayəsində çoxlarının taleyinə işıq düşüb. Bunun şahidi çox olmuşam. Əksəriyyəti bu xeyirxahlıqları unutsa da, Şəkər Aslan bu təmənnasız qayğını, diqqəti ömrünün sonunadək minnətdarlıqla yad edirdi.

Bu gün dönə-dönə oxuduğum məktubların müəlliflərinin heç biri həyatda yoxdur. Amma hərarət dolu, səmimi məktublar qalır. Nə xoş ki, yazılanların ömrü onları yazanların cismani ömründən uzundur. Bir də ki, bu məktublarda onların xətti, yazı üslublarıyla yanaşı, həmin anlardakı ovqatları da aydın seçilir. Bu məktublar o zaman üçün iki şəxs arasında olan söhbət idi. İndi isə o məktublar, o yazılı söhbətlər hamıya ünvanlana bilər. Məktublarda ötən əsrin həmin dövrünün ab-havası var, tarixi var.
Şəkər Aslan Məmməd Arazın Lənkəran Dövlət Dram Teatrında keçirilən 60 illik (1993) yubileyində çıxış edib və yubilyara həsr etdiyi şeirini oxuyub. Fikirlərini çıxışında ürək genişliyilə əks etdirərək şairə minnətdarlığını bildirib.

Haqq dünyasında olan hər iki şairin doğum günü oktyabr ayındadır. Hər ikisinin ruhuna rəhmət diləyərək məktubları oxucuların ixtiyarına veririk.

Sevda Əlibəyli

Şəkərcan, salamlar!

Məktubunu alıb sevindim. Mən yaza bilməyəndə, yazmağa vaxtım olmayanda, istəyimcə yazmayanda çox bədbin oluram, yata bilmirəm, əsəbi hal keçirirəm. Belə vaxtlarda dostların məktubu məni tərpədir, düşünürəm ki, heç olmasa bir adamın yadında varam, bir adam üçün yaşayıram, bir adama təsəlli verə bilirəm.

Həm məktubun, həm qəzetdəki rəyin məni sevindirdi. Təşəkkür edirəm. İndi gənclər şöbəsi “Azərnəşr”dən ayrılıb ayrı nəşriyyat olduğundan bizdən (bizim şöbədən) bir sıra əlyazmalar ora verilib (siyahı ilə). Vəziyyəti öyrənərəm (mən bu gün evdəyəm, odur ki, doğru məlumat verə bilmirəm), bizdə qalıbsa özüm məmnuniyyətlə redaktə edərəm; ora da verilsə, yenə narahat olmaya bilərsən, hamısı öz yoldaşlarımızdır. Bir də, sənin kimi şairi hər vicdanlı kəs ürəklə redaktə etməyə sevinər.

Bakının havası çox bulanıqdır: yağır, kəsir, gün düşür, külək qopur və s. (elə ədəbi havası da ondan betərdir).

Arzu edirəm ki, yeni şeirlərlə Bakıya gələsən, bizi sevindirəsən. Mən də ara-sıra yazıb-pozuram. Ancaq istədiyim yazıları çap eləmirlər. Mən isə istəyimi ütüləyə bilmirəm. Belə gedişlə də bir yana çıxmaq çətindir. Nə isə, sağlıq olsun. Nə yaxşı ki, sabaha ümid var.

Hörmətlə: qardaşın Məmməd Araz.

30.I.67

bəxtəvərliyə qovuşan şairlərdənsən. Sənin arxanda böyük xalq dayanır, sən bölgə şairi deyilsən, sən ölkə şairisən. Vaxtı ilə Sovetlər birliyi adlanan respublikaların əksər xalqlarının dilində sənin şeirlərin səslənib, dünya dillərinin çoxunda şeirlərin ünvan tapıb, hələ bundan sonra sənin şirin dilin yeni-yeni ünvanlar tapacaq.

“Şəki” şeirində yazırsan:

Abidə yazıdır daşın, divarın,

Demə saralacaq, demə solacaq.

Belə bir dünəni olan diyarın

Gör indi sabahı necə olacaq!

olan səadət deyil. Neçə illərdir ki, sənin təptəzə poeziyandan zövq alan, onu ürəkdən təbliğ edən qələm dostlarından biri də mənəm.

Sənə bundan sonra da böyük uğurlar diləyən dostun

Məmməd Araz.

25.VIII.92.

Şair üçün tərif

Tərifdən qorxuram, qorxuram yaman…

M.Araz.

Şair, başla yenə şeir deməyə,

Hər təzə misraya bir əsirəm mən.

Səni ürəyimcə tərifləməyə,

Qələm götürmüşəm, söz gəzirəm mən.

Hər təzə şeirdən ürək sevindi,

Bir az şöhrətləndi, ucaldı vətən!

İlhamla, həvəslə qoy yazım indi

“Tərifsiz bir ömrün tərifi”ni mən.

Tərifdən ki, belə qorxub qaçırsan,

Hər yerdə payına tərif düşəcək!..

Şəkər ASLAN.

1977-1993

Mənbə: SEVDA ƏLİBƏYLİ

MƏLUMATI HAZIRLADI: TUNCAY ŞƏHRİLİ

ÇİNGİZ ABDULLAYEVİN YAZILARI

ZAHİD SARITORPAĞfIN YAZILARI

AKİF ABBASOVUN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Bir gün sevsən məni – Yadigar Təvəkgül.

Bir gün sevsən məni

Bir gün sevsən məni özümə demə ,
Məni sənsizliyə alışdırmışam.
Hər kəsin qəlbini bəzəyən eşqin ,
Səni həsrətinə qarışdırmışam.

Bir gün sevsən məni özümə demə ,
Öyrətmə eşqinə daha nə lazım .
Gedə bilmiriksə qoşa bir yolu ,
Qıyma cığırında itim ya azım.

Bir gün sevsən məni özümə demə ,
Demə qoy eşqindən xəbərsiz olum.
Sanım ki, bəxtimin eşq payı yoxdur,
Mən də məhəbbətdən qədərsiz olum .

Bir gün sevsən məni özümə demə,
Sənə and verirəm məhəbbətinə .
Onsuz yarı yolda çıxıb gedirsən
Artıq öyrənmişəm “cəsarətinə “.

Bir gün sevsən məni özümə demə ,
Demə ürəyində əbədi qalım .
Arı çiçəklərdən şirə çəkən tək ,
Mən də baxışından sevgini alım..

Bəmı aşiq bıboş

Bəmı aşiq bıboş bomı məvotiş ,
Iştənım pemujnə betı bo jie.
Mı ıştı həsrətım umjən kardəme
Deştı məhəbbəti tıni bo pie .

Bəmı aşiq bıboş bomı məvotiş ,
Məhaştiş pemujım bəştı ın eşği,
Madəm əmə i co be əzınimon ,
Gin məbum roondə ıştı ın eşği.

Bəmı aşiq bıboş bomı məvotiş ,
Bıdə çın eşğiku xəbə məqətım ,
Jo bızn9m ın bəxti eşğə baxşəş ni ,
Iştə məhəbbəti yasi oqətım .

Bəmı aşiq bıboş bomı məvotiş ,
Tıni ğəssəm doydəm bə məhəbbəti ,
Tı niməroədə beşedəş ,şedəş ,
Mıni coli noydəş deştə həsrəti .

Bəmı aşiq bıboş bomı məvotiş ,
Çə dıli otəşon eşği bıjiyım ,
Çoko kandul vıli eşğədə jidə,
Mınən ıştı çəşon eşği bıjiyım ,

ŞƏRAHİL LAÇIN

LAÇIN -100 ƏDƏBİ ANTOLOGİYA

ŞƏRAHİL LAÇIN

1963-cü ildə Laçında anadan olub. Laçın şəhər 2 nömrəli orta məktəbin məzunudur. 1986-cı ildə Azəbaycan Tibb Universitetinin müalicə fakültəsini bitirib. Şeirləriylə Azərbaycan və Türkiyədə bir çox dərgi və qəzetlərdə çıxış edib. Məmməd Aslan, Məmməd Araz, Şahmar Əkbərzadə, Yavuz Bülənt Bakilər Şərahilin haqqında geniş yazılar yazdılar. “Zaman məni unutdu” və “Ömrümüz bilməcə qaldı” şeir kitabları Türkiyədə yayınlanıb. 2010 ildə «Vektor» Elm Mərkəzi tərəfindən Şahmar Əkbərzadə adına Beynəlxalq Ədəbiyyat mükafatına layiq görüldü. Avrasya Yazarlar Birliyinin üzvüdür. Türkiyədə yaşayır.

İÇİNDƏ

Dünya sirrin kimə açdı
Bu sir sirli ehtiyacdı
Hər tabut ölən ağacdı,
Ölən ölənin içində.

Kimi pərişan görmədim,
Gedəndən nişan görmədim.
Bir düz danışan görmədim,
Gedib gələnin içində.

Gündüz savaş, gecə qaldı,
Ümid bir gün köçə qaldı
Ömrümüz bilməcə qaldı,
Bunca bilənin içində.

Saman yüklü zaman qetdi,
Çox Təxti-Süleyman qetdi.
Neçə arzu, güman qetdi,
Ərzi bölənin içində.

Yalan dünya, yalan havar,
Yürü-yürü dalana var
Cahanda bir “hökmüdar” var,
Cümlə kölənin içində…

05.03.1989

BU SABAH NƏ QƏMLİ AÇILIR, ALLAH

Didilir yaxası qarı zülmətin
Bir çimir yuxusu gözümə pənah.
Çapılır, talanır varı zülmətin,
Zahı dan yerinin doğuşu günah,
Bu sabah nə qəmli açılır, Allah!

Ulduzlar əriyib öləziyən şam,
Göylər də qısqanır ayını sanki
Boxçası bükülü bu qərib axşam,
İstəmir o qızın toyunu sanki,
Bu sabah nə qəmli açılır, Allah!

Duyan yox sükutun iniltisini,
Yaranmış yuxuda, kim alır vecə
Gizli yar qoynuna girənlər kimi,
Sübhü oğrun-oğrun əkilir gecə,
Bu sabah nə qəmlı açılır, Allah!

Bu axşam bir həsrət qoxulu dünya
Könül, bu aləmə aç sirrini, aç!
Bu həmdərd, bu məhzun, yuxulu dünya,
Bir xoruz banının himinə möhtaç,
Bu sabah nə qəmlı açılır, Allah!

Düşəri, düşməzi payıdır baxtın
Hər sabah ömrümə atılan zərdi.
Mənim göz dikdiyim nurlu sabahın,
Müjdə gətirəni boz sərçələrdi,
Bu sabah nə qəmli açılır, Allah!

Mənbə: İlham QƏHRƏMAN

LAÇIN-100 ƏDƏBİ ANTOLOGİYA

MƏLUMATI HAZIRLADI: TUNCAY ŞƏHRİLİ

ÇİNGİZ ABDULLAYEVİN YAZILARI

ZAHİD SARITORPAĞfIN YAZILARI

AKİF ABBASOVUN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Mənim kiçik nağılım – TURAN NOVRUZLU

Mənim kiçik nağılım
Sən mənim kiçik nağılım
Nənədən, babadan
Dovşandan, ayıdan
Qaçan qoğalım…
Elə elə ki, axırda
Sarı tülkü yeməsin Səni
Sən mənim
Qapı döyülən kimi
Qapını açan Məngülümüm
Bəzən canavarın qarnı kimi
Dar olur həyat…
Onda Ana keçi köməyə gəlir
Sənə “can” deyib ana səsi
Çıxaranlar
Ətini, canını yeməyə gəlir…
Sən mənim kiçik nağılım
Yalan danışanda
Burnu uzanan Pinokyom
Oğul ən çox kimə
Yalan danışar bilirəm…
Amma Pinokyonu
Balinanın qarnından
Atası xilas eləmişdi…
Bəs mən kiməm?
Olsam olsam “Pinokyo” dakı
Pəri olaram…
Sadəcə yanlışlarını xatırladan
Başqa nə gəlir ki əlimdən?
Ya da Yunan əfsanəsindəki
Günah keçisi…
Mənim şirin nağılım
Elə ki, sonda
Göydən üç alma düşür
Qoy biri Atanın biri Ananın
Biri də sənin olsun…
Çünki ömrün sonu
Nağılların əvvəli kimi olur :
“Biri var idi, biri yox idi…”


Sevdiyin olum
Deyirlər ki, adamlar öləndə
O dünyaya gedir,
Ruh olur, pəri olur ,
Mən öləndə
Kitab olmaq istəyirəm
Çünki sən
Kitabları çox sevirsən
Elə zərif oxuyursan ki,
Vərəqləri qat kəsmir
Elə təmkinlə oxuyursan ki,
Ürəyin heç hara tələsmir
Mən öləndə
Kitab olmaq istəyirəm
Otağının bir küncündən
Səssiz -səmirsiz
Hava almaq üçün
Eyvana çıxdığına
Yatanda yorğanı qucaqlayıb
Başının altına yığdığına
Səhərlər deyinə-deyinə
Oyanmağına tamaşa eləyim…
İstəyirəm ki, mən öləndə
Kitab olum …
Əlinə alanda ovunduğun
Sətirlərini oxuyanda
Səsimi duyduğun…
Kitabları çox sevirsən
Bilirəm…
Qoy, heç olmasa
Öləndən sonra
Sevdiyin olum…


Lozan xala kimi
Bilmirəm fikir veribsən ya yox
Beşiklərin yastığında
Gecə-gündüz yatan
Körpələrin başının izi qalar
Bax eləcə izin qalıb köksümdə…
İndi yanımda olsan
Başını sinəmdəki
O məchul boşluğa sıxıb
Elə möhkəm
Qucaqlayardım ki, Səni
Sonra da çərpələng
Qollarına bürünərdim
Axşamın mehindən
Səhərin şehindən
Beləcə gizlənərdim
Qollarının arasında…
Nə qədər başımı qatsam da
Hər kəslə danışıb
Səsimi başıma atsam da
Gecələr elə pis göynəyirsən ki,
Ürəyimin yarasında
Mopassanın
“Bir yaz axşamında”kı
Lozan xala kimi
Elə kimsəsizəm ki…
Bəzən divarın o tərəfindəki
Həzin bir səs, xəfif bir gülüş
Qanadar yaralarımı…
Nə qədər uzağa qaçsam da
Yenə elə həminkiyəm…
Ruhuma hopmuş
Qanıma qarışmış, zalım,
Üz çevirib getsən də
Yenə elə səninkiyəm…


SƏN
Gözümü açanda Sən,
Yumanda Sən…
Arada qeybə çəkilib
Məndən sevgi uman da Sən
Sevilmək necə imiş
Qollarında anladım
Həsrətin acısını
Gedib geri döndüyün
Yollarında anladım
Xəyal da Sən, arzu da Sən
Güman da Sən…
Ən dəyərsiz adamlara
Yaş oduntək
Yanan da Sən…
Səni heç kim anlamaz
Bilirəm ki, mənim kimi
Ruhumda gizləmişəm
Varlığını, könlünü
Mən ən məhrəm
Qəmim kimi…
Ürəyinə qurban olum üzülmə
Sənin daşın ağırdı…
Yaxşı da Sən, yaman da Sən
Ən dəyərsiz adamlara
Saflığından yanan da Sən…


Yad olanım
Bitib-tükənməyən
Yollar kimisən
Mənzilimə
Gedib çata bilmirəm
Kəfənə bükülmüş
Qollar kimisən
Köksünü
Bağrıma basa bilmirəm
Ehh mənim özgə olanım
Yad olanım…
Gecəmi gündüz eləyənim
Məni görəndə şad olanım…
Nə qədər uzandı
Taleyin oyunu
Vəzir də usandı
Şah da yoruldu.
Neçə fəsil keçdi
Neçə il oldu
Göydən gah od ələndi
Gah yağış yağdı
Gör neçə toz basmış
Xatirələr var…
Gör neçə arzular
Sönüb kül oldu
Tanrı nələr yazıb
Daha bilmirəm
İçimdə
Qurumuş ağacın pöhrəsitək
Yaşıllanan xəyalsan
Amma daha
Nə kötükdən ağac olar
Nə də pöhrə bar verər…
Mən hardan tapım ki,
Həzrəti Yusifi
Züleyxaya könül verə,
Tac verə…
Ehh mənim özgə olanım
Yad olanım
Ürəyi məndə olub
Başqasına ad olanım
Nə yaman uzandı
Taleyin oyunu…


YORULDUM
Yoruldum axı
Çox yoruldum
Səni qəlbimdə gəzdirməkdən
Kürəklərim qırıldı
Ayaqlarım süst düşdü
Yoruldum axı
Yeni doğan itin
Canına daraşıb süd əmən
Küçüklərə sakitcə baxdığı kimi
Boylanıram sənli xatirələrə
Yoruldum axı…
Leysan yağışlardan sonra
Palçıqdan gözü tutulmuş bulağın
Aram – aram axdığı kimi…
Darıxdım axı
Elə darıxdım ki
Saçlarının qoxusu gəlir burnuma
Sahibsiz küçə pişiyi
Pəncəsi açıq evlərdən gələn
ətin qoxusunu duyduğu kimi…
Oyandım axı
Mən bu eşqdən alasərsəm,
Hövlnak oyandım
Bələkdəki çağanın şirin yuxudan
Qəfil səksənib oyandığı kimi…
Yoruldum axı
Ürəyim yoruldu
Ölüm döşəyində son nəfəsini
Səssizcə gözləyən qocalar kimi…
Səni çox sevdim axı
Hisinə – pasına dözən,
Atəşi çox sevən bacalar kimi…


Kirpi öpüşü
Gəl, kirpi kimi öpüşək
Göz- gözə, nəfəs-nəfəsə
Sən yanımda olanda
Gözlərimi yummayım
Sənli dəqiqələr heyifdi axı…
Gəl, kirpi kimi qucaqlaşaq
“Tikanlarımız” incitsə də
Vaz keçməyək bu sevdadan
Bir gül üzək kolundan
Tikanları mənim
Ləçəkləri Sənin olsun
Gəl, kirpi kimi küsək
Sözümüz çəp gələndə
Səssiz-səmirsiz…
Yumarlanıb yuvamıza çəkilək
Barışanda sincab kimi barışaq
Saxladığı fındıqların
Yerini unudan sincab kimi
Niyə küsdüyümüzü xatırlamayaq
Gəl, bu ömrü doğma kimi yaşayaq
Nə qədər uzaqlarda olsaq da
Bir-birimizi yadırğamayaq…
Gəl, kirpi kimi öpüşək
Göz-gözə nəfəs – nəfəsə…
Hardan tapım
Ürəyim darıxsa nə var idi ki
O köhnə sirdaşımdı
Dərdləşib bir təhər
Yola gətirərdim
İndi bilmirəm axı
Darıxan əllərimə nə deyim ki
Anlasın məni…


Hardan tapım
Çərpələng qollarını
Qucaqlasın məni
Ürəyim darıxsa nə var idi ki
Saçlarım darıxır
Hardan alım
Daraq barmaqlarını
Ürəyim sızlasa nə var idi ki
Boynum üşüyür
Hardan tapım
Ana südü kimi
İlıq dodaqlarını…
Yarasını sevərsən
Bir gün birisi gələr ömrünə
Yarasını sevərsən
Ömrünün yarısı
Su kimi axar ovuclarından


Yarısını sevərsən…
Bir gün biri gələr ömrünə
Sən onun gülüşlərini sevərsən
Bəzən dünyanın
ən mənasız sözlərini deyərsən
təbəssümünü görmək üçün
O isə göz yaşlarına aşiq olar
əlindən gələni edər
ağlayasan deyə
Sən də onun gözləri
Doyana kimi ağlayarsan
Uşaqlıq yaraları
Qaysaq bağlasın deyə
Beləcə bir gün
Biri gələr ömrünə
Sən də onun yarasını sevərsən
Nə qədər qəlbini qırsa da
Sevməyə səbəb qalmasa belə
Gözlərinin qarasını sevərsən…


Evcik – Evcik
Mən evcik evcik
Oynamaq istəmirəm, ana
Oyuncaq beşikdə
Gəlinciklər almayaydın kaşki
Böyüyüb kimlərinsə
əlində oyuncaq olduq
Indi də xoşbəxtliklə
Gizlənqaç oynayırıq
Daha beşikdəki körpələr
Doğrudan ağlayır
Gah ağrıdan, gah acından
Bu oyuncaq evdə “yad qızıyam”
Ömrümə pay düşüb
ən ucuzundan…
Daha oyun oynamaq istəmirəm
Bənövşə-bənövşə deyə deyə
Bəndə düşən biz olduq
Kaşki kitab olmağı
Öyrədəydin, ana…
Onda oyuncaq olmazdım
Öz romanımı yazardım
Ən başından
Gül açardım kəlmə kimi
Sətir kimi…
Susmağı da öyrənərdim
Yağmurlara sinə gərən
Bir təmkinli çətir kimi…
Kitab olmaq istəyirəm
Oxumağı ən çox sevən
Varaqlasın…
Ən maraqlı səhifələri
əlfəcinlə daraqlasın…
Mən evcik evcik
Oynamaq istəmirəm, ana
Bu oyun bitmir ki, bitmir
Gecələr gözümə yuxu da getmir…


Sənə…
Mən sənə nə deyim axı
Qırıb dağıtmağa
Uşaqlıqdan alışmısan
Əvvəlcə ananın qablarını
Sonra
Qəlbini qırmağı öyrənibsən
Qonşuların pəncərələrinə də
Daş atıbsan çox güman
Beləcə daş-qalaq etməyi
Dağıdıb tökməyi öyrənibsən
Mən sənə nə deyim axı
Elə bil heç böyüməmisən
Maşa ilə döyülən uşaq
Mən sənə nə deyim axı
Elə darıxmışam ki
Sığal – sığal, qucaq – qucaq…


UNUDACAM…
Bir gün unudacam axı Səni
Balaca uşaq sındırdığı oyuncağı
Yatana kimi ağlasa da
Oyananda unutduğu kimi…
Bir gün unudacam axı Səni
Yaşlı tənha qadının
Sevimli itinin öldüyünü
Yaddaşı pozulanda
Unutduğu kimi…
Bir gün unudacam axı Səni
Gələn baharın keçən bahardakı
Gülləri unutduğu kimi
Təzə çiçəklər açacam
Kəsilmiş ağacın
Yeni pöhrəsi kimi…
Yenə gülümsəyəcəm
əməliyyat otağında
Gözlərini yenidən açan
Xəstənin çöhrəsi kimi…
Sən ki, yaxşı bilirsən keçi inadımı
Dəmir Ledi kimi susacam
Nə vaxtsa çağırsan adımı.
Dişlərim dodağımı kəssə də
Saçlarımı isladan yağışa
Yas tutub ağlamayacam
Xatirələrim səni
Qəlbimdən danacaq
İçim özümü yandırsa da
Çölüm səni yandıracaq
Özgələr sən adlı yaramı
Qısqanacaq…
Bir gün unudacam axı Səni
Yanımdan yel olub keçsən də
Sən tərəfə baxmayacam
Bir gün unudacam axı Səni
əvvəl-axır unudacam…

Müəllif: TURAN NOVRUZLU

MÜŞFİQ ŞÜKÜRLÜNÜN YAZILARI

TURAN NOVRUZLUNUN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru