BİR HƏSRƏT
Bir həsrət üşüyür indi hardasa,
Əsir yarpaq -yarpaq sazağın altda.
Bir çiçək bahara açır gözünü,
Bir çiçək can verir torpağın altda.
Bir arzu aldanır payız yelinə,
Bir arzu köz olur odsuz, oçaqsız.
Bir ümid asılır dar ağacından,
Bir ümid doğulur əlsiz , ayaqsız.
Bir sevgi yol gedir sabaha sarı,
Bir sevgi asılıb gümanda qalıb.
Bir öpüş qovuşub azadlığına,
Bir öpüş hələ də damanda qalıb.
Bu gedən sevdalar, gələn sevdalar,
Görən hansı yoldan , bərədən keçir?
Görən neçə qeybət, qal bazarından,
Neçə cür qanundan, törədən keçir?
Hardasa ağlayır bir qız ləpiri,
Baxırsan üstündə göz yaşı donub.
Bir yarpaq üzülüb öz budağından
Uçub bu ləpirin üstünə qonub.
Kimsə ulduz-ulduz sayır saatı,
Kimsə kirpiyiylə döyür gecəni.
Bir sürü yalavaç küçə itləri
Söhbətə tuturlar yoldan keçəni.
Bir səhər taxtından yıxılır indi,
Bir səhər taxtına çıxır hardasa.
Kiminsə könlündən keçən məhəbbət
Kiminsə baxtına çıxır hardasa.
Bir qadın saçını darayır bəlkə,
Paltarı səadət, sinəsi həsrət.
Açılıb örtülür dərdə, sevincə,
Bir qapı işıqdı, bir qapı zülmət.
Bir yuxu tökülür göyün üzündən,
Bir yuxu nə vaxtdı ərşə çəkilib.
Dünyanı bürüyüb od, ocaq iyi,
Deyəsən ürəklər şişə çəkilib…
BU QAPI
Bu qapı şadlığa açılmadı heç,
Açılıb bağlandı qəmə bu qapı.
Gələndən, gedəndən bir tənə yedi,
Lənət qapısıymış demə bu qapı.
Utanır elə bil öz taleyindən,
Başını aşağı salıb dayanıb.
Uçub tökülərdi çoxdan bu qapı,
Tanrı umuduna qalıb dayanıb.
Ərklə bu qapını çalan olubmu,
Kiminsə üzünə gülüb bu qapı?
Nə olsun açılıb örtülür hələ
Elə ayaq üstə ölüb bu qapı.
Baxanda adamın zəhri yarılır,
Bu qapı sevgidən uzaqdı, Allah.
Bu qapı sevincə tamarzı qalıb,
Bu qapı yazıqdı, yazıqdı, Allah.
GÖZ ARASINDA
Hamının gözündə ölüm xofu var,
Cəhənnəm xofu var, zülüm xofu var,
Burdan o tərəfə bircə qapı var,
Açılır qaş ilə göz arasında.
Neçə əl yapışıb bax, çiynimizdən,
Bu sol çiynimizdən, sağ çiynimizdən,
Asılıb qalıbdı vaxt çiynimizdən,
Dolaşır əlliylə yüz arasında.
Bir günah Onundu, bir günah bizim,
Gör hara gətirib bu günah bizi,
Gah şeytan azdırır, gah Allah bizi,
Qalmışıq yalanla düz arasında.
Adam olmağın da yüz əzabı var,
Səbir əzabı var, döz əzabı var,
Hərənin öz haqqı, öz hesabı var,
O da ki, Allahla öz arasında.
ÖZÜMƏ
Bu bàyram səninçün şeir yazmadım,
Utandım qələmdən, varaqdan nəsə,
Utandım Allahdan, günahdan nəsə.
Bu dəfə əliboş gəldim yanına,
Məni yazmadığım sözə bağışla,
Tanrıya bağışla, bizə bağışla.
Bu bayram səninçün çiçək almadım,
Bu bayram doyunca ağlatdım səni,
Bu bayram boyunca ağlatdım səni,
Ağla, gözlərinin yaşına dönüm,
“Bayramın mübarək” – deyə bilmədim,
Dayan ,heç olmasa başına dönüm.
Mən səni köməksiz qoydum bu bayram,
Şeirsiz, çiçəksiz qoydum bu bayram,
Sənin həvəsinlə oynadım, qadın.
Bu gün daşa döndüm, dəmirə döndüm,
Sənə bircə çiçək qıymadım , qadın.
Aldada bilmədim bu gün mən səni,
Durub danışmağa sözüm olmadı.
Utandım qələmdən, varaqdan bu gün,
Lap elə Allahdan, günahdan bu gün ,
Səni aldatmağa üzüm olmadı.
Bu bayram mən səni sözə tutmadım,
Bu bayram mən səni baxışa tutdum,
Küləyə, leysana, yağışa tutdum.
Elə için -için göynədin , qadın.
Bu bayram səninçün şeir yazmadım,
Bu bayram səninçün çiçək almadım,
Bu bayram öyrətdim sənə təkliyi,
Bu bayram qapını döymədim, qadın.
Müəllif: Təranə DƏMİR
Aşıq Qurban: – Pərdəli gəzməyən
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
YAZARLAR.AZ
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru
