****
Siz heç gülüşlərinizin arxasında gizlətdinizmi göz yaşlarınızı,
Hıçqırıqlarınızı təbəssümünüzdə boğdunuzmu heç?
Dəli kimi hönkürdünüzmü qəh-qəhələrinizin ardınca,
Bağrınıza basdınızmı xəyallarınızı gecə boyunca?
Ağrılarınızı küçələrə, nisgilinizi dənizə tökdünüzmü,
Gedənlərin xiffətini dalğa-dalğa, sahil-sahil çəkdinizmi?
Şəkil-şəkil dolandınızmı gecənin başına,
Bir telefon zəngiylə ovutdunuzmu həsrətinizi,
ulduz-ulduz xatirələrərin başı üstə sabahladızmı?
Divar-divar dinşədizmi sükutu,
Səssizliyi qapı-qapı puzdunuzmu?
Diksindinizmi hər külək uğultusuna, yağış səsinə,
Bir də..
Bir də bulud-bulud yığışdınızmı payızın kölgəsinə,
Xəzəl-xəzəl susdunuzmu?
****
Harda qaldı ətəyi yer süpürən, başı çalmalı analar,
Cibləri noğullu, şirnili, qucağı ərikli, almalı analar?
Yığışıb ocaq başında yuxa yayardılar,
İnək sağar, yun əyirər, nehrə çalxayardılar.
Bişirdikləri yeməkdən özlərinə pay düşməzdi,
ətrindən doyardılar.
Saçlarımız əllərində,
Adımız dillərində sığallanardı,
Nağıllanardıq.
Gecələr xalça toxuyar, corab yamayar, paltar tikərdilər,
Zərif çiyinlərində dünyanın yükünü çəkərdilər.
Utanardılar, böyüklərin yanında qucağa uşaq götürməzdilər,
İnanclıydılar, Tanrıya, imama, övliyaya şəkk gətirməzdilər.
Özlərinin hesab-kitabı vardı,
Ruziləri bu qışdan o qışacan çatardı.
Yer belləyər, əkin əkərdilər,
Hər işdə pərgardılar, zərgərdilər.
Gec yatıb tez oyanardılar,
Hər kəsin nazıyla oynayardılar.
Şükürlü, dualıydılar,
Ayağı sayalıydılar.
Harda qaldı əli xınalı, başı örpəkli analar,
Süfrəsi bərəkətli, üzü çörəkli analar.
****
“Min notda ağlatdı duyğular məni,
Ovundum bir misra baxışın altda”
Günəşdən gizləndim, sazağa qaçdım,
Qaldım bir didərgin yağışın altda,
Dumana aldandım, çənə aldandım.
Aldandım cığıra, yola, ləpirə,
Azdırdı ümidlər, gümanlar məni.
Hasarlar, divarlar, sədlər, çəpərlər,
Dənizlər, sahillər, limanlar məni,
Şeytana aldandım, cinə aldandım.
Savaşda, qovğada, dərddə böyüdüm,
Halaldan dolandım, haramdan keçdim.
Bircə həqiqətin eşqinə min yol
İncildən,Tövratdan, Qurandan keçdim,
Məzhəbə aldandım, dinə aldandım.
Kənd-kənd aldatdılar, şəhərbəşəhər,
Küsdürdü yalançı sevgilər məni.
Törələr, qanunlar, haqlar, hesablar,
Sabahlar, kaşkilər, bəlkələr məni,
Buğdaya aldandım, dənə aldandım.
Düşdüm addım-addım vaxtın dalınca,
Həftəyə aldandım, günə aldandım.
Neyləyim, bu gün də səni tapmadım,
İlahi, bu gün də sənə aldandım.
****
Şəhərin bü günkü görkəmi, əhvalı..
Qoca şəhər,
Payız,
Xəzəllər külək-külək uçuşur havada,
Budaqlar əl sallayır uçan xəzəllərə,
Üstündən, başından utanır yarıçılpaq ağaclar.
Qeybət dodaqlardan asılıb siqaret tüstüsündə boğulan küçələr.
Dalğa-dalğa sahilə yüyürür dəniz,
Ordan qayalara, ordan göy üzünə dırmaşır.
Zamanın dalınca sürünür yorğun adamlar,
Fikirli adamlar, dalğın adamlar.
Bir gənc əlləriylə keçir yolu,
Divar-divar köçürür şəhəri yaddaşına.
Bir qızın saçlarında rüzgar oynayır,
Yanaqlarında sevişir qum dənələri,
Bəxtəvər payızın başına.
Xəzan rəngindədi yenə hər yan, hər şey–
Arzular, ümidlər, görüşlər, vidalar,
Nöqtələr, suallar, nidalar!
Müəllif: Təranə DƏMİR,
AYB -nin və AJB-nin üzvü, şair -publisist.
I>>TƏRANƏ DƏMİRİN DİGƏR YAZILARI
