
ƏN SONDA DEYİLƏN ONUN SÖZÜDÜR
Bir ömrün çırağı qaraldı, söndü,
Dərdə bax, bir kimsə köks ötürmədi.
Torpaqdan yaranan torpağa döndü,
İnsanlıq duymadı, dərs götürmədi.
* * *
Günün bir üzü ağ, biri qaradı,
Üzünə gün doğsa, xoşallanırsan.
Bilmirsən axırın, sonun haradı,
Niyə gizləyirsən, niyə danırsan?!
* * *
Yaxşı heç nə demir bu yolun sonu,
Hərlənib, fırlanıb hamı keçəcək.
Günahkar eləmə dar gündə Onu,
Kimin vaxtı çatsa, onu seçəcək.
* * *
Həyat imtahandı qananlar üçün,
Saf olan saflaşır, su tək durulur.
Özünü ağıllı sananlar üçün,
Nəinki imtahan, divan qurulur.
* * *
Mərhəmətli olan ancaq özüdür,
Kimsənin haqqını kimsəyə vermir.
Ən sonda deyilən Onun sözüdür,
Nə özünü öymür, nə bəhsə girmir.
QOŞMA
Zamanın səs-küyü kar edib bizi,
Ölənin səsini duya bilmirik.
Nə çəkə bilirik öz dərdimizi,
Nə özgəyə umac oya bilmirik.
* * *
Ürək hərdən küsür, hərdən barışır,
Sanki bəhsə girib mənnən yarışır.
Başımız o qədər işə qarışır,
Vaxt olur günləri saya bilmirik.
* * *
Zaman küncə sıxıb karıxdıranda,
Bəxtin daşa dəyib darıxdıranda,
Əyrilər baş olub qarıxdıranda,
Bir düzü yerinə qoya bilmirik.
* * *
Pəjmürdə olursan yaşın keçəndə,
Əcəl şərbətini məcbur içəndə.
Vaxt tamam olanda karvan köçəndə,
Ay Murad, həyatdan doya bilmirik.
HƏR YAŞIN AYRICA GÖZƏLLİYİ VAR
Səhər tez dururam, tez oyanıram,
Hələ ki, özümü gümrah sanıram.
Deyirlər tez duran yüz şəfa tapar,
İndi anlayıram, indi qanıram,
Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.
* * *
Demirəm qocalma, eyni yaşda qal,
Keçdiyin hər ili yaşa, yola sal.
Dünyayla cəngə gir, bir çınqı qopar.
Sən çalış ömürdən zövq al, ləzzət al,
Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.
* * *
Körpə də olmuşuq bağlı bələkdə,
Doğulduq, ələndik hər gün ələkdə.
Gah isti təntitdi, gah da soyuq qar,
Gün vurdu bərkidik, donduq küləkdə,
Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.
* * *
Əllini keçdinsə, çalış ağır ol,
Çoxuna örnəkdi keçdiyin bu yol.
Az danış, özünü mülayim apar.
Demirəm səssiz ol, dilsiz, fağır ol,
Hər yaşın ayrıca gözəlliyi var.
* * *
Zamana qul olan ötən ömürdü,
Min bir əziyyətdə itən, ömürdü.
Bu geniş dünyanın sonu dar məzar,
Səksəndə, doxsanda bitən, ömürdü,
Onun da ayrıca gözəlliyi var.
YAXŞI Kİ ÇOX DEYİL , BİRDİ BU DÜNYA
Nə gördük dünyaya gəlmədən öncə?!
Üç nöqtə, bir sual, sonunda nida!
Nə verdik dünyaya ölmədən öncə?!
Əlvida, əlvida, yenə əlvida!
* * *
Bir qəliz sualdı hər ötən ömür,
Cavabı əvvəldən bilinir sonun.
Tək adı, soyadı çox şeyi demir,
O qədər əməl var çiynində onun.
* * *
Həyatın nəşəsi aldatdı bizi,
Dəyəri böyükmüş bir anımızın.
Vaxtından tez üzdük ürəyimizi,
Qədrini bilmədik öz canımızın.
* * *
İndi də gününü suallar yeyir,
Sual girdabında batıb azırsan.
Ürəyin həmişə doğrusan deyir,
Məntiqin dinmirsə, səhvə yozursan.
* * *
Beləcə müəmma, sirdi bu dünya,
Yuxulu gəlirik, bunu danmırıq.
Yaxşı ki çox deyil, birdi bu dünya,
Yoxsa ki, biriylə bacaranmırıq.
NƏ GÖZƏL YARADIB DÜNYANI ALLAH
Nə gözəl yaradıb dünyanı Allah,
Bir yanda bahardı, bir yanda qışdı.
Kətansız, fırçasız rəssamdı, vallah,
Rənglər çəmən üstə sanki naxışdı.
* * *
Qurulan nizamı, ədaləti var,
İnsan bağ becərər, barını dərər.
Bir yanda günəş var, bir tərəfdə qar,
Fəsillər sakitcə işini görər.
* * *
Elə rahatlıqla bölüb hər işi,
Qəti əl-ayağa dolaşan olmaz.
Hər canlı erkəyə düşər bir dişi,
Yaşayar yer üstə dalaşan olmaz.
* * *
Hər günün, hər ayın məqsədi bəlli,
Gündür sıralanıb demə, boşuna.
Beş gün çox yaşamaq , bəlkə təsəlli-
Üçündür, Allahın gəlir xoşuna.
* * *
Bu dünya gözəldi, gözəl yaşasan,
Tanrı möhlət verə, dərdə salmaya.
Ömür bir zirvədi, sağlam aşasan,
Gözün heç bir zaman dalda qalmaya.
* * *
Nə gözəl yaradıb dünyanı Allah,
Sevməyən az olar, bəyənəni çox!
Tanrının var olan lütfünə bir bax,
Gəlirsən, gedirsən, şikayətin yox!
NƏ HƏKİM ANLAYIR, NƏ BƏNDƏ BİLMİR
Nə ürək soyuyur, nə könül doyur,
Nə sirrdir mən başa düşə bilmirəm.
Bir hiss var, içimi doğrayır, oyur,
Çarə tapıb bir qərara gəlmirəm.
* * *
Yaş ötür, il keçir, yaddaş azalır,
Dünən gördüklərim yadımdan çıxır.
Bəzən elə şeylər ağlımda qalır,
Yadıma düşdükcə canımı sıxır.
* * *
Bir dövr kök salıb beynimdə mənim,
Odur yaddaşımı silir, ovlayır.
Mələklər yer alıb çiynimdə mənim,
Məni gəncliyimə dartır, tovlayır.
* * *
Odur uşaqlığım yadımdan çıxmır,
Yadıma düşdükcə ruh təzələnir.
Canım üzə durur, sözümə baxmır,
Ruhum qanad verir, hey məzələnir.
* * *
Gözümün önündən getmir o illər,
Hərdən baba sözü xətrimə dəyir.
Məni mən eyləyən aylar, fəsillər,
Ağlıma güc verir, möhkəm dur deyir.
* * *
Bir şirin yuxudur artıq o günlər,
Beynimə yazılıb, yaddaşım silmir.
Bəs niyə sağalmır canda düyünlər?
Nə həkim anlayır, nə bəndə bilmir.
ÖMRÜN SONU! NƏ VAR ORDA?!
Dəli olan vaxtım olur,
Danışmağa halım olmur.
Günahkarı baxtım olur,
Mənim burda rolum olmur.
* * *
Bilirəm ki, bircə yol var,
Yolu tutub yol gedirəm.
Nə genişdi, nə də ki dar,
Hiss edirəm yavaş-yavaş,
Bu dünyanı tərk edirəm.
* * *
Ruhum heç vaxt məni üzmür,
Bilir adı- sanı mənəm.
Nə də başqa canı gəzmir,
Ruh odusa, canı mənəm.
* * *
Ağlım məni yanıltmayır,
Sınamışam hər an darda.
Bircə şey mənə çatmayır,
Ömrün sonu! Nə var orda?!
TUTANA BAX, TUTANA
Ovu görüb bayılıb,
Yatana bax, yatana!
Həyəcandan ayılıb,
Atana bax, atana!
* * *
Allah vurub, hey çaşıb,
Çox qaynayıb, çox daşıb.
Dərdi başından aşıb,
Batana bax, batana!
* * *
Qismətdəki olacaq,
Yaşadığın qalacaq.
Qəbrin üstə gur ocaq,
Çatana bax, çatana!
* * *
Zəhər edib aşımı,
Guya qanmır, naşımı?!
Yarəb, mənim başımı,
Qatana bax, qatana!
* * *
Neçə vaxtdı teyləyib,
Məni məndən eyləyib.
Əl-qolumu düyləyib,
Satana bax, satana!
* * *
Dan gözümdə qaralıb,
Səbrim yaman daralıb.
Qollarıma ip salıb,
Tutana bax, tutana!
OLMUR
İnsana yaxın ol, sənsən günahkar,
Xəyalən göylərdə çox uçmaq olmur.
Uçmağa nə var ki, yıxılmağın var,
Anla ki, boş göyü bərk qucmaq olmur.
* * *
Bu dünya gözündə balaca, darsa,
İçində sıxıntı, təlatüm varsa,
Dərrakən zəifsə, şüurun korsa,
Ətrafa gur işıq, nur saçmaq olmur.
* * *
Hər kəsin bürcü var, bəlli ayı var,
Tanrıdan var olan qismət payı var.
Bir ömür can dostu, nigah tayı var,
Neyləsən yayınmaq, nə qaçmaq olmur.
* * *
Boylanma dalınca, nə qov, nə teylə,
Gedən geri dönməz, boş hayla-küylə.
Ay Murad, yüz fırla, baş-ayaq eylə,
Sabahkı gərdişdən baş açmaq olmur.
SÖZÜN SEHRİ
Gözüm güllərə baxar,
Üzüm gül tək allanar.
Sözüm canımı yaxar,
Ruhum sevər hallanar.
* * *
Söz yarası bitişməz,
Kal meyvə tək yetişməz.
Söz fikirdən gen düşməz,
Salxım-salxım sallanar.
* * *
Sözə bal qat, qənd olar,
Acı söz de, tünd olar,
Bircə sözə bənd olar,
Neçə fərman qollanar.
* * *
Ağlım sözdən gül əkər,
Çiçək açar, gül tökər.
Dilim ondan bal çəkər,
Dada gələr, ballanar.
* * *
Sahibinə baş əyər,
Gecə-gündüz hey öyər.
Yaltaq şirin söz deyər,
Çörək tapar yallanar.
* * *
Sözə nöqtə qoyular,
Göz tökülər, oyular.
Baxar, insan ayılar,
Haqqa sarı yollanar.
DÜNYANI BİRTƏHƏR YOLA VERMƏSƏN
Başına ip salar, gəzdirər səni,
Uşaq kimi qılığına girməsən.
Hər gün cana yığar, bezdirər səni,
Dünyanı birtəhər yola verməsən.
* * *
Gah nahaq qan eylər, gah susar, dinməz,
Kefi kök olanda güldürər bəzən.
Dediyi dedikdi, sözündən dönməz,
Sənə ot yoldurar, öldürər bəzən.
* * *
Üzüyola bilib qəti dilləşmə,
Bu dünya vaxt olur, dilsiz dəlidi.
Başını boş burax, nahaq əlləşmə,
Bəzən Tanrı bilən ən gözəlidi.
* * *
Çox işin həlli var, zamana burax,
Çəkdiyin əzablar bitirər səni!
Çalışaq, vuruşaq, ayaqda duraq,
Bu dünya uff deməz itirər səni!
OLMUR
Ağlının ucundan məhv olur, batır,
Kor olan bəndəyə, bu ayan olmur.
Gah ona kəf gəlir, gah buna atır,
Bədbəxt elə bilir unayan olmur.
* * *
Bələdçi nə lazım görünən kəndə,
Boylan, ibrət götür, cilalan sən də.
Yüz günah işlədir, “günahsız” bəndə,
Sanır ki, bəndə çox, sanayan olmur.
* * *
Süd verən insandan halallıq istə,
Tanrıya yaxınlıq olur o kəsdə.
Adını uca tut başının üstə,
Sanma ki, yoxlayan, sınayan olmur.
* * *
Elinə doğma ol, qaynayıb qarış,
Küsmə bir kimsədən, danışdır, barış.
Səhvini həmişə qıraqdan soruş,
Ay Murad, yaxından qınayan olmur.
DÜŞDÜ
İllər yaman keçdi, duymasaq da biz,
Canı zaman əydi, dözümdən düşdü.
Kədəri yaxına qoymasaq da biz,
Sevincin dəyəri gözümdən düşdü.
* * *
Sözdən uzaq qaldım, bir vaxt deyəsən,
İndi nə danışıb nəyi öyəsən?!
Adım hallananda, söhbət niyəsə,
Təzəcə boy verən sözümdən düşdü.
* * *
Dünyanı çox gəzdim, çox şey götürdüm,
Gizlin saxlamadım, həmən ötürdüm.
Ürəyi yumşağam, eh, nə itirdim,
Heç kəsə qıymadım, özümdən düşdü.
* * *
Çox vaxt od götürdüm, Murad, gözümlə,
Çalışdım, vuruşdum əyri- düzümlə.
Qəlbə od saldımsa bircə sözümlə,
Özümü yandıran közümdən düşdü.
İNSAN
İnsan müəmmadı, açılmaz sirrdi,
Gərək öyrənəsən, bağlı kitabdı.
Ağlı nə boydasa, ona əsirdi,
Fikri, düşüncəsi ağlına babdı.
* * *
Heç üzdən bilinməz məramı nədir,
İçində fərlisi, həm fərsizi bol.
Nə duymaq istəsən öz dilindədir,
Dilləndir, danışdır, özün bələd ol.
* * *
Deyirlər dünyanın əşrəfi odur,
Gah üzü mələkdir, gah içi şeytan.
Hər dərdə doy gəlir, sinirir, udur,
Odur ara vuran, dünyanı qatan.
* * *
Bir yana baxanda ömrü gödəkdi,
Yaşayır, yaxşı, pis nəsə iz qoyur.
Ruhuna bağlıdı, cana yedəkdi,
Ruhu qocalanda can cana doyur.
* * *
Xəbəri olmur ki, sonuncu köçün,
Karvani tərpənir, artıq yoldadır.
Hər zülmə qatlaşır sabahı üçün,
Görən niyə sonda şeytan aldadır?!
* * *
Çöhrəsi gur işıq, qəlbi qaranlıq,
Dəyişməz, bəndənin adı insandı.
Tanrının gözündə ən ali varlıq,
Bu dünyanın duzu, dadı insandı.
YOXDU
Zaman bağışlamır, çox səhv eləmə,
Heç kəsin sabaha gümanı yoxdu.
Vaxt tamam oldusa, möhlət diləmə,
Amanı qırılsın amanı yoxdu.
* * *
Başının üstünü duman aldısa,
Qısnayıb bir küncə tora saldısa,
Gümanın zamana, vaxta qaldısa,
Çəkilən, seyrələn dumanı yoxdu.
* * *
Həyatda bir iz qoy, duyulsun səsin,
Balaca nişanə olacaq bəsin.
Ay Murad, Allahdan başqa heç kəsin,
Ömürlük dövranı, zamanı yoxdu.
DEYƏ BİLMƏZ
Sor, ay bülbül, mehir nədir,bil ,deyə bilməz,
Bülbül gülü niyə sevir, gül deyə bilməz.
* * *
Səni duymaq istəyənə dil lazım deyil,
Bəzən gözün dediyini dil deyə bilməz.
* * *
Yaxın desə, qohum desə, həmişə inan,
Hərdən sənə doğru sözü el deyə bilməz.
* * *
Kimin kimə borcu nədir, bir Allah bilir,
Dil laldısa, göz kordusa, əl deyə bilməz.
* * *
Ağır yükdən təngə gəlir, dili olmur dinməyə,
Can nə çəkir ağrılardan, bel deyə bilməz.
* * *
Odda olan istiliyi sən oddan soruş
Ocaq sönər, o yangını kül deyə bilməz.
* * *
Ömür nə vaxt sona çatır, Tanrıya bəlli,
Hansı gündə, hansı ayda, il deyə bilməz.
* * *
Sığal çəkən əllərinin, Murad, sözünü,
Ürək duyar, göz anladar, tel deyə bilməz.
QOŞMA
Körpəlikdən deyib-güldüm, şən oldum,
Yırğalandım bələyində dünyanın.
İrdələndim, təmizləndim dən oldum,
Çox ələndim ələyində dünyanın.
* * *
Heç görmədim maldan gözü toxunu,
Qoydu, köçdü, nə olsun var-yoxunu.
Gah üz verdi, gah ağlatdı çoxunu,
Nələr duydum kələyində dünyanın.
* * *
Nə qeybətə, nə də küyə getmədi,
Nə güldürdü, nə də ki, incitmədi,
Yerli-yersiz müdaxilə etmədi,
Ağıl gördüm mələyində dünyanın.
* * *
Doğruya can dedim, pisi boşadım,
Ay Murad, bərkidi qolum-qanadım.
Yalan gördüm, hiylə gördüm yaşadım,
Dağılmadım küləyində dünyanın.
SSEVGİ NƏDİR?!Ə
(Əli Kərimə ithaf)
İki qəlbin bir-birinə olan mehri,
İki gözün, cüt baxışın düşüncəsi, sehri.
Dəli edər, dərdə salar ilk baxışdan,
Qoymaz səni dincəlməyə.
Hamar olmaz sərt yolları,
Yorar səni, fərqi olmaz dik yoxuşdan.
Yuxun olmaz, ərşə çıxar,
Haçalanar duyğuların,
O nədisə, səni sıxar,
Artar hər gün qayğıların.
Bircə sözdən, bir baxışdan
Yumşalarsan, mum olarsan.
Gah dumandan, gah yağışdan
Nəm çəkərsən,
Boşalarsan, gah dolarsan.
Dilin çaşar, topuq vurar.
Duyanmazsan ürəyini,
Hey çırpınar dəli kimi
Dəlib deşər kürəyini.
Nə rəngi var, nə iyisi,
Nə qoxusu olmaz , adam!
Beyinləri sərxoş edər, ayılmazsan.
Malın olsa, varın olsa,
Əgər canda o yoxdusa, onu bil ki,
Doğularsan, yaşayarsan
Ancaq insan sayılmazsan!
Müəllif: Murad MƏMMƏDOV
I>>> Zəngilan kitabxanasında tədbir keçirilib – fotolar
>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<
Məlumatı hazırladı: Günnur Ağayeva
Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana
===============================================
<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və WWW.USTAC.AZ >>>>
Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru