Etiket arxivi: ANA HAQQINDA ŞEİR

MAHİRƏ NAĞIQIZI – ANA HAQQINDA ŞEİRLƏR

Onun daş nağılı

Atamnan yanaşı daş qaldırardı,
Deyərdi bu daşlar ocaq daşıdı.
Bezmədi, qəlbində nə gücü vardı,
Anam sinəsində ocaq daşıdı.

Bir dəfə taledən gileylənmədi,
Tapdı ocağında, bizdə varlığı.
Yoxluğa sınmadı, yoxa enmədi,
Onu qorxutmadı daş ağırlığı.

Xəbərim olmayıb süd əmməyimdən,
Bəlkə döşləri də daşıymış onun.
Əlini başıma çəkdiyi gündən,
Duydum əllərinin daş olduğunu.

O, daş əllərinnən durub o başdan,
Çöllərdə yavanlıq nə tapsa dərdi.
Bəlkə əllərinin daş olmağından
Utandı, özünə sığal vermədi.

Çörək bişirərdi, paltar yuyardı,
Corab toxuyardı o daş əlinnən.
Elə bil nə yatar, nə uyuyardı,
Beləcə yol gəldi gəlinniyinnən.

Qonşu qonşusunun varına deyil,
Halal peşəsinə küsənər- dedi.
Yalandı, haramdı düşmən, onu bil,
Yalana, harama uymaz ər- dedi.

Dərdini deyəndə qımqımasıynan,
Gözündən bir dəfə yaş asılmadı.
Daşıdı daşları ağırlığıynan,
Amma ürəyindən daş asılmadı.

Atamnan yanaşı daş qaldırardı,
Bilirdi o daşlar ocaq daşıdı.
Bir dəfə yoruldum, bezdim- demədi,
Anam sinəsində ocaq daşıdı.

22.10.17. İlisu

Nazlı, sən!

Nazlı-nazlı baxışına heyranam
Heyranam ki, doğulandan nazlısan.
Hər sözünə, dürr sözünə vurğunam,
Bəxtəvərəm, anam oldun, Nazlı, sən!

Doğulandan ruhun oldu beşiyim,
Abrın oldu, həyan oldu keşiyim.
Halallığa ocaq, evim-eşiyim,
Sabahıma inam oldun, Nazlı, sən.

Hara getsək, hardan gəlsək yuva – sən,
Nəsil-nəsil gələnlərə yuvasan.
Güclülərin güc aldığı havasan,
Gücsüzlərə güman oldun, Nazlı, sən!

Ağam olub evimizin yarağı,
Əllərinlə yandı onun çırağı.
Oğlu, qızı, on bir oğul-uşağı,
İsitməkçün yanan oldun, Nazlı, sən.

Hamımızın anasısan duymadım,
Özüm sevdim, başqalara qıymadım.
Mahirəyəm, baxmağınan doymadım,
Nazla baxan sonam oldun, Nazlı, sən!

Borcumu

Keçən ömrün hər anını sanıram,
Çətin verəm, ana, sənə borcumu.
Borclu qalmaq kösöyündə yanıram,
Anlayıb da gündən-günə borcumu.

Dil açanda ilkin sözüm sən oldun,
Ayaq açdım, üz tutduğum yön oldun.
Sevincimdə, kədərimdə tən oldun,
Bunlar vurdu biri minə borcumu.

Bircə dəfə baş qoymağım dizinə,
Dəyərmiş bu Yer üzünün özünə.
Qulaq verib söhbətinə-sözünə,
Xatırladım dönə-dönə borcumu.

Bu dünyanın nə dövləti, nə malı,
Kömək etməz dəyişməyə əhvalı.
Bir söz deyim dədə-baba misalı,
Qoruyacam, bil, dəfinə borcumu.

Bu nə düzən, zamanada nə qayda,
Ömür gəlir keçir hayda-harayda.
Şair oldum, alim oldum, nə fayda,
Verəmmədim sənə yenə borcumu.

Anlayaqmı, ya dünyada çaş qalaq,
Keçib gəldin yollarında daş-qalaq.
Bilirəm ki, eyləyəcək daşqalaq,
Dönsün görüm ləlöyünə borcumu.

Sevib məni oxşamaqdan doymadın,
Göydə oldu, əlin yerə qoymadın.
Bircə dəfə Mahirəyə qıymadın,
Götür apar, bas sinənə borcumu.

03.03. 2024-cü il.

Novxanı.

Müəllif: Mahirə NAĞIQIZI

MAHİRƏ NAĞIQIZININ YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Təvəkkül Goruslu – Ay Ana!

AY ANA!

Düz keçəmmədim yolu, ay ana,
Təpənin üstündən əl etdin mənə.
İçim kədər, nisgil dolu, ay ana ,
Yelləndim, yel kimi tez gəldim sənə.

Sıxdım dodağımı gülər gözünə,
Qəlbimə yeridi daşın sərini.
Əl çəkdim şalına, nurlu üzünə,
Öpdüm mələyimi, öpdüm pərimi!

Baxışların elə mehribandı ki,
Çiçək nəfəsini duydum, ay ana!
Bu elə duyğulu mərhəm andı ki,
Başımı dizinə qoydum, ay ana!

Xəyalım təndirə apardı məni,
Lavaşın ətiri burnuma dəydi.
Xəyalım dünyadan qopardı məni,
Bu bir röya idi, yoxsa ki, nəydi?

Saçıma əl çəkdin, təsəlli verdin,
Dedin, ” özünə gəl, ağlama oğul “.
Dedin, ” mənə gəlsin qəhərin, dərdin ,
Daha qəm çələngi bağlama oğul “!

Bağışla, naxələf oğlunu, əfv et,
Hər gün gələmmirəm sənə, ay ana!
” Dayanma ay oğul”, Ruhum deyir, ” get “,
Darıxma gələcəm yenə, ay ana!

09. 08. 2016

Müəllif: Təvəkkül GORUSLU

TƏVƏKKÜL GORUSLUNUN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“ƏDƏBİ OVQAT” JURNALI PDF

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

“ULDUZ” JURNALI PDF

“XƏZAN”JURNALI PDF

WWW.KİTABEVİM.AZ

YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Professor Mahirə Nağıqızının şeir yaradıcılığında ANA obrazı

Bayatı və nağıllarımızdan başlayaraq bu günə qədər bütün bədii nümunələrdə ana, vətən obrazı ön sırada dayanıb. Çünki ana həyatın, insanlığın yaradıcısı, vətən isə onu boya-başa çatdıran, qayğısına qalıb xoşbəxtliyə qovuşduran məkandır ki, onu anaya bərabər tutub Ana Vətən adlandırırıq. Ana və Vətənlə bağlı şeiri olmayan şairə rast gəlmək qeyri-mümkündür. Yaradıcılığında ana obrazını daha canlı və qabarıq şəkildə oxucularına təqdim edən sənətkarlardan biri də çağdaş poeziyamızın sayılıb-seçilən, Vətənə və Qarabağ döyüşlərində qəhrəmanlıq göstərən igid əsgərlərimizə həsr edilən şeirlərin və onlarla bağlı oxunan mahnıların mətninin müəllifi olan məhsuldar şairə Mahirə Nağıqızıdır.

M.Nağıqızının yaradıcılığı geniş və çoxşaxəlidir. Onlarla fundamental elmi əsərin müəllifi olmaqla yanaşı, həm də elə bir o qədər də  şeir kitabının müəllifi olan şairənin yaradıcılığında ana obrazı digər obrazlardan daha qabarıq şəkildə diqqəti cəlb edir. Onun yaradıcılığında Vətən, Ana obrazını bir-biri ilə müqayisə etmək qeyri-mümkündür. Anaya həsr olunmuş şeirlərini oxuyanda gözlərimiz qarşısında Vətən, Vətənə aid şeirlərini oxuyanda isə ana canlanır.

Mahirə Nağıqızının yaradıcılığı geniş olduğundan mən bu məsələ ilə bağlı fikirlərimi yalnız onun 2020-ci ildə nəşr olunan 411 səhifəlik “Onun daş nağılı” kitabında anaya həsr olunan şeirlərlə bağlı söyləyəcəyəm.

Şairənin yaradıcılğı boyu anaya həsr etdiyi şeirlərin sayı ilə bağlı fikir söyləmək qeyri-mümkündür.

Yuxarıda adını qeyd etdiyimiz kitabda şairənin anaya həsr olunan üç şeiri verilmişdir.

Təkcə  2018-ci  ildə  (bir  neçəsi   2017-ci   ildə qələmə alınmışdır) yazılan şeirlərin içərisində,  yəni  bir  il  ərzində  şairənin  anaya  üç   şeir həsr etməsi onun anaya olan tükənməz məhəbbətinin sözlə ifadəsi kimi də qiymətləndirmək olar.

Göz yaşı anaların əlindədir. Övladları xoşbəxtliyə qovuşanda da, analarından ayrılıb uzaq səfərə çıxanda da, uzaq səfərdən qayıdanda da anaların göz yaşı dayanmaq bilmir. Ananın sevincdən axan göz yaşının ağrısına tab etmək qeyri-mümkündür.

Övlad həsrətinin onun qəlbində yaradacaq kədəri əvvəlcədən duyan ana bu həsrətin qarşısını almağa gücü çatmayanda gücü göz yaşı axıtmağa çatır.

Övladın isə anasına “ağlama” deməkdən başqa əlacı qalmır. Mahirə Nağıqızının şeirində olduğu kimi övladı üçün ağlayan anaya üz tutaraq şairə deyir:

Yenə qəlbim göynətməsin qəlbini,

Ağ saçını suya sərib ağlama.

Kim böləcək bölünməyən dərdini,

Fəqan çəkib qərib-qərib ağlama.

Hər kəsə məlumdur ki, ananın bir “can” kəlməsi, saçımıza çəkilən bir sığalı ən ağrılı dərdimizin dərmanı, narahat gecələrimizin rahatlığıdır.

Lakin bunun qarşılığında bizim analarımızın dərdlərinə şərik olmağımız, onun dərdini azaltmağımız qeyri-mümkündür.

Şairənin “Anama” adlanan bu şeirini oxuyanda gözlərimin qarşısına Qarabağ döyüşlərində şəhid olan, yaxud gedib qayıtmayan oğulların yolunu gözləyən qəlbi dağlı anaların matəmli obrazları dayanır.

Şairə şeirin ikinci bəndində anaya bu dünyada hər şeyin gəldi-gedər olduğunu söyləməklə, hər bir kəsin bu gedər-gəlməz yolun yolçusu olduğunu diqqətə çatdırmaqla onun dərdini azaltmağa çalışır və bu məqsədlə yazır:

Ah eləmə, ahu-zarın hədərdi,

Bu dünyada hər şey gəldi-gedərdi,

Göz yaşımnan göyətmişəm bu dərdi,

Təsəlli ver, durub-durub ağlama.

Şairənin “Anama” (səh.273) adlanan digər bir şeirində isə hər səfərə çıxan zaman hər şeydən əvvəl ata ocağının ziyarəti, ana xeyir-duasıyla qarşılanıb o xeyir-dua ilə yola salınma anı-mənzərəsi göz önünə gəlir. Səfərdən əvvəl üz tutduğu ata ocağının istiliyini ana qucağının istiliyi ilə müqayisə edən müəllif yazır:

Gəldiyim həmin ev, həmin ocaqdır,

Sənin qucağıntək güvənli, isti.

Bilmirəm nə istək, nə umacaqdır,

Qəlbim bura çəkir hər səfərüstü.

Bu cür ziyarətə səfərə çıxan hər bir kəs üz tuta bilər. Ancaq bu şeirin elə birinci bəndini oxuyanda qəlbini birdən-birə kədər duyğuları öz ağusuna alır. Çıxdığı səfərin sonunun necə qurtaracağını dəqiqləşdirə bilməyən bir övladın yaşadığı duyğuların poetik ifadəsi kimi.

Şairə öz dərdini-sərini  öz canından artıq sevdiyi anasından gizlədir, onun dərdinin üzərinə dərd gətirməkdən, sevincinin üzərinə kölgə salmaqdan qorxur. O, yenicə ayrıldığı anasını illərin həsrətlisi kimi əzizləyir, ondan bir an belə ayrılığı illərin həsrətinə bənzədir və yazır:

Elə bil illərdir səni görmürəm,

Bu gün də görməsəm nəyim var itər,

Xoşhal danışıram, dərd bildirmirəm,

Üzümdən olanı oxusan yetər.

Şairə dərdinin çoxluğunu dilinə gətirib, onsuz da dərdi böyük olan ananın dərdini artırmaqdan çəkinir, söyləyib, anasının da dərdinin üstünə dərd qoymaq istəmir.

Dərdini anasına söyləyib onun da dərdini artırmaqdan çəkinən övlad buraya təkcə ananı görüb, onunla xudahafizləşmək fikrində deyil. Onun bu səfərindən üzüaq, qalib dönmək üçün ana xeyir-duasına ehtiyacı var. Elə bu fikirlə də şairə yazır:

Elə bil təzədən doğulacam mən,

Titrək əllərindən tutsam bir kərə.

Ay ana, neyniyim, deyə bilmirəm,

Ver xeyir-duanı çıxım səfərə.

Övladını yola salan ana da narahatdır. Onun hansı yaşda olmasına baxmayaraq, o, anasının gözündə uşaqdır. Ana övladı üçün etdiyi duaların qədəri ilə kifayətlənmir, bunun üçün Tanrıya müraciət edir, onu köməyə çağırır. Övlad ananın yaşadığı həyəcanı, keçirdiyi təlaşı duyaraq öz ürəyində deyir:

Narahat baxırsan, gizli baxırsan,

Gəzirsən davamı öz ahında sən.

Bilirəm min dəfə gedib çıxırsan,

Durursan Tanrının dərgahında sən.

Şairənin anaya həsr etdiyi üçüncü şeiri də “Anama”(səh.272) adlanır.

Bu şeirdə anaların çəkdiyi əzab-əziyyət, övladlarına göstərdiyi əvəzsiz qayğı öz yuxusuna haram qataraq səhərdən axşamadək onların qulluğunda dayanmaq, buna baxmayaraq üzündə həmişə təbəssümü qoruyub saxlamaq kimi müsbət keyfiyyətlər öz əksini tapır. Müəllif beş bəndlik şeirdə yaratdığı ana obrazını oxucularına nümunə göstərir. Özünün çəkdiyi ağrı-əzaba baxmayaraq, həmişə övladlarının qarşısına gülərüzlə çıxan, öz dərd-sərini onlardan gizli saxlamağa çalışan müqəddəs bir ana obrazı yaradır. Milyonlarla analara nümunə ola biləcək bir ana obrazı. Şairə obaşdan durub sakitcə dolaşa-dolaşa (uşaqlar yuxudan durmasın deyə) ev işlərini yerinə yetirən anaya müraciətlə deyir:

Yadımdan çıxmaz ki, hər səhər erkən,

Elə gəzinərdin evdə yavaşdan.

Nə cür çatdırırdın, deyə bilmərəm,

O boyda işləri durub o başdan…

Bu  qayğı  təkcə  ananın  övladlarına  göstərdiyi qayğının göstəricisi deyil, bu, həm də özündən sonra gələn xanımlara-qızlara nümunə göstərilən ana obrazıdır. Ana övladına nəyi isə sözlə deyil, nümunə ilə göstərmək istəyir. Göstərmək istəyir ki, övladını sevən əsl ana  necə olmalıdır, onlara necə qayğı göstərməlidir. Bu, bu gün övladlarını kiçik yaşlarından körpələr evinə, internatlara atıb qaçan tək-tək ana adına ləkə gətirənləri analıq şərəfini qorumağa səsləyən bir acı çağırışdır.

Müəllif əsl ananın hansı keyfiyyətlərə malik olmasını bu şeirdə qabarıq şəkildə ortaya qoyur.

Müəllifin şeirinin qəhrəmanı namazını və orucunu bir dəfə də olsun yadından çıxarmayan, əsl və nümunəvi bir Azərbaycan qadınıdır. Tapdığına şükr edən, onunla kifayətlənən bir Azərbaycan qadını. Elə bütün bunları nəzərdə tutaraq müəllif yazır:

Hər günə şükr etdin sabah ertələr,

Yaddan çıxarmadın oruc namazı.

Bir nəfər görmədi, səni bir nəfər,

Həyatdan gileyli, bəxtdən narazı.

Bütün bu əzab-əziyyətinə baxmayaraq ana öz övladlarından qayğısını əsirgəmir, yorulub əldən düşsə də, bu yorğunluğu övladlarından gizləməyə çalışır. Bunun üçün o heç vaxt üzündən təbəssümü azaltmır, əksinə daha da çoxaltmağa çalışır. Öz acısını təbəssümlə pərdələməyə çalışır; bunu duyan şairə yazır:

Sənə açılan gün sənin deyildi,

Bizlə bölüşübsən lap əvvəlindən.

Necə saxlayırdın möcüzə idi,

Yorğun gözlərində təbəssümü sən?!

Müəllif şeirdə ananın üzündə yaşatdığı bu təbəssümü övladlarının həyatda qazandıqları ən qiymətli var-dövlət hesab edir. O hesab edir ki, uşaq yaşlarından başlayaraq ana təbəssümü ilə əhatə olunan hər bir kəsin qisməti xoş bir gələcəkdir.

Şairə bu fikri sözlə ifadə edərək yazır:

O gözün nuruyla dünya göründü,

Oradan başladı yolumuz bizim.

Həmin təbəssümdür, bəlkə də, indi,

Ən böyük sərvəti hər birimizin.

Müəllif şeirin sonunda belə bir nəticəyə gəlir ki, həyatda nə varsa, hamısının özünə görə qədəri, qiyməti var. Həyatda nə varsa o müəyyən dəyərə, qiymətə malikdir. Həyatda olan bir varlıq var ki, ona qiymət vermək, dəyər vermək, onu dəyərləndirmək insan düşüncəsindən kənar bir məsələdir. Bunu nəzərə alan şairə şeirin son bəndində deyir:

Ay ana, bilirəm bu kainatda,

Qiymətli nə varsa oyun-oyuncaq.

Hər şeyin qiyməti olur həyatda

Sənin qiymətini tapmadım ancaq.

Ana zəhmətinə, ana sevgisinə dəyər verməyi bacarmaq hər kəsə, hər övlada, hər şairə qismət olan qabiliyyət deyildir. Özü də analıq şərəfini daşıyan bir şəxsin-bir şairənin anaya verdiyi qiymət tamamilə başqa bir məsələdir.

Bizə elə gəlir ki, anaya həsr edilən bu şeirləri oxuyan hər bir gənc qız əsl ananın hansı keyfiyyətlərə sahib olmalı olacağını bu şeirlərdən öyrənəcək, bu şeirlərdə söylənənləri öz həyati istəklərinə çevirəcək.

Müəllif: Sərdar ZEYNAL

(Sərdar Səyyad oğlu Zeynalov),

Azərbaycan Yazıçılar Birliyi və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvü, filologiya elmləri doktoru, ADPU-nun Müasir Azərbaycan dili kafedrasının professoru

SƏRDAR ZEYNALIN YAZILARI

MAHİRƏ NAĞIQIZININ YAZILARI

“YAZARLAR”  JURNALI PDF


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Ana – Peşiman həyatım

Peşiman həyatım

Ey peşiman ürəyim,peşiman həyatım,

Ey misgin qəlbim,dolu ürəyim,

Sanki həyatdan,həzz almadım mən

Tanrım belə yazdı bəxtimə mənim

Baxıb tay-tuşuma peşiman qal dedi

Yalvardım tanrıma,yalvardım ona

Yalvardım göylərə,yalvardım oda

Torpağa yalvardım,suya yalvardım,

Yenə mən arzuma çata bilmədim

Arzum ürəyimdə,atam məhv oldu

Yoldaşım önümdə peşiman durdu

Anam gözlərimdən ilanlar qovdu

GöZlərim nəmlənir söz dinləyəndə

Niyə tanrım belə yazdı bəxtimə

8 il ötübdü gənc çağlarımdan

Ana arzusuyla yaşayıram mən

Hamı övladını dərsə yollayır,

Mənimsə ürəyim od tutub yanır

Qəfəsdə bağlı bir quş kimiyəm mən

Ötür saatlarım,ötür anlarım

Ey peşiman ürəyim,peşiman həyatım

Kaş indi çatardım arzularıma,

Atam da məzarda rahat uyardı

Qaynatam quş olub qanadlanardı

Çünki tənha oğlu tək qalmayaydı

Müəllif: ANA

ANA HAQQINDA 

MƏLUMATI HAZIRLADI: TUNCAY ŞƏHRİLİ

ÇİNGİZ ABDULLAYEVİN YAZILARI

ZAHİD SARITORPAĞfIN YAZILARI

AKİF ABBASOVUN YAZILARI



Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

VAQİF SULTANLININ YAZILARI

ZAUR  USTACIN  YAZILARI

> > > > MÜTLƏQ OXUYUN !!!

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Mübariz Süleymanlı. Ay ana.

                    

AY ANA

Gözüm yolda qalıb,könlüm qan ağlar,
Dilim susar dinməz qəlbimi dağlar!
Yaddan çıxmaz anam, sənli o çağlar,
Canım fəda olsun sənə ay ana !

Fələk necə qıydı ana adına…
Zalım ölüm baxmaz bala andına…
Söylə ,necə çatım sənin dadına,
Canım fəda olsun sənə ay ana !

Körpə uşaq olum, baxım sözünə…
Layla deynən, başımı qoy dizinə !
Cənnət qapı qoy açılsın üzünə,
Canım fəda olsun sənə ay ana !

Qara telin bəyaz oldu neynədim,
Şaxta oldu,ayaz oldu neynədim..!
Nəzir oldu,niyaz oldu neynədim,
Canım fəda olsun sənə ay ana !

Ayaq açdım o an tutdun əlimdən,
Ana adı heç vaxt düşməz dilimdəm..!
Yıxılanda tez yapışdın belimdən,
Canım fəda olsun sənə ay ana !

Müəllif: Mübariz SÜLEYMANLI

İrəvan FK-nun mətbuat katibi.

MÜBARİZ SÜLEYMANLINLN YAZILARI

Mustafa Müseyiboğlu adına kitabxana

“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<< WWW.YAZARLAR.AZ və  WWW.USTAC.AZ >>>> 

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93   E-mail: zauryazar@mail.ru

Xanım İsmayılqızı. Anama – dünyamın Pərizadına ithaf.

Anama – dünyamın Pərizadına ithaf

***

Saralmış dəftər

barmaqlarımın toxunuşundadı.

Saralmış pərdələri araladım.

İllərin altına düşdüm,

Ayların üstünə çıxdım.

Ayağım da büdrədi.

İçimdə buz bağlayan

ürəyim də titrədi…

Ölümünü gözləyən İnsanın

ölüm qapısında

hazır dayanışını gördüm.

Üzündə vida nəğməsi oxunan,

gözlərimə toxunan

doğmanın,

belini kəsən yatağını,

bütün həyatını boğçaya almış

otağını,

qorxusuzluğun içində, həm də

titrəyən, qıfıllı dodağını gördüm.

Ruhların cağırışına əl uzadan,

O dünyadan gələnləri salamlayan,

İçindən keçirib, göz önündə

saxlayan Qadının,

bətnindən doğulanlardan utandığını,

Üzünün saraldığını,

Gözünün ağardığını,

Ağlamadan ağladığını gördüm.

Cümlələrin, sözlərin,

hərflərin, işarələrin arasında

bir az da özümü gördüm.

Bu Qadının həsrətini,

Ağrıdan qopan bətnini,

Bətnindən qopan əllərini,

Dualarını, vidalarını,

İçindən köçən balalarını,

doğmalarını gördüm.

Saralmış vərəqlər

saralmış xatirə kimi aralandıqca,

Qat-qat yığılan,

Doğulan, boğulan nə vardısa

alt qatına doğru getdim.

Heyrətləndim…

İtdim – ağdan sarıya kimi

illəri yatıran bu dəftərin

həyat otağının

sarı pərdələri arxasında,

Səhifələr arasında…

Qatlardan çıxdım…Qatlandım…

O Qadının, bu saralmış dəftərdəki

Son cümləsi – yıxdı məni…

…Yazıların, vərəqlərin

Sarısını – üzümə,

Ağrısını – gözümə,

Tozunu – nəfəsimə,

Xatirəsini – sözümə,

Hıçqırığını – səsimə,

ANAMI – içimə cəkdim…

BALAM kimi…

Müəllif: Xanım İSMAYILQIZI

XANIM İSMAYILQIZININ YAZILARI

ÜZEYİR HACIBƏYOVUN YAZILARI

“SÖZÜN AĞ RƏNGİ” LAYİHƏSİ

ŞAHMAR ƏKBƏRZADƏNİN YAZILARI

Sizin yerinizə utanıram mən` – Şahmar Əkbərzadənin şeirləri

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Vera Polozkova Cəvahir Tanrıverdinin tərcüməsində

Вера Полозкова. Стихи.

Müasir rus ədəbiyyatının gənc şairələrindən (ixtisasca jurnalist) olan Vera Polozkovanın uşaqlar üçün yazmış olduğu iki şeir Cəvahir Tanrıverdinin tərcüməsində (Вера Полозкова. Стихи.):


MƏNİM ƏZİZ ANAM

Gəlib məqalə yazmağa
Budur mənim əziz anam.
İş başlayıb, mən qoynunda
Bükülmüşəm, yurd salmışam.

Öhdəsindən gəlsin gərək
Yüz iş, beş yüz bir sualın.
Mən özümlə götürmüşəm
Sarı topu, al qatarı.

O, əlbəttə, deyəcəkdir:
“Sürüş, düş, öz otağın var.”
Aydındır, burda lazımam,
Hər ailədə bir birlik var.

Lap yatmaq vaxtı gəlsə də,
Axşam düşsə də, getmirəm.
Bilirəm, çətindir ona,
Mən ki kömək etməliyəm.

Uğursuzluqdan, pislikdən
Qaçıb sevgiylə durmuşuq.
Qorxma, ana, səninləyik
Mən, qatarım, bir də topum.

Tərcümə etdi: Cəvahir TANRIVERDİ

МАМА МИЛАЯ МОЯ
Вот мама милая моя
пришла писать статью.
работает пускай, а я
гнездо над ней совью.

осилить нужно сто задач,
пятьсот один вопрос.
с собой возьму я жёлтый мяч
и красный паровоз.

она, конечно, скажет: «слезь,
есть комната своя»,
но ясно мне: я нужен здесь.
мы всё-таки семья.

и если время спать пришло,
и наступает ночь:
я не уйду — ей тяжело,
я должен ей помочь.

мы вместе выстоим в любой
из бед и неудач.
не бойся, мама, я с тобой.
и паровоз.
и мяч.

Автор: Вера ПОЛОЗКОВА

ALİMLƏR
-İlahi, bu qədər vaxt harda qaçırdınız siz?
-Kolleqalarla idik kosmos gəmisində biz.

-Hamınızın qolları qap-qaradır bəs niyə?
-Çünki alimlər kimi keçirirdik təcrübə.

-Cins paltarlar cırıq, hara dırmaşmışdınız?
-Çünki lazerdən idi bizim qılınclarımız.

-Arxa çantalarnızı ildırımmı vurubdur?
-Kiçik meteoritlərlə onlar doldurulubdur.

-Təkbarmaq əlcəklərdə nədir bəs bu zolaqlar?
-Təkbarmaq əlcəkləri parçalayıb atomlar.

-Sizdə heç insaf yoxdur, ah… mənə elə gəlir.
-Ana, çəkisizlikdə insaf ki lazım deyil.

-Alimlər, mən sizinlə , deyin, nə etməliyəm?
-Makaronlu salatla bizi yedirməlisən.

Tərcümə etdi: Cəvahir TANRIVERDİ


боже, где вы столько времени бегали?
– космолет мы собирали с коллегами.

– отчего же рукава-то все черные?
– испытанья проводили, как ученые.

– а чтоб джинсы распороть, где вы лазали?
– специальные мечи у нас, лазеры.

– так, а что у рюкзака стало с молнией?
– небольшим метеоритом заполнили.

– так, а с варежками что полосатыми?
– их и вовсе растащило на атомы.

– а мне кажется, у вас нету совести.
– мама, совесть не нужна в невесомости.

– ну и что мне с вами делать, учеными?
– нас салатом накормить, с макаронами

Автор: Вера ПОЛОЗКОВА

CƏVAHİR TANRIVERDİ

Tərcümə etdi: Cəvahir TANRIVERDİ

CƏVAHİR TANRIVERDİNİN YAZILARI

СТИХИ ВЕРА ПОЛОЗКОВА


TƏRANƏ MƏMMƏDİN YAZILARI

ZAUR USTACIN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF

YAZARLAR.AZ
===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

TUNCAY ŞƏHRİLİ. ANA ŞEİRİ.

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

ANA
(Anamın ad günü münasibəti ilə)
Qayğımıza qalan, anadır, ana.
Varmı bu dünyada, anadan əziz?!
Dünyanın bəzəyi, anadır, ana.
Ananın özüdür, anadan əziz…
***
Harda bir bala var, orda ana var,
Analar olmasa, bala da olmaz!
Dünyanı sözüylə bəzər analar,
Analar olmasa, dünya da olmaz!!!
27.10.2018.

Müəllif: Tuncay ŞƏHRİLİ

TUNCAY ŞƏHRİLİNİN KİTABI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


“YAZARLAR”  JURNALI PDF


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru

Hüseyn Arif. Analar.

HÜSEYN ARİF

Müəllif: Hüseyn Arif (1924 – 1992)

Analar

Elə ki, balalar gəlir dünyaya,

O gündən hey ölçüb, biçir analar.

Mahnı da oxuyur, şeir də deyir

Bəstəkar analar, şair analar.

***

Dözür hər əzaba o bilə-bilə,

Yaşayır, sirrini salmadan dilə.

Vaxt olur, qaldırıb ağını belə

Şərbət əvəzinə içir analar.

***

Unudub illərin yorğunluğunu,

Həyatda dincliyi, evdə yuxunu,

Sevincin azını, qəmin çoxunu,

Yükün ağırını seçir analar.

***

Alnında zamanın açdığı qırış,

Başına qar tökür, qar ələyir qış.

Odun istisindən aralanmamış,

Suyun soyuğundan keçir analar.

***

Özüm də bilmirəm, Hüseyn, niyə

Başımın tüstüsü çəkilir göyə?

Torpaqmı anasız qalmasın deyə,

Torpağın qoynuna köçür analar?

HÜSEYN ARİFİN YAZILARI

Qeyd:

ustac.az dan yeni “Ana şeirləri” layihəsi N:003 #ana_şeirləri

USTAC.AZ

WWW.YAZARLAR.AZWWW.USTAC.AZ

Əlaqə: Tel: (+994) 70-390-39-93 E-mail: zauryazar@mail.ru

AYTAC İBRAHİM – ANAMA

ANAMA

Sənin zəhmətinlə böyümüşəm mən,
Vaxt gəlib çətini də ötürmüşəm mən.
Bir bilsən nə qədər sevinmişəm mən,
Yaxşı ki, sən mənim varımsan, anam.

Gün olub, saçıma sığal çəkmisən,
Tutmusan əlimdən şaxə getmisən.
Gün olub, səni mən çox incitmişəm,
İncinən qəlbinə mən qurban, anam.

Gəzsəm də dünyanı, tapmaram tayın
Sənin bənzərin yox, anadır adın.
Yüz il də, min il də keçsə də inan,
Sən mənim ruhumsan, ən ülvi payım.

Bilirəm, saçına dən də düşəcək,
Üzündə qırışlar vaxtsız bitəcək.
Bilirəm, ayrılıq dəlib keçəcək,
Özünü bizlərsiz qoyma sən, anam.

Hələ nə yaşım var, körpəyəm axı,
Laylana ehtiyac duyuram axı.
Mən səni əvəzsiz sevirəm axı,
Tanrıdan diləyim çox yaşa, anam…

Müəllif: Aytac İBRAHİM

AYTAC İBRAHİMİN YAZILARI

PDF>>>ZAUR USTAC UŞAQ ŞEİRLƏRİ

PDF: >>>>> ZAUR USTAC “QƏLƏMDAR-2”

PDF>>> ZAUR USTAC “BB” KİTABI

>>>> ƏN ÇOX OXUNAN HEKAYƏ <<<<

ZAUR USTACIN SATIŞDA OLAN KİTABLARI


YAZARLAR.AZ

===============================================

<<<<<< WWW.USTAC.AZ və  WWW.BİTİK.AZ >>>>>> 

Əlaqə:  Tel: (+994) 70-390-39-93     E-mail: zauryazar@mail.ru